Otoriteye Sevinçle Tabi Olmak

“Yürekten itaat ettiniz.”—ROMALILAR 6:17.

1, 2. (a) Bugün dünyada hangi ruh açıkça görülüyor ve bu ruhun kaynağı ve sonucu nedir? (b) Yehova’nın vakfolmuş hizmetçileri dünyadan farklı olduklarını nasıl gösterirler?

“İTAATSİZLİK oğullarında şimdi âmil olan ruh” bugün insanı sarsıcı şekilde ortadadır. Bu, “hava kuvvetlerinin reisi” olan Şeytan’dan yayılan dizginsiz, bağımsız bir ruhtur. Bu ruh veya “hava,” yani baskın olan bu bencil ve itaatsiz tutum, insanların çoğu üzerinde “otoritesini” ya da gücünü gösteriyor. Dünyanın otorite bunalımına girmesinin bir nedeni de budur.—Efesoslular 2:2.

² Ne mutlu ki, Yehova’nın vakfolmuş hizmetçileri bugün ruhi ciğerlerini bu kirli “hava” ile, yani isyan ruhuyla doldurmuyorlar. Onlar ‘Tanrı’nın gazabının itaatsizlik oğulları üzerine geleceğini’ biliyorlar. Resul Pavlus sözlerine şunları ekler: “İmdi onların şerikleri olmayın.” (Efesoslular 5:6, 7) İsa’nın hakiki takipçileri bunu yapmayıp, ‘Yehova’nın ruhuyla dolu olmaya’ çalışarak ‘saf, barışçı, makul, uysal’ olan ‘yukarıdan olan hikmeti’ içlerine çekiyorlar.—Efesoslular 5:17, 18; Yakub 3:17.

Yehova’nın Egemenliğine Gönüllü Tabiiyet

3. Gönüllü tabiiyetin anahtarı nedir ve tarih bize hangi büyük dersi verir?

³ Gönüllü tabiiyetin anahtarı yasal otoriteyi tanımaktır. İnsanlık tarihi Yehova’nın egemenliğini reddetmenin mutluluk getirmediğini gösterir. Bunu reddetmeleri ne Âdem ile Havva’ya ne de onları isyana kışkırtan İblis Şeytan’a mutluluk getirdi. (Tekvin 3:16-19) Alçaltılmış konumda bulunan Şeytan artık vaktinin az olduğunu bildiğinden “büyük gazap” içindedir. (Vahiy 12:12) İnsanlığın, hatta tüm evrenin barış ve mutluluğu, Yehova’nın adil egemenliğinin evrensel çapta tanınmasına bağlıdır.—Mezmur 103:19-22.

4. (a) Yehova, hizmetçilerinin ne tür tabiiyet ve itaat göstermelerini ister? (b) Hangi konuda ikna olmalıyız ve mezmur yazarı bunu nasıl ifade eder?

⁴ Ne var ki, şahane bir denge içinde bulunan niteliklerinden dolayı, Yehova soğuk bir itaatle yetinmez. Evet, O kudretlidir! Fakat zorba bir hükümdar değildir. Sevgi Tanrısıdır ve zekâ sahibi yaratıklarının Kendisine, sevgilerinden dolayı gönüllü olarak itaat etmelerini ister. Kendileri için O’na ebediyen itaat etmekten daha iyi bir şeyin olamayacağına ikna olduklarından ve O’nun adil ve meşru otoritesi altına girmeyi candan istediklerinden dolayı egemenliğine tabi olmalarını ister. Yehova’nın, evreninde bulunmasını istediği tür insanlar mezmur yazarının şu duygularını paylaşırlar: “RABBİN şeriati kâmildir; canı tazeler; RABBİN şehadeti sadıktır; bön adama hikmet verir. RABBİN vesayası doğrudur; yüreği sevindirir; RABBİN emri paktır; gözleri aydınlatır. RAB korkusu temizdir; ebediyen durur; RABBİN hükümleri haktır; hepsi doğrudur.” (Mezmur 19:7-9) Yehova’nın yeni dünyasında yaşamak istiyorsak tutumumuz şu olmalı: Yehova’nın egemenliğinin doğru ve adil olduğuna kesin güven duymak.

