Kutsal Kitaptan Sohbet Konuları
1. Anma Yemeği
A. Efendimizin Akşam Yemeği
Yılda bir kere Fısıh tarihinde düzenlenir. Lu 22:1, 17-20; Çk 12:14
Mesih’in kurban olarak ölümünün anılmasıdır. 1Ko 11:26; Mt 26:28
Gökte yaşama ümitleri olanlar sembollerden alır. Lu 22:29, 30; 12:32, 37
Kişi bu ümide sahip olduğunu nasıl bilir? Ro 8:15-17
B. Missa Töreni Kutsal Yazılara aykırı
Günahların bağışlanması için kan dökülmesi gerekir. İb 9:22
Mesih yeni ahdin tek aracısıdır. 1Ti 2:5, 6; Yhn 14:6
Mesih göktedir; bir din adamı onu yeryüzüne indiremez. Elç 3:20, 21
Mesih’in kurban edilişini tekrarlamaya ihtiyaç yok. İb 9:24-26; 10:11-14
2. Armagedon
A. Kötülüğe son verecek olan Tanrı’nın savaşı
Milletler Armagedon’a toplanıyor. Vh 16:14, 16
Tanrı, Oğlunu ve meleklerini kullanarak savaşıyor. 2Se 1:6-9; Vh 19:11-16
Biz nasıl hayatta kalabiliriz? Tsf 2:2, 3; Vh 7:14
B. Tanrı’nın sevgisiyle çelişmez
Dünya son derece yozlaşmış durumdadır. 2Ti 3:1-5
Tanrı sabırlıdır; fakat adaleti, harekete geçmesini gerektirir. 2Pe 3:9, 15; Lu 18:7, 8
Doğru kimselerin rahat etmesi için kötüler yok olmalı. Öz 21:18; Vh 11:18
3. Atalara Tapınma
A. Atalara tapınma boştur
Atalar ölüdür, bilinçsizdir. Vz 9:5, 10
İlk atalar tapınılmaya layık değildi. Ro 5:12, 14; 1Ti 2:14
Tanrı böyle bir tapınmayı yasaklar. Çk 34:14; Mt 4:10
B. İnsanlara saygı gösterilebilir, fakat sadece Tanrı’ya tapınılır
Gençler, yaşlılara saygılı olmalı. 1Ti 5:1, 2, 17; Ef 6:1-3
Fakat sadece Tanrı’ya tapınılmalı. Elç 10:25, 26; Vh 22:8, 9
4. Bayramlar, Doğum Günleri
A. İsa’nın ilk takipçileri doğum günü ve Noel kutlamadı
Bunları gerçek Tanrı’ya tapınmayanlar kutladı. Ba 40:20; Mt 14:6
Anılması gereken, İsa’nın ölüm günüdür. Lu 22:19, 20; 1Ko 11:25, 26
Kutlamalardaki çılgın eğlenceler uygun değil. Ro 13:13; Ga 5:21; 1Pe 4:3
5. Can
A. Can nedir?
İnsan bir candır. Ba 2:7; 1Ko 15:45; Yş 11:11; Elç 27:37
Hayvanlara da can denir. Sy 31:28; Vh 16:3; Le 24:18
Canın kanı var, yemek yer ve ölümlüdür. Yr 2:34; Le 7:18; He 18:4
İnsanın hayatından da can olarak söz edilir. Mr 8:36; Yhn 10:15
B. Can ve ruh arasındaki fark
Bir kişide ya da varlıkta bulunan hayat, candır. Yhn 10:15; Le 17:11
Canlarda etkin olan hayat kuvvetine “ruh” denir. Me 146:4; 104:29
Bir kimse ölünce hayat kuvvetinin tüm kontrolü Tanrı’ya döner. Vz 12:7
Hayat kuvvetini harekete geçirebilen sadece Tanrı’dır. He 37:12-14
6. Din
A. Bir tek hakiki din var
Ümit bir, iman bir, vaftiz bir. Ef 4:5, 12
İnsanları öğrenci olarak yetiştirme görevi vardır. Mt 28:19; Elç 8:12; 14:21
Meyvelerinden tanınır. Mt 7:19, 20; Lu 6:43, 44; Yhn 15:8
Mensupları arasında sevgi ve uyum vardır. Yhn 13:35; 1Ko 1:10; 1Yh 4:20
B. Sahte öğretiler yerinde olarak mahkûm edilmiştir
İsa sahte öğretileri mahkûm etti. Mt 23:15, 23, 24; 15:4-9
Körleştirilmiş olanları korumak için bunu yaptı. Mt 15:14
Hakikat, insanları özgürlüğe kavuşturdu. Yhn 8:31, 32
C. Kişi dininin yanlış olduğunu saptadığında yolunu değiştirmelidir
Hakikat özgür kılar; çoğunluğun yanlış yolda olduğunu gösterir. Yhn 8:31, 32
İsrailoğulları ve başkaları önceki inançlarını bıraktılar. Yş 24:15; 2Kr 5:17
