Aralık

Yehova’nın ölüleri diriltecek gücü var mı? Elbette! O’nun gücü her şeye yeter (Vah. 1:8). Yani O, düşmanımız olan ölümü de yenecek güçtedir (1. Kor. 15:26). Yehova’nın ölüleri diriltebileceğinin başka bir kanıtı, O’nun sınırsız bir hafızaya sahip olmasıdır. Bir düşünün, O her bir yıldızı ismiyle çağırır (İşa. 40:26). Ayrıca ölen herkesi hatırlar (Eyüp 14:13; Luka 20:38). Yehova dirilteceği kişilerle ilgili en ufak detayları bile kolayca hatırlayabilir. Buna kişinin dış görünüşü, kişiliği, deneyimleri ve anıları da dahildir. Açıkça gördüğümüz gibi, Yehova ölüleri diriltmeyi çok istiyor ve buna gücü var. Ayrıca dirilme vaadine güvenmek için bir nedenimiz daha var: Yehova geçmişte de ölüleri diriltti. Kutsal Kitapta gördüğümüz gibi, Yehova İsa da dahil birkaç kişiye ölüleri diriltme gücü verdi. w23.04 9-10 p. 7-9

Konuşurken düşünceli ve yumuşak başlı olursak, insanlar bizi dinlemeye ve sohbete devam etmeye daha istekli olabilir. Tabii şu gerçeği de unutmayalım: Biri bizimle alay etmek ya da tartışmak istiyorsa, onunla sohbete devam etmek zorunda değiliz (Özd. 26:4). Fakat bu durumla nadiren karşılaşıyoruz. Genelde çoğu kişi bizi dinlemeyi istiyor. Gördüğümüz gibi yumuşak başlı olmak için çabalamak çok yararlıdır. Size hassas bir konuyla ilgili soru sorulduğunda ya da haksız yere eleştirildiğinizde sakinliğinizi koruyabilmek için Yehova’ya dua edin. Yumuşak başlı tutumunuz, görüş ayrılıklarının tartışmaya dönüşmesine engel olur. Saygılı bir şekilde cevap verirseniz sizi dinleyenler Yehova’nın Şahitleriyle ve Kutsal Kitapla ilgili görüşlerini değiştirebilirler. Kutsal Kitabın dediği gibi “savunma yapmaya daima hazır” olalım. Fakat bunu “yumuşak başlı bir tutumla ve derin saygıyla” yapalım (1. Pet. 3:15). Evet yumuşak başlıysak güçlüyüz demektir. w23.09 19 p. 18-19

Sabırlı birinin dört özelliğini ele alalım. İlk olarak sabırlı biri çabuk öfkelenmez. Stres altındayken ya da birisi onu kızdıracak bir şey yaptığında karşılık vermemeye ve sakin kalmaya çalışır (Çık. 34:6). İkinci olarak sabırlı kişi sakince bekler. Bir şeyin gerçekleşmesi umduğundan uzun sürse de huzursuzluk duymaz ya da sinirlenmez (Mat. 18:26, 27). Üçüncü olarak sabırlı kişi aceleci değildir. Tabii yapılması gereken önemli bir iş varsa, sabırlı kişi bu işe aceleyle girişmez ya da işi bir an evvel bitirmeye çalışmaz. Bunun yerine işe başlamadan önce yapacaklarını planlamak için yeterince zaman ayırır. Başladıktan sonra da işi layıkıyla yapacak kadar zaman harcar. Dördüncü olarak sabırlı kişi sıkıntılara şikâyet etmeden dayanır. Ancak sabırlı biri, olumlu bir tutumu koruyarak sıkıntılara dayanmak için elinden geleni yapar (Kol. 1:11). Hıristiyanlar olarak sabır niteliğinin tüm bu yönlerini hayatımızda göstermemiz gerekir. w23.08 20-21 p. 3-6

Mecazi yüreğimizi korumak için güçlü bir nedene sahibiz: Yehova yüreğimize bakar. Yehova için nasıl göründüğümüz değil, gerçekte nasıl biri olduğumuz önemlidir. O’nun hikmetli öğütleri sonsuz yaşam sağlar (Yuhn. 4:14). Zihnimizi bunlarla doldurursak Yehova’yı memnun ederiz. Ayrıca zihnimizde Şeytan’ın ve düşük ahlak standardına sahip dünyanın zehirli fikirlerine yer kalmaz (1. Yuhn. 5:18, 19). Yehova’ya yaklaştıkça O’na olan sevgimiz ve saygımız da artar. Böylece Babamızı üzmek istemeyiz. Hatta günah işleme düşüncesinden bile tiksiniriz. Hırvatistan’da yaşayan Marta adlı bir hemşire ahlaksızlık yapma arzusuyla mücadele etmişti. Şöyle diyor: “Net düşünemiyordum ve cinsel arzularımı bastırmakta zorlanıyordum. Ama Yehova korkusu beni korudu.” Peki nasıl? Marta yanlış bir karar vermenin sonuçları üzerinde düşündüğünü söylüyor. Biz de bunu yapabiliriz. w23.06 20-21 p. 3-4

