Bugün Tanrı’nın Merhametini Örnek Almak

“RABBİN (Yehova’nın) eline düşelim, çünkü onun rahmetleri (merhameti) çoktur”.—II. SAMUEL 24:14.

1. Davud, Tanrı’nın merhameti konusunda ne düşünüyordu, neden?

KRAL DAVUD, Yehova’nın insanlardan çok daha merhametli olduğunu tecrübesiyle biliyordu. Tanrı’nın en iyi şekilde davrandığına ya da en iyi yolu izlediğine güvenip, O’nun yollarını öğrenmek ve O’nun hakikatinde yürümek istiyordu. (I. Tarihler 21:13; Mezmur 25:4, 5) Acaba sen de Davud gibi düşünüyor musun?

2. İsa, ciddi suçları ele alma konusunda Matta 18:15-17’de hangi öğüdü verdi?

² Mukaddes Kitap, birinin bize karşı günah işlemesi durumunda davranışımızın nasıl olması gerektiği gibi meselelerde bile, Tanrı’nın ne düşündüğünü anlamamızı sağlar. İsa, sonraları birer nazır olan resullerine “eğer kardeşin sana karşı günah işlerse, git, yalnız onunla senin aranda kabahatini kendisine göster; seni dinlerse, kardeşini kazandın” demişti. Burada sözü geçen günah, sadece insanın kişiliğini incitmeye yönelik bir davranış değil, sahtekârlık ya da iftira gibi ciddi bir suçtu. İsa, bu ilk adımla mesele halledilmezse ve tanıklar varsa, kendisine karşı günah işlenen kişinin, o günahın işlendiğini kanıtlamak üzere onları alıp günah işleyene tekrar gitmesini söylemişti. Acaba bu adım son çare midir? Hayır. “Eğer onları dinlemek istemezse, kiliseye (cemaate) söyle. Ve eğer kiliseyi de (cemaati de) dinlemek istemezse, o sana putperest (milletlerden biri gibi) ve vergi mültezimi gibi olsun.”—Matta 18:15-17.

3. İsa, tövbe etmeyen bir günahkârın “Milletlerden biri gibi ve vergi mültezimi gibi” olmasını söylediğinde ne demek istemişti?

³ Yahudi olan resuller, bir günahkâra “milletlerden biri gibi ve vergi mültezimi gibi” davranmanın ne demek olduğunu anlamışlardı. Yahudiler, milletlerden olan insanlarla ilişkide bulunmaktan kaçınır ve Roma’nın vergi mültezimliğini yapan Yahudileri hor görürlerdi.a (Yuhanna 4:9; Resullerin İşleri 10:28) Bu nedenle İsa, şakirtlerine cemaatin reddettiği bir günahkârla ilişkilerini kesmelerini öğütlemişti. Fakat acaba bu öğüt İsa’nın bazen vergi mültezimleriyle beraber bulunmasıyla nasıl bağdaşıyordu?

4. İsa, Matta 18:17’deki sözlerine karşın, bazı vergi mültezimleri ve günahkârlarla neden ilgilenmişti?

⁴ Luka 15:1, “bütün vergi mültezimleri ile günahkârlar İsa’yı dinlemek için ona yaklaşıyorlardı” der. “Bütün” derken, vergi mültezimlerinin ya da günahkârların hepsi değil, birçoğu kastedilir. (Luka 4:40 ile karşılaştır) Hangileri? Günahlarının bağışlanmasını isteyenler. Onlardan bazıları Vaftizci Yahya’nın tövbe mesajına daha önce zaten olumlu karşılık vermişlerdi. (Luka 3:12; 7:29) Bu nedenle diğerleri geldiğinde onlara vaaz etmekle, İsa, Matta 18:17’de verdiği öğüdü çiğnememişti. ‘Bir çok vergi mültezimleri ve günahkârların onun [İsa’nın] ardınca gittiklerine’ dikkat edelim. (Markos 2:15) Onlar, her tür yardımı reddedip kötü yaşam biçimlerini sürdürmek isteyen kişiler değillerdi. Tersine, İsa’nın verdiği haberi dinlemişler ve yürekleri etkilenmişti. İhtimal kendilerini değiştirmeye çalıştıkları halde hâlâ günah bile işleseler “iyi çoban” onlara vaaz etmekle merhametli Babasını örnek almış oluyordu.—Yuhanna 10:14.

