Mayıs

Birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar, “tüm yeryüzünde” büyük bir kıtlık olduğunda bundan etkilendiler. Şüphesiz aile reisleri, ailelerini nasıl geçindireceklerini kara kara düşündüler. Peki ya hizmetteki paylarını artırmak isteyen gençler için ne denebilir? Acaba onlar bu planlarını ertelemeyi düşündüler mi? Durumları ne olursa olsun, o Hıristiyanlar koşullara uyum sağladılar. Ellerinden geldiğince iyi haberi duyurmaya devam ettiler ve sahip olduklarını ihtiyaçta olan iman kardeşleriyle seve seve paylaştılar (Elçi. 11:29, 30). Yardım çalışmalarından yararlanan kardeşler hayatlarında Yehova’nın elini gördüler (Mat. 6:31-33). Ayrıca kendilerine yardım eden kardeşleriyle aralarındaki bağ daha da güçlenmiş olmalı. Diğer yandan, yardım çalışmalarına bağışlarıyla ya da başka şekillerde destek olan kardeşler de vermenin mutluluğunu tattılar (Elçi. 20:35). w23.04 16 p. 12-13.

Bazen Yehova dualarımızı O’na ibadet etmeyen kişiler aracılığıyla cevaplar. Örneğin Nehemya Yeruşalim’in inşasına yardım etmeyi çok istiyordu. Bu dileğini Kral Artakserkses’e söylemeden önce Yehova’ya dua etti ve kral onun Yeruşalim’e gitmesine izin verdi. Bu işte kesinlikle Yehova’nın parmağı vardı (Neh. 2:3-6). Bugün de Yehova bizi zor durumlardan kurtarmak için Kendisine tapınmayan kişileri kullanabilir. Yehova dualarımızı her zaman sıra dışı şekilde cevaplamaz. Yine de verdiği tüm cevaplar her zaman sadakatimizi korumamıza yardım eder. Bu yüzden verdiği cevapları görmek için özel olarak çaba harcamalıyız. Zaman zaman durup Yehova’nın dualarımızı nasıl cevapladığını düşünelim (Mezm. 66:19, 20). Yehova’ya dua ederken iman göstermeliyiz. Fakat verdiği cevapları kabul etmek de iman gerektirir. Çünkü cevap bazen umduğumuz şekilde gelmeyebilir (İbr. 11:6). w23.05 11 p. 13; 12 p. 15-16

Kendimizi Yehova’ya adadığımızda O’na tapınacağımıza ve isteğini yapacağımıza söz verdik. Bu sözümüzü tutmalıyız. Adağımıza uygun yaşamak bir yük değildir. Çünkü Yehova bizleri, O’nun isteğini yapabilecek şekilde yarattı (Vah. 4:11). İçimize O’nu tanıma ve tapınma isteği koydu ve bizi Kendi yansıması olarak yarattı. Bu yüzden Yehova’ya yaklaşabilir ve O’nun isteğini yapmaktan zevk duyabiliriz. Üstelik Tanrı’nın isteğini yapar ve Oğlunun örneğini izlersek ‘rahata kavuşuruz’ (Mat. 11:28-30). Bu yüzden Yehova’ya olan sevginizi güçlendirin. Yehova’nın şimdiye kadar sizin için neler yaptığını ve gelecekte size hangi nimetleri vereceğini düşünün. Yehova’ya sevginiz güçlendikçe, O’nun isteğini yapmak size daha kolay gelecek (1. Yuhn. 5:3). İsa, Yehova’nın istediği her şeyi yapabildi. Çünkü Yehova’dan yardım istedi ve önüne konulan ödüle odaklandı (İbr. 5:7; 12:2). Biz de İsa gibi dua ederek Yehova’dan güç isteyelim ve sonsuz yaşam ümidini aklımızdan hiç çıkarmayalım. w23.08 27-28 p. 4-5

Hepimiz sabırlı kişileri takdir ederiz. Örneğin bir şeyi sinirlenmeden bekleyen kişilere saygı duyarız. Ya da bir hata yaptığımızda bize sabır gösteren kişileri çok takdir ederiz. Ayrıca şüphesiz, bizimle Kutsal Kitabı inceleyen kardeşe de çok minnettarız. Çünkü Kutsal Kitaptaki bir hakikati öğrenmek, kabul etmek ve uygulamak konusunda zorlandığımızda bize sabır gösterdi. En önemlisi de Yehova Tanrımız bize karşı çok sabırlı, O’na ne kadar şükretsek azdır. Sabırlı kişileri çok takdir etsek de, bazen biz bu niteliği göstermekte zorlanabiliriz. Örneğin trafikteysek ve bir yere yetişmemiz gerekiyorsa sakinliğimizi korumak bize zor gelebilir. Ya da biri bizi kızdıracak bir şey yaptığında öfkemize hâkim olamayabiliriz. Ayrıca bazen Yehova’nın yeni dünyayla ilgili vaadinin gerçekleşmesini beklerken sabırsızlanabiliriz. Yine de her durumda sabırlı olmaya ihtiyacımız var. w23.08 20 p. 1-2