İsa’nın ilk takipçileri görüşlerini değiştirdiler. Ga 1:13, 14; Elç 3:17, 19
Pavlus dinsel düşüncesini değiştirdi. Elç 26:4-6
Bütün dünya aldatılıyor; düşünüş tarzını değiştirmeli. Vh 12:9; Ro 12:2
Ç. Tüm dinlerde “iyi şeyler” olması Tanrı’nın onayını kazandırmaz
Tapınma konusundaki standardı Tanrı koyar. Yhn 4:23, 24; Yk 1:27
Tanrı’nın istediği şekilde değilse iyi değildir. Ro 10:2, 3
“İyi işler” reddedilebilir. Mt 7:21-23
Meyvelerinden tanınır. Mt 7:20
7. Dinlerarası Faaliyet
A. Başka dinlerle birleşmek Tanrı’nın istediği yöntem değil
Sadece bir tek yol var, bu yol dardır ve onu az kişi bulur. Ef 4:4-6; Mt 7:13, 14
Sahte öğretilerin kirletici olduğuna dair uyarıda bulunuldu. Mt 16:6, 12; Ga 5:9
Diğer dinlerden ayrı kalmak emredilmiştir. 2Ti 3:5; 2Ko 6:14-17; Vh 18:4
B. “Tüm dinlerde iyi şeyler var” görüşü doğru değildir
Bazılarının gayreti vardır, fakat Tanrı’nın istediği gibi değil. Ro 10:2, 3
Kötülük, iyi olabilecek şeyi de bozar. 1Ko 5:6; Mt 7:15-17
Sahte öğretmenler yıkıma götürürler. 2Pe 2:1; Mt 12:30; 15:14
Pak tapınma tam bağlılık ister. Tkr 6:5, 14, 15
8. Dirilme
A. Ölüler için ümit
Mezarda olanların tümü diriltilecek. Yhn 5:28, 29
İsa’nın diriltilmesi bir güvencedir. 1Ko 15:20-22; Elç 17:31
Kutsal ruha karşı günah işleyenler diriltilmeyecek. Mt 12:31, 32
İman edenler için dirilme güvencesi var. Yhn 11:25
B. Gökteki veya yerdeki yaşam için dirilme
Âdem yüzünden ölüm; İsa sayesinde hayat. 1Ko 15:20-22; Ro 5:19
Diriltilenlerin yapısal farklılığı. 1Ko 15:40, 42, 44
İsa ile olanlar onun gibi olacaklar. 1Ko 15:49; Flp 3:20, 21
Gökte kral olacakların dışındakiler yerde olacak. Vh 20:4b, 5, 13; 21:3, 4
9. Dua
A. Tanrı’nın kulak verdiği dualar
Tanrı duaları dinler. Me 145:18; 1Pe 3:12
Adaletsiz kişiler değişmedikçe duaları işitilmez. İş 1:15-17
İsa’nın ismiyle dua etmeliyiz. Yhn 14:13, 14; 2Ko 1:20
Tanrı’nın amacına uygun dua edilmeli. 1Yh 5:14, 15
İman gereklidir. Yk 1:6-8
B. Boş tekrarlar, Meryem’e ve “azizlere” edilen dualar geçerli değildir
İsa’nın ismiyle Tanrı’ya dua edilmeli. Yhn 14:6, 14; 16:23, 24
Boş tekrarlar işitilmez. Mt 6:7
10. Evlilik
A. Evlilik bağı onurlu olmalı
Mesih ile gelininin ilişkisine benzetiliyor. Ef 5:22, 23
Evlilik ilişkisi lekesiz olmalı. İb 13:4
Çiftlere ayrılmamaları öğütleniyor. 1Ko 7:10-16
Geçerli tek boşanma nedeni cinsel ahlaksızlık [porneia]. Mt 19:9
B. İsa’nın takipçileri reislik ilkesine saygı göstermeli
Koca, baş olarak ailesini sevip, onlara bakmalı. Ef 5:23-31
Eşi ona istekle boyun eğmeli, sevgi ve itaat göstermeli. 1Pe 3:1-7; Ef 5:22
Çocuklar söz dinlemeli. Ef 6:1-3; Kl 3:20
C. İsa’nın takipçisi ana babaların çocuklarına karşı sorumlulukları
Onlara sevgi, ilgi göstermeli ve vakit ayırmalı. Tit 2:4
Onları çileden çıkarmamalı. Kl 3:21
Onlara bakmak ruhi ihtiyaçları da kapsar. 2Ko 12:14; 1Ti 5:8
Onları hayat yolunda yetiştirmeli. Ef 6:4; Öz 22:6, 15; 23:13, 14
Ç. İsa’nın takipçileri sadece İsa’nın takipçileriyle evlenmeli
Ancak “Efendimizin bir takipçisi” olanla evlenmeli. 1Ko 7:39; Tkr 7:3, 4; Ne 13:26