Bağışlamak İsa’yı Takip Edenlerin Görevidir

5. Tanrı, bağışlama konusunda hangi temel görüşe sahiptir?

⁵ Şu candan sözler, Tanrımızın bağışlamaya hazır olduğu konusunda bize güvence verir: “Eğer günahlarımızı ikrar edersek (itiraf edersek), günahlarımızı bize bağışlamak, ve bizi her haksızlıktan temizlemek için o sadık ve âdildir.” “Ey küçük çocuklarım, günah işlemiyesiniz diye, bu şeyleri size yazıyorum. Ve eğer biri günah işlerse, Babanın nezdinde Şefaatçimiz, salih İsa Mesih, vardır.” (I. Yuhanna 1:9; 2:1) Acaba müşareketten kesilen birinin de bağışlanması mümkün müdür?

6. Müşareketten kesilen biri nasıl bağışlanıp cemaate yeniden alınabilir?

⁶ Evet. Cemaati temsil eden ihtiyarlar bir kimseyi tövbe etmediği suçu nedeniyle müşareketten keserken, ona tövbe etmesinin ve Tanrı tarafından bağışlanmasının mümkün olduğunu da açıklarlar. Müşareketten kesilen kişi, İbadet Salonunda yapılan ibadetlere katılabilir, orada Mukaddes Kitaptan, tövbe etmesine yardımcı olabilecek bilgiler dinleyebilir. (I. Korintoslular 14:23-25 ile karşılaştır) Zamanla temiz cemaate yeniden alınmak isteyebilir. O zaman kendisiyle görüşen ihtiyarlar onun tövbe edip günahkâr yaşamını terk edip etmediğini saptamaya çalışırlar. (Matta 18:18) Eğer etmişse, II. Korintoslular 2:5-8’deki örneğe göre cemaate yeniden alınabilir. Uzun yıllar önce müşareketten kesilmişse, ilerlemek üzere çok çaba göstermesi gerekir. Ayrıca İsa’nın ruhen kuvvetli bir takipçisi olabilmesi için Mukaddes Kitap bilgisini ve takdirini derinleştirmek üzere yardıma da muhtaç olabilir.

Yehova’ya Dönmek

7, 8. Tanrı, sürgünde bulunan kavmiyle ilgili nasıl bir örnek verdi?

⁷ Fakat acaba ihtiyarlar, müşareketten kesilen birine yaklaşmak üzere kendileri de inisiyatif kullanabilirler mi? Evet. Mukaddes Kitabın belirttiği gibi, merhamet, sadece ceza vermekten çekinmek gibi olumsuz bir tarzda değil, çoğu kez olumlu hareketlerle gösterilir. Yehova, bize bu konuda yine örnek verir. Sadakatsiz kavmini sürgüne göndermeden önce onlara geri dönme olanağı hakkında peygamberane şekilde şu teklifte bulunmuştu: “Bu şeyleri an, ey Yakub, ve ey İsrail; çünkü benim kulum sensin . . . . Senin günahlarını koyu bulut gibi, ve suçlarını bulut gibi sildim; bana dön; çünkü seni fidye ile kurtardım.”—İşaya 44:21, 22.

