Şubat

Kral Hizkiya çok hastalandığında Yehova’ya dua edip kendisini iyileştirmesini istedi. Yehova duasını cevapladı ve onu iyileştirdi (2. Kral. 20:1-6). Elçi Pavlus da Yehova’ya ‘bedenindeki dikenden’ kurtulmak istediğini söylemişti. Fakat Yehova Pavlus’u iyileştirmedi (2. Kor. 12:7-9). Hem Elçi Yakup’u hem de Elçi Petrus’u Kral Herodes öldürtmek istiyordu. Yakup öldürüldü. Petrus ise mucizevi şekilde kurtuldu (Elçi. 12:1-11). “Yehova neden Petrus gibi Yakup’u da kurtarmadı?” diye merak edebiliriz. Kutsal Kitap bunun cevabını vermez. Fakat şundan emin olabiliriz ki, Yehova “hiç haksızlık etmez” (Tekr. 32:4). Bazen Yehova dualarımıza istediğimiz şekilde cevap vermeyebilir. Fakat Yehova’nın her şeyi sevgi ve adaletle yaptığına güvenirsek O’nun dualarımıza cevap verme şeklini sorgulamayız (Eyüp 33:13). w23.11 21 p. 6

Yakup, hikmetli kişilerin “itaate hazır” olduğunu yazdı. Bu ne anlama gelir? Yehova’nın bir ölçüde yetki verdiği kişilere itaat etmeye istekli olmalıyız. Tabii ki biri Yehova’nın emirlerini çiğnememizi isterse ona itaat etmeyiz (Elçi. 4:18-20). Yehova’ya itaat etmek, insanlara itaat etmekten daha kolay. Çünkü Yehova’nın talimatları her zaman doğrudur ve yararlıdır (Mezm. 19:7). Fakat söz konusu insanlar olunca durum böyle değildir, çünkü hepimiz kusurluyuz. Yine de gökteki Babamız anne babalara, devlet yetkililerine ve ihtiyarlara bir ölçüde yetki vermiştir (Özd. 6:20; 1. Sel. 5:12; 1. Pet. 2:13, 14). Yani onlara itaat ettiğimizde aslında Yehova’ya itaat etmiş oluruz. w23.10 6 p. 2-3

İmanınızı güçlendirmenin bir yolu, Yehova’nın gücü üzerinde düşünmektir. O, bütün vaatlerini gerçekleştirme gücüne sahiptir. Sonuçta O, her şeye gücü yeten Tanrı’dır (Eyüp 42:2; Mar. 10:27; Efes. 3:20). Yehova İbrahim ve Sara’ya, ileri yaşta olmalarına rağmen bir çocuk sahibi olacaklarını söyledi (Başl. 17:15-17). Ayrıca İbrahim’e Kenan diyarını onun soyuna vereceğini vaat etti. İbrahim’in soyundan gelen İsrailoğulları, uzun yıllar Mısır’da köleydiler. Ve bu dönem boyunca, Tanrı’nın bu vaadi hiç gerçekleşemeyecekmiş gibiydi. Ama gerçekleşti. Yehova bakire bir kız olan Meryem’e de bir oğul doğuracağını söyledi. Bu çocuk Yehova’nın Kendi oğlu olacaktı. Tanrı böylece binlerce yıl önce Aden bahçesinde verdiği sözü de gerçekleştirmiş olacaktı (Başl. 3:15). Yehova’nın vaatlerini nasıl gerçekleştirdiğini düşündüğümüzde O’nun gücünü daha iyi anlarız. O zaman yeni dünyayla ilgili vaadini de gerçekleştireceğine olan imanımız artar (Yeşu 23:14; İşa. 55:10, 11). w23.04 28 p. 10-12

