Koloselilere Yazılan Mektup—İnanç ve Davranış Konusunda Sağlam Öğüt

TANRI’NIN düzenlemesinde İsa Mesih’in mevkii nedir? Yehova’ya yaklaşmak ve kurtuluş elde etmek için, Mesih’in hakiki takipçilerinin özel âdetler uygulamaları veya aşırı perhizler tutmaları acaba gerekli midir? Tanrı’dan korkar koca, kadın, çocuk ve başka insanlardan neler talep ediliyor?

Birinci yüzyılda Küçük Asya’daki Kolose şehrinde yaşayan Hıristiyanlar için böyle soruların cevapları gerekliydi. Bu ilk Hıristiyanlar, riyazeti veya perhizi kapsayan putperest felsefeleri uygulayan Milletler ve belirli yemeklerden kaçınıp özel günleri tutan Yahudilerin arasında yaşamışlardı. Nitekim, bu sahte öğretiler bir oranda cemaate sızıp girmişti.

Kolose’yi belki hiç ziyaret etmemiş olan resul Pavlus, Roma’da hapisteyken oradaki iman kardeşleri hakkında bir haber almıştı. (Koloseliler 1:7, 8; 2:1) Kolose’dekiler belirli yönlerde iyiydiler. Fakat bazı sahte öğretiler onları ruhen tehlikeye atmıştı ve resul bununla derinden ilgileniyordu. Bu nedenle Pavlus, Tanrısal ilham altında yaklaşık olarak MS  60-61 yılları arasında Koloselilere dokunaklı bir mektup yazdı. Bu mektupta bulunan inanç ve davranış konusundaki sağlam öğütler, Mesih’in 20. yüzyıldaki takipçileri için olduğu gibi, onlar için de önemli sorulara cevap vermişti.

OĞLUNUN ÜSTÜN MEVKİİ

Pavlus’un mektubu, “Mesihte mukaddes ve sadık kardeşler”e, yani Kolose’de bulunan İsa’nın meshedilmiş takipçilerine yazıldı. Resul, onların iman, ümit ve sevgileri nedeniyle duasında Tanrı’ya şükretti. Bundan başka, ‘onlar tam bilgi, hikmet ve ruhi anlayışla dolsunlar diye, Pavlus ve Timoteos dua etmekten vazgeçmediler.’ Hangi amaç için? ‘Yehova’yı tam bir şekilde memnun etmek için.’—Koloseliler 1:1-12.

Bu bilginin hayati bir kısmı, Tanrı’nın Oğlu ile ilgilidir. Onun fidyesi vasıtasıyla takipçilerinin günahları bağışlanır ve kurtuluşları sağlanır. O, “bütün hilkatin ilk doğanı”dır, yani milyonlarca melek oğulları, bitki ve canlı yaratıklarıyla beraber evrenin ve yerin meydana getirilmesinde vasıtadır ve Yehova’nın yarattığı şeylerin başlangıcıdır. Bu Oğul, “ölülerden ilk doğan” olarak, gökte Tanrı ile beraber ölümsüz hayatı paylaşmak üzere, hemvarislerin diriltilmesi için gerekli yolu hazırlamıştı. Başka şeylerle beraber, meshedilmiş takipçilerinin arasında üstün olan İsa Mesih, “bedenin . . . . cemaatin (YD) başı”dır.—Koloseliler 1:13-18.

Bundan başka, ‘Tanrı bütün dolgunluğun onda bulunmasına razı oldu.’ İsa tüm Tanrısal nitelikleri kendisinde toplamaktadır. Bunlara hikmet, evet, takipçilerinin eğitim ve rehberliği için gerekli olan her şey dahildir. Kutsal Yazıların diğer kısımlarıyla uyum içinde olan İsa’nın öğretilerinde hiçbir eksik yoktur. Onun vasıtasıyla, gökteki ve yerdeki tüm diğer şeyler Tanrı ile barıştırılacaktır. Mesih’in kurbanlığı sayesinde, Milletlerden olanların kendisiyle beraber gökteki izzeti paylaşmalarıyla ilgili ümit, yani uzun zamandan beri saklanmış olan “kutsal sır” (YD) açıklanmıştır. Fakat Tanrı ile barışmaları, onların sabit durmaları ve iyi haber ümidinden sapmamalarına bağlıdır. Pavlus, Tanrı’nın düzenlemesinde başta gelen Mesih’i odak olarak alan bu iyi haberin hizmetçisi olarak emek veriyordu.—Koloseliler 1:19-29.

