Haziran

Yehova birinci yüzyıldaki Hıristiyanları değişen koşullara uyum sağladıkları için ödüllendirdi. Onlar sık sık zulümle karşılaştı ve bu bazen hiç beklemedikleri bir anda oldu. Örneğin, Pavlus ve Barnabas’ın Listra bölgesinde yaşadıklarına bakalım. İlk başta halk onları sıcak bir şekilde karşıladı ve dinledi. Fakat daha sonra, iyi habere muhalefet eden kişiler gelip “insanları kandırdılar.” Bunun üzerine iyi haberi dinleyen bazıları Pavlus’u taşladı ve ölüme terk etti (Elçi. 14:19). Fakat Pavlus ve Barnabas yılmadı. İyi haberi başka bir yerde duyurmaya devam ettiler. Sonuç ne oldu? Onların sözleri ve davranışları iman kardeşlerini güçlendirdi. Ayrıca onları dinleyen “birçok kişi İsa’nın öğrencisi oldu” (Elçi. 14:21, 22). Pavlus ve Barnabas aniden baş gösteren zulüm karşısında pes etmedikleri için birçok kişi yarar gördü. Biz de pes etmez ve Yehova’nın bize verdiği işe devam edersek nimetler tadacağız. w23.04 16 p. 13-14

Kral Davut’un hayatı boyunca birçok düşmanı oldu. Davut her zorlukta Yehova’ya dua edip yardım istedi. Davut, Yehova’nın dualarını dinlediğinden ve cevapladığından emindi. Biz de aynı güvene sahip olabiliriz. Kutsal Kitap bize şu güvenceyi veriyor: Yehova dayanmamız için gereken gücü ve hikmeti bize verecek. Bize yardım etmek için kardeşleri ya da Kendisine tapınmayan kişileri kullanabilir. Umduğumuz şekilde olmasa da Yehova mutlaka dualarımızı cevaplar. Tam ihtiyacımız olan şeyi, tam vaktinde sağlar. Yehova’nın sizi dinleyeceğine iman ederek dua etmeyi sürdürün. O’nun sizinle ilgileneceğinden ve gelecekte de ‘her canlıyı arzusuna göre doyuracağından’ emin olun (Mezm. 145:16). w23.05 8 p. 4; 13 p. 17-18

Bir hedefe ulaşmanın getireceği yararları düşünmek yerindedir. Peki siz ne yapabilirsiniz? Hedefiniz Kutsal Kitabı okumak veya dua etmekle ilgiliyse, bunun Yehova’yla ilişkinizi nasıl güçlendireceği üzerinde düşünün (Mezm. 145:18, 19). Hedefiniz nitelikler geliştirmekle ilgiliyse, bunun başkalarıyla ilişkinizde nasıl yarar sağlayacağını düşünün (Kol. 3:14). Bir liste yapın ve koyduğunuz hedefe neden ulaşmak istediğinizi tek tek yazın. Ve listenizi düzenli olarak gözden geçirin. Ayrıca size destek olacak kişilerle zaman geçirin (Özd. 13:20). Kabul etmek gerekir ki, motivasyonumuzu kaybettiğimiz günler oluyor. Yine de pes etmemeliyiz. Motivasyonumuz olmadığında bile hedefe doğru ilerlemeye devam edebiliriz. Bu özdenetim gerektirir. Ancak her çabaya değer. w23.05 27-28 p. 5-8

Verdiğimiz kararların sorumluluğunu kabul edersek, suçlarımızı itiraf edebilir, yaptığımız yanlışı düzeltebilir ya da bir daha yapmamaya çalışabiliriz. Bu sayede yaşam koşusunda koşmaya devam edebiliriz. Yanlış bir karar verdiyseniz, bunu değiştiremeyebilirsiniz. O zaman durumu kabullenin. Kendinizi ya da başkalarını suçlamayın veya kendinizi haklı çıkarmaya çalışmayın. Bunlar sizi zihinsel ve duygusal açıdan yıpratır. Hatalarınızı kabul edin ve şu anda elinizden geleni yapmaya çalışın. Yaptığınız bir şeyle ilgili suçluluk duyuyorsanız, alçakgönüllü bir şekilde Yehova’ya dua edin, suçunuzu kabul edin ve bağışlanma dileyin (Mezm. 25:11; 51:3, 4). Başkaları da hatanızdan etkilendiyse, onlardan özür dileyin ve gerekirse ihtiyarlardan yardım isteyin (Yak. 5:14, 15). Hatalarınızdan ders çıkarın ve onları tekrarlamamaya çalışın. Bunları yaparsanız Yehova size merhamet edecek ve ihtiyacınız olan desteği sağlayacak. Buna güvenebilirsiniz (Mezm. 103:8-13). w23.08 28-29 p. 8-9