D. Çokeşlilik Kutsal Yazılara aykırı
Başlangıçta bir erkeğe sadece bir eş verildi. Ba 2:18, 22-25
İsa bu standardı takipçileri için tekrar koydu. Mt 19:3-9
Mesih’in ilk takipçileri çokeşli değildi. 1Ko 7:2, 12-16; Ef 5:28-31
11. Fidye
A. İsa’nın insan hayatı ‘tüm insanlar için fidye’ olarak ödendi
İsa, hayatını fidye olarak verdi. Mt 20:28
Dökülen kanın değeri sayesinde günahlar bağışlanıyor. İb 9:14, 22
Bir tek kurban her zaman için yeterliydi. Ro 6:10; İb 9:26
Faydaları kendiliğinden gelmez, fidye kabul edilmeli. Yhn 3:16
B. Eşdeğer bedeldi
Âdem kusursuz yaratıldı. Tkr 32:4; Vz 7:29; Ba 1:31
Günah yüzünden kendisi ve çocukları adına kusursuzluğu kaybetti. Ro 5:12, 18
Âdem’in çocukları aciz kaldı; tam ona denk biri gerekti. Me 49:7; Tkr 19:21
İsa’nın kusursuz insan hayatı fidyedir. 1Ti 2:5, 6; 1Pe 1:18, 19
12. Gök
A. Yalnız 144.000 kişi göğe gider
Sayıları sınırlıdır; Mesih’le birlikte kral olacaklar. Vh 5:9, 10; 20:4
İsa yol hazırladı; daha sonra diğerleri seçildi. Kl 1:18; 1Pe 2:21
Başka birçok insan yerde yaşayacak. Me 72:8; Vh 21:3, 4
144.000 kişinin, başkalarının sahip olmadığı özel konumu. Vh 14:1, 3; 7:4, 9
13. Gökteki Krallık
A. Tanrı’nın Gökteki Krallığı insanlık için ne yapacak?
Tanrı’nın isteğini gerçekleştirecek. Mt 6:9, 10; Me 45:6; Vh 4:11
Kralı ve kanunları olan bir hükümettir. İş 9:6, 7; 2:3; Me 72:1, 8
Kötülüğü yok edecek, tüm dünyayı yönetecek. Da 2:44; Me 72:8
1.000 yıllık yönetim insanlığı yeniden Cennete kavuşturacak. Vh 21:2-4; 20:6
B. Mesih’in düşmanları faaliyetteyken Krallık işe başlıyor
Mesih diriltildikten sonra uzun süre bekledi. Me 110:1; İb 10:12, 13
Yönetme yetkisini aldı, Şeytan’la savaştı. Me 110:2; Vh 12:7-9; Lu 10:18
Gökte Krallık kuruldu, bunu dünyaya gelen sıkıntılar takip etti. Vh 12:10, 12
Bu sıkıntılı dönem Krallığın yanında tavır alma vakti. Vh 11:15-18
C. “Kalplerde” değil, insanların gayreti ile değil
Krallık yerde değil, göktedir. 2Ti 4:18; 1Ko 15:50; Me 11:4
“Kalplerde” olamaz; İsa Ferisilere hitap ediyordu. Lu 17:20, 21
Bu dünyaya ait değil. Yhn 18:36; Lu 4:5-8; Da 2:44
Hükümetlerin, dünyanın standartlarının yerine geçecek. Da 2:44
14. Günah
A. Günah nedir?
Tanrı’nın kanununun, kusursuz standardının çiğnenmesi. 1Yh 3:4; 5:17
İnsan Tanrı tarafından yaratıldığından O’na hesap vermeli. Ro 14:12; 2:12-15
Kanun günahı tanımladı, insanın bunu fark etmesini sağladı. Ga 3:19; Ro 3:20
Herkes günahkâr, Tanrı’nın kusursuz standardından uzak. Ro 3:23; Me 51:5
B. Neden herkes Âdem’in günahından ıstırap çekiyor?
Âdem’den herkese kusurluluk, ölüm geçti. Ro 5:12, 18
Tanrı insanlığın günahkâr durumuna katlanarak merhamet gösterdi. Me 103:8, 10, 14, 17
İsa’nın fidyesi günahlara kefaret eder. 1Yh 2:2
İblis’in diğer tüm işleriyle birlikte günah da dünyadan silinecek. 1Yh 3:8
C. Yasak edilen meyve cinsel ilişki değil, itaatsizlikti
Ağaçtan yememe emri Havva yaratılmadan önce verildi. Ba 2:17, 18
Âdem ve Havva’ya çocuklar yapmaları söylendi. Ba 1:28
Çocuklar günahın sonucu değildi, Tanrı’dan bir nimetti. Me 127:3-5
Havva, kocası yokken günah işledi; onun önüne geçti. Ba 3:6; 1Ti 2:11-14
Âdem baş olarak Tanrı’nın kanununa isyan etti. Ro 5:12, 19
Ç. Kutsal ruha karşı günah nedir? (Mt. 12:32; Mr. 3:28, 29)
Miras alınan günah bu türden değil. Ro 5:8, 12, 18; 1Yh 5:17
Biri ruhu kederlendirebilir; sonradan yolunu düzeltebilir. Ef 4:30; Yk 5:19, 20
Günahı alışkanlık edinmek ölüme götürür. 1Yh 3:6-9
Tanrı böyle kimselere hükmeder, ruhunu onlardan alır. İb 6:4-8
Tövbe etmemiş olan böyle kimseler için dua etmemeliyiz. 1Yh 5:16, 17
15. Haç
A. İsa utanç verici şekilde direğe asıldı
İsa bir işkence direğine ya da ağaca asıldı. Elç 5:30; 10:39; Ga 3:13
İsa’nın takipçileri direğin ifade ettiği utancı taşımalı. Mt 10:38; Lu 9:23
B. Ona tapınılmamalı
İsa’nın direk üzerinde teşhiri bir utanç. İb 6:6; Mt 27:41, 42
Tapınmada haç kullanılması putperestliktir. Çk 20:4, 5; Yr 10:3-5
İsa ruhtur, artık direkte değil. 1Ti 3:16; 1Pe 3:18
16. İblis, Cinler
A. İblis ruhi bir kişidir
İçimizdeki kötülük niteliği değil, ruhi bir kişidir. 2Ti 2:26
Melekler gibi İblis de bir “kişi”dir. Mt 4:1, 11; Ey 1:6
Yanlış bir arzuyla kendi kendini İblis haline getirdi. Yk 1:13-15
B. İblis dünyanın görünmez hükümdarıdır
Dünya bir tanrı olarak onun kontrolü altında. 2Ko 4:4; 1Yh 5:19; Vh 12:9
Davanın çözümüne kadar var olmasına izin verilecek. Çk 9:16; Yhn 12:31
Önce dipsiz derinliklere atılacak, sonra yok edilecek. Vh 20:2, 3, 10