Yehova Davut’u kurtararak dualarını cevapladı (1. Sam. 19:10, 18-20; 2. Sam. 5:17-25). Biz de buna güvenebiliriz (Mezm. 145:18). Yehova dualarımızı istediğimiz şekilde cevaplamayabilir. Pavlus ‘bedenindeki dikenden’ kurtulmak istemişti. Üç defa bu sorun hakkında Yehova’ya özel olarak dua etti. Yehova onun dualarını cevapladı mı? Cevapladı, fakat Pavlus’un umduğu şekilde değil. Sorunu ortadan kaldırmaktansa Pavlus’a hizmetine devam edebilmesi için güç verdi (2. Kor. 12:7-10). Yehova bazen bizim dualarımıza da beklediğimizden farklı şekilde cevap verebilir. Fakat unutmayalım, Yehova bizim için en iyisinin ne olduğunu çok iyi biliyor. Hatta O, ‘isteklerimizin ya da hayallerimizin kat kat fazlasını gerçekleştirebilir’ (Efes. 3:20). Bu yüzden dualarımızı hiç beklemediğimiz bir zamanda ve hiç beklemediğimiz bir şekilde yanıtlayabilir. w23.05 8-9 p. 4-6

Zaman zaman dirilme ümidimiz hakkında düşünmekten çok yarar görürüz. Çünkü hiç beklemediğimiz bir anda ciddi bir hastalığa yakalanabiliriz ya da sevdiğimiz birini kaybedebiliriz (Vaiz 9:11; Yak. 4:13, 14). Dirilme ümidi böyle zamanlarda bize dayanmak için güç verebilir (1. Sel. 4:13). Kutsal Yazılar, gökteki Babamızın bizi çok iyi tanıdığını ve çok sevdiğini gösterir (Luka 12:7). Evet, Yehova’nın bizi aynı kişilikle ve anılarla diriltebilmesi için bizi gerçekten de çok yakından tanıyor olması gerekir. Ayrıca bizi o kadar çok seviyor ki, sonsuza dek yaşama fırsatı veriyor. Dirilmenin gerçek olacağından nasıl emin olabiliriz? Çünkü O’nun bunu yapmayı gerçekten istediğine ve yapacak gücü olduğuna ikna olduk. w23.04 8-9 p. 2-4

Yusuf ve Meryem, Yehova’yla ilişkilerini güçlendirmek için işbirliği yaptı. Onlar Yehova’ya ailece ibadet etmenin ne kadar önemli olduğunu biliyordu (Luka 2:22-24; 4:16). Onlar gerçekten de evli çiftler için harika bir örnek. Sizin de çocuklarınız varsa bazen ibadetlere katılmakta ya da aile ibadeti için zaman bulmakta zorlanabilirsiniz. Hatta çift olarak inceleme yapmak ve dua etmek size çok zor gelebilir. Yine de Yehova’ya birlikte ibadet etmeye devam edin. Böylece hem O’na hem de birbirinize daha çok yaklaşacaksınız. Her zaman önceliğiniz Yehova olsun. Peki ya evliliğinizde sorunlar yaşıyorsanız? Eğer böyleyse aile ibadeti yapmak pek içinizden gelmeyebilir. Bu durumda kısa bir şeyler incelemeyi tercih edebilirsiniz. Böylece birbirinize olan sevginiz güçlenebilir ve Yehova’ya birlikte ibadet etme isteğiniz artabilir. w23.05 22 p. 7-8

Korku Obadya’ya nasıl yardım etti? İlk olarak bu korku sayesinde dürüst ve güvenilir biri oldu. Hatta Kral Ahab onu evinin kâhyası yaptı (Nehemya 7:2 ile karşılaştırın). Ayrıca Tanrı korkusu Obadya’ya olağanüstü bir cesaret de verdi ve bu cesarete gerçekten ihtiyacı vardı. Çünkü kötü Kral Ahab’ın zamanında yaşıyordu (1. Kral. 16:30). Üstelik Ahab’ın putperest karısı İzebel Yehova’dan nefret ediyordu. Kuzeydeki İsrail krallığında pak tapınmayı ortadan kaldırmaya çalışıyordu. Bu yüzden Yehova’nın birçok peygamberini öldürdü (1. Kral. 18:4). Bu dönemde Obadya yüz peygamberi ‘ellişer ellişer mağarada sakladı’ ve “onlara ekmek ve su sağladı” (1. Kral. 18:13, 14). Bu yaptığı öğrenilseydi muhtemelen öldürülecekti. Tabii Obadya da bizim gibi bir insandı ve ölmek istemezdi. Fakat o kendinden çok Yehova’yı ve O’na hizmet edenleri seviyordu. w23.06 16 p. 9-10