SAHTE ÖĞRETİLER ÇÜRÜTÜLDÜ

İsa ile beraber semavi hayatı paylaşmanın izzetli imtiyazına sahip olmak için Koloselilerin, ‘hikmetin ve bilginin bütün hazinelerinin Mesih’e saklı olduğunu’ hatırlamaları gerekliydi. Bu nedenle, ‘Mesih’e göre değil, insanların ananesine, felsefe ve boş hile ile onları yağma edebilen’ herhangi birine karşı uyanık olmalıydılar. Onlar, Yunanlıların Mukaddes Kitaba dayanmayan görüşleri ve Yahudilerin Mukaddes Kitaba uygun olmayan öğretilerini reddetmeliydiler. Buna benzer sahte öğretilerin reddedilmesi ve hakikat için sabit duruş, Yehova’nın bugünkü Şahitleri için de hayatidir.—Koloseliler 2:1-12.

Bundan sonra Pavlus, Koloselileri, yahudileştirmek isteyenlere karşı kuvvetlendirmişti. Pavlus, Tanrı’nın, Musa kanununu ortadan kaldırdığını, onu İsa’nın işkence direğine çivilediğini belirtmişti. Bundan dolayı, onlar, hiç kimsenin yiyecek, içecek ve belirli adetleri esas alarak imanlarına hükmetmesine izin vermemeliydiler. Neden? Çünkü bütün bunlar, gelecek şeylerin sadece gölgesiydi, “fakat gerçek (YD) Mesihindir.”—Koloseliler 2:13-17.

Pavlus, başka yanlış görüşlere karşı mücadele etmek için de, örneğin samimi olmayan ikiyüzlü alçakgönüllülük ve “meleklere bir tapınma şekli (YD)” gibi şeylerden hoşlananlara karşı uyarıda bulunmuştu. Kolose’de bulunan bazı kişiler, herhalde ya meleklerin uyguladığı sanılan tapınma şeklini yerine getirdiklerini, ya da doğrudan doğruya gerçekten meleklere tapındıklarını düşünmüşlerdi. Fakat bu ve “yapmacık alçakgönüllülük (YD)” ve riyazet veya perhiz, yani “bedene şiddetle muamele etmek (YD)” gibi şeylerin “bedenin doyurulmasına karşı mücadelede (YD) hiç kıymetleri” olmadığı gösterildi. Aynı şekilde bugün riyazet ve yapmacık alçakgönüllülük gibi şeyler, bizi daha ruhi düşünüşlü kılmayacaktır.—Koloseliler 2:18-23.

Gerçi ruhi düşünüşü korumak ve yersiz bedeni arzulara karşı mücadele etmek için, İsa’nın meshedilmiş şakirtleri, ‘yeryüzünde olan şeyleri değil, yukarıda olan şeyleri düşünmelidirler.’ Ancak böyle davranırlarsa, Mesih ile beraber gökteki izzete erişmeyi ümit edebilirler. Benzer şekilde, yerde yaşama ümidine sahip olan Şahitlerin de ruhi şeyleri sevmeleri gerek.—Koloseliler 3:1-4; Matta 6:19-21.

