ТӘРҖИМИҺАЛ
Йәһва Худа хиялимға кирип-чиқмиған бәрикәтләргә ериштүрди
«Мән пионер болушим керәклигини чүшинәттим. Бирақ бу хизмәттин һәқиқәтән хошаллиқ тапимәнму дәп ойлидим. Германиядики ишимни бәк яхши көрәттим. Африкиниң көплигән йәрлиригә озуқ-түлүк йәткүзәттим. Уларниң арисида Дар-эс-Салам, Элизабетвиль вә Асмэра дегән шәһәрләр бар еди. Келәчәктә мошу йәрләрдә хизмәт қилимән дәп ойлимаптимән!»
Ахири гуманимни йеңип, пионер болуп хизмәт қилишни башлиғанда, һаятимниң йеңи сәһиписи ечилди (Әфәс. 3:20). Немә болғанлиғини бешидин ейтип берәй.
Мән 1939-жили Иккинчи дуниявий урушниң башлинишиға бирнәччә ай қалғанда Берлин (Германия) шәһиридә туғулдум. 1945-жили уруш аяқлишиватқанда Берлин шәһири бомбардиман қилинивататти. Бир күни бомба кочимизға чүшүп партилиди. Биз аилимиз билән бомбидин қоғдинидиған җайға қечип кәттуқ. Кейин аман қелиш үчүн анамниң туғулған жути, Эрфуртқа көчтуқ.
Мән ата-анам вә сиңлим билән (тәхминән 1950-жил, Германия)
Апам һәқиқәтни билишкә тәшна еди. Шуңа, у пәлсәпичиләр язған китапларни оқуп, һәртүрлүк динлар тоғрилиқ билишкә тиришқан. Лекин көңли су ичмигән еди. Тәхминән 1948-жили икки Йәһва гувачиси бизниң өйгә кәлди. Апам уларни өйгә тәклип қилип, көп соалларни қоюшни башлиди. Бир саат өтмәйла, апам сиңлим иккимизгә: «Мән һәқиқәтни таптим!»— деди. Көп өтмәй, апам вә сиңлим үчимиз Эрфурттики җамаәткә беришни башлидуқ.
1950-жили биз Берлинға қайттуқ. У йәрдә Берлин-Кройцберг дегән җамаәткә бараттуқ. Кейин Берлинниң башқа йеригә көчкәндә, Берлин-Темпельхоф дегән җамаәткә бардуқ. Вақит өтүп апам чөмдүрүлүштин өтти. Бирақ мән шундақ қарар қилишқа техи тәйяр болмидим. Сәвәвини чүшәндүрүп берәй.
УЯЛЧАҚЛИҒИМНИ ЙӘҢДИМ
Наһайити уялчақ болғанлиқтин, Йәһваға көпирәк хизмәт қилиш мән үчүн қийин болған еди. Вәз хизмитигә қатнашсамму, икки жил давамида адәмләр билән сөзләшмидим. Бирақ Йәһваға җасарәт билән хизмәт қилип садиқлиқни сақлап кәлгән қериндашлар билән көп вақит өткүздүм вә шуниңдин башлап ишлар өзгәрди. Бәзи қериндашлар нацист җаза лагерида болған яки Шәрқий Германиядики түрмидә олтирип чиққан еди. Йәнә башқилири болса, һаятини тәвәккәл қилип, Шәрқий Германиядики қериндашларға әдәбиятларни йәткүзәтти. Уларға қарап мундақ дәп ойлидим: «Әгәр улар Йәһва Худа вә қериндашлар үчүн һаятини вә әркинлигини тәвәккәл қилса, мән тартинчанлиғимни йеңишим керәк әмәсму?!»
1955-жили мәхсус вәз қилиш паалийитигә қатнаштим. Шуниң билән уялчақлиғимни йеңишкә башлидим. «Хәвәрнамә»a варақчисида Нейтан Норр бурадәр бу тәшкилатимизниң тарихида орунлаштурған әң чоң паалийәтләрниң бири екәнлигини җакалиди. У: «Әгәр бу мәхсус паалийәткә һәммә вәз ейтқучилар қатнашқан болса, йәр йүзидә бурун һечқачан болуп бақмиған тәңдашсиз гувалиқ берилидиған вақит болатти»,— дәп ейтқан еди. Растинла шундақ болған! Шуниңдин көп өтмәй, мән һаятимни Йәһваға беғишлидим вә 1956-жили дадам, сиңлим үчимиз чөмдүрүлүштин өттуқ. Бирақ кейин йәнә муһим бир қарарни чиқиришимға тоғра кәлди.
