BİRİNCİ KİTAP
(Mezmur 1 - 41)
1 Ne mutludur+ o insan ki, kötülerin öğüdünü rehber almamış,+
Günahkârların yolunda durmamış,+
Ve alaycıların arasında oturmamıştır.+
2 Zevki Yehova’nın kanununda bulur,+
O’nun kanununu gece gündüz, üzerinde düşünerek okur.+
3 O, akarsular kenarına dikilmiş ağaç gibi olacak;+
Meyvesini mevsiminde verecek,+
Yaprağı solup gitmeyecek,+
Ve her işinde başarılı olacak.+
4 Oysa kötüler böyle değildir,
Onlar rüzgârın savurup götürdüğü saman gibidir.+
5 Bu yüzden kötüler hüküm zamanında ayakta kalamayacak,+
Günahkârlar, doğru insanların topluluğunda bulunmayacak.+
6 Çünkü Yehova doğruların yolunu iyi bilir,+
Kötülerin tuttuğu yol ise silinip gidecektir.+
2 Neden milletler kargaşa içinde+
Ve neden halklar boş yere fısıldaşıyor?+
2 Yeryüzünün kralları yerlerini alıyor,+
Yöneticileri bir araya toplanıyor,+
Yehova’ya karşı,+ mesihine+ karşı birlik oluyorlar.
3 “Onların bağlarını koparıp atalım,+
İplerini üzerimizden sıyıralım!” diyorlar.+
4 Fakat, göklerde oturan+ gülecek;
Evet, Yehova onlarla eğlenecek.+
5 O zaman onlara öfkeyle gürleyecek,+
Kızgınlığı onları kargaşaya düşürecek.+
6 “Evet, kralımı kutsal dağım+ Sion’a+ koyan,+
Onu oraya yerleştiren Benim” diyecek.
7 Yehova’nın buyruğunu dinleyin;
O bana, “Sen Benim oğlumsun”+ dedi.
“Ben bugün senin Baban oldum.+
8 Milletleri iste Benden,+ sana miras olarak vereyim+
Ve yeryüzü bir uçtan öbür uca mülkün olsun.+
9 Onları demir asayla kıracaksın,+
Çömlekçi kabı gibi parçalayacaksın.”+
10 Ve şimdi ey krallar, gelin de gerçekleri anlayın;
Ey yeryüzünün hâkimleri, bundan bir ders çıkarın,+
11 Yehova’ya korkuyla kulluk edin,+
O’nun önünde titreyin ve sevinin.+
12 Oğlu öpün+ ki Tanrı hiddetlenmesin,
Siz de tuttuğunuz yolda yok olup gitmeyin;+
Çünkü O’nun öfkesi ansızın parlar.+
Ne mutludur O’na sığınanlar!+
Davut’un, oğlu Abşalom’dan kaçtığı sırada yazdığı mezmur.+
3 Ah Yehova, düşmanlarım neden bu kadar çoğaldı?+
Neden bunca kişi bana karşı ayaklandı?+
2 Benim için diyorlar ki,
“Tanrı onu kurtarmaz.”+ (Selah)
3 Yine de ey Yehova, Sen etrafımda kalkansın,+
Onurum+ Sensin, başımı dik tutansın.+
4 Ben Yehova’ya seslenirim,
Kutsal dağından bana cevap verir.+ (Selah)
5 Ben yatıp uykuya dalacağım;
Desteğim Yehova’dır, mutlaka uyanacağım.+
6 On binler kuşatsa da dört yanımı,
Onlardan korkmayacağım.+
7 Kalk+ ey Yehova! Kurtar beni+ Ey Tanrım!+
Sen düşmanlarımın çenesine vurursun,+
Kötülerin dişlerini kırarsın!+
8 Yehova, kurtuluş Senden gelir.+
Bereketin halkının üzerindedir.+ (Selah)
Başmüzisyene, telli sazlar+ için, Davut’un mezmuru.
4 Ey adil Tanrım,+ seslendiğimde cevap ver.
Sıkıntı içindeyken Sen beni feraha çıkarırsın.
Bana lütfet+ ve duamı işit.
2 Siz insanoğulları, daha ne kadar onurumu+ kıracaksınız,
Boş şeyleri daha ne kadar seveceksiniz,
Daha ne kadar yalan peşinde koşacaksınız? (Selah)
3 Bilin ki Yehova vefalı kulunu ayrı tutar;+
Seslendiğimde Yehova feryadımı duyar.+
4 Öfkelenseniz de günah işlemeyin;+
Yatağınızda, yüreğinizdekileri tartın+ ve sessiz kalın. (Selah)
5 Doğruluğa yaraşan kurbanlar sunun+
Ve Yehova’ya güvenin.+
6 Birçokları “Kim bize iyi günler gösterecek?” der.
Ey Yehova, bize lütfet, yüzünün ışığını göster.+
7 Öyle bir sevinç verirsin ki yüreğime,+
Bereketli tahıl ve yeni şarabın onlara verdiği sevinçten de öte.+
8 Ben huzur içinde yatar uyurum,+
Ey Yehova, yalnız Senin sayende güvende otururum.+
Başmüzisyene, Nehilot için. Davut’un mezmuru.
5 Sözlerime kulak ver+ ey Yehova;
Ne olur iç çekişimi anla.
2 Feryadımı iyi dinle,+
Ey Kralım,+ Tanrım, Sanadır dualarım.+
3 Ey Yehova, sabahleyin sesimi işitirsin;+
Sana sabahleyin seslenir, kulak kesilip beklerim.+
4 Sen kötülükten zevk alan bir Tanrı değilsin;+
Kötü kimse Senin yanında asla barınamaz.+
5 Böbürlenenler Senin gözünün önünde duramaz.+
Hainlik edenlerden nefret edersin;+
6 Ey Yehova, yalan söyleyenleri yok edersin.+
Eli kanlı+ ve hilekâr+ adamdan tiksinirsin.
7 Ben ise vefanın büyüklüğünden ötürü+
Senin evine geleceğim,+
Kutsal mabedine yönelip, önünde korkuyla eğileceğim.+
8 Ey Yehova, düşmanlarımın+ karşısında bana doğruluğunla rehber ol;+
Senin yolunda tökezlemeden yürümeme yardım et.+
9 Onların ağzından çıkan söze güvenilmez;+
İçlerini fesat bürümüş.+
Boğazları açık bir mezar;+
Dilleriyle yaltaklanıp dururlar.+
10 Sen onları suçlu çıkaracaksın Tanrım;+
Kendi kurdukları planlar onları mahvedecek.+
Suçlarının çokluğu yüzünden dağılıp gitsinler,+
Çünkü Sana isyan ettiler.+
11 Fakat Sana sığınanlar sevinecek;+
Sevinç nidaları devirlerce sürecek.+
Çünkü Sen onlara kol kanat gereceksin,
İsmini sevenler Seninle sevinip coşacak.+
12 Ey Yehova, Sen doğru kişiye nimetler verirsin,+
Lütfun onu büyük bir kalkan+ gibi kuşatır.+
Başmüzisyene; telli sazlar için, alt oktavdan.+ Davut’un mezmuru.
6 Ey Yehova, beni öfkeyle düzeltme,+
Beni hiddetle yola getirme.+
2 Bana lütfet ey Yehova, sararıp soluyorum.+
Kemiklerim sızlıyor ey Yehova, şifa ver bana.+
3 Evet, canım dehşet içinde;+
Daha ne kadar bekleyeceksin ey Yehova?+
4 Ne olur dön+ ey Yehova, kurtar canımı;+
Vefalı sevginden ötürü koru beni.+
5 Çünkü ölüler Seni anamaz;+
Ölüler diyarında Seni kim yüceltir?+
6 İç çekmekten bitkin düştüm;+
Bütün gece ağlamaktan sırılsıklam oldu yatağım,+
Sedirime sel gibi akıyor gözyaşlarım.+
7 Derdimden gözümün feri söndü,+
Düşmanlarımdan ötürü gözümde nur kalmadı.+
8 Siz hainlik edenler gidin başımdan,+
Yehova ağlayışımı duyacak.+
9 Yehova lütuf dileğimi elbet işitecek;+
Yehova duamı kabul edecek.+
10 Bütün düşmanlarım utanca+ ve dehşete boğulacak;
Utanç içinde ansızın+ geri dönecekler.
Benyaminoğlu Kuş’un sözleri üzerine Davut’un Yehova’ya ağıtı.
7 Ey Yehova Tanrım,+ Sana sığınırım.+
Zulmedenlerden koru beni, kurtar;+
2 Beni aslan gibi parçalamasınlar,+
Kurtarıcım yanımda yokken kapmasınlar.+
3 Ey Yehova Tanrım, bir yanlış yaptıysam,+
Ellerimde bir haksızlık varsa,+
4 Beni ödüllendirene kötülükle karşılık verdiysem,+
Bana zarar veremeyen düşmanımı soyduysam,+
5 Bir düşman canıma kastetsin,+
Beni yakalasın, yere çalıp çiğnesin,
Onurumu ayaklar altına alsın. (Selah)
6 Hiddetle kalk ey Yehova,+
Bana öfke kusan düşmanlarımın karşısına çık,+
Benim için uyan;+ çünkü bu adil hüküm senin kararın.+
7 Milletler toplanıp çevreni kuşatınca,
Sen yüce makamına çık, onlara karşılık ver.
8 Evet Yehova, halklara Sen hüküm verirsin.+
Ey Yehova, doğruluğuma göre beni yargıla,+
Dürüstlüğüme+ göre hüküm ver bana.
9 Ne olur kötülerin kötülüğü son bulsun,+
Doğru insanı yurdunda kalıcı kıl.+
Adil+ Tanrı yürekleri+ ve gönülleri+ sınar.
10 Benim kalkanım Tanrı’da duruyor,+ yürekten doğru olanların kurtarıcısında.+
11 Tanrı adil Hâkimdir,+
Tanrı onlara her gün gazap yağdırır.
12 Kötü yolundan dönmeyen olursa,+ O kılıcını biler,+
Yayını gerer, kurup hazır eder.+
13 Ölüm silahlarını hazırlar;+
Yaptığı oklar alev alev yanar.+
14 Bakın! Fenalıklar kuran biri var,+
Fesada gebe ve yalan doğuracak.+
15 Bir çukur açtı, kazdıkça kazdı;+
Fakat kazdığı kuyuya kendisi düşecek.+
16 Kurduğu fesat kendi başına gelecek,+
Zorbalığı kendi tepesine inecek.+
17 Ben Yehova’yı doğruluğundan ötürü yüceltirim,+
Yüce Tanrı+ Yehova’nın ismine ilahiler söylerim.+
Başmüzisyene, Gittit için.+ Davut’un mezmuru.
8 Ey Rabbimiz Yehova, bütün yeryüzünde ne görkemli adın var,+
İtibarını gökler üzerinde anlatırlar!+
2 Sana düşmanlık edenlerden+ ötürü,
Hasmını ve öç peşinde koşanı+ vazgeçirmek için,
Çocukların ve emziktekilerin ağzından gücünü gösterdin.+
3 Yarattığın gökleri, elinin eserlerini,+
Yaptığın ay ve yıldızları+ görünce düşündüm:
4 Ölümlü insan+ kim ki, onu hatırlayasın,+
İnsanoğlu ne ki, onunla ilgilenesin?+
5 Sen ise onu ilahlardan biraz aşağı kıldın,+
Başına ihtişam+ ve görkem tacı taktın.+
6 Elinin eserlerini onun yetkisine verdin;+
Her şeyi ayakları altına serdin:+
7 Bütün davarları ve sığırları,+
Kırlarda yaşayan hayvanları;+
8 Gökteki kuşları, denizdeki balıkları+
Ve denizlerde dolaşan bütün canlıları.+
9 Ey Rabbimiz Yehova, bütün yeryüzünde ne görkemli adın var!+
Başmüzisyene, Mut-labben için. Davut’un mezmuru.
א [Alef]
9 Tüm yüreğimle yüceltirim Seni ey Yehova;+
Yaptığın bütün harikaları bildiririm.+
2 Seninle sevinir, Seninle kıvanç duyarım,+
Ey Yüceler Yücesi, adına ilahiler söylerim.+
ב [Bet]
3 Düşmanlarım gerisingeri kaçarken,+
Huzurunda tökezleyecek, yok olup gidecekler.+
4 Sen davama baktın, hakkımı korudun,+
Adil hâkim olarak tahtta oturursun.+
ג [Gimel]
5 Milletleri azarladın,+ kötüleri yok ettin.+
Adlarını devirler boyu, sonsuza dek sildin.+
6 Ey düşmanlar, sonsuza dek yok olacaksınız.+
Şehirleriniz temelinden sökülüp atılacak.+
Adınız da büsbütün unutulacak.+
ה [He]
7 Oysa Yehova’nın saltanatı devirler boyu sürer,+
O tahtını hüküm için hazırlamıştır.+
8 O yeryüzüne doğrulukla hükmedecek;+
Milletleri adaletle yargılayacak.+
ו [Vav]
9 Yehova ezilenlere yükseklerde bir hisar,+
Sıkıntılı zamanlarda güvenli bir dağ olur.+
10 Adını bilenler sana güvenir ey Yehova,+
Seni arayanları asla bırakmazsın.+
ז [Zayin]
11 Sion’da oturan Yehova’ya ilahiler söyleyin;+
Yaptıklarını milletler arasında bildirin.+
12 O, kan dökücüleri arar+ ve mazlumları hatırlar;+
Onların feryadını asla unutmaz.+
ח [Het]
13 Lütfet ey Yehova; benden nefret edenlerin zulmüne bak,+
Ölümün kapılarından beni çekip al;+
14 Ben de övülecek işlerini bildireyim,+
Sion kızının+ kapılarında,+
Ve sağladığın kurtuluşla sevineyim.+
ט [Tet]
15 Milletler kendi kazdıkları çukura düştü;+
Ayakları gizledikleri ağa+ yakalandı.+
16 Yehova hükmünü uygulayıp Kendini tanıtır.+
Kötüyü eliyle kurduğu tuzağa düşürdü.+
Higgayon. (Selah)
י [Yod]
17 Kötüler+ ve Tanrı’yı unutan bütün milletler+
Ölüler diyarına dönecek.+
18 Oysa fakirler büsbütün unutulmaz,+
Yumuşak başlıların ümidi asla solmaz.+
כ [Kaf]
19 Kalk ey Yehova! Ölümlü insan üstün gelmesin.+
Milletler Senin önünde hüküm giysin.+
20 Ey Yehova, milletlere korku sal,+
Ölümlü insanlar olduklarını anlasınlar.+ (Selah)
ל [Lamed]
10 Neden uzak duruyorsun ey Yehova?+
Sıkıntı zamanında neden gizleniyorsun?+
2 Kötü adam kibirlenmiş, mazlumu amansızca kovalıyor.+
Fesat düşünceleri onu tuzağa düşürüyor.+
3 Kötü adam bencil arzularıyla böbürleniyor,+
Haksız kazanç elde eden+ gururlanıyor,
נ [Nun]
Yehova’ya saygısızlık ediyor.+
4 Kötü adam küstahlığından ötürü Tanrı’yı aramaz,+
“Tanrı yok” diye düşünür hep.+
5 Hayatı refah içinde geçer,+
Senin hükümlerine aklı ermez;+
Bütün hasımlarına dudak büker.+
6 İçinden, “Beni hiçbir şey sarsamaz” der,+
“Nesiller gelir geçer, felaket görmem.”+
פ [Pe]
7 Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu.+
Fesat ve fenalık dilinin altında saklı.+
8 Köylerde pusuya yatar,
Kuytu yerlerde masumları öldürür.+
ע [Ayin]
Gözü hep zavallıların üzerindedir.+
9 İnindeki aslan gibi kuytu yerlerde gizlenir,+
Mazlumları kapmak için pusuda bekler+
Ve ağına düşürünce kapıp götürür.+
10 Mazlum ezilir, beli bükülür,
Kederliler yığın yığın pençesine düşer.+
11 O yüreğinden der ki,+ “Tanrı unutmuş,+
Yüzünü çevirmiş.+
Asla görmez.”+
ק [Kof]
12 Kalk ey Yehova;+ elini kaldır+ Tanrım.
Mazlumları unutma.+
13 Neden kötü adam Sana saygısızlık ediyor,+
Yüreğinden “Tanrı hesap sormaz” diye geçiriyor?+
ר [Reş]
14 Çekilen sıkıntıları, dertleri görüyorsun.
Karşılığını vermek için, yapılanları izliyorsun.+
Zavallı+ ve yetim, kendini sana teslim eder,
Sen onların yardımcısı olursun.+
ש [Şin]
15 Kötü ve fesat adamın kolunu kanadını kır.+
Kötülüklerinin hesabını sonuna kadar sor.+
16 Yehova devirler boyu, ebediyen kraldır.+
Milletler O’nun mülkü olan yeryüzünden silinip gider.+
ת [Tav]
17 Ey Yehova, yumuşak başlıların dileğini elbet duyarsın.+
Onların yüreğini hazırlarsın+
Ve kulak verip yakarışlarını dinlersin;+
18 Öyle ki yetimin, ezilenin hakkını veresin+
Ve topraktan yaratılmış ölümlü insan artık dehşet saçmasın.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
11 Ben Yehova’ya sığındım,+
Bana nasıl dersiniz,
“Kuş gibi kaç şimdi dağına!+
2 Bak, kötüler yaylarını geriyor,+
Doğru yüreklilere kör karanlıkta fırlatmak için,
Yay kirişinde oklarını hazırlıyorlar.+
3 Bütün temeller çökerse,+
Doğru kişi ne yapabilir?”
4 Yehova kutsal mabedindedir,+
Yehova’nın tahtı göklerdedir.+
Gözleri herkesi görür; ışık saçan gözleriyle insanoğullarını inceler.+
5 Yehova hem doğru hem kötü insanı inceler+
Ve şiddeti sevenden canı nefret eder.+
6 Kötüler O’nun tuzaklarından kaçamayacak. Başlarına ateş ve kükürt yağdıracak,+
Onların kâsesine düşen pay+ kavurucu rüzgâr olacak.
7 Yehova adildir,+ doğru işlerden hoşlanır,+
Dürüst insanlar O’nun lütfunu görür.+
Başmüzisyene. Alt oktavdan.+ Davut’un mezmuru.
12 Kurtar beni+ ey Yehova, vefalı kimse kalmadı;+
Güvenilir insan bulunmaz oldu.
2 Herkes birbirine yalan söylüyor;+
Dil döküp yaltaklanıyorlar,+ ikiyüzlülükle+ konuşup duruyorlar.
3 Yehova hilekâr dili koparacak,
Büyük laflar eden ağzı kapatacak,+
4 Onlar ki “Dilimizle üstün çıkarız”+ diyorlar,
“Ağzımız laf yapar. Bize efendilik edecek kim var?”
5 “Şimdi kalkacağım” diyor Yehova,+
“Çünkü mazlumlar soyuluyor, yoksullar iç çekiyor.+
Onları hor görenlerden+ kurtaracağım.”
6 Yehova’nın sözleri saftır,+
Yer fırınında arıtılmış, yedi kez saflaştırılmış gümüş gibi.
7 Ey Yehova, Sen onlara kanat gerersin,+
Bu nesilden hepsini daima korursun.
8 Bakın, kötüler her yanda kol geziyor,
Çünkü insanoğlu rezilliği göklere çıkardı.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
13 Ey Yehova, daha ne kadar unutacaksın beni?+ Ebediyen mi?+
Daha ne kadar yüz çevireceksin benden?+
2 Canım acılara daha ne kadar direnecek?
Yüreğimdeki kederi günler boyu taşıyacak mıyım?
Düşmanım daha ne kadar üstün gelecek bana?+
3 Ne olur halime bak, cevap ver ey Yehova Tanrım.
Gözlerimi aydınlat da,+ ölüm uykusuna dalmayayım.+
4 Öyle ki, düşmanım “Galip geldim” diyemesin,
Sendeledim diye hasımlarım sevinmesin.+
5 Ben Senin vefalı sevgine güvenirim.+
Yüreğim sağladığın kurtuluşla sevinsin.+
6 Yehova’ya ilahiler söyleyeceğim, çünkü iyiliğini benden esirgemedi.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
14 Akılsız adam,
Yüreğinden “Yehova yok”+ diye geçirdi.
Davranışları iyice yozlaştı,+ işleri iğrençleşti.
Doğru olanı yapan kimse kalmadı!+
2 Yehova göklerden insanoğluna baktı.+
Görmek istedi Yehova, anlayış sahibi, O’nu arayan biri var mı.+
3 Hepsi birden yoldan sapmış,+ hepsi birden bozulmuş.+
Doğru olanı yapan kimse yok,+
Bir kişi bile kalmamış.+
4 Halkımı ekmek yer gibi yiyenlerin,+
Fenalığı iş edinenlerin, hiç mi bilgisi yok?+
Onlar Yehova’ya yakarmıyor.+
5 Orada, içleri dehşetle doldu,+
Yehova’nın doğruların yanında olduğunu gördüler.+
6 Mazlumun tasarılarını hor görürsünüz,
Oysa onun sığınağı Yehova’dır.+
7 Ah ne olur, Sion’dan İsrail’e kurtuluş gelse!+
Yehova, halkından esir olanları geri getirince,+
Yakup sevinsin, İsrail neşeyle coşsun.+
Davut’un mezmuru.
15 Ey Yehova, çadırına kim konuk olacak?+
Kutsal dağında kim oturacak?+
2 Temiz bir yaşam süren,+ doğruluktan ayrılmayan+
Ve yürekten doğru konuşan insan.+
3 O insan ki, diliyle iftira atmaz.+
Arkadaşına kötülük etmez,+
Yakın dostunu karalamaz.+
4 Alçak adam onun gözünde değersizdir.+
Yehova’dan korkanlara saygı duyar.+
Kendi zararına da olsa yemininden dönmez.+
5 Parasını faizle vermez,+
Masum insanın zararına rüşvet almaz.+
İşte bunları yapan asla sarsılmaz.+
Davut’un miktamı.
16 Koru beni ey Tanrım, çünkü Sana sığındım.+
2 Yehova’ya dedim ki, “İyiliğimin Sana bir yararı olmaz; Sen Yehova’sın.+
3 İyiliğim yeryüzündeki kutsal kullarına yarar,
Bütün zevkim onlardır benim, onlardır soylular.”+
4 Başka ilah peşinden koşanın acıları çoğalır,+
Onların kanlı sunularını ben dökmem,+
Adlarını ağzıma almam.+
5 Benim payıma düşen,+ kâsemdeki+ hissem Sensin, ey Yehova.
Senin ellerindedir benim payım.
6 Hisseme hep güzel yerler düştü,+
Mülkümden öyle memnunum ki!
7 Bana öğüt veren Yehova’ya şükürler olsun.+
İçime öyle işledi ki öğütleri, geceleri bana doğruyu gösterdi.+
8 Yehova hep önümdedir benim.+
O sağ yanımda durduğu için sarsılmam.+
9 Bu yüzden yüreğimde sevinç var, içim neşe dolu;+
Bedenim güven içinde.+
10 Çünkü Sen canımı ölüler diyarında bırakmazsın.+
Vefalı kulunu çukura terk etmezsin.+
11 Bana hayat yolunu öğretirsin.+
Yüzüme baktığında içimi sevinç kaplar;+
Sağ elinden iyilik eksilmez sonsuza kadar.+
Davut’un duası.
17 Haklı davamı işit, ey Yehova; yakarışımı dinle;+
Dilimde hile yoktur, duama kulak ver.+
2 Hükmüm Senin huzurundan çıksın;+
Gözlerin doğru olanı görsün.+
3 Yüreğimi araştırdın, beni geceleyin yokladın,+
Beni Sen arıttın.+ Düzenler kurmadığımı,
Dilimin haddini aşmayacağını göreceksin.+
4 İnsanların yaptıkları konusunda,
Sözünle uyardın beni, soyguncunun yolundan sakındım.+
5 Adımlarım Senin yollarından hiç ayrılmasın.+
Orada asla sendelemez ayaklarım.+
6 Sana yakarırım, cevap verirsin ey Tanrım.+
Bana kulak ver, dediklerimi duy.+
7 Sağ elinin gücüne+ isyan edenlerden kaçıp sığınak arayanların kurtarıcısı,
Olağanüstü vefanı göster.+
8 Beni gözbebeğin gibi koru,+
Kanatlarının gölgesinde sakla,+
9 Çünkü kötüler bana zorbalık ediyor.
Düşman canıma kastetmiş, çevremi sarıyor.+
10 Yürekleri nasır bağlamış,+
Ağızlarından kibir akıyor;+
11 İzimizi sürüyorlar, işte çevremizi kuşattılar,+
Gözleri üzerimizde, bizi yere vuracaklar.+
12 Düşman, avını parçalamak için sabırsızlanan bir aslan gibi;+
Kuytu yerlerde gizlenen genç bir aslan.
13 Kalk ey Yehova, onun karşısına dikil;+
Kötünün belini bük, kılıcınla kurtar canımı onun elinden,+
14 Kurtar beni, bu dünyanın+ sunduklarıyla yetinenlerden,+
Karınlarını hazinendeki nimetlerle doldurduğun insanlardan,+
Oğullara doymuş olanlardan,+
Biriktirdiklerini çocuklarına bırakanlardan.+
Elinle kurtar beni ey Yehova.+
15 Ben ise, doğruluğumla yüzüne bakacağım,+
Uyanınca suretini görüp, mutluluğa doyacağım.+
Başmüzisyene. Yehova’nın kulu Davut’un mezmuru. Yehova onu Saul’un ve bütün düşmanlarının elinden kurtardığında Yehova’ya söylediği ilahi:+
18 Seni severim ey Yehova, kuvvetim Sensin.+
2 Yehova, sarp kayam, kalem, kurtuluş yolumu açandır.+
Tanrım kayamdır, O’na sığınırım.+
Kalkanım, güçlü kurtarıcım, hisarım.+
3 Yehova yüceltilmeye layıktır, O’na yakarırım,+
Ve düşmanlarımın elinden kurtulurum.+
4 Ölüm ipleri etrafımı sardı;+
Alçak adamların baskınları beni dehşete düşürdü.+
5 Ölüler diyarının ipleri çevremi sardı;+
Karşıma ölüm tuzakları çıktı.+
6 Sıkıntıya düşünce hep Yehova’ya yakardım,
Yardım için hep Tanrıma yakardım;+
Mabedinden duyar sesimi,+
Önündeki feryadım şimdi kulaklarına ulaşır.+
7 Yeryüzü sarsılmaya, sallanmaya başladı,+
Dağların temelleri yerinden oynadı,+
İleri geri sallandılar; çünkü O öfkelenmişti.+
8 Burnundan dumanlar püskürdü, ağzından çıkan ateş yiyip bitirdi,+
Ve O’ndan kor alevleri savruldu.
9 O gökleri eğip aşağı indi,+
Zifiri karanlık ayaklarının dibindeydi.
10 Kerubi üzerinde uçarak geldi,+
Bir ruhun kanatları üzerinde, ok gibi.+
11 Sonra bir örtü gibi karanlığa büründü,+
Karanlık sular, yoğun bulutlar,
Çardak gibi çevresini sarmıştı.+
12 Önündeki parıltının içinden bulutlar geçiyordu,+
Dolu ve kor aleviydi.+
13 Yehova göklerde gürledi,+
Yüceler Yücesi sesini duyurdu,+
Dolu ve kor aleviydi.
14 Oklarını fırlatıp onları dağıttı,+
Çakan şimşekleriyle şaşkına çevirdi.+
15 Ey Yehova Sen azarlayınca, burnundan çıkan soluk şiddetle vurunca,+
Akarsuların yatakları göründü,+
Yeryüzünün temelleri ortaya çıktı.+
16 Yükseklerden elini uzatıp beni tuttu,+
Ve suların derinliklerinden çekip çıkardı.+
17 Benden güçlü, nefret dolu adamlardan,+
Zorlu düşmanın elinden kurtardı.+
18 Felakete uğradığım gün karşıma onlar çıkardı,+
Fakat desteğim hep Yehova’ydı.+
19 Beni ferah yere çıkarır,+
Beni kurtarırdı, çünkü benden hoşnuttu.+
20 Yehova doğruluğuma bakar, beni ödüllendirir,+
Ellerimin temizliğine bakar, karşılığını verir.+
21 Çünkü Yehova’nın yolundan ayrılmadım,+
Tanrımı bırakarak kötülüğe sapmadım.+
22 O’nun bütün hükümleri gözümün önünde,+
Yasalarına daima uyarım.+
23 O’nun gözünde lekesiz olacağım,+
Kendimi suçlardan uzak tutacağım.+
24 Yehova doğruluğuma baksın,+
Ellerimin temiz olduğunu gözleriyle görsün ve karşılığını O versin.+
25 Vefalı kişiye vefa gösterir,+
Kusursuz adama da kusursuz davranırsın.+
26 Temiz insana Sen de temiz olduğunu gösterirsin,+
Düzenbaz adama ise kurnazlığın ne olduğunu.+
27 Mazlumları Sen kurtarırsın;+
Kibirli bakışları ise alçaltırsın.+
28 Ey Yehova, ışığımı Sen yakarsın.+
Karanlığımı Sen aydınlatırsın Tanrım.+
29 Yardımınla yağmacıların karşısına çıkar,+
Seninle surlar aşarım Tanrım.+
30 Tanrı’nın yolu kusursuzdur,+
Yehova’nın sözü saftır.+
Kendisine sığınanların hepsine kalkandır.+
31 Yehova’dan başka Tanrı var mı?+
Tanrımızın dışında kaya var mı?+
32 Tanrı’dır beni büyük güçle donatan,+
O’dur yolumu kusursuz kılan,+
33 Ayaklarımı geyiklerinki gibi kılar,+
Beni yükseklerde dimdik tutar.+
34 Ellerimi eğitir, savaşa hazırlar,+
Ve kollarım bakır yayı gerer.+
35 Bana Kendi kurtuluş kalkanını verirsin,+
Sağ elinle beni destekler,+
Alçakgönüllülüğünle yüceltirsin.+
36 Adımlarıma yer açarsın,+
Ayak bileklerim asla titremez.+
37 Düşmanlarımı kovalar, yakalarım,
Yok edene kadar da geri dönmem.+
38 Paramparça ederim onları, doğrulamazlar,+
Ayaklarımın altına serilir kalırlar.+
39 Beni savaş için büyük güçle donatırsın.
Bana başkaldıranları ayaklarımın dibine yığarsın.+
40 Yardımınla düşmanlarım önümde boyun eğer,+
Bana nefret besleyenleri sustururum.+
41 Feryat ederler, bir kurtarıcı çıkmaz.+
Yehova’ya yakarırlar, onlara cevap vermez.+
42 Onları rüzgârda savrulan toz gibi ezerim,+
Sokakların çamuru gibi saçarım.+
43 Beni halkımın suçlamalarından kurtaracaksın,+
Milletlerin başına atayacaksın,+
Tanımadığım bir halk bana hizmet edecek.+
44 Kulaktan duyduklarıyla bana itaat edecekler,+
Yabancılar sinerek önüme gelecekler.+
45 O yabancıların benzi solacak,
Siperlerinden titreyerek çıkacaklar.+
46 Yaşayan Tanrı Yehova’ya,+ kayama+ şükürler olsun.
Beni kurtaran Tanrıma övgüler olsun.+
47 Tanrı’dır öcümü alan,+
Halklara önümde boyun eğdiren.+
48 O beni öfkeli düşmanlarımdan kurtarır,+
Üzerime saldıranlardan üstün kılar,+
Zorbaların elinden çeker alır.+
49 Bunun için ey Yehova, Seni milletler arasında öveceğim,+
İsmine ilahiler söyleyeceğim.+
50 O kralını büyük işleriyle kurtarır,+
Mesihine, Davut’a ve onun soyuna+
Devirler boyu vefalı sevgi gösterir.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
19 Gökler Tanrı’nın haşmetini bildirir;+
Gök kubbe elinin eserlerini anlatır.+
2 Gün güne söz söyler,+
Gece geceye bilgi aktarır.+
3 Konuşmazlar, tek kelime etmezler;
Sesleri duyulmaz.+
4 Fakat tanıklıkları dünyayı kaplamış,+
Sözleri yerin ucuna varmış.+
Tanrı güneş için orada bir çadır kurmuş.+
5 Gerdekten çıkan güveye benzer güneş;+
Koşarak yoluna gidecek bir yiğit gibi sevinçli.+
6 Göğün bir ucundan çıkar,
Diğer ucuna varır, devrini tamamlar.+
Sıcaklığından hiçbir şey kaçamaz.+
7 Yehova’nın kanunu+ kusursuzdur,+ cana can katar.+
Yehova’nın hatırlatması+ güvenilirdir,+ deneyimsiz insanı hikmetli kılar.+
8 Yehova’nın buyrukları+ doğrudur,+ yüreği sevindirir,+
Yehova’nın emri+ paktır,+ gözleri aydınlatır.+
9 Yehova korkusu+ temizdir, sonsuza dek kalır.
Yehova’nın hükümleri+ doğrudur;+ hepsi adildir.+
10 Altından, bol miktarda saf altından da çok arzulanır;+
Tadı baldan güzeldir;+ süzme petek balından tatlıdır.+
11 Kulunu uyaran da bu hükümlerdir,+
Onlara uymanın yararı büyüktür.+
12 Kendi yanlışlarını kim fark edebilir?+
Bilmediğim günahlarımdan dolayı suçlu tutma beni Tanrım.+
13 Kulunu küstah davranışlardan uzak tut;+
Onlar bana hâkim olmasın.+
O zaman kusursuz olurum,+
Ve birçok suçtan uzak kalırım.
14 Ağzımdan çıkan sözler, yüreğimden geçen düşünceler,+
Seni hoşnut etsin ey Yehova, kayam,+ kurtarıcım.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
20 Sıkıntılı gününde Yehova sana cevap versin.+
Yakup’un Tanrısının adı seni korusun.+
2 Yardımını kutsal yerden göndersin,+
Sana Sion’dan kuvvet versin.+
3 Verdiğin bütün sunuları ansın,+
Yakılan sununu kabul etsin.+ (Selah)
4 Sana yüreğine göre versin,+
Bütün niyetlerini gerçekleştirsin.+
5 O zaman, sağladığın kurtuluştan dolayı sevinç çığlıkları atacağız,+
Sancaklarımızı Tanrımızın ismiyle kaldıracağız.+
Yehova senin bütün dileklerini gerçekleştirsin.+
6 Şimdi anlıyorum ki, Yehova mesihini mutlaka kurtarır.+
Ona kutsal göklerinden cevap verir+
Ve sağ eliyle kurtarıcı gücünü gösterir.+
7 Kimi savaş arabalarıyla, kimi atlarla övünür,+
Biz ise hep Tanrımız Yehova’nın adını anarız.+
8 Onlar çöküp yere serildiler,+
Biz ise ayağa kalktık ve dimdik durduk.+
9 Ey Yehova, kralını koru!+
Seslendiğimiz gün bize cevap ver.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
21 Kral Senin gücünle sevinir,+ ey Yehova;
Senin kurtarışınla mutlu olmayı ne çok ister!+
2 Ona yüreğinin arzusunu verdin,+
Dudaklarından dökülen dileği geri çevirmedin.+ (Selah)
3 Onu güzel nimetlerle karşıladın,+
Başına saf altından bir taç koydun.+
4 Senden yaşam istedi, ona verdin,+
Ömür uzunluğu verdin, hem de sonsuz bir ömür.+
5 Onu kurtardın, büyük bir ihtişam verdin.+
İtibar ve görkemle donattın.+
6 Sonsuz nimetler bağışladın,+
Yüzüne bakmanın sevincini tattırdın.+
7 Çünkü kral Yehova’ya güvenir,+
Yüceler Yücesinin vefasına güvenir ve sarsılmaz.+
8 Düşmanlarının hepsini elinle bulursun,+
Senden nefret edenleri sağ elinle yakalarsın.
9 Sen yüzünü gösterdiğin zaman, ateşli fırına atılmış gibi olacaklar.+
Yehova hepsini öfkesiyle yutacak, onları ateş yiyip bitirecek.+
10 Onların çocuklarını yeryüzünden silip atacaksın,+
İnsanoğulları arasında soylarını bırakmayacaksın.+
11 Sana kötülük etmeye çalıştılar,+
Başaramayacakları tertipler kurdular.+
12 Yay kirişini yüzlerine doğru gerince,+
Arkalarına bakmadan kaçacaklar.+
13 Ey Yehova, gücün Seni yüceltsin,+
İlahilerle, mezmurlarla yüceltiriz kudretini.+
Başmüzisyene. “Seher Geyiği” makamında. Davut’un mezmuru.
22 Tanrım, Tanrım, beni neden bıraktın?+
Neden uzaktasın,
Neden haykırışımı duyup+ beni kurtarmıyorsun?+
2 Ey Tanrım, gündüzün sesleniyorum, cevap vermiyorsun,+
Geceleyin de, feryadım dur durak bilmiyor.+
3 Sen kutsalsın,+
İsrail’in övgüleri kuşatmış tahtını.+
4 Atalarımız Sana bel bağladı,+
Sana güvendiler ve onları daima kurtardın.+
5 Sana feryat ettiler,+ kurtuldular,+
Sana güvendiler, mahcup olmadılar.+
6 Ben ise bir solucanım,+ insan değil,
Herkesin kınadığı, halkın hor gördüğü biriyim.+
7 Beni görenler alaya alıyor,+
Sırıtarak başlarını sallıyorlar.+
8 “Kendini Yehova’ya emanet etti;+ O kurtarsın!+
Mademki ondan hoşlanıyor, O azat etsin!”+ diyorlar.
9 Çünkü beni ana karnından çıkaran,+
Anamın göğsünde+ güven içinde yatıran Sensin.
10 Dünyaya geldim geleli Senin ellerindeyim,+
Ana karnından beri Tanrım Sensin.+
11 Benden uzak durma çünkü sıkıntı yakınımda,+
Senden başka yardımcım yok.+
12 Boğalar etrafımı sardı,+
Başan’ın güçlü boğaları çevremi kuşattı.+
13 Bana diş gösteriyorlar,+
Avını parçalayan ve kükreyen bir aslan gibi.+
14 Su gibi yere saçıldım,+
Bütün kemiklerim yerinden oynadı,+
Yüreğim balmumu gibi oldu,+
Eriyip içime aktı.+
15 Gücüm kalmadı, çömlek parçası gibi kurudum,+
Dilim damağıma yapıştı,+
Beni ölüm toprağına yatırdın.+
16 Çünkü köpekler çevremi sardı;+
Kötüler topluluğu etrafımı kuşattı.+
Bir aslan gibi, ellerime ayaklarıma saldırıyorlar.+
17 Bana bakıyorlar, gözleri üzerimde.+
Bütün kemiklerimi sayabilirim.+
18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor,+
Elbisem için kura çekiyorlar.+
19 Fakat Sen ey Yehova, ne olur uzak durma.+
Benim kuvvetimsin,+ ne olur yardımıma koş.+
20 Canımı kılıçtan,+
Değerli hayatımı köpeğin pençesinden kurtar;+
21 Beni aslanın ağzından çek çıkar,+
Ne olur cevap ver bana, yaban sığırının boynuzlarından kurtar.+
22 Senin adını kardeşlerime+ bildireceğim;+
Cemaatin ortasında Seni yücelteceğim.+
23 Siz Yehova’dan korkanlar, O’na övgüler sunun!+
Siz Yakup’un soyu, O’nu yüceltin!+
Ve O’ndan korkun, siz İsrail’in soyu.+
24 Çünkü O mazlumun derdini hor görmedi,+
Ondan iğrenmedi,+
Ona yüz çevirmedi,+
Yardım için ettiği feryadı işitti.+
25 Büyük cemaat içinde yücelttiğim Sensin,+
Senden korkanlar önünde adaklarımı yerine getireceğim.+
26 Yumuşak başlılar yiyecek ve doyacaklar,+
Yehova’ya yönelenler O’nu yüceltecekler,+
Onların yüreği sonsuza dek çarpsın.+
27 Yeryüzünün bir ucundan öbür ucuna herkes Yehova’yı hatırlayacak, O’na dönecek.+
Milletlerin bütün boyları O’nun önünde eğilecek.+
28 Çünkü krallık Yehova’nındır,+
O milletler üzerinde saltanat sürer.+
29 Yeryüzünün bütün zenginleri yiyip içecekler ve O’nun önünde eğilecekler;+
Toprağa gidenlerin, kendi canını kurtaramayanların+ hepsi,
O’nun önünde diz çökecekler.+
30 Bir soy O’na hizmet edecek;+
Yehova’yı sonraki nesle anlatacaklar.+
31 Gelecekler ve O’nun doğruluğundan+ söz edecekler,
Doğacak insanlara O’nun yaptıklarını bildirecekler.+
Davut’un mezmuru.