Yehova Gideon’a askerlerinin sayısını 32.000’den 300’e indirmesini söylemişti. Gideon, “Bu değişikliğe gerek var mı? İşe yarayacak mı?” diye düşünebilirdi. Yine de o itaat etti. Bugün de ihtiyarlar Gideon’u örnek alıyor ve teşkilattan gelen talimatlardaki değişikliklere uyum sağlıyor (İbr. 13:17). Yehova’nın Gideon’a verdiği görev çok tehlikeliydi (Hâk. 9:17). Ama o tüm korkularına rağmen Yehova’ya itaat etti. Tanrı’nın halkına önderlik ederken Yehova’nın onu destekleyeceğinden emindi. Çünkü Yehova ona birçok defa güvence vermişti. Bugün de hizmetimizin yasaklandığı yerlerde yaşayan ihtiyarlar Gideon’u örnek alabilir. Onlar ibadetlerimize ve hizmetimize cesurca önderlik ediyor. Tüm bunları tutuklanma, sorgulanma, işlerini kaybetme veya şiddet görme pahasına yapıyorlar. Büyük sıkıntı sırasında ihtiyarların tüm tehlikeleri göze alıp talimatlara itaat etmek için cesarete ihtiyacı olacak. w23.06 5-6 p. 12-13

Yehova Başkâhin Yehoyada’nın hayatını Kutsal Kitaba kaydettirdi. Böylece biz de onun yaşadıklarından yararlanabiliyoruz (Rom. 15:4). Ayrıca Yehoyada öldüğünde çok özel bir ayrıcalığa sahip oldu. “Onu Davut Şehrinde, kralların yanına gömdüler, çünkü İsrail’de Tanrı için ve O’nun evi için iyi şeyler yapmıştı” (2. Tar. 24:15, 16). Yehoyada’yla ilgili kayıt hepimizin Tanrı korkusu geliştirmesine yardım edebilir. Örneğin ihtiyarlar, Yehova’nın sürüsünü korumak için her zaman tetikte kalarak Yehoyada’yı örnek alabilir (Elçi. 20:28). Yaşlı kardeşlerimiz Yehoyada gibi Yehova’dan korkar ve O’na vefalı kalırlarsa, Yehova onları kullanmaya devam eder. Gençler Yehova’nın Yehoyada’ya davranış tarzını örnek alabilir. Yaşlı kardeşlere, özellikle de uzun yıllardır Yehova’ya sadakatle hizmet eden kardeşlerine saygılarını hissettirebilirler (Özd. 16:31). Biz de “önderlik edenlere” itaat ederek onları destekleyebiliriz (İbr. 13:17). w23.06 17 p. 14-15

İbadetlerde ne sıklıkta cevap vereceğinize karar verirken ayırt edici olun. Eğer sık sık elinizi kaldırırsanız idareci size söz hakkı vermek için kendini baskı altında hissedebilir. Oysa daha cevap vermemiş başka kardeşler olabilir. Bu durumda cesaretleri kırılabilir ve el kaldırmaktan vazgeçebilirler (Vaiz 3:7). Bir inceleme sırasında birçok kardeş el kaldırdığında istediğimiz kadar cevap veremeyebiliriz. Hatta bazen idareci birader bize hiç cevap hakkı veremeyebilir. Bu moral bozucu olabilir. Ama bunu kişisel algılamayalım (Vaiz 7:9). İstediğiniz kadar söz hakkı alamıyorsanız cevap veren kardeşleri dikkatlice dinlemeye ve ibadetten sonra onları övmeye ne dersiniz? Övgüleriniz, kardeşleri en az cevaplarınız kadar teşvik edebilir. w23.04 23 p. 14-16