İsa Yehova’nın amacının ismine sürülen lekeyi temizlemek ve ismini kutsal kılmak olduğunu biliyordu. Bu yüzden öğrencilerine şöyle dua etmeyi öğretti: “Göklerdeki Babamız, ismin kutsal kılınsın” (Mat. 6:9). İsa tüm zekâ sahibi varlıkların karşı karşıya olduğu en büyük davanın bu olduğunu biliyordu. Yehova’nın isminin kutsal kılınması için evrende İsa’dan daha çok şey yapan kimse yoktur. Buna rağmen İsa tutuklandığında onu neyle suçlamışlardı? Tanrı’ya küfretmekle. Kuşkusuz İsa’nın gözünde Babasının kutsal ismine leke sürmek en büyük günahtı. Bu suçlamaya maruz kalmak ve suçlu bulunmak onu çok üzdü. Tutuklanmadan önceki son saatlerinde “büyük bir ıstırap içinde” olmasının en büyük sebebi bu olsa gerek (Luka 22:41-44). w24.02 11 p. 11

Yaşam koşusunda Yehova’yı ve İsa’yı ailemizden daha çok sevmeliyiz (Mat. 10:37). Fakat bu, onları memnun etmek için ailevi sorumluluklarımızı ihmal edebileceğimiz anlamına gelmez. Aksine onları memnun etmek için bu sorumlulukları yerine getirmemiz gerekir (1. Tim. 5:4, 8). Böyle yaparsak mutlu olabiliriz. Yehova karı kocaların birbirine sevgi ve saygı duymasını, anne babaların çocuklarını sevip onları eğitmesini, çocuklarınsa anne babalarına itaat etmesini istiyor. Çünkü bunları yaparlarsa ailelerin mutlu olacağını çok iyi biliyor (Efes. 5:33; 6:1, 4). Ailedeki sorumluluğunuz ne olursa olsun, Kutsal Kitaptaki öğütleri uygulayın. Kendi hislerinize, kültürünüzde doğru kabul edilen şeylere ya da uzmanların tavsiyelerine güvenmeyin. Yayınlarımızdan en iyi şekilde yararlanın. Bu sayede, Kutsal Kitap ilkelerini nasıl uygulayabileceğinizle ilgili pratik öneriler bulabilirsiniz. w23.08 28 p. 6-7

İsa’nın takipçisi bir kadının yararlı beceriler geliştirmesi gerekir. Bir kızın çocukken öğrendiği bazı beceriler, ona hayatının ileri dönemlerinde de yarar sağlayabilir. Örneğin okuma yazmayı iyi öğrenin. Bazı kültürlerde okumayı ve yazmayı öğrenmenin kadınlar için gereksiz olduğu düşünülüyor. Fakat her Hıristiyanın bunları bilmesi şarttır (1. Tim. 4:13). Bu yüzden ne olursa olsun okuma yazmayı iyi öğrenin. Bunun ne gibi yararları olacak? Öncelikle daha kolay iş bulabileceksiniz. Tanrı’nın Sözünü daha kolay inceleyebilecek ve başkalarına öğretebileceksiniz. En önemlisi de, Tanrı’nın sözlerini okuyabildiğiniz ve üzerinde derin düşünebildiğiniz için O’na daha da yaklaşacaksınız (1. Tim. 4:15). w23.12 20 p. 10-11

Ayartıcı durumlara karşı koymak için Yehova’dan yardım isteyin. Kusurlu olduğumuzdan kötü olanı yapmaya eğilimliyiz. Bununla sürekli mücadele etmeliyiz. Şeytan bu mücadeleyi zorlaştırmak için elinden geleni yapıyor. Yöntemlerinden biri zararlı eğlence türleriyle zihnimizi yozlaştırmaktır. Bu eğlence türleri zihnimizi kirli düşüncelerle doldurur. Bu da sonunda içimizdeki insanı etkiler ve ciddi bir günah işlememize yol açabilir (Mar. 7:21-23; Yak. 1:14, 15). Ayartıcı durumların üstesinden gelmek istiyorsak Yehova’nın yardımına ihtiyacımız var. İsa da örnek duada bu noktaya değindi. Şöyle dua edebileceğimizi söyledi: “Ayartılmamıza izin verme, bizi kötü olanın elinden kurtar” (Mat. 6:13). Yehova bize yardım etmek istiyor, fakat önce biz O’ndan yardım istemeliyiz. Ayrıca dualarımızla uyumlu hareket etmeliyiz. w23.05 6 p. 15-17