Yehoyada’nın, Kral Yehoaş üzerinde olumlu bir etkisi vardı. Bu nedenle genç kral, Yehova’yı memnun etmek istedi. Fakat Yehoyada öldükten sonra Yehoaş Tanrı’dan uzaklaşmış yöneticileri dinledi (2. Tar. 24:4, 17, 18). Bu Yehova’yı çok üzdü. “Kendisine dönmeleri için aralarına peygamberler gönderdi . . . . fakat kulak asmadılar.” Hatta onlar Yehoyada’nın oğlu kâhin Zekeriya’yı bile dinlemedi. O Yehova’nın peygamberi ve Kral Yehoaş’ın kuzeniydi. Kral Yehoaş, Zekeriya’yı öldürttü (2. Tar. 22:11; 24:19-22). Yehoaş, Yehova’dan korkmadı. Yehova şöyle söylemişti: “Beni hor gören bir hiç olur” (1. Sam. 2:30). Aramiler küçük bir orduyla Yehoaş’ın büyük ordusunu yendi ve Yehoaş’ı yaralı halde bıraktılar (2. Tar. 24:24, 25). Yehoaş, Zekeriya’nın kanını döktüğü için hizmetçileri tarafından öldürüldü. w23.06 18 p. 16-17

Elçi Pavlus Efesos’u ziyaret etmiş ve orada epey zaman geçirmişti. İnsanlara iyi haberi duyurmuş ve hakikati öğretmişti (Elçi. 19:1, 8-10; 20:20, 21). Pavlus oradaki kardeşlerini çok seviyordu ve Yehova’ya sadık kalmaları için onlara yardım etmek istiyordu. Efesos’taki Hıristiyanlar bir zamanlar sahte öğretilerin ve batıl inançların kölesiydi. Efesos şehrinde ahlaksızlık diz boyuydu ve halkın utanma duygusu kalmamıştı. Tiyatrodaki oyunlarda açık saçık konuşuluyordu. Hatta dini bayramlarda bile cinsellik ön plandaydı (Efes. 5:3). Halkın çoğu ‘her türlü ahlak duygusunu yitirmişti’ (Efes. 4:17-19). Orijinal dilde bu ifade “hiçbir acı duymamak” anlamına gelir. Efesos’taki Hıristiyanlar, Yehova’nın doğru ve yanlış hakkındaki standartlarını öğrenmeden önce vicdan azabı duymuyordu. Pavlus bu yüzden onların o zamanlar “zihnen karanlıkta olup Tanrı’nın sunduğu yaşama yabancı” olduklarını söylemişti. Ancak bazı Efesoslular karanlıkta kalmamayı seçti. w24.03 20 p. 2; 21 p. 4-6

Gideon’un hâkim olarak yerine getirdiği görev büyük bir fiziksel güç gerektiriyordu. Midyanlılar savaş sırasında kaçtılar. Gideon onları Yizreel Vadisi’nden Ürdün Irmağı’na kadar kovaladı (Hâk. 7:22). Peki Gideon Ürdün Irmağı’na gelince durdu mu? Hayır. Çok yorgun olmalarına rağmen 300 adamıyla birlikte ırmağı geçti ve düşmanı kovalamaya devam etti. En sonunda Midyanlılara yetişti ve onları yenilgiye uğrattı (Hâk. 8:4-12). Gideon Yehova’nın kendisine güç vereceğine güvendi ve asla hayal kırıklığına uğramadı (Hâk. 6:14, 34). O ve adamları Midyan krallarını yaya olarak kovaladılar. Oysa bu krallar herhalde develer üstünde kaçıyordu (Hâk. 8:12, 21). Yine de Yehova’nın yardımıyla İsrailoğulları onları yenmeyi başardı. İhtiyarlar da benzer şekilde Yehova’ya güvenebilir. Çünkü “O yorulmaz, bitkin düşmez.” Yehova ihtiyaçları olduğunda ihtiyarları güçlendirir (İşa. 40:28, 29). w23.06 6 p. 14; 7 p. 16