Tanrı’nın Sözünü inceleyin ve üzerinde derin düşünün. Bir ağaç büyüdükçe kökleri derinlere uzanır ve böylece güçlenir. Biz de Tanrı’nın Sözünü derinlemesine araştırırsak imanımız güçlenir. Tanrı’nın standartlarının bizim için en iyisi olduğuna ikna oluruz ve kararlı kalabiliriz (Kol. 2:6, 7). Yehova’nın geçmişte kullarına nasıl rehberlik sağladığı ve onları nasıl koruduğu üzerinde derin düşünün. Örneğin, Hezekiel bir görüntüde bir meleğin mabedi ayrıntılı bir şekilde ölçtüğünü gördü. Gördükleri Hezekiel’i çok güçlendirdi. Bu görüntüyü inceleyerek biz de, Yehova’nın pak tapınmayla ilgili standartlarına uymak konusunda birçok ders çıkarabiliriz (Hez. 40:1-4; 43:10-12). Ayrıca Tanrı’nın Sözünü derinlemesine inceler ve üzerinde derin düşünürsek çok yarar göreceğiz. Yehova’ya tam bir güven duyarak kararlı bir yüreğe sahip olabiliriz (Mezm. 112:7). w23.07 18 p. 15-16

Genç erkekler, Kutsal Kitapta örnek alabileceğiniz birçok harika kişi var. Onlar Tanrı’yı çok seviyordu ve O’nun halkıyla ilgilenmek için çeşitli görevler yerine getirdiler. Ailenizdeki ve cemaatinizdeki olgun biraderleri de örnek alabilirsiniz (İbr. 13:7). Ve tabii ki en büyük örneğimiz de İsa Mesih’tir (1. Pet. 2:21). Onların yaşadıkları üzerinde düşünürken sizi etkileyen niteliklerine dikkat edin (İbr. 12:1, 2). Ardından onları nasıl örnek alabileceğinizi düşünün. Düşünme yeteneğine sahip biri hemen harekete geçmez. Bir karar vermeden önce iyice düşünür. Bu yeteneği geliştirip korumak için çok çaba göstermelisiniz. Kutsal Kitap ilkelerini öğrenin ve bunların yararları üzerinde düşünün. Daha sonra kararlar verirken öğrendiğiniz bu ilkeleri uygulayın. Bu sayede Yehova’yı memnun edeceksiniz (Mezm. 119:9). Bu, olgunlaşmanıza büyük bir katkı sağlayacak (Özd. 2:11, 12; İbr. 5:14). w23.12 24-25 p. 4-5

Bir anne babaysanız, çocuklarınıza inançlarını yumuşak başlı şekilde savunmayı öğretebilirsiniz (Yak. 3:13). Bazen anne babalar aile ibadeti sırasında prova yapıyor. Okulda çocuklarının karşısına çıkabilecek konuları düşünüyorlar ve birlikte ele alıyorlar. Sonra nasıl cevap verebilecekleriyle ilgili bir prova yapıyorlar. Çocuklarına nazik ve cana yakın şekilde konuşmayı öğretiyorlar. Gençler prova yaparken, inançlarının doğruluğuna daha çok ikna olur ve bunları başkalarına nasıl açıklayacaklarını öğrenirler. Jw.org’da “Gençler Soruyor” makaleleri ve gençler için kişisel analiz sayfaları bulunuyor. Bunların amacı, gençlerin imanlarını güçlendirmesine ve kendi sözleriyle inançlarını savunmalarına yardım etmektir. Bunları inceleyerek ailedeki herkes inançlarını nazik şekilde savunmayı öğrenebilir. w23.09 17 p. 10; 18 p. 15-16

Ruhi hedeflerinize ulaşmakta zorlanıyor musunuz? Eğer öyleyse yalnız değilsiniz. Örneğin Philip daha sık ve daha kaliteli dualar etmek istiyordu ama dua etmeye bir türlü zaman bulamıyordu. Erika’nın hedefi tarla buluşmalarına zamanında gitmekti. Ama bu hedefi koyduktan sonra bile neredeyse her buluşmaya geç kaldı. Belki kendinize bir hedef belirlediniz ama buna henüz ulaşamadınız. Bu durumda kendinizi başarısız hissetmeyin. Basit bir hedefe ulaşmak bile zaman ve çaba ister. Hâlâ hedefinize ulaşmak için istek duyuyorsanız bu iyi bir şey. Çünkü bu Yehova’yı sevdiğinizi ve O’na elinizden gelenin en iyisini vermek istediğinizi gösterir. Yehova çabalarınıza değer veriyor ve O asla yapabileceğinizden fazlasını istemiyor (Mezm. 103:14; Mika 6:8). Bu nedenle siz de koşullarınızı gözden geçirerek kendinize makul bir hedef koyun. w23.05 26 p. 1-2