Пионер болушум керәклигини чүшәнсәмму, буни арқиға сүрүп жүрдүм. Авал мән мәһсулатларни сетивелиш вә башқа дөләтләрдики ширкәтләргә сетишни үгинишни қарар қилдим. Кейин пионер болуп хизмәт қилиштин бурун ишләп, кәспимдә тәҗрибә топливалай дәп ойлидим. 1961-жили Германияниң Гамбург дегән әң чоң порт шәһиридә ишқа орунлаштим. Ишимға берилип кәткәнсири, пионер болушни кәйнигә сүрдүм. Роһий мәхсәтләргә интилишимға немә ярдәм бәрди?
Йәһваға миң қатлиқ шүкри, У маңа меһрибан қериндашлар арқилиқ роһий ишларниң әң муһим екәнлигини чүшинишимгә ярдәм бәрди. Бәзи достлирим пионер болушни башлап, маңа яхши үлгә болди. Шундақла, җаза лагерида аман қалған Эрих Мунт бурадәр мени Йәһваға тайинишқа дәвәт қилған. У маңа лагерьда өзигә таянған қериндашлар вақит өтүп, роһий җәһәттин аҗизлап кәткәнлигини ейтқан. Амма Йәһваға пүтүнләй таянған қериндашлар садиқлиғини сақлап, Худаниң тәшкилатиға көп ярдәм бәргән.
Мән пионерлиқ хизмәтни башлиғанда (1963-жил)
Шундақла, кейин Рәһбәрлик кеңәшниң әзаси болған Мартин Пётцингер, бурадәрләргә илһам берип мундақ дегән: «Батурлуқ — әң қиммәт-баһа хисләтдур!»— дәп ейтқан. Бу сөзләр тоғрилиқ көп ойлидим. Ахирида ишимни ташлап, 1963-жили, июнь ейида пионер болдум. Бу һаятимда қилған әң яхши қарар болди. Икки айдин кейин, йеңи иш издәштин авал, мән мәхсус пионер болушқа тәклип қилиндим. Бирнәччә жилдин кейин, Йәһва мени күтмигән бәрикәткә ериштүрди. Мән Гилиад мәктивиниң 44-синипиға тәклип қилиндим.
ГИЛИАД МӘКТИВИДӘ АЛҒАН БЕБАҺА САВАҚЛАР
Нейтан Норр вә Лайман Суингл бурадәрләрдин көп бебаһа савақларни үгәндим. Әң муһим савақ — тапшурулған вәзипидин ваз кәчмәслик. Улар бизни қийинчилиқ болсиму, вәзипимизни ташлап кәтмәскә үндиди. Нейтан Норр бурадиримиз мундақ дегән: «Немигә диққәт ағдурисиз? Чаң-топа, қурут-қонғуз вә йоқчилиққиму яки дәл-дәрәқләр, гүл-гиялар вә хуш чирай адәмләргиму? Адәмләрни яхши көрүшни үгиниңлар». Бир күни Суингл бурадәр бәзи қериндашларниң оңайла ваз кечидиғанлиғиниң сәвәвини чүшәндүргәндә, өзини туталмай көз яш қилди. Бир аз сүкүт қилип, өзини бесивалғандин кейин, сөзини давамлаштурди. Бу маңа қаттиқ тәсир қилди. Мән Әйса Мәсиһниң вә униң садиқ майланған қериндашлирини үмүтсизләндүрмәсликкә бәл бағлидим (Мәт. 25:40).
Мән, Клод вә Генрих билән миссионерлиқ хизмәттә (1967-жил, Лубумбаши, Конго)
Биз қәйәргә әвәтилидиғанлиғимизни билгәндин кейин бәзи бәйтәлликләр қайси дөләткә баридиғанлиғимизни билгүси келип сорашти. Улар һәрбир қериндашниң тәйинләнгән йери тоғрилиқ яхши сөзләрни ейтип, илһам берәтти. Новәт маңа кәлгәндә мән: «Конгоға (Киншаса)»,— дедим. Улар үн чиқармай бираз туруп қалди, андин: «Конго дәңа! Йәһва сиз билән биллә болсун!»— дейишти. Шу чағда Конгода (Киншаса) уруш болуп, қан төкүшләр тоғрилиқ хәвәрләр көп еди. Бирақ мән Гилиад мәктивидә үгәнгән нәрсиләрни есимдә чиң сақлидим. 1967-жили, сентябрь ейида мәктәпни пүтүргәндин кейин, Генрих Денбостель вә Клод Линдсей үчимиз Конго пайтәхти Киншасиға йолға чиқтуқ.
