Сиз ой-пикриңизни өзгәртәләйсиз!

1. Әлчи Паул майланған қериндашларға қандақ агаһландурушни бәргән?

«БУ ДУНИЯ қурулумиға башқа маслашмаңлар» (Рим. 12:2). Әлчи Паул бу сөзләрни биринчи әсирдики мәсиһийләргә ейтқан. Худаға беғишланған вә муқәддәс роһ билән майланған қериндашларға немә үчүн шунчилик җиддий агаһландуруш берилгән? (Рим. 1:7).

2, 3. Бизни Йәһвадин үз өрүтүш үчүн Шәйтан немә қилиду? Йилтиз тартқан ойлиримизни қандақ қомуруп ташлалаймиз?

² Бу дунияда кәң тарқалған яман ой-пикирләр вә пәлсәпә мәсиһийләргә тәсир қилғанлиқтин, Паул бәк қаттиқ әнсиригән (Әфәс. 4:17—19). Шундақ ой-пикирләр бизгиму тәсир қилиши мүмкин. Шәйтан бизни Йәһва Худадин жирақлаштуруш үчүн һәрхил тузақларни қуриду. Мәсилән, Шәйтан шөһрәтпәрәсликкә яки нам-атаққа еришишкә интилидиғанлиғимизни байқиса, у пурсәттин пайдилинип, бизни Йәһвадин үз өрүшкә аздуриду. У ой-пикримизни өзигә беқиндуруш үчүн өтмүшимиз, мәдәнийитимиз вә билимимизни қоллиниши мүмкин.

³ Йилтиз тартип кәткән ойлиримизни қомуруп ташлишимиз мүмкинму? (Кор. 2-х. 10:4). Паул бу соалға мундақ җавап бәргән: «Биз Худа тоғрилиқ билимләргә қарши чиқидиған көзқарашларни һәм барлиқ тәкәббурлуқни ғулитиватимиз һәм Мәсиһкә беқиндуруш үчүн һәрқандақ ой-пикирни әсиргә еливатимиз» (Кор. 2-х. 10:5). Демәк, Йәһва Худаниң ярдими билән натоғра көзқарашлиримизни өзгәртәләймиз. Худди дора зәһәрни қайтуридиғандәк, Муқәддәс китап Шәйтан дуниясиниң зәһәрлик тәсирини йоққа чиқиралайду.

ӘҚЛИҢЛАРНИ ЙЕҢИЛАҢЛАР

4. Биз һәқиқәтни билгәндә қандақ өзгиришләрни қилдуқ?

⁴ Сиз һәқиқәтни билип, Йәһва Худаға хизмәт қилишни қарар қилғанда, қандақ өзгиришләрни қилғанлиғиңиз тоғрилиқ ойлап көрүң. Нурғунлиримизға яман қилиқлиримизни ташлашқа тоғра кәлгән (Кор. 1-х. 6:9—11). Йәһва Худа улардин айрилишимизға ярдәм бәргәнлиги үчүн биз Униңға бәк миннәтдар!

5. Римлиқларға 12:2дә йезилғандәк биз қайси икки нәрсини қилишимиз керәк?

⁵ Шундақ болсиму, әнди өзгиришниң һаҗити йоқ дәп қол қошлап олтармаслиғимиз керәк. Гәрчә биз чөмдүрүлүштин илгири қилған еғир гуналарни ташлисақму, шу қилиқларға қайтишимизға дәвәт қилидиған һәрқандақ иштин қечишимиз муһим. Буниң үчүн немә қилсақ болиду? Әлчи Паул мундақ дегән: «Бу дуния қурулумиға башқа маслашмаңлар, әксичә... әқлиңларни йеңилап, өзгириңлар» (Рим. 12:2). Демәк, биз икки нәрсини қилишимиз лазим. Биринчидин, бу дуния қурулумиға маслашмаслиғимиз яки униң тәсиригә берилмәслигимиз зөрүр. Иккинчидин, биз әқлимизни йеңилап, йәни йеңи көзқарашқа егә болуп, «өзгиришимиз» керәк.

6. Әйсаниң Мәтта 12:43—45тики сөзлиридин қандақ савақ алимиз?

