Бир өмүр Улуқ Устаздин үгинип келиватимиз

АТА-АНАМНИҢ ҮЛГИСИ

1950-жилларниң ахирида ата-анам Италиядин Киндерсли дегән шәһәргә көчүп барди (Саскачеван, Канада). Көп өтмәй, улар һәқиқәтни үгинип, һәқиқәт һаятимиздики әң муһим нәрсигә айланди. Аилимиз билән күн бойи вәз қилаттуқ, шуңа бәзидә мән чақчақ қилип, 8 йешимдин «ярдәмчи пионер» болуп хизмәт қилип кәлгән дәп ейтимән.

Ата-анам бай болмисиму, Йәһваға хизмәт қилиш үчүн көп нәрсиләрдин ваз кечишкә тәйяр болған. Мәсилән, 1963-жили Пасаденадики (Калифорния, АҚШ) хәлиқара конгрессқа қатнишиш үчүн улар нурғун нәрсиләрни сетивәткән. 1972-жили биз итальян тилида сөзләйдиған адәмләргә вәз қилиш үчүн 1000 километр жирақлиқта җайлашқан Канададики Трейл шәһиригә көчүп бардуқ (Британ Колумбияси өлкиси). Дадам дуканда тазилиғучи болуп ишлигән. У бар диққитини Худаға хизмәт қилишқа қаритиш үчүн көпирәк пул тепиштин баш тартқан.

Маңа вә үч қериндишимға көрсәткән яхши үлгиси үчүн ата-анамға бәк миннәтдармән. Улардин Йәһва Худаға хизмәт қилиш һәққидә нурғун нәрсиләрни үгәндим. Улар маңа мән һечқачан унтумайдиған муһим бир нәрсини үгәткән: Худаниң ишини һаятиңда биринчи орунға қойсаң, Йәһва сени һечқачан ташлимайду (Мәт. 6:33).

ТОЛУҚ ВАҚИТЛИҚ ХИЗМӘТНИ БАШЛИШИМ

1980-жили Худаға қизғин хизмәт қилған Дебби дегән чирайлиқ қериндашқа өйләндим. Биз толуқ вақитлиқ хизмәт қилишни халидуқ. Шуңа той қилип, үч айдин кейин Дебби пионер болуп хизмәт қилишни башлиди. Той қилғинимизға бир жил болуп, биз вәз ейтқучилар аз болған кичик җамаәткә көчүп, мәнму пионерлиқ хизмәтни башлидим.

Вақит өтүп, биз чүшкүнлүккә чүшүп, шу йәрдин кетишни қарар қилдуқ. Лекин авал биз районға җавапкар ақсақал билән мәслиһәтләштуқ. У меһрибанлиқ билән сөзләп, удул үзүмизгә мундақ деди: «Қийинчилиқлириңни өзүңлар кәскинләштуруватисиләр. Силәр пәқәт яман нәрсиләргә көңүл бөлүватисиләр. Буниң орниға яхши нәрсиләрни көрүшкә тиришсаңлар, уларни чоқум тапалайсиләр». Биз дәл шундақ мәслиһәткә муһтаҗ болған (Зәб. 141:5). Бу мәслиһәткә әмәл қилип, хизмитимиздики нурғун яхши нәрсиләрни көрүшкә башлидуқ. Мәсилән, җамаитимиздә нурғунлири көпирәк хизмәт қилишни халиған. Уларниң арисида өсмүрләрму, йолдиши Гувачи әмәс қериндашларму болған. Буниңдин муһим савақ алдуқ. Биз яхши нәрсиләрни байқашқа вә Йәһва Худаға тайинип, Униң өз вақтида қийинчилиғимизни һәл қилидиғанлиғиға ишинишкә үгәндуқ (Мика 7:7). Биз қайтидин хошаллиққа еришип, вәзийитимиз өзгәрди.