Yehova geçmişte olduğu gibi, bugün de toplumuna rehberlik sağlamaya devam ediyor. Bunu Kutsal Kitap ve cemaatin başı olan Oğlu aracılığıyla yapıyor. Peki hâlâ insanları kullanmaya devam ediyor mu? Evet. 1800’lü yılların sonlarında yaşanan bazı gelişmelere bakalım. Charles Taze Russell ve arkadaşları 1914 yılının Tanrı’nın Krallığı açısından önemli bir yıl olacağını anlamıştı (Dan. 4:25, 26). Bu sonuca Kutsal Kitaptaki peygamberlik sözlerini inceleyerek vardılar. Onlar bu araştırmayı yaparken Yehova onları yönlendiriyor muydu? Evet, bu açıkça görüldü. 1914’te dünyada yaşanan olaylar, Tanrı’nın Krallığının hüküm sürmeye başladığını kanıtladı. 1. Dünya Savaşı başladı. Ardından salgın hastalıklar, depremler ve kıtlıklar yaşandı (Luka 21:10, 11). Yehova gerçekten de bu imanlı adamları kullanarak halkına yardım ediyordu. w24.02 22 p. 11

Yehova’nın toplumu olarak O’nun bizi sevdiğinden ve mümkün olan en iyi yaşama sahip olmamızı istediğinden eminiz (Rom. 8:35-39). Ayrıca Kutsal Kitap ilkelerini uygulamanın her zaman yararımıza olduğunu da biliyoruz (İşa. 48:17, 18). Peki beklenmedik zorluklarla karşılaştığımızda ne yapabiliriz? Örneğin, ailemizden biri bizi hayal kırıklığına uğratabilir. Ya da ciddi bir sağlık sorunumuz olabilir ve bu Yehova’ya hizmetimizi kısıtlayabilir. Bir doğal afet yüzünden hayatımız alt üst olabilir. Veya inancımız nedeniyle zulüm görebiliriz. Bu tür zorluklar yaşadığımızda şöyle düşünebiliriz: “Bu neden benim başıma geldi? Yanlış bir şey mi yaptım? Yoksa Yehova artık benden memnun değil mi?” Siz de hiç böyle düşündünüz mü? Düşündüyseniz üzülmeyin. Yehova’nın birçok vefalı kulu da benzer duygular hissetmişti (Mezm. 22:1, 2; Hab. 1:2, 3). w23.04 14 p. 1-2

Ayartıcı durumlarla karşılaştığımızda yanlış bir düşünceyi ya da davranışı hemen reddederiz. Çünkü Yehova’yla dostluğumuzun zarar görmesini istemeyiz. Yehova “yürekten itaatli” olmamızı ister (Rom. 6:17). O’nun yapmamızı istediği şeyler her zaman bizim yararımızadır. Ayrıca O’nun kanunları asla değiştirilemez (İşa. 48:17, 18; 1. Kor. 6:9, 10). Şeytan kararlılığımızı zayıflatmak için bize fiziksel ve duygusal olarak saldırır. Onun hedefi bizi ‘yutmaktır’, yani Yehova’yla olan ilişkimizi yok etmektir (1. Pet. 5:8). Birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar da Yehova’ya itaat etmeye kararlı oldukları için tehdit edildiler, dövüldüler, hatta öldürüldüler (Elçi. 5:27, 28, 40; 7:54-60). Şeytan bugün de zulmü kullanıyor. Bunun en açık kanıtı Rusya ve başka ülkelerdeki hükümetlerin kardeşlerimize acımasızca zulmetmesidir. Birçok kardeşimiz de farklı şekillerde muhalefet görüyor. Bunun yanı sıra, açık saldırıların yanı sıra Şeytan “sinsi oyunları” da kullanıyor (Efes. 6:11). w23.07 15-16 p. 6-9