C. Cinler asi meleklerdir
Tufan’dan önce Şeytan’a katıldılar. Ba 6:1, 2; 1Pe 3:19, 20
Işıktan yoksun bırakıldılar ve alçaltıldılar. 2Pe 2:4; Yhd 6
Tanrı’ya karşı savaşıyor, insanlara baskı yapıyorlar. Lu 8:27-29; Vh 16:13, 14
Şeytan’la birlikte yok edilecekler. Mt 25:41; Lu 8:31; Vh 20:2, 3, 10
17. İsa
A. İsa, Tanrı’nın Oğlu ve atadığı Kral
Tanrı’nın yarattıklarının ilki; diğerleri onun aracılığıyla. Vh 3:14; Kl 1:15-17
Kadından doğan bir insan olarak meleklerden aşağı kılındı. Ga 4:4, 5; İb 2:9
Gökte yaşamak üzere, Tanrı’nın ruhu aracılığıyla doğdu. Mt 3:16, 17
Yere gelmeden önceki konumuna göre çok daha yükseltildi. Flp 2:9, 10
B. Kurtulmak için İsa Mesih’e inanmak şart
İbrahim’e vaat edilen soy. Ba 22:18; Ga 3:16
İsa tek Başkâhin, fidye. 1Yh 2:1, 2; İb 7:25, 26; Mt 20:28
Hayat için Tanrı ve Mesih’i tanıyıp onlara itaat etmeli. Yhn 17:3; Elç 4:12
C. İsa’ya inanmak yeterli değil
İnanç işlerle gösterilmeli. Yk 2:17-26; 1:22-25
Emirlerine itaat edip, yaptığı işi yapmalıyız. Yhn 14:12, 15; 1Yh 2:3
Efendimizin ismini kullanan herkes Krallığa erişmeyecektir. Mt 7:21-23
18. Kader
A. İnsanın kaderi önceden belirlenmemiştir
Kesin olan, Tanrı’nın amacıdır. İş 55:11; Ba 1:28
Bireylere, Tanrı’ya hizmeti seçme olanağı verilmiştir. Yhn 3:16; Flp 2:12
19. Kan
A. Kan nakli kanın kutsallığının çiğnenmesidir
Nuh’a kanın kutsal olduğu ve hayat anlamına geldiği söylendi. Ba 9:4, 16
Kanun ahdi kan yemeyi yasakladı. Le 17:14; 7:26, 27
Bu yasak İsa’nın takipçilerine de tekrarlandı. Elç 15:28, 29; 21:25
B. Hayat kurtarma amacı mazeret sayılamaz
İtaat kurbandan iyidir. 1Sa 15:22; Mr 12:33
Hayatı Tanrı’nın kanunundan üstün tutmak ölümle sonuçlanır. Mr 8:35, 36
20. Kilise
A. Kilise ruhi anlamdadır, Mesih’in üzerine kurulmuştur
Tanrı, insan yapısı mabetlerde oturmaz. Elç 17:24, 25; 7:48
Hakiki kilise [cemaat] diri taşlardan yapılmış ruhi bir mabettir. 1Pe 2:5, 6
Mesih köşe taşı; elçiler ikincil temeldir. Ef 2:20
Tanrı’ya ruhla ve hakikatle tapınmak gereklidir. Yhn 4:24
B. Kilise [cemaat] Petrus’un üzerine kurulmadı
İsa cemaatin Petrus üzerine kurulduğunu söylemedi. Mt 16:18
İsa “kaya” olarak tanımlandı. 1Ko 10:4
Petrus, İsa’yı temel olarak tanımladı. 1Pe 2:4, 6-8; Elç 4:8-12
21. Kötülük, Dünyadaki Sıkıntılar
A. Dünyadaki sıkıntıların sorumlusu
Yaşadığımız kötü dönemin nedeni kötü yönetimlerdir. Öz 29:2; 28:28
Dünyanın hükümdarı, Tanrı’nın düşmanıdır. 2Ko 4:4; 1Yh 5:19; Yhn 12:31
Sıkıntıların sorumlusu İblis ve vakti az. Vh 12:9, 12
İblis bağlanacak, bunu görkemli bir barış dönemi izleyecek. Vh 20:1-3; 21:3, 4
B. Kötülüğe neden izin veriliyor?
İblis, yaratılanların Tanrı’ya vefalarının gerçek olmadığını iddia etti. Ey 1:11, 12
Sadık kişilere vefalarını kanıtlama fırsatı verildi. Ro 9:17; Öz 27:11
İblis’in yalancı olduğu kanıtlandı, dava çözüme ulaştırılmalı. Yhn 12:31
Sadık kimseler sonsuz yaşamla ödüllendiriliyor. Ro 2:6, 7; Vh 21:3-5
C. Sonun vaktinin uzatılması merhametli bir düzenlemedir
Nuh’un zamanındaki gibi, insanları uyarmak vakit istiyor. Mt 24:14, 37-39
Tanrı yavaş davranmaz, fakat merhametlidir. 2Pe 3:9; İş 30:18
Kutsal Kitap gafil avlanmamamıza yardım eder. Lu 21:36; 1Se 5:4
Şimdiden Tanrı’nın düzenlemelerinden yararlanıp korunun. İş 2:2-4; Tsf 2:3
Ç. Dünyadaki sıkıntılara çözüm yolunu insan bulamaz
İnsan korku ve şaşkınlık içinde. Lu 21:10, 11; 2Ti 3:1-5
İnsanlar değil, Tanrı’nın Gökteki Krallığı başaracak. Da 2:44; Mt 6:10
Yaşamak için şimdiden Kralla barışmaya çalışın. Me 2:9, 11, 12
22. Kronoloji
A. MS 1914; Milletlerin Dönemi sona erdi
MÖ 607; krallar zincirinde kesinti. He 21:25-27
Krallığın yeniden kurulması için “yedi vakit” geçecekti. Da 4:32, 16, 17
Yedi = 2 × 3 1/2 vakit veya 2 × 1.260 gün. Vh 12:6, 14; 11:2, 3
Bir gün için bir yıl [2.520 yıl eder]. He 4:6; Sy 14:34
Gökteki Krallığın kurulmasına kadar sürecekti. Lu 21:24; Da 7:13, 14
23. Kurtuluş
A. Kurtuluş İsa’nın fidyesi sayesinde Tanrı’dandır
Yaşam, Tanrı’nın Oğlu aracılığıyla verdiği armağandır. 1Yh 4:9, 14; Ro 6:23
Kurtuluş ancak İsa’nın kurban edilmesiyle mümkün oldu. Elç 4:12
“Ölüm döşeğindeki tövbe” işlerle gösterilemez. Yk 2:14, 26
Kurtuluş için uğraş verilmeli. Lu 13:23, 24; 1Ti 4:10
B. “Bir defa kurtulan sonsuza dek kurtulmuştur” düşüncesi yanlış
Kutsal ruhtan almış olanlar iman yolundan ayrılabilir. İb 6:4, 6; 1Ko 9:27
Birçok İsrailli Mısır’dan kurtulduktan sonra yok oldu. Yhd 5
Kurtuluş derhal gerçekleşmez. Flp 2:12; 3:12-14; Mt 10:22
