İyi Haberi Sevinçle Yaymak
1 “Git, oğlun yaşıyor.” İsa’nın bu sözleri oğlu ölmek üzere olan bir kralın memuruna söylerken, duyduğu sevinci tahayyül edebilir misin? Çocuk yaşıyordu! (Yuh. 4:46-53) İsa, iyi haberi sık sık bu şekilde başkalarına götürdü. (Mat. 8:13; 15:28) Resuller de: “Nâsıralı İsa Mesih ismile yürü!” diyerek iyi haberin yayılmasını sağladılar. Evet, topal adam yürüdü! Başkalarına iyi haberi götürdükleri zaman muhakkak ki yürekleri sevinçle doldu.—Res. İşl. 3:1-10; 5:15.
2 Acaba bugün de iyi haberi buna benzer şekilde insanlara gerçekten götürebilir miyiz? Elbette! İnsanlara, ‘fidye ile satın alınan oğlunuz yaşayacak’, veya ‘tekrar yürüyeceksiniz, hatta ve hatta bir geyik gibi sıçrayıp koşacaksınız!’ diyebiliriz. Bu, gayet tabii İsa ve resuller konuştuklarında olduğu gibi sen böyle söyler söylemez olmayacak, fakat Tanrı’nın krallığının hükümdarlığı altında olacaktır. Ve o zaman bu daha da fevkalade bir şey olacak, çünkü o vakit tedavi edilenler bir daha hastalanmayacak ve ölmeyecekler. Tanrı’nın Sözünden o zaman insanların hastalanmayacaklarına ve ölmeyeceklerine dair deliller sunabiliriz.—Vah. 21:3, 4.
3 Krallıkla ilgili bu mesaj senin herhangi bir kimseye verebileceğin en iyi haber, değil midir? Elbette, gerçekten. Bir kimseye bundan daha değerli bir şey takdim edemezsin—altın külçeleri veya elmas dolu keseler bile “iyi haber” kadar değerli değildir. Tanrı’nın maksadı hakkındaki bu mesajı yayma imtiyazı muhakkak ki bize sevinç vermelidir! Öyleyse iyi habere sahip olan bazı kimseler arasında neden zaman zaman sevinç eksikliği görülür?
4 Sevinç eksikliği genellikle, iyi habere karşı muhalefet ve kayıtsızlıktan meydana gelir. İnsanların çoğu onu işitmek istemiyor; bu yüzden onlar bizimle alay edip hakaret edebilirler. Fakat resul Pavlus’un “incil, . . . helâk olanlarda örtülüdür” dediğini hatırlayalım. Onu kim örtüyor? Şeytan. Evet, o, “incilin iyi haberin (YD) nuru doğmasın diye” insanların zihinlerini körletmiştir. (II. Kor. 4:3, 4) Bu gerçeği zihnimizde tutmak, sevincimizi muhafaza etmemize yardım edebilir. Nasıl?
5 Birçok yıl çevre hizmetinde çalışan sadık bir birader, insanlarla koşuşurken, onların cinler tarafından ilham edilen fikir ve tutumlarıyla mücadele ettiğini daima aklında tutmuştur. İblis ve cinlerinden gelen bu kötü etkiye karşı mücadele Tanrı’nın tarafında olduğumuzu bilmekten sevinç duyabiliriz.
6 Sevincin başka bir düşmanı, şüphe veya iman eksikliği olabilir. Resul Pavlus’un söylediği gibi bu ‘bizi kolayca saran bir günahtır’. (İbr. 12:1; Yak. 1:5-7) “Krallığın bu iyi haberi”ne gerçekten inanıyor musun? Tanrı’nın krallığının yakında eski kötü sistemi ve ona bağlananları yok edeceğine ve hasretle beklediğimiz fevkalade durumları getireceğine kanaat getirdin mi? Bazı müjdeciler, şüphelerinin gelişmesine müsaade edip sonuçta sevinçlerini kaybettiler. Fakat eğer Tanrı’nın vaatlerine gerçekten inanıyorsan—ve eğer görüşünü parlak tutarsan—bu, senin iyi haberi sevinçle yaymana yardım edecektir.
