Ağıtlar

1 Ah o şehir ki insan doluydu,+ nasıl da tek başına çöküp kaldı!+

Milletler arasında öylesine kalabalıktı,+ nasıl da dul bir kadına döndü!+

O ki vilayetlerin kraliçesiydi, nasıl da angaryaya koşuldu!+

2 Geceleri durmadan ağlıyor,+ gözyaşları yanaklarından akıyor.+

Onca âşığı arasında onu teselli edecek kimse yok.+

Bütün dostları ona hainlik etti,+ düşman kesildi.+

3 Yahuda eziyet ve ağır kölelik+ yüzünden sürgüne gitti.+

Milletler arasında yaşamak zorunda kaldı.+ Rahat edeceği bir yer bulamadı.

Peşine düşenlerin* hepsi, onu sıkıntılar içindeyken yakaladı.+

4 Sion’un yolları yaslı, çünkü bayrama gelen kimse yok.+

Bütün kapıları ıssız kalmış;+ kâhinleri iç çekiyor.+

Genç kızları kederli, kendisi de acı içinde.+

5 Hasımları başa geçti.+ Düşmanları tasasız.+

Çünkü, işlediği suçların çokluğundan dolayı Yehova ona keder verdi.+

Evlatları hasmının önü sıra esarete gitti.+

6 Ve Sion kızının bütün görkemi, üzerinden uçup gitti.+

Yöneticileri otlak bulamayan geyiklere döndü.+

Ve zulmedenlerin* önünde takatsiz yürüyorlar.+

7 Yeruşalim eziyet çektiği, halkının yurtsuz kaldığı günlerde,

Çok eskiden sahip olduğu tüm güzel şeyleri hatırladı.+

Halkı düşman eline düşüp de yardım eden çıkmayınca,+

Hasımları halini gördü, çöküşüne güldüler.+

8 Yeruşalim arsızca günah işledi.+ Bu yüzden iğrenç bir hale düştü.+

Ona değer veren herkes onu hor gördü,+ çünkü çıplak halini gördüler.+

O da iç çekip+ arkasını dönüyor.

9 Onun kirliliği eteklerinde.+ İlerisini aklına getirmedi,+

Ve düşüşü korkunç oldu. Teselli edecek kimsesi yok.+

Ey Yehova, ıstırabımı gör,+ çünkü düşmanım böbürleniyor.+

10 Onun bütün güzel şeylerine hasmı el uzattı.+

Kutsal mekânına milletlerin nasıl girdiğini gördü;+

O milletler ki, Senin cemaatine girmemesini emretmiştin.

11 Bütün halkı inliyor; ekmek arıyor.+

Canları güç bulsun diye, yiyecek karşılığında güzel şeylerini verdiler.+

Halimi gör ey Yehova, bak, sefil düşmüş bir kadın oldum.+

12 Ey yoldan geçenler, sizce bu önemsiz bir şey mi? Halime bakın da görün.+

Başıma gelen bu amansız derdin benzeri var mı?+

Yakıcı öfkesini gösterdiği gün Yehova o dertle bana keder verdi.+

13 Kemiklerime yukarıdan ateş gönderdi+ ve her birini ele geçirdi.

Ayaklarımın altına ağ serdi.+ Beni geri döndürdü.

Beni terk edilmiş bir kadına çevirdi. Bütün gün hastayım.+

14 Suçlarımı görmek için hep tetikte.+ Onlar elinde örgü oldu,

Ve boynuma geçirildi.+ Takatim kalmadı.

Yehova beni gücümün yetmediği kimselerin eline verdi.+

15 İçimdeki bütün yiğitleri Yehova etrafa savurdu.+

Gençlerimi kırıp geçirmek için bana karşı bir kalabalık topladı.+

Yahuda kızının+ şıra teknesini Yehova çiğnedi.+

16 Ben bunlara ağlayan bir kadınım.+ İki gözüm iki çeşme ağlıyorum.+

Yakınımda bir tesellici, canımı ferahlatacak kimse yok.