23 Yehova çobanımdır,+
Benim eksiğim olmaz.+
2 Beni yeşil çayırlarda yatırır;+
Huzur veren sulak yerlerde dolaştırır.+
3 Canımı ferahlatır.+
Kendi adı uğruna beni doğruluk yollarında güder.+
4 Ölüm gölgesi vadisinde yürüsem bile,+
Kötülükten korkmam.+
Çünkü Sen yanımdasın,+
Değneğin, çomağın içimi rahatlatır.+
5 Düşmanlarımın önünde bana sofra kurarsın.+
Başıma yağ sürersin;+
Kâsem dopdoludur.+
6 İyilik ve vefa hayatım boyunca beni bırakmayacak,+
Ömrüm oldukça Yehova’nın evinde oturacağım.+
Davut’un mezmuru.
24 Yehova’nındır yeryüzü ve onu dolduran her şey,+
Yer ve üzerinde yaşayanlar.+
2 Çünkü onu denizler üzerine kuran,+
Akarsular üzerine sağlamca yerleştiren O’dur.+
3 Yehova’nın dağına kim çıkabilir?+
O’nun kutsal mekânına kim girebilir?+
4 Elleri kirlenmemiş, yüreği temiz insan,+
O’nun adını boş yere ağza almayan,+
Ve yalan yere ant etmeyen.+
5 O insan ki, Yehova’dan nimetler alacak,+
Kurtarıcı Tanrısından+ doğruluk görecek.
6 Ey Yakup’un Tanrısı, işte böyledir Sana yönelen topluluk,
Senin lütfunu arayanlar.+ (Selah)
7 “Başınızı kaldırın ey kapılar,+
Yükselin ey eski zaman kemerleri,+
Yüce Kral girsin içeri!”+
8 “Kimdir o yüce Kral?”+
“Yehova’dır O, güçlü ve yiğit;+
Savaşta yiğit olan Yehova.”+
9 “Başınızı kaldırın ey kapılar;+
Yükseltin başınızı ey eski zaman kemerleri,
Yüce Kral girsin içeri!”+
10 “Kimdir o yüce Kral?”
“Göklerin hâkimi Yehova, O’dur yüce Kral.”+ (Selah)
Davut’un mezmuru.
א [Alef]
25 Sana tüm benliğimle dua ediyorum, ey Yehova.+
ב [Bet]
2 Ben Sana güvenirim Tanrım;+
Ne olur utanmayayım.
Düşmanlarım halime sevinmesin.+
ג [Gimel]
3 Sana ümit bağlayanlardan hiçbiri utanmayacak,+
Amaçlarına ulaşamayan hainler utanç içinde kalacak.+
ד [Dalet]
4 Bana yollarını göster, ey Yehova,+
Yollarını bana öğret.+
ה [He]
5 Beni hakikat yolunda yürüt ve eğit,+
Çünkü Sen kurtarıcımsın Tanrım.+
ו [Vav]
Gün boyu ümidim Sensin.+
ז [Zayin]
6 Eski devirlerden beri+ yaptıklarını an ey Yehova,
Merhametli, vefalı+ işlerini unutma.+
ח [Het]
7 Ne olur anma gençlik günahlarımı, isyanlarımı.+
Vefalı sevginle beni hatırla,+
Çünkü Sen iyisin ey Yehova.+
ט [Tet]
8 Yehova doğrudur, iyidir.+
Bu yüzden günahkârı doğru yolda eğitir.+
י [Yod]
9 Yumuşak başlıları hükümlerinin yolunda yürütür,+
Onlara Kendi yolunu öğretir.+
כ [Kaf]
10 Ahdine+ ve hatırlatmalarına+ uyanlar için,
Yehova’nın bütün yolları vefa ve hakikat üzerinedir.
ל [Lamed]
11 Kendi adın uğruna ey Yehova,+
Ne olur beni bağışla, çünkü suçum büyük.+
מ [Mem]
12 Tanrı korkusu kimde varsa,+
Yehova seçeceği yolda onu eğitir.+
נ [Nun]
13 İyilikler tadarak yaşar o insan,+
Soyu da yeryüzünü miras alır.+
ס [Sameh]
14 Yehova Kendisinden korkanların yakınıdır,+
Ahdini de onlara bildirir.+
ע [Ayin]
15 Gözlerim hep Yehova’dadır,+
Çünkü ayaklarımı ağdan O kurtarır.+
פ [Pe]
16 Ne olur yüzüme bak, bana lütfet;+
Çünkü yalnız ve acılıyım.+
צ [Tsade]
17 Yüreğimdeki sıkıntılar çoğaldı;+
Üzerimdeki baskılardan kurtar beni ne olur.+
ר [Reş]
18 Acımı, sıkıntımı gör.+
Ve bütün günahlarımı affet.+
19 Bak, düşmanlarım ne kadar çoğaldı,+
Benden şiddetle nefret ediyorlar.+
ש [Şin]
20 Canımı koru, beni kurtar.+
Beni utandırma, çünkü Sana sığındım.+
ת [Tav]
21 Doğruluk ve dürüstlük korusun beni,+
Çünkü Sana ümit bağladım.+
22 Bütün sıkıntılarından kurtar İsrail’i, ey Tanrım.+
Davut’un mezmuru.
26 Beni yargıla+ ey Yehova; doğruluk yolundan ayrılmadım,+
Sarsılmamak için Sana güvendim Yehova.+
2 Ey Yehova, beni incele, sına;+
Gönlümü ve yüreğimi arıt.+
3 Çünkü vefanı gözden kaçırmadım,
Senin hakikat yolundan sapmadım.+
4 Hilekârlarla oturup kalkmadım;+
İçyüzlerini gizleyenlerin arasına karışmadım.+
5 Fesatçılar topluluğundan nefret ettim,+
Kötülerle birlikte oturmadım.+
6 Ellerimi suçsuzluk suyunda yıkar,+
Sunağının çevresinde dolaşırım ki ey Yehova,+
7 Şükranlarımı yüksek sesle duyurayım,+
Yaptığın tüm harikaları bildireyim.+
8 İhtişamını barındıran mekânı,+
Oturduğun evi severim Yehova.+
9 Canımı günahkârlarla birlikte yok etme.+
Hayatıma eli kanlı adamlarla+ birlikte son verme.
10 Onların eli edepsizliğe batmıştır,+
Sağ elleri rüşvetle doludur.+
11 Ben ise doğruluk yolundan ayrılmayacağım.+
Fidyenle kurtar beni,+ ne olur lütfet.+
12 Ayaklarım düz yere basacak,+
Büyük topluluklarla birlikte Yehova’ya şükredeceğim.+
Davut’un mezmuru.
27 Yehova ışığım,+ kurtarıcımdır.+
Beni kim korkutabilir?+
Yehova, yaşamımın hisarıdır.+
Beni kim dehşete düşürebilir?+
2 Düşmanım, hasmım olan o kötüler,+
Etime diş geçirmek için üzerime gelince,+
Tökezleyip düştüler.+
3 Karşımda bir ordu kamp kursa,+
Yüreğime korku düşmez;+
Bana karşı savaş açılsa,+
Güvenim asla eksilmez.+
4 Yehova’dan bir şey diledim . . .+
İstedim ki:+
Yehova’nın iyiliğini+ görmek için,
Mabedine hayranlıkla bakmak için,+
Ömrüm boyunca Yehova’nın evinde oturayım.+
5 Felaket gününde beni sığınağında saklar,+
Çadırında kuytu bir köşeye gizler,+
Yüksek bir kaya üzerine çıkarır.+
6 Artık çevremdeki düşmanlarıma karşı başım dik duracak,+
O’nun çadırında sevinç nidalarıyla kurbanlar sunacağım,+
Yehova’ya ilahiler, mezmurlar söyleyeceğim.+
7 Sana seslendiğimde beni işit ey Yehova,+
Bana lütfet, cevap ver.+
8 Yüreğim Senin emrini tekrarlar: “Lütfumu arayın!”+
Lütfunu arayacağım ey Yehova.+
9 Benden yüz çevirme.+
Kulunu öfkeyle kovma.+
Ne olur yardımcım ol.+
Beni bırakma, terk etme ey Tanrım, kurtarıcım.+
10 Anam babam beni bıraksa da,+
Yehova kabul eder.+
11 Beni yolunda eğit ey Yehova,+
Doğruluk yolunda yürüt, düşmanlarıma bırakma.
12 Beni hasımlarımın arzusuna terk etme;+
Çünkü bana karşı yalan şahitlik ediyorlar,+
Dilleriyle şiddet saçıyorlar.+
13 Yaşayanlar diyarında+ Yehova’nın iyiliğini göreceğime imanım olmasa, halim ne olurdu! . . .
14 Sen Yehova’ya ümit bağla;+ cesur ol, yürekli ol.+
Evet, Yehova’ya ümit bağla.+
Davut’un mezmuru.
28 Sana yakarıyorum ey Yehova.+
Ey kayam, sesime kulağını tıkama,+
Bana karşı sessiz kalma,+
Yoksa ölüm çukuruna girenlere dönerim.+
2 Yardım için Sana feryat ettiğimde,
Mabedinin iç odasına doğru+ el açtığımda,+ yalvarışıma kulak ver.
3 Beni kötülerle, hain adamlarla aynı kefeye koyma,+
Onlar ki komşularıyla dost gibi konuşur,+ fakat yüreklerinde kötülük var.+
4 Onlara davranışlarının karşılığını,+
Kötülüklerinin cezasını,+
İşlerinin hak ettiği cevabı ver.+
Yaptıklarını kendi başlarına getir.+
5 Onlar Yehova’nın işleriyle,+
Elinin eserleriyle+ ilgilenmezler.
Bu yüzden onları yıkacak ve ayağa kaldırmayacak.
6 Yehova’ya şükrolsun, yalvarışlarımı duydu.+
7 Yehova gücüm,+ kalkanım,+
O’na yürekten bel bağladım,+
Ve O’ndan yardım gördüm, yüreğim sevinç dolu.+
O’nu ilahimle yücelteceğim.+
8 Yehova halkının gücüdür,+
Mesihine büyük kurtuluş sağlayan+ bir kaledir.
9 Ey Tanrım, halkını kurtar, Kendi mirasına nimetler ver;+
Onlara çobanlık et ve kollarında taşı devirler boyu.+
Davut’un mezmuru.
29 Onuru Yehova’ya verin, ey kudretliler,
İhtişamından ve kudretinden ötürü onuru Yehova’ya verin.+
2 Yüce adının hak ettiği onuru Yehova’ya verin.+
Yehova’nın önünde kutsal giysiler+ içinde eğilin.
3 Yehova’nın sesi sular üzerinde,+
Yüce Tanrı+ gürlüyor.+
Yehova engin sular üzerinde.+
4 Yehova’nın sesi ne güçlü!+
Yehova’nın sesi ne haşmetli!+
5 Yehova’nın sesi sedir ağaçlarını kırar,
Evet, Yehova Lübnan sedirlerini parçalar.+
6 Onları buzağı gibi sıçratır,+
Lübnan’ı ve Siryon’u+ yaban sığırı yavruları gibi zıplatır.
7 Yehova’nın sesi alevler saçar.+
8 Yehova’nın sesi çölü titretir.+
Yehova Kadeş Çölünü+ sarsar.
9 Yehova’nın sesi, geyikleri doğum sancısıyla titretir,+
Ormanları çıplak bırakır,+
Ve mabedinde herkes O’na “Yücesin!” der.+
10 Yehova tufan suları üzerine taht kurdu;+
Yehova kral olarak devirler boyu tahtındadır.+
11 Yehova halkına güç verir.+
Yehova halkını barışla nimetlendirir.+
Mezmur. Evin+ hizmete açılışı için Davut’un ilahisi.
30 Seni yüceltirim ey Yehova. Beni yerden kaldırdın.+
Düşmanlarımı düşüşüme sevindirmedin.+
2 Yardım için Sana yakardım Yehova Tanrım ve Sen bana şifa verdin.+
3 Ey Yehova, canımı ölüler diyarından çıkardın,+
Ölüm çukuruna girmeyeyim diye beni yaşattın.+
4 Yehova’ya ilahiler söyleyin O’nun vefalı kulları,+
Şükürlerle anın kutsal adını.+
5 Çünkü öfkesi bir anlıktır,+
Fakat lütfu ömür boyu sürer.+
Akşamleyin gözyaşları bastırsa da,+ sabahla sevinçler doğar.+
6 Ben rahata erince,+
“Asla sarsılmam”+ dedim.
7 Ey Yehova lütfunla dağımı pekiştirdin,+
Fakat bana yüz çevirince tedirginleştim.+
8 Sana yakarıyorum,+ ey Yehova;
Senden lütuf diliyorum,+ ey Yehova.
9 Ölüm çukuruna+ girersem kanımın ne yararı olur?
Toprak Seni yüceltir mi,+ Senin sadakatini bildirir mi?+
10 Sesimi duy ey Yehova, lütfet.+
Yardımcım+ olduğunu göster, ey Yehova.
11 Yasımı sildin, şenlik dansına çevirdin,+
Çulumu çıkardın ve sevince büründüm.+
12 Öyle ki, gönlüm sessiz kalmasın, Sana ilahiler söylesin.+
Seni devirler boyu yüceltirim Yehova Tanrım.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
31 Sana sığındım ey Yehova.+
Beni asla utandırma.+
Doğruluğunla kurtar beni.+
2 Kulak ver bana,+
Kurtar beni, yardımıma yetiş,+
Kayalar üzerinde bir kale ol benim için.+
Güçlü bir hisar gibi koru beni.+
3 Sen benim sarp kayam, kalemsin,+
Adın uğruna+ beni yönlendirir, bana yol gösterirsin.+
4 Tuzak olarak kurdukları ağdan kurtarırsın,+
Çünkü Sen benim hisarımsın.+
5 Ruhumu ellerine teslim ederim.+
Beni kurtarırsın+ ey Yehova, Sen güvenilir Tanrısın.+
6 İşe yaramaz, boş putlara+ değer verenden nefret ederim.
Yehova, ben Sana güvenirim.+
7 Senin vefandır benim neşem, sevincim,+
Çünkü çektiğim ıstırabı gördün;+
İçimdeki dertleri anladın.+
8 Beni düşman eline vermedin,+
Ayak bastığım yeri ferahlattın.+
9 Lütfet bana ey Yehova, sıkıntıdayım.+
Derdimden gözümün feri söndü,+ canım çekildi, içim daraldı.+
10 Ömrüm kederler içinde bitti,+
Yıllarım iç çekerek tükendi,+
Suçum yüzünden bende takat kalmadı,+
Kemiklerim eriyip gitti.+
11 Düşmanlarımın+ gözünde yüzkarasıyım,+
Komşularımın gözünde daha da beteri,+
Tanıdıklarım dehşete kapılıp beni terk etti,+
Yolda görünce hepsi kaçıp gitti.+
12 Kalplerden silinmiş bir ölü gibi unutuldum,+
Kırık bir çömlek gibi oldum.+
13 Kötü söylentilerin yayıldığını duydum,+
Her yanda dehşet kol geziyor,+
Bana karşı birleşip toplanıyorlar+
Ve canımı almak için düzen kuruyorlar.+
14 Fakat ben Sana güvendim ey Yehova.+
“Tanrım Sensin”+ dedim.
15 Ömrüm Senin ellerinde,+
Beni düşmanımın elinden, peşime düşenlerden kurtar.+
16 Yüzünün ışığını göster bu kuluna,+
Vefalı sevginle kurtar beni.+
17 Ey Yehova beni utandırma; çünkü Sana yakardım.+
Kötüler utanca düşsün,+
Ölüler diyarında sesleri kesilsin.+
18 Yalancı dudaklardan söz dökülmez olsun.+
Doğru insanı kötüleyen,+ dizginsiz, kibirli, küstah diller+ sussun.
19 Senden korkanlar için sakladığın iyiliğin,+
İnsanoğullarının gözü önünde,
Sana sığınanlara gösterdiğin iyiliğin ne büyük!+
20 Onları insanların düzenlerinden korur,+
Yanında gizli bir yere saklarsın,+
Onları çardağına alır, ağız kavgalarından+ esirgersin.
21 Yehova’ya şükrolsun,+
Kuşatılmış şehirde+ olağanüstü vefasını+ gördüm.
22 Ben telaşa kapılınca,+
“Gözlerinin önünde yok olup gidiyorum”+ dedim.
Fakat yardım için yakardığımda, feryadımı işittin.+
23 Yehova’yı sevin, ey vefalı kulları.+
Yehova sadık kullarını korur,+
Kibirlilere ise karşılıklarını fazlasıyla verir.+
24 Ey Yehova’yı bekleyenler,+
Cesur olun, yürekli olun.+
Davut’un mezmuru. Maskil.
32 İsyanı affedilen, günahı örtülen insana ne mutlu!+
2 Suçu Yehova tarafından hesaba alınmayan,+
Ruhunda hile barınmayan+ insana ne mutlu!
3 Ben suskun kalınca, gün boyu iniltimle kemiklerim eridi.+
4 Elinin ağırlığı gece gündüz üzerimdeydi.+
Yaz sıcağındaymış gibi kurudum,+ gücüm kalmadı. (Selah)
5 Sana sonunda günahımı itiraf ettim, suçumu örtmedim.+
“Suçlarımı Yehova’ya itiraf edeceğim”+ dedim.
Sen de suçumu, günahlarımı affettin.+ (Selah)
6 Vefalı kulların bunun için Sana dua eder;+
Henüz vakit varken sana yönelirler.+
Sular coşup taşsa da, onlara erişemez.+
7 Sen benim sığınağımsın; beni sıkıntıdan kurtarırsın.+
Beni kurtarır, çevremi sevinç nidalarıyla kuşatırsın.+ (Selah)
8 “Sana anlayış vereceğim” dersin, “Gideceğin yolda seni eğiteceğim.+
Sana öğüt vereceğim, gözüm üzerinde olacak.+
9 At ya da katır gibi anlayışsız olma,+
Onların azgınlığı ancak dizginle, yularla zaptedilir,+
Yoksa yanlarına yaklaşılmaz.”+
10 Kötünün acıları çoktur,+
Fakat Yehova’ya güvenenin her yanı iyiliklerle doludur.+
11 Doğru kişiler Yehova’yla sevinsin, coşsun,+
Yürekten dürüst olanlar sevinç çığlıkları atsın.+
33 Ey doğru kişiler, Yehova sevinciyle haykırın.+
Dürüst insanın diline övgüler yaraşır.+
2 Lir çalarak+ şükredin Yehova’ya,
On telli sazla+ ilahiler söyleyin.
3 O’na yeni bir ilahi söyleyin;+
Gönülden çalın sazınızı, sevinçle yükseltin sesinizi.+
4 Çünkü Yehova’nın sözü doğrudur,+
Yaptığı her iş sağlamdır.+
5 Yehova doğruluğu, adaleti sever.+
Yeryüzü O’nun iyiliğiyle doludur.+
6 Gökler Yehova’nın sözüyle oluştu,+
İçindekiler ağzından çıkan solukla yaratıldı.+
7 Denizin sularını set gibi yığar,+
Kabaran suları ambarlarına toplar.
8 Bütün dünya Yehova’dan korksun.+
Yeryüzünde yaşayanlar dehşete düşsün.+
9 Çünkü O söyledi ve sözü gerçekleşti,+
O emretti ve her şey var oldu.+
10 Yehova milletlerin amacını bozdu,+
Halkların niyetlerini boşa çıkardı.+
11 Yehova’nın amacı devirler boyu bozulmaz;+
Yüreğindeki niyetler nesilden nesle değişmez.+
12 Ne mutlu Tanrısı Yehova olan millete!+
Ne mutlu Kendi halkı olarak seçtiklerine!+
13 Yehova göklerden baktı,+
Bütün insanoğullarını gördü.+
14 Kalıcı meskeninden+ baktı,
Yeryüzünde yaşayan herkesi gözledi.
15 Hepsinin yüreğini şekillendiren,+
Bütün işlerini değerlendiren O’dur.+
16 Hiçbir kralı ordusunun büyüklüğü kurtaramaz;+
Yiğit de kendi gücü ve kuvvetiyle kurtulamaz.+
17 Kurtuluş için ata güvenmek aldanmaktır,+
Büyük gücüne rağmen o kimseyi kurtaramaz.+
18 Fakat Yehova’nın gözü Kendisinden korkanların üzerindedir,+
Vefalı sevgisine ümit bağlayanların üzerinde.+
19 Canlarını ölümden kurtarmak,+
Kıtlık zamanında yaşatmak için onları gözler.+
20 Canımız hep Yehova’yı bekler.+
O’dur yardımcımız, kalkanımız.+
21 Yüreklerimiz O’nda sevinç bulur;+
Çünkü O’nun kutsal adına güvendik.+
22 Ey Yehova, vefalı sevgin hep bizimle olsun,+
Çünkü biz hep Seni bekleriz.+
Davut’un, Abimelek’in önünde kendisini deli gibi göstererek+ kovulup gittiği zaman yazdığı mezmur.
א [Alef]
34 Yehova’ya her zaman şükrederim;+
O’na sunduğum övgüler dilimden düşmez.+
ב [Bet]
2 Ben Yehova ile övünürüm;+
Yumuşak başlılar da işitir, sevinirler.+
ג [Gimel]
3 Yehova’nın büyüklüğünü benimle birlikte övün,+
O’nun adını hep beraber yüceltelim.+
ד [Dalet]
4 Yehova’ya danıştım, bana cevap verdi,+
Beni bütün korkularımdan kurtardı.+
ה [He]
5 O’na bakanların çehresi ışıldar,+
Yüzleri asla utançtan kızarmaz.+
ז [Zayin]
6 Bu mazlum yakardı, Yehova işitti,+
Ve onu bütün sıkıntılarından kurtardı.+
ח [Het]
7 Yehova’nın meleği O’ndan korkanların çevresine ordugâh kurar,+
Ve onları kurtarır.+
ט [Tet]
8 Yehova’nın iyiliğini tadın ve görün;+
O’na sığınan adam ne mutludur!+
י [Yod]
9 Siz kutsal kulları Yehova’dan korkun,+
O’ndan korkanın hiçbir eksiği olmaz.+
כ [Kaf]
10 Genç aslanlar bile yiyeceksiz kalır, acıkır;+
Yehova’ya yönelenler ise hiçbir nimetten yoksun kalmaz.+
ל [Lamed]
11 Gelin oğullarım, bana kulak verin;+
Size Yehova korkusunu öğreteyim.+
מ [Mem]
12 Kim hayattan zevk almak,+
Günler görüp nimetler tatmak isterse,+
נ [Nun]
13 Dilini kötülükten,+
Dudaklarını hileli sözlerden sakınsın.+
ס [Sameh]
14 Kötü olandan yüz çevirsin, iyi olanı yapsın,+
Barışı arasın, onun peşinden koşsun.+
ע [Ayin]
15 Yehova’nın gözleri doğruların üzerindedir,+
Kulakları onların yakarışına açıktır.+
פ [Pe]
16 Yehova kötülük yapanlardan yüz çevirir,+
Adlarını yeryüzünden siler.+
צ [Tsade]
17 Doğrular yakardı, Yehova işitti,+
Onları bütün sıkıntılarından kurtardı.+
ק [Kof]
18 Yehova kalbi kırık olanlara yakındır,+
Ruhu ezik olanları kurtarır.+
ר [Reş]
19 Doğru kişinin başındaki belalar çoktur,+
Fakat Yehova onu hepsinden kurtarır.+
ש [Şin]
20 Bütün kemiklerini esirger,
Hiçbiri kırılmaz.+
ת [Tav]
21 Kötü adamı başına gelen bela öldürür;+
Doğru kişiden nefret eden suçlu çıkar.+
22 Yehova kullarının canını bedelle kurtarır;+
O’na sığınanların hiçbiri suçlu çıkmaz.+
Davut’un mezmuru.
35 Hasımlarıma karşı davamı gör ey Yehova.+
Benimle savaşanlarla Sen savaş.+
2 Küçük kalkanı, büyük kalkanı al.+
Yardımıma koşmak için kalk.+
3 Peşime düşenlere+ mızrağını, baltanı çek.
Bana “Kurtarıcın Benim!”+ de.
4 Canıma kastedenler utansın, küçük düşsün.+
Benim için felaket düzenleri kuranlar rezil olup geri dönsün.+
5 Rüzgârın savurduğu saman ufağı gibi olsunlar,+
Yehova’nın meleği onları önüne katıp götürsün.+
6 Yolları kaygan olsun, karanlığa bürünsün,+
Yehova’nın meleği peşlerine düşsün.
7 Mademki neden yokken çukura ağ gerdiler,+
Neden yokken tuzak kazdılar benim için,+
8 Başlarına yıkım ansızın gelsin,+
Gizledikleri ağa kendileri yakalansın,+
Kendileri felakete uğrasın.+
9 Benim canım ise Yehova’yla sevinç bulsun.+
Beni kurtardığı için sevineyim.+
10 Bütün benliğimle+ diyeyim ki:
“Ey Yehova, Senin gibi kim var,+
Mazlumu güçlünün elinden kurtaran,+
Mazlumu ve yoksulu soyguncunun elinden alan?”+
11 Zorba şahitler kalkıyor;+
Bilmediğim şeyleri soruyorlar.+
12 İyiliğime kötülükle karşılık veriyorlar,+
Ve canım mateme boğuluyor.+
13 Ben ise onlar hastalanınca çula bürünürdüm,+
Oruç tutup nefsimi kırardım,+
Fakat dualarım bana cevaplanmadan dönerdi.+
14 Arkadaşı için, kardeşi için kaygılanan,+
Annesi için yas tutan biri gibi dolaşırdım,+
Üzüntüden belim bükülürdü.
15 Onlar ise ben topallayınca sevindiler, bir araya geldiler,+
Toplanıp bana karşı birleştiler,+
Ansızın vurmaya başladılar;+
Parçaladılar, durmadan karaladılar.+
16 Tanrı’yı terk etmiş alaycılar,+
Bir lokma ekmek karşılığında bana diş gıcırdattı.+
17 Ey Yehova daha ne kadar seyirci kalacaksın?+
Canımı onların vahşetinden kurtar,+
Hayatımı genç aslanın pençesinden geri al.+
18 Büyük cemaat içinde Seni yücelteceğim;+
Kalabalıklar ortasında Seni öveceğim.+
19 Bana boş yere düşman kesilenler halime sevinmesin;+
Sebepsiz yere benden nefret edenler birbirine göz kırpmasın.+
20 Çünkü onların ağzından barışçı söz çıkmaz;+
Dünyadaki sakin insanlara karşı
Hileler düzerler,+
21 Sırıtarak alay ediyorlar.+
“Oh olsun! Oh olsun! Bunu da gördük!”+ diyorlar.
22 Görüyorsun ey Yehova.+ Sessiz kalma.+
Ey Yehova, benden uzak durma.+
23 Kalk ey Tanrım, davamı gör,+
Hükmümü ver ey Yehova.+
24 Beni doğruluğunla yargıla ey Yehova,+
Onlar halime sevinmesin Tanrım.+
25 İçlerinden “Oh, canımıza değsin!” demesinler.+
“Onu yedik bitirdik” diyemesinler.+
26 Ben felakete uğrayınca sevinenler,+
Hepsi birden utansın, rezil olsun.+
Karşımda böbürlenenler,+ utanca ve rezalete bürünsün.+
27 Benim doğruluğumdan ötürü sevinçle coşanlar,+
“Yehova’yı yüceltin” diye hiç durmadan bağırsınlar,+
“Kullarının barışından zevk alan Tanrı’yı yüceltin.”+
28 Doğruluğun dilimden düşmesin,+
Gün boyu Seni yücelteyim.+
Başmüzisyene. Yehova’nın kulu Davut’un mezmuru.
36 Günah kötü adama yüreğinin içinden fısıldar;+
Onun içinde Tanrı korkusu yoktur.+
2 Kendini öylesine kayırıp aldatır ki,+
Ne suçunu görür, ne de ondan iğrenir.+
3 Ağzından hep hainlik ve hile dökülür;+
İyi olanı yapmaz, çünkü anlayış edinmekten vazgeçmiştir.+
4 Yatağında hep hainlik kurar,+
Uygunsuz yolda ayak direr.+
Kötülüğü reddetmez.+
5 Ey Yehova, vefalı sevgin göklere,+
Sadakatin bulutlara erişir.+
6 Doğruluğun, yarattığın dağlar gibidir ey Tanrım,+
Hükmün engin sulara benzer,+
İnsanı da hayvanı da Sen korursun ey Yehova.+
7 Vefalı sevgin ne değerlidir ey Tanrım!+
İnsanoğulları kanatlarının gölgesine sığınır.+
8 Evinin nimetlerinden kana kana içerler,+
Kendi zevk ırmağından içirirsin onlara.+
9 Çünkü hayatın kaynağı Sensin;+
Senin ışığınla ışık görürüz.+
10 Vefalı sevgin daima Seni tanıyanlarla olsun,+
Doğruluğun yürekten dürüst olanları bırakmasın.+
11 Kibirli kişi beni ayak altına almasın,+
Kötünün eli yerimden yurdumdan etmesin.+
12 İşte, hainlik edenler düştü,+
Yere yıkıldılar, artık ayağa kalkamazlar.+
Davut’un mezmuru.
א [Alef]
37 Kötülük edenlerden ötürü öfkelenme.+
Haksızlık yapanların durumuna imrenme.+
2 Çünkü onlar ot gibi çabucak kurur,+
Yeşil çimenler gibi solar giderler.+
ב [Bet]
3 Sen Yehova’ya güven, iyi olanı yap,+
Yeryüzünde otur, sadakatten ayrılma.+
4 Zevki Yehova’da bul,+
O da yüreğindeki dilekleri verir.+
ג [Gimel]
5 Yolunu Yehova’ya bırak,+
Ve O’na güven;+ O da gerekeni yapar.+
6 Senin doğruluğunu ışık gibi parlatır,+
Adaletini öğle güneşi gibi ışıtır.+
ד [Dalet]
7 Yehova’nın önünde sessizce dur,+
O’nu özlemle bekle.+
İşini beceren adam yüzünden öfkelenme,+
Emellerine ulaşanlar yüzünden kızma.+
ה [He]
8 Kızgınlığı bırak, hiddetten vazgeç,+
Ve öfkelenme; bu yalnızca kötülüğe götürür.+
9 Çünkü kötülerin kökü kazınacak,+
Fakat Yehova’ya ümit bağlayanlar yeryüzünü mülk edinecek.+
ו [Vav]
10 Az kaldı! Artık kötüler olmayacak,+
Yerlerini arayacaksın, bulamayacaksın.+
11 Fakat yumuşak başlılar yeryüzünü mülk edinecek,+
Barış bolluğunda mutluluk bulacaklar.+
ז [Zayin]
12 Kötü adam doğru olana karşı düzen kurar,+
Ona diş gıcırdatır.+
13 Fakat Yehova ona gülecek,+
Çünkü biliyor ki onun günü gelecek.+
ח [Het]
14 Mazlumu ve yoksulu yere sermek,+
Doğru yoldan ayrılmayanları katletmek için,+
Kötüler kılıç çekti, yaylarını gerdiler.+
15 Fakat kılıçları kendi yüreklerine saplanacak,+
Onların yayları kırılacak.+
ט [Tet]
16 Doğru kişinin elindeki az şey+
Kötülerin elindeki çok şeyden iyidir,+
17 Kötülerin elleri kırılır,+
Fakat Yehova doğrulara destek olur.+
י [Yod]
18 Yehova temiz insanların tuttuğu yolun farkındadır;+
Ve onların mirası devirler boyu kalır.+
19 Felaket zamanında utanca düşmezler,+
Ve kıtlık günlerinde doyarlar.+
כ [Kaf]
20 Kötüler ise yok olup gidecek,+
Yehova’nın düşmanları yeşil çayırlar gibi solacak.
Sonları geldi.+ Duman gibi dağılacaklar.+
ל [Lamed]
21 Kötü kişi ödünç alır, geri ödemez,+
Fakat doğru kişi lütfeder, armağanlar verir.+
22 O’nun kutsadıkları yeryüzünü mülk edinecek,+
Lanetlediklerinin ise kökü kazınacak.+
מ [Mem]
23 Yehova insanın adımlarını pekiştirir+
Ve onun yolundan hoşlanır.+
24 O insan düşse de yere serilip kalmaz,+
Çünkü elinden tutan Yehova’dır.+
נ [Nun]
25 Bir zamanlar gençtim, şimdi yaşlandım,+
Fakat doğru kişinin terk edildiğini,+
Çocuklarının ekmek dilendiğini görmedim.+
26 O her gün iyilik eder, borç verir,+
Çocukları da nimetler görecektir.+
ס [Sameh]
27 Sen kötülükten yüz çevir, iyilik et,+
Yeryüzünde devirler boyu oturursun.+
28 Çünkü Yehova adaleti sever,+
Vefalı kullarını bırakmaz.+
ע [Ayin]
Onları devirler boyu korur;+
Fakat kötülerin soyu kurur.+
29 Doğrular yeryüzünü mülk edinir,+
Orada sonsuza dek otururlar.+
פ [Pe]
30 Doğru insanın ağzından hikmet dökülür.+
Dili adalet damlatır.+
31 Tanrısının kanunu onun yüreğindedir.+
Adımları sarsılmaz.+
צ [Tsade]
32 Kötü adam doğru kişiyi gözlüyor,+
Onu öldürmek için fırsat kolluyor.+
33 Fakat Yehova onu kötünün eline bırakmaz,+
Ve yargıladığında suçlu çıkarmaz.+
ק [Kof]
34 Yehova’ya ümit bağla, O’nun yolundan ayrılma,+
Yeryüzünü mülk edinmen için seni yükseltecek,+
Kötülerin kökünün kazındığını o zaman göreceksin.+
ר [Reş]
35 Kötü ve zorba adamı gördüm.+
Kendi toprağında yeşeren bir ağaç gibi yayılıyordu.+
36 Yine de kuruyup gitti; artık yoktu.+
Yerini aradım durdum, ortadan kaybolmuştu.+
ש [Şin]
37 Temiz insana bak, gözünü dürüst insandan ayırma,+
Çünkü onun geleceği barış dolu olacak.+
38 Fakat isyancıların hepsi birden yok olacak,+
Kötüler için bir gelecek olmayacak.+
ת [Tav]
39 Doğruları kurtaran Yehova’dır,+
Sıkıntı zamanında onlara kale olur.+
40 Yehova onların yardımcısı ve kurtarıcısıdır.+
Onları korur, kötünün elinden kurtarır,+
Çünkü Kendisine sığınmışlardır.+
Davut’un hatırlatıcı mezmuru.
38 Ey Yehova, beni hiddetle düzeltme,+
Öfkeyle yola getirme.+
2 Çünkü okların içime dek saplandı.+
Ve elin üzerime indi.+
3 Gazabın yüzünden hiçbir yerim tutmaz oldu,+
Günahımın huzursuzluğu iliklerime dek işledi.+
4 Çünkü suçlarım başımdan aştı;+
Beni ezen bir yük gibiler.+
5 Akılsızlığım öylesine büyük ki,
Bu yüzden yaralarım pis kokulu, irinli.+
6 Şaşkınlaştım, iyice belim büküldü,+
Günlerce üzgün üzgün dolaştım.+
7 Belim alev alev yanıyor,
Hiçbir yerim tutmaz oldu.+
8 Uyuşmuş gibiyim, ezildikçe ezildim,
Yüreğimden kopan feryatla inledim.+
9 Ey Yehova, bütün dileklerim Senin önünde.
İç çekişlerim Senden gizli değil.+
10 Yüreğim hızla çarpıyor, takatim tükendi,
Gözlerimin feri sönüp gitti.+
11 Sevenlerim, arkadaşlarım derdim yüzünden yanıma yanaşmıyor,+
Yakınlarım uzakta durmuş halime bakıyor.+
12 Canıma kastedenler tuzak kuruyor,+
Başıma dert açmaya niyetlenenler aleyhimde konuşuyor,+
Gün boyu hileler fısıldaşıyorlar.+
13 Ben ise bir sağır gibiyim, dinlemiyorum.+
Dilsizden farkım yok, ağzımı açmıyorum.+
14 Kulakları duymayan birine döndüm,
Ağzımda verecek cevap yok.
15 Çünkü ben Seni bekledim ey Yehova,+
Ey Tanrım Yehova, bana cevap verdin.+
16 “Yoksa halime sevinecekler”+ dedim,
“Ayağım kayınca+ karşımda böbürlenecekler.”+
17 Çünkü az kalsın tökezleyecektim,+
Istırabım her zaman yanı başımdaydı.+
18 Ve suçumu anlatmaya başladım,+
Günahım yüzünden kaygı içindeydim.+
19 Düşmanlarım gitgide güçlendi, hepsi capcanlı,+
Benden nedensiz nefret edenler çoğaldı.+
20 İyiliğime kötülükle karşılık verdiler,+
Ben iyi olanı yapmak isterken hep karşıma çıktılar.+
21 Beni terk etme ey Yehova,
Ey Tanrım, benden uzak durma.+
22 Ne olur yardımıma koş,+
Kurtarıcım Sensin Yehova.+
Başmüzisyene, Yedutun+ için. Davut’un mezmuru.
39 Kendi kendime dedim ki,
“Dilimi günahtan sakınmak için,+ adımlarıma dikkat edeceğim.+
Kötü adam karşımda durdukça,+
Ağzıma gem vuracağım.”+
2 Evet, dilimi tuttum, ses çıkarmadım,+
İyilik için bile konuşmadım,+
Acımı bağrıma gömdüm,
3 İçimde yüreğim tutuştu,+
Ben iç çekerken alev alev yandı,
Dilimden dökülenler şunlardı:
4 “Ey Yehova, sonum ne zaman gelecek söyle,+
Ne olacak ömrümün uzunluğu?+
Söyle ki ne denli fani olduğumu bileyim.+
5 İşte, verdiğin kısacık bir hayat,+
Senin önünde bütün ömrüm bir hiç,+
En sağlam haliyle bile, insanın bir soluktan farkı yok.+ (Selah)
6 İnsan ki bir gölge gibi dolaşır,+
Boş yere koşuşur durur,+
Kime kalacağını bilmeden küpünü doldurur.+
7 Öyleyse bekleyecek neyim var, ey Yehova?