Биринчи пионерлиқ мәктивимиздики муәллимләр чәт әлдә хизмәт қилған. Улар бизгә сүрәтләрни көрситип, қийинчилиқлири вә бәрикәтлири тоғрилиқ ейтип бәргәндә, миссионер болуп хизмәт қилиш арзуюмиз пәйда болди. Шуңа биз миссионерлиқ хизмәтни башлашқа мәхсәт қойдуқ.

Бу мәхситимизгә йетиш үчүн 1984-жили биз 4000 километр жирақлиқтики Квебекниң французчә сөзләйдиған қисмиға көчүп бардуқ. Бу йәрдә йеңи тилни үгинип, йеңи мәдәнийәткә көнүшимиз керәк еди. Буниңдин башқа, биз пат-пат пулдин қисилаттуқ. Шуңа бәзидә бир деханчи бәрәңгә етизида масақ жиғишқа рухсәт қилатти. Шу вақитларда биз бәрәңгидин башқа һечнемә йемәттуқ. Дебби униңдин хилму-хил тәмлик таамларни етишни үгинивалди. Буниңға қаримастин, қийинчилиқларға хошаллиқ билән бәрдашлиқ бәрдуқ. Буниңдин башқа, биз өз көзүмиз билән Йәһваниң бизгә ғәмхорлуқ қилғанлиғини көрдуқ (Зәб. 64:10).

Бир күни бизгә туюқсиз Бәйтәлдин телефон қилди. Бизни Канададики филиалда хизмәт қилишқа чақирди. Бәйтәлгә чақирилғинимизға бир тәрәптин хошал болсақ, башқа тәрәптин көңлүмиз азирақ йерим болди. Чүнки буниңдин авал биз Гилиад мәктивигә илтимас толтурған едуқ. Шундақ болсиму, тәклипни қобул қилдуқ. Бәйтәлгә кәлгәндә, биз филиал комитетиниң әзаси болған Кеннет Литтл бурадәрдин: «Бизни Гилиад мәктивигә чақирип қалсичу?»— дәп соридуқ. Шу чағда у: «Башқа кәлгәндә көрәрмиз»,— дәп җавап бәрди.

Бир һәптидин кейинла бизни Гилиад мәктивигә чақирди. Биз қайсисини таллашни билмәй қалдуқ. Кеннет бурадәр бизгә мундақ деди: «Мәйли қандақ қарар қилсаңларму, бәзидә “башқичә қарар қилсақ тоғра болаттимекин” дәп ойлап қалисиләр. Бу йәрдә натоғра қарар йоқ. Йәһва Худа һәрқандақ қараримизға бәрикәт берәләйду». Биз Гилиад мәктивигә тәклипни қобул қилип, жиллар өтүп, Кеннет бурадәрниң сөзлириниң җени бар екәнлигигә көз йәткүздуқ. Кейин бизму тәшкилаттики икки вәзипиниң бирини таллашқа тоғра кәлгән қериндашларға униң сөзлирини ейтип берәттуқ.

МИССИОНЕРЛИҚ ХИЗМИТИМИЗ

1987-жилниң апрель ейида Бруклинда (Нью-Йорк) өткүзүлгән Гилиад мәктивиниң 83-синипидики 24 оқуғучиниң арисида болушқа интайин хошал болдуқ. Бизгә Юлиссис Гласс вә Джек Редфорд бурадәрләр тәлим бәргән. Көзүмизни жумуп ачқичә, бәш ай өтүп, 1987-жилниң 6-сентябрь күни мәктәпни пүтәрдуқ. Биз Жон вә Мари Гуд дегән әр-аял билән биллә Гаитиға тәйинләндуқ.

