Йәһва азап-оқубәт чәккәнләргә тәсәлли берип, җенини арам тапқузиду. Рәһим-шәпқәтлик болуп, башқиларға тәсәлли бериштә Йәһвани қандақ үлгә қилалаймиз? Ундақ қилишниң бир усули — бәзи гөзәл пәзиләтләрни йетилдүрүш. Бу қайси пәзиләтләр? Һәр күни бир-биримизгә сөйгү-муһәббәт көрситип, давамлиқ «тәсәлли беришимизгә» немә ярдәм бериду? (Сал. 1-х. 4:18). Биз қериндашларға ич ағритип, уларни яхши көрүп, меһрибан болушимиз керәк (Кол. 3:12; Пет. 1-х. 3:8). Бу пәзиләтләр бизгә қандақ ярдәм бериду? Биз қериндашларға һисдашлиқ қилип, уларға сәмимий көйүнсәк, улар қийинчилиқларға учриғанда тәсәлли бәрмәй туралмаймиз. Худди Әйса ейтқандәк, «адәмниң қәлбидә немә толуп ташқан болса еғиздин шу чиқиду. Яхши адәм өз яхши ғәзнисидин яхши нәрсиләрни чиқириду. Яман адәм яман ғәзнисидин яман нәрсиләрни чиқириду» (Мәт. 12:34, 35, КТ). Муһтаҗлиқта қалған қериндашлиримизға илһам-мәдәт бериш — уларға сөйгү-муһәббитимизни көрситишиниң муһим бир йоли. w23.11 10-б., 10, 11-абз.

Әгәр Муқәддәс китаптики бәшарәтләрни чүшәнмәкчи болсақ, ярдәм соришимиз керәк. Мәсилән, мундақ бир вәзийәтни тәсәввур қилиң: сиз натонуш җайға сәяһәткә бардиңиз. Бирақ сәяһәткә биллә барған достуңиз бу җайни вә һәрбир йол қәйәргә елип баридиғанлиғини ениқ билиду. Сиз җәзмән шундақ дост билән биллә сәяһәткә барғиниңиздин интайин хошал болисиз. Худди мошуниңға охшаш, Йәһва бизниң қайси заманда яшаватқанлиғимизни вә алдимизда немә ишларниң йүз беридиғанлиғини ениқ билиду. Шуңа, бәшарәтләрни чүшиниш үчүн кәмтәрлик билән Йәһвадин ярдәм соришимиз керәк (Дан. 2:28; Пет. 2-х. 1:19, 20). Көйүмчан ата-аниға охшаш, Йәһва Худа пәрзәнтлириниң гөзәл келәчиги болушини халайду (Йәр. 29:11). Амма инсаний ата-аниға охшимайдиған йери, Йәһва келәчигимиз тоғрисида һәммә нәрсидин толуқ хәвәрдар. Муқәддәс Язмилардики бәшарәтләр арқилиқ У бизгә келәчәктә йүз беридиған муһим иш-вәқиәләрни алдин-ала билдүргән (Йәшая 46:10). w23.08 8, 9-б., 3, 4-абз.

Худа инсанийәтниң барлиқ қийинчилиқлирини һәл қилиш үчүн Әйсаға күч бәргән. Һәзрити Әйса өз мөҗүзилири арқилиқ биз йеңәлмәйдиған қийинчилиқларни йеңәләйдиғанлиғини нәмаян қилған. Мәсилән, у бизни инсанийәтниң қийинчилиқлири, йәни мирас алған гуна вә униң тәсиридин, кесәлликтин вә өлүмдин пүтүнләй азат қилиш күч-қудритигә егә (Мәт. 9:1—6; Рим. 5:12, 18, 19). Униң көрсәткән мөҗүзилири униң һәрхил кесәлликләрни давалалайдиғанлиғи, һәтта өлгәнләрни тирилдүрәләйдиғанлиғини испатлиған (Мәт. 4:23; Йоһ. 11:43, 44). Униңдин башқа, униң шиддәтлик боран-чапқунларни тизгинләш вә адәмләрни яман роһлардин қутқузуш күчи бар (Марк 4:37—39; Луқа 8:2). Йәһваниң бундақ қудритини Өз Оғлиға бәргәнлигини билиш һәқиқәтән кишиниң көңлини хатирҗәм қилиду. Худа Падишалиғи келәчәктә вәдә қилған гөзәл ишларни чоқум әмәлгә ашуриду. Әйса Мәсиһ йәр йүзидә яшиғанда көрсәткән мөҗүзиләр униң келәчәктә асмандики Худа Падишалиғиниң Падишаси сүпитидә техиму улуғирақ ишларни қилидиғанлиғини үгитиду. w23.04 3-б., 5—7 абз.