Cesur insanlar da korkabilir. Fakat bu korkunun onları durdurmasına izin vermezler. Daniel çok cesur bir gençti. O, Yeremya da dahil peygamberlerin yazdıklarını inceliyordu. Yıllar sonra yaptığı bir inceleme sırasında, yakında Babil’deki esaretin biteceğini anladı (Dan. 9:2). Yehova’nın sözlerinin gerçekleştiğini görmek Daniel’in O’na olan güvenini güçlendirdi ve cesaret kazandırdı. Evet, Tanrı’ya güvenen kişiler çok cesur olur (Romalılar 8:32, 37-39 ile karşılaştırın). En önemlisi Daniel gökteki Babasına sık sık dua etti (Dan. 6:10). Günahlarını itiraf etti ve duygularını anlattı. Tanrı’dan yardım istedi (Dan. 9:4, 5, 19). Daniel de bizim gibi bir insandı. Doğuştan cesur değildi. O, inceleme yaparak, dua ederek ve Tanrı’ya olan güvenini güçlendirerek bu niteliği geliştirdi. w23.08 3 p. 4; 4 p. 7

Baştaki yetkililere itaat etmek hem bize hem de başkalarına yarar sağlar. Nasıl? Kanunlara itaatsizlik etmediğimiz için herhangi bir ceza almayız (Rom. 13:1, 4). Ayrıca kanunlara uyduğumuz için Yehova’nın Şahitleri olarak iyi bir nama sahip oluruz. Uzun yıllar önce Nijerya’da yaşanan bir olayı düşünelim. Askerler vergi ödemeyi protesto eden kişilerin peşindeydi. Bir gün kardeşler ibadetteyken salona geldiler. Başlarındaki yetkili oradakilerin Yehova’nın Şahidi olduğunu anlayınca askerlere şöyle dedi: “Buradan gidebiliriz. Yehova’nın Şahitleri vergilerini her zaman öder.” Evet kanunlara uyduğumuz her seferinde Yehova’nın toplumunun güzel namına katkıda bulunuruz ve bir gün bu güzel namımız kardeşlerimizi koruyabilir. w23.10 9 p. 13

İman kardeşlerimizden bazıları bu ortamın sonunu uzun zamandır bekliyor. İnsani bakış açısından Yehova’nın vaadi sanki gecikiyormuş gibi görülebilir. Yehova aynı kaygıyı taşıyan Habakkuk’a şu güvenceyi verdi: “Bu görüntünün gerçekleşeceği bir zaman var, sona doğru hızla ilerliyor, yalan çıkmayacak; gecikirse bile beklemeye devam et, çünkü mutlaka gerçekleşecek. Geç kalmayacak” (Hab. 2:3). Yehova bu güvenceyi sadece Habakkuk’a mı verdi? Bu sözler bugün bizim için ne anlama geliyor? Pavlus da bu ayetten alıntı yaptı. Bu sözleri bizim gibi yeni dünyayı hevesle bekleyen Hıristiyanlara söyledi (İbr. 10:37). Evet, Yehova’nın vaatlerinin geciktiğini düşünüyorsak şu sözler bize güven verebilir: “Mutlaka gerçekleşecek. Geç kalmayacak.” w23.04 30 p. 16

İsrailliler Yehova’nın sağladığı net kanıtları görmeyi reddetti (Say. 14:10, 11). Musa’nın rehberliğine uymadılar. Yehova’nın onu kullandığını bir türlü kabul etmediler. Bunun sonucunda o nesil Vaat Edilmiş Topraklara giremedi (Say. 14:30). Fakat Yehova’nın rehberliğini izleyen İsrailliler de vardı. Örneğin Yehova Kaleb hakkında şöyle dedi: ‘O tüm yürekle Benim yolumdan gitti’ (Say. 14:24). Tanrı Kaleb’i ödüllendirdi. Hatta Kenan diyarında ona istediği toprakları verdi (Yeşu 14:12-14). İsraillilerin sonraki nesli de Yehova’nın rehberliğine uydu. Musa’nın yerine Yeşu lider olduğunda halk yaşamı boyunca ona saygı duydu (Yeşu 4:14). Yehova da onları vaat ettiği topraklara getirerek ödüllendirdi (Yeşu 21:43, 44). w24.02 21 p. 6-7

Kardeşlerimize olan sevgimize bakarak Yehova’ya duyduğumuz sevginin güçlü olup olmadığını anlayabiliriz. Eğer bir şekilde kardeşlere sevgimizin azaldığını fark edersek, bu Yehova’ya olan sevgimizin de azaldığını gösterebilir. Ama başkalarına sevgi göstermeye devam ediyorsak, bu Yehova’ya duyduğumuz sevginin güçlü olduğuna işaret edebilir. Kardeşlerimize olan sevgimizin azaldığını fark edersek hemen harekete geçmeliyiz. Neden? Çünkü bu Yehova’yla ilişkimizin tehlikede olduğunu gösteriyor olabilir. Elçi Yuhanna açıkça şöyle dedi: “Gördüğü kardeşini sevmeyen görmediği Tanrı’yı seviyor olamaz” (1. Yuhn. 4:20). Ne öğreniyoruz? Yehova’yı memnun edebilmek için ‘birbirimizi sevmemiz’ şarttır (1. Yuhn. 4:7-9, 11). w23.11 8 p. 3; 9 p. 5-6

