Kasım

Çocuğunuz varsa onun, yaşına uygun cevaplar hazırlamasına yardım edebilirsiniz. Bazen inceleme sırasında evlilikteki problemler veya ahlaki konular gibi ciddi meseleler ele alınabilir. Böyle olduğunda bile bir çocuğun cevap verebileceği bir iki paragraf bulunabilir. Ayrıca çocuğunuzun, elini her kaldırdığında söz hakkı alamayacağını anlamasına yardım edin. Bunu anlarsa onun yerine başkasına cevap hakkı verildiğinde üzülmeyecek (1. Tim. 6:18). Her birimiz Yehova’yı yücelten ve iman kardeşlerimizi teşvik eden cevaplar hazırlayabiliriz (Özd. 25:11). Ara sıra cevabımızda kendi tecrübemizden kısaca bahsedebilirsek de kendimiz hakkında çok konuşmaktan kaçınmalıyız (Özd. 27:2; 2. Kor. 10:18). Bunun yerine cevaplarımızın odak noktası Yehova, Sözü ve toplumu olmalıdır (Vah. 4:11). w23.04 24 p. 17-18

Uyanık kalmak ve aklı başında davranmak için sevgi şarttır (Mat. 22:37-39). İyi haberi duyurmak beraberinde bazı sıkıntılar getirebilir. Fakat Tanrı sevgisi bunlara rağmen hizmete devam etmemize yardım eder (2. Tim. 1:7, 8). İnancımızı paylaşmayan kişileri seviyoruz. O yüzden iyi haberi duyuruyoruz. Hatta bunu bazen telefon ve mektupla yapıyoruz. İnsanların bir gün değişebileceğine ve hakikate gelebileceğine dair ümidimizi kaybetmiyoruz (Hez. 18:27, 28). Bizler kardeşlerimizi de çok seviyoruz. Bu sevgiyi, birbirimizi ‘teselli ederek ve güçlendirerek’ gösteriyoruz (1. Sel. 5:11). Omuz omuza savaşan askerler gibiyiz. Hiçbirimiz bir kardeşimizi kasten yaralamak ya da incindiğimiz için ondan intikam almak istemiyoruz (1. Sel. 5:13, 15). Sevgimizi göstermenin başka bir yolu da ihtiyarlara saygı duymaktır (1. Sel. 5:12). w23.06 10 p. 6; 11 p. 10-11

İmanımızı güçlendirmenin bir yolu, fidye üzerinde derin düşünmektir. Fidye Tanrı’nın vaatlerinin gerçekleşeceğinin bir garantisidir. Yehova’nın fidyeyi neden sağladığını ve bunu yaparken ne büyük bir özveride bulunduğunu düşünebiliriz. Bunları düşünmek, Tanrı’nın güzel bir dünya ve sonsuz yaşamla ilgili vaadinin gerçekleşeceğine olan imanımızı güçlendirir. Peki nasıl? Yehova’nın fidyeyi sağlaması neden büyük bir özveriydi? O, biricik oğlu ve en yakın dostu olan İsa’yı gökten yeryüzüne gönderdi ve İsa kusursuz bir insan olarak doğdu. Yeryüzündeyken birçok zorluğa katlandı. İşkence gördü ve acı çekerek öldü. Yehova gerçekten de büyük bir bedel ödedi. Biz güzel bir dünyada sadece kısa bir süreliğine yaşayalım diye, Yehova böyle ağır bir bedel ödemezdi (Yuhn. 3:16; 1. Pet. 1:18, 19). Şu çok açık ki O, yeni dünyada sonsuza dek yaşamamızı amaçlıyor ve bunu mutlaka gerçekleştirecek. w23.04 27 p. 8-9

Yehova ölüleri diriltmeyi istiyor mu? Kesinlikle evet! O, Kutsal Kitaba dirilme vaadiyle ilgili birçok ayet yazdırdı (İşa. 26:19; Vah. 20:11-13). Ayrıca Yehova bir söz verdiğinde bunu mutlaka yerine getirir (Yeşu 23:14). Gerçekten de Yehova ölen kişileri tekrar hayata getirmeyi özlemle bekliyor. Eyüp’ün Kutsal Kitapta yazılı sözlerini düşünelim. O, ölse bile Yehova’nın onu özleyeceğinden ve tekrar hayata getireceğinden emindi (Eyüp 14:14, 15). Yehova ölmüş olan tüm kulları için aynı şeyi hissediyor. Onları diriltmeyi, mutlu ve sağlıklı olarak görmeyi özlemle bekliyor. Peki Yehova hakkında bilgi alamadan ölmüş milyarlarca kişi için ne denebilir? Sevgi dolu Tanrımız onları da diriltecek (Elçi. 24:15). Onlara Kendisiyle dost olmaları ve yeryüzünde sonsuza dek yaşamaları için bir fırsat vermek istiyor (Yuhn. 3:16). w23.04 9 p. 5-6