Eşler Yehova’yla güçlü bir ilişkiye sahip olurlarsa O’nun öğütlerini istekle uygularlar. Böylece sevgilerini azaltacak sorunların üstesinden gelebilirler. Hatta hiç böyle sorunlar yaşamayabilirler. Ruhi düşünüşlü kişiler Yehova’yı örnek almak ve O’nun niteliklerini sergilemek isterler. İyilikseverlik, sabır ve bağışlayıcılık gibi nitelikleri geliştirmeye çalışırlar (Efes. 4:32–5:1). Bu nitelikleri sergileyen çiftler, birbirlerine olan sevgilerini daha kolay güçlendirir. 25 yıldan uzun süredir evli olan Lena hemşire şöyle diyor: “Ruhi düşünüşlü birine sevgi ve saygı göstermek daha kolay.” Bir örneğe bakalım. Yehova, İsa’nın anne babası olması için Yusuf ve Meryem’i seçti. Oysa Davut’un soyundan gelen birçok kişi vardı. Peki neden onları seçti? Çünkü her ikisinin de Yehova’yla özel bir ilişkisi vardı. Yehova, Kendisine duydukları sevginin evliliklerinin merkezinde olacağını biliyordu. w23.05 20-21 p. 3-4

Önderimiz İsa kusursuz, fakat onun yeryüzünde yetki verdiği kişiler kusurlu. Bu nedenle bazen onlara itaat etmekte zorlanabiliriz. Özellikle de yapmak istemediğimiz bir şey söz konusu olduğunda. Bir keresinde Elçi Petrus da itaat etmekte çok zorlandı. Bir melek ondan Musa Kanununda kirli sayılan hayvanlardan yemesini istedi. Petrus bunu reddetti, hem de bir kere değil üç kere! (Elçi. 10:9-16). Çünkü bu talimat aklına yatmıyordu. Öte yandan elçi Pavlus, Yeruşalim’deki ihtiyarlar ona, yanına dört kişiyi alıp mabede gitmesini ve arınma kurallarını yerine getirmesini söylediğinde itaat etti. Böylece herkes onun Kanuna uyduğunu görecekti. Pavlus Hıristiyanların artık Musa Kanununa uymak zorunda olmadığını biliyordu ve bu olayda onun hiçbir yanlışı yoktu. Yine de “ertesi gün Pavlus adamları beraberinde götürdü ve onlarla birlikte arınma kurallarını yerine getirdi” (Elçi. 21:23, 24, 26). Onun itaati cemaatteki birliği korudu (Rom. 14:19, 21). w23.10 10 p. 15-16

Muhtemelen hiçbirimiz güçlü bir dostlukta korkunun önemli bir payı olduğunu düşünmeyiz. Fakat Tanrı’yla dost olabilmek için O’ndan korkmamız gerekir. Yehova’ya ne kadar zamandır hizmet ediyor olursak olalım, hepimiz içimizdeki Tanrı korkusunu korumalıyız. Peki Tanrı korkusu nedir? Doğru bir Tanrı korkusuna sahip olan biri, Tanrı’yı sever ve O’nunla ilişkisini bozacak bir şey yapmaktan çekinir. İsa da böyle bir ‘Tanrı korkusuna’ sahipti (İbr. 5:7). Bu dehşet duygusu içeren bir korku değildi (İşa. 11:2, 3). Tersine o, Tanrı’yı çok seviyordu ve O’na itaat etmek istiyordu (Yuhn. 14:21, 31). İsa gibi biz de Yehova’ya derin bir saygı ve hayranlık duyuyoruz. Çünkü Yehova sevgi dolu, hikmetli, adil ve güçlüdür. Ayrıca Yehova’nın bizi sevdiğini de biliyoruz. Yehova O’nun rehberliğine verdiğimiz karşılığı önemsiyor. Yani kararlarımızla O’nu üzebiliriz ya da mutlu edebiliriz (Mezm. 78:41; Özd. 27:11). w23.06 14 p. 1-2; 15 p. 5

Kral Uzziya güçlendiğinde başarılarının ve zenginliğinin kaynağının Yehova olduğunu unuttu. Biz bundan nasıl bir ders çıkarabiliriz? Sahip olduğumuz nimetlerin ve ayrıcalıkların Yehova’dan geldiğini unutmamalıyız. Başarılarımızla övünmektense, her şeyi yalnızca Yehova’nın sayesinde yapabildiğimizin farkında olmalıyız (1. Kor. 4:7). Kusurlu olduğumuzu ve terbiyeye ihtiyaç duyduğumuzu alçakgönüllülükle kabul etmeliyiz. 60’lı yaşlardaki bir birader şöyle diyor: “Kendimi çok önemsememeyi öğrendim. Zaman zaman akılsızca şeyler yapıyorum. Hatalarım yüzünden düzeltilmem gerekiyor. Böyle olduğunda tekrar ayağa kalkmaya ve yola devam etmeye çalışıyorum.” Evet, Yehova’dan korkar ve alçakgönüllü kalırsak mutlu bir hayatımız olur (Özd. 22:4). w23.09 10 p. 10-11