7 Fakat daha önce belirtildiği gibi insanların kayıtsızlığı ve incili va’zetme çabamıza karşı muhalefet bazı müjdecilerin sevincini azaltıyor. Böyle müjdeciler sevinçlerini canlı tutmak için ne yapabilirler?
8 Birçokları, sahip oldukları fevkalade Mukaddes Kitap hakikatlerini ve başkalarının bunları duymalarının ne kadar hayati olduğunu muntazaman düşünmek suretiyle sevinçlerini muhafaza ediyorlar. (Yer. 15:16) Sadece şunu düşün: Mukaddes Kitap: “Rabbimiz İsa’nın inciline, iyi haberine (YD) itaat etmiyenler .... ebedi helâk cezasını çekeceklerdir” diyor. (II. Sel. 1:6-10) Onlara krallık mesajına olumlu tepki göstermeleri için tekrar ve tekrar fırsat verilmelidir? Neden? Çünkü Tanrı onlara hayat vermek ya da onları helâk etmek üzere hükmederken genel olarak gösterdikleri tepkiler buna esas olacaktır. (I. Tim. 4:16) Bu gerçeğin farkında olup koyun misali olanların hayatını koruyabilecek bilgileri onlara götürme işinde güçlüklere dayandığımızda sevinç duymaz mıyız?
9 İnsanlara karşı gerçek sevgi ve onların iyiliği için hakiki ilgi gösterirsek, sevinç duyabiliriz. Sen böyle bir sevgi ve ilgiyi gösteriyor musun? Kendisine tapındığımız Tanrı, Yehova bunu yapar. O, kimsenin helak olmasını istemez, fakat herkesin kendisine olumlu karşılık verip hayat kazanmasını ister. (Hez. 33:11; II. Pet. 3:9) Bu, iyi haberi va’zettirmesinin bir nedenidir. Resul Pavlus ve arkadaşlarını, başkalarına sadece iyi haberi değil, Pavlus’un dile getirdiği gibi ‘kendi canlarını da’ vermeğe sevk eden şey insanlara karşı duydukları şefkatti. (I. Sel. 2:8) İnsanlara yardım etmek üzere buna benzer bir arzu bizim de sevincimizi muhafaza etmemize yardım edecektir.
10 Bunun yanı sıra, bir biraderin söylediği gibi: “Sevinç, çoğu kere başarıya ve başarı da iyi bir hazırlığa bağlıdır.” Evet, Mukaddes Kitaba dayanan sohbet konularına iyice hazırlanırsak, bunun va’zetme faaliyetinde başarılı olmamıza katkısı olacak ve bu da sonuç olarak sevince yol açacaktır. Ev sahibi olanlar dinleyip sohbete katılırlarsa ve Mukaddes Kitap hakikatlerini kabul ederlerse, va’zetmek bir zevktir. Ve eğer tekrar ziyaretler yaptığımız zaman, onları Mukaddes Kitabı okuyup tetkik etmeğe teşvik ettiğimizde olumlu karşılık veriyorlarsa, sevincimiz artar.
11 Fakat önemli bir nokta da şudur: Sevincimiz sadece insanların iyi habere gösterdikleri tepkiye bağlı olamaz. Bazı sahalarda, hiç olmazsa haftalarca, aylarca ve bazen yıllarca çalışılmasına rağmen pek az kişi olumlu tepki gösteriyor. (Yer. 7:27) Buna rağmen sevincimizi muhafaza etmemiz mümkündür. Bir birader “bir öğleden sonra va’zetme faaliyetinde çalıştıktan sonra kendimi iyi hissediyorum, çünkü Tanrı’nın bize emrettiği işe katıldığımın bilincindeyim” diye açıklıyor.
12 Biz de şakirt etme işine katılmanın getirdiği sevinçleri tadabiliriz! Sahip olduğun iyi haberin herhangi bir kimseye takdim edebileceğin en değerli hediye olduğundan ve Yehova’nın senin işinden memnun olduğundan emin olup sevincini muhafaza et.—İbr. 6:10; Neh. 8:10.