Ümidinizi nasıl güçlendirebilirsiniz? Yeryüzünde yaşamayı ümit ediyorsanız, cennetle ilgili ayetleri okuyabilir ve bunlar üzerinde düşünebilirsiniz (İşa. 25:8; 32:16-18). Yeni dünyada yaşamanın nasıl olacağını hayal etmeye çalışın. Kendinizi orada görün. Gelecekle ilgili ümidiniz üzerinde sık sık düşünürseniz yaşadığınız sıkıntılar size “hafif ve geçici” gelecek (2. Kor. 4:17). Evet Yehova’nın verdiği ümit dayanmanıza yardım edecek. O bize güç vermek için gereken her şeyi zaten sağladı. Öyleyse zor bir görevi yerine getirmek, bir sıkıntıya dayanmak ve sevincinizi korumak için neler yapabilirsiniz? Yehova’ya dua edin ve kişisel inceleme yaparak O’nun rehberliğini arayın. Kardeşlerin yardımını kabul edin. Düzenli olarak ümidiniz üzerinde düşünün. Böylece Tanrı’nın ‘büyük kudreti sayesinde, sonuna kadar dayanıp sevinçle tahammül edebilmek için tam olarak güçleneceksiniz’ (Kol. 1:11). w23.10 17 p. 19-20

Yehova’ya teşekkür etmek için çok nedene sahibiz. Çünkü her iyi hediye Yehova’dan gelir (Yak. 1:17). Örneğin, doğanın güzelliği, yaratılış harikaları bizde takdir uyandırıyor. Ayrıca yaşamımız, ailemiz, arkadaşlarımız ve ümidimiz için de Yehova’ya teşekkür edebiliriz. En önemlisi de, O’nunla dost olma fırsatını bize verdiği için Yehova’ya çok minnettarız. Her birimizin Yehova’ya şükretmek için birçok nedeni var. Fakat bunları fark etmek için özel bir çaba göstermeliyiz. Çünkü şükretmeyi bilmeyen bir dünyada yaşıyoruz. İnsanlar hep bir şeylere sahip olmak istiyor ama sahip oldukları şeyler için takdirlerini dile getirmiyorlar. Eğer biz de bu tutumdan etkilenirsek dualarımız bir istek listesi gibi olabilir. Peki bundan nasıl kaçınabiliriz? Yehova’nın bizim için yaptıklarına minnet duymaya ve bunu dile getirmeye devam etmeliyiz (Luka 6:45). w23.05 4 p. 8-9

Babamız Yehova bizi seviyor ve acı çekmemizi istemiyor (İşa. 63:9). Yine de O ırmaklara ve alevlere benzeyen zorluklar yaşamamıza engel olmuyor (İşa. 43:2). Fakat bu sıkıntıları aşabilmemiz için bize yardım edeceğine söz veriyor. Yehova bu zorlukların O’nunla ilişkimizi bozmasına izin vermeyecek. Ayrıca dayanabilmemiz için bize kutsal ruhunu da verecek (Luka 11:13; Filip. 4:13). Evet, Yehova’nın zorluklara dayanmamız ve O’na sadık kalmamız için gereken her şeyi bize vereceğinden emin olabiliriz. Yehova O’na güvenmemizi ister (İbr. 11:6). Bazen sorunlarımız bize aşılması zor bir dağ gibi görünebilir. Hatta Yehova’nın bize yardım edeceğinden şüphe duyabiliriz. Fakat Kutsal Kitap Tanrı’nın gücüyle ‘surlar aşabileceğimizi’ söyler (Mezm. 18:29). Şüphelerin yüreğimize kök salmasına izin vermeyelim. Bunun yerine Yehova’nın dualarımızı cevaplayacağına güvenerek tam bir imanla dua edelim (Yak. 1:6, 7). w23.11 22 p. 8-9