Kralımıza Sevinçle Gösterilen Tabiiyet

5. İsa itaatinden dolayı nasıl ödüllendirildi ve biz neyi gönüllü olarak kabul ediyoruz?

⁵ Mesih İsa gökteki Babasına tabiiyet göstermek konusunda üstün nitelikte bir örnektir. Onun ‘ölüme, hattâ haç ölümüne kadar itaat edip nefsini alçalttığını’ okuyoruz. Pavlus sözlerine şunları ekliyor: “Bunun için de Allah onu pek çok yükseltti, ve her ismin fevkinde olan ismi ona ihsan etti; ta ki İsanın isminde bütün göktekiler ve yerdekiler ve yer altındakiler diz çöksün, ve Baba Allahın izzeti için her dil İsa Mesih Rabdir diye ikrar etsin.” (Filipililer 2:8-11) Evet, Liderimiz ve hüküm süren Kralımız Mesih İsa’nın önünde sevinçle diz çöküyoruz.—Matta 23:10.

6. İsa tüm ulusal topluluklar için bir şahit ve lider olduğunu nasıl gösterdi ve onun “prensliği” büyük sıkıntıdan sonra nasıl devam edecek?

⁶ Yehova Liderimiz olan Mesih hakkında şu peygamberlikte bulundu: “İşte, ben onu şahit olarak ümmetlere, reis (lider) ve emîr olarak ümmetlere verdim.” (İşaya 55:4) İsa, yeryüzündeki hizmetiyle ve ölüp diriltilmesinden sonra vaaz etme işini gökten yönetmesiyle, kendisinin her milletten insana karşı Babasının ‘sadık ve hakiki şahidi’ olduğunu gösterdi. (Vahiy 3:14; Matta 28:18-20) Bu ulusal gruplar şimdi Mesih’in liderliği altında “büyük sıkıntıda” hayatta kalacak olan ve sayısı giderek artan ‘büyük kalabalıkla’ temsil ediliyorlar. (Vahiy 7:9, 14) Fakat İsa’nın liderliği büyük sıkıntıda sona ermeyecek. Onun “reisliği bin yıl sürecek. İtaatli insanlar için o, “Acîp Öğütçü, Kadir Allah, Ebediyet Babası, Selâmet Reisi (Barış Prensi)” unvanlarına uygun davranacak.—İşaya 9:6, 7; Vahiy 20:6.

7. Mesih İsa’nın bizi “hayat sularının pınarlarına” götürmesini istiyorsak, hiç vakit kaybetmeden ne yapmalıyız ve ne yaparsak İsa ve Yehova tarafından seviliriz?

⁷ Kuzu Mesih İsa’nın doğru yürekli insanları götürdüğü ‘hayat sularının pınarlarından’ yararlanmak istiyorsak, hiç vakit kaybetmeden davranış tarzımızla onun Kral olarak otoritesine sevinçle tabi olduğumuzu göstermeliyiz. (Vahiy 7:17; 22:1, 2; Mezmur 2:12 ile karşılaştırın.) İsa şöyle dedi: “Eğer beni seviyorsanız, emirlerimi tutarsınız. Emirlerim kendinde olup onları tutandır ki, beni sever; beni seven Babam tarafından sevilecektir; ben de onu seveceğim.” (Yuhanna 14:15, 21) İsa ve Babası tarafından sevilmek istiyor musunuz? Öyle ise onların otoritesine tabi olun.