Tanrı’nın Sözünü inceledikçe Yehova’ya olan sevginiz artar. Bu sevgi sizi öğrendiklerinizi uygulamaya yöneltir. Kutsal Kitap ilkelerine uygun kararlar vermeye başlarsınız. Tanrı’yı memnun etmek istediğiniz için düşünce tarzınız ve davranışlarınız değişir. Çok sevdiği babasını örnek alan bir çocuk gibi, siz de gökteki Babanızı örnek almaya başlarsınız (Efes. 5:1, 2). Kendinize şu soruları sorabilirsiniz: “Hakikate geldiğimden bu yana Yehova’ya olan sevgim arttı mı? Tüm bu yıllar boyunca düşüncelerimle ve davranışlarımla Yehova’ya daha çok benzemeye başladım mı? Özellikle de kardeşlerime sevgi göstermek konusunda.” Eğer ‘ilk baştaki sevginizin’ soğuduğunu düşünüyorsanız, cesaretsizliğe kapılmayın. Birinci yüzyıldaki bazı Hıristiyanların da sevgisi soğumuştu. Ama İsa onlardan ümidini kesmedi, bizden de ümidini kesmiyor (Vah. 2:4, 7). O, sevgimizi yeniden canlandırabileceğimizden emin. w23.07 8 p. 2-3

Elçi Petrus birçok hata yaptı. İlk olarak o kendine aşırı güvendi. Elçilerin hepsi İsa’yı bıraksa da kendisinin bunu yapmayacağını söyleyerek gururlandı (Mar. 14:27-29). Ardından tekrar tekrar uyuyakaldı (Mar. 14:32, 37-41). İsa’yı tutuklamaya geldiklerindeyse kaçtı (Mar. 14:50). En sonunda da yeminler ederek İsa’yı tanıdığını üç kez inkâr etti (Mar. 14:66-71). Petrus günahının ciddiyetini fark ettiğinde neler hissetti? Kahroldu ve hüngür hüngür ağladı (Mar. 14:72). İsa yaptığı hatalardan dolayı Petrus’u azarlamaktansa ona daha büyük sorumluluklar verdi (Yuhn. 21:15-17). Petrus korkunç bir günah işlediğinin farkındaydı. Ama Yehova’ya hizmet etmeyi bırakmadı. Neden? Çünkü efendisi İsa’nın onu hâlâ sevdiğine ikna olmuştu. Hangi dersi alıyoruz? Yehova, O’nun bizi sevdiğinden ve bağışladığından emin olmamızı istiyor (Rom. 8:38, 39). w24.03 18-19 p. 13-15

Cinsel ahlaksızlık, utanca, değersizlik duygusuna, istenmeyen hamileliklere ve ailelerin parçalanmasına neden olur. Gerçekten de aptal kadının evine girmemek akıllıcadır. Ayrıca birçok kişi Yehova’yla ilişkisini kaybetmenin yanı sıra ölümcül hastalıklar da kapıyor (Özd. 7:23). Özdeyişler 9. bölümün son ayetinde şöyle der: “O kadının çağırdıkları ölüler diyarının dibindedir.” Öyleyse neden birçok insan bu kadının davetini kabul ediyor? (Özd. 9:13-18). Pornografi çok yaygın bir tuzaktır. Bazıları bunun zararsız olduğunu düşünür. Oysa bu alışkanlık zararlıdır ve bağımlılık yapar. İnsanın kendisine olan saygısını kaybettirir. Ahlaksız görüntülerin etkisi kalıcıdır. Birinin bunları zihninden silmesi çok zordur. Dahası, pornografi yanlış arzuları öldürmez, tersine körükler (Kol. 3:5; Yak. 1:14, 15). Ayrıca pornografik görüntülere bakan birçok kişi sonunda ahlaksızlık yapar. w23.06 23 p. 10-11

Zaman zaman başka uluslar, Britanya-Amerika Dünya Gücüne meydan okusa da asla onun yerini alamayacaklar. Bunu nereden biliyoruz? Tanrı’nın Krallığını temsil eden taş, heykeli Britanya-Amerika Dünya Gücünü temsil eden ayaklardan vuracak (Dan. 2:34, 35, 44, 45). Daniel’in demir ve kilden ayaklarla ilgili peygamberlik sözünün doğru olduğuna ikna oldunuz mu? Olduysanız bu, sizin yaşam tarzınızı etkileyecektir. Yakında yok olacak bir dünyada kendinizi maddi açıdan güvenceye almaya çalışmayacaksınız (Luka 12:16-21; 1. Yuhn. 2:15-17). Bu peygamberlik sözünü anlayınca iyi haberi duyurmanın ve öğrenci yetiştirme işinin de ne kadar önemli olduğunu fark edeceksiniz (Mat. 6:33; 28:18-20). Kendinize şöyle sorun: “Kararlarım, Tanrı’nın Krallığının yakında tüm yönetimleri yok edeceğine ikna olduğumu gösteriyor mu?” w23.08 11 p. 13-14