Gerçek sevginin ne güzel bir tarifi! Bu sözlerden şunu anlıyoruz: Eşlerin birbirine duyduğu sevgi hiç bitmeyebilir. Eşlerin birbirini her zaman sevmesi için çaba göstermesi gerekir. Bu bir kamp ateşine benzer. Ateşi sürekli beslerseniz ateş hiç sönmez. Ama bunu yapmayı bırakırsanız ateş yavaş yavaş sönecektir. Benzer şekilde eşler arasındaki sevgi de hiç bitmeyebilir. Bunun için ilişkilerini güçlendirmeleri gerekir. Eşler ekonomik sorunlar, sağlık problemleri ve çocuk yetiştirmenin zorluklarını yaşayabilirler. Özellikle böyle zamanlarda sevgilerinin soğuduğunu hissedebilirler. O nedenle, ‘Yah’ın ateşini’ canlı tutmak için eşlerin Yehova’yla güçlü bir ilişkiye sahip olması gerekir. w23.05 20 p. 1-3

Cesaret kazanmak için neler yapabiliriz? Anne babamız çok cesur olabilir ve bize bu niteliğin ne kadar önemli olduğunu öğretebilir. Fakat bu bizi otomatik olarak cesur biri yapmaz. Bu niteliği tıpkı bir beceri geliştirir gibi geliştirmemiz gerekir. Diyelim ki, bir sanat dalında kendimizi geliştirmek istiyoruz. Bunun için alanında usta birini gözlemlemek ve onun yaptıklarını yapmak gerekir. Benzer şekilde cesur kişileri yakından izleyerek ve onları örnek alarak cesur olmayı öğrenebiliriz. Biz de Daniel gibi Tanrı’nın Sözünü iyi bilmeliyiz. Yehova’ya sık sık içimizi dökmeliyiz ve O’nunla aramızda yakın bir bağ olmalı. Ayrıca O’na sarsılmaz bir güven duymalıyız; her zaman yanımızda olduğundan emin olmalıyız. Bu sayede iman sınavları yaşadığımızda cesur olacağız. Cesur kişiler genelde insanların saygısını kazanır. Ayrıca başkalarının Yehova’yı tanımasına da yardım edebilirler. Öyleyse her birimiz cesur olmak için elimizden geleni yapalım. w23.08 2 p. 2; 4 p. 8-9

“Doğruluğunu araştırın” olarak çevrilen Yunanca kelime, altın gibi değerli bir metalin gerçek olup olmadığını test etme fikrini içerir. Biz de duyduklarımızın ve okuduklarımızın doğruluğunu test etmeliyiz. Bu, büyük sıkıntının eşiğinde olan bizler için çok daha önemlidir. Duyduğumuz her şeye inanmaktansa önce durup şunu düşünmeliyiz: “Bunlar Kutsal Kitapla ve teşkilatın söyledikleriyle uyumlu mu?” Eğer bunu yaparsak Şeytan’ın hiçbir propagandasına kanmayacağız (Özd. 14:15; 1. Tim. 4:1). Tanrı’nın kulları bir grup olarak büyük sıkıntıda sağ kalacak. Ama bireyler olarak yarın başımıza ne gelecek bilmiyoruz (Yak. 4:14). Yine de ister büyük sıkıntıdan sağ geçelim isterse de daha önce ölmüş olalım, sadık kalırsak sonsuz yaşam ödülünü alacağız. Öyleyse bu harika ümidimize odaklanalım ve Yehova’nın gününe hazırlıklı olalım. w23.06 13 p. 15-16

Bazı peygamberlik sözlerinin nasıl gerçekleşeceğini bilmiyoruz (Dan. 12:8, 9). Fakat bir peygamberlik sözünün tam olarak nasıl gerçekleşeceğini bilmemek, bu sözlerin gerçekleşmeyeceği anlamına gelmez. Şundan emin olabiliriz: Yehova geçmişte yaptığı gibi bugün de vakti geldiğinde bize gereken bilgiyi verecektir. Yakında “barış ve güvenlik” ilanı yapılacak (1. Sel. 5:3). Sonra siyasi güçler, sahte dine saldıracak ve onu yok edecek (Vah. 17:16, 17). Ardından Tanrı’nın toplumuna saldıracaklar (Hez. 38:18, 19). Bu olayların sonucunda Armagedon savaşı başlayacak (Vah. 16:14, 16). Tüm bunların çok yakında gerçekleşeceğinden emin olabiliriz. O zamana dek Kutsal Kitaptaki peygamberlik sözlerine önem verelim ve başkalarının da aynısını yapmasına yardım edelim. Böylece sevgi dolu Babamıza takdirimizi göstermiş oluruz. w23.08 13 p. 19-20