Ümidim Sende.+
8 Bütün suçlarımdan kurtar beni.+
Akılsızın önünde rezil etme.+
9 Sustum,+ ağzımı açamadım,+
Çünkü bunu yapan Sendin.+
10 Başıma getirdiğin derdi kaldır.+
Vurduğun darbelerle bittim tükendim.+
11 Sen suç işleyen insanı azarlar, düzeltirsin.+
Onun güzel şeylerini güve+ gibi tüketirsin,
Gerçekten, bir soluktan farkı yok insanın.+ (Selah)
12 Duamı işit ey Yehova,
Feryadıma kulak ver,+
Gözyaşlarıma sessiz kalma,+
Senin önünde bir garipten başka neyim ki,+
Bütün atalarım gibi gurbette bir yabancıyım.+
13 Gözünü üzerimden ayır da,+
Yüzüm gülsün, hiçliğe göçüp gitmeden.”+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
40 Yehova’yı ümitle bekledim,+
Bana kulak verdi, feryadımı işitti.+
2 Uğultulu bir çukurdan,+
Çamur tortusu içinden çıkardı beni,+
Kaya üzerinde ayağa dikti,+
Adımlarımı pekiştirdi.+
3 Ve dilime yeni bir ilahi koydu,
Tanrımıza bir övgü.+
Çokları bakıp korkacak,+
Ve Yehova’ya güvenecekler.+
4 Ne mutlu Yehova’ya güven duyana,+
Asilere yüz vermeyene,
Yalana sapanlardan uzak durana.+
5 Yaptıkların ne çok Yehova Tanrım,+
Ne çok harikaların, bizimle ilgili düşüncelerin.+
Sen kimseye benzemezsin.+
Onları duyurmaya, anlatmaya kalksam,
Öyle çoklar ki sayamam.+
6 Sen kurbandan, sunudan hoşnut olmadın,+
Bana işiten kulak verdin.+
Yakılan sunu, günah sunusu istemedin.+
7 O zaman dedim ki, “İşte geldim,+
Kitabın bir yerinde benim hakkımda yazılıdır.+
8 Senin isteğini yapmaktan zevk alırım ey Tanrım,+
Kanunun yüreğimin içindedir.+
9 Büyük cemaat içinde doğruluk müjdesini bildirdim,+
Söylemekten geri durmadım,+
Ey Yehova, bunu iyi bilirsin.+
10 Senin doğruluğunu yüreğimde saklamadım,+
Güvenilir ve kurtarıcı olduğunu bildirdim,+
Vefanı ve sadakatini büyük cemaat içinde gizlemedim.”+
11 Merhametini esirgeme benden ey Yehova,+
Vefan ve sadakatin her zaman korusun beni.+
12 Felaketler etrafımı sardı, sayamıyorum,+
Suçlarım başımdan aştı, seçemiyorum,+
Başımdaki saçlardan daha çok oldular,+
Yüreğim yılgınlığa kapıldı.+
13 Ne olur ey Yehova kurtar beni.+
Yardımıma koş ey Yehova.+
14 Canımı almaya uğraşanların hepsi,+
Utansın, küçük düşsün.+
Felaketime sevinenler rezil olup geri dönsün.+
15 Halime bakıp “Oh olsun! Oh olsun!” diyenler,+
Utançlarından dolayı şaşkınlığa düşsünler.+
16 Sana yönelenler,+
Seninle sevinip coşsun.+
Senden gelen kurtuluşu sevenler,+
Daima “Yehova yücedir” desin.+
17 Ben ise mazlum ve yoksulum,+
Beni Sen düşünürsün Yehova,+
Yardımcım ve kurtarıcımsın,+
Ne olur gecikme ey Tanrım.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
41 Ne mutlu düşküne anlayışlı davranana,+
Yehova onu kötü günde kurtarır.+
2 Yehova onu korur, yaşatır.+
Mutluluğu yeryüzünde herkesin dilindedir;+
Onu asla düşman eline vermez.+
3 Hastalanıp yatağa düştüğünde, desteği Yehova’dır;+
Hasta yatağında onu rahatlatır.+
4 Ve ben “Ey Yehova” dedim, “Lütfet bana.+
Sana karşı günah işledim, canıma şifa ver.”+
5 Düşmanlarım hakkımda kötü sözler söylüyor,+
“Ne zaman ölecek de adı unutulup gidecek?” diyorlar.
6 Biri beni görmeye gelse, yüreğinden yalan geçiriyor,+
Fesatlık etmek için bir şeyler arıyor;
Sonra dışarı çıkıp etrafa yayıyor.+
7 Benden nefret edenler birlik olmuş fısıldaşıyor,+
Bana karşı bir kötülük tasarlıyorlar.+
8 “Öyle bir illet musallat oldu ki ona,+
Yatağa düştü, kalkamaz artık” diyorlar.+
9 Ekmeğimi yiyen+ beni tekmelemeye kalktı,+
Oysa güvendiğim dostumdu, yakınımdı.+
10 Ey Yehova, Sen lütfet de ayağa kalkayım,+
Onlara hak ettikleri karşılığı vereyim.+
11 Düşmanımın zafer nidasını duymazsam,
Senin benden hoşnut olduğunu bilirim.+
12 Doğruluğumdan ötürü beni desteklersin,+
Devirler geçse de gözünün önünden ayırmazsın.+
13 İsrail’in Tanrısı Yehova’ya,+
Ezelden ebede kadar şükrolsun.+
Amin! Amin!+
İKİNCİ KİTAP
(Mezmur 42- 72)
Başmüzisyene. Korahoğulları+ için Maskil.
42 Akarsuları özleyen geyik gibi,
Canım da Seni özlüyor ey Tanrım.+
2 Canım Tanrımı özlüyor,+ yaşayan Tanrımı.+
Ne zaman gidip O’nun önünde görüneceğim, bilmiyorum.+
3 Gece gündüz gözyaşlarımla doyuyorum,+
Çünkü bütün gün “Nerede senin Tanrın?” diyorlar.+
4 O eski günleri andıkça içim eriyor.
Kalabalıklarla birlikte yürürdüm o zamanlar,
Bayram alayından,+
Sevinç ve şükran sesleri yükselirken+
Tanrı’nın evine doğru yürürdüm önlerinden.+
5 Neden kırıksın böyle ey gönlüm,+
Neden içimi kemiriyorsun?+
Sen Tanrı’yı bekle,+
Çünkü ben yine Tanrımı, yüce kurtarıcımı öveceğim.+
6 Ey Tanrım, bağrımda gönlüm kırık.+
Bu yüzden anıyorum Seni,+
Ürdün topraklarında, Hermon doruklarında,+
Ve küçük dağda.+
7 Çağlayanların uğuldayınca,
Enginler enginlere sesleniyor,
Bütün o ulu dalgaların, sellerin,+
Üzerimden geçiyor.+
8 Gündüzün Yehova vefasını gösterir,+
Geceleyin ilahisi dilimdedir,+
Ve hayat kaynağıma, Tanrıma dua ederim.+
9 Tanrı’ya, yalçın kayama,+
“Beni neden unuttun?” derim,+
“Düşmanlarımın eziyeti yüzünden neden kederli gezeyim?”+
10 Düşmanlarım bütün gün “Nerede senin Tanrın?” diyor,+
Suçlamaları yüzünden sanki kemiklerim eziliyor.+
11 Neden kırıksın böyle ey gönlüm,+
Neden içimi kemiriyorsun?+
Sen Tanrı’yı bekle,+
Çünkü ben yine Tanrımı, yüce kurtarıcımı öveceğim.+
43 Yargıla beni+ ey Tanrım,
Vefasız milletle aramdaki davamı gör,+
Hilekâr ve hain adamdan kurtar.+
2 Sen benim kalemsin Tanrım,+
Neden beni terk ettin?
Düşmanlarımın eziyeti yüzünden neden kederli gezeyim?+
3 Işığını ve hakikatini gönder.+
Bana yol göstersinler,+
Kutsal dağına, görkemli çadırına beni götürsünler.+
4 O zaman Tanrı’nın sunağına giderim,+
Beni sevinçten coşturan Tanrıma yaklaşırım.+
Ey Tanrı! Tanrım, Seni lir eşliğinde överim.+
5 Neden kırıksın böyle ey gönlüm,+
Neden içimi kemiriyorsun?
Sen Tanrı’yı bekle,+
Çünkü ben yine Tanrımı, yüce kurtarıcımı öveceğim.+
Başmüzisyene. Korahoğullarının+ ilahisi. Maskil.
44 Ey Tanrı, kulaklarımızla işittik,
Atalarımız bize anlattı,+
Onların zamanındaki işlerini,+
Senin uzun zaman önce yaptıklarını.+
2 Sen milletleri Kendi elinle kovdun,+
Onların yerine atalarımızı yerleştirdin,+
Halkları bozguna uğrattın, uzaklara gönderdin.+
3 Onlar diyarı kendi kılıçlarıyla mülk edinmediler,+
Kendi kollarının gücüyle kurtulmadılar,+
Bileğinin gücü, sağ elin+ ve yüzünün ışığı sayesinde oldu bütün bunlar,
Çünkü onları sevmiştin.+
4 Sen benim kralımsın, ey Tanrım,+
Sen emret, büyük kurtuluşa ersin Yakup.+
5 Düşmanlarımızı Senin sayende kovarız,+
Bize saldıranları Senin adınla ezeriz.+
6 Çünkü güvendiğim yayım değil,+
Beni kurtaran kılıcım değil.+
7 Düşmanlarımızdan bizi Sen kurtardın,+
Bize nefret besleyenleri utandırdın.+
8 Biz her gün Tanrı’yı yüceltiriz,+
Devirler boyu Senin ismine övgüler sunarız.+ (Selah)
9 Fakat şimdi bizi bıraktın, küçük düşürüyorsun.+
Ordularımızla birlikte savaşa çıkmıyorsun.+
10 Düşmanımızın önünden kaçırttın bizi,+
Bize nefret besleyenlerin ganimeti olduk.+
11 Kesimlik koyunlar gibi ellerine verdin bizi,+
Milletler arasına dağıttın.+
12 Halkını yok pahasına sattın,+
Onların bedeliyle bir kazanç edinmedin.
13 Bizi komşularımıza yüzkarası ettin,+
Çevremizdekilere eğlence ve alay konusu olduk.+
14 Milletlerin diline düşürdün,+
Bize baş sallıyor halklar.+
15 Rezilliğim gün boyu gözümün önünde,
Yüzümdeki utanç tüm bedenimi kaplıyor,+
16 Çünkü beni kınayanın, aşağılayanın sesi duyuluyor,
Ve düşman, öç peşinde olan, ardımdan ayrılmıyor.+
17 Başımıza bunlar geldi, fakat Seni unutmadık,+
Seninle ahdimize ihanet etmedik.+
18 Yüreğimiz döneklik etmedi,+
Adımlarımız Senin yolundan sapmadı.+
19 Bizi çakalların mekânında ezdin,+
Zifiri karanlığa gömdün.+
20 Tanrımızın adını unutursak,
Yabancı bir ilaha ellerimizi açarsak,+
21 Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mı?+
Çünkü O yürekte gizlenenleri de bilir.+
22 Bizler her gün Senin uğruna öldürülüyoruz,
Kesimlik koyunlar gibi görülüyoruz.+
23 Uykuda mısın ey Yehova? Ne olur kalk!+
Bizi ebediyen terk etme.+ Ne olur uyan!
24 Neden bizden yüz çeviriyorsun,
Neden çektiğimiz zulmü, eziyeti unutuyorsun?+
25 Bak, iki büklüm olduk toprağa yapıştık,+
Yüzüstü yere serildik.
26 Ne olur kalk, yardımımıza koş,+
Vefalı sevginle kurtar bizi.+
Başmüzisyene. Zambaklar için. Korahoğullarının Maskili. Sevgiliye dair ilahi.
45 Güzel bir düşünceyle coşuyor yüreğim,+
“Bütün yazdıklarım bir kral için”+ derim.
Dilim usta bir yazıcının+ kalemi+ gibi işlesin.
2 Sen tüm insanoğullarından daha güzelsin,+
Dudaklarından dökülen sözler ne tatlı!+
Bu yüzden Tanrı sana devirler boyu nimetler verecek.+
3 Ey kudretli,+ kılıcını+ beline tak,
İtibarını ve görkemini kuşan.+
4 Hakikat, alçakgönüllülük ve doğruluk adına,+
Atına bin, zaferden zafere koş bütün görkeminle,+
Sağ elin sana yol gösterir yapacağın korkunç işlerde.+
5 Okların öyle sivri ki, kralın düşmanlarının yüreğine saplanıyor.+
Halklar ayaklarının altına seriliyor.+
6 Tahtının temeli Tanrı’dır devirler boyu, sonsuza dek,+
Krallık asan da doğruluk asası.+
7 Doğruluğu sevdin,+ kötülükten nefret ettin,+
Bu yüzden Tanrı, senin Tanrın,+ seni arkadaşlarından+ daha çok sevinç+ yağıyla meshetti.+
8 Bütün giysilerin mürrüsafi, sarısabır ve tarçın kokuyor.+
Muhteşem fildişi+ saraydan gelen saz sesleri sana sevinç veriyor.
9 Saygın kadınlarının arasında kral kızları+ var,
Ofir altınıyla+ bezenmiş kraliçe+ sağ yanında duruyor.
10 Sen ey kızım, dinle ve anla; sözlerime kulak ver,
Artık halkını unut, baba evini de.+
11 Kral senin güzelliğini arzulayacak,+
Eğil onun önünde,+
Çünkü o senin efendin.+
12 Sur kızı da armağanıyla orada olacak . . .+
Halkın zenginleri senden lütuf dileyecek.+
13 Kral kızı, evde tüm ihtişamıyla bekliyor,+
Altın nakışlı giysileriyle.
14 Senin önüne işlemeli elbisesiyle çıkarılacak ey kral,+
Nedime alayıyla birlikte huzuruna getirilecek.+
15 Sevinç ve neşe içinde gelecekler,
Kral sarayına girecekler.
16 Atalarının+ yerini oğulların alacak,+
Onları tüm yeryüzüne yönetici atayacaksın.+
17 Adını gelecek nesillere de öğreteceğim,+
Ve halklar seni yüceltecek, devirler boyu, sonsuza dek.
Başmüzisyene. Korahoğullarının+ ilahisi. Kızlar makamında.
46 Tanrı bizim gücümüz, sığınağımızdır,+
Sıkıntı zamanında her an yardıma hazırdır.+
2 Bu yüzden, dünya altüst olsa da,+
Dağlar sarsılıp denizin bağrına gömülse de korkmayız;+
3 Denizin suları kabarıp köpürse de,+
Uğultusundan dağlar titrese de korkmayız.+ (Selah)
4 Bir ırmak var ki, suları sevinç akıtır Tanrı’nın şehrine,+
Yüceler Yücesinin görkemli kutsal meskenine.+
5 O şehir asla sarsılmaz,+ Tanrı oradadır.+
Gün doğarken Tanrı onun yardımcısıdır,+
6 Milletler kargaşa içinde,+ krallıklar sarsılıyor,
O’nun sesi gürledi, yeryüzü eriyip gidiyor.+
7 Göklerin hâkimi Yehova bizimle,+
Yakup’un Tanrısı yükseklerde bir hisar bize.+ (Selah)
8 Gelin, Yehova’nın yaptıklarını görün,+
Yeryüzünde ne şaşırtıcı işler yaptığına bakın.+
9 Yerin bir ucundan öbür ucuna savaşları bitirir,+
Yayları kırar, mızrakları parçalar;+
Savaş arabalarını ateşte yakar.+
10 “Boyun eğin ey insanlar, bilin ki Tanrı Benim.+
Milletler arasında yüceleceğim,+
Tüm yeryüzünde yüceleceğim.”+
11 Göklerin hâkimi Yehova bizimle,+
Yakup’un Tanrısı yükseklerde bir hisar bize.+ (Selah)
Başmüzisyene. Korahoğullarının mezmuru.
47 El çırpın bütün halklar,+
Zafer haykırışlarıyla, sevinçle seslenin Tanrı’ya.+
2 Çünkü Yüceler Yücesi Yehova korku uyandırır,+
Tüm yeryüzünün yüce Kralıdır.+
3 Halklara önümüzde boyun eğdirir+
Ve milletler ayaklarımızın altına serilir.+
4 Sevdiği Yakup’un gururunu,+
Mirasımızı, bizim için O seçer.+ (Selah)
5 Yehova Tanrı sevinç nidalarıyla,+
Boru sesleriyle yükseldi.+
6 Tanrı’ya ilahiler söyleyin, ilahiler,+
Kralımıza ilahiler söyleyin, ilahiler.
7 Çünkü Tanrı tüm yeryüzünün kralıdır;+
Sağgörülü olun, ilahiler söyleyin.+
8 Tanrı milletler üzerinde kral oldu,+
Tanrı kutsal tahtına oturdu.+
9 İbrahim’in Tanrısının halkıyla+
Bir araya toplandı milletlerin önderleri.+
Çünkü yeryüzünün kalkanları Tanrı’ya aittir.+
O gökte en yücelerdedir.+
Bir ilahi. Korahoğullarının+ mezmuru.
48 Yehova büyüktür;
Tanrımızın şehrinde,+ Kendi kutsal dağında,+ O’na Övgüler sunulmalı.+
2 Tüm yeryüzünün kıvancı, bütün güzelliğiyle yükselir,+
Kuzey ufuklarındaki Sion Dağı,+
Yüce Kralın kenti.+
3 Tanrı onun burçlarında, yükseklerde bir hisar olarak gösterdi Kendini.+
4 İşte, krallar sözleşip buluştu,+
Birlikte geldiler ve geçip gittiler.+
5 Kendi gözleriyle gördüler, şaşkına döndüler,
Telaşa düştüler ve dehşet içinde kaçtılar.+
6 Doğuran kadın gibi sancı tuttu,+
Bir titreme aldı onları.+
7 Bir doğu rüzgârı çıkardın, Tarşiş gemilerini parçaladın.+
8 Göklerin hâkimi Yehova’nın şehrinde, Tanrımızın şehrinde,+
Önceden ne işittiysek onu gördük,+
Tanrı o şehri devirler boyu ayakta tutacak.+ (Selah)
9 Ey Tanrı, mabedinin ortasında durup+
Vefalı sevgini düşündük.+
10 İsmin gibi,+ Sana sunulan övgüler de
Yerin uçlarına yayılır ey Tanrı,
Sağ elinde doğruluk vardır.+
11 Senin hükümlerinden ötürü,+ Sion Dağı+ sevinsin,
Yahuda kentleri sevinçle coşsun.+
12 Sion’un etrafında gezinin, çevresini dolaşın,+
Kulelerini sayın;+
13 Savunma duvarına dikkatle bakın,+
Burçlarını yoklayın ki,
Gelecek nesillere de anlatın.+
14 Tanrı bizim Tanrımızdır, devirler boyu, sonsuza kadar,+
Ölene dek bize O rehberlik eder.+
Başmüzisyene. Korahoğullarının+ mezmuru.
49 Dinleyin ey halklar.
Kulak verin bu devirde yaşayanlar.+
2 Ey âdemoğulları, siz insanoğulları,
Zenginler, yoksullar hepiniz dinleyin.+
3 Ağzımdan hikmetli sözler dökülecek,+
Yüreğimden derin düşünceler çıkacak.+
4 Özdeyişe kulak vereceğim,+
Bilmecemi lir eşliğinde açıklayacağım.+
5 Açığımı arayan hainler etrafımı sardığında,+
Kötü günler gelip çattığında neden korkayım?+
6 Malına mülküne güvenenlerin,+
Servetleriyle böbürlenenlerin hiçbiri,+
7 Bir bedel ödeyip kardeşini kurtaramaz,+
Onun için Tanrı’ya fidye veremez.
8 (İnsan canının bedeli öyle yüksektir ki,+
Devirler boyu uğraşsa da ödeyemez)
9 Onu sonsuza dek yaşatamaz, mezara girmekten kurtaramaz.+
10 Anlar ki, budala ve akılsızla birlikte+
Hikmetliler de ölüp gidiyor,+
Mallarını mülklerini başkalarına bırakıyor.+
11 Oysa gönüllerindeki şudur: Evleri devirler boyu yıkılmasın,+
Nesiller geçse de çadırları kalsın,+
Toprakları kendi adlarıyla anılsın.+
12 İnsanoğlu ne kadar itibarlı olsa da kısa ömürlüdür;+
Yok olup giden hayvanlara benzer sonu.+
13 Budalaların tuttuğu yol böyledir,+
Kibirli sözlerine kanıp peşlerine takılanların da. (Selah)
14 Sürü gibi ölüler diyarına sürülecek hepsi,+
Ölüm onları güdecek,+
Sabah olunca doğrulara boyun eğecekler,+
Endamlarından eser kalmayacak,+
Konakta değil ölüler diyarında olacaklar.+
15 Tanrı canımı ölüler diyarının elinden kurtarır,+
Ve beni kabul eder. (Selah)
16 Birisi servet edindi diye,+
Ailesinin itibarı arttı diye+ korkma.
17 Çünkü ölüp giderken yanına hiçbir şey alamaz,+
İtibarını da kendisiyle birlikte götüremez.+
18 Ömrü boyunca için için övünmüştür.+
(İşlerin yolundaysa seni herkes över)+
19 Sonunda, atalarının devrinde yaşayanlara,+
Artık ışığı görmeyecek olanlara katılır.+
20 İnsanoğlu ne kadar itibarlı olsa da, anlayışı yoksa,+
Yok olup giden hayvanlara benzer sonu.+
Asaf’ın+ mezmuru.
50 Kudretli+ Tanrı, Yehova+ konuştu,+
Gündoğusundan günbatısına,+
Tüm yeryüzüne seslendi.+
2 Sion’dan, güzelliğin doruğundan+ Tanrı parladı.+
3 Tanrımız gelecek, O suskun kalamaz.+
Önünden çıkan ateş silip süpürür.+
Çevresinde şiddetli fırtınalar eser durur.+
4 Halkına verdiği hükmü yerine getirsinler diye,+
Göklere ve yere seslenir:+
5 “Vefalı kullarımı yanıma toplayın,+
Kurbanla ahde girdiklerimi.”+
6 Gökler O’nun adaletini anlatır,+
Çünkü hâkimlik eden Tanrı’dır.+ (Selah)
7 “Dinle ey halkım, Ben konuşayım,+
Ey İsrail, önüne kanıtlar koyayım,+
Ben Tanrıyım, senin Tanrın.+
8 Seni kurbanlarından ötürü azarlamıyorum,+
Önümde sürekli sunduğun yakılan kurbanlardan ötürü de.+
9 Ne evinden bir boğa,
Ne de ağıllarından bir teke alırım.+
10 Çünkü ormandaki bütün yaban hayvanları,+
Binlerce dağda yaşayan tüm hayvanlar Benimdir.+
11 Dağlardaki bütün kuşları iyi bilirim,+
Kırlardaki hayvan sürüleri+ Benimdir.
12 Acıksam da sana söylemezdim;
Çünkü yeryüzü+ ve üzerindeki her şey Benimdir.+
13 Güçlü boğaların etini yer miyim,+
Tekelerin kanını içer miyim?+
14 Sen Tanrı’ya şükran kurbanı sun,+
Yüceler Yücesine adaklarını yerine getir.+
15 Sıkıntı zamanında Bana seslen,+
Seni kurtarırım, sen de Beni yüceltirsin.”+
16 Kötü kişiye ise Tanrı şunu diyecek:+
“Ne hakla kurallarımı tekrarlayıp duruyorsun,+
Ve ahdimi ağzına alıyorsun?+
17 Sen ki, terbiyeden nefret ediyor+
Ve sözlerime sırt çeviriyorsun.+
18 Bir hırsız görsen onunla ahbap oluyor,+
Zina yapanlarla işbirliği ediyorsun.+
19 Ağzına gem vurmayıp kötülük saçıyor,+
Dilinden de hileyi düşürmüyorsun.+
20 Oturup kardeşinin aleyhinde konuşuyor,+
Annenin oğlunun kusurunu ortaya seriyorsun.+
21 Tüm bunları yaptın, ses çıkarmadım,+
Beni de kendine benzeteceğini sandın.+
Fakat seni terbiye edeceğim,+ yaptıklarını gözünün önüne sereceğim.+
22 Ey Tanrı’yı unutanlar,+ bunu iyi anlayın,
Yoksa sizi parçalarım, kurtaran çıkmaz.+
23 Şükran kurbanı sunan Beni yüceltir,+
Ben de doğru yoldan şaşmayana,
Tanrı nasıl kurtarır gösteririm.”+
Başmüzisyene. Davut’un, Bat-şeba+ ile ilişkisinden sonra Natan peygamber yanına geldiği zaman yazdığı mezmur.
51 Vefalı sevginden ötürü lütfet bana ey Tanrı.+
Büyük merhametinden ötürü suçlarımı sil.+
2 Suçumdan tamamen temizle,+
Ve günahımdan arıt beni.+
3 Çünkü suçlarımı iyi bilirim,+
Günahım gözümün önünden gitmiyor.+
4 Sana karşı, yalnız Sana karşı günah işledim,+
Senin gözünde kötü olanı yaptım;+
Öyle ki Sen konuştuğunda haklı çıktın,+
Ve yargıladığında hatasızdın.+
5 Çünkü ben doğum sancılarıyla, suç içinde dünyaya geldim,+
Annem bana gebe kaldığından beri günah içindeyim.+
6 Fakat Sen içten gelen sadakati seversin,+
Yüreğime tam bir hikmet aşıla.+
7 Zufaotuyla günahtan arıt beni, temiz olayım,+
Beni yıka, kardan ak olayım.+
8 Bana sevinç ve neşe sesleri işittir ki,+
Ezdiğin kemikler şifa bulsun.+
9 Günahlarıma dönüp bakma,+
Bütün suçlarımı sil.+
10 Bende temiz bir yürek yarat ey Tanrım,+
Kararlı, yeni bir ruh ver içime.+
11 Beni huzurundan atma,+
Kutsal ruhunu ne olur benden alma.+
12 Senden gelen kurtuluş sevincini yeniden tattır,+
Beni destekle, içimde istekli bir ruh uyandır.+
13 Kanununu çiğneyenlere Senin yollarını öğreteyim ki,+
Günahkârlar Sana geri dönsün.+
14 Kan dökme suçundan+ kurtar beni ey Tanrım, kurtarıcım.+
Dilim de neşe içinde doğruluğunu anlatsın.+
15 Ey Yehova aç dudaklarımı,+
Ağzımdan Sana övgüler dökülsün.+
16 Çünkü sen kurbandan zevk almazsın; yoksa verirdim,+
Yakılan sunudan hoşlanmazsın.+
17 Tanrı’nın istediği kurban kırılmış ruhtur.+
Ey Tanrı, kırılmış, ezilmiş yüreği hor görmezsin.+
18 Lütfunla iyilik et Sion’a,+
Yeruşalim’in surlarını inşa et.+
19 O zaman sunağında boğalar sunulur,+
Ve Sen doğruluğa yaraşır kurbanlardan,+
Yakılan sunudan, bütün kurbandan+ hoşnut olursun.
Başmüzisyene. Davut’un Maskili. Edomlu Doeg Saul’a gidip Davut’un Ahimelek’in evine geldiğini söylediği zaman+ yazılan mezmur.
52 Kötülükle neden övünüyorsun ey zorba?+
Bil ki Tanrı’nın vefalı sevgisi hiç bitmez.+
2 Dilin ustura gibi keskin,+
Fesat düzer, hileyle işler.+
3 Sen iyilikten çok kötülüğü,+
Doğrudan çok yalan konuşmayı sevdin.+ (Selah)
4 Ey hilekâr dilli,+
Hep yıkıcı sözleri sevdin,+
5 Tanrı da seni sonsuza dek yıkacak,+
Seni yere serecek, çadırından koparacak,+
Ve yaşayanlar diyarından söküp atacak.+ (Selah)
6 Doğrular bunu görecek ve korkacaklar,+
Onun haline gülecekler.+
7 Tanrı’yı hisarı yapmayan,+
Servetinin bolluğuna güvenen,+
Yol açtığı sıkıntılara sığınan adamın sonu işte böyledir.+
8 Ben ise, Tanrı’nın evinde yemyeşil bir zeytin ağacı+ olurum,
Devirler boyu, sonsuza dek, Tanrı’nın vefalı sevgisine güvenirim.+
9 Yaptıklarından ötürü Seni devirler boyu överim;+
Vefalı kullarının önünde, adına ümit bağlarım;+ çünkü bu iyidir.
Başmüzisyene, Mahalat+ makamında. Davut’un Maskili.
53 Akılsız adam yüreğinden
“Yehova yok” diye geçirdi.+
Davranışları yozlaştı, iğrençlikleri, haksızlıkları çoğaldı.+
Doğru olanı yapan kimse kalmadı.+
2 Tanrı göklerden insanoğluna baktı.+
Görmek istedi Yehova, anlayış sahibi, O’nu arayan biri var mı.+
3 Hepsi birden yoldan çıkmış, hepsi bozulmuş,+
Doğru olanı yapan yok,+
Bir kişi bile kalmamış.
4 Halkımı ekmek yer gibi yiyenlerin,+
Fenalığı iş edinenlerin, hiç mi bilgisi yok?+
Onlar Yehova’ya yakarmıyor.+
5 Dehşetin olmadığı yerde,+
İçleri dehşetle doldu;+
Tanrı sana saldıranların kemiklerini dağıtır.+
Sen de hepsini utandırırsın; çünkü onları reddeden Yehova’dır.+
6 Ah ne olur, Sion’dan İsrail’e kurtuluş gelse!+
Yehova halkından esir olanları geri getirince,+
Yakup sevinsin, İsrail neşeyle coşsun.+
Başmüzisyene, telli sazlar için. Davut’un Maskili. Zifliler Saul’a gelip “Davut’un bizim orada gizlendiğinden haberin var mı?” dedikleri zaman+ yazdığı mezmur.
54 Ey Tanrım, adınla kurtar,+
Davamda kudretinle savun beni.+
2 Ey Tanrım, duamı dinle;+
Ağzımdan çıkan söze kulak ver.+
3 Çünkü yabancılar bana karşı ayaklandı,
Zorbalar canıma kastetti.+
Ve hiçbiri Tanrı’yı umursamıyor.+ (Selah)
4 Fakat Tanrı benim yardımcım!+
Yehova bana destek olanlar arasında.
5 Düşmanlarıma kötülüklerini ödetirsin Tanrım,+
Sadakatinle onları susturursun.+
6 Ben de Sana gönüllü kurbanlar sunarım.+
Ve ismine övgüler sunarım; çünkü bu iyidir ey Yehova!+
7 Çünkü beni her sıkıntıdan kurtardın;+
Düşmanımın düşüşünü gözümle gördüm.+
Telli sazlar için, başmüzisyene. Davut’un Maskili.
55 Duama kulak ver ey Tanrım;+
Lütuf dileğime sırt çevirme.+
2 Ne olur dinle beni; cevap ver.+
Kaygıdan yüreğim rahat bulmuyor,+
İçimi bir huzursuzluk kaplıyor.
3 Düşmanın sesi, kötünün baskısı yüzünden tedirginim.+
Çünkü üzerime fesat kusuyorlar,+
Bana karşı öfkeliler, içlerinde düşmanlık besliyorlar.+
4 Bağrımda yüreğim derin acılar içinde,+
Üzerime ölümün dehşeti çöktü.+
5 Evet, içim korkudan titriyor,+
Ve tüm bedenimi ürperti sarıyor.
6 “Ah keşke güvercin gibi kanatlarım olsaydı!” diyorum,+
“Uçar gider uzaklarda yaşardım.+
7 Uzak diyarlara uçup giderdim;+
Çöllerde konaklardım.+ (Selah)
8 Sert rüzgârlar, kasırgalar çıkınca,+
Hemen bir korunağa girerdim.”
9 Şaşkına çevir onları ey Yehova, dillerini karıştır,+
Çünkü şehirde şiddet ve kavga görüyorum.+
10 Gece gündüz surlar üzerinde dolanıyorlar,+
Şehrin içindeyse hainlik ve sıkıntı var.+
11 İçeride bela kol geziyor,
Meydanından zulüm ve hile eksik olmuyor.+
12 Beni kınayan bir düşman değildi;+
Yoksa katlanırdım.
Karşımda böbürlenen bir hasım değildi;+
Yoksa ondan gizlenirdim.+
13 Sendin o, benim dengim, bir ölümlü insan;+
Tanıdığım, yakın arkadaşım.+
14 Tatlı bir muhabbetimiz vardı,+
Topluca Tanrı’nın evine giderdik.+
15 Böylelerinin başına yıkım gelsin!+
Diri diri ölüler diyarına insinler;+
Çünkü nereye giderlerse gitsinler içlerinde kötülük vardır.+
16 Ben Yehova’ya yakarırım,+
Tanrım beni kurtarır.+
17 Sabah, öğlen, akşam kaygım dinmiyor, inliyorum,+
Ve Tanrım sesimi işitiyor.+
18 Düşmanlar akın akın üzerime geliyor,+
Tanrı canımı onların saldırısından kurtaracak, beni huzura erdirecek.+
19 Eski devirlerden beri tahtında oturan Tanrı,+
Beni duyacak, yaptıklarını onlara ödetecek.+ (Selah)
Onlar ki hiç değişmez,+
İçlerinde Tanrı korkusu yok.+
20 O adam kendisiyle barış içinde olanlara el kaldırdı,+
Ve yaptığı ahdi bozdu.+
21 Onun ağzından çıkan sözler yağdan yumuşak,+
Fakat yüreğinde kavga var.+
Sözleri zeytinyağından da yatıştırıcı,+
Fakat kılıç gibi tehditkâr.+
22 Sen yükünü Yehova’ya bırak,+
O sana destek olur.+
Doğru insanın sarsılmasına asla izin vermez.+
23 Sen Tanrım, onları çukurun dibine indireceksin,+
Çünkü eli kanlı, hilekâr adamlar, ömürlerinin yarısına bile varamazlar.+
Ben ise Sana güvenirim ey Tanrım.+
Başmüzisyene. Uzaklardaki Sessiz Güvercin makamında, Davut’un ilahisi. Miktam. Gat’ta+ Filistîlerin eline geçtiğinde yazdı.
56 Lütfet bana ey Tanrı, ölümlü insan beni kapmak istiyor.+
Bütün gün benimle savaşıyor, beni durmadan eziyor.+
2 Düşmanlarım gün boyu beni kapmak istiyor,+
Kibirle üzerime saldıran hasımlarım öyle çok ki!+
3 Ne zaman korkuya kapılsam, güvendiğim Sensin.+
4 Ben Tanrı yolunda, O’nun sözünü yüceltirim.+
Tanrı’ya güvenirim, korkmam.+
İnsan bana ne yapabilir?+
5 Bütün gün işlerimi bozuyorlar,
Bana karşı hep kötü niyet besliyorlar.+
6 Saldırıyor ve gizleniyorlar;+
Attığım her adımı gözlüyor,+
Canımı almak için bekliyorlar.+
7 Ey Tanrı, hainliklerinden ötürü onları reddet,+
Öfkenle halkları yere ser.+
8 Nasıl bir kaçak gibi dolaştığımı Sen kaydettin.+
Gözyaşlarımı tulumunda biriktir.+
Bunlar zaten Senin kitabında yazılı değil mi?+
9 Sana seslendiğim gün, düşmanlarım geri dönüp gidecek;+
Tanrım benimle, iyi bilirim.+
10 Ben Tanrı yolunda,+ O’nun sözünü yüceltirim.
Yehova’nın yolunda, sözünü yüceltirim.+
11 Tanrı’ya güvenirim, korkmam.+
İnsanoğlu bana ne yapabilir?+
12 Ey Tanrı, Sana adaklar adadım.+
Sana şükran kurbanları sunacağım.+
13 Çünkü yaşam ışığında, Senin yolunda yürüyeyim diye,+
Canımı ölümden,+
Ayaklarımı tökezlemekten kurtardın.+
Başmüzisyene. Davut’un “Beni yıkma!” temalı ilahisi. Miktam. Saul’dan kaçıp bir mağaraya+ sığındığı zaman yazdı.
57 Lütfet bana ey Tanrı, lütfet,+
Çünkü canım Sana emanet.+
Sıkıntılar geçene dek kanatlarının gölgesine sığınayım.+
2 Yüceler Yücesine, sıkıntılarıma son veren gerçek Tanrı’ya yakarırım.+
3 O gökten yardım gönderir, kurtarır,+
Beni kapmaya çalışanları şaşırtır.+ (Selah)
Tanrı vefasını, sadakatini gönderir.+
4 Canım aslanların arasında;+
Çaresizim, insanları yutanların arasında yatıyorum,
Dişleri mızrak gibi, ok gibi,+
Dilleri keskin birer kılıç sanki.+
5 Yüceliğin gökleri aşsın, ey Tanrı;+
İhtişamın tüm yeryüzü üzerinde olsun.+
6 Ayaklarım dolansın diye ağ kurdular,+
Belim büküldü.+
Yoluma çukur kazdılar;
Fakat içine kendileri düştü.+ (Selah)
7 Yürekten kararlıyım ey Tanrı,+
Yürekten kararlı.
İlahiler, ezgiler söyleyeceğim.+
8 Uyan ey gönlüm,+
Uyan, ey telli sazım; sen de uyan ey lir.+
Seheri ben uyandırayım.
9 Seni halklar arasında yüceltirim ey Yehova;+
Sana milletler arasında ilahi söylerim.+
10 Çünkü vefalı sevgin gökler üzerindedir,+
Sadakatin bulutlara erişir.+
11 Yüceliğin gökleri aşsın, ey Tanrı;+
İhtişamın tüm yeryüzü üzerinde olsun.
Başmüzisyene. Davut’un “Beni yıkma!” temalı ilahisi. Miktam.
58 Böyle suskun kalıp doğruluktan söz edebilir misiniz?+
Gerçekten doğru hüküm verebilir misiniz, ey insanoğulları?+
2 Hayır, siz canla başla tüm yeryüzüne haksızlık yayarsınız,+
Eliniz şiddet saçsın diye kendinize yol yaparsınız.+
3 Kötüler daha ana rahminden bozuktur,+
Doğuştan yoldan sapar,
Hep yalan konuşurlar.+
4 Zehirleri yılan zehrine benzer,+
Sese kulak tıkayan kobra gibi sağırlar.+
5 Büyücülerin sesine kulak vermeyen,+
Usta afsuncuları dinlemeyen kobra gibidir onlar.+
6 Ey Tanrım, onların dişlerini kır,+
Genç aslanların çenesini parçala ey Yehova.
7 Akıp giden sular gibi dağılıp yok olsunlar,+
Onlar yere yığılırken Sen oklarını hazırla.+
8 Eriyip giden salyangoz gibi sürünsünler,
Kadının düşürdüğü çocuk gibi gün ışığı görmesinler.+
9 Tutuşmuş çalının sıcaklığı kazanınıza varmadan,+
Yaş dalları da yananları da Tanrı kasırgayla savuracak.+
10 Doğru adam öcünün alındığını görüp sevinecek,+
Ayakları kötülerin kanında yıkanacak.+
11 O zaman insanlar diyecek ki,+ “Gerçekten, doğruların bir ödülü var,+
Dünyayı yargılayan bir Tanrı var.”+
Başmüzisyene. Davut’un “Beni yıkma!” temalı ilahisi. Miktam. Saul’un gönderdiği adamlar onu öldürmek için evi gözlediklerinde yazdı.+
59 Beni düşmanlarımdan kurtar ey Tanrım,+
Üzerime saldıranlardan koru.+
2 Hainlik edenlerin elinden kurtar,+
Eli kanlı adamlardan koru beni.