Eski yoluna geri dönenin son hali ilk halinden beter olur. 2Pe 2:20, 21
C. “Herkes kurtulacak” görüşü Kutsal Yazılara aykırı
Bazılarının tövbe etmesi olanaksız. İb 6:4-6
Tanrı kötülerin ölmesinden zevk almaz. He 33:11; 18:32
Fakat sevgi, doğrulukla bağdaşmayan davranışlara göz yumamaz. İb 1:9
Kötüler yok edilecek. İb 10:26-29; Vh 20:7-15
24. Kutsal Kitap
A. Tanrı’nın Sözü O’nun ilhamıdır
İnsanları yazmaya yönlendiren, Tanrı’nın ruhuydu. 2Pe 1:20, 21
Peygamberlik sözleri içerir: Da 8:5, 6, 20-22; Lu 21:5, 6, 20-22; İş 45:1-4
Kutsal Kitabın tümü Tanrı ilhamıdır ve yararlıdır. 2Ti 3:16, 17; Ro 15:4
B. Bugün için pratik bir rehberdir
İlkelerine aldırmamak ölüm getirir. Ro 1:28-32
İnsan bilgeliği onun yerine geçemez. 1Ko 1:21, 25; 1Ti 6:20
Güçlü düşmanlara karşı korur. Ef 6:11, 12, 17
İnsana doğru yolu gösterir. Me 119:105; 2Pe 1:19; Öz 3:5, 6
C. Her milletten ve ırktan insanlar için yazılmıştır
Yazılmasına Doğuda başlandı. Çk 17:14; 24:12, 16; 34:27
Tanrı’nın düzenlemesi sadece Batılılar için değil. Ro 10:11-13; Ga 3:28
Tanrı her tür insanı kabul eder. Elç 10:34, 35; Ro 5:18; Vh 7:9, 10
25. Meryem’e Tapınma
A. Meryem İsa’nın annesidir, “Tanrı’nın annesi” değil
Tanrı’nın başlangıcı yok. Me 90:2; 1Ti 1:17
Tanrı’nın Oğlu yerde iken annesi Meryem’di. Lu 1:35
B. Meryem “daima bakire” değildi
Yusuf’la evlendi. Mt 1:19, 20, 24, 25
İsa’dan başka çocukları da oldu. Mt 13:55, 56; Lu 8:19-21
Bunlar o sırada İsa’nın “iman kardeşleri” değildi. Yhn 7:3, 5
26. Mesih’in Dönüşü
A. Dönüşünü insanlar göremez
Dünyanın artık kendisini görmeyeceğini öğrencilerine söyledi. Yhn 14:19
Gidişini sadece öğrencileri gördü; aynı şekilde dönecekti. Elç 1:6, 10, 11
Gökte görünmez bir ruh. 1Ti 6:14-16; İb 1:3
Gökteki krallığın kralı olarak dönüyor. Da 7:13, 14
B. Görünür olaylardan anlaşılıyor
Öğrencileri hazır bulunuşunun alametini sordular. Mt 24:3
Takipçileri yürek gözleriyle “görüyor”lar. Ef 1:18, 19
Hazır bulunuşunun kanıtı birçok olaydan oluşuyor. Lu 21:10, 11
Düşmanları, yıkımla yüz yüze gelince onu “görecekler.” Vh 1:7
27. Muhalefet, Zulüm
A. İsa’nın takipçilerine karşı muhalefetin nedeni
İsa nefretle karşılaştı, muhalefetin olacağını bildirdi. Yhn 15:18-20; Mt 10:22
Doğru ilkeleri uygulamak dünyayı mahkûm eder. 1Pe 4:1, 4, 12, 13
Bu ortamın tanrısı Şeytan, Gökteki Krallığa muhalif. 2Ko 4:4; 1Pe 5:8
İsa’nın bir takipçisi korkmaz, Tanrı onu korur. Ro 8:38, 39; Yk 4:8
B. Bir kadın, kocasının kendisini Tanrı’dan ayırmasına izin vermemeli
İsa uyardı; başkaları kocasına yanlış bilgi verebilir. Mt 10:34-38; Elç 28:22
Tanrı’ya ve İsa Mesih’e bel bağlamalı. Yhn 6:68; 17:3
Sadakati sayesinde belki kocasını da kurtarır. 1Ko 7:16; 1Pe 3:1-6
Kocası başıdır, fakat tapınmasına karışamaz. 1Ko 11:3; Elç 5:29
C. Bir koca, Tanrı’ya hizmetini karısının engellemesine izin vermemeli
Karısını ve ailesini sevmeli, onların da hayata erişmesini istemeli. 1Ko 7:16
Kararlar alma, ailesini geçindirme sorumluluğunu taşımalı. 1Ko 11:3; 1Ti 5:8
Tanrı, hakikatin yanında tavır alanı sever. Yk 1:12; 5:10, 11
Barış uğruna ödün vermek Tanrı’nın hoşnutsuzluğuna yol açar. İb 10:38
Yeni dünyadaki mutlu yaşam için aileyi yönlendirmek. Vh 21:3, 4
28. Ölüler Diyarı (Hades, Şeol)
A. Ateşli bir işkence yeri değil
Acı çeken Eyüp oraya gitmek için dua etti. Ey 14:13
Bir faaliyetsizlik yeri. Me 6:5; Vz 9:10; İş 38:18, 19
İsa mezardan diriltildi. Elç 2:27, 31, 32; Me 16:10
Ölüler diyarı diğer ölüleri verecek ve yok edilecek. Vh 20:13, 14
B. Ateş yok edilmenin simgesidir
Sonsuz ölüm ateşle simgelenir. Mt 25:41, 46; 13:30
Tövbe etmeyen kötüler, ateşle yok edilmiş gibi silinecekler. İb 10:26, 27
Şeytan’ın başına gelecek ateşli “azap” ebedi ölümdür. Vh 20:10, 14, 15
C. Zengin adam ve Lazar örneği ebedi azabın delili değil
İbrahim’in yanı başı gibi ateş de gerçek anlamda değildir. Lu 16:22-24
İbrahim’in onayı ile karanlık karşıt kavramlar. Mt 8:11, 12
Babil’in yok edilişinde de ateşli bir eziyetten söz edilir. Vh 18:8-10, 21
29. Ölüm
A. Ölümün nedeni
İnsanın başlangıcı kusursuzdu, sonsuza dek yaşama olanağı vardı. Ba 1:28, 31
İtaatsizlik sonucunda ölüme mahkûm edildi. Ba 2:16, 17; 3:17, 19
Günah ve ölüm Âdem’in bütün çocuklarına geçti. Ro 5:12
B. Ölülerin durumu
Âdem can olarak yaratıldı, ona bir can verilmedi. Ba 2:7; 1Ko 15:45
Can, yani insan ölümlüdür. He 18:4; İş 53:12; Ey 11:20, dipnot
Ölüler bilinçsizdir, bir şey bilecek durumda değildirler. Vz 9:5, 10; Me 146:3, 4