МИССИОНЕРЛИҚ ХИЗМӘТТИН ҮГӘНГӘН БЕБАҺА САВАҚЛАР
Киншасиға кәлгәндә, үч айчә француз тилини үгәндуқ. Кейин Конгониң җәнубийдики, Замбияниң чегарисиға йеқин Лубумбашиға (бурун Элизабетвиль) аэроплан билән учуп бардуқ. Шу йәрдики шәһәр мәркизигә җайлашқан миссионерлар өйигә көчүп бардуқ.
Лубумбаши шәһириниң көп җайлирида хуш хәвәр вәз қилинмиған еди, шуңа адәмләргә биринчи қетим хуш хәвәрни ейтқанлиғимиз үчүн бәк хошал болдуқ. Муқәддәс китапни үгинишни халиған адәмләрниң көплигидин, һәммисигә вақтимиз йәтмәй қалатти. Һәтта һөкүмәт әмәлдарлири вә сақчиларға вәз қилаттуқ. Уларниң көпинчиси Худа Сөзигә вә паалийитимизгә һөрмәт билән қариған. Адәмләр асасән суахили тилида сөзлигәнликтин, Клод Линдсей бурадәр иккимиз бу тилни үгинишкә башлидуқ. Кейин бизни суахили тилида сөзләйдиған җамаәткә тәйинлиди.
Биз нурғун қизиқарлиқ вақиәләрни баштин өткүзгән болсақму, қийинчилиқларғиму дуч келәттуқ. Мәс вә чатақ тапидиған қураллиқ сақчилар пат-пат әйип издәп бизгә қара чаплатти. Бир күни җамаәт учришиши өткүзүливатқан миссионерлиқ өйгә бесип кирди. Улар бизни мәркизий сақчи идарисигә елип кетип, патқақ йәрдә кәч саат онғичә тутуп, кейин бизни қоювәтти.
1969-жили мән наһийилик назарәтчи болдум. Африкиниң чатқаллиқлири вә егиз от-чөпләр өскән патқақ йоллирини кесип өтүшниң мүшкүллүклирини баштин өткүздүм. Бир йезида йүз бәргән қизиқ вақиә техичә ядимда. Ахшими ятқан йеримниң астида бир мекиян җүҗилири билән ухлиған екән. Әтигәндә болса, техи таң йоримиғанда, тоху бар авази билән мени ойғитивәтти! Ахшими қериндашлар билән гүлханниң әтрапида олтирип, һәқиқәт тоғрилиқ параңлашқан вақитларни пат-пат хошаллиқ билән әсләймән.
«Китавала»b дегән еқимни қоллайдиған сахта қериндашлар түпәйлидин көп қийинчилиқларға дуч кәлдуқ. Бу әң еғир синақларниң бири болған еди. Сахта қериндашлар чөмдүрүлүштин өтүп, бәзилири һәтта ақсақал болуп хизмәт қилған. Уларниң көпинчиси «су астидики қия ташларға» охшаш болсиму, садақәтмән етиқатдашларни аздуруп кетәлмиди (Йәһ. 12). Ахирида Йәһва бу адәмләрни җамаәттин чиқиривәтти. Шуниңдин кейин нурғунлиған кишиләр һәқиқәтни тонуди.
1971-жили мени Киншасидики Бәйтәлгә чақирди. Шу йәрдә һәр түрлүк ишларни, йәни хәтләргә җавап йезиш, әдәбиятларни буйрутуш һәмдә вәз хизмитигә мунасивәтлик ишларни қилдим. Бәйтәлдә хизмәт қилғанда мән йоллири әски, электр қувити билән тәминләш начар вә қатнаш васитилири қалақ чоң дөләтләрдә паалийитимизни тәшкил қилишни үгәндим. Адәттә җамаәтләргә аэроплан билән әвәткән хәтлиримиз бирнәччә айдин кейинла йетәтти. Хәтләрни аэропландин кемигә йөткиләтти. Кемә суда өскән өсүмлүкләргә илишип, бирнәччә һәптә маңалмай қалатти. Шундақ қийинчилиқларға қаримастин, ишимиз алға басти.