Birinci yüzyılda yaşayan Hıristiyanların tahammül göstermesi gerekiyordu. O dönemdeki herkesin yaşadığı zorlukların yanı sıra ek zorluklar da yaşıyorlardı. Yahudi din adamları ve Romalı yetkililer onlara zulmediyordu. Bu da yetmezmiş gibi ailelerinden de muhalefet görüyorlardı (Mat. 10:21). Ayrıca cemaatin birliğini bozmak isteyen, hakikate isyan eden kişiler de vardı. Onların yanlış öğretilerinden etkilenmemeliydiler (Elçi. 20:29, 30). Yine de Hıristiyanlar tüm bu zorluklara tahammül etti (Vah. 2:3). Nasıl? Kutsal Yazılardan Eyüp gibi tahammül örnekleri üzerinde düşündüler (Yak. 5:10, 11). Dua edip güç istediler (Elçi. 4:29-31). Ayrıca tahammül ederlerse elde edecekleri güzel sonuçlara odaklandılar (Elçi. 5:41). Tanrı’nın Sözünde ve yayınlarımızda, tahammül konusunda örnek kişilerin yaşadıkları kayıtlıdır. Bunları düzenli olarak incelemek ve üzerinde derin düşünmek tahammül geliştirmemize yardım edebilir. w23.07 3 p. 5-6

Yehova ve İsa bizden ümidini kesmez. Elçi Petrus İsa’yı inkâr ettikten sonra bir yol ayrımına geldi. Pes edip İsa’nın takipçisi olmayı bırakacak mıydı yoksa yola devam mı edecekti? Bu olaydan önce İsa Petrus’un imanını koruyabilmesi için Yehova’ya dua etmişti. Ve Petrus’a onun için dua ettiğini, ona güvendiğini söylemişti. Petrus geri döndüğünde kardeşlerini güçlendirecekti (Luka 22:31, 32). Bu sözleri hatırlamak, Petrus’u çok güçlendirmiş olmalı. Biz de bir yol ayrımına geldiğimizde Yehova bize olan güvenini göstermek için ihtiyarları kullanabilir (Efes. 4:8, 11). Yehova Petrus ve diğer elçilerin ihtiyaçlarını karşıladı. Biz de Krallığa hayatımızda ilk yeri verirsek Yehova bizim de ihtiyaçlarımızı karşılayacak. w23.09 24-25 p. 14-15

Yehova başkaları için yaptığımız en ufak şeyleri bile fark eder. Bunları değerli kurbanlar olarak görür ve Kendini bize borçlu hisseder. Belki bir zamanlar hizmet görevlisi veya ihtiyardınız. Yehova, geçmişte yaptıklarınızı ve tüm bunları O’nu sevdiğiniz için yaptığınızı unutmuyor (1. Kor. 15:58). Ayrıca şu anda hizmet ayrıcalığınız olmasa da sevgi göstermeye devam ettiğinizin farkında. Yehova hepimizden, O’na ve başkalarına olan sevgimizi artırmamızı istiyor. Yehova’ya olan sevgimizi artırmak için, O’nun Sözünü okuyup üzerinde derin düşünmeli ve sık sık dua ederek O’nunla konuşmalıyız. Kardeşlerimize olan sevgimizi artırmak için de onlara çeşitli yollarla yardım etmeye çalışmalıyız. Yehova’ya ve kardeşlerimize sevgimiz arttıkça onlara daha da yaklaşacağız ve onlarla olan dostluğumuz sonsuza dek sürecek. w23.07 10 p. 11; 11 p. 13; 13 p. 18

Sağlık konusunda her birimiz kendi kararımızı vermeliyiz. Tıbbi tedavi konusunda Kutsal Kitapta dikkate almamız gereken az sayıda kanun vardır. Bunlar kanla ve ruhçulukla ilgili emirlerdir (Elçi. 15:20; Gal. 5:19, 20). Diğer durumlar kişisel tercihe kalmıştır. Yaptığımız seçimin doğru olduğunu düşünsek de, kardeşlerimizin de sağlık konusunda kendi kararlarını vermeye hakkı olduğunu unutmamalıyız. Şu dört noktayı aklımızda tutalım: (1) Yalnızca Tanrı’nın Krallığı sağlık sorunlarını ortadan kaldıracak (İşa. 33:24). (2) Her Hıristiyan hangi tıbbi tedavinin kendisi için en iyisi olduğuna ‘tam anlamıyla emin olmalıdır’ (Rom. 14:5). (3) Kardeşlerimizi yargılamak veya tökezletmek istemiyoruz (Rom. 14:13). (4) Kardeşlerimizi seviyoruz. Bu yüzden cemaatin birliğinin kişisel kararlarımızdan çok daha önemli olduğunu düşünüyoruz (Rom. 14:15, 19, 20). w23.07 24 p. 15