Kral Yehoaş küçük yaşta doğru bir karar verdi. Onun babası ölmüştü ama yanında Başkâhin Yehoyada vardı. O sadık biriydi ve Yehoaş’a kendi oğlu gibi eğitim veriyordu. Yehoaş da onu dinliyordu. Bu sayede Yehoaş hakiki tapınmaya önderlik etmeye ve Yehova’ya hizmet etmeye karar verdi. Bu çok doğru bir karardı. Hatta Yehova’nın mabedinin onarılması için gereken düzenlemeleri de yaptı (2. Tar. 24:1, 2, 4, 13, 14). Belki sen de küçük yaşta Yehova’yı sevmeyi ve O’nun standartlarına göre yaşamayı öğrendin (Özd. 2:1, 10-12). Eğer öyleyse sana verilen eğitimi çok değerli bir hediye olarak görebilirsin. Anne baban seni farklı yollarla eğitebilir. Kutsal Yazılardan aldığın öğütleri uygularsan anne baban mutlu olur. Daha önemlisi Tanrı’yı da mutlu edersin ve O’nunla aranda kalıcı bir dostluk gelişir (Özd. 22:6; 23:15, 24). Genç Yehoaş’ı örnek alman gerçekten de yararına olur. w23.09 8-9 p. 3-5

Yehova dualarımızı dinleyeceğine söz veriyor. Tanrımız, sadık kullarını çok sever ve onların dualarına her zaman kulak verir (Mezm. 10:17; 37:28). Fakat bu, Yehova’nın O’ndan istediğimiz her şeyi vereceği anlamına gelmiyor. Bazı şeyler için yeni dünyayı beklememiz gerekebilir. Yehova dualarımızı dinlerken, amacını göz önünde bulundurur (İşa. 55:8, 9). Yehova’nın başlangıçta amaçladığı şeylerden biri, yeryüzünün O’na itaat eden mutlu insanlarla dolu olmasıydı. Fakat Şeytan bir iddiada bulundu ve insanların kendi kendilerini yönetirlerse daha mutlu olacaklarını söyledi (Başl. 3:1-5). Yehova bunun yalan olduğunu kanıtlamak için insanların kendi kendini yönetmesine izin verdi. Fakat bildiğimiz gibi insan yönetimleri bugün bizim de maruz kaldığımız acılara yol açtı (Vaiz 8:9). Yehova’nın tüm bu sorunları hemen şimdi ortadan kaldırmayacağını biliyoruz. w23.11 21 p. 4-5

Yehova İbrahim’e “birçok milletin” babası olacağını ve yeryüzünün bütün ailelerinin onun aracılığıyla nimetler elde edeceğini söyledi. Fakat İbrahim 100, Sara 90 yaşına gelmesine rağmen henüz bir oğulları olmamıştı. İnsani bakış açısından onların o yaşta çocuk sahibi olması imkânsızdı. Bu İbrahim için büyük bir iman sınavıydı. Ama ‘İbrahim ümide dayanarak iman etti. Pek çok milletin babası olabileceğine inandı’ (Rom. 4:18, 19). Sonunda İshak doğduğunda ümidi gerçek oldu. Yıllarca özlemle beklediği çocuğuna kavuşmuştu (Rom. 4:20-22). Gördüğümüz gibi, Tanrı’nın onayını kazanabilir ve tıpkı İbrahim gibi O’nunla dost olabiliriz. Pavlus bu konuya değinerek şöyle yazdı: “Bu ‘sayıldı’ sözü yalnızca onun için değil, doğru kimseler sayılacak olan bizler için de kaydedilmiştir; çünkü Efendimiz İsa’yı ölüyken diriltene iman ediyoruz” (Rom. 4:23, 24). Tıpkı İbrahim gibi biz de iman etmeli, bunu davranışlarımızla göstermeli ve Yehova’nın vaatlerini gerçekleştireceğine güvenmeliyiz. w23.12 7 p. 16-17