3 İşte! Canımı almak için pusuda bekliyorlar,+
Güçlüler üzerime saldırıyor,+
Oysa ben isyan etmedim, günah işlemedim ey Yehova.+
4 Bir suçum yokken, koşuşturup saldırıya hazırlanıyorlar.+
Yakarışımı duyup kalk, halime bak.+
5 Sen ey göklerin hâkimi Yehova, İsrail’in Tanrısı,+
Bütün milletleri yoklamak için kalk,+
Fesat düşkünü hainlerin hiçbirine merhamet etme.+ (Selah)
6 Onlar akşamleyin dönerler,+
Köpek gibi havlayarak+ tüm şehri dolaşırlar.+
7 İşte! Ağızları köpük saçıyor,+
Dudaklarından kılıç çıkıyor,+
“Kim duyacak?” diyorlar.+
8 Sen ey Yehova, onların haline gülersin,+
Bütün milletlerle eğlenirsin.+
9 Sen benim gücümsün Tanrım, gözümü Senden ayırmam;+
Yükseklerdeki hisarımsın.+
10 Tanrım vefalı sevgisiyle karşılar beni,+
Düşmanımın düşüşünü gösterir bana.+
11 Onları öldürme ki, halkım olanları unutmasın,+
Büyük gücünle dağıt+ ve yere ser onları,
Ey kalkanımız Yehova.+
12 Ağızlarının günahı, dudaklarından dökülen sözler,+
Dillerinden düşmeyen lanet ve yalanlar yüzünden,
Kibirleri onlara tuzak olsun.+
13 Onları öfkenle bitir;+
Bitir ki artık var olmasınlar,
Tanrı’nın Yakup üzerinde saltanat sürdüğünü bilsinler, yerin uçlarına kadar.+ (Selah)
14 Ve akşamleyin dönsünler,
Köpek gibi havlayarak tüm şehri dolaşsınlar.+
15 Yiyecek bulmak için gezinsinler;+
Karınları doymasın, geceleyecek yer bulamasınlar.+
16 Ben ise Senin gücün hakkında ilahiler söylerim,+
Sabahleyin vefalı sevgini neşeyle anlatırım,+
Çünkü Sen bana yükseklerde bir hisar,+
Sıkıntılı günümde sığınak oldun.+
17 Gücüm Sensin, Sana ilahiler söylerim.+
Tanrı bana yükseklerde hisardır, O vefalı Tanrı’dır.+
Başmüzisyene, “Hatıra Zambağı” için. Davut’un öğretici ilahisi.+ Miktam. Davut, Aram-naharaim ve Aram-tsoba kuvvetleriyle çatışmaya girdiğinde, Yoab geri dönüp Tuz Vadisinde on iki bin Edomluyu vurduğunda yazılan ilahi.+
60 Ey Tanrım, bizi terk ettin; hiddetlendin,+ saflarımızı yarıp geçtin,
Ne olur yine kabul et bizi.+
2 Yeryüzünü salladın, üzerinde yarıklar açtın,+
Yer sarsılıyor; ne olur çatlaklarını onar.+
3 Kendi halkını sıkıntıya düşürdün,+
Bize sersemletici bir şarap içirdin.+
4 Senden korkanlar oklardan kaçabilsin diye
Onlar için bir sancak diktin.+ (Selah)
5 Sağ elinle kurtar bizi, cevap ver,+
Ve sevdiklerin feraha çıksın.+
6 Kutsal Tanrı konuştu.+
“Sevinçle coşacağım, Sukkot Ovasını ölçüp böleceğim”+ dedi,
“Ve Şekem’i dilediğime pay olarak vereceğim.+
7 Gilead Benimdir, Manasse de Benim.+
Efraim önderimin kalesi,
Yahuda önderlik değneğimdir.+
8 Moab leğenimdir,+
Çarığımı Edom’a fırlatacağım,+
Filistiye’ye karşı zaferi haykıracağım.”+
9 Kuşatılmış şehre beni kim götürecek?+
Edom’a kadar kim bana yol gösterecek?+
10 Ey Tanrım Sen değil misin?
Sen ki bizi terk ettin,+ Sen ki ordularımızdan desteğini çektin.+
11 Sıkıntıdan çıkmamıza ne olur yardım et,+
Çünkü insandan kurtuluş beklemek boş.+
12 Biz tüm gücümüzü Tanrı’dan alırız,+
Ve O düşmanlarımızı çiğner geçer.+
Başmüzisyene. Telli sazlar için. Davut’un ilahisi.
61 Yakarışımı duy,+ ey Tanrım,
Duamı dinle.+
2 Yüreğimde derman kalmayınca, yerin öte ucundan Sana feryat ederim.+
Erişemeyeceğim kayaya beni Sen çıkar.+
3 Sen hep sığınak oldun bana,+
Düşman karşısında güçlü kulemsin.+
4 Çadırında daima konuk olurum,+
Kanatlarının gölgesine sığınırım.+ (Selah)
5 Çünkü Sen ey Tanrım, adadığım adakları+ duydun,
İsminden korkanlara ayırdığın mirası verdin bana.+
6 Kralın günlerine günler eklersin,+
Ve ömrü nesiller boyu sürer.+
7 O, Senin önünde devirler boyu tahtında oturur;+
Vefalı sevgini, sadakatini gönder, onu korusunlar.+
8 Ben sonsuza dek Senin ismine ilahiler söylerim,+
Her gün adaklarımı yerine getiririm.+
Başmüzisyene, Yedutun için. Davut’un mezmuru.
62 Gönlüm sessizce Tanrı’yı bekler.+
Kurtuluşum O’ndan gelir.+
2 O kayamdır, kurtarıcım, yükseklerdeki hisarım;+
Ben yıkılacak kadar sarsılmam.+
3 Daha ne kadar öldüresiye saldıracaksınız nefret ettiklerinize?+
Hepiniz derme çatma duvarlarsınız, üflesen devrilecek taş duvarlar.+
4 İnsanın itibarını+ zedelemek için öğüt verirler,
Yalandan zevk alırlar,+
Ağızlarıyla hayırdua eder, içlerinden lanet okurlar.+ (Selah)
5 Ey gönlüm, sen sessizce Tanrı’yı bekle,+
Çünkü ümidin O’na bağlıdır.+
6 O kayamdır, kurtarıcım, yükseklerdeki hisarım,+
Ben sarsılmayacağım.+
7 Kurtuluşum ve onurum Tanrı’dır,+
Sağlam kayam, sığınağım Tanrı’dır.+
8 Siz daima O’na güvenin,+
Yüreğinizi O’na dökün.+
Tanrı sığınağımızdır.+ (Selah)
9 Âdemoğulları bir soluktan farksız,+
İnsanoğulları bir yalan.+
Hep birden teraziye konsalar, bir soluk bile etmezler.+
10 Dolandırıcılığa güvenmeyin,+
Sırtınızı soygun malına+ dayamayın,
Malınız mülkünüz çoğalsa da, ona gönül bağlamayın.+
11 Tanrı bir kez söyledi, ben iki kez duydum:+
Güç Tanrı’nındır.+
12 Vefalı sevgi de Senindir ey Yehova,+
Herkese yaptığının karşılığını verirsin.+
Davut’un Yahuda Çölündeyken+ yazdığı mezmur.
63 Ey Tanrı, Sensin benim Tanrım; hep Senin rehberliğini ararım.+
Susuz topraklarda, sıcaktan kavrulan kurak diyarda,+
Gönlüm Seni özlüyor,+
Bedenim hasretinden bayılıyor.
2 Kutsal yerde+ gücünü ve ihtişamını görünce,+
Seni görmüş gibi olurum.
3 Vefalı sevgin hayattan iyidir,+
Bu yüzden Seni över dudaklarım.+
4 Ömrüm boyunca Sana şükreder,+
Ellerimi Senin adınla açarım.+
5 Canım her şeyin en iyisiyle, en semiziyle doyar,+
Dudaklarımı sevinç nidalarıyla, ağzımı övgülerle açarım.+
6 Seni yatağımda anarım,+
Geceleri derin derin Seni düşünürüm.+
7 Çünkü Sen bana destek oldun,+
Kanatlarının gölgesinde sevinçten coşarım.+
8 Gönlüm Senin yolundan ayrılmaz,+
Sağ elin beni hiç bırakmaz.+
9 Canıma kastedenler ise,+
Toprağın derinlerine inecekler.+
10 Kılıçtan geçirilecekler,+
Tilkilere yem olacaklar.+
11 Kral ise Tanrı’da sevinç bulacak,+
Tanrı’nın adıyla ant eden herkes kıvanç duyacak,+
Fakat yalan konuşanların ağzı kapanacak.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
64 Sesime kulak ver ey Tanrım, kaygılıyım,+
Düşmanın saçtığı dehşetten koru hayatımı.+
2 Kötülerin gizlice konuştuğu tasarılardan,+
Hainlerin kargaşasından sakla beni.+
3 Onlar ki dillerini kılıç gibi bilemiş,+
Acı sözlerini ok gibi hedefe nişan almışlar.+
4 Gizlendikleri kuytudan masum insanı vurmak isterler,+
Ve ansızın vururlar, hiç korkmadan.+
5 Ağızlarından kötü sözler eksik olmaz,+
Tuzaklar kurmaktan söz ederler,+
Ve “Kim görecek bunları?” derler.+
6 Yeni kötülükler arayıp duruyorlar,+
Kurnazca bir düzen bulup tuzak kuruyorlar.+
Ve karanlık bir sır gibi yürekleri, içleri.+
7 Fakat Tanrı onlara ansızın ok atacak,+
Ve yaralar içinde kalacaklar.+
8 Onlar ki insanı tökezletirler;+
Fakat dilleri kendi aleyhlerine işleyecek,+
Hallerini görenler baş sallayacak.+
9 Bütün âdemoğulları korkacak;+
Tanrı’nın yaptıklarını anlatacak+
Ve O’nun işlerinin derinliğini anlayacaklar.+
10 Doğru insan sevinci Yehova’da bulacak, O’na sığınacak,+
Ve yürekten dürüst olanlar övünç duyacak.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru. Bir ilahi.
65 Sion’daki+ övgüler de sessizlik de Senin için ey Tanrım.
Sana adanan adaklar yerine getirilecek.+
2 Ey Sen, duayı dinleyen, her tür insan Sana gelecek.+
3 Suçlarım bana üstün geldi.+
Fakat Sen günahlarımızı örtersin.+
4 Ne mutludur avlularında otursun+ diye seçtiğin
Ve Kendine yaklaştırdığın insan!+
Biz Senin evinin bereketiyle doyacağız,+
Mabedinden, kutsal mekânından+ gelen nimetlerle.
5 Doğruluk adına yaptığın muhteşem işlerle bize karşılık verirsin,+
Ey Kurtarıcı Tanrımız,+
Yeryüzünün dört bucağı ve uzak denizlerde yaşayanlar Sana güvenir.+
6 Sen kudretini kuşanır,+
Gücünle dağları pekiştirirsin.+
7 Denizlerin gürlemesini yatıştırır,+
Dalgaların uğultusunu, halkların kargaşasını dindirirsin.+
8 Uzak diyarlarda yaşayanlar Senin alametlerinden korkar,+
Günün doğuşuna, akşamın gelişine sevinç çığlıkları attırırsın.+
9 Sen bolluk vermek için yeryüzüne baktın,+
Onu nimetlerle donattın.
Ey Tanrı, ırmağının suları boldur.+
İnsanın ekmeğini Sen sağlarsın,+
Yeryüzünü bu şekilde hazırladın.+
10 Topraktaki saban yarıklarını ıslatır, topaklarını düzlersin,+
Yağmurlarla toprağı yumuşatır; filizlerine bereket verirsin.+
11 Yılı iyiliğinle taçlandırırsın,+
Geçtiğin yollarda nimetler akar.+
12 Kırlardaki otlaklar bereket akıtıyor,+
Tepeler sevince bürünmüş.+
13 Sürüler otlakları doldurmuş,+
Ekinler ovaları kaplamış,+
Sevinçle haykırıyor, şarkılar söylüyorlar.+
Başmüzisyene. Bir ilahi, mezmur.
66 Ey bütün dünya, sevincinizi haykırın Tanrı’ya.+
2 O’nun ismini yücelten ilahiler söyleyin,+
O’nu övgülerle yüceltin.+
3 Tanrı’ya “İşlerin ne muhteşem!” deyin,+
“Büyük gücünden ötürü düşmanların ayaklarına kapanacak.+
4 Bütün dünya Senin önünde eğilecek+
Ve Sana ilahi söyleyecek, ismine ilahiler.”+ (Selah)
5 Gelin, Tanrı’nın yaptıklarını görün.+
İnsanlar arasında ne muhteşem işler yaptı.+
6 Denizi kuru toprağa çevirdi;+
Irmak içinden yürüyerek geçtiler.+
Ve biz orada O’nunla sevinç bulduk.+
7 O kudretiyle devirler boyu saltanat sürer.+
Gözleri milletler üzerindedir.+
Bu yüzden, dik başlılar büyüklenmesin.+ (Selah)
8 Ey halklar, Tanrımıza şükredin,+
Övgülerinizi O’na işittirin.+
9 Çünkü canımızı hayatta tutan O’dur,+
Ayaklarımızın kaymasına izin vermez.+
10 Bizi sınadın ey Tanrım,+
Gümüş arıtır gibi arıttın.+
11 Bizi avcının ağına düşürdün,+
Sırtımıza ağır bir yük verdin.
12 Ölümlü insanı tepemize bindirdin,+
Ateşlerden, sulardan geçtik,+
Ve sonra bizi rahata erdirdin.+
13 Senin evine yakılan sunularla geleceğim,+
Sana adadığım adakları yerine getireceğim,+
14 Dudaklarımdan dökülen adakları,+
Sıkıntıdayken ağzımdan çıkanları.+
15 Yakılan sunu olarak Sana besili hayvanlar,+
Kurban ettiğim koçlardan tüten dumanı sunacağım.
Boğayla tekeler vereceğim.+ (Selah)
16 Gelin Tanrı’dan korkanlar, dinleyin,+
Benim için neler yaptığını anlatayım.+
17 Ağzımı açıp O’na seslendim,+
Dilimden dökülen övgülerle O’nu yücelttim.+
18 Yüreğimden hainlik geçirseydim,
Yehova beni işitmezdi.+
19 Oysa Tanrı sesimi işitti;+
Dualarıma kulak verdi.+
20 Tanrı’ya şükürler olsun, duamı geri çevirmedi,
Vefalı sevgisini benden esirgemedi.+
Başmüzisyene, telli sazlar için mezmur. Bir ilahi.
67 Tanrı bize lütfedecek, nimetler verecek,+
Bize yüzünün ışığını gösterecek.+ (Selah)
2 Tanrım, Senin yolun yeryüzünde bilinsin,+
Kurtarıcı olduğunu tüm milletler işitsin.+
3 Halklar Seni yüceltsin ey Tanrım;+
Halklar Seni hep bir ağızdan yüceltsin.+
4 Milletlerden neşe ve sevinç nidaları yükselsin,+
Çünkü Sen halkları adaletle yargılarsın,+
Milletlere yeryüzünde rehberlik edersin. (Selah)
5 Halklar Seni yüceltsin ey Tanrım,+
Halklar Seni hep bir ağızdan yüceltsin.+
6 Yeryüzü ürününü esirgemeyecek;+
Tanrı, bizim Tanrımız nimetler verecek.+
7 Tanrı bize nimetler verecek,+
Ve yeryüzünün dört bucağında yaşayanlar O’ndan korkacak.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru, bir ilahi.
68 Tanrı kalksın,+ düşmanları dağılsın,+
O’ndan nefret edenler önünden kaçsın.+
2 Duman nasıl dağılır giderse, onları öyle dağıtsın.+
Mum ateşte nasıl erirse,+
Kötüler O’nun önünde öyle yok olup gitsin.+
3 Doğru insanlar ise sevinsin,+
Tanrı’nın önünde mutlu olsunlar,+
Ve neşe içinde coşsunlar.+
4 Tanrı’ya ilahiler okuyun, ismini mezmurlarla yüceltin;+
Çöller aşan biniciye ezgiler söyleyin,+
O’nun ismi Yah’tır,+ önünde sevinçten coşun.
5 Tanrı kutsal mekânında,+
Yetimlerin babası, dulların hâkimidir.+
6 Tanrı kimsesizlere yuva verir;+
Tutsakları kurtarır, refaha erdirir.+
Dik başlıların mekânı ise çorak yerlerdir.+
7 Ey Tanrım, Sen halkına rehberlik ederken,+
Çölde önlerinden yürürken,+ (Selah)
8 Senin önünde yeryüzü sarsıldı,+
Gökler yağmur olup aktı.+
Tanrı’nın önünde, İsrail’in Tanrısının+ önünde Sina Dağı sarsıldı.+
9 Sen yağmurlar yağdırdın, ey Tanrım,+
Güçsüz düşen halkını canlandırdın.+
10 Halkın Senin çadırlarında+ oturdu,+
Sen onları iyiliğinle, mazlum için kurdun ey Tanrım.+
11 Söz Yehova’dan gelir,+
Müjdeyi duyuran kadınlar büyük bir ordudur.+
12 Orduların başındaki krallar kaçıyor; kaçıyorlar.+
Evi bekleyen kadınlar ganimeti paylaşıyor.+
13 Siz ordugâhın kül yığınları arasında yatarken,
Orada bir güvercin durur,
Kanatları gümüş kaplı, tüyleri yeşil altından.+
14 Mutlak Gücün Sahibi, memlekette kralları dağıtırken,+
Tsalmon’da+ kar yağmaya başladı.
15 Başan dağları,+ Tanrı’nın dağıdır,+
Başan dağları, dorukları yüce dağlar.+
16 Ey dorukları yüce dağlar,
Tanrı’nın oturmak istediği dağa neden kıskanarak bakıyorsunuz?+
Yehova orada sonsuza dek oturacak.+
17 Tanrı’nın savaş arabaları öyle çok ki, binlerce, on binlerce.+
Yehova Sina Dağından kutsal mekânına geldi.+
18 Ey Tanrım Yah, Sen yukarılara çıktın,+
Tutsakları da alıp götürdün,+
Hediye olarak insanlar aldın,+ dik başlı olanları da;+
Aralarında oturmak için+ aldın onları.
19 Yükümüzü her gün taşıyan Yehova’ya,+
Kurtarıcı Tanrımıza şükürler olsun.+ (Selah)
20 Tanrı bizim için kurtarıcıdır,+
Ve ölümden kurtuluşun yolu+ Ulu+ Rab Yehova’dadır.
21 Tanrı düşmanlarının kafalarını kıracak,+
Suç yollarında gezinenin tepesini ezecek.+
22 Yehova dedi ki, “Onları Başan’dan getireceğim,+
Denizin diplerinden çekip çıkaracağım,+
23 Öyle ki, ayakların kanda yıkansın,+
Köpeklerinin dili de düşmandan payını alsın.”+
24 Senin zafer alaylarını gördüler ey Tanrım,+
Tanrımın, Kralımın zafer alaylarını, kutsal mekâna giden alayları.+
25 Önde ilahiciler vardı, arkada telli saz çalanlar,+
Ortalarında da tef çalan kızlar.+
26 Ey sizler, İsrail’in pınarından hayat alanlar,+
Büyük topluluklar içinde şükredin Yehova Tanrı’ya.+
27 Küçük olan Benyamin onlara baş eğdiriyor,+
Ve haykıran kalabalıklarla beraber Yahuda önderleri,
Zebulun önderleri, Naftali+ önderleri de.
28 Sana güç verilsin diye emretti Tanrın,+
Gücünü göster ey Tanrım, bizim için kullandığın gücünü.+
29 Yeruşalim’deki mabedinden ötürü,+
Krallar Sana armağan getirecek.+
30 Kamışlıkların yaban hayvanlarını,+ sığır sürülerini,+
Ve onların buzağılarını azarla; hepsi gümüş külçeleri çiğniyor.+
Savaşmaktan hoşlanan+ halkları dört bir yana dağıt.
31 Mısır’dan tunç gelecek,+
Kuş diyarı elindekileri hemen Tanrı’ya uzatacak.+
32 Ey yeryüzünün krallıkları, Tanrı’ya ilahiler söyleyin,+
Yehova’ya ezgiler okuyun. (Selah)
33 Eski devirlerden beri göklerin göğünde oturan biniciye.+
Bakın O sesleniyor, güçlü sesiyle gürlüyor.+
34 Güç Tanrı’nındır, kabul edin.+
Yüce makamı İsrail’in üzerinde, gücü bulutların içindedir.+
35 Yüce mabedinden çıkan Tanrı dehşet uyandırır,+
O İsrail’in Tanrısıdır, halkına güç kuvvet verir.+
Şükürler olsun Tanrı’ya.+
Başmüzisyene. Zambaklar için.+ Davut’un mezmuru.
69 Kurtar beni ey Tanrım, canım sulara gömülüyor.+
2 Çamurun dibine battım, ayak basacak yer bulamıyorum.+
Engin sulara gömüldüm,
Akıntıya kapılıp sürüklendim.+
3 Feryat etmekten bitkin düştüm,+
Boğazım kurudu,
Tanrımı beklemekten gözlerimin feri söndü.+
4 Benden sebepsiz nefret edenler, başımdaki saçlardan da çok,+
Bana boş yere düşman kesilenler, beni sessizliğe gömmek isteyenler, gitgide çoğaldı.+
Soygunculukla almadığım şeyi vermeye zorladılar.
5 Ey Tanrım, akılsızlığımı bilirsin,
Suçlarım da Senden gizli değil.+
6 Ey Ulu Rab, göklerin hâkimi Yehova,+
Sana ümit bağlayanlar benim yüzümden utanmasın.+
Ey İsrail’in Tanrısı,+
Sana yönelenler benim yüzümden küçük düşmesin.+
7 Senin uğruna hakarete katlandım,+
Yüzümü utanç kapladı.+
8 Kardeşlerimden uzaklaştım,+
Annemin oğullarına yabancı oldum.+
9 Çünkü Senin evin için olan gayretim beni yiyip bitirdi,+
Seni kınayanların hakaretlerine ben hedef oldum.+
10 Oruç tutup ağladım,+
Fakat yine hakarete uğradım.+
11 Giysi yerine çula büründüğümde,
Dillere düştüm.+
12 Şehir kapısında oturanlar beni konuştu,+
Ayyaşların şarkılarına konu oldum.+
13 Fakat benim duam Sanadır ey Yehova,+
Kabul vaktinde işit beni ey Tanrım.+
Engin vefalı sevginle bana cevap ver, gerçek kurtarıcım.+
14 Çamurdan çıkar beni, batmayayım,+
Benden nefret edenlerden,+ derin sulardan kurtulayım.+
15 Taşkın sular beni alıp götürmesin,+
Derin denizler yutmasın,
Ölüm çukuru ağzını açıp kapmasın.+
16 Cevap ver bana ey Yehova, çünkü vefalı sevgin çok derin!+
Büyük merhametinle yüzüme bak.+
17 Yüz çevirme bu kuluna,+
Başım darda, ne olur bana hemen cevap ver.+
18 Bana yaklaş, canımı kurtar,+
Bedel ödeyip beni düşmanın elinden al.+
19 Uğradığım hakaretleri, nasıl utanıp küçük düştüğümü gördün,+
Bana düşmanlık edenler Senin gözünün önünde.+
20 Hakaretler kalbimi öyle kırdı ki, yaram şifa bulmaz.+
Derdimi anlayacak birini bekledim, kimse gelmedi,+
Bir tesellici aradım, kimse çıkmadı.+
21 Bana yiyecek yerine zehirli ot verdiler,+
Susayınca sirke içirmek istediler.+
22 Önlerindeki sofra onlara kapan olsun,+
Refah içinde yaşarken tuzağa düşsünler.+
23 Gözleri kararsın, göremez olsunlar;+
Bacaklarından titremeyi eksik etme onların.+
24 Gazabını yağdır üzerlerine,+
Alev alev yanan öfken peşlerini bırakmasın.+
25 Obaları ıssız kalsın,+
Çadırlarında oturan kalmasın.+
26 Senin vurduğun insanın peşine düşüyorlar,+
Yaraladığın insanın acısını konuşup duruyorlar.
27 Onların suçlarına suç kat,+
Senin tarafından doğru sayılmasınlar.+
28 Yaşayanlar kitabından silinsinler,+
Adları doğrularla birlikte yazılmasın.+
29 Ben ise sıkıntı içindeyim, acılıyım,+
Sen kurtar, koru beni ey Tanrım.+
30 Tanrı’nın adını ilahilerle öveceğim,+
Ve O’nu şükranlarla yücelteceğim.+
31 Yehova sunulan boğadan çok bundan hoşnut olur,+
İri boynuzlu, yarık toynaklı genç boğadan çok bu O’nu memnun eder.+
32 Siz yumuşak başlılar, bunu görecek, sevineceksiniz,+
Siz Tanrı’ya yönelenler, yürekleriniz hep canlı kalsın.+
33 Çünkü Yehova yoksulları dinler,+
Tutsak düşen halkını hor görmez.+
34 Gök ve yer O’nu yüceltsin,+
Denizler ve içindeki canlılar da.+
35 Çünkü Tanrı Sion’u kurtaracak,+
Yahuda şehirlerini inşa edecek;+
Ve orada insanlar yaşayacak, memleketi mülk edinecekler.+
36 Kullarının soyu orayı miras alacak,+
O’nun adını sevenler orada yaşayacak.+
Başmüzisyene, Davut’un hatırlatıcı mezmuru.+
70 Ne olur kurtar beni ey Tanrım,+
Yardımıma koş ey Yehova.+
2 Canımı almaya uğraşanlar utansın, küçük düşsün,+
Felaketime sevinenler rezil olup geri dönsün.+
3 “Oh olsun, oh olsun!” diyenler utanç içinde geri çekilsin.+
4 Sana yönelenler Seninle sevinip coşsun,+
Senden gelen kurtuluşu sevenler daima “Tanrı yücedir” desin.+
5 Ben ise mazlum ve yoksulum.+
Yardımıma koş ey Tanrım,+
Sen benim yardımcım, kurtarıcımsın.+
Ne olur gecikme ey Yehova.+
71 Ey Yehova, Sana sığındım.+
Ne olur utanmayayım.+
2 Doğruluğunla kurtar beni, sıkıntıdan çıkar.+
Ne olur kulak ver bana, kurtar beni.+
3 Kayalar üzerinde bir kale ol bana, her zaman Sana sığınayım,+
Ne olur emret de kurtulayım,+
Çünkü Sensin yalçın kayam, hisarım.+
4 Ey Tanrım, kötünün elinden,+
Adaletsizin ve zalimin avcundan kurtar beni.+
5 Çünkü ümidim Sensin+ Ulu Rab Yehova, gençliğimden beri güvendiğimsin.+
6 Doğduğum günden beri Sensin desteğim;+
Beni ana rahminden çıkaran Sensin.+
Daima Sanadır övgülerim.+
7 Birçokları için şaşılacak bir şey oldum,+
Fakat Sen benim güçlü sığınağımsın.+
8 Sana övgülerim dilimden düşmez,+
Güzelliğini gün boyu anarım.+
9 Yaşlılığımda beni reddetme,+
Dermanım tükendiğinde beni terk etme.+
10 Çünkü düşmanlarım beni konuşuyor,+
Canımı almak için fırsat bekleyenler birbirine danışıyor.+
11 “Tanrı onu bıraktı” diyorlar,+
“Peşine düşüp yakalayın, kurtaracak kimsesi yok.”+
12 Ey Tanrım, benden uzak durma.+
Ey Tanrım, ne olur yardımıma koş.+
13 Bana düşmanlık edenler utansın, yok olup gitsin.+
Felakete düşmemi isteyenler rezil olsun, yerin dibine girsin.+
14 Ben ise sabırla bekleyeceğim,+
Sana sunduğum övgülere yenilerini ekleyeceğim.
15 Senin doğruluğun dilimdedir,+
Kurtarıcı olduğunu gün boyu anlatırım,+
Bu uğurda yaptıkların öyle çok ki, sayamam.+
16 Ey Ulu+ Rab Yehova, gelip Senin görkemli kudretini anlatırım,+
Senin, yalnız Senin doğruluğunu anarım.+
17 Ey Tanrım, bana gençliğimden beri öğrettin,+
Ben de bugüne dek Senin harika işlerini anlattım.+
18 Yaşlandığımda, saçlarıma ak düştüğünde de beni bırakma ey Tanrım,+
Ben de Senin kolunun gücünü sonraki nesle anlatayım,+
Gelecek nesillere kudretini duyurayım.+
19 Doğruluğun göklere erişir ey Tanrım;+
Ne büyük işler yaptın!+
Senin gibisi var mı ey Tanrım?+
20 Bana çok sıkıntılar, dertler gösterdin,+
Beni yeniden canlandır,+
Yeryüzünün engin sularından çıkar yeniden.+
21 Büyüklüğüme büyüklük kat,+
Beni sar, teselli et.+
22 Ben de Seni telli sazla yücelteceğim,+
Sadakatini öveceğim ey Tanrım.+
Ey İsrail’in Kutsalı,+ Sana lirle ilahiler söyleyeceğim.
23 Sana ilahi söylemeye başladığımda,+
Dudaklarım, kurtardığın canım,+ sevincini dile getirir.
24 Dilim de gün boyu senin doğruluğunu mırıldanır,+
Çünkü felaketimi isteyenler rezil oldu, utanca gömüldüler.+
Süleyman için.
72 Ey Tanrı, krala hükümlerini bildir,+
Kralın oğluna doğruluğunu öğret.+
2 Ve halkının davasına doğrulukla baksın,+
Mazlum kullarını Senin hükümlerinle yargılasın.+
3 Doğruluk sayesinde,
Dağlardan, tepelerden, halka barış gelsin,+
4 Halkının mazlumlarına o hüküm versin,+
Yoksulun çocuklarını esirgesin,
Ve soyguncuyu ezsin.
5 Güneş var oldukça,+
Ay yerinde durdukça, nesiller boyu Senden korksunlar.+
6 O, yeni biçilmiş çimenlere yağmur gibi inecek,+
Toprağı ıslatan bereketli yağmurlar gibi düşecek.+
7 Onun saltanatında doğrular filizlenecek,+
Ay var oldukça barış hep çoğalacak.+
8 Denizden denize,+
Irmaktan+ yerin uçlarına kadar+ onun tebaaları olacak.
9 Kurak toprakların halkı onun önünde eğilecek,+
Düşmanları toprağa yapışacak.+
10 Tarşiş ve ada kralları,+
Hediyeler getirecek.+
Seba ve Saba kralları
Armağanlar verecek.+
11 Bütün krallar ayağına kapanacak,+
Bütün milletler ona kulluk edecek.+
12 Çünkü yardım için feryat eden yoksulu,+
Yardımcısı olmayan mazlumu sıkıntıdan o çıkarır.+
13 Düşküne ve yoksula acır,+
Fakirin canını kurtarır.+
14 Canlarını baskıdan, zorbalıktan o kurtarır,
Onun gözünde kanları değerlidir.+
15 Yaşasın+ kral! Seba altınından ona pay verilsin,+
Onun için hep dualar edilsin;
Ve her gün övülsün.+
16 Yeryüzünde tahıl bolluğu olacak,+
Dağların tepesi ekinlerle dolup taşacak,+
Toprağının ürünü Lübnan’ınki gibi olacak.+
Şehir halkı topraktan fışkıran ot gibi çok olacak.+
17 Onun adı devirler boyu yaşasın,+
Güneş yüzünü gösterdikçe ünü yayılsın,
Onun sayesinde nimetler elde etsinler;+
“Ne mutlu ona!”+ desin bütün milletler.
18 Şükürler olsun Yehova Tanrı’ya, İsrail’in Tanrısına,+
Harika işler yapan yalnız O’dur.+
19 Yüce ismine şükredilsin devirler boyu,+
İhtişamı tüm yeryüzünü doldursun.+
Amin, amin!
20 Yesse oğlu Davut’un+ duaları burada bitiyor.
ÜÇÜNCÜ KİTAP
(Mezmur 73 - 89)
Asaf’ın+ mezmuru.
73 Tanrı İsrail’e, yüreği temiz olana gerçekten iyidir.+
2 Fakat benim adımlarım neredeyse yoldan sapıyordu,+
Ayaklarım az kalsın kayacaktı.+
3 Çünkü kötüleri huzur içinde gördüm,+
Küstahça böbürlenenleri kıskandım,+
4 Çünkü onlar ölüm sancıları çekmezler,+
Göbekleri yağ bağlamış.+
5 Şu ölümlü insanın dertlerinden uzaklar,+
Diğerleri gibi çile çekmiyorlar.+
6 Bu yüzden kibir onlara gerdanlık olmuş,+
Zorbalık giysi gibi üzerlerini örtmüş.+
7 Gözleri şişmanlıktan dışarı fırlamış,+
Yüreklerindeki arzular fazlasıyla gerçekleşmiş.+
8 Etrafı küçümser, kötülükler anlatırlar,+
Dolandırıcılıktan söz ederken küstahtırlar.+
9 Ağızlarını açınca adeta göklerden konuşurlar,+
Dillerinden dökülen sözler de yeryüzünde dolaşır.+
10 Böylece O’nun halkını da döndürür,
Ve onlar içsin diye dolu kuyulardan su çekerler.
11 “Tanrı nereden bilsin?” diyorlar+
“Yüceler Yücesinde bilgi ne arar?”+
12 İşte, kötüler böyledir, hep rahat içindedirler,+
Mal mülk çoğaltıp dururlar.+
13 Demek ki ben yüreğimi boşuna temizlemişim,+
Ellerimi suçsuzluk suyunda boşuna yıkamışım.+
14 Bütün gün dertlerden başımı alamıyorum,+
Üstelik her sabah azar işitiyorum.+
15 Bunları böylece hikâye etsem ne olurdu?
İşte o zaman Senin çocuklarına
Hainlik etmiş olurdum.+
16 Bunları anlamak için düşünüp durdum;+
Fakat benim için zordu.
17 Tanrı’nın yüce mabedine+ gelene dek anlayamadım.
Onların geleceği ne olacak bilmek istiyordum.+
18 Gerçekten de Sen onları kaygan yerlere koydun,+
Hepsini yıkıma uğrattın.+
19 Nasıl da bir anda şaşılacak duruma düştüler!+
Nasıl da sonları geldi ve ani felaketlerle tükeniverdiler!
20 Ey Yehova, Sen ayağa kalkınca,
Onları bir hayal gibi, uykudan sonra unutulan bir rüya gibi+ sileceksin.+
21 Benim yüreğim buruklaşmış,+
Gönlüme derin acılar dolmuştu.+
22 Senin önünde akılsız ve bilgisizdim,+
Bir hayvandan farkım yoktu.+
23 Yine de daima Seninleyim,+
Benim sağ elimden tuttun.+
24 Öğüdünle yol gösterirsin;+
Sonra da beni onurlandırırsın.+
25 Göklerde Senden başka kimim var?+
Yeryüzünde de tek sevincim Sensin.+
26 Bedenim ve yüreğim tükendi;+
Fakat Tanrı yüreğimin kayasıdır, devirler boyu payım O’dur.+
27 İşte! Senden uzaklaşanları yok edersin,+
Seni ahlaksızca terk edenlerin soluğunu kesersin.+
28 Fakat benim için en doğrusu Tanrı’ya yaklaşmak.+
Ulu Rab Yehova’ya sığındım,+
O’nun bütün işlerini bildireceğim.+
Asaf’ın+ mezmuru. Maskil.
74 Ey Tanrım, neden bizi sonsuza dek terk ettin?+
Neden otlağının koyunlarına öfken hiç dinmiyor?+
2 Devirler önce edindiğin cemaati an,+
Bedelle kurtarıp sahiplendiğin bu kabileyi,+
Üzerinde oturduğun şu Sion Dağını unutma.+
3 Uzun zaman harap kalmış yerlere doğru yürü,+
Kutsal yerdeki her şeyi düşman yakıp yıktı.+
4 Düşmanların Senin toplantı yerinde kükrediler,+
İşaret+ olarak kendi sancaklarını diktiler.
5 Kötü namlı düşman, sık ağaçlı ormana baltayla dalar gibiydi.
6 Hep birden saldırdılar, onun oymalarını baltayla, balyozla parçaladılar.+
7 Senin kutsal mekânını ateşe verdiler.+
Adını taşıyan çadırı yere çalıp kirlettiler.+
8 Onlar ve çocukları, içlerinden dediler ki,
“Bu diyarda Tanrı’ya ait ne kadar toplantı yeri varsa yakacağız.”+
9 Sancaklarımızı görmüyoruz; artık peygamber de kalmadı,+
Ve bu daha ne kadar sürecek, bilenimiz yok.
10 Ey Tanrım, hasmın hakareti daha ne kadar sürecek?+
Düşman Senin ismine sonsuza dek mi saygısızlık edecek?+
11 Neden elini geri çektin, bağrından çıkardığın sağ elini,+
Bizi yok etmek için mi?
12 Yine de Tanrı eskiden beri kralımdır benim,+
Yeryüzünde büyük kurtuluşlar sağlar.+
13 Sen gücünle denizi çalkaladın,+
Deniz canavarlarının kafalarını sularda kırdın.+
14 Levyatanın+ başlarını ezip parçaladın,
Ve çorak toprakların halkına onu yiyecek yaptın.+
15 Kayayı yarıp sular, taşkın dereler çıkaran Sendin;+
Hiç durmadan akan ırmakları da Sen kuruttun.+
16 Gün senindir, gece de Senin,+
Işık kaynağını, güneşi Sen yaptın.+
17 Yeryüzünün bütün sınırlarını çizen Sensin,+
Yazı, kışı Sen var ettin.+
18 Unutma ey Yehova, düşmanın hakaretini,+
Ve akılsız bir halkın Senin ismine saygısızlık ettiğini.+
19 Kendi kumrunun+ canını canavarın pençesine bırakma,
Mazlum kullarının hayatını sonsuza dek unutma.+
20 Bizimle yaptığın ahdi hatırla,+
Yeryüzünün karanlık yerleri şiddet yuvası oldu.+
21 Ezilenler başı eğik dönmesin,+
Mazlumlar ve yoksullar Senin ismine şükretsin.+
22 Kalk ey Tanrım, Kendi davanı gör,+
Akılsızın gün boyu yaptığı hakareti an.+
23 Sana düşmanlık edenlerin sesini,+
Sana başkaldıranlardan yükselen yaygarayı unutma.+
Başmüzisyene. Asaf’ın+ “Beni yıkma!” temalı mezmuru. İlahi.
75 Sana şükrederiz ey Tanrım, şükrederiz,+
Senin adın bizimle.+
Harika işlerin bildirilecek.+
2 Tanrı diyor ki, “Bir zaman belirledim;+
Doğrulukla yargılayacağım.+
3 Dünya ve üzerinde yaşayanlar dağılıp gitmişti,+
Yerin direklerini+ Ben düzelttim.” (Selah)
4 Akılsıza, “Aptallık etme”,+
Kötüye de, “Diklenme”+ dedim.
5 “Diklenmeyin.
Küstahça konuşmayın.+
6 Ne doğudan ne batıdan,
Ne de güneyden bir yücelme bekleyin.
7 Çünkü hâkim Tanrı’dır.+
Birini alçaltır, öbürünü yükseltir.+
8 Yehova’nın elinde bir kâse var,+
İçinde de baharat katılmış, köpüren bir şarap.
Onu dibinin tortusuna dek boşaltacak;
Ve dünyanın bütün kötüleri son damlasına dek içecek.”+
9 Ben de bunu devirler boyu anlatacağım,
Yakup’un Tanrısına ilahiler söyleyeceğim.+
10 Tanrı diyor ki, “Kötülerin itibarını yere çalacağım,+
Doğruların itibarını yükselteceğim.”+
Telli sazlar için. Başmüzisyene. Asaf’ın+ mezmuru. İlahi.
76 Tanrı Yahuda’da tanınır,+
İsrail’de adı yücedir.+
2 Ve O’nun çardağı Salem’de,+
Oturduğu yer Sion’dadır.+
3 Yaydan fırlayan alevli okları orada kırdı,+
Kalkanı, kılıcı, tüm savaş araçlarını.+ (Selah)
4 Sen ışığa bürünmüşsün; av hayvanlarıyla dolu dağlardan daha heybetlisin.+
5 Cüretkâr yürekliler yağmalandı,+
Yatıp uykuya daldılar,+
Yiğitlerin eli kolu tutmaz oldu.+
6 Ey Yakup’un Tanrısı, Sen azarlayınca, sürücü de atı da derin uykuya daldı.+
7 Korku uyandıran yalnız Sensin!+
Öfkenin şiddeti karşısında kim durabilir?+
8 Sen hükmünü göklerden bildirdin,+
Yeryüzü korktu, sessizliğe gömüldü.+
9 Çünkü Tanrı hüküm vermek için,+
Yeryüzündeki yumuşak başlıları kurtarmak için kalktı.+ (Selah)
10 İnsanın gazabı Seni yüceltir,+
Gazaplarından geriye kalanı da Sen kuşanırsın.