⁸ Daha sonra sürgün sırasında, Yehova, olumlu şekilde davranıp başka adımlar da atmıştı. İsraillilere ‘Kendisini arayıp bulmaları’ için çağrıda bulunmak üzere peygamberlerini, temsilcilerini göndermişti. (Yeremya 29:3, 10-14) Hezekiel 34:16’da kendisini çobana ve İsraillileri kaybolmuş koyunlara benzetmişti: “Kaybolanı arıyacağım, ve sürülmüş olanı geri getireceğim.” Yeremya 31:10’da da yine kendisini İsraillilerin çobanı olarak gösteren bir benzetme kullanmıştı. Hayır, kendisini ağılda durup kaybolanın gelmesini bekleyen bir çoban olarak değil, daha ziyade kaybolanı arayan bir çoban olarak göstermişti. Genelde kavmin tövbe etmediği ve sürgünde bulunduğu sırada bile, Tanrı’nın inisiyatif kullanıp onların geri dönmelerini sağlamak üzere çaba gösterdiğine dikkat edelim. Ve Malaki 3:6’ya uygun olarak Tanrı, İsa’nın takipçilerinin cemaatinde de davranış tarzını değiştirmedi.

9. İsa’nın takipçilerinin cemaatinde Tanrı’nın örneği nasıl izlendi?

⁹ Acaba bu, müşareketten kesilmiş olan ve belki şimdi tövbe eden kimselerle ilgili inisiyatif kullanıp adımlar atmak üzere bir nedenin olabileceğini göstermiyor mu? Resul Pavlus’un, kötü adamı Korintos cemaatinden çıkarmaları için talimat verdiğini unutmayalım. Daha sonraları ise aynı adamın tövbe etmesi cemaate yeniden alınmasına yol açtığından, Pavlus cemaati o adama sevgi göstermesi için teşvik etmişti.—I. Korintoslular 5:9-13; II. Korintoslular 2:5-11.

10. (a) Müşareketten kesilenlerden bazılarıyla temasa geçmeye sevk eden etken ne olabilir? (b) İsa’yı takip eden akrabalar, neden temasa geçmek üzere inisiyatif kullanmazlar?

¹⁰ Daha önce alıntıda bulunduğumuz ansiklopedi şunları diyor: “Cemaatten çıkarma eyleminin mantıklı nedeni, bir grubun standartlarını korumaktı: ‘Biraz maya bütün hamuru mayalar’. (I. Korintoslular 5:6) Mukaddes Kitabın çoğu ayetlerinde ve dış kaynaklı pasajlarda bu neden açıkça görülür; fakat Pavlus’un II. Korintoslular 2:7-10’daki ricası, kişiye cemaatten atılmasından sonra bile duyulan ilgiye dayanır.” (İtalikler tarafımızdan) O halde bugün de sürünün çobanları mantıklı olarak bu tür bir ilgi göstermelidirler. (Resullerin İşleri 20:28; I. Petrus 5:2) Müşareketten kesilenin eski arkadaşları ve akrabaları onun geri döneceğini ümit edebilirler; fakat I. Korintoslular 5:11’de verilen emre saygılı olduklarından cemaatten çıkarılan kişiyle ilişkide bulunmazlar.b Onun geri dönmekle ilgilenip ilgilenmediğini anlamak üzere inisiyatif kullanmayı tayin edilen çobanlara bırakırlar.

11, 12. Müşareketten kesilenlerden ne tür kişilerle ihtiyarlar bile temas etmek istemeyecekler, fakat hangilerini ziyaret edebilirler?

¹¹ Müşareketten kesilenlerden “şakirtleri artlarınca çekmek için sapık şeyler söyliyen” irtidat edenler gibi olan bazılarına karşı inisiyatif kullanmak ihtiyarlar için bile uygun olmayacaktır. Onlar ‘içeri helâk edici bid’atler (mezhepler) sokan ve cemaati düzme sözlerle kendilerine tüccar malı eden sahte muallimlerdir’. (Resullerin İşleri 20:30; II. Petrus 2:1, 3) Mukaddes Kitap müşareketten kesilenlerden kavga çıkarmak isteyenleri ve etkin bir şekilde kötülüğü teşvik edenleri aramak için bir neden göstermiyor.—II. Selânikliler 2:3; I. Timoteos 4:1; II. Yuhanna 9-11; Yahuda 4, 11.