Ne tür bir zorluk yaşarsak yaşayalım Yehova’ya itaatli olmaya yürekten kararlı olabiliriz. Bu yüzden Yehova’ya güvenin. Barak’ın Yehova’nın talimatlarına güvenerek nasıl başarılı olduğuna bakalım. Yehova ona Sisera’nın komutasındaki Kenan ordusuyla savaşmasını söyledi. Bu ordu çok donanımlıydı. Oysa Barak’ın ülkesinde tek bir kalkan ya da mızrak bile yoktu (Hâk. 5:8). Üstelik Debora peygamber Barak’a dağdan inerek Sisera ve 900 arabasını düzlükte karşılamasını söyledi. Barak, savaş arabaları için düzlüğün çok daha avantajlı olduğunu bilmesine rağmen buna itaat etti. Askerleriyle Tabor Dağı’ndan inerlerken Yehova şiddetli bir yağmur yağdırdı. Sisera’nın savaş arabaları çamura battı ve Barak Yehova’nın sayesinde zafer kazandı (Hâk. 4:1-7, 10, 13-16). Biz de Yehova’ya tam olarak güvenir ve teşkilatından gelen talimatlara uyarsak O bize zafer kazandıracak. w23.07 18-19 p. 17-18

Sonsuz yaşama kavuşmak için sabretmemiz şarttır. Tanrı’nın geçmişteki kulları gibi biz de O’nun vaatlerinin gerçekleşmesini sabırla beklemeliyiz (İbr. 6:11, 12). Kutsal Kitap bu açıdan bizi bir çiftçiye benzetir (Yak. 5:7, 8). Bir çiftçi tarlasını ekmek ve sulamak için büyük emek harcar. Fakat ne zaman ürün alacağını tam olarak bilemez. Yine de hasat vaktinin geleceğine güvenir ve bunu sabırla bekler. Benzer şekilde biz de ‘Efendimizin hangi gün geleceğini bilmiyoruz’ (Mat. 24:42). Fakat ruhi faaliyetlerle meşgul olmaya devam ediyoruz. Yehova’nın, zamanı geldiğinde tüm vaatlerini yerine getireceğine güveniyoruz. Bu nedenle sabırla bekliyoruz. Eğer sabretmezsek beklemekten yorulabilir ve yavaş yavaş Yehova’dan uzaklaşabiliriz. Bunun sonucunda hayattan zevk almak odak noktamız haline gelebilir. Fakat sabredersek sona kadar dayanırız ve kurtuluruz (Mika 7:7). w23.08 22 p. 7

Daniel 2:41-43’teki bu peygamberlik sözünü Daniel ve Vahiy kitaplarındaki diğer sözlerle karşılaştırdığımızda şu sonuca varıyoruz: Ayaklar, birlikte hareket eden Britanya-Amerika Dünya Gücünü temsil eder. Daniel, bu dünya gücünün “kısmen güçlü kısmen dayanıksız olacağını” söyledi. Neden dayanıksız olacaktı? Çünkü kille temsil edilen halk, bu krallığın demir gibi güçlü olmasını zorlaştırıyor. Daniel’in, heykelle ilgili sözlerinden bazı önemli gerçekleri öğreniyoruz. Öncelikle Britanya ve Amerika, demir gibi güçlü olduğunu şu ana dek çeşitli yollarla gösterdi. Örneğin, 1. ve 2. Dünya Savaşı’nın kazanılmasında kilit rol oynadılar. Fakat kille temsil edilen vatandaşları arasındaki iç karışıklıklar nedeniyle bu dünya gücü zayıflıyor ve zayıflamaya devam edecek. İkinci olarak, Tanrı’nın Krallığı tüm yönetimleri yok etmeden önce son dünya gücü Britanya-Amerika olacak. w23.08 10-11 p. 12-13

Davut bazen karşılaştığı sıkıntılar nedeniyle kendini tükenmiş hissediyordu (Mezm. 18:4-5). Fakat Yehova’nın sevgisi ve desteği onu ferahlatıyordu. Yehova yorgun düşmüş dostunu sanki ‘yeşil çayırlara’ ve ‘sulak yerlere’ götürüyordu. Bunun sonucunda Davut’un gücü tazeleniyor ve tekrar yola devam edebiliyordu (Mezm. 18:28-32; 23:2). Bugün biz de zorluklarla mücadele ederken “Yehova’nın vefalı sevgisi sayesinde” yola devam edebiliriz (Ağıt. 3:22; Kol. 1:11). Davut’un hayatı sık sık tehlikeye giriyordu ve onun birçok güçlü düşmanı vardı. Yine de Yehova’nın sevgisi onun güvende hissetmesini sağlıyordu. Davut Yehova’nın her durumda onun yanında olduğunun farkındaydı ve bu O’na olan güvenini artırdı. Bu yüzden şu sözleri söyledi: “[Yehova] beni bütün korkularımdan kurtardı” (Mezm. 34:4). Davut Yehova’nın ona duyduğu sevgiden emin olduğu için korkularının üstesinden gelebildi. w24.01 30 p. 15-17