11 Ey siz, O’nun etrafındakiler, Tanrınız Yehova’ya adak adayın ve adağınızı yerine getirin.+
O’na korkuyla armağan getirin.+
12 O ki, önderlerin kibrini kırar,+
Yeryüzünün krallarına dehşet saçar.+
Başmüzisyene, Yedutun için. Asaf’ın+ mezmuru.
77 Sesimi yükseltir, Tanrı’ya feryat ederim.+
Tanrı’ya seslenirim, bana mutlaka kulak verir.+
2 Sıkıntılı günümde Yehova’ya yöneldim,+
Gece göklere açtığım ellerim uyuşmadı,
Gönlüm bir türlü rahatlamak bilmedi.+
3 Tanrı’yı anarım, içim huzursuz olur,+
Kaygımı dökerim, ruhum daralır.+ (Selah)
4 Gözkapaklarımı açık tuttun;+
Tedirgindim, konuşamıyordum.+
5 Eski günler hakkında düşünüp durdum,+
Geçmiş devirler üzerinde düşünceye daldım.
6 Geceleri sazla söylediğim ilahileri hatırlarım,+
Yüreğim düşüncelere dalar,+
Ruhum da inceden inceye sorular sorar.
7 Yehova bizi sonsuza dek mi terk etti?+
Bizden artık hoşnut olmayacak mı?+
8 Vefalı sevgisi sonsuza dek mi bitti?+
Dedikleri nesiller boyu boşa mı çıkacak?+
9 Tanrı lütuf göstermeyi unuttu mu,+
Öfkesi merhametini durdurdu mu?+ (Selah)
10 “Yüceler Yücesi sağ elini üzerimizden çekti,+
İşte bu dert içimi kemiriyor” mu diyeyim?+
11 Yah’ın yaptıklarını hatırlarım,+
Eski devirlerdeki harikalarını anarım.+
12 Senin bütün işlerini derin düşünürüm,+
Ve yaptıkların hakkında düşünceye dalarım.+
13 Ey Tanrı, Senin yolun kutsal yerdedir,+
Tanrımız gibi yüce bir Tanrı var mı?+
14 Sen gerçek Tanrısın, harikalar yaparsın,+
Halklar arasında gücünü gösterdin.+
15 Kolunun gücüyle kurtardın halkını,+
Yakup’un ve Yusuf’un oğullarını. (Selah)
16 Seni sular gördü ey Tanrı,
Sular gördü Seni, acıdan kıvrandılar,+
Ve derin sular çalkalandılar.+
17 Gürüldeyen bulutlardan sular boşandı,+
Bulutlu gökler gürledi,
Senin okların dört bir yana uçuştu.+
18 Savaş arabalarının tekerlekleri gibi gürledin,+
Şimşeklerin toprağı aydınlattı,+
Yeryüzü sarsılmaya, sallanmaya başladı.+
19 Yolun denizden geçiyordu,+
Engin sularda geçit açtın,
Ve ayak izlerin belli olmadı.
20 Musa ve Harun’un eliyle,+
Sürü güder gibi, halkına yol gösterdin.+
Maskil. Asaf’ın+ mezmuru.
78 Kanunuma kulak ver ey halkım;+
Ağzımdan çıkan sözlere kulağını aç.+
2 Ağzımı özdeyişlerle açacağım,+
Dilimden eski zaman bilmeceleri dökülecek.+
3 Duyduğumuz, bildiğimiz sözler,+
Babalarımızın bize anlattığı şeyler.+
4 Biz de onların torunlarından gizlemedik,+
Hepsini gelecek nesillere anlattık,+
Yehova’nın övülecek işlerini, gücünü,+
Ve yaptığı harikaları.+
5 O Yakup’a bir hatırlatıcı verdi,+
İsrail’e bir kanun koydu,+
Çocuklarına öğretsinler diye,+
Atalarımıza emirler verdi.+
6 Öyle ki gelecek nesil, doğacak çocuklar bunları bilsin,+
Onlar da kalkıp kendi çocuklarına anlatsın.+
7 Tanrı’ya güven duysunlar,+
Tanrı’nın yaptıklarını unutmasın,+ emirlerine uysunlar.+
8 Ataları gibi olmasınlar;+
Onlar gibi inatçı ve isyankâr bir nesil,+
Tanrı’ya sadakatsiz bir halk,+
Yüreğini hazırlamamış bir nesil olmasınlar.+
9 Oklarını kuşanmış, nişancı Efraimoğulları,+
Savaş gününde geri çekildiler.+
10 Tanrı’nın ahdine uymadılar,+
Kanununun gösterdiği yolda yürümeyi reddettiler.+
11 O’nun yaptıklarını,+
Gösterdiği harikaları da unutmaya başladılar.+
12 Oysa O, Mısır diyarında,+ Tsoan topraklarında,+
Atalarının gözü önünde olağanüstü işler yaptı.+
13 Geçsinler diye denizi yardı,+
Suları bir bent gibi tuttu.+
14 Onlara gündüzün bulutla,+
Ve bütün gece ateş ışığıyla yol gösterdi.+
15 Bol bol su içsinler diye çölde kayaları yardı,+
Onlara içirdiği sular, coşkun kaynaklar gibiydi.+
16 Sarp kayadan akarsular çıkardı,+
Suları ırmak gibi akıttı.+
17 Fakat çorak topraklarda Yüceler Yücesine isyan edip,+
O’na karşı daha çok günah işlediler,+
18 Canlarının çektiği yiyeceği isteyerek+
Yüreklerinde Tanrı’yı sınadılar.+
19 Tanrı’ya karşı söylenmeye başladılar,+
“Tanrı çölde sofra kurabilir mi?”+ dediler.
20 Sular aksın, dereler taşsın diye,+
Kayaya vurdu,+
Ve onlar “Ekmek de verebilir mi?+
Halkına yiyecek sağlayabilir mi?”+ dediler.
21 Yehova bunu duydu ve hiddetlendi,+
Ve Yakup’a ateş püskürdü,+
İsrail’e öfkesi kabardı.+
22 Çünkü Tanrı’ya iman etmiyorlardı,+
Kendilerini kurtaracağına güvenmiyorlardı.+
23 O da yukarıda bulutlu göklere emretti,
Ve göğün kapılarını açtı.+
24 Onlar yesin diye man yağdırdı,+
Göklerin tahılını verdi onlara.+
25 İnsan, kudretlilerin+ ekmeğini yedi;
Doysunlar diye Tanrı yiyecek gönderdi.+
26 Göklerde bir doğu rüzgârı estirdi,+
Ve gücüyle bir güney rüzgârı üfledi.+
27 Üzerlerine toz gibi yiyecek yağdırdı,+
Kuşlar denizlerin kumu gibiydi.+
28 Onları konak yerinin ortasına,+
Çadırlarının etrafına indirdi.+
29 Tıka basa yediler, doydular,+
Onlara istediklerini verdi.+
30 Yedikleri daha ağızlarındayken,+
Daha da çok yiyecek istediler.
31 Ve Tanrı’nın gazabı onlara karşı kabardı,+
Güçlü kuvvetli olanları öldürmeye başladı;+
İsrail’in genç yiğitlerini yere serdi.
32 Bütün bunlara rağmen daha da çok günah işlediler,+
O’nun harika işlerine iman etmediler.+
33 Bu yüzden onların günlerini bir soluk gibi bitirdi,+
Yıllarını bir felaketle sona erdirdi.
34 Tanrı ne zaman onları öldürse, o zaman O’nu aradılar,+
O zaman O’na yöneldiler ve danıştılar.+
35 Tanrı’nın kendi kayaları+ olduğunu ancak o zaman hatırladılar,
Yüceler Yücesi Tanrı’nın onlar için öç aldığını o zaman anladılar.+
36 Dilleriyle O’nu aldatmaya çalıştılar,+
Ağızlarıyla yalanlar düzmeye uğraştılar.+
37 O’na bağlı kalmaya yürekten kararlı değillerdi,+
O’nun ahdine sadık kalmadılar.+
38 O yine de merhametliydi;+ suçlarını örttü,+ onları mahvetmedi,+
Birçok kez öfkelenmekten vazgeçti,+
Bütün gazabını ortaya sermedi.
39 Onların etten kemikten olduğunu,+
Ruhun çıkınca geri dönmediğini unutmadı.+
40 Çölde kaç kez O’na isyan ettiler,+
Issız topraklarda O’nu incittiler.+
41 Tanrı’yı tekrar tekrar sınadılar,+
İsrail’in Kutsalına acı verdiler.+
42 O’nun güçlü elini hatırlamadılar,+
Onları düşmandan kurtardığı günü unuttular.+
43 Mısır’da alametlerini nasıl gösterdiğini,+
Ve Tsoan topraklarındaki mucizelerini;+
44 Kendi akarsularından içemesinler diye,+
Nil kanallarını nasıl kana çevirdiğini unuttular.+
45 Onları yiyip bitirsin diye atsinekleri,+
Mahvolsunlar diye kurbağalar gönderdi.+
46 Ekinlerini hamamböceklerine verdi,
Emeklerinin ürününü de çekirgelere.+
47 Asmalarını doluyla,+
Firavunincirlerini iri dolu taneleriyle yok etti.+
48 Yük hayvanlarını doluya,+
Sürülerini şiddetli ateşe teslim etti.
49 Yakıcı öfkesini üzerlerine gönderdi,+
Hiddet, gazap ve sıkıntı yağdırdı,+
Bölük bölük melekler felaket getirdi.+
50 Öfkesine yol verdi,+
Canlarını ölümden esirgemedi,
Yaşamlarını salgın hastalığın pençesine verdi.+
51 Ve sonunda Mısır’ın ilk çocuklarını,+
Kudretlerinin ilk meyvesini Ham’ın çadırlarında vurdu.+
52 Ve halkını oradan koyunlar gibi çıkardı,+
Onları çölde bir sürü gibi güttü.+
53 Onlara güvenlik içinde yol gösterdi ve dehşete kapılmadılar;+
Düşmanları ise denize gömüldü.+
54 Onları Kendi kutsal topraklarına,+
Sağ eliyle edindiği bu dağlık bölgeye getirdi.+
55 Onlar uğrunda milletleri tek tek kovdu,+
O toprakları onlara ölçü ipiyle bölüştürdü,+
Ve İsrail kabilelerini kendi evlerinde oturttu.+
56 Onlar ise Tanrı’yı sınamaya, Yüceler Yücesine başkaldırmaya başladılar,+
O’nun hatırlatmalarına uymadılar.+
57 Onlar da ataları gibi döneklik ettiler, haince davrandılar,+
Gevşek bir yay gibi hedeften saptılar.+
58 Yaptıkları yüksek yerlerle O’nu öfkelendirdiler,+
Oyma putlarıyla O’nu kıskandırdılar.+
59 Tanrı bunları duydu,+ çok öfkelendi,+
Ve İsrail O’nun gözünden büsbütün düştü.+
60 Sonunda Şilo’daki mekânını bıraktı,+
İnsanoğulları arasında oturduğu çadırdan ayrıldı.+
61 Kuvvetini esarete gönderdi,+
Güzelliğini düşmanın eline verdi.+
62 Ve halkını kılıca teslim etti,+
Mirasına karşı gazaplandı.+
63 Gençlerini ateş yuttu,
Kızlarına düğün türküsü yakılmaz oldu.+
64 Kâhinleri kılıçla yere serildi,+
Dulları gözyaşı dökmedi.+
65 O zaman Yehova, uykudan uyanan biri gibi,+
Şarabın ardından ayılan bir yiğit gibi kalktı.+
66 Önünden kaçan düşmanlarını vurdu,+
Onları devirler boyu yüzkarası etti.+
67 Ve Yusuf’un çadırını reddetti,+
Efraim kabilesini de seçmedi.+
68 Fakat Yahuda kabilesini,+
Sevdiği Sion Dağını seçti.+
69 Ve mabedini dağların dorukları gibi inşa etti,+
Sonsuza dek dursun diye kurduğu yeryüzü gibi.+
70 Ve kulu Davut’u seçti,+
Onu koyun ağıllarından çıkardı.+
71 Sürüdeki emzikli koyunların peşinden aldı,+
Halkı Yakup’a çobanlık etsin,+
Mirası İsrail’i gütsün diye başa geçirdi.+
72 O da sadık bir yürekle onlara çobanlık etti,+
Becerikli elleriyle halka yol gösterdi.+
Asaf’ın mezmuru.
79 Ey Tanrı, milletler Senin mülküne girdi.+
Kutsal mabedini kirlettiler,+
Yeruşalim’i yıkıntıya çevirdiler.+
2 Kullarının cesetlerini göklerin kuşlarına yem ettiler,+
Vefalı kullarının etlerini yerin hayvanlarına verdiler.+
3 Yeruşalim çevresinde, kanlarını su gibi döktüler,
Ve ölüleri gömecek kimse kalmadı.+
4 Komşularımıza yüzkarası,+
Çevremizdekilere eğlence ve alay konusu olduk.+
5 Kızgınlığın daha ne kadar sürecek ey Yehova? Sonsuza dek mi?+
Öfken daha ne kadar ateş gibi yakacak?+
6 Seni tanımayan milletler,+
Adını anmayan krallıklar üzerine gazabını yağdır.+
7 Çünkü Yakup’u yiyip bitirdiler,+
Onun evini yurdunu ıssız bıraktılar.+
8 Atalarımızın suçlarını yüzümüze vurma,+
Bir an önce merhametinle teselli et bizi,+
Çünkü artık hiç takatimiz kalmadı.+
9 Adının yüceliği uğruna+
Yardım et bize ey Kurtarıcı Tanrımız,+
Adın uğruna kurtar bizi ve günahlarımızı ört.+
10 Neden milletler, “Nerede onların Tanrısı?” desin?+
Kullarının dökülen kanının öcü alınacak,+
Milletler bunu bilsin; biz de gözümüzle görelim.+
11 Tutsakların iç çekişi Senin katına ersin,+
Ölüme mahkûm edilenleri büyük gücünle koru.+
12 Komşularımızın Sana hakaretlerinin karşılığını,+
Kucaklarına yedi kat boşalt ey Yehova.+
13 Biz ki senin halkın, otlağının koyunlarıyız,+
Sana devirlerce şükürler sunacağız,
Övülecek işlerini nesiller boyu duyuracağız.+
Başmüzisyene. Zambaklar için.+ Asaf’ın+ hatırlatıcı mezmuru.
80 Ey İsrail’in çobanı, kulak ver,+
Sen ki Yusuf’u sürü gibi güdersin.+
Sen kerubiler üzerinde oturan,+ ışığını saç.+
2 Efraim’in, Benyamin’in ve Manasse’nin önünde kudretini göster,+
Gel, kurtar bizi.+
3 Eski günlerimize döndür bizi ey Tanrım;+
Yüzünün ışığını göster ki kurtulalım.+
4 Ey göklerin hâkimi Yehova Tanrı, halkının duasına daha ne kadar ateş püsküreceksin?+
5 Onları ekmeğe doyurur gibi gözyaşına doyurdun,+
Gözyaşı üzerine gözyaşı içiriyorsun.+
6 Komşularımızın bizim için çekişmesine neden oldun,+
Düşmanlarımız gönüllerince alay ediyor.+
7 Ey göklerin hâkimi Tanrı, eski günlerimize döndür bizi,+
Yüzünün ışığını göster ki kurtulalım.+
8 Mısır’dan bir asma çubuğu koparıp getirdin,+
Onu dikmek için milletleri kovdun.+
9 Köklensin, tüm memlekete yayılsın+ diye toprağı temizledin.+
10 Öyle büyüdü ki, gölgesi dağları kapladı,
Dalları Tanrı’nın sedir ağaçlarını örttü.+
11 Kolları denize kadar uzandı,+
Dalları Irmağa kadar yayıldı.+
12 Neden onun taş duvarlarını yıktın,+
Neden yoldan geçen herkes meyvesini kopardı?+
13 Ormandan çıkan bir yabandomuzu onu yiyip bitiriyor,+
Kırlardaki hayvan sürüleri onunla besleniyor.+
14 Ey orduların hâkimi Tanrı, ne olur dön,+
Göklerden bak da bu asmanın halini gör ve onunla ilgilen.+
15 Kendi sağ elinle diktiğin fidanın,+
Kendin için güçlendirdiğin filizin halini gör.+
16 Kesildi, ateşe atılıp yakıldı.+
Sen kaşını çatınca mahvoldular.+
17 Elin, sağ yanındaki adamın üzerinde,+
Kendin için güçlendirdiğin insanoğlunun üzerinde olsun;+
18 O zaman Senin yolundan dönmeyiz.+
Bizi yaşat ki ismine yakaralım.+
19 Ey göklerin hâkimi Yehova Tanrı, eski günlerimize döndür bizi;+
Yüzünün ışığını göster ki kurtulalım.+
Başmüzisyene, Gittit+ için. Asaf’ın mezmuru.
81 Sevinçle haykırın kuvvetimiz olan Tanrı’ya;+
Zafer nidalarınızı duyurun Yakup’un Tanrısına.+
2 Bir ezgi tutturun,+ bir tef alın elinize,+
Telli sazı, hoş sesli liri de alın yanında.+
3 Yeni Ay zamanında, dolunay vaktinde,+
Bayram günümüzde boruyu üfleyin.+
4 Çünkü bu İsrail için bir kuraldır,+
Yakup’un Tanrısının hükmüdür.
5 Tanrı Mısır diyarı üzerine yürüdüğünde,+
Bunu Yusuf’a hatırlatıcı olarak verdi.+
Ben ki orada bilmediğim bir dil işitirdim.+
6 “Omzundaki yükü kaldırdım”+ dedi,
“Ellerin küfe taşımaktan kurtuldu.+
7 Sıkıntıdayken yakardın, seni kurtardım,+
Gök gürültüsünün gizlendiği yerden sana cevap verdim,+
Meriba sularında seni sınadım.+ (Selah)
8 Dinle ey halkım, önüne kanıtlar koyayım,+
Ey İsrail, keşke sözümü dinlesen!+
9 O zaman aranızda başka tanrı olmaz,+
Yabancı bir ilahın önünde eğilmezsin.+
10 Ben Yehova, senin Tanrınım,+
Ben ki seni Mısır diyarından çıkardım.+
Ağzını iyice aç, seni doyurayım.+
11 Fakat halkım sesime kulak vermedi,+
İsrail Bana itaat etmeye hiç gönüllü değildi.+
12 Ben de onları yüreklerinin inadına teslim ettim,+
Kendi bildikleri yolda yürüsünler dedim.+
13 Ah ne olurdu halkım beni dinleseydi!+
Ne olurdu İsrail Benim yolumda yürüseydi!+
14 Düşmanlarına hemen boyun eğdirirdim,+
Elimin tersiyle hasımlarını bozguna uğratırdım.+
15 Yehova’ya nefret besleyenler, gelip ayaklarına kapanacak,+
Bu halleri devirler boyu sürecek.
16 Halkım en iyi buğdayla beslenecek;+
Onu kayadan çıkan balla+ doyuracağım.”
Asaf’ın mezmuru.
82 Kudretli Tanrı,+ meclisinde+ yerini alıyor;
İlahlar arasında şu hükmü veriyor:+
2 “Daha ne kadar yargıda adaletsizlik yapacaksınız,+
Ve taraf tutup kötüleri kayıracaksınız?+ (Selah)
3 Düşkünün ve yetimin davasına bakın,+
Mazluma ve fakire adaletle davranın.+
4 Düşkünü, yoksulu sıkıntıdan kurtarın,+
Onları kötünün elinden alın.”+
5 Fakat onlar bilmezden geliyor, anlamıyorlar;+
Karanlıkta gezinip duruyorlar,+
Yeryüzünün bütün temelleri sarsılıyor.+
6 “‘Siz ilahlarsınız’ dedim,+
‘Yüceler Yücesinin oğullarısınız hepiniz.+
7 Fakat insanlar gibi öleceksiniz;+
Ve herhangi bir önder gibi yere serileceksiniz!’”+
8 Kalk ey Tanrım, yeryüzünü yargıla,+
Çünkü bütün milletlerin sahibi Sensin.+
Asaf’ın+ mezmuru. İlahi.
83 Ey Tanrım, ne olur susma;+
Ne olur suskun durma kudretli Tanrım, sessiz kalma.+
2 İşte düşmanların kükrüyor,+
Sana nefret besleyenler dikleniyor.+
3 Senin halkına karşı gizli hileler fısıldaşıyorlar,+
Sana sığınanlar için düzenler kuruyorlar.+
4 “Gelin o milleti yeryüzünden silelim,+
İsrail adı artık anılmasın”+ diyorlar.
5 Birbirlerine danışıp yürekten birleşmişler,+
Sana karşı bir antlaşma yapmışlar.+
6 Edom’un,+ İsmailoğullarının çadırları; Moab+ ve Haceriler,+
7 Gebal, Ammon+ ve Amalek,
Ve Filistiye+ ile beraber Sur+ halkı.
8 Asur da onlara katılmış,+
Lût’un oğullarına el vermişler.+ (Selah)
9 Midyan’a+ ve Sisera’ya+ yaptığını,
Kişon Vadisinde Yabin’e+ yaptığını+ onlara da yap.
10 Onlar ki En-dor’da+ yok edildi;
Toprağa gübre oldular.+
11 Soylularını Oreb ve Zeeb gibi yap,+
Beylerine Zebah ve Tsalmunna’ya yaptığını yap.+
12 Onlar ki, “Gelin Tanrı’nın mekânını sahiplenelim” demişlerdi.+
13 Ey Tanrım, rüzgâra kapılmış saman çöpüne,+
Döne döne sürüklenen çalıya çevir onları.+
14 Ormanı yakan ateş gibi,+
Dağları kavuran alev gibi,+
15 Kasırganla önüne kat,+
Fırtınanla darmadağın et hepsini.+
16 Yüzlerini utançla kapla,+
Ve insanlar Senin ismine yönelsin ey Yehova.+
17 Utançtan, kargaşadan başları hiç kurtulmasın,+
Rezil olsun, mahvolsunlar.+
18 Ve insanlar bilsin ki,+ adı Yehova olan Sen,+
Bütün yeryüzü+ üzerinde yalnız Sen Yücesin.+
Başmüzisyene. Gittit+ için. Korahoğullarının mezmuru.
84 Ey göklerin hâkimi Yehova,
Senin yüce mabedin ne güzeldir!+
2 Yehova’nın avlularını özlüyorum, orada olmaya can atıyorum,+
Yüreğimle, tüm varlığımla, yaşayan Tanrı’ya sevinçle haykırıyorum.+
3 Senin yüce sunağında kuşlar bile ev bulmuş,
Kırlangıç kendine yuva kurmuş,
Yavrularını oraya koymuş,
Ey göklerin hâkimi Yehova; Kralım, Tanrım!
4 Senin evinde oturanlara ne mutlu!+
Hiç durmadan Seni yüceltirler.+ (Selah)
5 Sende güç bulan insana,+
Evinin yollarına gönül verene ne mutlu!+
6 Onlar baka çalılarıyla dolu kurak vadiden geçerken,+
Orayı bile su pınarlarına çevirirler;
Onları eğiteni+ övgüler kuşatır.
7 Yürürken gitgide kuvvet bulurlar,+
Her biri Sion’a, Tanrı’nın huzuruna çıkar.+
8 Ey göklerin hâkimi Yehova Tanrı, duamı işit,+
Kulak ver bana ey Yakup’un Tanrısı.+ (Selah)
9 Ey Tanrım, kalkanımız, halimizi gör,+
Ve mesihinin yüzüne bak.+
10 Çünkü Senin avlularında geçen bir günü, bin güne değişmem.+
Kötülük çadırlarında gezinmektense,+
Tanrımın evinde eşikte durmayı yeğlerim.+
11 Yehova Tanrı güneştir,+ kalkandır,+
Lütfeder ve onur verir.+
Yehova, temiz bir yaşam sürenlerden hiçbir iyiliği esirgemez.+
12 Ey göklerin hâkimi Yehova, Sana güvenen insana ne mutlu!+
Başmüzisyen için. Korahoğullarının mezmuru.
85 Kendi diyarından hoşnut oldun, ey Yehova;+
Yakup’un tutsak çocuklarını geri getirdin.+
2 Halkının suçunu affettin,+
Bütün günahlarını örttün.+ (Selah)
3 Şiddetli gazabını dizginledin,+
Yakıcı öfkeni dindirdin.+
4 Bizi yine eski günlerimize döndür, ey kurtarıcı Tanrımız,+
Bize kızgınlığın geçsin.+
5 Hiddetin devirlerce sürecek mi?+
Öfken nesiller boyu bitmeyecek mi?+
6 Halkın Sende sevinç bulsun diye,+
Bizi tekrar canlandırmayacak mısın?+
7 Bize vefalı sevgini göster, ey Yehova,+
Bize kurtuluş bağışla.+
8 Gerçek Tanrı Yehova’nın ne dediğini dinleyeceğim,+
Çünkü O, halkına ve vefalı kullarına barış sözleri söyleyecek;+
Yeter ki yine kendilerine güvenmesinler.+
9 Memleketimiz ihtişamına kavuşsun diye,+
Kendisinden korkanları yakında mutlaka kurtaracak.+
10 Vefa ve sadakat buluştu,+
Doğruluk ve barış öpüştü.+
11 Sadakat yeryüzünde filizlenecek,+
Doğruluk göklerden bakacak.+
12 Yehova da nimetler bağışlayacak,+
Ve toprağımız bol ürün verecek.+
13 Doğruluk O’nun önü sıra yürüyecek,+
Ve adımlarıyla bize yol çizecek.+
Davut’un duası.
86 Bana kulak ver ey Yehova, cevap ver.+
Çünkü mazlum ve yoksulum.+
2 Canımı gözet ey Tanrım, ben vefalıyım.+
Sen benim Tanrımsın, Sana güvenen bu kulunu kurtar.+
3 Bana lütfet ey Yehova,+
Çünkü bütün gün Sana yakarıyorum.+
4 Kulunun canını sevindir ey Yehova,+
Önünde tüm benliğimle dua ediyorum.+
5 Çünkü Sen iyisin ey Yehova,+ bağışlamaya hazırsın;+
Sana yakaranlara vefalı sevgini bol bol gösterirsin.+
6 Duama kulak ver ey Yehova;+
Ne olur yalvarışımı dinle.+
7 Sıkıntılı günümde yakardığım Sensin,+
Ve Sen bana cevap verirsin.+
8 Tanrılar arasında Senin gibisi yok, ey Yehova,+
Seninkine benzer işler de görülmemiştir.+
9 Yarattığın tüm milletler Sana gelecek,+
Senin önünde eğilecekler ey Yehova,+
Ve Senin adını yüceltecekler.+
10 Çünkü Sen büyüksün, harika işler yaparsın,+
Sen, yalnız Sen Tanrısın.+
11 Beni Kendi yolunda eğit ey Yehova.+
Senin hakikat yolunda yürüyeyim.+
Yüreğimi tam kıl ki adından korkayım.+
12 Ey Tanrım Yehova, tüm yüreğimle Sana şükrederim,+
Senin adını devirler boyu yüceltirim.
13 Çünkü bana büyük vefa gösterdin,+
Ve canımı ölüler diyarının derinliklerinden kurtardın.+
14 Küstahlar bana karşı ayaklandı ey Tanrım;+
Zorbalar güruhu canıma kastetti,+
Ve hiçbiri Sana aldırmıyor.+
15 Fakat Sen ey Yehova, merhametli ve lütufkârsın,+
Çabuk öfkelenmezsin,+ vefalı sevgini, sadakatini bol bol gösterirsin.+
16 Halime bak da lütfet,+
Bu kuluna güç ver,+
Ne olur hizmetçinin oğlunu kurtar.+
17 İyiliğinin benimle olduğunu göster,
Benden nefret edenler görsün de utansın.+
Çünkü ey Yehova, yardımcım Sensin, beni teselli edersin.+
Korahoğullarının mezmuru. İlahi.
87 Onun temeli kutsal dağlar üzerindedir.+
2 Yehova Sion’un kapılarını,+
Yakup’un bütün çadırlarından çok sever.+
3 Ey gerçek Tanrı’nın şehri, senden hep övgüyle söz ederler.+ (Selah)
4 “Beni tanıyanlar arasında Rahab’ı+ ve Babil’i+ anacağım;
Filistiye,+ Sur ve Kuş hakkında,
‘Bu orada doğdu’+ diyeceğim.”
5 Sion’dan söz ederken,
“Bu ve şu da o şehirde doğdu”+ denecek.
Ve Yüceler Yücesi+ onu pekiştirecek.+
6 Yehova halkları kaydederken,+
“Bu orada doğdu”+ diye bildirecek. (Selah)
7 İlahiciler ve halay çekenler de orada olacak;+
Ve “Bütün pınarlarım sende”+ diyecekler.
Korahoğullarının mezmuru. İlahi. Karşılıklı söylenmek üzere, başmüzisyene. Mahalat için. Ezrahoğlu Heman’ın+ Maskili.
88 Ey Yehova, bu kulunu kurtaran Tanrım,+
Gündüzün Sana yakardım,+
Geceleyin de, Senin önünde dinmedi feryadım.+
2 Duam Senin katına erişsin,+
Yakarışıma kulak ver.+
3 Çünkü canım felakete doydu,+
Hayatım ölüler diyarının eşiğine vardı.+
4 Ölüm çukuruna inenler arasında sayıldım;+
Gücü tükenmiş yiğide döndüm.+
5 Ölüler arasında rahata erenler gibi,+
Katledilip mezarda yatanlar gibiyim;+
Onlar ki artık hatırına gelmezler,
Yardım elini onlardan çekmişsin.+
6 Sen beni çukurun dibine soktun,
Dipsiz derinliklere, karanlıklara gömdün.+
7 Öfken omuzlarıma çöktü,+
Bütün o koca dalgaların beni ezip geçti.+ (Selah)
8 Tanıdıklarımı benden uzaklaştırdın;+
Onların gözünde iğrenç biri oldum.+
Kısılıp kaldım, öteye geçemiyorum.+
9 Çektiğim ıstıraptan gözümün feri söndü.+
Gün boyu yakardım Sana ey Yehova;+
Sana açtım ellerimi.+
10 Harikalarını ölülere mi göstereceksin?+
Ölümün tutsakları mı kalkacak,+
Seni yüceltmek için?+ (Selah)
11 Vefalı sevgin mezarda duyurulur mu,
Sadakatin helak yerinde bildirilir mi?+
12 Harikaların karanlıklarda,+
Doğruluğun unutulanlar diyarında bilinir mi?+
13 Ey Yehova, yardım için feryadım Sanadır,+
Sabahları Seni duamla karşılarım.+
14 Neden beni terk ettin ey Yehova?+
Neden benden yüz çevirdin?+
15 Ben mazlumum, çocukluğumdan beri ölümün eşiğindeyim,+
Ve Senden gelen onca dehşeti çektim.+
16 Yakıcı öfken şimşekler gibi üzerimden geçti,+
Dehşetli işlerin beni sessizliğe gömdü.+
17 Taşkın sular gibi etrafımı kuşattılar gün boyu,+
Ve hep birden çevremi sardılar.
18 Dostumu, yakınımı da benden uzaklaştırdın;+
Tek tanıdığım karanlık kaldı.+
Ezrahoğlu Etan’ın+ Maskili.
89 Ey Yehova! Senin vefalı işlerini devirler boyu ilahilerle öveceğim.+
Nesiller boyu ağzım sadakatini bildirecek.+
2 “Vefalı sevgin devirler boyu silinmez”+ dedim,
“Sadakatini de göklerde pekiştirirsin.”+
3 Sen dedin ki, “Seçtiğim kulumla bir ahit yaptım;+
Kulum Davut’a yemin ettim:+
4 Senin soyunu devirler boyu sürdüreceğim,+
Tahtını nesiller boyu pekiştireceğim.”+ (Selah)
5 Gökler Senin harikalarını över ey Yehova,+
Evet, kutsallar cemaati sadakatini yüceltir.
6 Göklerde Yehova gibi kim var?+
Tanrı oğulları arasında kim Yehova’ya benzer?+
7 Etrafındaki kutsallar topluluğunda Tanrı derin saygı uyandırır,+
Çevresine toplananlar arasında O yüce ve dehşetlidir.+
8 Ey göklerin hâkimi Yehova Tanrı,+
Ey Yah, kim Senin gibi kuvvetli?+
Sadakatin çevreni kuşatmış.+
9 Yükselen deniz üzerinde saltanat sürersin,+
Kabaran dalgaları Sen dindirirsin.+
10 Sen Rahab’ı+ bir ceset gibi ezip geçtin,+
Kolunun gücüyle düşmanlarını dağıttın.+
11 Gökler Senindir;+ yer de Senin,+
Yeryüzünü ve üzerindeki+ her şeyi Sen kurdun.+
12 Kuzeyi ve güneyi Sen var ettin,+
Tabor+ ve Hermon+ sevinçle yüceltir Senin adını.+
13 Senin kolun güçlüdür,+
Elin kudretli,+
Sağ elin yücelerdedir.+
14 Doğruluk ve adalet tahtının temelidir;+
Vefalı sevgi ve sadakat hep önünde durur.+
15 Ne mutlu sevinç bağırışlarına katılan halka!+
Yüzünün ışığında yürür onlar, ey Yehova.+
16 Senin adın gün boyu onların sevincidir,+
Doğruluğunla coşarlar.+
17 Çünkü Sen onların kuvvetinin tacısın;+
Senin lütfun başımızı dik tutar.+
18 Kalkanımız Yehova’nın,+
Kralımız İsrail’in Kutsalınındır.+
19 Sen o zaman,
Vefalı kullarınla bir görüntüde konuştun,+
“Bir yiğide yardım ettim”+ dedin,
“Halk arasından seçtiğim birini yükselttim.+
20 Kulum Davut’u buldum,+
Onu kutsal yağımla meshettim,+
21 Sağ elim onu ayakta tutacak,+
Kolum da güçlendirecek.+
22 Düşman onu haraca kesemeyecek,+
Kötülük çocukları ona eziyet edemeyecek.+
23 Onun önünde düşmanlarını paramparça ettim,+
Ona nefret besleyenleri hep bozguna uğrattım.+
24 Sadakatim, vefalı sevgim onunla,+
Benim adımdan ötürü başı dik durur.+
25 Onun elini denizlere,+
Sağ elini ırmaklar üzerine koydum.+
26 ‘Sen benim Babamsın’+ diye seslenir Bana,
‘Tanrım,+ kurtarıcı kayam!’+
27 Ben de onu ilk oğlum yapacağım,+
Yeryüzündeki kralların en yücesi kılacağım.+
28 Devirler boyu vefamı ondan esirgemeyeceğim,+
Ve onunla ahdim hiç bozulmayacak.+
29 Onun soyunu sonsuza dek sürdüreceğim,+
Tahtı da gökler gibi uzun ömürlü olacak.+
30 Eğer oğulları Kanunumu bırakır,+
Hükümlerimin gösterdiği yoldan ayrılırlarsa,+
31 Yasalarımı çiğnerlerse,
Emirlerime uymazlarsa,
32 Suçlarının karşılığını değnekle,+
Kabahatlerinin karşılığını dayakla vereceğim.+
33 Fakat vefalı sevgimi ondan ayırmam,+
Sadakatimi boşa çıkarmam.+
34 Ahdimi çiğnemem,+
Ağzımdan çıkan sözü değiştirmem.+
35 Kutsallığım üstüne bir kez yemin ettim,+
Davut’a yalan söylemem.+
36 Onun soyu devirler boyu sürecek,+
Tahtı önümde güneş gibi parlayacak.+
37 Ay gibi duracak,
Gökyüzündeki sadık şahit gibi, devirler boyu yerinde kalacak.” (Selah)
38 Fakat Sen, mesihini reddettin, hor gördün,+
Ona karşı hiddetlendin.+
39 Kulunla yaptığın ahde sırt çevirdin,
Onun tacını yere çalıp kirlettin.+
40 Taş duvarlı ağıllarını yıktın,+
Hisarlarını harabeye çevirdin.+
41 Yoldan gelip geçen onu yağmaladı,+
Komşularına yüzkarası oldu.+
42 Düşmanın sağ elini tepesine bindirdin,+
Bütün düşmanlarını sevindirdin.+
43 Onun kılıcını da kendisine düşman ettin,+
Savaşı kazansın diye ona destek olmadın.+
44 Onun parıltısını söndürdün,+
Tahtını yere çaldın.+
45 Gençlik günlerini kısalttın,
Onu utanca boğdun.+ (Selah)
46 Ey Yehova, daha ne kadar yüz çevireceksin? Sonsuza dek mi?+
Öfken daha ne kadar alev alev yanacak?+
47 Ömrüm ne kadar kısa, hatırla.+
Bunca insanoğlunu boşuna mı yarattın?+
48 Yaşayıp da ölümü görmeyen,+
Ölüler diyarının elinden canını kurtaran yiğit var mı?+ (Selah)
49 Ey Yehova, nerede eski vefalı işlerin?
Sen ki Davut’a sadakatin üstüne yemin etmiştin.+
50 Hatırla ey Yehova, kullarının uğradığı hakareti,+
Halkların ettiği hakareti nasıl bağrıma gömdüğümü,+
51 Ey Yehova, düşmanların nasıl hakaret etti,+
Mesihinin ayak izlerine nasıl hakaret yağdırdı, hatırla.+
52 Yehova’ya devirler boyu şükrolsun. Amin, amin!+
DÖRDÜNCÜ KİTAP
(Mezmur 90 - 106)
Tanrı adamı Musa’nın duası.+
90 Ey Yehova,
Nesiller boyunca+ meskenimiz Sen oldun.+
2 Sen dünyayı,+ yeryüzünü,+ büyük emeklerle var etmeden,
Dağlar doğmadan+ çok önce Tanrı’ydın,
Ve ezelden ebede kadar da Tanrısın.+
3 “Ey insanoğulları, toprağa dönün”+ der,
Ölümlü insanı toprağa döndürürsün.+
4 Senin gözünde bin yıl, geçip giden gün gibi,+
Bir gece nöbeti gibidir.+
5 Onları silip süpürdün,+ bir rüya gibi yok oldular;+
Sabahleyin biten yeşil ot misali.+
6 Sabah çiçek açar, serpilir,+
Akşam ise solar, kuruyup giderler.+
7 Biz de öfkenin şiddetiyle bitip tükendik,+
Gazabından ötürü dehşete düştük.+
8 Suçlarımızı önüne dizdin,+
Yüzünün ışığıyla gizli işlerimizi ortaya serdin.+
9 Bütün günlerimiz Senin öfkenle eridi,+
Yıllarımız bir fısıltı gibi geçip gitti.+
10 Ömrümüz ancak yetmiş yıl sürer,+
En sağlıklı halimizle bile seksen yıl;+
O da sıkıntı ve kederle doludur.+
Yıllar çabucak geçer, biz de uçup gideriz.+
11 Senin öfkenin şiddetini, gazabını kim bilir?+
Hak ettiğin korku da o kadar büyüktür.+
12 Günlerimizi öyle değerlendirmeyi bize öğret ki,+
Hikmetli bir yürek edinelim,+
13 Ne olur dön ey Yehova!+ Bu daha ne kadar sürecek?+
Kullarının haline bak da acı.+
14 Bizi sabahleyin vefalı sevginle doyur ki,+
Sevinçle haykıralım, ömrümüz boyunca neşeli olalım.+
15 Bize sıkıntı çektirdiğin günler kadar,+
Felaketle geçen yıllarımız kadar sevindir bizi.+
16 Öyle ki, yaptıklarını kulların görsün,+
Görkemin de oğulları üzerinde parlasın.+
17 Ve Tanrımız Yehova’nın lütfu üzerimizden ayrılmasın,+
Elimizin emeğini Sen pekiştir Tanrımız.+
Elimizin emeğini Sen pekiştir.+
91 Yüceler Yücesinin+ sığınağında gizlenen,+
Mutlak Güce Sahip Olanın gölgesinde barınır.+
2 Yehova’ya derim ki, “Sen benim sığınağım, hisarımsın,+
Tanrım, ben Sana güvenirim.”+
3 Çünkü O seni kuş avcısının tuzağından,+
Kırıp geçiren salgından kurtarır.+
4 Üzerine kol kanat gerer+
Ve kanatlarının altına sığınırsın,+
Sadakati+ sana büyük bir kalkan+ ve siper olur.
