Мәслиһәтни қандақ бәрсиңиз болиду?

1. Ким вә немә үчүн мәслиһәт бериши керәк? Чүшәндүрүп бериң.

СИЗ башқиларға мәслиһәт беришни яхши көрәмсиз? Бәзиләр үчүн бу асан болуши мүмкин. Йәнә бирлири болса, башқиларға мәслиһәт бериштин тартиниду яки бу улар үчүн бирқисма. Мәйли қандақ болсун, бәзидә һәммимизниң башқиларға мәслиһәт беришимизгә тоғра келиду. Немә үчүн? Чүнки Әйса Мәсиһ униң әгәшкүчилири бир-биригә меһир-муһәббәт көрситиш арқилиқ тонулиду дегән (Йоһ. 13:35). Буниң бир йоли — керәк болғанда етиқатдашлиримизға мәслиһәт бериш. Худаниң Сөзидә ейтилғандәк, башқиларға «сәмимий мәслиһәт» бәрсәк, достлуғимиз чоңқур йилтиз тартиду (Пәнд н. 27:9).

2. Ақсақаллар немә қилиши керәк вә немә үчүн? («Һәптә оттурисидики учришишта мәслиһәт бериш» намлиқ рамкиғиму қараң.)

² Болупму ақсақаллар башқиларға яхши мәслиһәтләрни бериши керәк. Йәһва Худа Әйса Мәсиһ арқилиқ бу әр кишиләргә җамаәткә ғәмхорлуқ қилишни тапшурған (Пет. 1-х. 5:2, 3). Ақсақаллар нутуқ ейтип, Муқәддәс китаптин мәслиһәтләрни бәргәндә бизниң ғемимизни йәйдиғанлиғини көрситиду. Шундақла биз ярдәмгә муһтаҗ болғанда, улар бизгә мәслиһәт берәләйду. Буниңдин башқа, ақсақаллар Йәһва Худадин жирақлишип қалған қериндашларға җамаәткә қайтип келишкә ярдәм бериду. Ақсақаллар вә һәммимиз башқиларға қандақларчә мәслиһәт берәләймиз?

3. а) Башқиларға яхши мәслиһәт беришни қандақ үгинәләймиз? (Йәшая 9:6; «Мәслиһәт бериштә Әйсадин үлгә елиң» намлиқ рамкиғиму қараң.) ә) Бу мақалидә немиләрни муһакимә қилимиз?

³ Яхши мәслиһәт беришни Муқәддәс китаптики бәзи кишиләрниң үлгисидин үгинәләймиз. Әйса Мәсиһ һәрқачан әң яхши мәслиһәтләрни бәргән. Муқәддәс китапта у һәтта «Әҗайип мәслиһәтчи» дәп аталған (Йәшая 9:6ни оқуң). Бу мақалидә бирси биздин мәслиһәт сориғанда немә қилишимиз керәклигини көрүп чиқимиз. Шундақла соримисиму мәслиһәт беришимиз керәк болғанда немә қилалайдиғанлиғимизни муһакимә қилимиз. Биз йәнә өз вақтида вә тоғра усулда мәслиһәт беришниң муһимлиғини көрүп чиқимиз.

БИРСИ БИЗДИН МӘСЛИҺӘТ СОРИҒАНДА

4, 5. Бирси биздин мәслиһәт сориғанда, авал немә тоғрилиқ ойлинишимиз керәк? Мисал кәлтүрүң.

⁴ Достуңиз сизгә ишәш қилип, мәслиһәт сориғанда, сиз өзүңизни хошал һис қилишиңиз мүмкин. Шуңа униңға дәрру ярдәм беришни халайдиғансиз. Лекин авал өзүңиздин сорисиңиз болиду: «Достумға яхши мәслиһәт бериш үчүн йетәрлик билимим яки тәҗрибәм барму?» Гайида ярдәм беришниң әң яхши усули — мәслиһәт бәрмәслик. Буниң орниға, әң яхшиси достуңизни бу мавзуни вә вәзийәтни яхши билидиған бирсидин мәслиһәт сорашқа дәвәт қилиш.