Yehoaş’ın yanlış kararlarından ders çıkar. Başkâhin Yehoyada öldükten sonra Yehoaş kötü arkadaşlar edindi (2. Tar. 24:17, 18). O, Yehova’yı sevmeyen Yahuda yöneticilerini dinlemeye karar verdi. Oysa Yehoaş’ın kendisine zarar verebilecek böyle kişilerden uzak durması gerekirdi. Sence de öyle değil mi? Ama o kötü arkadaşlarının öğütlerine kulak verdi. Aslında Yehoaş’ın kuzeni Zekeriya ona yanlışını göstermeye çalıştı, fakat Yehoaş onu öldürttü (2. Tar. 24:20, 21; Mat. 23:35). Yehoaş gerçekten çok akılsızca ve acımasızca davranmıştı. Aslında o başta sadık bir kraldı. Ama ne yazık ki sonradan hakikate isyan etti ve bir katil oldu. Sonunda da hizmetkârları tarafından öldürüldü (2. Tar. 24:22-25). Eğer Yehoaş Yehova’yı ve O’nu sevenleri dinlemeye devam etseydi hayatı çok farklı olacaktı. w23.09 9 p. 6

İsa Petrus’un sadık kalabileceğinden emindi. Bu yüzden ona nazikçe “Korkma” dedi. İsa’nın Petrus’a olan güveni onun tüm hayatını değiştirdi. Petrus ve kardeşi Andreas sonradan balıkçılığı bıraktılar ve İsa’nın bir öğrencisi oldular. Bu karar harika nimetlerle sonuçlandı (Mar. 1:16-18). Petrus İsa’nın davetini kabul ettiği için harika olaylara tanık oldu. Örneğin İsa’nın hastaları iyileştirdiğini, cinleri çıkardığını, hatta ölüleri dirilttiğini gördü (Mat. 8:14-17; Mar. 5:37, 41, 42). Ayrıca bir görüntüde İsa’nın gelecekte kral olarak sahip olacağı ihtişama tanık oldu. Bu onun için unutulmaz bir olaydı (Mar. 9:1-8; 2. Pet. 1:16-18). Evet, Petrus hayal bile edemeyeceği nimetler tattı. Şüphesiz o geriye dönüp baktığında “İyi ki pes etmemişim” diye düşünmüştür. Kendisiyle ilgili olumsuz duyguların ona engel olmasına izin verseydi tüm bunları kaçırmış olacaktı. w23.09 21 p. 4-5

Elçi Petrus ilk mektubunda güçlü bir sevginin bizi bağışlayıcı olmaya yönelttiğini söyledi. Böyle bir sevgi birkaç değil, “birçok günahı örter” (1. Pet. 4:8). Belki Petrus bu sözleri kaleme alırken İsa’nın ona yıllar önce bağışlamakla ilgili verdiği dersi hatırladı. Petrus İsa’ya kardeşimi “yedi defaya kadar mı” bağışlamalıyım diye sormuştu. O belki bunu sorduğunda çok bağışlayıcı biri olduğunu düşünüyordu. Ama İsa “yetmiş yedi defaya kadar” diyerek bağışlamanın bir sınırının olmadığını söyledi (Mat. 18:21). Eğer bazı olaylarda İsa’nın sözlerini uygulayamadıysanız üzülmeyin. Kusurlu olduğumuz için hepimiz zaman zaman bağışlamakta zorlanıyoruz. Önemli olan şimdi kardeşinizle barışmak için gereken adımları atmanız. w23.09 29 p. 12

Yunus balığın karnındayken, Yehova’nın duasını dinleyeceğinden emindi. Yehova’nın ona yardım edeceğine ikna oldu. Daha sonra sağ salim karaya ayak bastı. Yehova’nın ona vereceği görevi kabul edip yerine getirmeye artık hazırdı (Yun. 2:10–3:4). Sizin de dua ederken kaygılar nedeniyle kendinizi ifade edemediğiniz zamanlar oluyor mu? İnceleme yapmak için güç bulmakta zorlanıyor musunuz? Yehova’nın durumunuzu çok iyi anladığından emin olun. Kısa ve basit şekilde dua etseniz bile Yehova tam ihtiyacınız olan şeyi sağlayacak (Efes. 3:20). Hasta, yorgun ya da kaygılı olduğunuzda Kutsal Kitabı ve yayınlarımızı okumakta zorlanabilirsiniz. Bu durumda dilinizde varsa bunların ses kaydını dinleyebilirsiniz. Ayrıca jw.org’daki bir şarkıyı dinleyebilir ya da bir videoyu izleyebilirsiniz. Yehova’ya dua edin ve O’ndan gelen cevabı görmek için sağladığı araçlardan yararlanın. Böylece Yehova’ya sizi desteklemesi için bir fırsat vermiş olursunuz. w23.10 13 p. 6; 14 p. 9