Oğullarım terk edildi,+ düşmanımız böbürlendi.+

17 Sion ellerini açmış.+ Teselli edecek kimsesi yok.+

Yehova, etrafındaki herkese Yakup’a düşman olmasını emretti.+

Yeruşalim onların gözünde iğrenç oldu.+

18 Yehova adildir,+ ben O’nun ağzından çıkan söze isyan ettim.+

Şimdi dinleyin ey halklar, derdimi görün.

Genç kızlarım, delikanlılarım esarete götürüldü.+

19 Âşıklarımı çağırdım.+ Ama beni kandırdılar.

Canları güç bulsun diye yiyecek ararken,+

Kâhinlerim ve ihtiyarlarım şehirde can verdiler.+

20 Halimi gör ey Yehova, sıkıntıdayım. İçim* huzursuz.+

Yüreğim bağrımda altüst,+ çünkü çok isyan ettim.+

Dışarıda kılıç beni evlatlarımdan ediyor;+ evin içinde de ölüm var.+

21 İç çeken bir kadın oldum,+ onlar da sesimi duydu. Teselli edenim yok.+

Başıma gelen belayı bütün düşmanlarım duydu.+ Ve bunu Sen yaptın diye sevinçten coştular.+

Bildirdiğin o günü getir ki,+ benim halime düşsünler.+

22 Bütün kötülükleri Senin önüne gelsin,

Ve suçlarımdan ötürü bana nasıl sert davrandıysan+ onlara da öyle davran.+

İnlemelerim dinmiyor,+ yüreğim hasta.+

2 Yehova öfkelenince, Sion kızını nasıl da kara bulutla örttü!+

İsrail’in güzelliğini+ göklerden yere savurdu.+

Öfkelendiği gün ayaklarının basamağını*+ anmadı.

2 Yehova Yakup’un yaşadığı yerleri silip süpürdü, hiçbirine acımadı.+

Kızgınlığıyla Yahuda kızının kalelerini yıktı.+

Hepsini yerle bir etti,+ krallığın+ ve yöneticilerinin+ onurunu çiğnedi.

3 Öfkesinin şiddetiyle İsrail’de her kudreti* kesip attı.+

Düşman karşısındayken O sağ elini üzerimizden çekti.+

Ve her yanı yiyip bitiren ateş gibi Yakup’un ortasında alev alev yandı.+

4 Düşman gibi yayını gerdi.+ Sağ elini+ yerine yerleştirdi

Bir hasım gibi.+ Ve göze hoş gelen kim varsa öldürdü.+

Sion kızının çadırına+ gazabını ateş gibi döktü.+

5 Yehova onlara düşman oldu.+ İsrail’i silip süpürdü.+

Onun bütün hisarlarını yok etti;+ Kendi kalelerini harabeye çevirdi.+

Ve Yahuda kızının yasını, ağıtını çoğalttı.+

6 Bahçedeki çardağı söker gibi+ Kendi çardağını söküp attı.+ Bayramını sona erdirdi.

Yehova Sion’da bayramı ve Sebt gününü unutturdu.+

Şiddetli gazabıyla, ne kralın ne kâhinin itibarını gözetti.+

7 Yehova sunağını reddetti.+ Kutsal mekânını gözden çıkardı.+

Onun hisarının surlarını düşman eline verdi.+

Onlar, Yehova’nın evinde bayram günündeki gibi bağrıştılar.+

8 Yehova Sion kızının surlarını+ harabeye çevirmeyi kararlaştırdı.

Ölçü ipini gerdi.+ Yıkıp attı, elini sakınmadı.+

Savunma rampasına ve surlarına yas tutturdu.+ İkisi de yığıldı kaldı.

9 Kapıları+ toprağa gömüldü. Ve Tanrı kapı sürgülerini parçalayıp yok etti.

Kralı ve yöneticileri milletlere dağıldı.+ Kanun da yok.+

Artık peygamberlerine de Yehova’dan görüntü gelmiyor.+

10 Sion kızının ihtiyarları yere oturmuş, suskunlar.+

Başlarına toprak saçmışlar.+ Çula bürünmüşler.+

Yeruşalim’in genç kızlarının başı yerde.+

11 Yaş dökmekten gözlerimin feri söndü.+ İçim* huzursuz.+

Halkım kızının başına gelen yıkım+ ciğerimi dağlıyor.+

Çünkü çocuklar ve emzikteki bebekler şehir meydanlarında bayılıyor.+

12 Annelerine, “Buğday ve şarap nerede?” diyorlar,+

Ağır yaralılar gibi şehir meydanlarında bayılıyorlar,

Annelerinin kucağında can çekişerek ölüyorlar.