⁵ Бир мисални көрүп чиқайли. Йеқин достуңиз қаттиқ ағрип қалди дәйли. У сизгә өзиниң һәр түрлүк давалиниш усуллирини тәтқиқ қилишқа башлиғанлиғини ейтиду. Кейин болса у сиздин: «Сизниңчә қайси усул әң яхши?»— дәп сорайду. Лекин сизгә давалиниш усуллириниң бири яқсиму, сиз дохтур әмәс. Шундақ вәзийәттә достуңизға берәләйдиған әң яхши ярдимиңиз — кесилини сақайталайдиған тәҗрибилик дохтурни тепишқа ярдәм бериш.

6. Немә үчүн мәслиһәт беришкә алдиримисақ яхши?

⁶ Бәзидә мән бу мавзуни убдан билимән дәп ойлисақму, әң яхшиси мәслиһәт беришкә алдиримаслиқ. Пәнд-нәсиһәтләр 15:28дә: «Һәққаний [яки дана адәм]. . . ойлап, җавап бериду»,— дәп йезилған. Шуңа гәрчә мән немә ейтишини билимән дәп ойлисақму, авал издинип, дуа қилип, қандақ мәслиһәт бериш тоғрилиқ ойлинип бақсақ, яхширақ болиду. Шу чағда бәргән мәслиһитимиз Йәһва Худаниң көзқаришиға маслишидиғанлиғиға техиму ишәнчлик болимиз. Натан пәйғәмбәрниң мисалини көрүп бақайли.

7. Натан пәйғәмбәрниң мисалидин қандақ савақ алдиңиз?

⁷ Давут падиша Натан пәйғәмбәргә Йәһва Худа үчүн Ибадәтхана селишни халайдиғанлиғи тоғрилиқ ейтқан. Натан униңға дәрру: «Көңлүңдики һәммә нәрсини қил»,— дәп җавап бәргән. Лекин бу Йәһваниң ирадиси болмиған. Мәслиһәт бериштин авал, Натан Давутниң немә қилиши керәклиги тоғрилиқ Йәһва Худадин сориши керәк еди (Тар. 1-яз. 17:1—4). Бу вақиәдин көргинимиздәк, бирси биздин мәслиһәт сориғанда, биз «сөзләшкә алдиримайдиған» болушимиз керәк (Яқуп 1:19).

8. Мәслиһәт бериштин авал пухта ойлинишимиз керәклигиниң йәнә бир сәвәви немә?

⁸ Мәслиһәт беришкә алдиримай, авал яхши ойлинишимиз керәклигиниң йәнә бир сәвәви бар. Әгәр бирсиниң бизниң мәслиһитимиз бойичә чиқарған қарари яман ақивәткә әкәлсә, буниңға бизму әйиплик болимиз. Көргинимиздәк, мәслиһәт бериштин авал пухта ойлинишимиз наһайити муһим.

СОРИМИҒАН ЧАҒДА МӘСЛИҺӘТ БЕРИШ

9. Мәслиһәт бериштин авал ақсақаллар немигә көз йәткүзүши керәк? (Галатилиқларға 6:1)

⁹ Бәзидә ақсақалларға һәрикәт қилип, хаталиқни өткүзгән қериндашқа нәсиһәт беришкә тоғра келиду (Галатилиқларға 6:1ни оқуң). Шундақ қериндаш ахирида еғир гунаға әкелидиған әқилсиз қарарларни чиқириватқан болуши мүмкин. Ақсақалларниң мәхсити — қериндашқа мәңгү һаятқа апиридиған йолда турушиға ярдәм бериш (Яқуп 5:19, 20). Лекин униңға мәслиһәт бериштин авал, ақсақаллар у һәқиқәтән яман бир ишни қилғанлиғиға көз йәткүзүши керәк. Ақсақаллар бирси уларниңкидин пәриқлинидиған қарар чиқарса, бу Йәһваға яқмайдиған бир иш дәп ойлимайду (Рим. 14:1—4). Лекин улар бирәр қериндашниң Йәһва Худа билән болған мунасивитини бузалайдиған бир ишни қилип қойғанлиғини билсә, униңға қандақ мәслиһәт берәләйду?