1962-жили Гаитидин ахирқи миссионерлар депорт қилинғандин бери, бу дөләткә башқа миссионерлар әвәтилмигән. Гилиад мәктивини пүтүрүп, үч һәптидин кейин биз Гаитиниң тағлиқ райондики җамаәттә хизмәт қилишни башлидуқ. Бу җамаәттә 35 қериндаш бар еди. Биз яш вә тәҗрибисиз болдуқ һәм миссионерлиқ өйдә ялғуз яшидуқ. Бу йәрдики адәмләр интайин кәмбәғәл вә нурғунлири саватсиз болған. Гаитида миссионер болуп хизмәт қилғанда, бирнәччә қетим қуюнтаз көтирилгән. Шундақла сәясий мәсилиләр сәвәвидин аччиқланған йәрлик турғунлар намайишларға чиқип, һөкүмәтни ағдурушқа урунған.

Биз Гаитидики садиқ қериндашлардин көп нәрсиләргә үгәндуқ. Улар дайим шат-хорам болуп жүрәтти. Қийинчилиқлири көп болсиму, улар Йәһва Худани вә вәз хизмитини интайин яхши көргән. Бир яшанған қериндишимиз хәт тонумиған болсиму, 150тин ошуқ айәтләрни ядқа билгән. Шунчилик қийниливатқан адәмләрни көргәндә, биз уларға хуш хәвәрни ейтип, Худа Падишалиғи инсанларниң һәммә қийинчилиқлирини һәл қилалайдиғанлиғини ейтип беришни халидуқ. Гаитиға әнди кәлгәндә Муқәддәс китапни үгәнгән кишиләр һазир пионерлар, мәхсус пионерлар вә ақсақаллар болуп хизмәт қилғанлиғини көрүш бизни интайин хошал қилиду.

Гаитида мән Тревор исимлиқ яш мормон миссионери билән тонушуп, биз бирнәччә қетим Муқәддәс китап тоғрилиқ сөзләштуқ. Бирнәччә жилдин кейин униңдин күтмигән бир хәтни алдим: «Алдимизда келиватқан конгресста мән чөмдүрүлүштин өтүмән. Мән Гаитиға қайтип, бурун мормон миссионери болуп хизмәт қилған йәрләрдә мәхсус пионер болуп хизмәт қилиш арминим бар». Аяли иккиси шу мәхсәткә йәтти.

АВАЛ ЕВРОПИҒА, КЕЙИН АФРИКИҒА

Бизни Европидики бурун паалийитимиз чәкләнгән бир дөләткә тәйинлигән. 1992-жили биз Словенияниң пәйтәхти болған Люблянаға кәлдуқ. Бу шәһәр ата-анам чоң болған йәрдин жирақ әмәс еди. Шу чағда сабиқ Югославия территориясидә техичә уруш болувататти. Бу райондики паалийитимизни Венадики (Австрия) филиал вә Загреб (Хорватия) билән Белградтики (Сербия) офислар башқурған. Әнди һәрбир дөләттә өз алдиға алайтән филиал пәйда болди.

Шуңа бизгә йеңи тил вә мәдәнийәтни үгинишкә тоғра кәлди. Йәрликләр пат-пат «Е́зик е те́жик» яки «тилимиз қийин» дәп ейтатти. Бу растинла шундақ еди. Тәшкилаттики өзгиришләрни тәйярлиқ билән қобул қилидиған садиқ қериндашлиримизни интайин қәдирлидуқ вә Йәһва Худа уларға бәрикәт бәргәнлигини көрдуқ. Йәһваниң һәммини меһрибанлиқ билән өз вақтида түзитидиғанлиғиға көзүмиз йәнә бир қетим йәтти. Словениядә нурғун йеңи нәрсиләрни үгәндуқ вә бурун үгәнгәнлиримиз бу йәрдә дуч кәлгән қийинчилиқларға бәрдашлиқ беришимизгә ярдәм бәрди.