13 Sana neyi örnek göstereyim? Neyi sana benzeteyim ey Yeruşalim kızı?+

Ey el değmemiş Sion kızı, neyi senle bir tutayım da seni teselli edeyim?+

Sende açılan gedik+ deniz kadar büyük. Kim sana şifa verebilir?+

14 Peygamberlerin senin için değersiz ve boş görüntüler gördüler.+

Kötülüğünü ortaya sermediler, yoksa sürgüne gitmezdin.+

Senin için hep boş görüntüler gördüler, yanıltıcı hükümler bildirdiler.+

15 Yoldan gelip geçen herkes haline bakıp alay ederek ellerini birbirine vurdu.+

Yeruşalim kızına bakıp ıslık çaldılar,+ başlarını salladılar.+

“Güzelliğin doruğu, tüm yeryüzünün kıvancı denilen şehir bu mu?”+ dediler.

16 Bütün düşmanların sana diş gösteriyor.+

Islık çalıp diş gıcırdatıyorlar.+ “Onu yutacağız”+ diyorlar.

“İşte beklediğimiz gün geldi çattı!+ Bunu da gördük!”+

17 Yehova düşündüğünü yaptı.+ Uzun zaman önce ne emrettiyse,+

Ne söylediyse yerine getirdi.+ Yerle bir etti, acımadı.+

Düşmanını senin haline sevindirdi.+ Hasımlarının kudretini artırdı.+

18 Yehova’ya yürekten feryat ettiler,+ ey Sion kızının surları.+

Gözyaşların gece gündüz sel gibi aksın.+

Donup kalma. Gözbebeklerin dur durak bilmesin.

19 Kalk! Her gece sabah nöbeti başlarken ağlayıp sızla.+

Yehova’nın önüne+ yüreğini su gibi dök.+

Her sokağın başında açlıktan bayılan+

Evlatlarının canı için O’na ellerini aç.+

20 Bak ey Yehova, böylesine sert davrandığın halkın halini gör.+

Kadınlar kendi rahminin meyvesini, doğurdukları sağlıklı çocukları mı yesin?+

Yehova’nın kutsal mekânında kâhin ve peygamber mi öldürülsün?+

21 Çocuklar ve yaşlılar+ sokaklarda yere serilmiş.+

Genç kızlarım ve delikanlılarım kılıçtan geçirilmiş.+

Sen öfkelendiğin gün öldürdün onları.+ Katlettin,+ acımadın.+

22 Bayram gününde+ olduğu gibi, yaşadıkları gurbet diyarından, dört bir yandan halkı topladın.

Ve Yehova’nın gazap gününde kaçıp kurtulan olmadı.+

Doğurduğum, büyüttüğüm sağlıklı evlatları düşmanım yok etti.+

34 Yeryüzündeki bütün tutsakları+ ayaklar altında ezmeyi,+

35 Yüceler Yücesinin önünde birine haksız hüküm vermeyi,+

36 Bir adama davasında haksızlık etmeyi, Yehova hoş görmez.+

49 Gözyaşlarım hiç durmadan akıyor, dinmek bilmeyecek.+

50 Yehova göklerden halime bakana dek bu böyle sürecek.+

61 Ey Yehova, bana nasıl hakaret ettiklerini, hakkımdaki niyetlerini duydun.+

62 Bana saldıranların dudaklarından dökülen sözleri,+ bütün gün hakkımda nasıl fısıldaştıklarını duydun.+

4 Işıldayan altın, saf altın nasıl da matlaştı!+

Kutsal taşlar*+ sokak başlarına nasıl saçıldı!+

2 Ağırlığınca saf altın eden, Sion’un değerli oğulları,+

Nasıl da çömlekçi elinden çıkmış toprak küpler sayıldı!+

3 Çakallar bile yavrularına meme verir, onları emzirir.