DAVRANIŞ KONUSUNDA SAĞLAM ÖĞÜT

Yehova’ya daha çok yaklaşmamıza ve daha ruhi düşünüşlü olmamıza gerçekten neler yardım edecektir? Pavlus ‘bedeninizi, yani fuhuş, pisliği, ihtirası, kötü arzuyu, ve tamahkârlığı öldürün’ demişti. Hiddet, edepsizce sözler ve yalan söylemek gibi şeylerle konuşma yeteneğini kötü kullanmaktan da kaçınmak gerekir. Resulün Koloselilere söylediği gibi, ‘eski kişiliği üzerimizden atıp yeni kişiliği giymemiz’ gerek. Şefkatli, lütfu, alçakgönüllülüğü, huy yumuşaklığını, tahammülü ve “birliğin kâmil bağı olan (YD)” sevgiyi giymemiz gereklidir. Bütün bunlar, yalnız ferden bizim değil, fakat tüm cemaatin barışına da katkıda bulunacaktır.—Koloseliler 3:5-17.

Koloseliler gibi, çağdaş Yehova’nın Şahitleri de, aile yükümlülükleri ve diğer sorumluluklarla ilgili olan Pavlus’un öğüdünden yararlanabilir. Kadınlara, kocalarına tabi olmanın gerekliliği nasihat ediliyor. Kocalar, karılarını sevmeye devam etmelidirler ve “onlara karşı acı muamele etme”melidirler. Çocuklar, ana-babalarına itaat etmelidirler ve babalar çocuklarını “cesaretten düşmesinler diye” incitmemelidirler.—Koloseliler 3:18-21.

Hıristiyan köleler, itaatli olmalıydılar ve iman eden sahipleri de onlara karşı doğrulukla ve insaflı bir şekilde muamele etmeliydiler. Filimon ve kölesi Onisimos, Kolose’de yaşamışlardı ve şüphesiz ikisi de bu öğüdü takdirle karşılamışlardı. Aynı prensipler, işverenle işçi arasındaki ilişkide Mesih’in çağdaş takipçileri tarafından da uygulanmalıdır. Aslında, her ne yaparsak, “Yehova’ya (YD) yapar gibi candan işle”meliyiz.—Koloseliler 3:18–4:1.

Pavlus, iman kardeşleri için şükranla duada sebat etmelerini teşvik etmişti. Ayrıca onlar da, “Mesih sırrını söylemek” gayesiyle Tanrı’nın Pavlus’a ve arkadaşlarına kelâmın kapısını açması için dua etmeliydiler. Bu durum, Yehova’ya karşı minnet duymamıza ve Krallığın va’zetme faaliyetini büyütsün diye Kendisine dua etmeye bizi sevk etmelidir! Pavlus’un da nasihat ettiği gibi, sözümüz “tuzla terbiye edilmiş olarak” daima lütfula olsun. Söylediğimiz şeyler terbiyeli olmalı ve dinleyicilerimize çekici gelmeli; sözlerimizi dinleyen kişilerin hayatını kurtarmak amacını gütmelidir.—Koloseliler 4:2-6.

Bu çok yararlı mektup, şahsi selamlar ve öğütlerle kapanır. (Herhalde bu mektubu teslim eden) Tihikos ve Onisimos, Koloselilere Pavlus hakkında ayrıntılı bilgi vereceklerdi. Mektupta, Kolose’deki cemaatin kurulmasına yardımcı olabilmek için Epafras’ın ‘duada onlar için uğraştığına’ değinilmişti. Pavlus, şahsi selamıyla mektubunu kapattı ve hak edilmemiş inayete sahip olsunlar diye dua etti.—Koloseliler 4:7-18.

Pavlus’un Koloseli Hıristiyanlara yazılan öğütleri, Tanrı’nın İsa Mesih’in düzenlemesindeki üstün mevkiini kavramamıza yardım eder. Bu mektup, Yehova’ya yaklaşıp vaat edilen kurtuluşu elde etmemiz için bize ne yapmamız ve nelerden kaçınmamız gerektiğini gösterir. Bu mektup, Tanrısal tasvibi isteyen kocalar, çocuklar ve diğerleri için Tanrı’nın talep ettiği şeyleri belirtir. Gerçekten, Pavlus’un Koloselilere yazdığı mektup, inanç ve davranış konusunda sağlam öğütler sağlar.