Hem Kutsal Çadırın hem de daha sonra Yeruşalim’de inşa edilen mabetlerin iç yapısı birbirine benzerdi. “Kutsal Yer” ve “En Kutsal Yer” diye adlandırılan iki bölme bulunuyordu ve bu kısımları birbirinden ayırmak için aralarında nakışlı bir perde vardı (İbr. 9:2-5; Çık. 26:31-33). Kutsal Yerin içinde bir altın şamdan, buhur sunağı ve huzur ekmeği masası vardı. Yalnızca “meshedilmiş kâhinler” görevlerini yapmak için Kutsal Yere girebilirdi (Say. 3:3, 7, 10). En Kutsal Yerde ise altın kaplamalı ahit sandığı bulunuyordu. Bu Yehova’nın huzurunu temsil ediyordu (Çık. 25:21, 22). Sadece başkâhin perdeyi geçip oraya girebilirdi. Bu da her yıl yalnızca Kefaret Gününde olurdu (Lev. 16:2, 17). Başkâhin oraya elinde hayvanların kanıyla girerdi ve hem kendi günahları hem de halkın günahları için kefarette bulunurdu. Yehova yıllar sonra tüm bunların neyi temsil ettiğini açıkladı (İbr. 9:6-7). w23.10 27 p. 12

Tanrı’nın Sözünde ‘birbirimizi sevmemiz’ gerektiği sık sık vurgulanır (Yuhn. 15:12; Rom. 13:8; 1. Sel. 4:9; 1. Pet. 1:22; 1. Yuhn. 4:11). Fakat sevgi, yüreğimizde duyduğumuz bir niteliktir ve hiçbir insan yüreğimizi göremez. Öyleyse sevgimizi nasıl belli edebiliriz? Bunu söz ve davranışlarımızla yapabiliriz. Kardeşlerimize olan sevgimizi göstermenin çeşitli yolları var. Bunlardan bazıları şöyle: “Birbirinize doğruyu söyleyin” (Zek. 8:16). “Aranızda barışı koruyun” (Mar. 9:50). “Birbirinize saygı göstermekte siz önce davranın” (Rom. 12:10). “Birbirinizi kabul edin” (Rom. 15:7). “Birbirinizi . . . . bağışlamaya devam edin” (Kol. 3:13). ‘Birbirinizin yükünü taşımaya devam edin’ (Gal. 6:2). “Birbirinizi hep . . . . teselli edin” (1. Sel. 4:18). “Birbirinizi . . . . güçlendirmeye devam edin” (1. Sel. 5:11). “Birbiriniz için dua edin” (Yak. 5:16). w23.11 9 p. 7-8

Her gün iman gerektiren kararlar veriyoruz. Örneğin arkadaşlar, eğlence, eğitim, evlilik, çocuklar ve iş gibi konularda kararlar veriyoruz. Böyle zamanlarda kendimize şunları sormak iyi olabilir: “Seçimlerim, yakında bu ortamın yok edileceğinden ve yeni dünyanın geleceğinden emin olduğumu gösteriyor mu? Yoksa kararlarım sonsuz yaşama inanmayan insanların düşüncelerinden mi etkileniyor?” (Mat. 6:19, 20; Luka 12:16-21). Yeni dünyanın çok yakın olduğuna dair imanımızı güçlendirirsek en doğru kararları verebileceğiz. Ayrıca güçlü bir imana ihtiyaç duyacağımız zorluklarla da karşılaşabiliriz. Zulüm görebilir, kronik bir hastalığa yakalanabilir ya da cesaretimizi kıran başka durumlarla mücadele ediyor olabiliriz. Başta bu zorluğa dayanabileceğimizi düşünebiliriz. Fakat sorunlar çoğu kez kolay kolay bitmez. İşte o zaman tahammül edebilmek ve Yehova’ya hizmetimizi sevinçle sürdürebilmek için güçlü bir imana ihtiyaç duyarız (1. Pet. 1:6, 7). w23.04 27 p. 4-5