Ölüler uykuda, diriltilmeyi bekliyorlar. Yhn 11:11-14, 23-26; Elç 7:60
C. Ölülerle konuşmak olanaksızdır
Ölüler Tanrı’nın yanında ruh olarak yaşamıyorlar. Me 115:17; İş 38:18
Ölülerle konuşmaya çalışanlara uyarı. İş 8:19; Le 19:31
Medyumlar ve falcılar mahkûm edildi. Tkr 18:10-12; Ga 5:19-21
30. Ruh, Ruhçuluk
A. Kutsal ruh nedir?
Bir “kişi” değil, Tanrı’nın etkin kuvvetidir. Elç 2:2, 3, 33; Yhn 14:17
Yaratılışta, Kutsal Kitabın ilham edilişinde, vs. kullanıldı. Ba 1:2; He 11:5
Mesih’in kardeşlerini oğullar olarak mesheder. Yhn 3:5-8; 2Ko 1:21, 22
Günümüzde Tanrı’nın toplumunu yönlendirir, güçlendirir. Ga 5:16, 18
B. Hayat kuvvetine ruh denir
Solunumla sürdürülen yaşamın özüdür. Yk 2:26; Ey 27:3
Hayat kuvveti Tanrı’nın elindedir. Zk 12:1; Vz 8:8
İnsan ve hayvanlardaki hayat kuvveti Tanrı’ya aittir. Vz 3:19-21
Ruh, dirilme ümidiyle Tanrı’ya teslim edilir. Lu 23:46
C. Cinlerin işi olan ruhçuluktan kaçınılmalı
Tanrı’nın sözü yasaklar. İş 8:19, 20; Le 19:31; 20:6, 27
Falcılık cinciliktir; mahkûm edilmiştir. Elç 16:16-18
Yıkıma götürür. Ga 5:19-21; Vh 21:8; 22:15
Tanrı astrolojiyi yasaklamıştır. Tkr 18:10-12; Yr 10:2
31. Sahte Peygamberler
A. Sahte peygamberlerin çıkacağı bildirildi; elçilerin günlerinde
Sahte peygamberleri saptamak için kural. Tkr 18:20-22; Lu 6:26
Önceden bildirilmişti; meyvelerinden tanınacaklardı. Mt 24:23-26; 7:15-23
32. Sebt
A. Sebt günü İsa’nın takipçileri için geçerli değil
Musa Kanunu İsa’nın ölümüyle ortadan kaldırıldı. Ef 2:15
Sebt, İsa’nın takipçileri için geçerli değil. Kl 2:16, 17; Ro 14:5, 10
Sebt kurallarına ve başka âdetlere uymaları yanlıştı. Ga 4:9-11; Ro 10:2-4
Tanrı’nın dinlenme gününe iman ve itaatle girilir. İb 4:9-11
B. Sebte uyması yalnızca eski İsrail’den istenmişti
Sebtin gereklerini ilk kez Mısır’dan çıkınca yaptılar. Çk 16:26, 27, 29, 30
Yalnızca İsrailoğuları için alametti. Çk 31:16, 17; Me 147:19, 20
Sebt yılı da Kanunun bir talebiydi. Çk 23:10, 11; Le 25:3, 4
Sebt İsa’nın takipçileri için gerekli değil. Ro 14:5, 10; Ga 4:9-11
C. Tanrı’nın Sebt günü dinlenmesi (Yaratma “hafta”sının 7. günü)
Yeryüzüyle ilgili yaratma işinin sonuna doğru başladı. Ba 2:2, 3; İb 4:3-5
İsa yeryüzünde yaşadıktan sonra da devam etti. İb 4:6-8; Me 95:7-9, 11
İsa’nın takipçileri bencilce işleri bırakmak anlamında dinlenirler. İb 4:9, 10
Gökteki Krallığın yerle ilgili görevi bitince sona erecek. 1Ko 15:24, 28
33. Son Günler
A. “Dünyanın sonu” ne demektir?
Şimdiki ortamın sona erişi. Mt 24:3; 2Pe 3:5-7; Mr 13:4
Yerin değil kötü ortamın sonu. 1Yh 2:17
Yıkımdan önce “sonun vakti” yaşanacak. Mt 24:14
Doğru kimseler kurtulacak ve yeni dünya gelecek. 2Pe 2:9 ; Vh 7:14-17
B. Son günlerin işaretleri konusunda uyanık olunmalı
Bu işaretler bize rehber olarak Tanrı tarafından sağlandı. 2Ti 3:1-5; 1Se 5:1-4
Dünya, durumun ciddiyetini anlamıyor. 2Pe 3:3, 4, 7; Mt 24:39
Tanrı gecikmez, fakat insanları uyarmaktadır. 2Pe 3:9
Uyanık kalmanın, umursamazlıktan kaçınmanın ödülü. Lu 21:34-36
34. Suretler, Tasvirler
A. Tapınmada tasvir ve heykeller kullanmak Tanrı’ya utanç getirir
Tanrı’nın tasviri yapılamaz. 1Yh 4:12; İş 40:18; 46:5; Elç 17:29
Tasvirler konusunda İsa’nın takipçilerine uyarı. 1Ko 10:14; 1Yh 5:21
Tanrı’ya ruhla ve hakikatle tapınılmalı. Yhn 4:24
B. Tasvirlere tapınmak İsrail milletine ölüm getirdi
Tasvirlere tapınma Yahudilere yasaklanmıştı. Çk 20:4-6
İşitemezler, konuşamazlar; yapanlar da onlar gibi olacak. Me 115:4-8
Tuzak oldular ve yıkım getirdiler. Me 106:36, 40-42; Yr 22:8, 9
C. Tapınma Tanrı’dan başka varlıklarla paylaşılamaz
Tanrı başka varlıklara da tapınılmasına izin vermedi. İş 42:8
“Duayı dinleyen” sadece Tanrı’dır. Me 65:1, 2