Kuşkusuz Yehova’yla aranızdaki ilişkiye çok değer veriyorsunuz. Eski devirlerden beri, Yehova’nın birçok hizmetçisi için bu ilişki paha biçilmezdi (Mezm. 104:33, 34). Onlar ibadet ederken birçok özveride bulundular. Özellikle de eski İsrail’de Nezirler olarak bilinen, adanmış kişiler. Nezirler Yehova’ya özel bir şekilde hizmet etmek için kişisel özverilerde bulunurdu. Musa Kanununa göre, bir erkek ya da kadın Yehova’ya özel bir adakta bulunarak bir süreliğine Nezir olmayı seçebilirdi (Say. 6:1, 2). Bu adakta bulunan, yani böyle ciddi bir söz veren biri, halkın uymak zorunda olmadığı kurallara uymalıydı. Öyleyse bir İsrailli, Nezir olmayı neden seçiyordu? Büyük ihtimalle o Yehova’yı çok seviyordu ve O’ndan gördüğü nimetler için büyük bir minnettarlık duyuyordu (Tekr. 6:5; 16:17). w24.02 14 p. 1-2

Kutsal Kitapta “vefa” ya da “vefalı sevgi” olarak çevrilen İbranice kelime, Tanrı’nın kullarına duyduğu sevgiyi tarif etmek için kullanılır. Bu sözcük sıcak ve sevgi dolu bir bağlılık fikrini taşır. Ayrıca Kutsal Kitapta bu ifade, Tanrı’nın hizmetçilerinin birbirlerine duyduğu sevgiyi tarif etmek için de kullanılır (2. Sam. 9:6, 7). Evet, biz de vefa gösterebiliriz ve vefamız gittikçe güçlenebilir. Şimdi, Daniel’in bize bu konuda nasıl örnek olduğuna bakalım. Daniel hayatı boyunca vefasını sınayan birçok olay yaşadı. Belki de bunlardan en zoru 90’lı yaşlarındayken yaşadığı olaydı. Saraydaki yetkililer Daniel’i sevmiyordu ve onun Tanrısına saygı duymuyordu. Bu yüzden Daniel’i öldürmek için bir plan yaptılar. Kralı ikna edip bir emir çıkarttılar. Daniel’in önünde zorlu bir karar vardı. Ya Yehova’ya ya da krala vefa gösterecekti. Aslında onun ceza almamak için tek yapması gereken 30 gün boyunca Yehova’ya dua etmemekti. Böylece krala vefa gösterecekti. Ama Daniel bunu yapmayı reddetti (Dan. 6:12-15, 20-22). w23.08 5 p. 10-12

Yehova, kardeşlerimizi sevmeye devam etmemizi istiyor. Eğer bir kardeş bize Hıristiyanlara yakışmayacak şekilde davranırsa, bunu kasıtlı olarak yaptığını düşünmeyelim. Onun aslında Kutsal Kitap ilkelerine uymaya çalışan biri olduğunu ama bu olayda düşüncesizce davrandığını hatırlayalım (Özd. 12:18). Tanrı sadık kullarını kusurlarına rağmen çok sever. Hatalar yaptığımızda bizi bir kalemde silip atmaz ya da bize kızgın kalmaz. Sevgi dolu Babamız bizi bağışlar (Mezm. 103:9). Biz de O’nu örnek alalım (Efes. 4:32–5:1). Son çok yaklaştığı için de kardeşlerimize yakın kalmalıyız. İleride şiddetli bir zulüm görebiliriz. Hatta inancımız yüzünden hapse atılabiliriz. Böyle bir duruma düştüğümüzde kardeşlere her zamankinden daha çok ihtiyaç duyacağız (Özd. 17:17). w24.03 15-16 p. 6-7