Elçi Pavlus iman, ümit ve sevgiden bahsederken “Bunların en büyüğü sevgidir” dedi (1. Kor. 13:13). O neden böyle söyledi? Gelecekte Yehova’nın cennetle ilgili vaatlerine artık iman etmemiz gerekmeyecek. Ya da bu vaatlerin gerçekleşmesini ümit etmeyeceğiz, çünkü bunlar zaten gerçekleşmiş olacak. Ama Yehova’yı ve insanları sevmeye devam etmemiz gerekecek. Aslında bu sevgi sonsuza dek güçlenmeye devam etmeli. Bu nitelik bizi gerçek Hıristiyanlar olarak da tanıtır. İsa elçilerine şöyle dedi: “Aranızda sevgi olursa, herkes benim öğrencilerim olduğunuzu bununla bilecek” (Yuhn. 13:35). Ayrıca sevgi, birlik içinde kalmamıza yardım eder. Pavlus sevginin, “birliğin kusursuz bağı” olduğunu söyledi (Kol. 3:14). Yuhanna şöyle yazdı: “Tanrı’yı seven, kardeşini de sevsin” (1. Yuhn. 4:21). Evet, başkalarına sevgi gösterdiğimizde Yehova’ya duyduğumuz sevgiyi göstermiş oluruz. w23.11 8 p. 1, 3

Kutsal Kitap Hıristiyanlar olarak hayatımızı bir koşuya benzetir. Bu koşuyu başarıyla tamamlarsak sonsuz yaşam kazanacağız (2. Tim. 4:7, 8). Bitiş çizgisine her zamankinden daha yakınız. Bu nedenle var güçle koşmaya devam etmeliyiz. Elçi Pavlus, bizim de bu koşuyu bitirebilmemize neyin yardım edeceğini söyledi. Şöyle dedi: “Her türlü ağırlığı . . . . üzerimizden atalım ve önümüze konulan koşuyu tahammülle koşalım.” Pavlus hiç yük taşımamamız gerektiğini mi söyledi? Hayır, o bunu kastetmedi. Pavlus, gereksiz yüklerden kurtulmamızı söyledi. Bu yükler bizi yavaşlatabilir ve yorabilir. Dolayısıyla koşuyu tahammülle koşabilmek için bizi yavaşlatan ağırlıkları hemen tespit etmeli ve bunlardan kurtulmalıyız. Diğer taraftan taşımamız gereken yükler de var ve bunları bir kenara bırakamayız. Eğer böyle yaparsak koşudan diskalifiye olabiliriz (2. Tim. 2:5). w23.08 26 p. 1-2

Makul biri olursak, başkalarının görüşlerine saygı duyarız. Mesela bazı hemşireler makyaj yapmayı seviyor, bazıları ise yapmamayı tercih ediyor. Bazı kardeşler ölçülü şekilde içki içiyor ama bazıları hiç içki içmiyor. Bazen de sağlık konusunda farklı kararlar veriyoruz. Eğer kendi görüşümüzde ısrar eder ve bunu başkalarına dayatırsak kardeşleri tökezletebilir ve cemaatte bölünmelere neden olabiliriz (1. Kor. 8:9; 10:23, 24). Örneğin Yehova dış görünüşümüzle ilgili katı kurallar koymaktansa, bize yol gösterecek ilkeler vermiştir. Giyim tarzımız Tanrı’nın hizmetçilerine yakışır olmalıdır. Dış görünüşümüzle ilgili kararlar verirken makul, ölçülü ve sağduyulu olmak istiyoruz (1. Tim. 2:9, 10). Yani giyim tarzımızla kendimize dikkat çekmek istemiyoruz. Elimizde Kutsal Kitap ilkeleri olduğu için ihtiyarların kıyafet ve saç stili konusunda kural koymasına gerek yoktur. w23.07 23 p. 13-14

Yehova bize mutlu bir geleceğe sahip olmak için ne yapmamız gerektiğini gösteriyor. Yaygaracı ‘aptal kadının’ çağrısına karşılık verenler, yasak zevklerin tadını çıkarmaya odaklanıyorlar. Onları bekleyen son, ölümdür (Özd. 9:13, 17, 18). ‘Gerçek hikmetin’ davetini kabul edenler içinse durum çok farklıdır (Özd. 9:1). Biz Yehova’nın sevdiği şeyleri sevmeyi ve nefret ettiği şeylerden nefret etmeyi öğreniyoruz (Mezm. 97:10). ‘Gerçek hikmetten’ yararlanmaları için başkalarını da davet ediyoruz. Adeta “kentin en yüksek yerlerinde” onun çağrısını duyurarak şöyle diyoruz: “Deneyimsiz olan bu tarafa gelsin.” Hem biz hem de bu çağrıya olumlu karşılık verenler, şimdi ve gelecekte birçok nimet tadacak. Bu nimetler kalıcı olacak ve “anlayış yolunda” yürüyerek sonsuza dek yaşamamıza yardım edecek (Özd. 9:3, 4, 6). w23.06 24 p. 17-18