35. Şahitlik
A. İsa’nın bütün takipçileri şahitlik etmeli, iyi haberi bildirmeli
İsa’yı kabul ettiğini insanlar önünde bildirmek gerekli. Mt 10:32
Sözün uygulayıcıları olarak imanlarını göstermeliler. Yk 1:22-24; 2:24
Yeniler de öğretmenler olmalı. Mt 28:19, 20
İmanı açıkça bildirmek kurtuluş getirir. Ro 10:10
B. Tekrar ziyaretler gerekli, devamlı şahitlik
Sonla ilgili uyarıda bulunulmalı. Mt 24:14
Yeremya Yeruşalim’in sonunu yıllarca ilan etti. Yr 25:3
İsa’nın ilk takipçileri durmadı, biz de durmamalıyız. Elç 4:18-20; 5:28, 29
C. İnsanların kanından sorumlu olmamak için şahitlik etmek gerekli
İnsanlar yaklaşan sona dair uyarılmalı. He 33:7; Mt 24:14
İnsanların kanından sorumlu olmak söz konusu. He 33:8, 9; 3:18, 19
Pavlus sorumlu değildi; hakikati tümüyle bildirdi. Elç 20:26, 27; 1Ko 9:16
Hem şahitlik edeni, hem de onu dinleyeni kurtarır. 1Ti 4:16; 1Ko 9:22
36. Şifa Verme, Diller
A. Ruhi şifa vermenin yararları kalıcıdır
Ruhi hastalıklar yıkıcıdır. İş 1:4-6; 6:10; Ho 4:6
Öncelik taşıyan, ruhi şifadır. Yhn 6:63; Lu 4:18
Günahları kaldırır; mutluluk verir, hayat verir. Yk 5:19, 20; Vh 7:14-17
B. Tanrı’nın Gökteki Krallığı kalıcı sağlık getirecek
İsa sakat ve hastaları iyileştirdi, Krallığın nimetlerini duyurdu. Mt 4:23
Kalıcı sağlığı Krallığın getireceği vaat edildi. Mt 6:10; İş 9:7
Ölüm bile yok edilecek. 1Ko 15:25, 26; Vh 21:4; 20:14
C. Bugünkü mucizevi şifalar Tanrısal onayın kanıtı değildir
İsa’nın öğrencileri kendilerini mucizeyle iyileştirmedi. 2Ko 12:7-9; 1Ti 5:23
Mucizevi armağanlar elçilerin günlerinden sonra bitti. 1Ko 13:8-11
Şifa verme, Tanrı’nın onayının kesin bir kanıtı değil. Mt 7:22, 23; 2Se 2:9-11
Ç. Diller konuşma sadece geçici bir düzenleme
Bir alametti; daha önemli armağanlar aranmalı. 1Ko 14:22; 12:30, 31
Ruhun mucizevi armağanlarının sona ereceği önceden bildirildi. 1Ko 13:8-10
Olağanüstü işler Tanrı’nın onayının kanıtı değildir. Mt 7:22, 23; 24:24
37. Üçlük, Üçleme
A. Tanrı, Baba, tek Kişidir, evrendeki en yüce varlıktır
Tanrı üç şahıs değil. Tkr 6:4; Ml 2:10; Mr 10:18; Ro 3:29, 30
Oğul yaratıldı; Tanrı daha önce yalnızdı. Vh 3:14; Kl 1:14; İş 44:6
Tanrı her zaman evrenin hâkimi. Flp 2:5, 6; Da 4:35
Tanrı herkesten çok yüceltilmeli. Flp 2:10, 11
B. Oğul yere gelişinden önce de, sonra da Babadan aşağı konumdaydı
Oğul gökte itaatliydi, Babası tarafından gönderildi. Yhn 8:42; 12:49
Yerde iken de itaatliydi, Babası daha büyüktü. Yhn 14:28; 5:19; İb 5:8
Gökteki konumunda da Babasına boyun eğdi. Flp 2:9; 1Ko 15:28; Mt 20:23
Yehova, Mesih’in Tanrısı ve başı. 1Ko 11:3; Yhn 20:17; Vh 1:6
C. Tanrı ile İsa’nın bir olması
Her zaman tam bir uyum. Yhn 8:28, 29; 14:10
Karı koca arasındaki birlik gibidir. Yhn 10:30; Mt 19:4-6
Bütün imanlılar da “bir” olmalı. Yhn 17:20-22; 1Ko 1:10
Mesih aracılığıyla sonsuza dek sadece Yehova’ya tapınılacak. Yhn 4:23, 24
Ç. Tanrı’nın kutsal ruhu O’nun etkin kuvvetidir
Bir “kişi” değil kuvvet. Mt 3:16; Yhn 20:22; Elç 2:4, 17, 33
Tanrı ve Mesih ile birlikte gökte yaşayan bir kişi değil. Elç 7:55, 56; Vh 7:10
Tanrı, amacını yerine getirmek için onu yönlendirir. Me 104:30; 1Ko 12:4-11
Tanrı’ya hizmet edenler ruhu alırlar, onlara yol gösterir. 1Ko 2:12, 13; Ga 5:16
38. Vaftiz
A. İsa’nın takipçileri için bir gereklilik
İsa örnek oldu. Mt 3:13-15; İb 10:7
Kendini reddedip yaşamını Tanrı’ya adamanın sembolü. Mt 16:24; 1Pe 3:21
Sadece öğrenebilecek yaştakiler için. Mt 28:19, 20; Elç 2:41
Uygun yöntem suya daldırılmak. Elç 8:38, 39; Yhn 3:23
B. Günahlardan arındırmaz
İsa günahtan arınmak için vaftiz edilmedi. 1Pe 2:22; 3:18
Günahtan arındıran, İsa’nın kanıdır. 1Yh 1:7
39. Vaiz
A. İsa’nın her takipçisi vaiz olmalı