Bir zorlukla karşılaştığınızda ve korkuya kapıldığınızda şunu unutmayın: Yehova yaşadığınız sıkıntının ve neler hissettiğinizin farkında. Örneğin Yehova, Mısır’daki İsrailoğullarının hem gördükleri kötü muameleyi hem de ‘çektikleri acıları çok iyi biliyordu’ (Çık. 3:7). Sizi korkutan bir sıkıntıyla mücadele ederken Yehova’nın size nasıl yardım ettiğini görmeniz zor olabilir. Peki bunun için ne yapabilirsiniz? O’nun desteğini görebilmek için Yehova’ya dua edin (2. Kral. 6:15-17). Ardından şunları düşünün: “Bir konuşma ya da ibadetteki bir cevap bana güç verdi mi? Bir yayın, video ya da şarkı beni teşvik etti mi? Biri benimle Kutsal Kitaptan güçlendirici bir düşünce ya da ayet paylaştı mı?” Kardeşlerin sevgisini ve ruhi gıdayı olağan görmeyin. Bunlar Yehova’dan gelen eşsiz hediyelerdir (İşa. 65:13; Mar. 10:29, 30). O’nun sizinle ne kadar yakından ilgilendiğini gösterir (İşa. 49:14-16). Ayrıca tüm bunlar O’na güvenebileceğinizi gösterir. w24.01 4-5 p. 9-10

İsa göğe gitmeden kısa süre önce öğrencilerine bir görev verdi. Onlara “Yeruşalim’de, bütün Yahudiye’de, Samiriye’de ve yeryüzünün en uzak yerlerine dek” şahitlik etmelerini söyledi (Elçi. 1:8; Luka 24:46-48). Kısa süre sonra Elçi Petrus ve Yuhanna tutuklandı ve Sanhedrin’e getirildi. Orada onlara iyi haberi duyurmayı bırakmaları emredildi. Hatta onları tehdit ettiler (Elçi. 4:18, 21). Bunun üzerine Petrus ve Yuhanna şöyle dedi: “Siz söyleyin, Tanrı’nın sözü yerine sizin sözünüzü dinlememiz Tanrı gözünde doğru olur mu? Bizler gördüğümüz ve duyduğumuz şeyler hakkında konuşmadan duramayız” (Elçi. 4:19, 20). Petrus ve Yuhanna serbest bırakıldıktan sonra diğer öğrencilerle birlikte Yehova’ya dua ettiler ve O’nun isteğini yapmayı dilediler. Yehova onların bu içten duasını cevapladı (Elçi. 4:31). w23.05 5 p. 11-12

Çağlar boyunca Yehova ve İsa arasında çok güçlü bir sevgi bağı gelişti. Bu, evrendeki en eski bağdır. Bugünün ayetinde gördüğümüz gibi Yehova İsa’yı sevdiğini açıkça dile getirdi. O sadece şöyle diyebilirdi: “Onayladığım kişi bu.” Ama İsa’yı ne kadar sevdiğini anlamamızı istediği için “Bu Benim sevgili oğlumdur” dedi. Yehova İsa’yla ve onun yaptıklarıyla gurur duyuyordu (Efes. 1:7). İsa da Babasının sevgisinden hiç şüphe duymadı. O’nun sevgisini iliklerine kadar hissediyordu. Öyle ki Babasının onu sevdiğini sık sık dile getirdi (Yuhn. 3:35; 10:17; 17:24). w24.01 28 p. 8

Şöyle bir durum düşünelim: Değer verdiğiniz biri sizin hakkınızda çok kötü bir şey söylüyor. Bunun yalan olduğunu biliyorsunuz ama yine de bazıları buna inanıyor. Daha kötüsü, bu yalan yayılıyor ve diğer insanlar da buna inanmaya başlıyor. Ne hissederdiniz? Büyük ihtimalle, bu yalan sizi üzerdi öyle değil mi? Bu örnek, Yehova’nın ismine leke sürüldüğünde O’nun neler hissettiğini anlamamıza yardım eder. O’nun ruhi oğullarından biri, ilk kadın Havva’ya O’nun hakkında yalan söyledi ve Havva bu yalana inandı. Ardından ilk ana babamız Yehova’ya isyan etti. Bunun sonucunda günah ve ölüm tüm insanlara geçti (Başl. 3:1-6; Rom. 5:12). Dünyada gördüğümüz ölümlerin, savaşların, acıların tüm sebebi, Şeytan’ın Aden bahçesinde söylediği yalanlardır. Peki Yehova bu yalanları ve kötü sonuçlarını gördüğünde üzülüyor mu? Hiç şüphesiz evet. Ama Yehova öfke ya da kin beslemiyor. Tam tersine O mutlu olmaya devam ediyor (1. Tim. 1:11). w24.02 8 p. 1-2