5 Ne gecenin dehşetinden,+
Ne de gündüz uçan oktan+ korkarsın;
6 Ne karanlıkta kol gezen salgından,+
Ne de gün ortasında+ kasıp kavuran yıkımdan yılarsın.
7 Yanı başında bin kişi,
Sağ yanında on bin kişi yere serilir,
Fakat sana hiçbir bela yaklaşmaz.+
8 Sen yalnızca olanları izler,+
Kötülerin çektiği cezayı görürsün.+
9 Mademki “Yehova sığınağım”+ dedin,
Yüceler Yücesini meskenin yaptın;+
10 Senin başına felaket gelmeyecek,+
Çadırına bela uğramayacak.+
11 Attığın her adımı gözetsinler diye,+
Meleklerine senin için emredecek.+
12 Ayağını taşa çarpmayasın diye,+
Seni elleri üzerinde taşıyacaklar,+
13 Aslanın ve kobranın üzerine basıp geçeceksin,+
Genç aslanı ve koca yılanı çiğneyeceksin.+
14 Tanrı dedi ki, “Bana sevgiyle bağlandığı için+
Onu kurtaracağım,+
Beni adımla tanıdığı için onu koruyacağım;+
15 Bana seslenecek, ona cevap vereceğim,+
Sıkıntılı gününde yanında olacağım,+
Onu kurtaracağım ve onurlandıracağım.+
16 Onu uzun ömre doyuracağım,+
Ve kurtarma gücümü ona göstereceğim.”+
Sebt günü için ilahi, mezmur.
92 Ey Yehova, Sana şükretmek,+
Ey Yüceler Yücesi, adına ilahiler okumak ne iyidir!+
2 Sabahleyin vefalı sevgini anlatmak,+
Geceler boyu sadakatinden söz etmek;+
3 On telli saz ve ut ile,+
Lir ile ezgiler çalmak ne iyidir!+
4 Yaptıklarınla beni sevindirdin ey Yehova;
Elinin işlerini görünce sevinçle haykırırım.+
5 Senin işlerin ne büyüktür ey Yehova!+
Düşüncelerin ne derin!+
6 Akılsız bunları bilemez,+
Budala da akıl erdiremez.+
7 Kötüler ot gibi türese,+
Bütün hainler yeşerse de,
Sonunda sonsuza dek yok olacaklar.+
8 Fakat Sen devirler boyu yücelerdesin ey Yehova.+
9 İşte, Senin düşmanların,+
Düşmanların yok olacak, ey Yehova,+
Hainlerin hepsi bozguna uğrayacak.+
10 Fakat Sen beni yaban sığırı gibi kudretle donatırsın,+
Ben de içimi ferahlatan yağdan sürünürüm.+
11 Düşmanımın halini gözlerimle göreceğim;+
Üzerime saldıran kötülerin bozgununu kulaklarımla duyacağım.
12 Doğru kişi hurma ağacı gibi yeşerecek;+
Lübnan’ın sedir ağacı gibi büyüyecek.+
13 Yehova’nın evine dikilenler,+
Tanrımızın avlularında+ yeşerecek.
14 Saçları ağardığında da meyve verecekler;+
Dipdiri ve taze olacaklar ki,+
15 Yehova’nın doğruluğunu anlatsınlar.+
Çünkü O’nda haksızlık yoktur;+ benim kayam O’dur.+
93 Yehova kral oldu!+
Haşmetine büründü;+
Yehova giyindi; gücünü üzerine kuşandı.+
Yeryüzü de pekiştirildi ki sarsılmasın.+
2 Tahtın devirler öncesinden kurulmuş,+
Sen ezelden beri varsın.+
3 Irmaklar coştu ey Yehova,
Irmaklar çağlıyor;+
Irmaklar gürül gürül akıyor.+
4 Yehova yücelerdedir,+
Engin suların gürleyişinden, denizlerin ulu dalgalarından da heybetlidir.+
5 Senin hatırlatmaların her zaman+ güvenilirdir ey Yehova.+
Kutsallık daima Senin evine yaraşır.+
94 Ey Yehova, kötülüğün öcünü alan Tanrı,+
Ey kötüden öç alan Tanrı, ışığını saç.+
2 Ey yeryüzünün hâkimi, kalk.+
Kibirlilerin cezasını ver.+
3 Kötüler daha ne kadar sevinçten coşacak,+
Daha ne kadar ey Yehova?+
4 Onların dilleri zaptedilmez, boş boş konuşurlar,+
Hainler böbürlenip dururlar.+
5 Senin halkını eziyorlar ey Yehova,+
Senin toplumuna eziyet ediyorlar.+
6 Dulu ve gurbette yaşayanı öldürüyor,+
Yetimi katlediyorlar.+
7 Ve “Yah görmez” diyorlar,+
“Yakup’un Tanrısı olan biteni anlamaz.”+
8 Ey siz, halkın akılsızları, artık anlayın;+
Ve siz budalalar, ne zaman gerçeği göreceksiniz?+
9 Kulağı veren duyamaz mı?+
Göze biçim veren göremez mi?+
10 Milletleri terbiye eden,
İnsana bilgiyi öğreten,+ doğruyu gösteremez mi?+
11 Yehova insanın düşüncelerini bilir; onlar ki bir soluktan farksızdır.+
12 Ey Yah! Terbiye ettiğin,+
Kanununu öğrettiğin adama ne mutlu!+
13 Böylece kötülerin çukuru kazılana dek,+
Felaket günlerinde ona huzur verirsin.+
14 Yehova halkını terk etmez,+
Kendi toplumunu bırakmaz.+
15 Hüküm yine doğrulukla verilecek,+
Ve yürekten dürüst herkes buna uyacak.
16 Kim benim için kötülerle savaşacak?+
Kim benim için hainlerin karşısında duracak?+
17 Yehova yardımcım olmasaydı,+
Çok geçmeden canım sessizliğe gömülürdü.+
18 “Ayaklarım kayıyor”+ dediğimde,
Vefalı sevgin beni ayakta tutar ey Yehova.+
19 Huzursuz düşünceler içimi sardığında,+
Tesellilerin gönlümü okşar.+
20 Kanun yoluyla kötülük edenin,+
Makamında fesatlık tasarlayanın Seninle ortaklığı olur mu?+
21 Onlar doğru insanın canına amansızca saldırır,+
Masumun kanını dökmek için onu suçlu çıkarırlar.+
22 Fakat Yehova bana yükseklerde bir hisar oldu,+
Tanrım sığındığım kayamdır benim.+
23 Tanrı onların fenalıklarını kendi başlarına getirecek,+
Kendi tasarladıkları felaketler onları sessizliğe gömecek.+
Tanrımız Yehova onları susturacak.+
95 Gelin, Yehova’nın önünde sevinçle haykıralım,+
Kurtarıcı kayamızın önünde zafer nidalarımız duyulsun.+
2 Gelin, O’nun huzuruna şükrederek çıkalım,+
Önünde zafer ilahileri okuyalım.+
3 Çünkü Yehova Tanrı büyüktür,+
Diğer tanrıların üstünde yüce Kraldır.+
4 Yeryüzünün derinlikleri O’nun elindedir,+
Dağların dorukları da O’nun.+
5 Deniz O’nundur, O yarattı,+
Karayı da Kendi elleri biçimlendirdi.+
6 Gelin, O’na tapınalım, huzurunda eğilelim;+
Yaratıcımız+ Yehova’nın önünde diz çökelim.+
7 Çünkü O bizim Tanrımızdır; O’nun otlağının koyunları, eliyle güttüğü halkıyız.+
Bugün O’nun sesini duyarsanız,+
8 Çölde, Massa’da olduğu gibi,+
Atalarınızın Meriba’da yaptığı gibi, yüreklerinizi nasırlaştırmayın,+
9 O zaman yaptıklarımı gördüler,+
Fakat Beni denediler, sınadılar.+
10 Kırk yıl boyunca bu nesilden tiksindim,+
“Bu, yüreği dönek bir halk;+
Yolumu bir türlü anlamıyorlar”+ dedim.
11 Sonunda öfkelendim,+
“Rahatlık diyarıma girmeyecekler”+ diye yemin ettim.
96 Ey bütün dünya, Yehova’ya yeni bir ilahi söyleyin,+
Yeni bir ilahi söyleyin Yehova’ya.+
2 Yehova’ya ilahi söyleyin, adını yüceltin.+
O’ndan gelen kurtuluş müjdesini her gün bildirin.+
3 Milletlere O’nun ihtişamını,+
Halklara harika işlerini duyurun.+
4 Çünkü Yehova büyüktür,+ tüm övgülere layıktır,
Diğer tanrılardan değil O’ndan korkulur.+
5 Çünkü halkların bütün tanrıları, değersiz ilahlardır;+
Fakat gökleri yaratan Yehova’dır.+
6 İtibar ve görkem O’nun huzurunda,+
Kudret ve güzellik kutsal mekânındadır.+
7 Onuru Yehova’ya verin ey halklar,+
İhtişamından ve kudretinden ötürü onuru Yehova’ya verin.+
8 Yüce adının hak ettiği onuru Yehova’ya verin,+
Armağanlar getirip avlularına girin.+
9 Yehova’nın huzurunda kutsal giysiler içinde eğilin;+
Ey bütün dünya, O’nun önünde titre.+
10 Milletler arasında deyin ki, “Yehova kral oldu!+
Yeryüzü sapasağlam kuruldu; sonsuza dek sarsılmaz,+
Ve O, halkları adaletle yargılar.”+
11 Gökler sevinsin, yeryüzü neşeyle coşsun,+
Deniz ve bütün içindekiler gürlesin.+
12 Kırlar ve üzerinde yaşayanlar sevinçten coşsun,+
Ormandaki bütün ağaçlar da sevinçle haykırsın+ Yehova’nın önünde.
13 Çünkü O geldi,+
Dünyayı yargılamaya geldi,+
Yeryüzünü doğrulukla,+
Halkları sadakatle yargılayacak.+
97 Yehova kral oldu!+ Yeryüzü sevinsin.+
Adalar neşelensin.+
2 O’nun etrafını bulutlar ve koyu karanlık sarmış,+
Tahtının temeli doğruluk ve adalettir.+
3 Önü sıra bir ateş akıp gider,+
Ve düşmanlarını her yanda yiyip yutar.+
4 Şimşekleri yeri aydınlattı;+
Yeryüzü bunu gördü, acıyla kıvrandı.+
5 Dağlar balmumu gibi eridi,+
Tüm yeryüzünün Rabbi Yehova’nın önünde.+
6 Gökler O’nun doğruluğunu anlattı,+
Tüm halklar ihtişamını gördü.+
7 Oyma putlara kulluk edenler,+
Değersiz ilahlarıyla övünenler utansın.+
Ey bütün tanrılar, O’nun önünde eğilin.+
8 Ey Yehova,
Sion hükümlerini duydu,+ sevindi,+
Yahuda kentleri neşelendi.+
9 Çünkü Sen ey Yehova, bütün yeryüzü üzerinde Sen En Yücesin,+
Gökteki makamında bütün tanrıların çok üstündesin.+
10 Siz Yehova’yı sevenler,+ kötülükten nefret edin.+
O vefalı kullarının canını korur;+
Kötülerin elinden onları kurtarır.+
11 Doğru kişi için ışık parladı,+
Ve yürekten dürüst olanlara sevinç saçıldı.+
12 Siz doğruluktan ayrılmayanlar, Yehova’da sevinç bulun,+
O’nun kutsal ismine şükürler sunun.+
Bir mezmur.
98 Yehova’ya yeni bir ilahi söyleyin,+
Çünkü harika işler yaptı,+
Kutsal koluyla, sağ eliyle kurtuluş getirdi.+
2 Yehova nasıl kurtardığını gösterdi,+
Doğruluğunu milletlerin gözü önüne serdi.+
3 İsrail evine vaat ettiği sadakati, vefalı sevgiyi hatırladı.+
Tanrımızın sağladığı kurtuluşu yeryüzünün her köşesi gördü.+
4 Ey bütün dünya, Yehova’ya zafer nidalarıyla haykırın,+
Neşeli olun, sevinçle ilahiler söyleyin.+
5 Yehova’ya lir ile ilahi söyleyin,+
Lir ve ezgiler eşliğinde.+
6 Borazan ve boru sesleri eşliğinde,+
Kral Yehova’nın önünde zafer nidalarınız çınlasın.
7 Denizler ve bütün içindekiler,+
Yeryüzü ve üzerinde yaşayanlar gürlesin.+
8 Irmaklar el çırpsın,
Dağlar hep beraber Yehova’nın önünde sevinçle haykırsın.+
9 Çünkü O dünyayı yargılamaya geldi.+
Yeryüzünü adaletle,+
Halkları doğrulukla yargılayacak.+
99 Yehova kral oldu!+ Halklar titresin.+
O, kerubiler üzerinde oturur.+ Yeryüzü sarsılsın.+
2 Yehova Sion’dadır, büyüktür,+
Tüm halkların üzerinde, yücelerdedir.+
3 Adını yüceltsinler.+
Kutsal adın büyüktür, korku uyandırır.+
4 Güçlü bir kral olarak adaleti sevdin.+
Doğruluğu Sen pekiştirdin.+
Yakup’a adaleti ve doğruluğu gösterdin.+
5 Tanrımız Yehova’yı yüceltin;+ ayağının basamağı+ önünde eğilin,
O kutsaldır!+
6 Musa ile Harun O’nun kâhinlerindendi,+
O’na adıyla yakaranlar arasında Samuel de vardı.+
Yehova’ya yakarırlardı, O da cevap verirdi.+
7 Onlarla hep bulut sütunu içinden konuştu,+
O’nun hatırlatmalarına, verdiği kurallara bağlı kaldılar.+
8 Ey Tanrımız Yehova, Sen onlara cevap verdin.+
Bağışlayıcı bir Tanrı olduğunu gösterdin,+
Ama rezilce işlerini de cezasız bırakmadın.+
9 Tanrımız Yehova’yı yüceltin+
Ve kutsal dağında O’nun önünde eğilin.+
Çünkü Tanrımız Yehova kutsaldır!+
Şükran mezmuru.+
100 Ey bütün dünya, zafer haykırışlarıyla seslenin Yehova’ya.+
2 Yehova’ya sevinçle kulluk edin,+
O’nun huzuruna sevinç nidalarıyla girin.+
3 Bilin ki Yehova Tanrı’dır.+
Bizi O yarattı, kendimiz değil;+
Biz O’nun halkı, otlağının koyunlarıyız.+
4 O’nun kapılarına şükranla,+
Avlularına övgülerle girin,+
O’na şükredin, adını yüceltin.+
5 Çünkü Yehova iyidir;+
Vefalı sevgisi sonsuzdur+
Ve sadakati nesiller boyu sürer.+
Davut’un mezmuru.
101 Vefalı sevgini, adaletini ilahilerle anacağım,+
Seni ezgilerle öveceğim ey Yehova.+
2 Dürüstlük yolunda sağgörüyle yürüyeceğim.+
Ne zaman yardımıma geleceksin?+
Evimdeyken de yüreğim doğruluktan sapmayacak.+
3 Adi şeyi gözümün önünde tutmam.+
Yoldan sapanların işlerinden nefret ederim,+
Yanıma bile yaklaştırmam.+
4 Yüreği bozuk adam yanımda barınamaz,+
Ben kötülük nedir bilmem.+
5 Komşusuna arkasından iftira atanı+
Sustururum.+
Bakışları kibirli, yüreği küstah adama+
Katlanamam.+
6 Gözlerim dünyanın sadık insanlarını arar,+
Yanımda hep onlar bulunsun isterim.+
Dürüstlük yolunda yürüyen insan,+
O bana hizmet edecektir.+
7 Düzenbaz adam evimde barınmayacak,+
Ve yalan konuşan hiç kimse,+
Gözümün önünde durmayacak.+
8 Yehova’nın şehrinden+ hainleri söküp atmak için,+
Dünyanın kötülerini her sabah sessizliğe gömerim.+
Dermansız kalıp da derdini Yehova’ya döken mazlumun duası.+
102 Ey Yehova duamı işit,+
Yardım feryadım Sana ulaşsın.+
2 Sıkıntılı günümde benden yüz çevirme,+
Seslendiğim gün bana kulak ver,+
Ne olur, bir an önce duamı cevapla.+
3 Günlerim duman gibi uçup gidiyor,+
Kemiklerim ocaktaki kor gibi yanıyor.+
4 Yüreğim sıcağın kavurduğu ot gibi kurudu.+
Önümdeki ekmeği yemeyi bile unuttum.+
5 İç çekip durmaktan,+
Derim kemiğime yapıştı.+
6 Bozkırdaki pelikana döndüm,+
Issız viranelerdeki kukumav gibi oldum.
7 Açlıktan bir deri bir kemik kaldım,
Dam üzerinde bir başına duran kuş gibiyim.+
8 Düşmanlarım bütün gün hakaret ediyor.+
Benimle eğlenenler, adımla lanet ediyor.+
9 Kül benim ekmeğim oldu,+
Gözyaşım içeceğime karıştı;+
10 Çünkü Sen öfkelendin, hiddetlendin,+
Beni uzaklara atmak için tutup kaldırdın.+
11 Günlerim akşamleyin kaybolan gölgeler gibi,+
Ben de ot gibi kuruyup gidiyorum.+
12 Fakat Sen ey Yehova, devirler boyu var olacaksın,+
Adın da nesilden nesle anılacak.+
13 Sen harekete geçecek, Sion’a merhamet edeceksin;+
Şimdi ona lütuf göstermenin zamanı,
Çünkü belirlenen vakit geldi.+
14 Senin kulların ki, onun taşlarından hoşlanır,+
Tozuna toprağına gönül verirler.+
15 Milletler Yehova’nın adından,+
Dünyanın bütün kralları ihtişamından korkacak.+
16 Çünkü Yehova Sion’u inşa edecek,+
Ve bütün ihtişamıyla görünecek.+
17 Her şeyleri alınmış olanların duasını dinleyecek,+
Onların yakarışını asla hor görmeyecek.+
18 İleride doğacak olanlar Yah’a şükretsin diye,+
Gelecek nesiller için bunlar yazıldı.+
19 O, yücelerdeki kutsal makamından baktı,+
Yehova göklerden yeryüzünü gözledi;+
20 Tutsakların iç çekişini duymak,+
Ölüme mahkûm edilenleri salıvermek için.+
21 Yehova’nın adı Sion’da duyurulacak,+
O Yeruşalim’de yüceltilecek,+
22 O zaman halklar ve krallıklar+
Yehova’ya kulluk etmek için bir araya toplanmış olacak.+
23 Daha yolun yarısındayken, O gücümü kırdı,+
Ömrümü kısalttı.+
24 “Ey Tanrım” dedim,
“Ömrümün yarısında beni silip atma,+
Senin yılların nesiller boyu sürer.+
25 Uzun zaman önce yerin temellerini Sen attın,+
Gökler de elinin eseri.+
26 Sen hep var olacaksın; oysa onlar yok olur gider,+
Bir giysi gibi eskirler,+
Devirlerini bitirirler, onları bir kaftan gibi değiştirirsin.+
27 Sen ise hep aynısın, yılların hiç bitmeyecek.+
28 Kullarının çocukları yurtlarında yaşayacak+
Ve soyları daima Senin önünde duracak.”+
Davut’un mezmuru.
103 Yehova’ya şükret ey gönlüm,+
Bütün varlığım O’nun kutsal ismine şükretsin.+
2 Yehova’ya şükret ey gönlüm,
O’nun yaptıklarının hiçbirini unutma,+
3 O ki, bütün suçlarını affeden,+
Bütün dertlerine şifa verendir;+
4 Hayatını ölüm çukurundan kurtarır,+
Seni vefalı sevgi ve merhametle taçlandırır;+
5 Ömrünü iyiliklere doyuran,+
Gençliğini bir kartalınki gibi tazeleyen O’dur.+
6 Yehova’nın işleri hep doğruluk uğrunadır,+
Hükümleri de mağdurlar yararınadır.+
7 O Kendi yolunu Musa’ya,+
İşlerini de İsrailoğullarına gösterdi.+
8 Yehova merhametli, lütufkârdır,+
Çabuk öfkelenmez, vefalı sevgisi büyüktür.+
9 Sürekli hata aramaz,+
Devirlerce kızgınlık beslemez.+
10 Bize günahlarımıza göre davranmadı,+
Suçlarımızın hak ettiği karşılığı vermedi.+
11 Çünkü gökler yerden ne kadar yüksekse,+
O’ndan korkanlara vefası da öyle yücedir.+
12 Gündoğusu günbatısından ne kadar uzaksa,+
Suçlarımızı bizden o kadar uzaklaştırdı.+
13 Baba evlatlarına nasıl merhamet gösterirse,+
Yehova da Kendisinden korkanlara öyle merhamet gösterir.+
14 Çünkü yapımızı iyi bilir+
Ve toprak olduğumuzu unutmaz.+
15 Ölümlü insanın ömrü yeşil otunkine benzer,+
Kırlarda açan çiçeğinki gibi kısa sürer.+
16 Bir rüzgâr esmeye görsün, yok olur gider;+
Yerine yurduna yabancı olur.+
17 Fakat Yehova’nın vefalı sevgisi
Devirler boyunca+ Kendisinden korkanlarladır,+
Doğruluğunu onların torunlarına da gösterir,+
18 Ahdine bağlı kalanlara+
Ve emirlerini hiç unutmadan uygulayanlara.+
19 Yehova tahtını göklerde pekiştirdi,+
Yönetimi her şeye egemen oldu.+
20 O’nun sözünü dinleyip+ emrini yerine getiren
Güçlü melekleri,+ Yehova’ya şükredin.+
21 Yehova’ya şükredin bütün orduları,+
O’nun isteğini yapan hizmetkârları.+
22 O’nun egemenliğindeki her yerde,+
Siz bütün eserleri, Yehova’ya şükredin.+
Yehova’ya şükret ey gönlüm.+
104 Yehova’ya şükret ey gönlüm.+
Sen çok büyüksün Yehova Tanrım,+
İtibarı ve görkemi kuşanmışsın.+
2 Gökleri bir çadır gibi geren,+
Işığa bir giysi gibi bürünen Sensin,+
3 Yukarıdaki odalarını sular üzerine kuran,+
Bulutları Kendine araba yapan,+
Rüzgârın kanatları üzerinde gezen Sensin.+
4 Meleklerini rüzgâr,+
Hizmetkârlarını, yiyip bitiren bir ateş yaparsın.+
5 Yeri sağlam temeller üzerine kurdun,+
Sonsuza dek, asla sarsılmayacak.+
6 Engin suları ona giysi gibi giydirdin+
Ve sular dağlar üzerinde duruyordu.+
7 Sen azarlayınca sular kaçmaya başladı,+
Sen gürleyince telaşa kapıldılar,
8 Ve onlar için hazırladığın yerlere kaçtılar.
Dağlar yükselmeye,+
Ovalar alçalmaya başladı.
9 Önlerine sınır koydun; öteye geçmesinler,+
Yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.+
10 Sen vadilerden sular çıkarırsın,+
Dağlar arasında akar dururlar.
11 Onlar ki kırlardaki yaban hayvanlarına su verir,+
Zebralar+ orada susuzluğunu giderir.
12 Göklerin kuşları onların etrafına konar,+
Dallar arasında cıvıldaşır dururlar.+
13 Yukarıdaki odalarından dağları sularsın,+
Eserlerinin meyvesiyle yeryüzü doyar.+
14 Hayvanlar için yeşil ot çıkarır,+
İnsanlar yararlansın diye bitkiler verirsin.+
Öyle ki ölümlü insan ekmeğini topraktan çıkarsın,+
15 Yüreğini sevindiren şarap,+
Yüzünü ışıldatan yağ,+
Yüreğine can veren ekmek elde etsin.+
16 Yehova’nın ağaçları,
Kendi diktiği Lübnan sedirleri+ suya doydu,
17 Kuşlar onlarda yuva kurar,+
Leyleğin evi de ardıç ağacıdır.+
18 Yüce dağlar+ dağ keçileri içindir,+
Yalçın kayalıklar kaya damanlarına sığınaktır.+
19 Belirli vakitler için ay yaratıldı,+
Güneş de batacağı yeri iyi bilir.+
20 Karanlığı getirirsin, gece olur,+
Ormanın bütün hayvanları o zaman ortaya çıkar.
21 Genç aslanlar av için kükrer,+
Tanrı’dan yiyeceklerini isterler.+
22 Gün ışığı belirince+ ortadan kaybolur,
İnlerine çekilip yatarlar.
23 O zaman insan işine gider,+
Akşama dek çalışır didinir.+
24 İşlerin ne çok, ey Yehova!+
Onların hepsini hikmetle yaptın,+
Yeryüzü Senin eserlerinle dolu.+
25 Şu deniz ne büyük, ne engin!+
İçinde sayısız canlı kaynaşır,+
Küçük ve büyük yaratıklar.+
26 Orada gemiler dolaşır,+
İçinde oynaşsın diye yarattığın+ Levyatan+ da oradadır.
27 Zamanında yiyeceklerini veresin diye,+
Seni bekler hepsi.+
28 Ve onlara verdiklerini toplarlar,+
Elini açarsın, nimetlere doyarlar.+
29 Yüzünü gizlersin tedirginleşirler,+
Ruhlarını alırsın, ölür gider+
Ve toprağa dönerler.+
30 Ruhunu gönderirsin yaratılırlar,+
Ve yerin üzerini yenilersin.
31 Yehova’nın ihtişamı devirler boyu sürecek,+
Eserleri Yehova’ya sevinç verecek.+
32 O yeryüzüne bakar, yer titrer,+
Dağlara dokunur, tüterler.+
33 Ben ömrüm boyunca Yehova’ya ilahi okuyacağım,+
Yaşadıkça Tanrımı ezgilerle anacağım.+
34 Hakkındaki düşüncelerimden Rab hoşnut olsun,+
Ve ben hep Yehova’da sevinç bulayım.+
35 Yeryüzünden günahkârın kökü kazınacak,+
Kötüler artık orada barınmayacak.+
Yehova’ya şükret ey gönlüm. Yah’ı yüceltin!+
105 Yehova’ya şükürler sunun, O’na adıyla yakarın,+
Yaptıklarını halklar arasında bildirin.+
2 O’nu ilahilerle, ezgilerle anın,+
Harika işlerini aklınızdan çıkarmayın.+
3 O’nun kutsal adı övüncünüz olsun.+
Yehova’ya yönelenlerin yüreği sevinçle dolsun.+
4 Yehova’nın rehberliğini arayın, O’nun gücünü dileyin.+
Her zaman O’ndan yardım bekleyin.+
5 Yaptığı harika işleri hatırlayın,+
Mucizelerini, ağzından çıkan hükümleri unutmayın.+
6 Ey siz, kulu İbrahim’in soyu,+
Siz Yakup’un oğulları, seçtiği kulları!+
7 O, Tanrımız Yehova’dır,+
Hükümleri tüm yeryüzünde geçerlidir.+
8 Devirler geçse yaptığı ahdi,
Binlerce nesil geçse verdiği emri hatırlar.+
9 İbrahim’le yaptığı ahdi,+
İshak’a ettiği yemini unutmaz.+
10 Bunu Yakup için bir kural,
İsrail için devirlerce geçerli bir ahit kıldı,+
11 Ve “Sana miras olarak+
Kenan diyarını vereceğim” dedi.+
12 O sırada henüz birkaç kişiydiler,+
Evet, gurbette bir avuç yabancıydı onlar.+
13 Bir milletten öbürüne dolaşıp durdular,+
Bir krallıktan çıkıp başka memlekete girdiler.+
14 Onları mağdur ettirmedi,+
Onlar uğruna kralları azarladı,+
15 “Meshettiklerime dokunmayın,+
Peygamberlerime kötülük etmeyin” dedi.+
16 Ve memleket üzerine bir kıtlık getirdi,+
Bütün ekmek teknelerini kırdı.+
17 Onların önü sıra bir adam gönderdi,
Bu, köle olarak satılan Yusuf’tu.+
18 Ayaklarını prangalarla yaraladılar,+
Onu demir zincirlere vurdular.+
19 Dedikleri yerine gelene dek,+
Yehova’nın sözü onu arıttı.+
20 Kral onu serbest bırakmak için,
Halkların hükümdarı onu salıvermek için adam gönderdi.+
21 Onu ev halkının efendisi yaptı,+
Bütün varlığını onun yönetimine bıraktı.+
22 Adamlarına canının istediği gibi hükmetsin,+
İhtiyarlarına da hikmet öğretsin diye.+
23 Ve İsrail Mısır’a geldi,+
Yakup, Ham’ın topraklarında yabancı olarak yaşadı.+
24 Tanrı halkını orada çoğalttı,+
Düşmanları karşısında gitgide güçlendirdi.+
25 Yüreklerinin değişmesine izin verdi ki, halkından nefret etsinler,+
Kullarına kurnazca davransınlar.+
26 Kulu Musa’yı,+
Seçtiği Harun’u+ gönderdi.
27 Kulları O’nun alametlerini gözler önüne serdiler,+
Ham’ın topraklarında mucizeler gösterdiler.+
28 Karanlığı gönderip her tarafı kararttı,+
Musa’yla Harun sözüne karşı gelmedi.+
29 Sularını kana döndürdü+
Ve balıklarını öldürdü.+
30 Tüm memleket kurbağalarla dolup taştı,+
Krallarının odalarına kadar girdiler.
31 Atsineklerinin gelmesini emretti;+
Ve bütün topraklarına tatarcıklar üşüştü.+
32 Yağmur yerine dolu yağdırdı,+
Topraklarına ateş püskürttü.+
33 Üzüm bağlarını, incir ağaçlarını vurdu,
Ülkelerindeki bütün ağaçları kırdı.+
34 Çekirgelerin gelmesini emretti,+
Ve sayısız yavru çekirge akın etti.+
35 Memleketteki bütün bitkileri,
Ve toprağın tüm ürününü yediler.+
36 Ve diyardaki bütün ilk çocukları,+
Kudretlerinin ilk meyvesini vurdu.+
37 Halkını altın ve gümüşle oradan çıkardı,+
Kabileleri arasında tökezleyen yoktu.
38 Gittiklerinde Mısırlılar sevindi,
Çünkü üzerlerine onların korkusu çökmüştü.+
39 Tanrı bulutu bir perde gibi gerdi,+
Geceyi aydınlatsın diye ateş verdi.+
40 İstediklerinde bıldırcın gönderdi,+
Onları göklerin ekmeğiyle doyurdu.+
41 Kayayı yardı, sular fışkırdı,+
Çorak topraklarda sular ırmak gibi aktı.+
42 Çünkü kulu İbrahim’e verdiği kutsal sözü hatırladı.+
43 Halkını coşkun bir sevinçle,+
Seçtiklerini sevinç nidalarıyla oradan çıkardı.+
44 Milletlerin topraklarını onlara verdi,+
Kavimlerin emeğinin ürününü onlar edindi ki,+
45 O’nun kurallarına uysunlar,+
Kanunlarına+ bağlı kalsınlar.
Yah’ı yüceltin!+
106 Yah’ı yüceltin!+
Yehova’ya şükürler sunun, çünkü O iyidir;+
Vefalı sevgisi sonsuzdur.+
2 Yehova’nın görkemli işlerini kim anlatabilir,+
Kim O’nu yeterince övebilir?+
3 Ne mutlu adalet yolundan ayrılmayana,+
Her zaman doğru olanı yapana!+
4 Halkına lütfettiğinde beni an ey Yehova.+
Benimle ilgilen, kurtar beni.+
5 Öyle ki seçtiklerine+ gösterdiğin iyiliğini göreyim,
Milletinle birlikte sevineyim,+
Senin halkının övüncünü paylaşayım.+
6 Biz de atalarımız gibi günah işledik,+
Yanlış ve kötü işler yaptık.+
7 Mısır’daki atalarımız gibi davrandık,
Onlar ki, Senin harika işlerini kavrayamamıştı.+
Bol bol gösterdiğin yüce vefanı hatırlamamışlardı,+
Denizde, Kızıldeniz kıyısında isyan etmişlerdi.+
8 O ise Kendi adı uğruna,+
Kudreti bilinsin diye onları kurtardı.+
9 Bu yüzden Kızıldeniz’i azarladı, sular çekilmeye başladı;+
Ve onları derin sular arasından çölde yürütür gibi geçirdi.+
10 Kendilerinden nefret edenlerin elinden kurtardı+
Ve düşmanın avcundan çekip aldı.+
11 Sular hasımlarının üzerine kapandı,+
Bir teki bile hayatta kalmadı.+
12 O zaman sözüne iman ettiler,+
O’nu ilahilerle yücelttiler.+
13 Fakat yaptıklarını hemen unuttular,+
Öğüdünü beklemediler.+
14 Issız yerde bencil arzularını ortaya döktüler,+
Çölde Tanrı’yı sınadılar.+
15 O da istediklerini onlara verdi,+
Ama aralarına kırıp geçiren bir hastalık gönderdi.+
16 Konaklama yerinde Musa’yı
Ve Yehova’nın kutsal kulu+ Harun’u kıskandılar.+
17 O zaman yer açıldı, Datan’ı yuttu,+
Abiram’ın ve yanına toplananların üzerine kapandı.+
18 Toplananlar arasına bir ateş girdi,+
Alevler kötüleri yalayıp yuttu.+
19 Sonra da Horeb’de buzağı yaptılar,+
Dökme putun önünde eğildiler.+
20 Tanrıları yerine,
Bir boğanın, ot yiyen bir hayvanın+ tasvirini yücelttiler.+
21 Kurtarıcı Tanrılarını unuttular,+
Mısır’da büyük işler yapanı,+
22 Ham’ın topraklarında harikalar,+
Kızıldeniz’de korkunç işler yapanı unuttular.+
23 Seçtiği kulu Musa,
Araya girip O’nun önünde durmasa,+
O’nu yıkıcı gazabından vazgeçirmese,+
Yok edilmelerini emredecekti.+
24 Bu güzel diyarı hor gördüler,+
O’nun sözüne iman etmediler.+
25 Çadırlarında homurdanıp durdular;+
Yehova’nın sesine kulak tıkadılar.+
26 O da elini kaldırdı,
Ve onları çölde yere sereceğine+ ant etti,+
27 Soylarını milletler arasında yere çalacak+
Ve onları başka topraklara dağıtacaktı.+
28 Sonra da Peor Baali’ne bağlandılar,+
Cansız şeylere sunulan kurbanları yediler.+
29 Yaptıklarıyla Tanrı’yı öfkelendirdiler,+
O da aralarına bir bela gönderdi.+
30 Finehas kalkıp müdahale etti+
Ve o zaman bela durdu.
31 Böylece nesiller ve devirler boyunca,
O doğru bir kişi sayıldı.+
32 Ayrıca Meriba sularında öfkeye yol açtılar,+
Onlar yüzünden Musa zarar gördü.+
33 Çünkü onu kızdırdılar,
O da düşünmeden konuşmaya başladı.+
34 Ve Yehova’nın emrettiği gibi,+
O halkları yok etmediler.+
35 Böylece diğer milletlerle karıştılar,+
Ve onların işlerini öğrenmeye başladılar.+
36 Onların putlarına tapındılar,+
Ve bu onlara bir tuzak oldu.+
37 Oğullarını ve kızlarını
Cinlere+ kurban ediyorlardı.+
38 Masumların kanını döküp durdular;+
Kenan putlarına kurban ettikleri
Oğullarının, kızlarının kanına girdiler.+
Ve döktükleri onca kanla diyarı kirlettiler.+
39 Yaptıklarıyla kendilerini de kirlettiler,+
Davranışlarıyla ahlaksızlığa battılar.+
40 Ve Yehova halkına öfkelendi,+
Kendi milletinden iğrendi.+
41 Kendilerinden nefret edenlerin hâkimiyetine girsinler diye,+
Onları defalarca milletlerin eline verdi,+
42 Ve düşmanları tarafından ezildiler,
Onların yönetimine boyun eğdiler.+
43 Onları birçok kez kurtardı,+
Fakat itaatsizlik yolundan ayrılmayıp başkaldırdılar+
Ve suçları yüzünden alçaltıldılar.+
44 Yine de yakarışlarını duyunca,+
Sıkıntılarıyla ilgilendi.+
45 Onlar uğrunda yaptığı ahdi hatırladı,+
Yüce vefasından ötürü onlara acıdı.+
46 Ve kendilerini tutsak edenlerin
Onlara merhamet etmesini sağladı.+
47 Kurtar bizi Tanrımız Yehova.+
Kutsal ismine şükürler sunalım,+
Seni kıvançla yüceltelim diye+
Hepimizi milletler arasından topla.+
48 İsrail’in Tanrısı Yehova’ya,
Devirler boyu şükürler olsun;+
Ve bütün halklar Amin, desin.+
Yah’ı yüceltin!+
BEŞİNCİ KİTAP
(Mezmur 107 - 150)
107 Yehova’ya şükürler sunun, çünkü O iyidir;+
Vefalı sevgisi sonsuzdur.+
2 Böyle desin Yehova’nın kurtardıkları,+
Çünkü düşmanın elinden onları geri aldı,+
3 Başka ülkelerden bir araya topladı,+
Gündoğusundan ve günbatısından,+
Kuzeyden ve güneyden getirdi.+
4 Issız topraklarda, çölde, oradan oraya dolaştılar;+
Oturacakları şehre+ giden bir yol bulamadılar.
5 Acıktılar, susadılar;+
Hiçbirinde can kalmadı.+
6 Sıkıntıya düşünce Yehova’ya feryat ettiler,+
Onları çektikleri dertlerden kurtardı.+
7 Oturacakları bir şehre gelene dek,+
Onları doğru yolda yürüttü.+
8 Şükretsinler Yehova’ya vefalı sevgisinden ötürü,+
İnsanoğulları için yaptığı harikalardan dolayı.+
9 Çünkü susamış cana bol su verdi,+
Acıkmış canı nimetlerle doyurdu.+
10 Zincire vurulmuş, ıstırap içinde mahkûmlar,+
Karanlıkta, ölüm gölgesinde oturanlar vardı.+
11 Çünkü Tanrı’nın sözlerine isyan etmişler,+
Yüceler Yücesinin öğüdüne saygı göstermemişlerdi.+
12 Sıkıntılarla onlara baş eğdirdi,+
Tökezlediler, yardım eden yoktu.+
13 Sıkıntıya düşünce Yehova’ya yakardılar,+
Onları yine dertlerinden kurtardı.+
14 Bağlarını parçaladı+
Ve onları ölüm gölgesinden, karanlıktan çıkardı.+
15 Şükretsinler Yehova’ya vefalı sevgisinden ötürü,+
İnsanoğulları için yaptığı harikalardan dolayı.+
16 Çünkü tunç kapıları kırdı,+
Demir sürgüleri parçaladı.+
17 İsyanları ve suçları yüzünden,+
Akılsızlar başlarına dert açmıştı.+
18 Canları her yiyecekten tiksinir olmuş,+
Ölümün kapılarına gelmişlerdi.+
19 Sıkıntıya düşünce Yehova’ya yakardılar,+
Onları yine dertlerinden kurtardı.+
20 Emretti, onları iyileştirdi,+
Düştükleri çukurdan kurtardı.+
21 Şükretsinler Yehova’ya vefalı sevgisinden ötürü,+
İnsanoğulları için yaptığı harikalardan dolayı.+
22 Şükran kurbanları sunsunlar+
Ve O’nun işlerini sevinç nidalarıyla duyursunlar.+
23 Gemilerle denize açılanlar,+
Engin sularda ticaret yapanlar,+
24 Onlar Yehova’nın işlerini,+
Derin sulardaki harikalarını,+
25 Bir sözüyle nasıl şiddetli rüzgâr çıkardığını,+
Ve dalgaları kabarttığını gördüler.+
26 Onlar göklere yükselir,
Ve diplere inerler,
Felaket yüzünden canları erir gider.+
27 Sarhoş gibi sallanır, sendeler dururlar,+
Bütün hikmetleri de boşa çıkar.+
28 Sıkıntıya düşünce Yehova’ya feryat ettiler,+
Ve onları dertlerinden kurtardı.+
29 Fırtınayı dindirir,+
Denizin dalgalarını yatıştırır.+
30 Ortalık yatışınca sevinirler,
O da onları diledikleri limana götürür.+
31 Şükretsinler Yehova’ya vefalı sevgisinden ötürü,+
İnsanoğulları için yaptığı harikalardan dolayı.+
32 Halkın cemaatinde O’nu yüceltsinler,+
Ve ihtiyar meclisinde övsünler.+
33 O ırmakları çöle,+
Taşkın suları kuru toprağa çevirir.+
34 Orada yaşayanların kötülüğünden ötürü,
Verimli toprakları tuz diyarına döndürür.+
35 Çölü sazlık göle çevirir,+
Susuz topraklarda sular akıtır.+
36 Yaşayacak bir şehir kursunlar diye,+
Açları oraya yerleştirir.+
37 Tarlalar eker, bağlar kurarlar+
Ve bereketli ürünü toplarlar.+
38 Çoğalsınlar diye onlara bereket verir,+
Sığırlarını da eksiltmez.+
39 Fakat sonra, baskı, felaket ve keder yüzünden+
Yine azalır, iki büklüm olurlar.+
40 Yolu izi olmayan yerlerde dolaşıp dursunlar diye,+
Soyluları utanca boğar.+
41 Fakat yoksulu sıkıntıdan esirger,+
Ailesini büyütür, bir sürü gibi çoğaltır.+
42 Dürüst insanlar bunu görüp sevinir,+
Kötüler ise ağızlarını kapatır.+
43 Hikmetli kişi kimdir? Bütün bunları göz önünde tutan+
Ve Yehova’nın vefalı işlerine dikkat eden.+
İlahi. Davut’un mezmuru.