⁶ Әлчи Паул тилға алған өзгириш пәқәт ташқи қияпәтнила өзгәртишни әмәс, бәлки өз тәбиитимизни түп йилтизидин өзгәртишни билдүриду («Өзгиришму яки шундақ көрүнүшму?» намлиқ рамкиға қараң.). Биз әқлимизни, йәни ой-пикир, һис-туйғу вә хаһишлиримизни пүтүнләй өзгәртишимиз керәк. Шуңа һәрбиримиз өзүмиздин: «Әйсадин үлгә елиш үчүн жүригимни вә әқлимни өзгәртиватимәнму яки пәқәт сирттинла өзгәргәндәк көрүнәмду?» дәп соришимиз керәк. Бу соалниң җавави бәк муһим. Мәтта 12:43—45тә (оқуң) Әйса биздин немә тәләп қилинидиғанлиғини чүшәндүргән. Бу сөзләрдин муһим савақ алимиз: натоғра ой-хияллардин айрилипла қоймай, уларниң орнини Худаға яқидиған ой-пикирләр билән толдурушимиз лазим.

ОЙ-ПИКРИҢЛАР ЙЕҢИЛАНСУН

7. Ички дуниямизни қандақ өзгәртәләймиз?

⁷ Ички дуниямизни яки қандақ адәм екәнлигимизни өзгәртиш мүмкинму? Муқәддәс китапта мундақ йезилған: «Әқлиңларни ойғитидиған күч билән йеңилинип, Худаниң ирадиси бойичә һәқиқий һәққанийлиқта һәм садиқлиқта яритилған йеңи шәхскә өзгириңлар» (Әфәс. 4:23, 24). Һә, өзүмизни өзгәртиш мүмкин, лекин бу оңай әмәс. Натоғра һәвәсләрни рәт қилиш вә яман ишларни қилишни тохтитиш йетәрлик әмәс. Биз ой-пикримизни йеңилишимиз яки өзгәртишимиз керәк. Буниңға жүрүш-турушимиз, арзу-истәклиримиз вә нийәт-мәхсәтлиримизни өзгәртиш кириду. Өзгириш үчүн биз үзлүксиз күч чиқиришимиз зөрүр.

8, 9. Бир бурадәрниң мисалидин көрүнгәндәк, қандақ адәм екәнлигимизни өзгәртиш немә үчүн муһим?

⁸ Бурун бәк зораван болған бир етиқатдашниң мисалини көрәйли. У һарақ ичип башқилар билән соқушатти. Кейин шу қилиқлирини ташлап, ахирида чөмдүрүлүштин өткән. Бу холум-хошнилириға яхши гувалиқ болған. Бирақ көп өтмәй, бир кечиси у күтүлмигән синаққа дуч кәлгән еди. Бурадәрниң өйиниң қешиға бир мәс киши келип, униң билән соқушмақчи болған. Бешида у өзини бесивелип, шу киши билән соқушмиған. Бирақ мәс киши Йәһвани һақарәтлигәндә, бурадәр чидалмай, қаттиқ аччиқланған вә өйидин чиқип һелиқи мәсни думбилап уруп кәткән. У немә үчүн өзини туталмай қалған? Муқәддәс китапни үгиниш бурадәргә соқушмаслиққа ярдәм бәрсиму, у техичә ой-пикрини өзгәртмигән. Башқичә ейтқанда, у қандақ адәм екәнлигини өзгәртмигән еди.

⁹ Лекин у өзгиришкә тиришишни тохтатмиған (Пәнд н. 24:16). Бурадиримиз ақсақалларниң ярдими билән өзгирип, вақит өтүп өзиму ақсақал болуп хизмәт қилишни башлиған. У бирнәччә жил бурун дуч кәлгән синаққа қайта дуч кәлгән. Бир күни кәчқурун Ибадәт өйиниң алдида мәс киши бир ақсақални урмақчи болған. Шу чағда бу бурадәр немә қилған? У аччиқланмай, силиқ-сипайә сөзләп, мәс кишини тинчландуруп, өйигә апирип қойған. Бу қетим бурадиримиз немә үчүн башқичә һәрикәт қилған? Чүнки у ой-пикрини түп йилтизидин өзгәрткән еди. Әнди у течлиқпәрвәр вә кәмтәр адәм болуп, Йәһва Худаға шан-шәрәп кәлтүрди.