Nazırlar Sevinçle İtaat Ederler

8, 9. (a) Mesih cemaatin bina edilmesi için ne sağladı ve bu erkekler sürüye ne bakımdan örnek olmalıdırlar? (b) İsa’yı takip eden nazırların tabiiyeti Vahiy kitabında nasıl simgeleniyor ve onlar adli meseleleri ele alırken nasıl “anlayışlı yürek” dilemelidirler?

⁸ ‘Cemaat Mesihe tâbidir.’ Mesih bu cemaatin Nazırı olarak, ona ‘bina edilmesi’ için “insan olan hediyeler” sağladı. (Efesoslular 4:8, 11, 12; 5:24) Ruhi anlamda ihtiyar olan bu erkeklere, ‘Tanrı’nın mirası olanlar üzerine hükmeder gibi değil, fakat sürüye örnek olarak Tanrı’nın sürüsünü gütmeleri’ söyleniyor. (I. Petrus 5:1-3) Sürü Yehova’nındır ve Mesih onun ‘iyi çobanıdır.’ (Yuhanna 10:14) Nazırlar Yehova ve Mesih’in, gütmeleri için kendilerine emanet ettiği koyunlardan yerinde olarak gönüllü işbirliği beklediklerine göre, kendileri de tabiiyet konusunda iyi örnek olmalıdırlar.—Resullerin İşleri 20:28.

⁹ Birinci yüzyılda, meshedilmiş nazırlar simgesel şekilde Mesih’in sağ “elinde” olarak gösteriliyordu; bu da onların İsa’ya cemaatin Başı olarak tabi olduklarını gösteriyor. (Vahiy 1:16, 20; 2:1) Öyle ise bugün de Yehova’nın Şahitlerinin cemaatlerindeki nazırlar, birinci yüzyıldakilerden daha az olmamak üzere, Mesih’in yönetimine tabi olmalı ve ‘Tanrı’nın kudretli eli altında nefislerini alçaltmalıdırlar.’ (I. Petrus 5:6) Adli meseleleri ele almaları istendiğinde, sadık olduğu yıllarda Süleyman’ın yaptığı gibi Yehova’ya, “Kavmına hükmetmek için kuluna anlayışlı yürek ver ki, iyi ile kötünün arasını ayırt edeyim” diye dua etmelidirler. (I. Kırallar 3:9) Yeryüzünde verilen bir kararın gökte verilene olabildiğince çok benzemesi için, ihtiyarların itaatli yüreği kendilerini, her şeyi Yehova’nın ve Mesih İsa’nın gördüğü gibi görmek üzere çaba göstermeye yöneltecektir.—Matta 18:18-20.

10. Bütün nazırlar sürüye karşı davranışlarında İsa’yı örnek almaya nasıl gayret etmelidirler?

¹⁰ Seyahat eden nazırlar ve cemaat ihtiyarları da aynı şekilde Mesih’in koyunlara davranış tarzını örnek almaya gayret edeceklerdir. Ferisilerin tersine, İsa tutulması zor bir sürü kural koymadı. (Matta 23:2-11) Koyuna benzer kimselere şunları dedi: “Ey bütün yorgunlar ve yükleri ağır olanlar, bana gelin, ve size ben rahat veririm. Boyunduruğumu takının, ve benden öğrenin; zira ben halim ve alçak gönüllüyüm; ve canlarınıza rahat bulursunuz. Çünkü boyunduruğum kolay, ve yüküm hafiftir.” (Matta 11:28-30) İsa’nın her takipçisinin ‘kendi yükünü taşıyacağı’ bir gerçekse de, nazırlar İsa’nın örneğini unutmamalı ve kardeşlerinin İsa’nın takipçileri olarak üstlendikleri sorumluluk yükünü “kolay” ve “hafif” bulup sevinçle yerine getirmelerine yardımcı olmalıdırlar.—Galatyalılar 6:5.

Teokratik Tabiiyet

11. (a) Bir kimse reislik prensibine saygı gösterdiği halde, yine de nasıl gerçekten teokratik olmayabilir? Açıklayın. (b) Gerçekten teokratik olmak ne demektir?