Bir iş ya da okul arkadaşınız size inancınız hakkında soru sorduğunda ne hissediyorsunuz? Tedirgin oluyor musunuz? Çoğumuz öyle hissederiz. Aslında böyle bir soru, kişinin görüşlerini ya da inancını anlamamıza yardım edebilir. Böylece iyi haberi ona anlatma fırsatı bulabiliriz. Ama bazen soru soran kişinin amacı, bizi eleştirmek ya da bizimle tartışmak olabilir. Bu bizi şaşırtmamalı. Çünkü bazı insanlar hakkımızda yanlış bilgilere sahip (Elçi. 28:22). Üstelik son günlerde insanların “uzlaşmaz” ve “dik başlı” bir tutum sergileyeceğini biliyoruz (2. Tim. 3:1, 3, 4). Belki şöyle düşünebilirsiniz: “Biri inancım konusunda benimle tartışmaya başladığında nezaketimi nasıl koruyabilirim?” Bu konuda size yardım edecek bir şey var: Yumuşak başlılık niteliği. Bazen biri bize kışkırtıcı sözler söyleyebilir ve ne cevap vereceğimizi bilemeyebiliriz. Yumuşak başlıysak böyle bir durumda sakin kalırız ve kendimizi kontrol edebiliriz. w23.09 14 p. 1-2

Bazen Yehova’nın teşkilatı bizi korumak için bazı öğütler veriyor. Örneğin maddiyatçılık ya da günah işlememize neden olabilecek şeyler konusunda uyarılıyoruz. Yehova’dan gelen bu öğütlere itaat etmek bize çok yarar sağlar (İşa. 48:17, 18; 1. Tim. 6:9, 10). Yehova büyük sıkıntıda ve 1.000 yıllık dönemde insanlar aracılığıyla bize rehberlik sağlamaya devam edecek. Onların rehberliğini izleyecek miyiz? Bu, şu anda onların talimatlarına ne kadar uyduğumuza bağlı. Öyleyse Yehova’nın tayin ettiği bu sadık erkeklere itaat etmeye devam edelim (İşa. 32:1, 2; İbr. 13:17). Bunu yaparsak rehberimiz Yehova bizi hedefimize, yani yeni dünyaya sağ salim ulaştıracak. w24.02 25 p. 17-18

Pavlus, yaşamı boyunca Yehova’ya hizmet etmekten mutluluk duydu. Ama birçok zorlukla da karşılaştı. Örneğin uzun yolculuklar yapması gerekiyordu ve o günlerde bu hiç kolay bir şey değildi. Pavlus “ırmaklarda tehlikeler, eşkıyalar yüzünden tehlikeler” atlatmıştı. Ayrıca muhalefet edenlerden fiziksel şiddet de görmüştü (2. Kor. 11:23-27). Üstelik iman kardeşleri Pavlus’un onlara yardım etmek için gösterdiği çabaları her zaman takdir etmemişti (2. Kor. 10:10; Filip. 4:15). Pavlus’un hizmetini sürdürmesine ne yardım etti? Hem Kutsal Yazılardan hem de kendi yaşadıklarından Tanrı’nın kişiliği hakkında çok şey öğrendi. Yehova’nın onu sevdiğine ikna oldu (Rom. 8:38, 39; Efes. 2:4, 5). Kendisi de Yehova’yı çok sevdi. Pavlus sevgisini “kutsal kişilere hizmet ederek” gösterdi (İbr. 6:10). w23.07 9 p. 5-6

Birçok insan hükümetlerin olması gerektiğini düşünüyor. Ayrıca ‘baştaki yetkililerin’ koyduğu bazı kanunlara uyulması gerektiğine inanıyorlar. Ama aynı kişiler bazen bir kanunu beğenmiyor ya da haksız buluyor ve bu kanuna uymuyorlar. Kutsal Kitap, insan yönetimlerinin acılara sebep olduğunu, Şeytan’ın kontrolü altında olduğunu ve çok yakında ortadan kaldırılacağını söyler (Mezm. 110:5, 6; Vaiz 8:9; Luka 4:5, 6). Ama aynı zamanda şöyle de der: “Yönetimin yetkisine karşı koyan, Tanrı’nın düzenlemesine karşı gelmiş olur.” Yönetimler bir ölçüde düzeni sağlıyor ve Yehova onların hüküm sürmesine şimdilik izin veriyor. Bizden de onlara itaat etmemizi bekliyor. Kutsal Kitap “Herkese hakkını verin” der (Rom. 13:1-7). Bunun kapsamına vergi ödemek, saygı göstermek ve itaat etmek de girer. Belki bir kanunun gereksiz olduğunu ya da bizi maddi kayba uğratacağını düşünebiliriz. Bu yüzden itaat etmekte zorlanabiliriz. Ama biz Yehova istediği için yönetimlere itaat ediyoruz. Onların kanunları Yehova’nın kanunlarıyla çelişmediği sürece itaat etmeye kararlıyız (Elçi. 5:29). w23.10 8 p. 9-10