Kutsal Yazılarda Yehova’yla yakın bir ilişki geliştirmiş ve O’nu memnun etmiş gençler anlatılır. Onların güzel hayatları oldu. Bu kişilerden biri Davut. O gençken Tanrı’ya hizmet etmeyi seçti ve sonradan vefalı bir kral oldu (1. Kral. 3:6; 9:4, 5; 14:8). Davut hakkında araştırma yapmaya ne dersin? Ondan öğreneceklerin Yehova’ya hizmet etme isteğini artıracaktır. Ya da Markos ve Timoteos hakkında araştırma yapabilirsin. Onlar da genç yaşta Yehova’ya hizmet etmeye başladılar ve hayatları boyunca sadık kaldılar. Yehova’yı mutlu ettiler. Mutlu bir hayata sahip olup olmayacağın, şimdi yaptığın seçimlere bağlı. Kendine değil Yehova’ya güvenirsen, O hayat yolunda adımlarına yön verecek. Böylece mutlu ve nimetlerle dolu bir hayatın olacak. Yehova O’nun için yaptığın her şeye çok değer veriyor. Böyle sevgi dolu bir Babaya hizmet etmekten daha güzel bir şey olabilir mi? w23.09 13 p. 18-19

Elçi Pavlus iman kardeşlerinin kusurlu olduğunu biliyordu. Örneğin Yeruşalim’deki cemaat onun bir Hıristiyan olduğuna başta inanmadı (Elçi. 9:26). Bir keresinde de bazı kardeşler onun arkasından konuştu (2. Kor. 10:10). Pavlus önderlik eden bir biraderin başkalarını tökezletebilecek yanlış bir karar verdiğini gördü (Gal. 2:11, 12). Ve çok yakın bir arkadaşı olan Markos onu büyük bir hayal kırıklığına uğrattı (Elçi. 15:37, 38). Pavlus bu olayların ardından kendisini gücendiren kardeşlerle görüşmeyi kesebilirdi. Ama o, kardeşlerinin olumlu yönlerine odaklandı ve Yehova’ya hizmetini sürdürdü. Peki bu konuda ona ne yardım etti? Pavlus kardeşleri seviyordu. Onun sevgisi kardeşlerin kusurlarına değil, iyi yönlerine odaklanmasını sağladı. Bu sayede bugünün ayetinde belirtildiği gibi, onları gönülden bağışlayabildi. w24.03 15 p. 4-5

Kutsal Kitapta yumuşak başlılığın ne kadar değerli bir nitelik olduğunu gösteren birçok kayıt bulunur. Örneğin İshak çok yumuşak başlı biriydi. O, bir dönem Filistî topraklarındaki Gerar’da yaşadı. Çevresinde onu kıskanan insanlar vardı. Onlar İshak’ın babasının kazdırdığı kuyuları kapattılar. İshak hakkını aramaktansa, ailesiyle birlikte oradan ayrıldı ve gittiği yerde başka kuyular açtırdı (Başl. 26:12-18). Fakat bu sefer de Filistîler bu kuyularda çıkan suyun kendilerine ait olduğunu iddia ettiler. Yine de İshak barışçı tutumunu korudu (Başl. 26:19-25). Peki onun böyle gergin bir durumda yumuşak başlı olmasına ne yardım etti? Babası İbrahim barışçı biriydi (Başl. 21:22-34). Annesi Sara da “sakin ve yumuşak başlı” biriydi (1. Pet. 3:4-6). Şüphesiz İshak, anne babasından çok şey öğrenmişti. w23.09 15 p. 4

Yehova biricik Oğlunu yeryüzüne gönderdi. İsa insanlara Krallıkla ilgili iyi haberi duyurdu ve hepimizin günahtan ve ölümden kurtulabilmesi için canını fidye olarak verdi. Daha sonra dirildi ve Tanrı’nın gökteki Krallığının kralı olarak hüküm sürmeye başladı. Kutsal Kitabın teması, Yehova’nın Krallık aracılığıyla yeryüzüyle ilgili amacını gerçekleştirmesi ve ismini temize çıkarmasıdır. O’nun amacı asla değişmez. O söylediği her şeyi gerçekleştireceğine dair bize söz veriyor (İşa. 46:10; İbr. 6:17, 18). Yeryüzü cennete dönüşecek ve Âdem’in soyundan doğru kişiler kusursuzluğa erişip sonsuza dek yaşayacak (Mezm. 22:26). Ama Yehova’nın amacı bununla sınırlı değil. O en sonunda gökteki ve yerdeki tüm zekâ sahibi varlıkların birlik içinde olmasını istiyor. O zaman evrendeki herkes Yehova’nın egemen olduğunu kabul edecek ve O’na istekle itaat edecekler (Efes. 1:8-11). Yehova’nın, amacını gerçekleştirmek için yaptıkları sizde de hayranlık uyandırmıyor mu? w23.10 20 p. 7-8