¹¹ Teokrasi Tanrı yönetimidir. I. Korintoslular 11:3’te belirtilen reislik prensibine uymayı kapsar. Fakat anlamı bundan daha geniştir. Bir kimse reislik prensibine saygı gösteriyormuş gibi göründüğü halde, yine de kelimenin anlamıyla teokratik olmayabilir. Bu nasıl olabilir? Şöyle örnekleyelim: Demokrasi halk yönetimidir ve “demokrasi ideallerine inanan kişiye” demokrat denir. Bir kimse demokrat olduğunu iddia edebilir, seçimlere katılabilir, hatta etkin bir politikacı bile olabilir. Fakat genel davranışlarında demokrasi ruhunu ve onun içerdiği prensipleri küçümsüyorsa, onun gerçekten demokrat olduğu söylenebilir mi? Benzer şekilde, gerçekten teokratik olabilmek için de, bir kişi reislik prensibine sadece ismen tabi olmaktan çok daha fazlası yapmalı. Yehova’nın yollarını ve niteliklerini örnek almalı. Kendisi her alanda gerçekten Yehova tarafından yönetilmelidir. Ayrıca, Yehova Oğluna tam otorite verdiğine göre, teokratik olmak İsa’yı örnek almak anlamına da gelir.

12, 13. (a) Teokratik olmak özellikle neleri kapsar? (b)Teokratik tabiiyet bir sürü kurala itaat etmeyi mi içerir? Açıklayın.

¹² Yehova’nın sevgiden kaynaklanan gönüllü tabiiyet istediğini unutmayın. O, evreni bu şekilde yönetir. O, sevginin kişileşmiş halidir. (I. Yuhanna 4:8) Mesih İsa O’nun ‘izzetinin nuru ve öz suretidir.’ (İbraniler 1:3) O, hakiki şakirtlerinden birbirlerini sevmelerini talep eder. (Yuhanna 15:17) Bu nedenle teokratik olmak, sadece tabiiyette olmayı değil, sevgi dolu olmayı da gerektirir. Bu şöyle özetlenebilir: Teokrasi Tanrı yönetimidir; Tanrı sevgidir; öyle ise teokrasi sevgi yönetimidir.

¹³ Bir ihtiyar, kardeşlerin teokratik olabilmeleri için her tür kurala itaat etmeleri gerektiğini düşünebilir. Bazı ihtiyarlar, “sadık ve basiretli köle” tarafından zaman zaman verilen önerileri kurallaştırdılar. (Matta 24:45) Örneğin bir keresinde, cemaatteki kardeşlerle tanışmak amacıyla, İbadet Salonunda hep aynı yerde oturmamanın iyi olabileceği önerisinde bulunuldu. Bu çok sıkı bir kural değil, pratik bir öneriydi. Fakat bazı ihtiyarlar bunu bir kural haline getirmeye eğilimli olup buna uymayanın teokratik olmadığını düşünebilir. Oysa, bir birader veya hemşirenin belirli bir yerde oturmayı yeğlemesinin birçok geçerli nedeni olabilir. Bir ihtiyar bunları sevgiyle hesaba katmıyorsa, acaba kendisi aslında teokratik midir? Teokratik olmak için “her şeyiniz sevgi ile olsun.”—I. Korintoslular 16:14.

Sevinçle Hizmet Etmek

14, 15. (a) Bir ihtiyar bazı kardeşleri Yehova’ya sundukları hizmette nasıl sevinçten yoksun bırakabilir ve bu neden teokratik olmaz? (b) İsa, miktardan çok hizmetimizle ifade ettiğimiz sevgiyi takdir ettiğini nasıl gösterdi? (c) İhtiyarlar neyi hesaba katmalıdırlar?

