Konuşma Yeteneğini Geliştirme Toplantısında Yapılan Değişiklik
1 Geçen ay Konuşma Yeteneği Geliştirme Toplantısı 1983 Yılı Programını aldık. Bu programda, nasihatlerin “Konuşmalar için Nasihat” fişinde belirtilen sıraya göre verilmesinin şart olmadığı, daha ziyade konuşma verenin ilerlemesi gereken noktalar hakkında verilebileceği belirtildi. Bu, Konuşma Yeteneğini Geliştirme Toplantısı nazırının, hangi noktalarda nasihat vereceğine dair bizzat ayırt etme yeteneğini kullanacağı anlamına gelir.
2 Yeni bir konuşmacının teşvike ihtiyacı var; böylece konuşmacı ilk tahsisini yerine getirmek üzere sarf ettiği çaba için övülebilir. Yeni bir konuşmacının ikinci konuşmasından sonra, toplantıyı idare eden nazır, önce iyi olan bir konuşma niteliği hakkında onu övebilir; sonra konuşmacının üzerinde çalışması gereken noktayla ilgili nasihat verebilir. Konuşmacının bir okuma tahsisi varsa nasihatin nasihat fişindeki sıraya göre verilmesi gerekmez; daha ziyade ses kuvveti, anlama göre vurgu, aralar vermek veya okuma tahsisinde ayetlerle ilgili açıklayıcı ifadeler kullanılacaksa, ifadelerin doğru ve tam olması yönünden bazı nasihatler verilebilir. Tecrübeli konuşmacılara gelince, konuyu sunarken gösterdikleri fevkalade nitelikler övüldükten sonra, toplantıyı idare eden nazır, noksan veya dikkat gerektiren bir niteliğe değinebilir. Böyle bir nokta yoksa, nasihat fişindeki sırada olan noktaya dikkat çekebilir ve toplantıyı idare eden nazır neden o noktanın iyi olduğunu belirtebilir.
3 Toplantıyı idare eden nazır, bir konuşmacının geliştirmek veya daha büyük bir ilerleme kaydetmek üzere çalışması gereken noktayla ilgili izlenimlerini açıklamadan veya nasihat vermeden, önce onu övmek isteyebilir. Bir konuşmacı temayı o kadar etkili şekilde sunabilir ki, nasihat eden, sadece iki konuşma niteliğini övebilir ve neden bunların iyi olduğunu gösterebilir.
4 Toplantıyı idare eden nazır, nasihat verirken konuşmacının o anda ihtiyacı olan şeyi zihininde tutmalı. Önceki tahsiste nasihat fişlerine “Ç” veya “T” işareti konduysa, konuşmacılar buna göre belirli bir konuşma niteliğini geliştirmek mi, yoksa aynı nokta üzerinde mi durmak gerektiğini anlayacaklar. Tecrübeli konuşmacılar durumunda ise, onlar, eğer önceki sunuşlarında iki noktaya “İ” işareti konduysa, gelecek seferki tahsis için hazırlık yaparken nasihat fişinde henüz “İ” olarak işaretlenmemiş olan bir noktaya hazırlanmak isteyebilirler.
5 Bu yeni düzenlemenin, hakikati başkalarıyla paylaşmak yönünden daha etkili olmak üzere hepimizin ilerlemesine yardım edeceği ümit edilmektedir.—I. Tim. 4:15, 16.