Belki yaşınız, sağlığınız ya da koşullarınız yapabildiklerinizi kısıtlıyor. Bunu alçakgönüllülükle kabul edin. Barzillay gibi sınırlarınızın farkında olun ve gerekiyorsa ayrıcalıkları geri çevirmeye istekli olun (2. Sam. 19:35, 36). Musa gibi gerektiğinde yardım isteyin ve sorumluluklarınızı başkalarıyla paylaşmaya hazır olun (Çık. 18:21, 22). Haddini bilirlik, gerçekçi olmayan beklentilere sahip olmanızı ve gücünüzün tükenmesini engeller. Başkalarının yanlış kararlarından kendimizi sorumlu tutmamalıyız. Başkaları adına karar veremeyiz ya da onları yanlış kararlarının sonuçlarından koruyamayız. Örneğin çocuğumuz Yehova’ya hizmet etmeyi bırakabilir ve bu kararı bizi perişan edebilir. Fakat onun seçimi yüzünden kendimizi suçlarsak, ağır bir yük altına girmiş oluruz. Yehova bizim böyle bir yükü taşımamızı istemiyor. w23.08 29 p. 11-12

Şimşon bizim gibi kusurlu bir insandı ve bazen o da yanlış kararlar verdi. Fakat özellikle verdiği bir karar çok acı sonuçlar doğurdu. Şimşon hâkim olarak hizmet ederken “Sorek Vadisinde yaşayan bir kadına âşık oldu. Kadının ismi Delila’ydı.” Şimşon önceden Filistî bir kadınla nişanlanmıştı. Fakat bu Yehova’nın yönlendirmesiydi. Çünkü O ‘Filistîlere karşı fırsat arıyordu.’ Daha sonra da Şimşon bir Filistî şehrinde bir fahişenin evinde kaldı. Bu olayda Tanrı ona şehrin kapısını söküp götürmesi için güç verdi. Böylece şehrin savunması zayıfladı (Hâk. 14:1-4; 16:1-3). Fakat Delila meselesi çok farklıydı. Çünkü o büyük ihtimalle İsrailliydi. Yani onunla ilişkisinin, Filistîlerle olan savaşına hiçbir katkısı olmayacaktı. Filistîler Delila’ya Şimşon’un sırrını ortaya çıkarması için büyük miktarda para teklif etti. Delila bunu kabul etti. w23.09 5 p. 12-13

Yumuşak başlı olmak için sağgörülü olmalıyız. Sağgörülü olursak inançlarımız sorgulandığında özdenetim gösteririz. Bir buzdağı düşünelim. Görünen kısmı sadece küçük bir kısmıdır. Asıl büyük kısmı suyun altındadır. İnsanların soruları ve itirazları buzdağının görünen kısmına benzer. Asıl niyetleri ise görünmeyen kısmı gibidir. Bir kişinin itirazının ardındaki niyeti tam olarak bilemeyebiliriz. Bu yüzden bir karşılık vermeden önce durup kendimize bu gerçeği hatırlatalım (Özd. 16:23). Efraimlilerle Gideon arasında geçen olayı hatırlayalım. Onlar savaşa daha erken çağrılmadıkları için Gideon’a çıkışmışlardı. Acaba onların bu öfkesinin altında yatan başka nedenler var mıydı? Belki de gururları incinmişti. Durum ne olursa olsun Gideon onları anlamaya çalıştı ve yumuşak başlı davrandı. Bu, sözlerine de yansıdı. Sonuç ne oldu? Efraimlilerin “öfkeleri yatıştı” (Hâk. 8:1-3). w23.09 16 p. 8-9