¹⁴ Teokratik olmak, Yehova’ya sevinçle hizmet etmek anlamına da gelir. Yehova ‘mubarek (mutlu) Tanrı’dır. (I. Timoteos 1:11) Tapıcılarının Kendisine sevinçle hizmet etmelerini ister. Kuralcı olanlar, İsraillilerin “yapmak üzre tutacağı” kanunlar arasında, “Allahın Yehova’nın önünde el attığın her şeyde sevineceksin” yasasının da bulunduğunu unutmamalıdırlar. (Tesniye 12:1, 18) Yehova’nın hizmetinde neye ‘el atarsak,’ bu bizim için bir yük değil, sevinç olmalı. Nazırlar, kardeşlerinin Yehova’ya hizmet etmekte ellerinden geleni yaparken mutluluk duymaları açısından çok şeyler başarabilirler. Diğer taraftan, eğer dikkatli davranmazlarsa bazı kardeşlerini sevinçten yoksun da edebilirler. Örneğin, cemaatin şahadet işinde harcadığı saat ortalamasına ulaşmış veya onu aşmış olanları övüp ulaşmamış olanları imalı sözlerle eleştirerek karşılaştırmalar yaparlarsa, belki geçerli bir nedenden dolayı çok az saat hizmet etmiş olanlar ne hissederler? Bu onlarda suçluluk duygusu yaratmaz mı veya onları sevinçten yoksun etmez mi?

¹⁵ Bazılarının aleni şahadet işine ayırabildiği birkaç saat, başkalarının gençlikleri, sağlıkları ve başka koşulları gözönüne alındığında vaaz etme işinde harcadıkları birçok saatten çok daha büyük çaba ifade edebilir. İhtiyarlar bu konuda onlara hükmetmemelidirler. Aslında Baba “hükmetme salâhiyetini (otoritesini)” İsa’ya verdi. (Yuhanna 5:27) İsa, takdimesi ortalamanın altında olduğu için fakir dul kadını eleştirdi mi? Hayır, bu iki pulun aslında ona neye mal olduğunu anlayacak kadar duyarlıydı. Bu, onun ‘bütün varı, tüm nafakasıydı’ ve Yehova’ya karşı derin bir sevgiyi ifade etti! (Markos 12:41-44) İhtiyarlar yapabileceklerinin tümü “ortalamanın” sayıca altında olanların sevgi dolu çabalarına karşı daha mı az duyarlı olmalıdırlar? Yehova’ya duyulan sevgi açısından bakıldığında bu çabalar ortalamanın üstünde olabilir!

16. (a) Eğer nazırlar konuşmalarında rakamlar kullanıyorlarsa, neden ayırt edici ve dengeli olmalıdırlar? (b) Kardeşlere, hizmetlerini artırmaları için en iyi şekilde nasıl yardım edilebilir?

¹⁶ Bu sözler, artık rakamlardan—hatta ortalamadan—hiç söz etmemek gerektiğine ilişkin yeni bir “kural” haline mi dönüştürülmeli? Hiç de değil! Asıl nokta şudur: Nazırlar, kardeşleri hizmetlerini genişletmeye teşvik etmekle, onların ellerinden geleni sevinçle yapmalarına yardımcı olmak arasındaki dengeyi tutturmalıdırlar. (Galatyalılar 6:4) İsa’nın talantlar meselinde, efendi, hizmetçilerinin “kabiliyetlerine göre her birine” malından verdi. (Matta 25:14, 15) İhtiyarlar da aynı şekilde Gökteki Krallığın her müjdecisinin olanaklarını hesaba katmalıdırlar. Bu ayırt edici olmalarını gerektirir. Belki bazılarının daha fazlasını yapmak için aslında teşvike ihtiyacı olabilir. Onlar faaliyetlerini daha iyi organize etmeleri amacıyla sunulan yardımı takdir edebilirler. Her nasıl olursa olsun, onlara ellerinden geleni sevinçle yapmaları için yardım edilebilirse, bu sevinç onları mümkün olduğunda Tanrısal hizmetlerini genişletmek yönünde kuvvetlendirecektir.—Nehemya 8:10; Mezmur 59:16; Yeremya 20:9.

