Күйләрниң күйи
4 «Мениң муһәббитим, нәқәдәр гөзәлсән!
Сән, достум, әҗайип! Сениң яғлиғиң
Астидики көзлириң кәптәрниңки,
Чачлириң Гилиад теғидин чүшүватқан
Өшкиләр падисиға охшайду.
2 Чишлириң қойлар отарисиниң тәкши
Қирқилип, чөмүлүп, судин чиққан
Вақтиға охшайду. Һәрқайсиниң җүп
Қозилири болуп, қойларниң һечбири
Қисир қалған әмәстур.
3 Калпуклириң һал жиптәк вә чирайлиқ.
Мәңизлириң ромалиң астидин
Анарниң бөлүклиридәк көрүниду.
4 Бойнуң Давутниң мунарисиға охшап,
Қуралларни есишқа қурулғандәк.
Униңда миңлиған қалқанлар, қәйсәр
Әскәрләрниң қалқанлири есиқлиқ.
5 Икки көксүң маралниң икки балисиға
Охшайду. Улар лалигүлләр арисида
Отлап жүргән қош гезәкләрдур».
6 «Техи күн сәһәрлик салқинда ятқанда
Вә узун көләңгиләр техи кәтмигәндә,
Мән мүрмәкки пураватқан таққа вә
Хушбой сеғиз әтирини чечиватқан
Дөңгә әтигән чиқимән».
7 «Сән, достум, пүтүнләй алаһидә гөзәл
Һәм сениңда һечқандақ дағ йоқ.
8 Либандин мениң билән биргә чүшкин,
Той қизим! Мениң билән Либандин.
Меңип, Амана, Сенир һәм Һәрмон
Чоққилиридин сән чүшкин.
У йәрләрдә ширлар өңкүрлири болуп,
Ушбу җайларда йолваслар яшайду.
9 Сән мениң жүригимни егиләвалдиң,
Той қизим, мениң қериндишим!
Сән қәлбимни көзлириңниң бир қариши
Вә бойнуңдики мәрвайитиңниң көрүнүши
Билән өзәңгә беқиндурдиң.
10 Аһ, нәқәдәр сениң муһәббитиңниң
Әркилитишлири гөзәлдур, достум, мениң
Назуқ қериндишим! Сениң муһәббитиңниң
Бәлгүлири шараптин хелила үстүн
Вә әтирлириңниң хушпурақлири
Барчә әтирмайлардин толиму артуқ!
11 Әң есил һәсәл сениң еғизиңдин тамиду,
Той қизим. Тилиң астида бал билән
Сүт болмақта вә һәммә кийимиңдин
Либанниң татлиқ пурақлири чиқиду.
12 Мениң қериндишим, той қизим —
Қулупланған бағ, йепилған қудуқ,
Һәммисидин тамғиланған булақтур.
13 Сениң шахлириң — истираһәт беғи,
Униңда әң есил анарлар өсиду
Вә хилму-хил һиди есил гүлләр.
14 Хушбой сүмбүл вә зәпран, хушпурақ
Қомуч вә дулчин, һәрқандақ һиди хуш
Дәрәқләр, мүрмәкки вә алое, һәрқайси
Өзиниң йеқимлиқ пурақлири билән.
15 Сән — бағдики булақ, җанлиқ суниң
Қудуғи вә Либандин чүшүватқан
Шох еқинлар-өстәңләрдур.
16 Шимал шамили, ойғанғин!
Сәнму, җәнуп шамили, кәлгин!
Мениң беғимға йәлпүнгин вә
Униң хушпурақлири тарқалсун».
«Мениң ярим өз беғиға кәлсун вә
Униң әң яхши мевилирини йесун».