108 Yürekten kararlıyım ey Tanrı.+
İlahiler, ezgiler söyleyeceğim,+
Gönlüm de susmayacak.+
2 Uyan ey telli sazım, sen de uyan ey lir.+
Seheri ben uyandırayım.+
3 Seni halklar arasında yüceltirim ey Yehova;+
Sana milletler arasında ilahi söylerim.+
4 Çünkü vefalı sevgin gökler üzerindedir,+
Sadakatin bulutlara erişir.+
5 Yüceliğin gökleri aşsın ey Tanrı;+
İhtişamın tüm yeryüzü üzerinde olsun.+
6 Sağ elinle kurtar beni, cevap ver,+
Ve sevdiklerin feraha çıksın.+
7 Kutsal Tanrı konuştu.+
“Sevinçle coşacağım, Sukkot Ovasını+ ölçüp böleceğim” dedi,
“Ve Şekem’i+ dilediğime pay olarak vereceğim.+
8 Gilead+ Benimdir, Manasse+ de Benim;
Efraim önderimin kalesi,+
Yahuda önderlik değneğimdir.+
9 Moab+ leğenimdir.+
Çarığımı Edom’a+ fırlatacağım.+
Filistiye’ye karşı+ zaferi haykıracağım.”+
10 Surlu şehre beni kim götürecek?+
Edom’a kadar kim bana yol gösterecek?+
11 Ey Tanrım Sen değil misin? Sen ki bizi terk ettin,+
Sen ki ordularımızdan desteğini çektin.+
12 Sıkıntıdan çıkmamıza yardım et ne olur,+
Çünkü insandan kurtuluş beklemek boştur.+
13 Biz tüm gücümüzü Tanrı’dan alırız,+
O düşmanlarımızı çiğner geçer.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
109 Ey yücelttiğim Tanrım,+ suskun kalma ne olur.+
2 Çünkü kötüler, hilekârlar bana diş gösteriyorlar.+
Hakkımda yalanlar söylüyorlar.+
3 Nefret dolu sözlerle etrafımı sardılar,+
Yok yere benimle kavga ediyorlar.+
4 Sevgime suçlamayla karşılık veriyorlar,+
Bense duama devam ediyorum.+
5 İyiliğime kötülükle,+
Sevgime nefretle karşılık veriyorlar.+
6 Kötü adamı onun başına koy,
Sağ yanında hep bir suçlayan+ olsun.
7 Yargılandığında kötülüğü ortaya çıksın,
Duası bir günah olsun.+
8 Ömrü kısa sürsün,+
Onun gözetim işini başkası alsın.+
9 Çocukları yetim,+
Karısı dul kalsın.+
10 Oğulları avare dolaşsın,+
Dilenip dursunlar,
Viranelerinden çıkıp yiyecek arasınlar.+
11 Varı yoğu tefecinin tuzağına düşsün,+
Emek verdiği ürünü yabancılar+ yağmalasın.+
12 Hiç kimseden vefa görmesin,+
Yetim kalan çocuklarına kimse sahip çıkmasın.
13 Soyu kesilsin,+
Sonraki nesilde adı silinip gitsin.+
14 Yehova atalarının suçunu ansın,+
Anasının günahı+ silinmesin.+
15 Suçları hep Yehova’nın önünde olsun,+
O da adını yeryüzünden söküp atsın.+
16 Çünkü o vefa göstermeyi unuttu,+
Mazlumu ve yoksulu,+
Yüreği kırık olanı öldürmek için+ peşine düştü.
17 Hep laneti sevdi,+ o da kendi başına geldi,+
Lütuf göstermekten hoşlanmadı,+
O da ondan uzaklaştı.+
18 Lanet bir giysi gibi üzerini örttü.+
Su gibi karnına girdi,+
Yağ gibi kemiklerine işledi.
19 O lanet, bir giysi gibi onu sarsın,+
Bir kuşak gibi hep beline dolansın.+
20 Beni suçlayana, bana hakaret edene,+
Yehova’nın karşılığı bu olsun,+
21 Fakat Sen Ulu+ Rab Yehova’sın.
Adın uğruna+ lütfet bana.
Kurtar beni, çünkü vefalı sevgin büyüktür.+
22 Ben mazlum ve yoksulum,+
Bağrımda yüreğim paramparça.+
23 Gün batınca yok olan gölge gibi geçip gidiyorum,+
Çekirge gibi silkelenip atılıyorum.
24 Dizlerim oruç tutmaktan+ titriyor,
Bedenim eriyip bitti, tenimde yağın ışıltısı kalmadı.+
25 Etrafıma yüzkarası oldum,+
Beni görünce başlarını sallıyorlar.+
26 Yardım et bana ey Yehova Tanrım;+
Vefalı sevginden ötürü kurtar beni.+
27 Onlar da bilsin ki bu Senin elin;+
Sen ey Yehova, bunu Sen yaptın.+
28 Onlar lanet okuyup dursun,+
Sen ise bana olan lütfunu bildir.+
Saldırıya geçtiler, fakat mahcup olsunlar,+
Ve Senin kulun sevinsin.+
29 Beni suçlayanlar rezilliğe bürünsün,+
Üzerlerine utancı kaftan gibi giysinler.+
30 Ağzımdan Yehova’ya övgüler dökülecek,+
Halklar arasında O’nu yücelteceğim.+
31 Çünkü O yoksulun sağında durur,+
Onu mahkûm edenlerden canını korur.
Davut’un mezmuru.
110 Yehova Efendime+ dedi ki,
“Ben düşmanlarını ayaklarının altına basamak yapıncaya dek+
Sağımda otur.”+
2 Yehova kudret asanı+ Sion’dan+ gönderecek,
“Git, düşmanlarının arasında hâkimiyet kur” diyecek.+
3 Sen ordularını topladığın gün,+ halkın+ kendini gönüllü olarak+ sunacak.
Gençlerin Sana, seherin bağrından doğan çiy damlaları gibi,+
Göz alıcı bir kutsallık içinde+ gelecek.
4 Yehova yemin etti;+ kararından caymaz.+
“Sen Melkisedek usulüne göre,+
Devirler boyu kâhinsin!” dedi.+
5 Yehova senin sağındadır,+
Öfke günü geldiğinde, kralları paramparça edecek.+
6 Milletler arasında hükmünü gerçekleştirecek,+
Her yeri cesetlerle dolduracak.+
Kalabalık bir diyarın reisini paramparça edecek.+
7 Yol üzerindeki dereden su içecek,+
Bu yüzden başını dik tutacak.+
111 Yah’ı yüceltin!+
א [Alef]
Dürüst insanların meclisinde, onların topluluğunda+
ב [Bet]
Yehova’yı bütün yüreğimle yüceltirim.+
ג [Gimel]
2 Yehova’nın işleri büyüktür,+
ד [Dalet]
Onlardan zevk alanlar onları araştırır.+
ה [He]
3 O’nun yaptıkları+ itibarlı ve görkemlidir,+
ו [Vav]
Ve doğruluğu sonsuza dek sürer.+
ז [Zayin]
4 Harika işleriyle unutulmaz bir isim yaptı.+
ח [Het]
Yehova lütufkârdır, merhametlidir.+
ט [Tet]
5 Kendisinden korkanlara yiyecek verir.+
י [Yod]
Ahdini devirler boyu unutmaz.+
כ [Kaf]
6 Halkına milletlerin mirasını verirken,+
ל [Lamed]
İşlerinin gücünü onlara gösterdi.+
מ [Mem]
7 Elinin eserleri hakikat ve adalettir;+
נ [Nun]
Verdiği tüm buyruklar güvenilirdir,+
ס [Sameh]
8 Devirler boyu, sonsuza dek pekiştirilmişler,+
ע [Ayin]
Özlerinde hakikat ve doğruluk var.+
פ [Pe]
9 O yardım gönderip halkını kurtardı.+
צ [Tsade]
Ahdinin devirlerce sürmesini emretti.+
ק [Kof]
O’nun adı kutsaldır, korku uyandırır.+
ר [Reş]
10 Hikmet Yehova korkusuyla başlar.+
ש [Sin]
Emirlerine uyanlar sağgörülüdür,+
ת [Tav]
O sonsuza dek yüceltilmeli.+
112 Yah’ı yüceltin!+
א [Alef]
Ne mutlu Yehova’dan korkan insana,+
ב [Bet]
O’nun emirlerinden+ çok zevk alana!+
ג [Gimel]
2 Onun soyu yeryüzünde güçlenecek.+
ד [Dalet]
Dürüst insanların nesli nimetler görecek.+
ה [He]
3 Onun evinde değerli şeyler ve servet vardır;+
ו [Vav]
Doğruluğu da sonsuza dek kalır.+
ז [Zayin]
4 Dürüstler için karanlıkta doğan bir ışıktır,+
ח [Het]
Lütufkârdır, merhametli ve doğrudur.+
ט [Tet]
5 Lütfeden+ ve ödünç veren+ adam iyidir,
י [Yod]
İşlerini adaletle yürütür.+
כ [Kaf]
6 O asla sarsılmaz,+
ל [Lamed]
Doğru insanın adı devirler boyu unutulmaz.+
מ [Mem]
7 Kötü haberden de korkmaz,+
נ [Nun]
Yüreği kararlıdır,+ Yehova’ya güvenir.+
ס [Sameh]
8 Yüreği titremez,+ asla korkmaz,+
ע [Ayin]
Sonunda düşmanının düşüşünü görecektir.+
פ [Pe]
9 Çevresine bol bol dağıtır, yoksullara verir.+
צ [Tsade]
Doğruluğu sonsuza dek kalır.+
ק [Kof]
Gücü ve ihtişamı artar.+
ר [Reş]
10 Kötü adam bunu görünce sinirlenir.+
ש [Şin]
Diş gıcırdatır, için için kendini tüketir.+
ת [Tav]
Oysa kötülerin arzuları silinip gidecektir.+
113 Yah’ı yüceltin!+
Ey Yehova’nın kulları, O’nu yüceltin,+
Yehova’nın ismini yüceltin!+
2 Şimdi ve devirler boyunca,+
Yehova’nın ismine şükredilsin.+
3 Gündoğusundan günbatısına+
Yehova’nın ismi yüceltilecek.+
4 Yehova tüm milletler üzerinde yücedir,+
İhtişamı gökleri aşmıştır.+
5 Tanrımız Yehova gibisi var mı,+
Var mı O’nun gibi yücelerde oturan?+
6 Göklere ve yere bakmak için eğilir,+
7 Düşkünü topraktan kaldırır,+
Yoksulu kül yığınından çıkarır,+
8 Onu soyluların+ yanına,
Halkının ileri gelenleri+ arasına oturtur.
9 Kısır kadını bir eve yerleştirir,+
Çocuk sahibi sevinçli bir anne yapar.+
Yah’ı yüceltin!+
114 İsrail Mısır’dan çıktığında,+
Yakup evi anlaşılmaz bir dil konuşan halkın+ arasından ayrıldığında,
2 Yahuda O’nun kutsal yeri,+
İsrail saltanat diyarı oldu.+
3 Deniz olanları gördü, geri kaçtı,+
Ürdün Irmağı da geri geri aktı.+
4 Dağlar koç gibi zıpladı,+
Tepeler kuzu gibi sıçradı.
5 Ey deniz, sana ne oldu da kaçıyorsun,+
Sen Ürdün, neden geri geri akıyorsun?+
6 Ey dağlar, neden koç gibi zıplıyorsunuz,+
Siz tepeler, neden kuzu gibi sıçrıyorsunuz?+
7 Rabbin, Yakup’un Tanrısının önünde,
Acıyla kıvran ey yeryüzü.+
8 Çünkü O, kayayı sazlık göle çevirir,+
Çakmaktaşından su pınarı çıkarır.+
115 Biz bir şeye layık değiliz ey Yehova;+
Vefalı sevgin ve sadakatin+ uğruna,
Bizi değil Kendi adını yücelt.+
2 Neden milletler,+
“Nerede şimdi onların Tanrısı” desin?+
3 Bizim Tanrımız göklerde;+
Ve dilediği her şeyi yaptı.+
4 Onların putları ise gümüş ve altın,+
Hepsi insan elinin eseri.+
5 Ağızları var, konuşamazlar,+
Gözleri var, göremezler;+
6 Kulakları var, duyamazlar.+
Burunları var, koku alamazlar.+
7 Elleri var, dokunamazlar.+
Ayakları var, yürüyemezler;+
Boğazlarından ses çıkaramazlar.+
8 Onları yapanlar da,+
Onlara güvenenler de+ onlar gibi olacak.
9 Ey İsrail, sen Yehova’ya güven;+
O yardımcın ve kalkanındır.+
10 Ey Harun evi, sen Yehova’ya güven;+
O yardımcın ve kalkanındır.+
11 Siz Yehova’dan korkanlar, Yehova’ya güvenin;+
O yardımcınız ve kalkanınızdır.+
12 Yehova bizi andı; bize nimetler verecek,+
İsrail evine nimetler verecek,+
Harun evine nimetler verecek.+
13 Yehova Kendisinden korkanlara,+
Küçüklere ve büyüklere+ nimetler verecek.
14 Yehova sizi,+
Sizi ve oğullarınızı çoğaltacak.+
15 Siz Yehova’nın nimetlerini,+
Göğü ve yeri yaratanın+ bereketini görenlersiniz.
16 Gökler Yehova’nın gökleri,+
Fakat yeryüzünü insanoğullarına verdi.+
17 Ölüler, sessizlik diyarına inenler,+
Yah’ı yüceltemez.+
18 Fakat biz Yah’a şükredeceğiz,+
Şimdi ve devirler boyu.+
Yah’ı yüceltin!+
116 Yehova sesimi, yalvarışımı+ duyunca+
İçim sevgiyle dolar.
2 O bana kulak verdi,+
Ben de ömrüm boyunca O’na yakarırım.+
3 Ölüm ipleri etrafımı sarmıştı,+
Ölüler diyarının sıkıntısı beni bulmuştu,+
Derde ve kedere boğulmuştum.+
4 Fakat Yehova’ya adıyla yakardım;+
“Ah Yehova, kurtar canımı!” dedim.+
5 Yehova lütufkâr ve doğrudur,+
Tanrımız merhamet gösterir.+
6 Yehova deneyimsiz olanı korur.+
Takatim kalmamıştı, beni de kurtardı.+
7 Yeniden rahata kavuş ey gönlüm,+
Çünkü Yehova sana iyilik etti.+
8 O canımı ölümden kurtardı,+
Beni gözyaşı dökmekten, tökezlemekten kurtardı.+
9 Yaşayanlar diyarında,+ Yehova’nın huzurunda yürüyeceğim.+
10 İman ettim+ ve konuşmaya başladım,+
Büyük ıstıraplar içindeydim.
11 Telaşa kapılınca,+
“Her insan yalancı” dedim.+
12 Bana yaptığı iyilikler karşılığında
Yehova’ya ne vereyim?+
13 Büyük kurtuluş+ kâsesini alayım,
Ve Yehova’ya adıyla yakarayım.+
14 Yehova’ya adadığım adakları
O’nun halkının huzurunda yerine getireyim.+
15 Vefalı kullarının ölümü
Yehova’nın gözünde değerlidir.+
16 Ah Yehova,+
Ben Senin kulunum.+
Kulunum; hizmetçinin oğluyum.+
Beni saran bağları Sen çözdün.+
17 Sana şükran kurbanı sunacağım,+
Sana adınla yakaracağım ey Yehova.+
18 Yehova’ya adadığım adakları
O’nun halkının huzurunda yerine getireyim,+
19 Ey Yeruşalim, adaklarımı senin içinde,+
Yehova’nın evinin avlularında yerine getireyim.+
Yah’ı yüceltin!+
117 Yehova’yı yüceltin, tüm milletler;+
O’na övgüler sunun tüm boylar.+
2 Çünkü bize büyük vefa gösterdi,+
Yehova’nın sadakati+ devirler boyu sürer.
Yah’ı yüceltin!+
118 Yehova’ya şükürler sunun, çünkü O iyidir;+
Vefalı sevgisi sonsuzdur.+
2 İsrail desin ki,
“Vefalı sevgisi sonsuzdur.”+
3 Harun evinden olanlar desin ki,+
“Vefalı sevgisi sonsuzdur.”+
4 Yehova’dan korkanlar desin ki,+
“Vefalı sevgisi sonsuzdur.”+
5 Sıkıntılar içindeyken Yah’a yakardım;+
Yah cevap verdi, beni feraha çıkardı.+
6 Yehova yanımda; ben korkmam.+
İnsan bana ne yapabilir?+
7 Benden nefret edenlerin düşüşünü görmem için,+
Yehova bana yardım edenlerin yanında.+
8 Yehova’ya sığınmak,+
İnsanoğluna güvenmekten iyidir.+
9 Yehova’ya sığınmak,+
Soylulara güvenmekten iyidir.+
10 Tüm milletler etrafımı sardı,+
Yehova’nın adıyla püskürttüm onları.+
11 Etrafımı sardılar, evet beni kuşattılar,+
Yehova’nın adıyla püskürttüm onları.
12 Arılar gibi başıma üşüştüler;+
Fakat çalı ateşi gibi sönüverdiler.+
Yehova’nın adıyla püskürttüm onları.+
13 Düşeyim diye ittiler,+
Fakat Yehova bana yardım etti.+
14 Yah sığınağım, gücüm,+
O beni kurtarır.+
15 Doğruların çadırlarından,+
Sevinç ve kurtuluş+ nidaları yükselir.+
Yehova sağ eliyle büyük gücünü gösterir.+
16 Yehova’nın sağ eli yükselir;+
Yehova sağ eliyle büyük gücünü gösterir.+
17 Ölmeyeyim, yaşayayım ki,+
Yah’ın işlerini bildireyim.+
18 Yah beni ağır şekilde terbiye etti,+
Fakat ölüme terk etmedi.+
19 Bana doğruluğun kapılarını açın,+
Oradan girip Yah’ı yücelteyim.+
20 Bu Yehova’nın kapısıdır,+
Oradan ancak doğrular girer.+
21 Seni yüceltirim, çünkü bana cevap verdin+
Ve benim kurtarıcım oldun.+
22 Yapı ustalarının reddettiği taş+
Köşenin baş taşı oldu.+
23 Bu Yehova’dandır,+
Ve bizim gözümüzde harikadır.+
24 O gün, Yehova’nın yarattığı gündür,+
Biz o gün sevinçli, neşeli olacağız.+
25 Ah Yehova, ne olur kurtar!+
Ah Yehova, ne olur başarılı kıl!+
26 Yehova’nın adıyla gelen kutlu olsun;+
Yehova’nın evinde size hayırdua ettik.+
27 Yehova kudretli Tanrı’dır,+
Bize ışık verir.+
Sunağın boynuzlarına kadar+
Bayram alayını+ dallarla süsleyin.+
28 Sen benim kudretli Tanrımsın, Sana övgüler sunarım;+
Seni yüceltirim ey Tanrım.+
29 Yehova’ya şükürler sunun, çünkü O iyidir;+
Vefalı sevgisi sonsuzdur.+
א [Alef]
119 Ne mutlu temiz bir yaşam sürene,+
Yehova’nın kanunundan sapmayana.+
2 Ne mutlu O’nun hatırlatmalarına uyana,+
Bütün yüreğiyle O’na yönelene.+
3 O’nun yolunda yürüyenler+
Hiçbir haksızlık yapmaz.+
4 Sen buyruklar verdin,+
Onlara dikkatle uyulmasını emrettin.+
5 Keşke sağlam adımlarla yürüyüp+
Kurallarına uyabilsem!+
6 O zaman, Senin bütün emirlerine+ baktığımda
Mahcup olmam.+
7 Adil hükümlerini öğrenince,+
Seni dürüst bir yürekle yüceltirim.+
8 Senin kurallarına hep uyarım.+
Ne olur büsbütün terk etme beni.+
ב [Bet]
9 Bir genç+ yolunu nasıl temiz tutar?
Senin sözüne göre kendine dikkat ederek.+
10 Bütün yüreğimle Sana yöneldim,+
Emirlerinden sapmama izin verme.+
11 Sana karşı günah işlememek için,+
Sözlerini yüreğimde sakladım.+
12 Sana şükürler olsun ey Yehova,
Bana kurallarını öğret.+
13 Ağzından çıkan bütün hükümleri,+
Benim dilim bildirdi.+
14 Hatırlatmalarının rehberliğinde yürürken,
Her tür servete sahipmişim gibi sevindim.+
15 Ben hep buyruklarını düşüneceğim,+
Yollarına dikkat edeceğim.+
16 Çünkü yasalarına sevgiyle bağlıyım,+
Sözünü unutmam.+
ג [Gimel]
17 Bu kuluna iyilik et ki yaşayayım+
Ve Senin sözünü tutayım.+
18 Gözlerimi aç da
Kanunundaki+ harikalara bakayım.+
19 Bu diyarda bir garipten başka neyim,+
Emirlerini+ saklama benden.
20 Senin hükümlerinin özlemiyle+
İçim yanıp tutuşuyor.+
21 Sen o lanetli küstahları,+
Emirlerinden sapanları+ azarladın.
22 Utancı ve hakareti üzerimden kaldır,+
Çünkü hatırlatmalarına bağlı kaldım.+
23 Önderler oturdu, aralarında bana karşı konuştular.+
Fakat kulun hep Senin kurallarını düşünür.+
24 Senin hatırlatmalarını da çok severim,+
Bana akıl veren onlardır.+
ד [Dalet]
25 Neredeyse toprak olacağım,+
Verdiğin sözden ötürü yaşat beni.+
26 Bana cevap veresin diye bütün yaptıklarımı anlattım,+
Kurallarını öğret bana.+
27 Buyruklarının gösterdiği yolu öğret ki,+
Harika işlerin üzerinde düşüneyim.+
28 Kederden gözüme uyku girmiyor,+
Verdiğin sözden ötürü ayağa kaldır beni.+
29 Sahtekârlık yolundan beni uzak tut,+
Kanununu öğreterek lütfet bana.+
30 Ben sadakat yolunu seçtim,+
Çünkü hükümlerini haklı gördüm.+
31 Beni utandırma ey Yehova.+
Hatırlatmalarına sımsıkı bağlandım.+
32 Emirlerinin öğrettiği yolda koşacağım,+
Çünkü Sen yüreğimde onlara yer açtın.+
ה [He]
33 Kurallarının yolunda eğit beni ey Yehova,+
Ben de sonuna kadar onlara bağlı kalayım.+
34 Beni anlayışlı kıl ki, kanununa uyayım+
Ve onu bütün yüreğimle uygulayayım.+
35 Beni emirlerinin yolunda yürüt,+
Çünkü bundan zevk alırım.+
36 Yüreğimi kazanca değil,+
Hatırlatmalarına yönelt.+
37 Gözümü adi şeylerden çevir,+
Beni Kendi yolunda yaşat.+
38 Kuluna verdiğin sözleri yerine getir ki+
Senden korksun.+
39 Beni korkutan utancı sona erdir,+
Çünkü Senin hükümlerin doğrudur.+
40 Senin buyruklarını özlüyorum,+
Doğruluğundan ötürü yaşat beni.+
ז [Vav]
41 Vefalı sevgin bana erişsin,+
Verdiğin sözlerden ötürü kurtar beni ey Yehova.+
42 Ve bana hakaret edene verecek bir cevabım olsun,+
Çünkü sözüne güvendim.+
43 Hakikat sözünü dilimden büsbütün alma,+
Çünkü ben Senin hükmüne umut bağladım.+
44 Daima kanununa uyarım,+
Devirler boyu, sonsuza dek.+
45 Ben ferah yerlerde yürüyeceğim,+
Çünkü buyruklarını araştırdım.+
46 Senin hatırlatmalarını krallar önünde de söyleyeceğim,+
Asla utanmayacağım.+
47 Ve sevdiğim emirlerinde+
Zevk bulacağım.+
48 Sevdiğim emirlerinden+ ötürü ellerimi Sana açacağım
Ve Senin kurallarını düşüneceğim.+
ז [Zayin]
49 Kuluna verdiğin sözü hatırla,+
Bundan ötürü bekledim.+
50 Sıkıntılı günümde böyle teselli buldum,+
Çünkü Senin sözlerin yaşattı beni.+
51 Küstahlar benimle çok alay etti,+
Fakat Senin kanunundan sapmadım.+
52 Devirler önce verdiğin hükümleri andım,+
Ve teselli buldum, ey Yehova.+
53 Kanununu terk eden+ kötüler yüzünden,
Şiddetli bir öfke kaplıyor içimi.+
54 Şu gurbet evimde+
Senin kuralların bana ilahi oldu.+
55 Kanununa hep uymak için,+
Geceleyin adını anarım ey Yehova.+
56 İşte bütün bunları yaşadım,
Çünkü Senin buyruklarından çıkmadım.+
ח [Het]
57 Benim payım Sensin Yehova,+
Sözünü tutmaya ant ettim.+
58 Bütün yüreğimle Sana yakardım,+
Sözlerinden ötürü lütfet bana.+
59 Tuttuğum yolu düşündüm ki,+
Hatırlatmalarına göre adım atayım.+
60 Emirlerine uymak için,+
Çabuk davrandım, gecikmedim.+
61 Kötülerin ipleri etrafımı sardı.+
Fakat ben Senin kanununu unutmadım.+
62 Adil hükümlerinden+ ötürü şükretmek için
Gece yarıları kalkarım.+
63 Senden korkanların, buyruklarını tutanların+
Hepsine arkadaşım ben.+
64 Yeryüzü vefalı sevginle dolu ey Yehova.+
Kurallarını öğret bana.+
ט [Tet]
65 Sözünü tuttun ey Yehova,+
Bu kuluna çok iyi davrandın.+
66 Bana iyilik,+ sağduyu+ ve bilgi+ öğret,
Çünkü emirlerine iman ettim.+
67 İstemeden günah işlemiştim ve sıkıntıya düşmüştüm,+
Fakat şimdi sözlerini tutuyorum.+
68 Sen iyisin, iyilik edersin.+
Kurallarını öğret bana.+
69 Küstahlar yalanlarla beni karaladı.+
Ben ise buyruklarına bütün yüreğimle uyarım.+
70 Onların yüreği yağlanıp duyarsızlaşmış,+
Ben ise kanununa sevgiyle bağlıyım.+
71 Senin kurallarını öğrenmek için,+
Sıkıntı çekmem iyidir.+
72 Ağzından çıkan kanun+ benim için iyidir,+
Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.+
י [Yod]
73 Beni Senin ellerin yarattı; onlar biçimlendirdi.+
Bana anlayış ver ki emirlerini öğreneyim.+
74 Senden korkanlar beni gördü ve sevindi,+
Çünkü ben Senin sözüne umut bağladım.+
75 Senin hükümlerin adil ey Yehova, iyi bilirim,+
Beni terbiye ederken de sadakatini gösterdin.+
76 Bu kuluna verdiğin sözlerden ötürü,+
Vefalı sevgin beni teselli etsin ne olur.+
77 Merhametin bana erişsin ki yaşayayım,+
Kanununa sevgiyle bağlıyım.+
78 Beni yok yere aldatan küstahlar utansın,+
Ben ise hep Senin buyruklarını düşünürüm.+
79 Senden korkanlar
Ve hatırlatmalarını+ bilenler bana gelsin.+
80 Utanç duymamak için,+
Yüreğim kurallarına kusursuz şekilde uysun.+
כ [Kaf]
81 Kurtaracağın günü görmeye can atıyorum,+
Çünkü Senin sözüne umut bağladım.+
82 “Beni ne zaman teselli edeceksin?” diyerek+
Sözlerini beklemekten gözümün feri söndü,+
83 Dumanda kurumuş tuluma+ döndüm.
Fakat Senin kurallarını unutmadım.+
84 Bu kulun daha ne kadar bekleyecek?+
Bana zulmedenlere ne zaman hükmedeceksin?+
85 Kanununa uymayan küstahlar+
Kuyumu kazıyorlar.+
86 Senin bütün emirlerin güvenilirdir.+
Yardımıma gel, bana yok yere zulmediyorlar.+
87 Az kalsın beni yeryüzünden silip atacaklardı,+
Fakat ben, Senin buyruklarından sapmadım.+
88 Vefalı sevginden ötürü beni yaşat ki,+
Ağzından çıkan hatırlatmalara uyayım.+
ל [Lamed]
89 Senin sözün göklerde,+
Devirler boyu durur ey Yehova.+
90 Sadakatin nesiller boyu sürer,+
Sapasağlam dursun diye yeri Sen pekiştirdin.+
91 Hepsi Senin hizmetinde,+
Koyduğun hükümlerden ötürü hâlâ yerlerinde.+
92 Kanununa sevgiyle bağlı olmasam,+
Sıkıntılar içinde tükenir giderdim.+
93 Buyruklarını hiçbir zaman unutmam,+
Çünkü beni onlarla yaşattın.+
94 Ben Sana aitim, kurtar beni,+
Çünkü buyruklarını araştırdım.+
95 Kötüler beni yok etmek için bekliyor.+
Fakat ben hatırlatmalarına dikkat ediyorum.+
96 Her kusursuz şeyin bir sonu olduğunu gördüm.+
Fakat Senin emirlerine sınır yoktur.
מ [Mem]
97 Kanununu öyle severim ki,+
Bütün gün onu düşünürüm.+
98 Emirlerin beni düşmanlarımdan daha hikmetli kılar+
Çünkü daima benimledir onlar.+
99 Öğretmenlerimden daha derin bir anlayış edindim,+
Çünkü hep hatırlatmalarını düşünüyorum.+
100 Büyüklerimden daha akıllı davrandım,+
Çünkü buyruklarına bağlı kaldım.+
101 Senin sözünü tutmak için,+
Adımlarımı her kötü yoldan sakındım.+
102 Senin hükümlerinden sapmadım,+
Çünkü beni Sen eğittin.+
103 Sözlerin ağzımda eridi,
Damağıma baldan da tatlı geldi.+
104 Buyrukların sayesinde akıllıca davranıyorum.+
Bu yüzden her yalan yoldan nefret ediyorum.+
נ [Nun]
105 Sözün adımlarım için kandil,+
Yolum için ışıktır.+
106 Senin adil hükümlerine uymak için+
Ant ettim ve andımı yerine getireceğim.+
107 Çok sıkıntılar çektim,+
Ey Yehova, verdiğin sözden ötürü yaşat beni.+
108 Ey Yehova, ağzımdan çıkan gönüllü sunulardan hoşnut ol,+
Ne olur hükümlerini öğret bana.+
109 Canım her an tehlikede;+
Fakat kanununu unutmuyorum.+
110 Kötüler bana tuzak kurdu,+
Fakat buyruklarından sapmadım.+
111 Hatırlatmalarını daima kendime mal ettim,+
Çünkü yüreğimin sevinci onlardır.+
112 Senin kurallarına uymaya yüreğimi hazırladım,+
Daima, sonuna kadar.+
ס [Sameh]
113 İki yana yalpalayanlardan nefret ettim,+
Fakat Senin kanununu sevdim.+
114 Sen benim sığınağım ve kalkanımsın,+
Çünkü sözüne umut bağladım.+
115 Ey kötüler benden uzak durun ki,+
Tanrımın emirlerini yerine getireyim.+
116 Verdiğin sözlerden ötürü beni destekle de yaşayayım,+
Ve ümidimden dolayı beni utandırma.+
117 Bana destek ol ki kurtulayım,+
Senin kurallarından gözümü ayırmayacağım.+
118 Kurallarından sapanları savurup attın,+
Çünkü onlar hilekâr ve sahtekârdır.+
119 Dünyanın bütün kötülerini cüruf gibi atarsın,+
Hatırlatlamalarını bu yüzden seviyorum.+
120 Senin dehşetinden bedenim ürperiyor;+
Hükümlerinden ötürü korku içindeyim.+
ע [Ayin]
121 Ben adil ve doğru olanı yaptım,+
Ne olur hakkımı yiyenlerin eline bırakma beni!+
122 Bu kulunun iyiliğinin güvencesi ol,+
Küstahlar hakkımı yemesin.+
123 Kurtaracağın günü, adil sözlerinin yerine gelmesini beklemekten,+
Gözlerimin feri söndü.+
124 Bu kuluna vefalı sevgine göre davran+
Ve kurallarını öğret bana.+
125 Ben Senin kulunum.+ Beni anlayışlı kıl ki,+
Hatırlatmalarını kavrayayım.+
126 Ey Yehova, harekete geçmenin zamanı geldi,+
Çünkü Senin kanununu çiğniyorlar.+
127 Ben ise emirlerini,
Altından, saf altından+ da çok seviyorum.+
128 Bu yüzden her konudaki buyrukların benim için doğrudur;+
Her yalan yoldan nefret ediyorum.+
פ [Pe]
129 Hatırlatmaların ne harika!+
Bu yüzden onlara uyarım.+
130 Sözün açıklanınca ışık saçılır,+
Ve deneyimsiz kişi anlayış kazanır.+
131 Ağzım açık, soluk soluğayım,+
Çünkü emirlerini özlüyorum.+
132 Adını sevenler hakkındaki hükmüne göre,+
Halime bak da lütfet.+
133 Sözlerinin izinde adımlarımı pekiştir,+
Hiçbir kötülük bana hâkim olmasın.+
134 Hakkımı yiyen insanlardan kurtar beni,+
Senin buyruklarına uyayım.+
135 Bu kuluna yüzünün ışığını göster,+
Kurallarını öğret bana.+
136 Gözyaşlarım sel gibi akıyor,+
Çünkü insanlar Senin kanununa uymuyor.+
צ [Tsade]
137 Sen adilsin ey Yehova,+
Hükümlerin de doğru.+
138 Hatırlatmalarına uymamızı+
Doğrulukla ve büyük bir sadakatle+ emrettin.
139 Gayretim beni yedi bitirdi,+
Çünkü düşmanlarım Senin sözünü unuttu.+
140 Sözlerin öylesine saf ki,+
Bu kulun onları çok seviyor.+
141 Önemsizim, hor görülüyorum.+
Fakat buyruklarını unutmuyorum.+
142 Senin doğruluğun ebedi doğruluktur,+
Kanunun da hakikattir.+
143 Sıkıntılar, zorluklar peşimi bırakmıyor.+
Fakat ben emirlerine sevgiyle bağlıyım.+
144 Hatırlatmaların daima doğru.+
Beni anlayışlı kıl ki yaşayayım.+
ק [Kof]
145 Tüm yüreğimle yakardım.+ Cevap ver ey Yehova!+
Senin kurallarına hep uyacağım.+
146 Sana yakarıyorum, ne olur kurtar beni!+
Senin hatırlatmalarına bağlı kalacağım.+
147 Yardım için yakarayım diye, gün ağarmadan+ kalktım.+
Çünkü Senin sözüne umut bağladım.+
148 Sözlerini düşünmek için,+
Gece boyu gözümü yummadım.+
149 Vefalı sevginden ötürü sesimi duy,+
Ey Yehova, verdiğin hükümden ötürü yaşat beni.+
150 Edepsizliğe düşkün olanlar+ üzerime geliyor,
Senin kanunundan uzaklaşıyorlar.+
151 Sen kullarına yakınsın ey Yehova+
Ve bütün emirlerin hakikat.+
152 Senin hatırlatmalarını+ çoktandır bilirim,
Onları ebedi temeller üzerine kurdun.+
ר [Reş]
153 Sıkıntımı gör, kurtar beni+
Çünkü Senin kanununu unutmadım.+
154 Davamı gör, kurtar,+
Verdiğin sözlerden ötürü yaşat beni.+
155 Kurtuluş kötülerden uzaktır,+
Çünkü Senin kurallarını araştırmazlar.+
156 Merhametin çok büyük ey Yehova.+
Verdiğin hükümlerden ötürü yaşat beni.+
157 Bana zulmedenler, düşmanlarım öyle çok ki.+
Fakat ben Senin hatırlatmalarından sapmadım.+
158 Hainlik edenleri gördüm+
Ve tiksindim; çünkü Senin sözlerine uymuyorlar.+
159 Buyruklarını ne çok sevdiğimi gör.+
Ey Yehova, vefalı sevginden ötürü yaşat beni.+
160 Sözünün özü hakikattir,+
Ve adil hükümlerinin tümü ebedidir.+
ש [Sin] ya da [Şin]
161 Önderler bana yok yere zulmediyor,+
Fakat yüreğim Senin sözünden korkuyor.+
162 Büyük ganimet bulmuş adam gibi,+
Sözlerinle sevinç bulurum.+
163 Sahtekârlıktan nefret ederim,+ tiksinirim.+
Fakat Senin kanununu severim.+
164 Adil hükümlerinden ötürü,+
Günde yedi kez Sana şükrederim.+
165 Kanununu sevenlerin barışı bol olur,+
Onları hiçbir şey tökezletmez.+
166 Sağlayacağın kurtuluşa umut bağladım ey Yehova,+
Ve emirlerini yerine getirdim.+
167 Hatırlatmalarına uyarım+
Ve onları çok severim.+
168 Senin buyruklarına ve hatırlatmalarına bağlı kaldım,+
Çünkü bütün işlerim gözünün önünde.+
ת [Tav]
169 Yakarışım huzuruna ersin ey Yehova,+
Verdiğin sözden ötürü anlayışlı kıl beni.+
170 Lütuf dileğim huzuruna erişsin,+
Verdiğin sözlerden ötürü kurtar beni.+
171 Dudaklarımdan Sana şükürler dökülsün,+
Çünkü kurallarını bana öğretiyorsun.+
172 Dilim sözlerini ilahilerle ansın,+
Çünkü bütün emirlerin doğru.+
173 Elin yardımıma hazır olsun,+
Çünkü ben Senin buyruklarını seçtim.+
174 Beni kurtaracağın günü özlemle bekledim,+
Ey Yehova, kanununa sevgiyle bağlıyım.+
175 Yaşadıkça Sana şükredeyim,+
Ve hükümlerin yardımcım olsun.+
176 Kaybolmuş bir koyun gibi dolanıyorum.+ Ne olur bu kulunu ara,+
Çünkü emirlerini unutmuyorum.+
Şehre çıkış ilahisi.