Yehova ve İsa bir babayla oğlun arasında olabilecek en güçlü bağa sahiptir. İsa’nın maruz kaldığı kötü muameleyi ve çektiği acıları gördüğünde hiç şüphesiz Yehova’nın yüreği parçalandı. Çocuğunu kaybetmiş bir anne baba, bunun ne korkunç bir acı olduğunu bilir. Dirilmeye güçlü bir iman duyuyoruz ama bu, sevdiğimiz birini kaybetmenin verdiği acıyı ortadan kaldırmıyor. Peki Yehova MS 33 yılının 14 Nisan gününde ne hissetti? O, Oğlunun dirileceğini bilmesine rağmen onun acı çekip öldüğünü gördüğünde büyük bir keder duydu (Mat. 3:17). Şimdiden fidyeyle ilgili bir kişisel inceleme projesi ya da aile ibadeti projesi yapmaya ne dersiniz? Anma Toplantısının olduğu gün özel bir sabah ibadeti programı olacak. Bunu izlemeyi de unutmayın. Bu buluşma için yüreğimizi hazırlarsak başkalarının da bu toplantıdan yararlanmasına yardımcı olabiliriz (Ezra 7:10). w24.01 11 p. 10-12

Yehova’dan güç almanın bir yolu O’na dua etmektir. O, dualarımıza cevap olarak bize “normalin ötesindeki gücü” verebilir (2. Kor. 4:7). Ayrıca Kutsal Kitabı okumak ve üzerinde düşünmek de bize yarar sağlar (Mezm. 86:11). Çünkü Tanrı’nın Sözü “güçlüdür” (İbr. 4:12). Yehova’ya dua eder ve Sözünü okursanız sonuç ne olur? O dayanmanız, sevincinizi korumanız veya zor bir görevin üstesinden gelmeniz için size ihtiyacınız olan gücü verir. Yehova’nın Yunus’u nasıl güçlendirdiğini düşünelim. O Yunus’a bir görev verdi fakat Yunus korktu ve bir gemiye binip bambaşka bir yere gitti. Bunun sonucunda şiddetli bir fırtına çıktı ve hem Yunus hem de gemideki insanlar ölümle burun buruna geldi. Daha sonra gemidekiler onu denize attılar ve Yunus kısa süre sonra kendini çok korkunç bir yerde buldu: Kocaman bir balığın karnında! Yunus balığın karnında yapayalnızken güç bulmak için ne yaptı? Dua etti (Yun. 2:1, 2, 7). w23.10 13 p. 4-6

Elçi Petrus mektuplarını birinci yüzyılda yaşayan Hıristiyanlar için yazsa da Yehova bu sözleri Kutsal Kitaba dahil etti. Böylece biz de bu mektuplardan yararlanabiliyoruz (Rom. 15:4). Etrafımızdaki insanlar Kutsal Kitabın gelecekle ilgili sözlerine inanmıyor. Onlar uzun yıllardır Armagedon’u beklediğimiz için bizimle alay bile edebilir. Hatta bazıları beklediğimiz sonun asla gelmeyeceğini iddia edebilir (2. Pet. 3:3, 4). İyi haberi duyurduğumuz birinden, bir iş arkadaşımızdan ya da bir yakınımızdan böyle sözler duymak imanımızı sarsabilir. Fakat Petrus’un sözlerinden yarar görebiliriz. Bazıları Yehova’nın bu kötü dünyanın sonunu getirmekte geciktiğini düşünüyor. Fakat Petrus’un sözleri doğru bir bakış açısına sahip olmamıza yardım eder. Onun yazdıklarından Yehova’nın zaman anlayışıyla bizimkinin arasında dağlar kadar fark olduğunu anlıyoruz (2. Pet. 3:8, 9). Yehova için 1.000 yıl, 1 gün gibidir. O kimsenin yok olmasını istemediğinden sabrediyor. Fakat belirlediği gün geldiğinde bu kötü ortamı sona erdirecek. O gün gelene dek iyi haberi duyurmaya devam edeceğiz. w23.09 26-27 p. 2-5