Қериндашларниң пули аз болсиму, чоң конгрессларни орунлаштурғанлиғини көрүп һәйран қалаттим. Чөмүлиләр ясиған топа дөвиләрдин сәһнә, узун от-чөпләрдин там билән орундуқларни ясиған. Бамбуктин рамка ясап, қомуштин чедир билән үстәлләрни ясиған. Миқлири болмиғанлиқтин, дәрәқ қовузақлирини непис кесип миқларниң орниға ишләткән. Қериндашларниң шундақ әқил-парасити вә чевәрлигини көрүп һәйран қалаттим. Уларни җенимдәк сөйүп қалдим. Башқа йәргә тәйинләнгән чағда, уларни бәк сеғинип жүрдүм!
КЕНИЯДИКИ ХИЗМӘТ
1974-жили мән Найробидики (Кения) Бәйтәлдә хизмәт қилишқа тәйинләндим. Ишимиз интайин көп болған, чүнки Кениядики филиал башқа он дөләттики вәз қилиш паалийитимизгә йетәкчилик қилған. Шу дөләтләрниң бәзилиридә паалийитимиз мәнъий қилинған еди. Мән бирнәччә қетим шу дөләтләрни зиярәт қилип бардим. Болупму қериндашлиримиз қаттиқ зиянкәшликкә учриған Эфиопиягә пат-пат бараттим. Уларниң көпинчиси еғир синақларға дуч кәлгән, түрмигә ташланған, бәзилири һәтта һаятидин айрилған. Буниңға қаримастин, улар садақәтмәнлик билән синақларға бәрдашлиқ бәргән, сәвәви улар Йәһва Худа вә бир-бири билән яхши мунасивәттә болған.
1980-жили һаятимда бир әҗайип өзгириш болди. Мән Канадидики Гейл Мэтсон исимлиқ қериндашқа өйләндим. Биз иккимиз Гилиад мәктивидә оқуған. Биз бир-биримизгә хәт йезип тураттуқ. Гейл Боливиядә миссионер болуп хизмәт қилатти. 12 жилдин кейин Гейл иккимиз Нью-Йорк шәһиридә қайтидин учраштуқ. Көп өтмәй, Кениядә той қилдуқ. Гейл барлиқ нәрсигә Йәһва Худаниң көзқариши билән қариғанлиғи вә һәрдайим бариға шүкри қилғиниға бәкму миннәтдармән. У мошу күнгичә мени қоллап-қувәтләп, меһир-муһәббәт билән маңа һәмра болуп кәлмәктә.
1986-жили мени наһийилик назарәтчи қилип тәйинлиди. Шундақла мән филиал комитетиниң әзаси болған едим. Гейл иккимиз Кениядики филиалниң йетәкчилиги астидики көп дөләтләрдә хизмәт қилдуқ.
Мән конгресста нутуқ ейтиватимән (1992-жил, Асмэра)
1992-жили Асмэрада (Эритрея) конгрессқа тәйярлиқ қилғанлиғимиз техичә ядимда. Шу чағда Эритреядики паалийитимиз мәнъий қилинмиған еди. Конгрессни өткүзүш үчүн ичигә қариғанда, сирти яхширақ бир бена таптуқ. Конгресс күни шу җайни көргәндә, ағзимиз ечилипла қалди. Чүнки қериндашлар шу җайни пакиз тазилап, Йәһваға ибадәт қилишқа лайиқ бир җайға айландурған еди. Шу йәрни чирайлиқ безәш үчүн нурғун аилиләр һәрхил рәңлик рәхтләрни елип келип, сәт йәрләрни йепип қойған еди. Конгрессқа кәлгән 1279 адәм билән биллә программини тиңшап көп хошаллиқ таптуқ.
Җамаәтләрни зиярәт қилғанда, һәр һәптә башқа-башқа өйләрдә турғач, бу хизмәт биз үчүн оңай болмиған. Бир қетим биз деңиз бойидики чоң һашамәтлик өйдә турдуқ, башқа бир қетим болса, ишчилар туридиған бир һойлидики төмүрдин ясалған аддий кичик өйдә турдуқ. Бу кичик өйдин һаҗәтханиғичә 100 метрғичә меңиш керәкти. Бирақ мәйли қәйәрдә хизмәт қилсақму, қизғин пионерлар һәм вәз ейтқучилар билән хизмәтдаш болған күнлиримизни қәдирләймиз. Кейин башқа йәргә тәйинләнгән чағда көп достлиримиздин айрилип кәттуқ, уларни бәк сеғинип жүрдуқ.