İsa Tanrı’nın hizmetçisiydi. Ro 15:8, 9; Mt 20:28
Takipçileri onun örneğini izlemeli. 1Pe 2:21; 1Ko 11:1
Hizmetimizin eksiksiz olması için sözü duyurmalıyız. 2Ti 4:2, 5; 1Ko 9:16
B. Hizmet için yeterli kılan nitelikler
Tanrı’nın ruhu ve O’nun Sözünden bilgi. 2Ti 2:15; İş 61:1-3
Duyuru işi yapılırken Mesih’in örneği izlenmeli. 1Pe 2:21; 2Ti 4:2, 5
Tanrı, ruhu ve teşkilatı aracılığıyla eğitir. Yhn 14:26; 2Ko 3:1-3
40. Yaratılış
A. Kanıtlanmış bilimle uyum içindedir; evrim kuramını çürütür
Bilim yaratılış sürecindeki sırayı doğrular. Ba 1:11, 12, 21, 24, 25
Tanrı’nın “cinsler”le ilgili kanunu geçerlidir. Ba 1:11, 12; Yk 3:12
B. Yaratma günleri 24 saatlik günler değildi
“Gün” belirli bir dönemi de kastedebilir. Ba 2:4
Tanrı’nın gözündeki gün bizim için uzun bir süre olabilir. Me 90:4; 2Pe 3:8
41. Yaşam
A. İtaatli insanlar için sonsuz yaşam kesindir
Yaşamı vaat eden, yalan söyleyemeyen Tanrı’dır. Tit 1:2; Yhn 10:27, 28
İman edenler için sonsuz yaşam kesindir. Yhn 11:25, 26
Ölüm yok edilecek. 1Ko 15:26; Vh 21:4; 20:14; İş 25:8
B. Gökteki yaşam yalnız Mesih’in bedenine ait olanlarla sınırlıdır
Tanrı onları istediği gibi seçer. Mt 20:23; 1Ko 12:18
Yerden yalnız 144.000 kişi seçiliyor. Vh 14:1, 4; 7:2-4; 5:9, 10
Vaftizci Yahya bile Gökteki Krallıkta yer almayacak. Mt 11:11
C. Yerde yaşam vaadi alan “başka koyunlar”ın sayısı sınırlı değil
Gökte İsa ile birlikte olacak kişilerin sayısı sınırlı. Vh 14:1, 4; 7:2-4
“Başka koyunlar” Mesih’in kardeşleri değildir. Yhn 10:16; Mt 25:32, 40
Yerde yaşamaya devam edecek birçok kişi şimdi toplanıyor. Vh 7:9, 15-17
Başkaları da diriltilip yerde yaşayacaklar. Vh 20:12; 21:4
42. Yehova, Tanrı
A. Tanrı’nın ismi
“Tanrı” belirsiz bir ifade; Rabbimizin özel ismi var. 1Ko 8:5, 6
İsminin kutsal kılınması için dua ediyoruz. Mt 6:9, 10
Tanrı’nın ismi Yehova’dır. Me 83:18; Çk 6:2, 3; 3:15; İş 42:8
Kitab-ı Mukaddes’te Tanrı’nın ismi. Çk 6:3; 3:15; İş 42:8
İsa O’nun adını bildirdi. Yhn 17:6, 26; 5:43; 12:12, 13, 28
B. Tanrı’nın varlığı
Tanrı’yı görüp de yaşamak olanaksız. Çk 33:20; Yhn 1:18; 1Yh 4:12
İnanmak için Tanrı’yı görmek gerekmez. İb 11:1; Ro 8:24, 25; 10:17
Tanrı gözle görünen eserleriyle tanınır. Ro 1:20; Me 19:1, 2
Peygamberlik sözlerinin gerçekleşmesi varlığını kanıtlar. İş 46:8-11
C. Tanrı’nın nitelikleri
Tanrı sevgidir. 1Yh 4:8, 16; Çk 34:6; 2Ko 13:11; Mi 7:18
Hikmeti üstündür. Ey 12:13; Ro 11:33; 1Ko 2:7
Adildir, adaletle davranır. Tkr 32:4; Me 37:28
Mutlak gücün sahibidir, kudretlidir. Ey 37:23, Vh 7:12; 4:11
Ç. Herkes aynı Tanrı’ya hizmet etmiyor
İyi görünen yol her zaman doğru değildir. Öz 16:25; Mt 7:21
İki yol var, fakat sadece biri hayata götürür. Mt 7:13, 14; Tkr 30:19
Çok tanrılar var, fakat gerçek Tanrı tektir. 1Ko 8:5, 6; Me 82:1
Yaşamak için gerçek Tanrı’yı tanımak gerekli. Yhn 17:3; 1Yh 5:20
43. Yehova’nın Şahitleri
A. Yehova’nın Şahitlerinin kökeni
Yehova Kendi şahitlerini tanıtıyor. İş 43:10-12; Yr 15:16
Sadık şahitler zinciri Habil’le başlar. İb 11:4, 39; 12:1
İsa sadık ve hakiki şahitti. Yhn 18:37; Vh 1: 5; 3:14
44. Yer
A. Tanrı’nın yerle ilgili amacı
Cennet, kusursuz insanlar için yeryüzünde hazırlanmıştı. Ba 1:28; 2:8-15
Tanrı’nın amacı kesindir. İş 55:11; 46:10, 11
Yer, barışsever kusursuz insanlarla dolacak. Me 72:7; İş 45:18; 9:6, 7
Cennet Gökteki Krallık tarafından yeniden kurulacak. Mt 6:9, 10; Vh 21:3-5
B. Hiçbir zaman harap edilmeyecek ve ıssız bırakılmayacak
Yerküre sonsuza dek duracak. Vz 1:4; Me 104:5
Nuh’un zamanında da Yer değil insanlar yok edildi. 2Pe 3:5-7; Ba 7:23
Bu örnek günümüzde de sağ kalma ümidi veriyor. Mt 24:37-39
Kötüler yok edilecek; “büyük kalabalık” sağ kalacak. 2Se 1:6-9; Vh 7:9, 14