Şimşon’un doğduğu dönemde İsrail’i Filistîler yönetiyordu ve halka eziyet ediyorlardı (Hâk. 13:1). Onların zalimlikleri yüzünden İsrail halkı acı çekiyordu. Yehova Şimşon’u hâkim olarak seçti ve şöyle dedi: “İsrail’i Filistîlerin elinden kurtarmak için o önderlik edecek” (Hâk. 13:5). Şimşon’un, bu görevi başarabilmesi için Yehova’ya tamamen güvenmesi gerekiyordu. Bir keresinde Filistî askerleri Şimşon’u yakalamak için Lehi’ye geldi. Anlaşılan burası Yahuda topraklarındaydı. Yahudalılar çok korktu ve Şimşon’u yakalayıp düşmana teslim etmeye karar verdiler. Kendi halkından insanlar Şimşon’u iki yeni halatla bağlayıp Filistîlere götürdü (Hâk. 15:9-13). Fakat “Yehova’nın ruhu Şimşon’u etkisi altına aldı” ve Şimşon halatlardan kurtuldu. Ardından “yeni ölmüş bir eşeğin çene kemiğini buldu” ve bununla 1.000 kişiyi öldürdü (Hâk. 15:14-16). w23.09 2-3 p. 3-4

Yehova hangi yolla olursa olsun amacını mutlaka yerine getirecek. Çünkü “yaptığı her şey Kendi amacı içindir” (Özd. 16:4). Kutsal Kitap Yehova’nın insanlık ve yeryüzüyle ilgili amacından “çağların amacı” olarak bahseder. Neden? Yehova, amacı tamamen gerçekleşene kadar uzun bir süre geçmesine izin veriyor. Ayrıca amacı gerçekleştiğinde bunun yararları sonsuza dek sürecek. Peki Yehova’nın amacı nedir ve bu amaca ulaşmak için izlediği yolda ne gibi değişiklikler yaptı? Yehova ilk insan çiftine amacının ne olduğunu açıkladı. Onlara “Çocuklar sahibi olun, çoğalın, yeryüzünü doldurun ve onu denetiminiz altına alın. . . . . Tüm canlılara hâkim olun” dedi. (Başl. 1:28). Ama Âdem ve Havva isyan edip soylarına günahı miras bıraktılar. Yine de bu, Yehova’nın amacını sekteye uğratmadı. O hemen bir değişiklik yaptı. İnsanlık ve yeryüzüyle ilgili amacını gökte kuracağı bir Krallık aracılığıyla gerçekleştirecekti (Mat. 25:34). w23.10 19-20 p. 6-7

Yehova yola devam etmeniz için size yardım edecek. Özellikle uzun süredir mücadele ettiğiniz ama bir türlü yenemediğiniz bir zayıflığınız varsa çok zorlanabilirsiniz. Belki zayıflıklarınızın Elçi Petrus’unkinden daha zor olduğunu düşünüyorsunuz. Fakat unutmayın, Yehova pes etmemeniz için size güç verecek (Mezm. 94:18, 19). Bir birader hakikati öğrenmeden önce uzun yıllar eşcinseldi. Kutsal Kitabı inceleyince hayatını tamamen değiştirdi. Fakat hâlâ zaman zaman yanlış arzularla mücadele etmesi gerekiyor. Onun pes etmemesine ne yardım ediyor? Birader şöyle açıklıyor: “Yehova ruhunu vererek beni güçlendiriyor. Bu sayede hakikat yolunda yürüyebiliyorum. Zayıflıklarıma rağmen Yehova beni işinde kullanıyor. Bana hep güç veriyor.” w23.09 23 p. 12