Yehova dualarımızla uyumlu hareket etmemizi ister. Şöyle bir durum düşünelim: Bir biraderin bölge ibadetine katılabilmek için iş yerinden izin alması gerekiyor ve bunun için Yehova’ya dua ediyor. Yehova onun duasını nasıl cevaplayabilir? Patronuyla konuşabilmesi için ona gereken cesareti verebilir. Fakat birader de bir şeyler yapmalı. Gidip patronuyla konuşmalı ve bunu tekrar tekrar yapması gerekebilir. Hatta belki bir iş arkadaşıyla vardiyaları değiştirebilir ya da ücretsiz izin kullanabilir. Yehova istediğimiz şeyler için tekrar tekrar dua etmemizi ister. İsa bazı isteklerimizin hemen gerçekleşmeyeceğini açıkça söyledi (Luka 11:9). Bu yüzden pes etmeyelim. Israrla tekrar tekrar dua edelim (Luka 18:1-7). Böyle yaparsak dua ettiğimiz şeyin bizim için ne kadar önemli olduğunu Yehova’ya göstermiş oluruz. Ayrıca O’nun bize yardım edebileceğine güvendiğimizi gösteririz. w23.11 22 p. 10-11

Yehova İbrahim’e, onun soyu aracılığıyla tüm milletlerin nimetler elde edeceğini söyledi (Başl. 15:5; 22:18). İbrahim’in Yehova’ya güçlü bir imanı vardı. Bu nedenle O’nun bu vaadinin gerçekleşeceğine tam olarak güveniyordu. İbrahim 100 yaşına, Sara ise 90 yaşına gelmişti ama hâlâ bir oğulları olmamıştı (Başl. 21:1-7). Yine de Kutsal Kitap İbrahim’le ilgili şöyle diyor: ‘İbrahim ümide dayanarak iman etti. Pek çok milletin babası olabileceğine inandı’ (Rom. 4:18). Bildiğimiz gibi İbrahim’in ümit ettiği şey gerçekleşti. Uzun zamandır beklediği oğlu İshak’a kavuştu. Peki o ümidinin gerçekleşeceğinden nasıl bu kadar emin olabildi? İbrahim’in Yehova’yla çok yakın bir ilişkisi vardı. Bu yüzden ‘O’nun vaadini yerine getirebileceğine tam anlamıyla inanıyordu’ (Rom. 4:21). Güçlü imanından dolayı İbrahim Yehova’nın onayına sahipti ve O’nun gözünde doğru biriydi. w23.12 8 p. 1-2

Güvenilir bir genç, tüm sorumluluklarını gayretle yerine getirir. Kusursuz örneğimiz İsa’yı düşünelim. O sorumluluk sahibi ve duyarlı biriydi. Zor olduğunda bile Yehova’nın ona verdiği görevleri yerine getirdi. İsa insanları, özellikle de öğrencilerini çok seviyordu. Bu yüzden de onlar için canını seve seve verdi (Yuhn. 13:1). Siz de İsa’yı örnek alarak görevlerinizi yerine getirmek için elinizden geleni yapın. Bir şeyi nasıl yapacağınızı bilmiyorsanız, alçakgönüllü olun ve olgun biraderlerden yardım isteyin. Görevinizi asla yarım yamalak şekilde yapmayın (Rom. 12:11). Bunun yerine “insanlara değil Yehova’ya yapar gibi” görevinizi tamamlayın (Kol. 3:23). Tabii hepimiz kusurluyuz. Bu yüzden bir hata yaparsanız alçakgönüllü olun ve hatanızı kabul edin (Özd. 11:2). w23.12 26 p. 8

Vaftiz edilip Yehova’nın ailesinin bir parçası olmak büyük bir sevinç kaynağıdır. Bu ayrıcalığı tadan kişiler, tıpkı Davut gibi hisseder. O şöyle demişti: “Ne mutludur avlularında otursun diye seçtiğin ve Kendine yaklaştırdığın insan!” (Mezm. 65:4). Yehova avlularına herkesi almaz. O’nunla gerçekten dost olmak isteyenleri seçer (Yak. 4:8). Kendinizi Yehova’ya adayıp vaftiz edildiğinizde ise O’nun, ‘üzerinize yeterinden fazla bereket yağdırdığını’ görürsünüz (Mal. 3:10; Yer. 17:8). Vaftiz sadece bir başlangıçtır. Adağınıza uygun yaşamak için elinizden geleni yapmak isteyeceksiniz. Özellikle de ayartıcı durumlarla veya sınavlarla karşılaştığınızda (Vaiz 5:4, 5). İsa’nın takipçileri olduğumuzdan onun adımlarını olabildiğince yakından izlemeli ve emirlerine uymalıyız (Mat. 28:19, 20; 1. Pet. 2:21). w24.03 8 p. 1-3