Elçi Pavlus Yahudiye’deki İbrani Hıristiyanlara neden mektup yazdı? Anlaşılan bunun iki nedeni vardı. İlk olarak onların imanını güçlendirmek istiyordu. Onların çoğu önceden Yahudiydi. Ama şimdi Hıristiyan olmuşlardı. Eskiden saygı duydukları Yahudi din adamları onlarla alay etmeye başlamış olabilir. Neden? Çünkü Hıristiyanların gidecekleri bir mabedi, kurban sunmak için sunakları ya da onlar için hizmet edecek kâhinleri yoktu. Bu bazı Hıristiyanların içine dert olmuş olabilir. Belki zamanla imanları zayıfladı (İbr. 3:12, 14). Hatta belki de Yahudiliğe dönmeyi düşündüler. İkinci olarak Pavlus, onların Tanrı’nın Sözündeki ‘katı gıdayla’ beslenmediğini söyledi (İbr. 5:11-14). Yani onlar yeni veya derin hakikatleri anlamak için çaba göstermiyordu. Anlaşılan bazıları Musa Kanununa uymayı bırakmamıştı. w23.10 24-25 p. 3-4

Bazı kadınlar evlenmemeyi seçiyor (Mat. 19:10-12). Yehova’nın ve İsa’nın bekâr kardeşlere çok değer verdiğine emin olabilirsiniz. Tüm dünyada bekâr hemşirelerimiz cemaatleri için birer nimet. Başkalarıyla yakından ilgileniyorlar, bol bol sevgi gösteriyorlar. Gerçekten de onlar birçoğumuzun kız kardeşi ve annesi gibi oluyor (Mar. 10:29, 30). Bazıları tamgün hizmet ediyor. Hemşirelerimiz dünya çapındaki duyuru işinde büyük bir role sahip (Mezm. 68:11). Kendinize şimdiden tamgün hizmet etme hedefi koyabilir misiniz? Belki öncülük yapabilir, inşa işi gönüllüsü olabilir ya da Beytel’de çalışabilirsiniz. Bunun için dua edin. Hedefine ulaşmış kişilerle konuşun ve neler yapmanız gerektiğini öğrenin. Ardından gerçekçi bir plan yapın. Hedeflerinize ulaştığınızda Yehova’nın hizmetinde daha birçok heyecan verici fırsata sahip olacaksınız. w23.12 22 p. 16-17

Büyük sıkıntı yaklaştıkça iyi haberi duyurma işinin aciliyeti artıyor. Bunun farkındayız. Fakat iyi haberi duyurduğumuz için gördüğümüz muhalefet ya da ekonomik sorunlar hizmete odaklanmamızı zorlaştırabilir. Peki hayatımızda Krallığa ilk yeri vermemize ne yardım edebilir? “Göklerin hâkimi Yehova’nın” yanımızda olduğuna güvenmek. Krallık işine öncelik verdiğimiz sürece Yehova bizi destekleyecektir. Bu yüzden hiçbir şeyden korkmamıza gerek yok (Hag. 2:4). Öğrenci yetiştirme işine katılarak insanların hayatını kurtarabiliriz. Yehova bu işe odaklanmamızı istiyor. İsrailliler Yeruşalim’e döner dönmez mabedin temelini atmışlardı. Fakat sonra bu işi yarıda bıraktılar. Haggay onları bu inşa işinde yeni bir sayfa açmaya davet etti. Mabedin temelini sıfırdan atıyorlarmış gibi konuştu. Eğer bu işe odaklanırlarsa Yehova onlara ‘bereket vereceğine’ söz verdi (Hag. 2:18, 19). Biz de Yehova’nın bize verdiği işe odaklanırsak, O’nun çabalarımızı destekleyeceğinden emin olabiliriz. w23.11 16 p. 8; 17 p. 11

Elçi Pavlus Romalılar mektubunda tüm insanların günahkâr olduğunu söyledi. Öyleyse bir kişi nasıl Tanrı’nın onayını kazanıp doğru, yani lekesiz biri olabilir? Pavlus bu soruya İbrahim’in örneğine değinerek cevap verdi. İbrahim Kenan diyarında yaşarken Yehova onun doğru bir kişi olduğunu söyledi. Peki neden? Musa Kanununa titizlikle uyduğu için mi? Hayır (Rom. 4:13). Yehova bunu söylediğinde henüz Kanun verilmemişti. Bu Kanun 400 yıldan uzun bir süre sonra İsrail halkına verildi. O zaman Yehova neden İbrahim’i doğru bir kişi olarak saydı? Çünkü onun imanını görmüştü. Bu yüzden Yehova lütuf göstererek onu doğru bir kişi saydı (Rom. 4:2-4). w23.12 3 p. 4-5