Nasıl Yusuf gibi kararlı davranabilirsiniz? Ayartıcı bir durum çıktığında ne yapacağınıza şimdiden karar verin. Yehova’nın nefret ettiği şeylere hayır demeyi öğrenin. Bunlar üzerinde düşünmeyi bile reddedin (Mezm. 97:10; 119:165). Bu sayede günah işlemekten kaçınabileceksiniz. Hakikati bulduğunuza ve Yehova’ya hizmet etmek istediğinize ikna olmuş olabilirsiniz. Ama yine de bir şeyler sizi vaftiz olmaktan alıkoyuyor olabilir. Bu durumda Kral Davut’un yaptığı şeyi yapabilirsiniz. O, Yehova’ya şöyle yalvarmıştı: “Beni incele, ey Tanrım, yüreğimdekileri bil, beni yokla, kaygılarımı anla. Bende zararlı bir eğilim var mı gör, ve sonsuzluk yolunda rehberim ol” (Mezm. 139:23, 24). Hedefinize ulaşmak için harcadığınız çabalar Yehova’yı ‘ciddiyetle aradığınızı’ gösterir ve Yehova böyle kişilere mutlaka yardım eder (İbr. 11:6). w24.03 6 p. 13-15

Geçmişte başkâhinler Tanrı’nın önünde halkı temsil ediyordu. Eski İsrail’deki ilk başkâhin Harun’du. O, Kutsal Çadır adandığı zaman Yehova tarafından bu göreve getirilmişti. Fakat elçi Pavlus şöyle dedi: “Birçok kişinin birbiri ardına kâhin olması gerekmişti, çünkü ölüm onların kâhinliklerini sürdürmelerini engelliyordu” (İbr. 7:23-26). Bu başkâhinler kusurlu olduklarından kendi günahları için de kurban sunmalıydı. İşte tam da bu yönlerden İsrail’deki başkâhinlerle büyük başkâhinimiz İsa Mesih arasında büyük bir fark vardır. İsa başkâhinimiz olarak “insanın değil Yehova’nın kurduğu hakiki çadırda” hizmet etmektedir (İbr. 8:1, 2). Pavlus’un da dediği gibi “[İsa] sonsuza dek yaşadığından hiçbir ardıla gerek duymadan kâhinliğini sürdürebilir.” Pavlus ayrıca onun “lekesiz [ve] günahkârlardan ayrı” olduğunu yazdı. Dolayısıyla İsa’nın İsrail’deki başkâhinler gibi ‘her gün kendi günahları için kurbanlar sunması gerekmez.’ w23.10 26 p. 8-9

“Önceki gök” ifadesi, Şeytan ve cinlerinin etkisi altındaki siyasi yönetimlere atfeder (Mat. 4:8, 9; 1. Yuhn. 5:19). Kutsal Kitapta “yer” ve “yeryüzü” ifadeleri bazen insanlar için kullanılır (Başl. 11:1; İşa. 1:2). Yani “önceki yer” ifadesi kötü insanlara atfeder. Yehova şu anki gökte ve yerde sadece bazı düzeltmeler yapmayacak, onları kökten değiştirecek. Şu anki göğü ve yeri, yeni bir yönetim ve yeni bir insanlık dünyasıyla değiştirecek. Yehova dünyayı ve insanları kusursuz bir hale getirip yenileyecek. İşaya’nın söylediği gibi tüm dünya Aden bahçesi gibi güzel bir yer olacak. Yehova ayrıca bizi de yenileyecek. Sakatlar, körler, sağırlar iyileşecek. Hatta ölüler hayata dönecek (İşa. 25:8; 35:1-7). w23.11 4 p. 9-10

“Büyük sıkıntı” ansızın başlayacak (Mat. 24:21). Fakat doğal afetlerden farklı olarak herkesi gafil avlamayacak. Çünkü İsa günümüzden 2.000 yıl kadar önce, takipçilerini o güne hazır olmaları için uyarmıştı. Eğer biz de hazırlıklı olursak, o zor zamanı daha kolay atlatabilir ve başkalarının da bunu yapmasına yardım edebiliriz (Luka 21:36). Yehova’nın bizi koruyacağına güvenmek ve O’na itaat etmek için tahammüle ihtiyacımız olacak. Kardeşlerimiz sahip oldukları maddi şeyleri kaybederse ne yapacağız? (Hab. 3:17, 18). Onlara yardım eli uzatmak için şefkat niteliğine ihtiyacımız olacak. Peki milletler koalisyonu bize saldırdığında bir süre kardeşlerle bir arada yaşamamız gerekirse ne yapacağız? (Hez. 38:10-12). Böyle zor bir dönemde güçlü bir sevgiye ihtiyacımız olacak. w23.07 2 p. 2-3

