Onlar Yehova’nın İradesini Yaptı
Petrus Pentikost’ta Vaaz Ediyor
MS 33 yılının ılık bir ilkbahar sabahıydı. Heyecan yüklü bir atmosfer vardı! Yeruşalim sokakları Yahudiler ve Yahudiliği benimsemiş kişilerden oluşan telaşlı bir kalabalıkla dolup taşıyordu. Elam, Mezopotamya, Kapadokya, Mısır ve Roma gibi yerlerden gelmişlerdi. Onları yerel giysileri içinde görmek ve çeşit çeşit diller konuştuklarını işitmek son derece büyüleyiciydi! Bu özel vesilede orada bulunabilmek için bazıları neredeyse iki bin kilometre uzaktan gelmişlerdi. Bu özel vesile neydi? Yahudilerde arpa hasadının sonuna işaret eden sevinçli bir bayram olan Pentikost.—Levililer 23:15-21.
Mabetteki mezbah üzerinde bulunan kurbanlardan çıkan duman, etrafa buram buram yayılıyor ve Levililer, Hallel ilahilerini (113’ten 118’e kadar olan Mezmurlar) söylüyordu. Sabah 9.00’dan biraz önce şaşırtıcı bir şey oldu. “Zorlu bir yel esiyormuş gibi ansızın gökten bir ses geldi” ve İsa Mesih’in yaklaşık 120 öğrencisinin birarada bulunduğu tüm evi doldurdu. Kutsal Yazılardaki kayıt şöyle diyor: “Ateşten imiş gibi bölünen diller onlara görünüp onların her biri üzerine kondu. Hepsi Ruhülkudüsle [mukaddes ruhla] doldu, ve kendilerine Ruhun verdiği söyleyişe göre başka başka dillerle söylemeğe başladılar.”—Resullerin İşleri 2:1-4.
Her Biri Kendi Dilini İşitiyor
Çok geçmeden, İsa’nın birçok öğrencisi evden dışarı çıktı. Şaşırtıcı şekilde, kalabalığın içindeki insanların çeşit çeşit dilleriyle konuşabiliyorlardı! Pers ülkesinden bir ziyaretçinin ve Mısır’ın yerlisi olan birinin, Galilelilerin kendi dillerinde konuştuklarını görmesinin ne kadar şaşırtıcı olduğunu düşünün. Kalabalığın içine düştüğü şaşkınlığın ve hayranlığın nedeni anlaşılabilir. Onlar, “Bu ne olsa gerek? diye tereddüt ediyorlardı. Fakat başkaları eğlenip dediler: Onlar yeni şarapla dolmuşlar.”—Resullerin İşleri 2:12, 13.
Daha sonra resul Petrus ayağa kalkıp kalabalığa hitaben konuştu. O, bu mucizevi diller armağanının, Tanrı’nın peygamber Yoel aracılığıyla verdiği şu vaadin gerçekleşmesi olduğunu açıkladı: “Bütün beşer üzerine Ruhumdan dökeceğim.” (Resullerin İşleri 2:14-21; Yoel 2:28-32) Evet, işte az önce Tanrı, İsa’nın öğrencileri üzerine ruhunu dökmüştü. Bu olay, İsa’nın ölü durumdayken diriltildiğinin ve şimdi gökte Tanrı’nın sağında yer aldığının açık bir kanıtıydı. “İmdi” diye devam etti resul Petrus, “bütün İsrail evi gerçekten bilsin ki, kendisini haça gerdiğiniz bu İsayı Allah hem Rab hem Mesih etmiştir.”—Resullerin İşleri 2:22-36.
Dinleyiciler bu sözleri nasıl karşıladı? Kayıt, ‘yüreklerinin iğnelendiğini’ söylüyor; sonra Petrus’a ve diğer resullere şöyle dediler: “Kardeşler, ne yapalım?” Petrus şu karşılığı verdi: ‘Tövbe edin ve her biriniz vaftiz edilsin.’ Yaklaşık 3.000 kişi tam bunu yaptı! Daha sonra onlar, ‘resullerin taliminde devam ediyorlardı.’—Resullerin İşleri 2:37-42.
Bu muazzam fırsattaki konuşmasıyla inisiyatifi ele alan Petrus, İsa’nın kendisine vereceğini vaat ettiği ‘göklerin krallığı anahtarlarından’ birini kullanmış oldu. (Matta 16:19) Bu anahtarlar farklı insan gruplarına özel ayrıcalıkların kapısını açmıştı. Bu ilk anahtar, Yahudilerin, İsa’nın ruhla meshedilmiş takipçileri olabilmelerini mümkün kıldı. Daha sonra, ikinci ve üçüncü anahtarlar, aynı fırsatı sırayla Samiriyeliler ve diğer milletler için de elde edilebilir kıldı.—Resullerin İşleri 8:14-17; 10:44-48.
Bizler İçin Ders
Yahudiler ve Yahudiliği benimsemiş kişilerden oluşan bu kalabalığın, Tanrı’nın Oğlunun ölümüyle ilgili toplumca paylaşılan bir sorumlulukları olduysa da, Petrus onlara saygıyla, “kardeşler” diyerek hitap etti. (Resullerin İşleri 2:29) Onun amacı, bu kişileri mahkûm etmek değil, tövbeye yöneltmekti. Bu nedenle, olumlu bir yaklaşımı vardı. O gerçekleri dile getirdi ve sunduğu düşünceleri Kutsal Yazılardan alıntılarla destekledi.
Bugün iyi haberi vaaz edenler, Petrus’un örneğini izlemekle iyi ederler. Onlar, dinleyicileriyle aralarında ortak bir zemin oluşturmaya ve sonra da Kutsal Yazılara dayanarak taktla mantık yürütmeye çalışmalıdırlar. Mukaddes Kitabın hakikati olumlu bir tarzda sunulduğunda, doğru yürekli kişiler buna karşılık verecektir.—Resullerin İşleri 13:48.
Petrus’un Pentikost gününde gösterdiği şevk ve cesaret, yedi hafta kadar önce İsa’yı inkâr ederken gösterdiği tutumla tam bir zıtlık oluşturuyordu. O olayda insan korkusu Petrus’u felce uğratmıştı. (Matta 26:69-75) Fakat İsa, Petrus için dua etmişti. (Luka 22:31, 32) Kuşku yok ki, İsa’nın diriltildikten sonra Petrus’a görünmesi resule güç vermişti. (I. Korintoslular 15:5) Sonuç olarak, Petrus’un imanı tükenmemişti. Kısa bir zaman sonra o, cesaretle vaaz eden biri olmuştu. Kendisi yalnızca Pentikost’ta değil, yaşamının geri kalan kısmında da aynı şekilde vaaz etti.
Biz de, Petrus’un yaptığı gibi bir hata yaparsak ne olacak? Tövbe gösterelim, bağışlanmak için dua edelim ve ruhi yardım almak için adımlar atalım. (Yakub 5:14-16) Böylece, kutsal hizmetimizin gökteki merhametli Babamız tarafından kabul edildiğinden emin şekilde ilerleyebiliriz.—Çıkış 34:6.