10. Өзгириш үчүн немә қилишимиз керәк?

¹⁰ Шундақ өзгиришләр бир күнниң ичидә яки өзидин өзи пәйда болмайду. Өзгириш үчүн биз нурғун жил давамлиқ тиришчанлиқ көрситишимиз керәк (Пет. 2-х. 1:5). Йәһва Худаға узундин бери хизмәт қиливатқанлиқтинла өзгирип кәтмәймиз. Жүригимизни вә ой-пикримизни өзгәртиш үчүн бар күчимизни чиқиришимиз керәк. Келиңлар, өзгиришкә ярдәм беридиған бәзи усулларни көрүп чиқайли.

ОЙ-ПИКРИМИЗНИ ҚАНДАҚ ҚИЛИП ӨЗГИРТӘЛӘЙМИЗ?

11. Дуа ой-пикримизни өзгәртишкә қандақ ярдәм бериду?

¹¹ Биринчи усул — дуа қилиш. Биз: «Илаһим, мәндә пак қәлбни яратқина, ичимгә тоғра, тәврәнмәс роһни салғина» дәп дуа қилған зәбур язғучисидин үлгә алсақ болиду (Зәб. 51:10). Биз ой-пикримизни өзгәртиш керәклигини етирап қилишимиз вә Йәһва Худадин ярдәм соришимиз керәк. Йәһва өзгиришимизгә ярдәм беридиғанлиғиға немә үчүн ишәнч қилалаймиз? Йәһва Худа Әзәкиялниң заманида яшиған тәрса исраилларға мундақ вәдә бәргән: «Мән уларға бир қәлбни беримән, ичиңларға йеңи бир роһни салимән... уларға меһирлик бир қәлбни беримән» (Әзәк. 11:19, КТ). Йәһва Худа исраилларниң өзгиришигә ярдәм беришни халиғандәк, бизгиму ярдәм беришкә тәйяр.

12, 13. a) Зәбур 119:59ға асасән, биз немә тоғрилиқ чоңқур ойлинишимиз керәк? ә) Өзүңизгә қандақ соалларни қойсиңиз болиду?

¹² Иккинчи муһим усул — чоңқур ойлиниш. Худа Сөзини һәр күни оқуғанда, өз өзүмизни тәкшүрүп, қандақ ой-пикирләр вә һис-туйғулардин жирақ турушимиз керәклигини ениқлаш үчүн чоңқур ойлинишқа вақит чиқиришимиз лазим (Зәбур 119:59ни оқуң; Ибр. 4:12; Яқуп 1:25). Дунияниң ой-пикирлири әқлимизгә вә һис-туйғулиримизға тәсир қилған-қилмиғанлиғини тәкшүрүшимиз керәк. Биз аҗиз тәрәплиримизни билип, уларни мустәһкәмләшкә күч чиқиришимиз зөрүр.

¹³ Мәсилән, өзүңиздин мундақ сорисиңиз болиду: «Жүригимдә азирақ болсиму көрәлмәслик барму?» (Пет. 1-х. 2:1). «Туғулуп өскән йерим, алған билимим яки мал-дуниям түпәйлидин өзүмни башқилардин артуқ дәп санаймәнму?» (Пәнд н. 16:5). «Маңа охшаш мал-мүлки йоқ яки башқа милләттин болған адәмләрни өзүмдин төвән көримәнму?» (Яқуп 2:2—4). «Шәйтанниң дунияси тәғдим қилидиған нәрсиләргә қизиқимәнму?» (Йоһ. 1-х. 2:15—17). «Зораванлиқ вә җинсий әхлақсизлиқ көрситилидиған оюн-тамашиларни яхши көримәнму?» (Зәб. 97:10; 101:3; Амос 5:15). Бу соалларға җавап берип, сиз қайси тәрәптин өзгиришиңиз керәклигини чүшинисиз. Қенимизға сиңип қалған шундақ ой-пикирләр билән һис-туйғуларни өзгәртип, биз Асмандики Атимизни хошал қилимиз (Зәб. 19:14).

14. Яхши достларни таллаш немә үчүн муһим?