Бирақ һаятимизда йәнә бир өзгириш болди. 2000-жили бизни ғәрбий Африкидики Кот-д’Ивуарға тәйинлиди. Лекин ички уруш сәвәвидин 2002-жилниң ноябрь ейида бизни Сьерра-Леонеға әвәтти. У йәрдә 11 жил давамлашқан ички уруш әндила тохтиған еди. Кот-д’Ивуарни ташлап кетишни қиймай қалдуқ. Шундақ болсиму, бу йәрдә үгәнгән савақлиримиз хошаллиғимизни сақлап қелишқа ярдәм бәргән.

Биз һәқиқәтни үгәнгүси кәлгән адәмләргә вә көйүмчан қериндашлиримизға көңүл бөлүшкә тириштуқ. Узун жиллар давамлашқан уруш сәвәвидин кәмбәғәл болсиму, улар қолида бар билән бөлүшкиси кәлгән. Бир қериндишимиз Деббиға бәзи кийимләрни бәрмәкчи болди. Авал Дебби уни елишни халимиған. Шуңа қериндишимиз уни көндүрмәкчи болуп, мундақ дегән: «Уруш вақтида башқа дөләтләрдики қериндашлар бизгә ярдәм бәргән. Әнди бизму ярдәм беридиған вақит кәлди». Улардин үлгә елишқа мәхсәт қойдуқ.

Вақит өтүп, биз Кот-д’Ивуарға қайтип кәлдуқ. Амма сәясий мәсилиләр сәвәвидин у йәрдә йәнә бир қетим қозғилаң болди. Шу сәвәптин, 2004-жилниң ноябрь ейида бизни вертолет билән елип кәтти. Һәрбиримиз пәқәт 10 килограммлиқ сумка алалидуқ. Биз француз һәрбий базида қонуп, әтигәндә Швейцариягә учуп кәттуқ. Йерим кечидә Бәйтәлгә йәткинимиздә, бизни филиал комитетиниң әзалири, хизмәт маһаритини ашуруш мәктивиниң муәллимлири вә уларниң аяллири бағрини кәң ечип қарши алди. Улар бизгә иссиқ тамақни вә нурғун шоколадларни тәйярлиғанлиғини көргәндә, уларниң иссиқ меһир-муһәббитини һис қилдуқ.

Бизни вақитлиқ Ганаға тәйинләп, қозғилаңлар пәсәйгәндин кейин Кот-д’Ивуарға қайттуқ. Биз бу йәргә вақитлиқ тәйинләнгәндә вә бирдин қечишқа тоғра кәлгәндә, қериндашлиримиз бизни меһрибанларчә қоллап-қувәтләп кәлгән. Худа хәлқиниң арисидики меһир-муһәббәт адәттики нәрсә болсиму, Дебби иккимиз униңға һечқачан сәл қаримаслиққа қарар қилдуқ. Һәтта шу қалаймиқан вақитлардиму биз көп муһим нәрсиләрни үгәндуқ.

ОТТУРА ШӘРИҚҚӘ БЕРИШИМИЗ

2006-жили бизгә Баш идаридин Оттура шәриқтә хизмәт қилисиләр дегән хәт кәлди. Бу йәрдиму йеңи тил вә мәдәнийәтни үгиниш пурситимиз болуп, йеңи синақларға дуч кәлдуқ. Дин вә сәясәт сәвәвидин нурғун қийинчилиқлар болған бу йәрдә көп нәрсиләрни үгинишимиз керәк еди. Биз һәрхил тилларда сөзләйдиған қериндашларниң арисидики инақлиқни көрдуқ, чүнки улар тәшкилатимиз бәргән көрсәтмиләргә бойсунған. Биз аилә әзалири, хизмәтдашлири, синипдашлири вә хошнилириниң бесимиға җасурлуқ билән бәрдашлиқ бәргән әзиз қериндашлиримизни интайин баһалидуқ.

2012-жили биз Тель-Авивта (Израиль) өткүзүлгән мәхсус конгрессқа қатнаштуқ. Худаниң хәлқи бу йәрдә 33-жилниң Әллигинчи күн байримидин башлап мунчә көп адәм болуп жиғилмиған. Бу һәқиқәтән унтуғисиз бир вақиә болған!