Eşinizle vakit geçirmekten hoşlanmıyorsanız ne olacak? O zaman ne yapabilirsiniz? Kamp ateşini düşünün. Ateş yaktığınızda alevler bir anda büyümez. Ateşi yavaş yavaş beslemelisiniz. Her seferinde daha büyük bir odun atmalısınız. Benzer şekilde eşinizle her gün biraz zaman geçirebilir misiniz? Gittikçe bu süreyi artırabilir misiniz? İkinizin de hoşlandığı şeyler yapın (Yak. 3:18). Küçük adımlarla sevginizi yeniden alevlendireceksiniz. Evlilikte saygı çok önemlidir. Tıpkı ateşin alev alev yanmasını sağlayan oksijen gibi. Oksijen biterse ateş hemen söner. Aynı şekilde evlilikte saygı yoksa sevgi de azalır. Öte yandan eşler saygı göstermek için çabalarsa sevgilerini canlı tutarlar. Siz eşinize saygı duyduğunuzu düşünüyor olabilirsiniz. Fakat önemli olan eşinizin ne hissettiğidir. Kendisine saygı duyulduğunu düşünüyor mu? w23.05 22 p. 9; 23-24 p. 14-15

Tanrı’nın geçmişte yaşamış sadık kulları zaman zaman düşmanları ya da tehlikelerden dolayı korkmuştu (Mezm. 18:4; 55:1, 5). Bugün biz de işte ya da okulda baskı altında olabiliriz. Ailemizden ya da yetkililerden muhalefet görebiliriz. Veya yaşadığımız bir sağlık sorunu nedeniyle ölümle burun buruna bile gelebiliriz. Böyle zamanlarda kendimizi küçük bir çocuk gibi çaresiz hissedebiliriz. Peki Yehova bize nasıl yardım eder? O bizi rahatlatıyor ve teselli ediyor. Bu nedenle, dua ederek ve Kutsal Kitabı okuyarak Yehova’yla zaman geçirin (Mezm. 77:1, 12-14). Bunu alışkanlık haline getirin. Böylece ne zaman kaygılansanız yapacağınız ilk şey gökteki Babanızın kollarına koşmak olacak. Korkularınızı ve kaygılarınızı O’na anlatın. Kutsal Kitabı okuyarak O’nun sizinle konuşmasına ve sizi teselli etmesine izin verin (Mezm. 119:28). w24.01 24-25 p. 14-16

Ruhi hedeflerimize ulaşmak için motivasyon olmazsa olmazdır. Bu, bir hedefe erişmek için güçlü bir istek duymaktır. Bizim de motivasyonumuz yüksek olursa hedeflerimize daha kolay ulaşabiliriz. Öyleyse daha motive olmak için neler yapabiliriz? Dua edin. Yehova kutsal ruhuyla hedefinize ulaşmak için sizde daha fazla istek uyandırabilir. Bazen sırf gerektiği için hedefler koyarız. Bu yanlış değil. Yehova’nın sizin için yaptıkları hakkında derin düşünün (Mezm. 143:5). Elçi Pavlus Yehova’nın ona gösterdiği lütuf üzerinde düşündü ve bu onda Yehova’ya daha çok hizmet etme isteği uyandırdı (1. Kor. 15:9, 10; 1. Tim. 1:12-14). Benzer şekilde siz de Yehova’nın sizin için yaptıkları üzerinde ne kadar çok düşünürseniz, hedefinize ulaşmak için o kadar çok istek duyacaksınız (Mezm. 116:12). w23.05 27 p. 3-5

Gökteki Babamızın ismini yücelttiğimizde O’nu mutlu ederiz (Mezm. 119:108). Peki bu, her şeye gücü yeten Tanrımızın kusurlu insanların övgüsüne muhtaç olduğu anlamına mı geliyor? Hayır. Gökteki Babamızı yücelttiğimizde bizi de ilgilendiren bir yalanı çürütmüş oluruz. Şeytan hiçbir insanın Tanrı’nın ismini vefayla destekleyemeyeceğini iddia ediyor. Ona göre zorluklar yaşarken hiçbirimiz sadık kalamayız. O, Tanrı’ya çıkarımız için hizmet ettiğimizi ve bir çıkarımız kalmadığında O’na hizmet etmeyi bırakacağımızı iddia ediyor (Eyüp 1:9-11; 2:4). Fakat Eyüp sadık kalarak Şeytan’ın yalancı olduğunu kanıtladı. Siz de aynısını yapacak mısınız? Hepimiz Yehova’yı vefayla savunabilir ve sadakatle hizmet ederek O’nu mutlu edebiliriz (Özd. 27:11). Bu büyük bir ayrıcalıktır. w24.02 8-9 p. 3-5