Babil’den dönen Yahudiler Yeruşalim’e vardıktan kısa süre sonra siyasi sorunlardan etkilendiler ve ekonomik zorluklar yaşadılar. Ve tüm bunların üstüne muhalefet görmeye de başladılar. Bu yüzden bazıları mabedin yeniden inşa edilmesi işine odaklanmakta zorlandı. Bunun üzerine Yehova halkın gayretini canlandırmak için Haggay ve Zekeriya peygamberleri gönderdi. Bu güzel sonuçlar verdi. (Hag. 1:1; Zek. 1:1). Fakat ne yazık ki, yaklaşık 50 yıl sonra Yahudilerin yine desteğe ihtiyacı oldu. Yehova bu sefer de Kanun konusunda yetenekli bir yazıcı olan Ezra’yı kullandı. O, Babil’den Yeruşalim’e geldi ve halkı pak tapınmaya ilk yeri vermeleri için teşvik etti (Ezra 7:1, 6) Haggay ve Zekeriya Tanrı’nın halkının muhalefet yaşarken Yehova’ya güvenmesine yardım etti. Onların sözleri belirsizliklerle karşılaştığımızda Yehova’ya güvenmemize yardım edebilir (Özd. 22:19). w23.11 14-15 p. 2-3

Kardeşlerimize sevgimizi nasıl gösterebiliriz? Bunun bir yolu onları teselli etmektir. Şefkatli olursak ‘birbirimizi hep teselli ederiz’ (1. Sel. 4:18). Peki kardeşlerimize duyduğumuz sevgiyi nasıl güçlü tutabiliriz? Zor olduğunda bile onların hatalarını bağışlayarak bunu yapabiliriz. Bugün birbirimize sevgi göstermemiz neden çok önemlidir? Elçi Petrus bunun nedenini şöyle açıkladı: “Her şeyin sonu yakındır. Bu nedenle . . . . birbirinize sevginiz güçlü olsun” (1. Pet. 4:7, 8). Bu kötü ortamın sonuna yaklaşırken hangi şeyin olmasını bekliyoruz? İsa takipçilerini şöyle uyarmıştı: “Benim ismimden ötürü bütün milletler sizden nefret edecek” (Mat. 24:9). Bu nefret karşısında sadakatimizi koruyabilmek için kardeşlerle birlik içinde kalmalıyız. Bunu yaparsak Şeytan’ın birliğimizi bozma çabaları boşa gidecek. Çünkü biz sevgiyle birbirimize sımsıkı bağlı olacağız (Filip. 2:1, 2). w23.11 13 p. 18-19

Tanrı’nın Sözündeki hakikatler çok güçlüdür. İnsanlara Yehova’yı ve O’nun muhteşem niteliklerini anlattığımızda harika sonuçlar elde edebiliriz. Bu hakikatler Şeytan’ın yalanlarıyla kör olmuş kişilerin gözlerini açıyor. Yavaş yavaş Yehova’yı bizim gibi görmeye başlıyorlar. Yehova’nın sınırsız gücüne hayran kalıyorlar (İşa. 40:26). Kusursuz adaleti O’na olan güvenlerini artırıyor (Tekr. 32:4). O’nun muazzam hikmetinden birçok şey öğreniyorlar (İşa. 55:9; Rom. 11:33). Yehova’nın, sevginin ta kendisi olduğunu öğrendiklerinde içleri huzurla doluyor (1. Yuhn. 4:8). Yehova’ya yaklaştıkça sonsuza dek O’nun evlatları olarak yaşama ümitleri güçleniyor. Ne harika bir ayrıcalığa sahibiz! İnsanların babamız Yehova’ya yaklaşmasına yardım ediyoruz. Bunu yaptığımızda Yehova bizi “iş arkadaşları” olarak görüyor (1. Kor. 3:5). w24.02 12 p. 15

Kutsal Kitabı yeni inceleyen ya da hakikatte büyüyen biri misiniz? Öyleyse vaftiz olmayı düşünüyor musunuz? Bu harika bir hedeftir. Fakat vaftiz edilmeden önce kendinizi Yehova’ya adamanız gerekiyor. Kendinizi Yehova’ya nasıl adayabilirsiniz? Bunun için özel bir dua edersiniz. Sadece O’na ibadet edeceğinize ve O’nun isteğine hayatınızda ilk yeri vereceğinize dair bir söz verirsiniz. Ayrıca Yehova’yı ‘bütün yüreğinizle, bütün canınızla, bütün zihninizle ve bütün kuvvetinizle’ seveceğinize dair bir söz de verirsiniz (Mar. 12:30). Kendinizi adarken kişisel olarak dua edersiniz. Bu, Yehova’yla sizin aranızdadır. Vaftiz ise herkesin önünde yapılır. Böylece kendinizi Yehova’ya adadığınızı herkese göstermiş olursunuz. Adağınız ciddi bir sözdür. Hedefiniz bu sözü tutmak için elinizden geleni yapmak olmalı. Yehova’nın sizden beklediği de budur (Vaiz 5:4). w24.03 2 p. 2; 3 p. 5