Шу жиллири бизни паалийитимиз мәнъий қилинған бир дөләткә әвәткән. Биз бәзи әдәбиятлиримизни алдуқ, вәз хизмитигә қатнаштуқ вә кичик топларда өткүзүлгән конгрессларға қатнаштуқ. Қешимиздики бирнәччә қериндаш билән еһтиятчанлиқ билән жүргәнликтин, өп-чөримиздә нурғун қуралланған әскәрләр болсиму, өзүмизни бехәтәр һис қилдуқ.

АФРИКИҒА ҚАЙТИШИМИЗ

2013-жили бизгә тамамән башқа бир вәзипә тапшурулди. Биз Киншасадики (Конго) филиалға тәйинләндуқ. Конго тәбиити интайин чирайлиқ чоң дөләт болсиму, у намратчилиқ вә нурғун урушлардин баш көтәрмигән. Бешида «биз Африкида яшап баққанғу, Конгода қийинчилиқлар болмайду» дәп ойлиған едуқ. Лекин техи көп нәрсигә үгинишимиз керәкти. Болупму йоллар вә көрүкләр болмиған районларға беришқа тоғра кәлгәндә, хизмитимиздә иҗабий нәрсиләрни көрүшкә тириштуқ. Ихтисадий қийинчилиқларға қаримастин, йәрлик қериндашлар дайим хошал болуп жүргән, вәз хизмитини яхши көргән вә һәрқачан учришишларға вә конгрессларға қатнишишқа күч салған. Йәһва вәз қилишимизға ярдәм берип, бу ишни бәрикәтлигәнликтин, барғансири көп адәмләрниң һәқиқәтни қобул қилғанлиғини өз көзүмиз билән көрдуқ. Конгода хизмәт қилғанда, нурғун муһим савақларни үгәндуқ вә аилимиздәк йеқин болуп кәткән йеңи достлиримиз пәйда болди.

2017-жилниң ахирида вәзипимиз қайтидин өзгирип, җәнубий Африкиға тәйинләндуқ. Бу биз хизмәт қилған филиаллардин әң чоңи болған вә бу йәрдә Бәйтәлдики тапшуруқлиримизму өзгәрди. Бу йәрдиму биз көп йеңи нәрсиләргә үгәндуқ вә бурун үгәнгәнлиримиз йеңи тапшуруғимизни орунлашқа ярдәм бәрди. Нурғун жиллар давамида садиқ хизмәт қилип келиватқан қериндашлиримизни интайин яхши көрүмиз. Миллитимиз вә мәдәнийитимиз охшимисиму, һәммимиз бир аилидәк өм хизмәт қиливатқанлиғини көрүш немә дегән әҗайип! Худаниң хәлқи йеңи шәхскә кийинип, Муқәддәс китап принциплирини қоллинишқа тиришиватқанлиқтин, улар Йәһва Худаниң мол бәрикитигә еришмәктә.

Жиллар давамида Дебби иккимиз нурғун қизиқ вәзипиләрни орунлидуқ, һәр түрлүк мәдәнийәтләргә көндуқ вә йеңи тилларни үгәндуқ. Бу асан болмисиму, биз Йәһва Худаниң тәшкилати вә қериндашлар арқилиқ көрсәткән садиқ меһир-муһәббәтни һис қилдуқ (Зәб. 144:2). Толуқ вақитлиқ хизмәттә үгәнгәнлиримиз Йәһваға техиму яхши хизмәт қилишимизға ярдәм бәрди.

Ата-анамниң тәлим-тәрбийиси, әзиз аялим Деббиниң қоллап-қувәтлиши вә дунияниң җай-җайлиридики қериндашлиримниң әҗайип үлгиси үчүн интайин миннәтдармән. Аялим иккимиз кәлгүсидиму давамлиқ Улуқ Устазимиздин үгинишкә қәтъий қарар қилдуқ.