Sevinçle Gösterilen Tabiiyetten Gelen Barış

17, 18. (a) Sevinçle gösterilen tabiiyet bize nasıl barış ve adalet getirebilir? (b) Tanrı’nın emirlerini iyi dinlersek neler bizim olabilir?

¹⁷ Yehova’nın meşru egemenliğine sevinçle tabi olmamız bize büyük barış getirir. Mezmur yazarı duasında Yehova’ya şunları dedi: “Şeriatini sevenlere büyük selâmet (barış) var; ve onlara tökez yoktur.” (Mezmur 119:165) Tanrı’nın kanununa itaat etmekten yarar görürüz. Yehova İsraillilere şunları dedi: “RAB seni fidye ile kurtaran, İsrailin Kuddûsu şöyle diyor: Faideli olanı sana öğreten, yürüyeceğin yolda seni güden, Allahın RAB benim. Keşke emirlerimi iyi dinliye idin! o zaman selâmetin (barışın) ırmak gibi, salâhın da deniz dalgaları gibi olurdu.”—İşaya 48:17, 18.

¹⁸ Mesih’in fidye kurbanlığı Tanrı ile barışmamızı sağlar. (II. Korintoslular 5:18, 19) Eğer İsa’nın kanının kurtarıcı değerine iman edip zayıflıklarımızı bilinçli şekilde yenmeye çabalar ve Tanrı’nın iradesini yaparsak, suçluluk duygusundan kurtuluruz. (I. Yuhanna 3:19-23) İşlerle desteklenen bu iman, Yehova’nın önünde adil bir duruma gelmemizi sağlar ve ‘büyük sıkıntıda’ hayatta kalıp Yehova’nın yeni dünyasında sonsuza dek yaşamakla ilgili şahane bir ümit verir. (Vahiy 7:14-17; Yuhanna 3:36; Yakub 2:22, 23) Eğer ‘emirlerini iyi dinlersek’ bütün bunlar bizim olabilir!

19. Şimdiki mutluluğumuz ve ebediyen yaşama ümidimiz neye bağlıdır ve Davud bizim içten kanaatimizi nasıl ifade etti?

¹⁹ Evet, şimdiki mutluluğumuz ve yeryüzündeki cennette sonsuza dek yaşama ümidimiz, evrenin Egemen Rabbi olarak Yehova’nın otoritesine sevinçle tabi olmamıza bağlıdır. “Ya RAB büyüklük, ve ceberrut ve cemâl ve zafer, ve haşmet senindir; çünkü gökte ve yerde olan her şey senindir; ya RAB, kırallık senindir, ve sen, baş olarak her şeyden yükseksin. Ve şimdi, ey Allahımız, biz sana şükrederiz, ve güzel ismine hamdederiz” diye haykıran Davud’un duygularını biz de paylaşalım.—I. Tarihler 29:11, 13.

Hatırlanması Gereken Noktalar

◻ Yehova hizmetçilerinin ne tür tabiiyet ve itaat göstermelerini ister?

◻ İsa itaatinden dolayı nasıl ödüllendirildi ve biz davranış tarzımızla neyi kanıtlamalıyız?

◻ Bütün nazırlar sürüye karşı davranışlarında İsa’yı nasıl örnek almalıdırlar?

◻ Teokratik olmak neleri kapsar?

◻ Sevinçle gösterilen tabiiyet bize hangi nimetleri getirir?

[Sayfa 24’teki resim]

İhtiyarlar, sürüyü ellerinden geleni sevinçle yapmaya teşvik ederler

[Sayfa 26’daki resim]

Yehova Kendisine yürekten itaat edenlerden sevinç duyar