ЭФИОПИЯДӘ ЕРИШКӘН БӘРИКӘТЛӘР
1987—1992 жиллири Кениядики филиалниң йетәклиши астидики бәзи дөләтләрдә паалийитимиз қануний түрдә рәсмийләштүрүлгән еди. Нәтиҗидә айрим филиаллар пәйда болған. 1993-жили Аддис-Абебадики (Эфиопия) идаридә хизмәт қилишқа тәйинләндуқ. Нәччә он жиллар давамида паалийитимиз мәнъий қилинған бу дөләттә әнди Йәһва Худаға әркин хизмәт қилалаймиз.
Наһийилик назарәтчи болуп хизмәт қилған чеғимда (1996-жил, Эфиопия)
Йәһва Эфиопиядики хизмитимизгә көп бәрикәт бәрди. Көп қериндашлар пионер болуп хизмәт қилишни башлиди. 2012-жилдин башлап, һәр жили вәз қилғучиларниң 20 проценти пионер болуп хизмәт қилмақта. Униңдин башқа роһий өсүшкә ярдәм беридиған мәктәпләр өткүзүливатиду вә 120дин ошуқ Ибадәт өйи қурулди. 2004-жили Бәйтәл аилиси йеңи бенаға көчти вә Бәйтәлниң қешида Конгресс сарийи селинди. Бу һәммимиз үчүн чоң бәрикәт болди.
Көп жиллар давамида биз Эфиопиядики етиқатдашлар билән йеқин арилишип достлишип кәттуқ. Уларниң көңүл-көкси кәң, көйүмчан еди. Уларни бәк яхши көрүп қалдуқ. Саламәтлигимиз начарлашқанлиқтин, бизни мәркизий Европа филиалиға йөткиди. Бу йәрдә бизгә наһайити яхши ғәмхорлуқ қиливатиду, бирақ биз Эфиопиядики достлиримизни сеғинип жүримиз.
ЙӘҺВА ХУДА ӨСҮМ БӘРДИ
Йәһва Худа Өз ишлирини қандақ гүллитип роһландурғанлиғини өз көзүмиз билән көрдуқ (Кор. 1-х. 3:6, 9). Мәсилән, мән Руандидин Конгоға мис издәп кәлгән адәмләргә вәз қилғанда, Руандида вәз ейтидиғанлар йоқ еди. Һазир болса бу дөләттә 30000дин ошуқ етиқатдашлар бар. 1967-жили Конгода (Киншаса) 6000 вәз ейтқучилар болған. Бүгүнки күндә уларниң сани тәхминән 230000 болуп, 2018-жили Хатириләш мәрасимиға бир миллиондин ошуқ адәм кәлди. Кениядики филиалниң йетәкчилиги астида болған һәммә дөләтләрдики вәз ейтқучиларниң сани 100000дин ашти.
50 жил бурун Йәһва Худа һәр түрлүк қериндашлар арқилиқ пионерлиқ хизмәтни башлишимға ярдәм бәргән еди. Шунчә жил өтсиму, мән техичә уялчақ, бирақ Йәһваға пүтүнләй тайинишни үгәндим. Африкида хизмәт қилип көп нәрсини, мәсилән сәвирчан болуш вә қолда бариға шүкүр қилишни үгәндим. Гейл иккимиз бизгә меһмандостлуқ көрсәткән, қийинчилиқларға бәрдашлиқ бәргән вә Йәһваға пүтүнләй таянған әзиз қериндашларни бәк яхши көримиз. Мән Йәһваға Униң меһрибанлиғи үчүн бәкму миннәтдар. Йәһва Худа хиялимға кирип-чиқмиған бәрикәтләргә ериштүрди (Зәб. 37:4).
a Кейинирәк «Вәзилик хизмитимиз» дәп аталған, һазир «Мәсиһий һаятимиз вә хизмитимиз. Иш дәптири» дәп атилиду.
b «Китавала» сөзи суахили тилида «һөкүмранлиқ қилиш, башқуруш» дегән мәнани билдүриду. Бу сәясий еқим Бельгиядин мустәқил болушни көзлигән еди. Шу еқимниң тәрәпдарлири Йәһва гувачилириниң әдәбиятлирини оқуп, башқиларға тарқитатти. Шуниң билән улар өз сәясий көзқарашлирини, хурапий урп-адәтлири вә әхлақсиз һаят кәчүрүш адитини қоллап-қувәтләш үчүн Муқәддәс китап тәлимлирини бурмилатти.