Sevgili genç biraderler, olgun Hıristiyanlar olmak için içten bir çaba harcamalısınız. Örnek alabileceğiniz kişiler seçmeli, düşünme yeteneği geliştirmeli, güvenilir olmalı, yararlı beceriler edinmeli ve gelecekteki sorumluluklarınız için hazırlanmalısınız. Yapmanız gereken tüm bu şeyleri düşündüğünüzde gözünüz korkabilir. Ama başarılı olabilirsiniz. Yehova yanınızda, O size yardım etmek istiyor (İşa. 41:10, 13). Cemaatteki kardeşler de yardıma hazır. Yehova’nın istediği gibi olgun bir Hıristiyan olduğunuzda hayatınız çok anlamlı ve zevkli olacak. Siz genç biraderlerimizi çok seviyoruz. Yehova’nın olgun bir Hıristiyan olmak için gösterdiğiniz tüm çabaları bol bol ödüllendirmesini diliyoruz. w23.12 29 p. 19-20

Diyelim ki kardeşlerle bir buluşmadasınız. Birlikte güzel vakit geçirdiniz ve fotoğraf çekiyorsunuz. Ne olur ne olmaz diye fazladan iki fotoğraf daha çekiyorsunuz. Şimdi elinizde üç tane resim var. Ama birinde, bir biraderin yüzünün asık çıktığını fark ediyorsunuz. O resmi herhalde silersiniz, öyle değil mi? Çünkü elinizde biraderin de gülümsediği iki resim daha var. Kardeşlerimizle genelde güzel anılarımız var. Ama zaman zaman bir kardeşimiz bize hoş olmayan bir şey söyleyebiliyor ya da yapabiliyor. Böyle bir durumda ne yapmalıyız? Tıpkı güzel çıkmayan o resim gibi biz de zihnimizden bu anıyı silelim (Efes. 4:32). Çünkü onlarla yaşadığımız birçok güzel anı var. Ve biz zihnimizde sadece bu güzel anıları tutmak istiyoruz. w23.11 12 p. 16-17

Bu ayetlerde kullanılan Yunanca kelimeler, bir kadının başkalarının görüşlerini ve duygularını hesaba katarak uygun şekilde giyinmesi gerektiğini vurgular. Ölçülü ve mütevazı şekilde giyinen siz hemşirelerimizle gurur duyuyoruz! Olgun bir hemşirenin ayırt edici olması gerekir. Ayırt edici biri doğruyla yanlışı ayırabilir ve doğru olanı yapmayı seçer. Abigail’i düşünelim. Kocasının verdiği yanlış karar tüm ev halkına pahalıya mal olacaktı. Bunu fark eden Abigail hemen harekete geçti. Onun ayırt edici olması birçok kişinin hayatını kurtardı (1. Sam. 25:14-23, 32-35). Ayrıca ayırt edici biri olursak ne zaman konuşmamız ya da ne zaman susmamız gerektiğini biliriz. Başkalarıyla sohbet ederken de onları rahatsız edecek sorular sormaktan kaçınırız (1. Sel. 4:11). w23.12 20 p. 8-9

Elçi Pavlus bu sözleri Roma’daki cemaate yazmıştı. Oradaki kardeşler, Yehova ve İsa hakkında bilgi almış, iman etmiş ve Hıristiyan olmuşlardı. Böylece ‘iman sonucu aklandılar’ ve Yehova onları kutsal ruhuyla meshetti (Rom. 5:1). Bunun sonucunda onlar, gerçekleşeceği kesin, harika bir ümide sahip oldular. Pavlus Efesos’taki meshedilmiş Hıristiyanlara, Tanrı’nın onlara verdiği ümitten bahsetti. Bu ümitten “kutsal kişilerin mirası” olarak söz etti (Efes. 1:18). O ayrıca, Koloselilere ödüllerine nerede erişeceklerini de söyledi. Ümitlerinin ‘göklerde ayrılmış olduğunu’ yazdı (Kol. 1:4, 5). Dolayısıyla meshedilmiş Hıristiyanların ümidi şudur: Onlar gökte sonsuz yaşam için diriltilecek ve İsa’yla birlikte hüküm sürecekler (1. Sel. 4:13-17; Vah. 20:6). w23.12 9 p. 4-5

“Korumak” olarak çevrilen kelime, orijinal dilde askeri bir terimdir. Bu kelime, bir şehrin kapısında duran ve saldırılara karşı tetikte bekleyen askerler için kullanılırdı. İyi korunan bir şehirde yaşayanlar huzur içinde uyurdu. Çünkü kapılarda askerlerin beklediğini bilirlerdi. Benzer şekilde Tanrı’nın barışı yüreğimizi ve zihnimizi koruduğunda kendimizi huzurlu hissederiz. Çünkü güvende olduğumuzu biliriz (Mezm. 4:8). Tıpkı Hanna’nın durumunda olduğu gibi sorun hemen düzelmese bile bir ölçüde huzura sahip olabiliriz (1. Sam. 1:16-18). Kendimizi huzurlu hissettiğimizde de genelde daha net düşünürüz ve daha iyi kararlar veririz. Biz ne yapabiliriz? Bir nevi askerleri yardıma çağırmalıyız. Nasıl? Tanrı’nın barışına sahip oluncaya kadar dua etmeliyiz (Luka 11:9; 1. Sel. 5:17). Bir sıkıntıyla mücadele ediyorsanız bol bol dua edin. Yehova’nın barışının yüreğinizi ve zihninizi koruduğunu hissedeceksiniz (Rom. 12:12). w24.01 21 p. 5-6