Ama halkım kızı, bozkırın devekuşu+ gibi acımasız oldu.+

4 Susuzluktan emzikteki çocuğun dili damağına yapışıyor.+

Çocuklar ekmek istiyor,+ ama veren yok.+

5 Eskiden güzel yiyecekler yiyenler sokaklarda şaşırıp kaldı.+

Al kumaşlar üzerinde büyütülmüş olanlar,+ kül yığınlarına sarıldılar.+

6 Halkım kızının işlediği suçun cezası, Sodom’un günahına verilenden de büyük oldu,+

O ki sanki bir anda altüst olmuş, yardım eli uzatan çıkmamıştı.+

7 Nezirleri+ kardan temiz,+ sütten aktı.

Tenleri mercandan kızıl,+ safir+ gibi parlaktı.

8 Görünüşleri kömürden de kara oldu. Sokaklarda tanınmaz oldular.+

Derileri kemiklerine yapıştı,+ bir ağaç kadar kurudu.

9 Kılıçla telef olanların+ hali açlıktan ölenlerden+ iyi,

Çünkü tarlalarda ürün olmadığından kırılıyor, eriyip gidiyorlar.

10 Merhametli kadınlar çocuklarını kendi elleriyle pişirdi.+

O çocuklar yıkım zamanında halkım kızına yas yemeği oldu.+

11 Yehova tüm gazabını gösterdi.+ Yakıcı öfkesini üzerlerine boşalttı.+

Ve Sion’un içinde, temellerini yiyip bitiren bir yangın tutuşturdu.+

12 Dünyanın kralları ve yeryüzünde yaşayanlar,

Yeruşalim kapılarından hasmın, düşmanın gireceğine+ inanmazdı.+

13 Peygamberlerinin günahları, kâhinlerinin kötülüğü yüzünden bu oldu,+

Çünkü şehrin ortasında doğru kişilerin kanını dökmüşlerdi.+

14 Sokaklarda körler gibi+ dolaştılar.+ Kanla kirlendiler,+

Öyle ki giysilerine kimse dokunamaz oldu.+

15 Onlara “Yoldan çekilin! Kirlisiniz!”+ diye bağırdılar. “Yoldan çekilin! Çekilin! Dokunmayın!”+

Yersiz yurtsuz kaldılar+ ve oradan oraya dolaştılar.+ Milletler, “Onlar artık aramızda yaşamasın” dediler.+

16 Yehova onları dağıttı.+ Yüzlerine bir daha bakmayacak.+

İnsanlar kâhinleri bile saymayacak.+ Yaşlılara da insaf etmeyecekler.+

17 Hayattayız ama boş yere yardım beklemekten gözlerimizin feri sönüyor.+

Bizi kurtaramayacak bir milletin yolunu gözledikçe gözledik.+

18 İzimizi sürüyorlar+ ki meydanlarımızda dolaşan kalmasın.

Sonumuz yaklaştı. Ömrümüz bitti, çünkü sonumuz geldi.+

19 Peşimize düşenler gökteki kartallardan çevik çıktı.+

Dağlar üzerinde bizi amansızca kovaladılar.+ Çölde bizim için pusuya yattılar.+

20 Burnumuzdaki hayat nefesi,+ Yehova’nın mesihi,+ onların büyük çukurunda esir kaldı,+

Biz ki onun için, “Milletler arasında onun gölgesinde+ yaşayacağız”+ derdik.

21 Ey Edom kızı,+ Uts diyarında+ otur, sevinçten coş.+

Bu kâse sana da gelecek.+ Sarhoş olacaksın, soyunup çıplak kalacaksın.+

22 Ey Sion kızı, suçunun cezası sona erdi.+ O seni bir daha sürgüne götürmeyecek.+

Ey Edom kızı, şimdi senin suçunun hesabını soruyor. Günahlarını ortaya seriyor.+

17 Bu yüzden yüreğimiz hastalandı;+ bu olanlar yüzünden gözümüz karardı,+

18 Üzerinde tilkilerin dolaştığı,+ ıssız kalmış Sion Dağı yüzünden.+