Natan peygamberin Davut’a bu sözleri söylediği günün gecesinde, Yehova ona mabedi Davut’un yapmayacağını söyledi (1. Tar. 17:3, 4, 11, 12). Davut bu haberi alınca ne yaptı? Oğlu Süleyman’ın bu proje için ihtiyaç duyacağı parayı ve malzemeleri toplamaya odaklandı (1. Tar. 29:1-5). Yehova, Davut’a mabedi kendisinin yapmayacağını bildirdikten hemen sonra, onunla bir ahit yaptı. Ona, soyundan gelecek birinin sonsuza dek hüküm süreceğini bildirdi (2. Sam. 7:16). Bir düşünün; Davut, Bin Yıllık Hükümdarlık sırasında dirilecek ve Krallığın başındaki İsa’nın kendi soyundan biri olduğunu öğrenecek. O zaman kim bilir ne kadar mutlu olacak. Bu kayıttan şunu anlıyoruz: Bazen Yehova için istediğimiz her şeyi yapamayabiliriz. Ama şunu unutmayalım, Tanrımız bizim için hayal bile edemeyeceğimiz başka nimetler saklıyor olabilir. w23.04 15-16 p. 8-10

Özellikle Kutsal Kitaptaki bazı kayıtlar sizi çok rahatlatabilir. Örneğin Eyüp, Mezmurlar ve Özdeyişler kitaplarında ya da İsa’nın Matta 6. bölümdeki sözlerinde aradığınız teselliyi bulabilirsiniz. Evet, dua eder ve Kutsal Kitabı okursanız Yehova’nın size sarıldığını hissedeceksiniz. Karanlık günlerimizde Yehova’nın yanımızda olacağından emin olabiliriz. O bizi asla yalnız bırakmaz (Mezm. 23:4). Yehova bizi korur, dengemizi korumamıza yardım eder, bizi destekler ve rahatlatır. İşaya 26:3 şöyle diyor: “Kararlı tutuma sahip olanı Sen her zaman korursun, barış içinde olur; çünkü o Sana güvenir.” Öyleyse Yehova’ya güvenin ve O’nun size yardım etmek için sağladığı yollardan en iyi şekilde yararlanın. Böylece zor zamanlara dayanmak için güç bulacaksınız. w24.01 25 p. 16-17

Yukarıdaki ayette geçen sözler günümüzde gerçekleşiyor. Ayrıca şu sözlerin gerçekleştiğini de görüyoruz: “Evlatlarının hepsini Yehova eğitecek; onlar tam bir barış içinde yaşayacak. Doğruluk yolunda adımların pekişecek. . . . . Hiçbir şeyden korkmayacaksın. Felaket senden uzak olacak, sana yaklaşmayacak” (İşa. 54:13, 14). Şeytan “bu ortamın tanrısı” olduğu halde, Yehova’nın toplumunun yürüttüğü duyuru ve öğrenci yetiştirme işini engelleyemiyor (2. Kor. 4:4). Pak tapınma yeniden kuruldu ve bir daha ortadan kalkmayacak. Sonsuza dek sürecek. Bize karşı yapılan hiçbir silah işe yaramayacak. w24.02 4 p. 10

Hıristiyanlar olarak Yehova’ya olan adağımızı çok ciddiye alıyoruz. Bu, ailevi meselelerle ilgili kararlarımızı ve davranışlarımızı etkiliyor. Tabii ki Kutsal Kitabın dediği gibi ailemizin ihtiyaçlarını karşılamak için elimizden geleni yapıyoruz. Fakat aile üyelerimizin isteklerini yerine getirmek için Yehova’nın isteklerini asla geri plana atmıyoruz (Mat. 10:35, 36; 1. Tim. 5:8). Bazen Yehova’yı memnun etmek için aldığımız kararlar akrabalarımızla aramızı bozabilir. Ailenin kurucusu Yehova’dır. O ailemizin mutlu olmasını istiyor (Efes. 3:14, 15). Eğer biz de gerçekten mutlu olmak istiyorsak O’na itaat etmeliyiz. Bir yandan Yehova’ya hizmet ederken bir yandan da ailenizle sevgiyle ve saygıyla ilgileniyorsunuz. Yehova bütün özverilerinize çok değer veriyor (Rom. 12:10). w24.02 17-18 p. 11, 13