¹² Bununla beraber cemaatten çıkarılanlardan birçoğu böyle değildir. Biri müşareketten kesilmesine neden olan kötülükten vazgeçmiş olabilir. Bir başkası geçmişte sigara ya da aşırı içki içmişse de şimdi başkalarını kötülüğe teşvik etmiyor olabilir. Tanrı’nın, sürgünde bulunan İsrail kendisine dönmeden önce, onları geri dönmeye teşvik etmek üzere temsilciler gönderdiğini hatırlayalım. Mukaddes Kitap, Pavlus’un ya da Korintos cemaatindeki ihtiyarların, müşareketten kesilen kimsenin durumunu kontrol etmek üzere inisiyatif kullanıp kullanmadıklarını söylemiyor. O adam tövbe edip ahlaksızlıktan vazgeçtiğinde, Pavlus, onu cemaate yeniden almaları için talimat vermişti.

13, 14. (a) Hangi olaylar cemaatten çıkarılanlardan bazılarının kendilerine gösterilen merhamete olumlu karşılık verebileceklerini gösterir? (b) İhtiyarlar kurulu, böyle biriyle görüşmeyi nasıl düzenleyebilir?

¹³ Son zamanlarda, bazen bir ihtiyarın müşareketten kesilen birine rastladığı durumlar oldu. Ortamın uygun olduğu durumda çoban ona cemaate yeniden alınması için atması gereken adımları kısaca özetledi. Bu kimselerden bazıları tövbe ettiler ve cemaate yeniden alındılar. Böyle sevinç veren sonuçlar, müşareketten kesilmiş veya cemaatle ilişkisini kesmiş bazı kişilerin, çobanların merhametli yaklaşımlarına olumlu karşılık verebileceklerini gösteriyor. Fakat acaba ihtiyarlar bu meseleyi nasıl ele alabilirler? İhtiyarlar kurulu yılda en çok bir kez, sahalarında böyle kimselerin oturup oturmadığını gözden geçirecek.c İhtiyarlar, bir yılı aşkın bir süre önce cemaatten çıkarılmış olanları hedef olarak alacaklar. Şartlar elverirse, iki ihtiyarı (mümkünse durumu iyi bilenleri) o kişiyi ziyaret etmekle görevlendirecekler. Kritik, tehlikeli bir tutuma sahip ya da yardım istemediğini bildirmiş olanlara hiçbir ziyaret yapılmayacak.—Romalılar 16:17, 18; I. Timoteos 1:20; II. Timoteos 2:16-18.

¹⁴ İki çoban ona kısa bir ziyarette bulunmak istediklerini telefonla bildirebilir ya da uğrayıp uygun bir zaman için randevu alabilirler. Ziyaretleri sırasında sert ya da soğuk olmamalı, ona kendisiyle ilgilenip merhamet gösterdiklerini içtenlikle hissettirmelidirler. Geçmişte olanlardan yeniden söz etmektense, İşaya 1:18; 55:6, 7 ve Yakub 5:20 gibi ayetleri müzakere edebilirler. Eğer o kişi Tanrı’nın sürüsüne dönmekle ilgilenirse, Mukaddes Kitabı ve Yehova’nın Şahitlerinin inançlarını yansıtan yayınları okumak ve İbadet Salonunda yapılan ibadetlere katılmak gibi atması gereken adımları ona nazikçe açıklayabilirler.

15. Müşareketten kesilenlerle temasa geçen ihtiyarlar neyi akıllarından çıkarmamalıdırlar?

¹⁵ Bu iki ihtiyar, hikmet ve ayırt etme yeteneklerini kullanıp o kişide tövbe belirtisi olup olmadığını ve ona ikinci bir ziyaret yapmanın yerinde olup olmayacağını saptayacaklar. Onlar müşareketten kesilenlerden bazılarını ‘tövbe için yeniletmenin’ imkânsız olduğunu akıllarından çıkarmamalıdırlar. (İbraniler 6:4-6; II. Petrus 2:20-22) İki ihtiyar ziyaretten sonra Cemaatin Hizmet Heyetine sözlü olarak kısa bir rapor verecektir. Onlar da gelecek buluşmalarında ihtiyarlar kuruluna bu konuda bilgi verecekler. İhtiyarların merhametle inisiyatif kullanması, Tanrı’nın, “bana dönün, ben de size dönerim, orduların RABBİ (Yehova’sı) diyor” şeklindeki görüşünü yansıtacak.—Malaki 3:7.