10—12. Уни соримиған қериндашқа мәслиһәт бәргәндә ақсақал немә қилиши керәк? (Рәсимләргиму қараң.)

¹⁰ Ақсақаллар үчүн соримиған бирсигә мәслиһәт бериш қийин болуши мүмкин. Немә үчүн? Әлчи Паул ейтқандәк, шу қериндаш хата иш қилғанлиғини өзи чүшәнмәслиги еһтимал. Шуңа униңға мәслиһәткә қулақ селиш оңайирақ болуши үчүн ақсақаллар бәзи ишларни қилалайду.

¹¹ Соримиған кишигә мәслиһәт беришни қаттиқ йәрдә өсүмлүк өстүрүш билән селиштурушқа болиду. Дехан уруқ териштин авал йәрни һайдайду. Бу йәрни юмшитип, уни уруқ теришқа тәйярлайду. Андин кейин уруқ терийду. Әң ахирида у өсүмлүк үнүши үчүн йәрни суғириду. Шуниңға охшаш, қериндашниң мәслиһәткә қулақ селиши оңайирақ болуши үчүн, ақсақал бәзибир нәрсиләрни қилалайду. Мәсилән, у қолайлиқ вақитни күтүп, қериндашқа униң үчүн әнсирәватқанлиғини вә униңға ейтидиған гепи бар екәнлигини ейталайду. Әгәр башқилар ақсақални меһрибан вә көйүмчан адәмдәк билсә, уларға униң мәслиһитигә қулақ селиш асанирақ болиду.

¹² Ақсақал хаталиқ өткүзгән қериндашқа һәммимиз гунакар вә бәзидә мәслиһәткә муһтаҗ екәнлигимизни әсләтсә, униң мәслиһитигә қулақ селиш анчә қийин болмайду (Рим. 3:23). Ақсақал қериндашқа һөрмәт көрситип, мулайимлиқ билән Муқәддәс китаптин айәтләрни көрситип, қандақ хаталиқ өткүзгәнлигини чүшинишигә ярдәм бериду. Қериндаш өзиниң хаталиқ өткүзгәнлигини етирап қилғанда, ақсақал униңға аддий сөзләр билән вәзийәтни түзитиш үчүн немиләрни өзгәртиш керәклигини ейтиду. Ақсақал сөһбәтниң ахирида қериндашни чин жүрәктин махтап, униң билән биллә дуа қилса болиду (Яқуп 5:15).

13. Ақсақал қериндашниң униң мәслиһитини тоғра чүшәнгәнлигигә қандақ көз йәткүзәләйду?

¹³ Бәзидә сиз бирсигә мәслиһәт бәргәндә, у сиз дегән нәрсини башқичә аңлап қелип, сизни натоғра чүшинип қелиши мүмкин. Ақсақаллар қериндаш уларниң мәслиһитини тоғра чүшиниши үчүн немә қилалайду? Өз ойини тоғра йәткүзүш үчүн у орунлуқ соалларни қоялайду (Вәз 12:11). Шундақ қилип, ақсақал қериндашниң мәслиһәтни тоғра чүшәнгәнлигигә вә уни қандақ қоллинишни билидиғанлиғиға көз йәткүзәләйду.

ӨЗ ВАҚТИДА ВӘ ТОҒРА УСУЛДА МӘСЛИҺӘТ БЕРИШ

14. Немә үчүн аччиқланған чағда мәслиһәт бәрмәслигимиз керәк?