Çiftler Akuila ve Priskilla’yı örnek alabilir. O dönemdeki Hıristiyanlar onları çok seviyordu (Rom. 16:3, 4). Onlar çalışırken, iyi haberi duyururken ve başkalarına yardım ederken birlikteydiler (Elçi. 18:2, 3, 24-26). Hatta Kutsal Kitap Akuila ve Priskilla’dan her zaman birlikte bahseder. Karı kocalar onları nasıl örnek alabilir? Bir an durup günlük hayatta yapmanız gereken işleri düşünün. Bunları ayrı ayrı yapmaktansa birlikte yapabilir misiniz? Örneğin Akuila ve Priskilla birlikte hizmete çıkıyordu. Siz de eşinizle hizmete çıkmak için düzenli olarak program yapabilir misiniz? Ayrıca Akuila ve Priskilla birlikte çalışıyordu. Tabii siz ve eşiniz aynı iş yerinde çalışmayabilirsiniz. Fakat ev işlerini birlikte yapabilir misiniz? (Vaiz 4:9). Bir işi birlikte yaptığınızda kendinizi bir ekip gibi hissedersiniz ve sohbet etme fırsatınız olur. w23.05 22-23 p. 10-12

Herkesin korktuğu zamanlar olur. Davut da zaman zaman çok korktu. Örneğin bir keresinde, Saul’dan kaçmak için Filistî şehri olan Gat’a sığındı. Gat Kralı Akiş, kısa süre sonra Davut’un “on binlerce” Filistîyi öldüren güçlü bir savaşçı olduğunu öğrendi. Bunun üzerine Davut “çok korktu” (1. Sam. 21:10-12). Akiş’in ona zarar verebileceğinden endişelendi. Peki o, bu korkularını nasıl yendi? 56. Mezmur’da, Davut’un Gat’tayken neler hissettiğini okuyoruz. Davut bu mezmura korkularını ve bu korkularını nasıl yendiğini kaydetti. O korktuğunda Yehova’ya güvendi (Mezm. 56:1-3, 11). Davut’un güveni boşa çıkmadı. Yehova’nın yardımıyla çok ilginç ama etkili bir taktik buldu. Deli numarası yaptı. Bunun sonucunda, Akiş onu artık bir tehdit olarak görmedi ve Davut kaçabildi (1. Sam. 21:13–22:1). w24.01 2 p. 1-3

Bugünün ayetinde kimlerden söz ediliyor? Onlar diriltilen meshedilmiş kişilerdir. Büyük sıkıntının sonuna doğru, yeryüzünde kalan son meshedilmişler de göğe alındıktan sonra onların ilk görevlerinden biri savaşmak olacak. Göğe alındıktan sonra son bir kez daha savaşacaklar. İsa ve melekleriyle birlikte Tanrı’nın düşmanlarına karşı zafer kazanacaklar. Şunu düşünün: Yeryüzündeki bazı meshedilmiş kardeşlerimiz yaşlı ve fiziksel olarak güçsüz. Ama gökte yaşamak için diriltildiklerinde güçlü ve ölümsüz ruhi varlıklar olacaklar. Onlar kralımız İsa Mesih’le birlikte savaşacaklar. Armagedon savaşından sonra, insanların kusursuzluğa erişmesine yardım edecekler. Yeryüzündeyken kusurlu olduklarından bizim için yapabilecekleri kısıtlı. Ama göğe gittiklerinde bize her zamankinden daha çok yardım edebilecekler. w24.02 6-7 p. 15-16

Bazıları kendini adamaya ve vaftiz olmaya hazır olsa da bu adımları atmaktan geri duruyor. Onlar “Ya ciddi bir günah işleyip cemaatten çıkarılırsam?” diye düşünüyor olabilirler. Siz de bundan korkuyorsanız şuna emin olabilirsiniz: Yehova ‘hizmetçilerine yaraşır bir yaşam sürdürmeniz’ ve ‘O’nu tam anlamıyla hoşnut etmeniz’ için gereken her şeyi yapacak (Kol. 1:10). Yehova doğru olanı yapabilmeniz için size güç verecek. O başkalarının da bunu yapmasına yardım ediyor (1. Kor. 10:13). Nispeten az sayıda kişinin cemaatten çıkarılması bunun bir kanıtı. Evet, Yehova kullarının sadık kalmasına yardım eder. Kusurlu insanlar olarak hepimiz yanlış şeyler yapmaya meyilliyiz (Yak. 1:14). Fakat ayartıcı bir durumla karşılaştığınızda nasıl davranacağınız size bağlı. Unutmayın, hayatınızın ipleri sizin elinizde. Bazı insanlar hislerinizi ve davranışlarınızı değiştiremeyeceğinizi düşünüyor. Fakat bu doğru değil. Yanlış arzularınızı kontrol edebilirsiniz. w24.03 5 p. 11-12