Merhametle Başka Bir Yardım

16, 17. Müşareketten kesilenlerin hakikatte olan aile fertlerine karşı tutumumuz ne olmalı?

¹⁶ Ya nazır olmayan ve müşareketten kesilenlere karşı inisiyatif kullanmayacak olanlar hakkında ne diyelim? Bu düzenlemeye uygun olarak ve Yehova’yı örnek alarak bizler ne yapabiliriz?

¹⁷ Bir kimsenin müşareketten kesildiği ya da cemaatle ilişkisini kestiği süre boyunca bizler şu emre uymalıyız: ‘Bir fuhuş işleyen, bir tamahkâr, bir putperest, bir tahkir eden, bir ayyaş veya gasıp olup birader denilen herhangi birisine refakat etmekten ve ona katılmaktan vazgeçin, hatta böyle bir adamla yemek dahi yemeyin.’ (I. Korintoslular 5:11) Fakat Mukaddes Kitabın verdiği bu emir, müşareketten kesilen biriyle aynı çatı altında yaşayan, İsa’nın takipçisi olan aile fertlerine karşı tutumumuzu etkilememelidir. Eskiden Yahudiler, vergi mültezimlerine, onların ailelerinden bile nefret edecek kadar sert bir tepki gösterirlerdi. İsa onların tutumunu desteklemedi. Yardımı reddeden bir günahkâra ‘milletlerden birine ve vergi mültezimine’ davranıldığı gibi davranılmasını söyledi; fakat onun hakikatte olan aile fertlerine böyle davranılmasını söylemedi.—Matta 18:17.

18, 19. Cemaatten çıkarılan birinin sadık akrabalarına, hakikatte olduğumuzu hangi fırsatlarda gösterebiliriz?

¹⁸ İsa’nın sadık birer takipçisi olan aile fertlerini özellikle desteklemeliyiz. Onlar, belki kendilerini ruhi uğraşlarından gerçekten vazgeçirmeye çalışan müşareketten kesilmiş biriyle aynı evde yaşadıkları için zaten acı çekiyor ve engellerle karşılaşıyor olabilirler. Müşareketten kesilmiş olan kişi İsa’nın takipçilerinin evlerine gelmesini istemeyebilir ya da onlar ailenin sadık fertlerini ziyarete geldiklerinde konukları uzaklaştırmak amacıyla hiç de nazik davranmayabilir. Ayrıca aile fertlerinin tüm cemaat ibadetleri veya büyük ibadetlere gitmek üzere gösterdiği çabalara da engel olabilir. (Matta 23:13) Bu nedenlerle bizden daha elverişsiz durumda bulunan o kimselere gerçekten merhamet göstermemiz gerekir.—II. Korintoslular 1:3, 4.

¹⁹ O evdeki sadık kişilere candan merhamet göstermenin bir yolu onları ‘teselli etmek’ ve kendileriyle teşvik edici sohbetler yapmaktır. (I. Selânikliler 5:14) İbadetlerden önce ve sonra, tarla hizmetinde ya da başka zamanlarda birlikte olduğumuzda onları desteklemek üzere yine iyi fırsatlara sahibiz. Onlara müşareket kesimi olayından söz etmemiz gerekmez; fakat birçok yapıcı konu hakkında konuşabiliriz. (Süleymanın Meselleri 25:11; Koloseliler 1:2-4) İhtiyarlar o ailedeki İsa’nın takipçilerine çobanlık yapmaya devam ederken, biz de onları, cemaatten çıkarılan kişiden uzak kalarak ziyaret edebiliriz. Müşareketten kesilmiş kişi, tesadüfen kapıya ya da telefona çıkarsa, ona kısaca akrabasıyla görüşmek istediğimizi söyleyebiliriz. O ailenin hakikatte olan fertlerini bazen evimize davet edebiliriz. Önemli olan şudur: İster genç, ister yaşlı olsunlar, hizmet arkadaşlarımız ve Tanrı’nın cemaatinin sevgili fertleri olan o kişiler yalnız bırakılmamalıdırlar.—Mezmur 10:14.