¹⁴ Биз намукәммәл болғанлиқтин, башқиларниң көңлини ағритидиған бир нәрсини қилип қоюшимиз яки ейтип қоюшимиз мүмкин (Кол. 3:13). Муқәддәс китапта һәтта бирси бизни аччиқландуридиған бир нәрсә қилиши яки ейтиши мүмкин екәнлиги йезилған (Әфәс. 4:26). Лекин биз аччиқланғанда башқиларға мәслиһәт бәрмәслигимиз керәк. Немә үчүн? «Чүнки инсанниң ғәзиви Худаниң һәққанийлиғиға елип кәлмәйду» (Яқуп 1:20). Әгәр биз аччиқланған чағда мәслиһәт бәрсәк, вәзийәтни техиму кәскинләштүрүшимиз еһтимал. Әлвәттә, бизни аччиқландурған кишигә ой-пикримизни вә һис-туйғулиримизни билдүрсәк болиду. Лекин униң билән сөзлишиштин авал аччиғимизни бесивелишимиз лазим. Биз Аюпқа яхши мәслиһәт бәргән Елиһудин үгинәләймиз.

15. Елиһудин қандақ савақ алалаймиз? (Рәсимгиму қараң.)

¹⁵ Аюп бирнәччә күн давамида сахта достлириниң әйиплиридин өзини ақлашқа тиришқан. Елиһу болса, Аюпни сәвир-тақәт билән тиңшап олтарған. Лекин Аюп өзүмни ақлаймән дәп Йәһва Худа тоғрилиқ натоғра нәрсиләрни ейтқанлиқтин, Елиһу униңға аччиқланған. Шундақ болсиму, Елиһу Аюпниң сөзини бөлмәй, униң көңлидики бар сөзләрни ейтип болғандин кейинла мулайимлиқ вә һөрмәт билән мәслиһәт бәргән (Аюп 32:2; 33:1—7). Биз Елиһуниң үлгисидин муһим бир савақни үгинәләймиз. Мәслиһәтни аччиқланмай, әксинчә меһир-муһәббәт вә һөрмәт билән беришимиз керәк (Вәз 3:1, 7).

МӘСЛИҺӘТ БЕРИШНИ ВӘ ҚОБУЛ ҚИЛИШНИ ДАВАМЛАШТУРУҢ

16. Зәбур 32:8-айәттин немини үгинәләймиз?

¹⁶ Бу мақалиниң асасий айити: «Саңа нәзәр селип, мәслиһәт беримән» (Зәбур 32:8ни оқуң, ЙД). Бу айәттин көргинимиздәк, Йәһва Худа дайим бизгә яр-йөләк болиду. У бизгә мәслиһәт берип, шундақла Униңға әмәл қилишимизға ярдәм беришни вәдә қилған. Бизму Йәһва Худани үлгә қилалаймиз. Башқиларға мәслиһәт беришимизгә тоғра кәлсә, биз давамлиқ уларға илһам-мәдәт берип, дана қарарларни чиқиришиға ярдәм берәләймиз.

17. Ақсақаллар бизгә Муқәддәс китапқа асасланған мәслиһәтләрни бәргәндә, қандақ һис-туйғуда болимиз? (Йәшая 32:1, 2)

¹⁷ Һазирқи адәттин ташқири қийин вақитларда биз мәслиһәт беришкә вә башқиларниң мәслиһитигә қулақ селишқа интайин муһтаҗ (Тим. 2-х. 3:1). Ениқ вә Муқәддәс китапқа асасланған нәсиһәтләрни беридиған ақсақаллар «қурғақ йәрдики сулар» булақлириға охшаш (Йәшая 32:1, 2ни оқуң). Биз қулиғимизға хуш яқидиған әмәс, керәклик нәсиһәтни берәләйдиған достлиримизға интайин миннәтдар. Уларниң сөзлири худди «күмүч қачилардики алтун» алмилардәк (Пәнд н. 25:11). Шуңа келиңлар, яхши мәслиһәтни беришни вә қобул қилишни давамлиқ үгинәйли.