Musa ve Yeşu’nun zamanından sonra, Yehova toplumuna rehberlik sağlamak için hâkimler atadı. Sonra kralların döneminde de peygamberleri kullandı. İmanlı krallar, peygamberlerin öğütlerine kulak verdi. Örneğin Kral Davut, Natan peygamberin öğüdünü alçakgönüllü bir şekilde kabul etti (2. Sam. 12:7, 13; 1. Tar. 17:3, 4). Kral Yehoşafat, Yahaziel’in talimatına uydu ve Yahuda halkını Tanrı’nın ‘peygamberlerine iman etmeye’ teşvik etti (2. Tar. 20:14, 15). Kral Hizkiya zor bir durum karşısında İşaya peygamberden yardım istedi (İşa. 37:1-6). Krallar Yehova’nın rehberliğine uyduklarında bundan yarar gördüler ve halk güvende oldu (2. Tar. 20:29, 30; 32:22). Yehova’nın peygamberler aracılığıyla halkına yol gösterdiği çok açıktı. w24.02 21 p. 8

Şeytan Yehova’nın standartlarına bağlı kalmamızı zorlaştıracak kişilerle arkadaş olmamızı istiyor. Şunu unutmayalım: Arkadaşlarımız sadece yüz yüze görüştüğümüz kişilerle sınırlı değil. Sosyal medyada takip ettiğimiz kişiler de bunlara dahil. Ahlaksız davranışların yanlış olmadığı düşüncesine kapılmak istemiyoruz. Çünkü bunun doğru olmadığını biliyoruz (Efes. 4:19, 20). Kendimize şunları sorabiliriz: “Yehova’nın standartlarına göre yaşamayan kişilerle, iş ya da okul arkadaşlarımla gereksiz yere görüşmekten kaçınıyor muyum? Hoşgörüsüz olduğumu düşünseler bile Yehova’nın standartlarını cesaretle savunuyor muyum?” Ayrıca 2. Timoteos 2:20, 22’de gördüğümüz gibi, cemaatteki yakın arkadaşlarımızı seçerken de dikkatli olmalıyız. Çünkü herkes Yehova’ya sadakatle hizmet etmemize yardım etmeyebilir. w24.03 22-23 p. 11-12

Hiç Yehova’yı gözünüzde canlandırmaya çalıştınız mı? Yehova’yı göremesek de Kutsal Kitap O’nu tarif etmek için bazı benzetmeler yapar. Örneğin Yehova’dan “güneş” ve “kalkan” ve “yiyip bitiren bir ateş” olarak bahsedilir (Mezm. 84:11; İbr. 12:29). Ayrıca O’nun huzuru safir taşına, parıldayan bir gümüşlü altına ve parlak bir gökkuşağına benzetilir (Hez. 1:26-28). Yehova’yı göremediğimiz için O’nun bizi sevdiğine inanmakta zorlanabiliriz. Bazıları geçmişte yaşadıkları nedeniyle Yehova’nın onları asla sevemeyeceğini düşünüyor. Yehova bu tür duyguları ve bunların bizi nasıl etkilediğini çok iyi anlar. Bu nedenle O, sevgisinden emin olabilmemiz için Kutsal Kitap aracılığıyla nasıl bir kişiliğe sahip olduğunu bize açıklar. Yehova’yı en iyi anlatan kelime sevgidir (1. Yuhn. 4:8). Yehova sevginin ta kendisidir. Yaptığı her şeyin ardında sevgi yatar. Yehova’nın sevgisi o kadar sıcak ve güçlüdür ki, Kendisini sevmeyen kişilere bile sevgi gösterir (Mat. 5:44, 45). w24.01 26 p. 1-3

Yehova eski İsrail halkını Mısır’dan çıkarması için Musa’yı görevlendirmişti. Ayrıca gözle görülür kanıtlar sağlayarak onlara gündüz bir bulut sütunuyla, geceleri ise bir ateş sütunuyla yol gösterdi (Çık. 13:21). Musa bunu takip etti. Sonunda o ve halk Kızıldeniz’e vardı. Halk, denizle onları takip eden Mısır ordusu arasında kapana kısıldıklarını düşünerek paniklemeye başladı. Fakat Yehova onları Musa aracılığıyla buraya bilerek getirmişti (Çık. 14:2). Yehova daha sonra onları inanılmaz bir şekilde kurtardı (Çık. 14:26-28). 40 yıl boyunca Musa halka çölde rehberlik ederken bulut sütununu takip etti (Çık. 33:7, 9, 10). Ayrıca Yehova Musa’yla bu sütunun içinden konuşuyordu. Musa da O’nun talimatlarını halka iletiyordu. Gerçekten de İsrailliler Yehova’nın Musa’yı kullandığını net şekilde görebiliyordu. w24.02 21 p. 4-5