İsa Babasının isminin kutsal kılınması için her tür işkenceye, aşağılamaya ve iftiraya dayandı. O her konuda Babasına itaat ettiğinden emindi. Bu yüzden utanmak için bir nedeni yoktu (İbr. 12:2). O ayrıca bu zor zamanında Şeytan’ın ona doğrudan saldırdığının farkındaydı (Luka 22:2-4; 23:33, 34). Şeytan İsa’nın sadakatini bozabileceğini düşünüyordu. Ama bu büyük bir yanılgıydı. İsa Şeytan’ın yalancı olduğunu şüpheye yer bırakmayacak şekilde kanıtladı. Ayrıca Yehova’nın vefalı kullarının en ağır sınavlarda bile sadakatini koruyabileceğini açıkça gösterdi. Göklerde hüküm süren kralımız İsa’yı mutlu etmek ister misiniz? Öyleyse, Tanrı’nın harika niteliklerini başkalarına anlatarak O’nun ismini yüceltmeye devam edin. Böyle yaptığınızda İsa’yı örnek almış olursunuz (1. Pet. 2:21). Tıpkı onun gibi Yehova’nın yüreğini sevindirirsiniz ve düşmanı Şeytan’ın utanmaz bir yalancı olduğunu kanıtlamış olursunuz. w24.02 11 p. 11-13

Geçtiğimiz beş yıl içinde bir milyondan fazla kişi vaftiz edildi ve Yehova’nın Şahidi oldu. Kendinizi Yehova’ya adadığınızda İsa Mesih’in öğrencisi olmayı seçersiniz. Ayrıca Yehova’nın isteğini yapmayı hayatınızda ilk plana koyarsınız. Peki kendini Tanrı’ya adayan bir Hıristiyan ne yapmalıdır? İsa şöyle dedi: “Biri benim arkamdan gelmek isterse, kendini reddetsin” (Mat. 16:24). “Kendini reddetmek” olarak çevrilen Yunanca ifade “kendine hayır demek” anlamına da gelebilir. Kendimizi Yehova’ya adamış bireyler olarak O’nun isteğine aykırı her şeye hayır demeliyiz (2. Kor. 5:14, 15). Bu, cinsel ahlaksızlık gibi ‘günahkâr bedenin işlerine’ de hayır demeyi içerir (Gal. 5:19-21; 1. Kor. 6:18). Peki bu kısıtlamalar hayatınızı zorlaştırır mı? Eğer Yehova’yı seviyorsanız ve emirlerinin sizin yararınıza olduğundan eminseniz hayır (Mezm. 119:97; İşa. 48:17, 18). w24.03 2 p. 1; 3 p. 4

Yehova sadece onayladığı kişilere kutsal ruhunu verir (Mat. 12:18). Kendimize şunu sorabiliriz: “Kutsal ruhun meyvesi olan nitelikleri hayatımda gösteriyor muyum?” Belki hakikate gelmeden önce sabırsız biriydiniz. Şimdiyse daha sabırlısınız. Kutsal ruhun meyvesi olan nitelikleri geliştirebilmeniz Yehova’nın size kutsal ruhunu verdiğinin kanıtıdır. Aslında bu nitelikleri ne kadar çok sergilerseniz, Yehova’nın sizi onayladığından o kadar emin olabilirsiniz. Yehova onayladığı kişilerin günahlarını fidyeye dayanarak bağışlar (1. Tim. 2:5, 6). Peki ya fidyeye iman ettiğimiz ve vaftizli olduğumuz halde Tanrı’nın bizi onaylamadığını düşünüyorsak? Unutmayalım ki, kusurlu olduğumuzdan duygularımıza her zaman güvenemeyiz. Ama Yehova’ya güvenebiliriz. Yehova fidyeye iman eden birini doğru bir kişi sayar ve ona nimetler vereceğine söz verir (Mezm. 5:12; Rom. 3:26). w24.03 30 p. 15; 31 p. 17