Her evlilikte sorunlar yaşanır. Kutsal Kitap açıkça evli çiftlerin ‘kendi içlerinde birtakım sıkıntılar yaşayacağını’ söyler (1. Kor. 7:28). Çünkü evlilikte iki kusurlu insan bir araya gelir. Farklı karakterleri ve zevkleri vardır. Ayrıca farklı kültürlerden veya geçmişlerden de olabilirler. Bunların dışında zaman içerisinde, evlenmeden önce fark etmedikleri bazı huyları ortaya çıkabilir. Bu etkenler aralarında sorunlara yol açabilir. Bazı eşler bir sorun yaşadıklarında her ikisinin de hatalı olduğunu kabul etmiyor, sorunu çözmektense birbirlerini suçluyor. Hatta ayrılığın veya boşanmanın çözüm olduğunu düşünüyorlar. Peki gerçekten bu bir çözüm mü? Hayır. Yehova çiftlerin evliliklerini sürdürmelerini ister. Eşlerden biri çok zor bir insan olsa bile bu değişmez. w24.03 16 p. 8; 17 p. 11

Kendinizi Yehova’ya adadıktan ve vaftiz olduktan sonra, bilginiz arttıkça ve ruhen güçlendikçe cennet yeryüzünde sonsuza dek yaşama ümidiniz gelişmeye devam etti (İbr. 5:13–6:1). Romalılar 5:2-4’teki sözleri kendi hayatınızda mutlaka deneyimlemişsinizdir. Belki çeşitli sıkıntılar yaşadınız ama bunlara tahammül ettiniz ve Tanrı’nın sizi onayladığını hissettiniz. Yehova’nın sizden memnun olduğunu bildiğiniz için O’nun vaatlerini gerçekleştireceğine daha büyük bir güven duyuyorsunuz. Artık ümidiniz öncekinden çok daha güçlü. Sizin için daha gerçek, daha kişisel bir hale geldi. Sizi daha derinden etkiliyor, hatta hayatınızın her alanında bir etkiye sahip. Ailenize davranış tarzınızı, kararlarınızı, hatta zamanınızı kullanma tarzınızı bile değiştiriyor. Pavlus Tanrı’nın onayının ümit oluşturduğunu söyledikten sonra çok önemli bir şey daha ekledi. Bu ümidin mutlaka gerçekleşeceğini söyledi (Rom. 15:13). w23.12 12-13 p. 16-19

Zor bir dönemden geçerken duygularımız, düşüncelerimiz ve davranışlarımız değişkenlik gösterebilir. Duygulardan duygulara sürüklenebiliriz. Peki Yehova içimizde fırtınalar koparken bize nasıl yardım eder? Yehova duygusal dengemizi korumamıza yardım eder. Bir örnek düşünelim. Bir gemi fırtınaya yakalandığında sallanmaya başlar. Bu çok tehlikeli olabilir. Bunu önlemek için birçok geminin su altındaki kısmında kanat gibi çıkıntılar vardır. Bu sistem, geminin sarsılmasını büyük ölçüde engeller. Bu sayede yolcular hem daha güvenli hem de daha rahat yolculuk edebilir. Fakat bu sistemlerin çoğu gemi ilerlemeye devam ederse iyi sonuç verir. Benzer şekilde Yehova da fırtınalı dönemlerde O’na hizmet etmeye devam edersek duygusal dengemizi korumamıza yardım edecek. w24.01 22 p. 7-8

Korkuya kapıldığınızda kendinize şöyle sorun: “Yehova şu ana kadar neler yaptı?” O’nun yarattığı şeyleri düşünebilirsiniz. Örneğin kuşlara ve çiçeklere ‘dikkatle bakabilirsiniz.’ Onlar Tanrı’nın benzeri olarak yaratılmamıştır ya da O’na tapınmazlar. Yine de Yehova onlarla yakından ilgilenir. Bunu düşünmek, Yehova’nın sizinle de ilgileneceğine olan güveninizi artırabilir (Mat. 6:25-32). Ayrıca Yehova’nın Kendisine hizmet eden kişiler için yaptıkları üzerinde de düşünebilirsiniz. Örneğin, Kutsal Kitapta imanıyla göze çarpan birinin yaşadıklarını inceleyebilirsiniz. Ya da yayınlarımızdaki yaşam öykülerini okuyabilirsiniz. Bunun yanı sıra, Yehova’nın bizzat sizin için yaptıkları üzerinde de düşünebilirsiniz. Sizi hakikate nasıl çekti? (Yuhn. 6:44). Dualarınızı nasıl cevapladı? (1. Yuhn. 5:14). Sağladığı fidyeden her gün nasıl yarar görüyorsunuz? (Efes. 1:7; İbr. 4:14-16). w24.01 4 p. 6; 7 p. 17