¹⁴ Үчинчи усул — яхши достларни таллаш. Достлиримиз бизгә қаттиқ тәсир қилиду (Пәнд н. 13:20). Бәлким, ишта яки мәктәптә бизни Худани хошал қилидиған ой-пикирләрни йетилдүрүшкә дәвәт қилмайдиғанлар көп. Амма җамаәттә биз әң яхши достларни тапалаймиз. Етиқатдашлар бизни «меһир-муһәббәткә вә яхши ишларға» үндәйду (Ибр. 10:24, 25).

ЕТИҚАТТА МӘҺКӘМ ТУРУҢЛАР

15, 16. Шәйтан ой-пикримизни бурмилашқа қандақ тиришиду?

¹⁵ Шуни әстин чиқармаслиғимиз керәкки, Шәйтан бизниң ой-пикримизни өзгәртишкә бәл бағлиған. У Худаниң Сөзидики һәқиқәтниң ой-пикирлиримизгә яхши тәсир қилидиғанлиғини билиду. Шуңа Шәйтан ой-пикримизни бурмилаш вә биздә гуман туғдуруш үчүн һәр түрлүк ой-пикирләрдин пайдилиниду.

¹⁶ Ерәм беғида Һава анидин сориғандәк, Шәйтан бүгүнки күндиму биздин: «Худа расттинла силәргә... дедиму?»— дәп сорайду (Ярит. 3:1). Шәйтанниң қол астидики дунияда биз пат-пат гуман туғдуридиған соалларни аңлаймиз: «Худа растинла көп аяллиқ болушқа рухсәт бәрмәмду? Худа растинла Йеңи жилни вә туғулған күнни нишанлишиңларни халимамду? Худайиңлар растинла қан қуюшқа қәтъий қарши турушуңларни тәләп қиламду? Силәрни сөйгән болса, меһир-муһәббәтлик Худа растинла җамаәттин чиқирилған достлириңлар вә уруқ-туққанлириңлар билән арилашмаслиқни тәләп қиламду?»

17. Гуман туғдуридиған соалларни аңлиғанда немә қилишимиз керәк вә Колосилиқларға 2:6, 7гә асасән, буниң нәтиҗиси қандақ болиду?

¹⁷ Биз Муқәддәс китаптин оқуп-билгәнлиримизгә мәһкәм ишинишимиз керәк. Әгәр муһим соаллиримизға җавап тепишқа һәрикәт қилмисақ, ишәнгәнлиримизниң һәқиқәт екәнлигигә гуман қилишқа башлишимиз мүмкин. Гуманлар ой-пикримизни бурмилап, етиқадимизни вәйран қиливетиду. Ундақта немә қилишимиз керәк? Муқәддәс китап бизни «Худаниң меһрибан, әзиз һәм мукәммәл ирадисиниң немидә екәнлигигә көз йәткүзүшимиз» үчүн ой-пикримизни өзгәртишкә үндәйду (Рим. 12:2). Муқәддәс китап билән әдәбиятлиримизни дайим тәтқиқ қилиш арқилиқ оқуп-үгәнгәнлиримизниң һәқиқәт екәнлигигә көз йәткүзәләймиз. Шундила, Йәһваниң өлчәмлири тоғра екәнлигигә толуқ ишинимиз. Шу чағда биз чоңқур йилтиз тартқан дәрәққә охшаш, «етиқатта тәврәнмәс болумиз» (Колосилиқларға 2:6, 7ни оқуң).

18. Шәйтан дуниясиниң зәһәрлик тәсиригә берилмәслигимизгә немә ярдәм бериду?

¹⁸ Етиқадиңизни өзүңиздин башқа һечким мәһкәм қилалмайду. Шуңа әқлиңизни йеңилашни яки ой-пикриңизни өзгәртишни давамлаштуруң. Һәрдайим дуа қилип, Йәһва Худадин муқәддәс роһ беришни ялвуруп сораң. Чоңқур ойлиниң вә ой-пикирлириңизни дайим тәкшүрүп туруң. Яхши достларни издәң вә ой-пикриңизни өзгәртишкә ярдәм беридиған адәмләр билән арилишиң. Шундақ қилсиңиз, Шәйтан дуниясиниң зәһәрлик тәсиригә берилмәй, «Худа тоғрилиқ билимләргә қарши чиқидиған көзқарашларни һәм барлиқ тәкәббурлуқни ғулитиватимиз» (Кор. 2-х. 10:5).