120 Sıkıntıdayken Yehova’ya yakardım+
Ve bana cevap verdi.+
2 Ey Yehova, kurtar canımı sahtekâr ağızdan,+
Hilekâr dilden.+
3 Ey hilekâr dil,+ biliyor musun
Sana ne verilecek, eline geçen ne olacak?
4 Yiğidin sivri okları,+
Ve süpürgeçalısının yanan korları.+
5 Vay halime, çünkü Meşek’te+ garip kaldım,
Kedar çadırları+ arasına çadır kurdum.
6 Çok uzun zamandır
Barıştan nefret edenler arasında+ oturuyorum.+
7 Ben barış istiyorum;+ fakat ne zaman bundan söz etsem
Onlar savaşa hazırlanıyor.+
Şehre çıkış ilahisi.
121 Gözümü dağlara+ dikiyorum,
Yardımım nereden gelecek?+
2 Yardımım, göğü ve yeri yaratan+
Yehova’dan gelir.+
3 Ayaklarının sendelemesine O asla izin vermez,+
Seni koruyan asla uyuklamaz.+
4 İsrail’in koruyucusu+
Ne uyur, ne de uyuklar.+
5 Yehova seni korur.+
Yehova sağ yanında+ gölgendir.+
6 Gündüzün güneş,+
Geceleyin ay ışığı sana dokunmaz.+
7 Yehova seni her beladan korur.+
Canını gözetir.+
8 Senin gidişini, gelişini+
Şimdi ve daima Yehova gözetir.+
Davut’un, şehre çıkış ilahisi.
122 Bana “Yehova’nın evine+ gidelim”+
Dediklerinde çok sevindim.+
2 Senin kapılarından içeri ayak bastık,+
Ey Yeruşalim.+
3 Tek bir yapı gibi inşa edilmiş,+
Bir bütün olmuş Yeruşalim şehri.+
4 Kabileler gelsin,+
Yah’ın kabileleri yukarı çıksın,+
İsrail’e verilen hatırlatmaya+ göre
Yehova’nın ismine şükürler sunsun diye.+
5 Çünkü orada hüküm tahtları kurulmuş,+
Davut evinin tahtları.+
6 Sizler Yeruşalim’e barış dileyin,+
Ey şehir, seni sevenler kaygıdan uzak olsun.+
7 Savunma duvarları+ arkasında hep barışta ol,
Burçlarının içinde kaygıdan uzak kal.+
8 Ve şimdi, kardeşlerim ve arkadaşlarım uğruna,+
“Hep barış içinde ol” diyorum.+
9 Tanrımız Yehova’nın evi uğruna+
Sana hep iyilik diliyorum.+
Şehre çıkış ilahisi.
123 Ey Sen göklerde oturan,+
Gözlerimi Sana dikiyorum.+
2 Nasıl hizmetkâr efendisinin eline,+
Hizmetçi hanımının eline bakarsa;+
Biz de Tanrımız Yehova’ya bakar,+
O’ndan lütuf bekleriz.+
3 Bize lütfet ey Yehova, bize lütfet,+
Uğradığımız hakaretler canımıza yetti.+
4 Rahat içinde yaşayanların alayları,+
Kibirlilerin hakareti canımıza yetti.+
Davut’un, şehre çıkış ilahisi.
124 İsrail şimdi desin ki,+
“Yehova bizimle olmasaydı,+
2 İnsanlar üzerimize yürüdüğünde,+
Yehova bizimle olmasaydı,+
3 Bize karşı öfkeleri kabardığında+
Bizi diri diri yutarlardı.+
4 Sular silip süpürür+
Seller ezer geçerdi bizi.+
5 Kabaran sular
Ezer geçerdi bizi.+
6 Yehova’ya şükrolsun,
Bizi onlara yem+ etmedi.+
7 Avcıların tuzağından kurtulan+
Kuş gibiydi canımız.+
Tuzak kırıldı,+
Biz de kaçıp kurtulduk.+
8 Göğü ve yeri yaratanın,+
Yehova’nın adıdır yardımcımız.”+
Şehre çıkış ilahisi.
125 Yehova’ya güvenenler+ Sion Dağı gibidir,+
Sarsılmaz, devirler boyu ayakta kalırlar.+
2 Yeruşalim’in çevresini saran dağlar gibi,+
Yehova da halkının çevresini sarar,+
Şimdi ve devirler boyu.+
3 Doğrular suça el uzatmasın diye,+
Kötülük asası doğruların toprağında kalmaz.+
4 İyilere, yürekten dürüst olanlara+
İyilik et, ey Yehova.+
5 Çarpık yollara sapanları,+
Yehova hainlerle birlikte kovacak.+
İsrail üzerine barış olsun.+
Şehre çıkış ilahisi.
126 Yehova Sion’un sürgünlerini toplayıp geri getirdiğinde,+
Sanki rüyada gibiydik.+
2 O zaman ağzımız gülüşlerle,+
Dilimiz sevinç nidalarıyla dolmuştu.+
O zaman milletler arasında denildi ki,+
“Yehova onlar için büyük işler yaptı.”+
3 Evet, Yehova bizim için büyük işler yaptı,+
İçimiz sevinçle doldu.+
4 Sürgündeki kardeşlerimizi geri getir ey Yehova,+
Necef’e, yataklarına döndürdüğün sular gibi.+
5 Gözyaşı dökerek tohum eken,+
Sevinç nidalarıyla ürün biçecek.+
6 Tohum torbasını alıp+
Ağlayarak giden,+
Demetlerini yüklenip+
Sevinç nidalarıyla dönecek.+
Süleyman’ın, şehre çıkış ilahisi.
127 Evi Yehova inşa etmezse,+
Ustaların çalışıp didinmesi boşunadır.+
Şehri Yehova korumazsa,+
Bekçinin uyanık durması boşunadır.+
2 Sizin erken kalkmanız,+
Geç vakitlere dek ayakta kalmanız,+
Zahmetle ekmek yemeniz boşunadır.+
Rahat uykuyu O ancak sevdiğine verir.+
3 Çocuklar Yehova’dan mirastır;+
Rahmin ürünü bir ödüldür.+
4 İnsanın gençliğinde doğan çocuklar,+
Yiğidin elindeki oklar gibidir.+
5 Ok kılıfı onlarla dolu+ olan adama ne mutlu!
Düşmanla şehir kapısında konuştukları için
Utanç duymazlar.+
Şehre çıkış ilahisi.
128 Ne mutlu Yehova’dan korkan,+
O’nun yolunda yürüyen herkese!+
2 Çünkü kendi elinin emeğini yersin,+
Mutlu olursun ve iyilik bulursun.+
3 Evinin içinde karın,
Meyveli asma gibi olur.+
Sofranın etrafında oğulların zeytin fidanları gibi olur.+
4 İşte Yehova’dan korkan adam+
Böyle bereket görür.+
5 Yehova sana Sion’dan nimetler versin+
Ve ömrün boyunca Yeruşalim’i refah içinde gör.+
6 Oğullarının oğullarını gör.+
İsrail üzerine barış olsun!+
Şehre çıkış ilahisi.
129 “Gençliğimden beri bana çok düşmanlık ettiler”+
Desin İsrail,+
2 “Gençliğimden beri bana çok düşmanlık ettiler,+
Ama üstün gelemediler.+
3 Çiftçiler sırtımda saban sürdü,+
Uzun yarıklar açtılar.
4 Fakat Yehova adildir.+
Kötülerin iplerini parçaladı.+
5 Sion’dan nefret edenlerin hepsi,+
Utanç içinde geri dönecekler.+
6 Damlarda biten,
Koparılmadan kuruyup giden+ yeşil ot gibi olacaklar.+
7 O ot ki biçenin avcunu,
Demet toplayanın kucağını doldurmaz.+
8 Oradan gelip geçenler de,
“Yehova’nın bereketi sizinle olsun.+
Yehova’nın adıyla size hayırdua ederiz”+ demezler.
Şehre çıkış ilahisi.
130 Ey Yehova, Sana derinlikler içinden yakarıyorum.+
2 Sesimi duy ey Yehova,+
Kulağın yakarışlarıma açık olsun.+
3 Sen suçları dikkate alsaydın+ ey Yah,
Ey Yehova, kim ayakta kalırdı?+
4 Fakat Sen gerçekten bağışlayıcısın,+
Öyle ki Senden korkulsun.+
5 Ümidim Sende ey Yehova, canım Sana ümit bağladı,+
Senin sözünü bekliyorum.+
6 Sabahı bekleyen gözcüden,+
Sabahı gözleyenlerden çok+
Canım Yehova’yı bekliyor.+
7 İsrail hep Yehova’yı beklesin,+
Çünkü Yehova’da vefalı sevgi vardır,+
Her zaman kurtarmaya isteklidir.+
8 İsrail’i bütün suçlarından bedelle kurtaracaktır.+
Davut’un, şehre çıkış ilahisi.
131 Ey Yehova, yüreğim kibirlenmedi,+
Gözüm de yükseklerde değil.+
Ne büyük şeyler peşinde koştum,+
Ne de beni aşan şeylerin peşinde.+
2 Ana kucağında sütten kesilmiş çocuk gibi+
Gönlümü yatıştırdım, susturdum.+
Bağrımda gönlüm, sütten kesilmiş çocuk gibi.+
3 Ey İsrail, Yehova’yı bekle+
Şimdi ve daima.+
Şehre çıkış ilahisi.
132 Davut’u+ hatırla ey Yehova,
Nasıl defalarca aşağılandığını;+
2 Sana nasıl yemin ettiğini, ey Yehova,+
Yakup’un güçlü Tanrısına+ nasıl adak adadığını:+
3 “Evime,+ çadırıma gitmeyeceğim,
Yatağıma, sedirime+ çıkmayacağım” dedi,
4 “Gözüme uyku girmeyecek,+
Gözümü kırpmayacağım,+
5 Yehova’ya bir yer,+
Yakup’un güçlü Tanrısına+ görkemli bir çadır bulana dek.”
6 İşte! Efrata’dayken+ haberini aldık,
Onu ormanlık yerde bulduk.+
7 O’nun görkemli çadırına+ gidelim,
Ayaklarının basamağında eğilelim.+
8 Kalk ey Yehova,+ kudretinin sandığıyla+ birlikte
Kalıcı mekânına geç.+
9 Kâhinlerin doğruluğa sarınsın,+
Vefalı kulların sevinçle haykırsın.+
10 Kulun Davut’un hatırına,+
Mesihine yüz çevirme.+
11 Yehova Davut’a yemin etti,+
Kararından asla caymaz;+
“Senin soyundan+ birini,
Tahtına oturtacağım”+ dedi.
12 “Oğulların ahdime bağlı kalırsa+
Ve öğreteceğim hatırlatmalara uyarlarsa,+
Onların oğulları+ da senin tahtında
Sonsuza dek oturacaklar.”+
13 Çünkü Yehova Sion’u+ seçti,
Oturacağı yer orası olsun istedi:+
14 “Mekânım sonsuza dek burası”+ dedi,
“Burada oturacağım, çünkü onu istedim.+
15 Onun ambarlarını bereketli kılacağım,+
Yoksullarını ekmeğe doyuracağım.+
16 Kâhinlerine kurtuluş giydireceğim,+
Oradaki vefalı kullarım sevinçle haykıracak.
17 Davut’un kudretini orada büyüteceğim,+
Mesihime orada bir kandil hazırladım.+
18 Düşmanlarına utanç giydireceğim,+
Fakat onun tacı+ gitgide parlayacak.”+
Davut’un, şehre çıkış ilahisi.
133 Kardeşlerin birlikte uyum içinde oturması
Ne hoş, ne güzel!+
2 Başa sürülen güzel yağ gibi,+
Sakaldan aşağı süzülen,
Harun’un sakalından,+
Giysisinin yakasına inen yağ gibi.+
3 Sion dağları+ üzerine inen
Hermon+ çiyi+ gibi.
Çünkü Yehova orada bereketin,+
Sonsuz yaşamın olmasını emretti.+
Şehre çıkış ilahisi.
134 Siz, Yehova’nın bütün kulları,+
Geceleri Yehova’nın evinde bekleyenler,+
Hepiniz Yehova’ya şükredin.+
2 Kutsallığınızı koruyarak ellerinizi açın+
Ve Yehova’ya şükredin.+
3 Göğü ve yeri yaratan+ Yehova,
Sana Sion’dan nimetler versin.+
135 Yah’ı yüceltin!+
Yehova’nın ismini yüceltin,+
O’na övgüler sunun, ey Yehova’nın kulları,+
2 Ey siz, Yehova’nın evinde,+
Tanrımızın evinin avlularında duranlar.+
3 Yah’ı yüceltin, çünkü Yehova iyidir.+
İsmine ilahiler söyleyin, çünkü bu hoştur.+
4 Çünkü Yah Yakup’u Kendisine seçti,+
İsrail O’nun Kendi halkı oldu.+
5 İyi bilirim ki Yehova büyüktür,+
Rabbimiz bütün tanrılardan üstündür.+
6 Göklerde ve yerde, denizlerde ve bütün enginlerde,+
Yehova dilediği her şeyi yaptı.+
7 O yerin ucundan buhar çıkarır;+
Yağmur için de bent kapakları yapmıştır,+
Rüzgârı ambarlarından estirir,+
8 İnsan olsun hayvan olsun+
Mısır’ın tüm ilk doğanlarını O vurdu.+
9 Ey Mısır, senin topraklarında Firavuna ve bütün hizmetkârlarına,+
O alametler ve mucizeler gösterdi.+
10 Birçok milleti O vurdu,+
Kudretli kralları öldürdü,+
11 Amorilerin kralı Sihon’u,+
Başan kralı Og’u;+
Bütün Kenan krallıklarını vurdu.+
12 Ve onların memleketini halkına miras olarak verdi,+
İsrail’e miras olarak verdi.+
13 Ey Yehova, Senin adın devirler boyu kalır,+
Ey Yehova, Sen nesilden nesle anılırsın.+
14 Çünkü Yehova halkının davasına bakar,+
Ve kullarına acır.+
15 Milletlerin putları gümüş ve altından,+
Hepsi insan elinin eseri.+
16 Ağızları var, konuşamazlar;+
Gözleri var, göremezler;+
17 Kulakları var, duyamazlar.+
Ağızlarında da soluk yoktur.+
18 Onları yapanlar+
Ve onlara güvenen herkes onlar gibi olacak.+
19 Ey İsrail evi, Yehova’ya şükredin.+
Ey Harun evi Yehova’ya şükredin.+
20 Ey Levi evi Yehova’ya şükredin.+
Siz Yehova’dan korkanlar, Yehova’ya şükredin.+
21 Yeruşalim’de oturan Yehova’ya,+
Sion’dan şükredilsin.+
Yah’ı yüceltin!+
136 Şükürler sunun Yehova’ya, çünkü O iyidir:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
2 Şükürler sunun tanrılar Tanrısına:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
3 Şükürler sunun rabler Rabbine:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
4 Tek başına büyük işler, harikalar yapana:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
5 Anlayışıyla gökleri yapana:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
6 Yeryüzünü sular üzerine yayana:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
7 Büyük ışıkları yapana:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
8 Gündüze hâkim olsun diye güneşi yapana:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
9 Birlikte geceye hâkim olsunlar diye ay ve yıldızları yapana:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
10 Mısır’ın ilk doğanlarını vurana:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
11 İsrail’i onların içinden çıkarana:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
12 Güçlü koluyla, uzattığı eliyle:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;
13 Kızıldeniz’i ikiye ayırana:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
14 İsrail’i onun ortasından geçirene:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
15 Firavunu ve ordusunu Kızıldeniz’e dökene:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
16 Halkını çölde yürütene:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
17 Büyük kralları yere serene:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
18 Heybetli kralları öldürene:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
19 Amorilerin kralı Sihon’u:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
20 Ve Başan kralı Og’u öldürene:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
21 Onların memleketini miras olarak verene:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
22 Kulu İsrail’e miras olarak verene:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
23 Düşkünlüğümüzde bizi hatırlayana:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
24 Ve düşmanlarımızın elinden bizi defalarca kurtarana:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
25 Bütün canlılara yiyecek verene:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur;+
26 Şükürler sunun göklerin Tanrısına:+
Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur.+
137 Babil ırmakları+ kıyısında oturduk.+
Ve Sion’u andıkça ağladık.+
2 Oradaki kavak+ ağaçlarına
Lirlerimizi astık.+
3 Çünkü bizi tutsak edenler bizden ilahi istedi,+
Bizimle alay edenler, neşelenmek için,+
“Bize bir Sion ilahisi söyleyin”+ dediler.
4 Ama yabancı topraklarda,+
Yehova’nın ilahisini nasıl söyleriz?+
5 Eğer seni unutursam ey Yeruşalim,+
Sağ elim hünerini unutsun.
6 Eğer Seni anmazsam,+
Yeruşalim’i en büyük sevincimden
Üstün tutmazsam+
Dilim damağıma yapışsın.+
7 Yeruşalim’in düştüğü günü+ an,+ ey Yehova!
Edomoğullarının+ “Onu yıkın! Temellerine kadar yıkın!”+ dedikleri günü an.
8 Ey sen, yağmalanacak Babil kızı,+
Senin bize yaptığını sana yapacak olana,+
Sana bunu ödetecek olana ne mutlu!+
9 Evlatlarını tutup kayalara çarpacak
Ve parçalayacak olana ne mutlu!+
Davut’un mezmuru.
138 Seni bütün yüreğimle yücelteceğim,+
Başka ilahlar önünde Sana ilahiler söyleyeceğim.+
2 Kutsal mabedine doğru eğileceğim,+
Vefalı sevgin+ ve sadakatinden ötürü+
Senin adını yücelteceğim.+
Çünkü Sen sözlerini+ bütün şöhretinden büyük ettin.+
3 Sana seslendiğim gün bana cevap verdin;+
Beni güçlendirdin, cesaretlendirdin.+
4 Dünyanın bütün kralları Seni yüceltecek ey Yehova,+
Çünkü ağzından çıkan sözleri duyacaklar.
5 Ve Yehova’nın yolları hakkında ilahi söyleyecekler,+
Çünkü Yehova’nın ihtişamı büyüktür.+
6 Yehova yüksekte olsa da, alçakgönüllüyü görür,+
Kibirli olanı ise ancak uzaktan tanır.+
7 Sıkıntılar içinde olsam da, beni yaşatırsın,+
Düşmanlarım öfkelenince elini uzatırsın,+
Ve sağ elinle beni kurtarırsın.+
8 Yehova benim için yaptığı işi tamamlayacak.+
Ey Yehova, vefalı sevgin sonsuzdur,+
Ne olur, Kendi elinin eserlerini terk etme.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
139 Ey Yehova, beni inceledin, iyi tanırsın.+
2 Oturuşumu, kalkışımı bilirsin.+
Düşüncemi uzaktan anlarsın.+
3 Gittiğim yolu, yattığım yeri ölçüp biçersin,+
Attığım her adımı iyi bilirsin.+
4 Daha söz dilimin ucundayken+
Ey Yehova, ne diyeceğimi bilirsin.+
5 Arkadan, önden, çevremi sardın
Ve elini üzerime koydun.
6 Bu bilgi benim için olağanüstü+
Ve erişemeyeceğim kadar yüksek.+
7 Senin ruhundan uzağa nereye gidebilirim,+
Senin önünden nereye kaçabilirim?+
8 Göğe çıksam Sen oradasın,+
Döşeğimi ölüler diyarına sersem, yine oradasın.+
9 Seherin kanatlarını alsam,+
En uzak denizlerin kıyısına konsam,+
10 Senin elin orada da bana yol gösterir,+
Sağ elin beni tutar.+
11 “Karanlık üzerime çöküyor!”+ desem,
Gece, ışık olup sarar beni.+
12 Kapkaranlık gece bile senin için karanlık sayılmaz,+
Gece gün gibi ışıldar;+
Karanlık tıpkı ışık gibidir.+
13 Çünkü böbreklerimi Sen yaptın,+
Ana karnında beni perdeyle gizledin.+
14 Seni yüceltirim; ne muhteşem, ne harika yaratılmışım!+
Senin işlerin olağanüstü,+
Ve canım bunu çok iyi bilir.+
15 Gizli yerde yaratıldığım zaman,+
Yeryüzünün derinliklerinde örüldüğüm zaman,+
Kemiklerim Senden gizli değildi.+
16 Gözlerin beni ceninken gördü,+
Bedenimin bütün kısımları,
Ve onların ne zaman biçimlenecekleri+
Daha hiçbiri ortada yokken, Senin kitabında yazılıydı.
17 Düşüncelerin benim için ne değerlidir!+
Ey Tanrım, onların tümü ne çoktur!+
18 Saymaya kalksam, kum tanelerinden de çok.+
Uyuyup uyansam yine Seninleyim.+
19 Ah Tanrım, keşke kötüyü öldürsen,+
O zaman eli kanlı adamlar+ benden uzaklaşırdı.
20 Senin hakkında kendi fikirlerini söylüyorlar,+
Adını boş yere ağza alıyorlar;+ onlar Senin düşmanın.+
21 Ey Yehova, Senden nefret edenlerden nefret etmez miyim?+
Sana başkaldıranlardan iğrenmez miyim?+
22 Onlardan tümüyle nefret ediyorum.+
Onları tam bir düşman sayıyorum.+
23 Beni incele, ey Tanrım, yüreğimdekileri bil,+
Beni yokla, kaygılarımı anla.+
24 Bende zararlı bir eğilim var mı gör,+
Ve sonsuzluk yolunda rehberim ol.+
Başmüzisyene. Davut’un mezmuru.
140 Beni kötü adamlardan kurtar ey Yehova,+
Zorbalığı seven adamdan da koru.+
2 Onlar ki yüreklerinde kötü niyetler kurarlar,+
Savaştaymış gibi bütün gün saldırıp dururlar.+
3 Yılan gibi dillerini bilediler,+
Dudaklarında boynuzlu engereğin zehri var.+ (Selah)
4 Beni kötünün elinden esirge ey Yehova,+
Zorbalığı seven adamdan koru,+
Onlar ki beni çelmelemeyi tasarlıyor.+
5 Kibirliler bana tuzak kurdu,+
İplerden ağ yapıp yol kenarına serdiler.+
Bana kapan kurdular.+ (Selah)
6 Yehova’ya dedim ki, “Sen benim Tanrımsın.+
Yakarışlarıma kulak ver ey Yehova.”+
7 Ey Ulu Rab Yehova,+ güçlü kurtarıcım,+
Savaş gününde başımı korudun.+
8 Kötü adamın arzusunu yerine getirme ey Yehova,+
Onların sinsi düzenlerini destekleme ki kibirlenmesinler.+ (Selah)
9 Etrafımı kuşatanların,
Dudaklarından dökülen fesat+ kendi başlarına gelsin.+
10 Tepelerine kızgın korlar yağsın,+
Ateşe, su dolu çukurlara düşsünler de+ kalkamasınlar.+
11 Büyük laflar eden, yeryüzünde barınamasın,+
Zorbalığa düşkün olan, kötülüğün sillesini yesin.+
12 Biliyorum ki Yehova
Mazlumun davasını görürsün,+ yoksulun hakkını alırsın.+
13 Doğru kişiler Senin ismine şükredecek,+
Dürüst insanlar Senin önünde oturacak.+
Davut’un mezmuru.
141 Sana yakarıyorum, ey Yehova.+
Yardımıma koş ne olur.+
Sana seslenince, yakarışıma kulak ver.+
2 Duam, önünde+ hazırlanmış buhur+ gibi makbul olsun,
Ellerimi Sana açışım, akşamın tahıl sunusu gibi olsun.+
3 Ağzıma bir bekçi koy, ey Yehova,+
Dudaklarımın kapısına da bir nöbetçi.+
4 Yüreğimin kötülüğe yönelmesine izin verme ki,+
Hainlik peşindeki adamlarla birlikte+
Kötü ve kirli işlere bulaşmayayım+
Ve onların lezzetli yiyeceklerinden yemeyeyim.+
5 Doğru kişi bana vursun, vefasındandır,+
Yanlışımı göstersin, başa sürülen yağ gibidir.+
Başım bunu reddetmez.+
Felakete uğradığında onu duamda anarım.+
6 Hâkimler kayalardan aşağı atıldı,+
Halk ise sözlerimi dinledi, hoş sözler olduğunu anladı.+
7 Odun yarıldığında toprağa dağılan parçalar gibi,
Kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına saçıldı.+
8 Ancak benim gözlerim Sende,+ ey Ulu Rab Yehova,+
Ben Sana sığındım,+
Canımı ölüme teslim etme.+
9 Bana kurulan kapanın dişlerinden+
Hain adamların tuzaklarından kurtar beni.+
10 Kötüler hep birden kendi ağlarına düşecek,+
Ben ise güvenle geçip gideceğim.
Davut’un mağaradayken+ yazdığı maskil. Bir dua.
142 Yehova’ya sesleniyor, O’nu yardıma çağırıyorum.+
Yehova’ya sesleniyor, O’ndan lütuf diliyorum.+
2 O’nun önünde, içimdeki kaygıyı döküyorum,+
O’nun önünde, sıkıntımı anlatıp duruyorum+
3 Ruhum+ daraldığında.
Bu yüzden yolumu iyi bilirsin.+
Yürüdüğüm yola+
Benim için tuzaklar kurdular.+
4 Sağ yanıma bak da gör
Beni kimse umursamıyor.+
Kaçacağım yer kalmamış;+
Kimse arayıp sormuyor.+
5 Seni yardıma çağırdım ey Yehova.+
“Sen benim sığınağımsın,+
Yaşayanlar diyarında+ payım Sensin”+ dedim.
6 Yakarışıma kulak ver,+
Çünkü takatim kalmadı.+
Zulmedenlerden kurtar beni,+
Çünkü benden güçlüler.+
7 Canımı bu zindandan çıkar ki+
İsmini yücelteyim.+
Etrafıma doğru kişiler toplansın,+
Çünkü Sen bana iyilik edersin.+
Davut’un mezmuru.
143 Ey Yehova, duamı işit;+
Yalvarışıma kulak ver.+
Sadakatinle ve doğruluğunla bana cevap ver.+
2 Bu kulunla davalı olma;+
Çünkü Senin önünde hiç kimse haklı çıkamaz.+
3 Düşman canıma kastetti;+
Hayatımı yere çaldı.+
Karanlıklarda oturttu beni, devirlerdir ölü olanlar gibi.+
4 Ruhum+ daraldı,
Yüreğim hissizleşti.+
5 Geçmiş günleri anıyorum,+
Senin yaptıklarını derin düşünüyorum;+
Elinin eserleri üzerinde düşünceye dalıyorum.+
6 Ellerimi Sana açtım;+
Canım susuz toprak gibi, Seni özlüyor.+ (Selah)
7 Ne olur bir an önce cevap ver bana, ey Yehova.+
Ruhum tükendi.+
Bana yüz çevirme,+
Yoksa ölüm çukuruna inenlere dönerim.+
8 Sabahleyin bana vefalı sevgini işittir,+
Çünkü Sana güvendim.+
Yürüyeceğim yolu bana göster,+
Çünkü Sana tüm benliğimle dua ediyorum.+
9 Beni düşmanlarımdan kurtar ey Yehova.+
Sadece Sana sığınıyorum.+
10 Bana isteğini yerine getirmeyi öğret,+
Çünkü Sen benim Tanrımsın.+
Senin ruhun iyidir;+
Doğruluk diyarında bana o yol göstersin.+
11 Adın uğruna+ yaşat beni ey Yehova.+
Doğruluğundan ötürü+ canımı sıkıntıdan çıkar.+
12 Vefalı sevginden ötürü düşmanlarımı sustur;+
Canıma kasteden tüm düşmanlarımı yok et,+
Çünkü ben Senin kulunum.+
Davut’un mezmuru.
144 Yehova kayamdır,+ O’na şükrolsun,
Ellerime mücadeleyi,+
Parmaklarıma savaşı O öğretti.
2 O benim kalemdir,+ bana vefa gösterir;
Yükseklerde hisarım, kurtarıcım,+
Kalkanım+ ve sığınağımdır,+
Halklara önümde boyun eğdiren O’dur.+
3 Ey Yehova, insan nedir ki ona dikkat edesin,+
Ölümlü insanoğlu+ nedir ki onu hesaba katasın?
4 İnsan ki bir soluğa benzer;+
Günleri, geçip giden gölge gibidir.+
5 Ey Yehova, göklerini eğ de aşağı in,+
Dağlara dokun ki tütsünler.+
6 Şimşekler çaktır, düşmanı dağıt,+
Oklarını gönder, şaşkına dönsünler.+
7 Yükseklerden elini uzat;+
Beni kurtar, coşkun sular içinden çıkar,+
Yabancıların elinden al.+
8 Onların ağzı yalan saçar,+
Sağ elleri sahtekârlık elidir.+
9 Ey Tanrım, Sana yeni bir ilahi okuyacağım.+
On telli sazla mezmurlar söyleyeceğim;+
10 Sen ki krallara kurtuluş yolunu açtın,+
Kulun Davut’u kötülük kılıcından kurtardın.+
11 Beni kurtar, yabancıların elinden al,+
Onların ağzı yalan saçar,+
Sağ elleri sahtekârlık elidir.+
12 “Oğullarımız, serpilmiş körpe fidan gibi,+
Kızlarımız da sarayın oymalı köşe taşları gibi” derler.
13 “Ambarlarımız çeşit çeşit ürünle dolu,+
Sürülerimiz yollarda binlerce, on binlerce yavruluyor.
14 Sığırlarımız gebe; ne düşük yapan var ne de doğururken ölen,+
Meydanlarımızda bir feryat duyulmuyor.+
15 Bu durumda olan halka ne mutlu!”
Tanrısı Yehova olan halka ne mutlu!+
Davut’un mezmuru, Tanrı’ya övgü.
א [Alef]
145 Seni yüceltirim ey Tanrım, Kralım,+
Ve daima, sonsuza dek ismine şükrederim.+
ב [Bet]
2 Bütün gün Sana şükrederim,+
Ve daima, sonsuza dek ismini yüceltirim.+
ג [Gimel]
3 Yehova büyüktür, çok yüceltilmelidir,+
O’nun büyüklüğüne akıl ermez.+
ד [Dalet]
4 Bir nesil diğerine Senin işlerini övecek+
Ve kudretli işlerini anlatacak.+
ה [He]
5 Ben de yüce ve haşmetli itibarın,+
Harika işlerin üzerinde düşüneceğim.+
ו [Vav]
6 Korku uyandıran işlerinin gücü hakkında konuşulacak,+
Ben de Senin büyüklüğünü duyuracağım.+
ז [Zayin]
7 Senin iyiliğinin bolluğu onların dilinden düşmeyecek,+
Ve doğruluğundan ötürü sevinç çığlıkları atacaklar.+
ח [Het]
8 Yehova lütufkâr ve merhametlidir,+
Tez öfkelenmez, vefalı sevgisi büyüktür.+
ט [Tet]
9 Yehova herkese iyilik eder,+
Ve bütün işleri merhametini yansıtır.+
י [Yod]
10 Bütün işlerin Seni yüceltecek ey Yehova,+
Vefalı kulların Sana şükredecek.+
כ [Kaf]
11 Krallığının ihtişamı hakkında konuşurlar+
Ve Senin kudretini anlatırlar ki,+
ל [Lamed]
12 Senin kudretli işlerin insanoğullarına bildirilsin,+
Krallığının yüce ihtişamı duyurulsun.+
מ [Mem]
13 Senin krallığın devirlerin krallığıdır,+
Hâkimiyetin de nesiller boyunca sürer.+
ס [Sameh]
14 Yehova düşenlerin hepsine destek olur,+
Ve beli bükülmüş olanı ayağa kaldırır.+
ע [Ayin]
15 Hepsi umutla Sana bakar,+
Sen de yiyeceklerini zamanında verirsin.+
פ [Pe]
16 Elini açarsın,+
Ve her canlıyı arzusuna göre doyurursun.+
צ [Tsade]
17 Yehova’nın bütün yolları adildir,+
Ve O bütün işlerini vefayla yapar.+
ק [Kof]
18 Yehova Kendisine yakaranlara,+
O’na içtenlikle yakaran herkese yakındır.+
ר [Reş]
19 Kendisinden korkanların dileğini yerine getirir,+
Yardım yakarışlarını işitir ve onları kurtarır.+
ש [Şin]
20 Yehova Kendisini sevenlerin hepsini korur,+
Fakat bütün kötüleri yok edecektir.+
ת [Tav]
21 Yehova’ya övgüler dilimden düşmeyecek;+
O’nun kutsal ismine bütün canlılar şükretsin; devirler boyu, sonsuza dek.+
146 Yah’ı yüceltin!+
Yehova’yı yücelt ey gönlüm.+
2 Ömrüm boyunca Yehova’yı yücelteceğim.+
Yaşadıkça Tanrıma ilahiler söyleyeceğim.+
3 Soylulara,+
Sizi kurtaramayacak olan insanoğluna güvenmeyin.+
4 Onun ruhu çıkar,+ kendisi toprağa döner;+
Ve bütün düşünceleri o gün biter.+
5 Yakup’un Tanrısından yardım bekleyene,+
Tanrısı Yehova’ya ümit bağlayana ne mutlu!+
6 Göğün, yerin,+
Denizin ve içlerindeki her şeyin yaratıcısı O’dur,+
Sadakati devirler boyu sürer.+
7 Mağdurun hakkını almak için hükmünü uygulayan,+
Açlara ekmek veren O’dur.+
Yehova tutsakları özgür kılar.+
8 Yehova körlerin gözlerini açar;+
Yehova beli bükülmüş olanı ayağa kaldırır;+
Yehova doğru kimseleri sever.+
9 Yehova gurbete düşmüş olanı korur,+
Yetimi ve dulu rahata kavuşturur,+
Fakat kötülerin yolunu+ saptırır.+
10 Ey Sion, Tanrın Yehova devirler boyu kral olacak,+
O’nun krallığı nesillerce sürecek.+
Yah’ı yüceltin!+
147 Yah’ı yüceltin,+
Tanrımızın ismine ilahiler söylemek ne güzel, ne hoştur;+
O’na övgüler yaraşır.+
2 Yehova Yeruşalim’i inşa ediyor;+
İsrail’in sürgünlerini bir araya topluyor.+
3 Kalbi kırık+ olanları iyileştiriyor,+
Sızlayan yaralarını sarıyor.+
4 O yıldızların sayısını hesaplar,+
Her birini ismiyle çağırır.+
5 Rabbimiz büyüktür ve çok güçlüdür,+
Anlayışı sözlerle anlatılmaz.+
6 Yehova yumuşak başlıları rahata kavuşturur,+
Kötüleri ise alçaltıp yere serer.+
7 Yehova’ya şükranla karşılık verin,+
Tanrımıza lir ile ilahi söyleyin.+
8 Gökleri bulutlarla kaplayana,+
Yeryüzü için yağmur hazırlayana,+
Dağlarda yeşil çayırlar bitirene,+
9 Hayvanlara ve bağrışan kuzgun yavrularına+
Yiyeceklerini verene ilahi söyleyin.+
10 O’na zevk veren atın kuvveti değildir,+
O’nu hoşnut eden insanın çevik ayakları değildir.+
11 Yehova Kendisinden korkanlardan,+
Vefalı sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.+
12 Yehova’yı öv,+ ey Yeruşalim.
Tanrını yücelt, ey Sion.+
13 Çünkü senin kapı sürgülerini O pekiştirdi;
İçindeki evlatlarına O bereket verdi.+
14 Topraklarında barışı sağlayan O’dur;+
Seni en iyi buğdayla doyurur.+
15 Yeryüzüne emrini gönderir;+
Sözü hızla yayılır.
16 Yapağı gibi kar yağdırır;+
Kırağıyı kül gibi saçar.+
17 Buzu parça parça atar,+
O’nun soğuğuna kim dayanabilir?+
18 Emir verir,+ onları eritir,
Rüzgârını estirir;+
Ve sular damla damla akmaya başlar.
19 Sözünü Yakup’a söyler,+
Kurallarını+ ve hükümlerini İsrail’e bildirir.+
20 Başka hiçbir millete böyle yapmadı;+
O’nun hükümlerini onlar bilmez.+
Yah’ı yüceltin!+
148 Yah’ı yüceltin!+
Yehova’yı göklerden+ yüceltin,
O’nu yükseklerde+ yüceltin.
2 O’nu yüceltin bütün melekleri,+
Emrindeki bütün ordusu,+ O’nu yüceltin.
3 O’nu yüceltin güneş ve ay.+
O’nu yüceltin ışıldayan tüm yıldızlar.+
4 Göklerin gökleri+ O’nu yüceltin,
Göğün üzerindeki sular+ O’nu yüceltin.
5 Yehova’nın ismini yüceltsinler;+
Çünkü O emretti ve onları yarattı.+
6 Sonsuza dek, daima dursunlar diye yerleştirdi onları.+
Bir kural koydu ki, asla geçerliliğini yitirmez.+
7 Yehova’yı yeryüzünden+ yüceltin,
Siz deniz canavarları, engin sular,+
8 Ey ateş ve dolu, kar ve koyu duman,+
Emrini yerine getiren şiddetli rüzgâr,+
9 Ey dağlar ve bütün tepeler,+
Meyve ağaçları ve bütün sedir ağaçları,+
10 Siz yaban hayvanları ve evcil hayvanlar,+
Sürünen canlılar, kanatlı kuşlar,+
11 Siz yeryüzünün kralları+ ve bütün milletler,
Siz önderler+ ve yeryüzünün tüm hâkimleri,+
12 Delikanlılar+ ve siz genç kızlar,+
Yaşlılar+ ve çocuklar.+
13 Hepiniz Yehova’nın ismini yüceltin,+
Çünkü O’nun isminin yüceliğine erişilmez.+
İtibarı göklerin ve yerin üzerindedir.+
14 O, halkının gücünü artıracak,+
Bütün vefalı kullarının,+ İsrailoğullarının,
Kendisine yakın olan halkın+ övgülerini çoğaltacak.
Yah’ı yüceltin.+
149 Yah’ı yüceltin!+
Yehova’ya yeni bir ilahi söyleyin,+
Vefalı kullarının cemaatinde O’nu yüceltin.+
2 İsrail Yüce Yaratıcısında sevinç bulsun,+
Sion evlatlarının sevinci Kralları+ olsun.
3 Dans ederek O’nun ismini yüceltin,+
Tef ve lir çalarak O’na ilahi söyleyin.+
4 Yehova halkından hoşlanır,+
Yumuşak başlıları kurtuluşla taçlandırır.+
5 Vefalı kulları onur ve kıvanç duysun,
Yataklarında sevinç ezgileri okusunlar.+
6 Ağızlarında Tanrı’yı yücelten ilahiler,+
Ellerinde iki ağzı keskin kılıç olsun;+
7 Öyle ki milletlerden öç alsınlar,+
Halkları yola getirsinler,+
8 Krallarını prangaya vurup+
İleri gelenlerini demir zincirle bağlasınlar,
9 Ve yazılı hükmü onlara uygulasınlar.+
Bu onur bütün vefalı kullarınındır.+
Yah’ı yüceltin!+
150 Yah’ı yüceltin!+
Kutsal mekânında Tanrı’yı yüceltin.+
Gücünün eseri olan bu gök kubbede O’nu yüceltin.+
2 Kudretli işlerinden dolayı O’nu yüceltin.+
Eşsiz büyüklüğüne yaraşır biçimde O’nu yüceltin.+
3 Boru sesiyle O’nu yüceltin,+
Telli saz ve lir ile O’nu yüceltin.+
4 Tef çalarak,+ halay çekerek+ O’nu yüceltin,
Telli ve nefesli sazlarla+ O’nu yüceltin.
5 Güzel sesli zillerle O’nu yüceltin,+
Çınlayan zillerle O’nu yüceltin.+
6 Nefes alan her canlı Yah’ı yüceltsin.+
Yah’ı yüceltin!+
[Dipnotlar]