20, 21. Bir kimse cemaate yeniden alınırsa, ne hissetmeli ve nasıl davranmalıyız?

²⁰ Cemaatten çıkarılmış birinin cemaate yeniden alınması da merhamet göstermenin söz konusu olduğu bir başka alandır. İsa’nın meseli ‘bir günahkâr tövbe’ ettiğinde gökte sevinç olduğunu vurgular. (Luka 15:7, 10) Pavlus, Korintoslulara yazdığı mektupta, müşareketten kesilen adam hakkında şunları demişti: “Böyle bir adam çok ziyade hüznü ile yutulmasın diye, siz bilâkis daha ziyade ona bağışlamalı, ve teselli etmelisiniz. Bundan dolayı ona karşı sevginizi teyit etmenizi sizden rica ederim.” (II. Korintoslular 2:7, 8) Bir kimsenin cemaate yeniden alınmasından sonraki günler ve haftalarda bu öğüdü ölçülü ve sevgi dolu şekilde uygulayalım.

²¹ İsa’nın kaybolan oğul meseli kaçınmamız gereken bir tehlikeyi de gösterir. Büyük oğul, kaybolan oğul döndüğünde sevinmemiş, fakat kızmıştı. Geçmişte işlediği günahtan dolayı ona hâlâ kin besleyerek ya da cemaate yeniden alınmasına içerleyerek biz de bu oğul gibi davranmayalım. Tersine, hedefimiz, Yehova’nın tepkisini simgeleyen baba gibi davranmaktır. O baba, kaybolan ve ölmüş gibi olan oğlunun bulunmasına ya da hayata dönmesine sevinmişti. (Luka 15:25-32) Aynı şekilde biz de cemaate yeniden alınan kardeşle serbestçe konuşacak ve onu her yönden teşvik edeceğiz. Evet, bağışlayıcı ve merhametli semavi babamızın yaptığı gibi biz de merhamet gösterdiğimizi kanıtlamalıyız.—Matta 5:7.

22. Yehova’yı örnek almamız ne anlama gelir?

²² Tanrımızı örnek almak istiyorsak, şüphesiz O’nun emirlerine ve adaletine uygun bir merhamet göstermeliyiz. Mezmur yazarı Tanrı’yı şöyle tanımlıyor: “RAB (Yehova) rauftur, ve rahîmdir; çok sabırlıdır, ve inayeti büyüktür, RAB (Yehova) herkese iyidir; merhametleri de bütün işleri üzerindedir.” (Mezmur 145:8, 9) İsa’nın takipçileri için ne sevgi dolu bir örnek!

[Dipnotlar]

Şu Noktalara Dikkat Ettin mi?

◻ Yahudiler, vergi mültezimlerine ve günahkârlara nasıl davranırlardı, fakat İsa onlardan bazılarıyla neden ilgilendi?

◻ Kaybolanlardan birçoklarına karşı merhamet göstermek konusunda inisiyatif kullanmak üzere Kutsal Yazılar nasıl bir temel sağlar?

◻ İhtiyarlar kurulu bu konuda nasıl inisiyatif kullanabilir ve kimlere karşı?

◻ Cemaate yeniden alınanlara ve müşareketten kesilenlerin ailelerine karşı nasıl merhamet göstermeliyiz?

[Sayfa 17’deki çerçeve]

Bir zamanlar Tanrı’nın temiz ve mutlu cemaatinin bir ferdi olan fakat sonra müşareketten kesilen ya da cemaatle ilişkisini kesen birinin o durumda kalması gerekmez. Tövbe edebilir ve cemaatin ihtiyarlarıyla görüşmek üzere inisiyatif kullanabilir. Geri dönüş yolu açıktır.