Август

Жуқуридики айәттики икки муһим нуқтиға диққәт қилиң: 1) Адил киши қийинчилиқларға дуч келиду. 2) Йәһва бизни синақлардин қутқузиду. Қандақ? Униң бир йоли — Йәһва бу дуниядики һаятимизда йүз бериватқан ишларға тоғра көзқарашта болушимизға ярдәм бериду. Яратқучимиз Униңға хизмәт қилип, хошаллиққа еришидиғанлиғимиз һәққидә вәдә бәргән. Шундақтиму, У һазир қийинчилиқлардин хали турмуш кәчүрүшимизгә капаләт бәрмәйду (Йәшая 66:14). У бизни диққитимизни келәчәккә, йәни мәңгү шат-хорам һаят кәчүридиған вақитқа қаритишқа дәвәт қилиду (Кор. 2-х. 4:16—18). Һазирниң өзидә болса, һәр күни диққитимизни Униңға хизмәт қилишқа қаритишимизға ярдәм бериду (Йәр. ж. 3:22—24). Муқәддәс китап заманидики вә бүгүнки күндики Йәһваға садиқ хизмәт қилғучиларниң үлгисидин немиләрни үгинәләймиз? Күтмигән қийинчилиқларға дуч келишимиз мүмкин. Амма Йәһваға таянсақ, У һемишә бизни қоғдайду (Зәб. 55:22). w23.04 14, 15-б., 3, 4-абз.

Биз Йүсүп билән Мәрийәмниң мисалидин үлгә алалаймиз. Қийин болсиму, улар һөкүмәткә бойсунушқа тәйяр болған (Луқа 2:1—6). Рим императори Авғуст пухраларни туғулған шәһиригә қайтип, нопус тизимлитиш тоғрилиқ буйруқ чиқарған еди. Шу вақитта Мәрийәмниң һамилдар болғиниға тоққуз ай болған еди. Йүсүп билән Мәрийәм Бәйтләһәмгә сәпәр қилишқа мәҗбур болған. Улар тағлиқ егиз-пәс йолларни бесип, 150 километр сәпәр қилиши керәк еди. Әшу сәпәр болупму Мәрийәм үчүн интайин қолайсиз болған. Улар Мәрийәмниң вә қосиғидики балиниң бехәтәрлигидин әнсиригән болуши мүмкин. Әгәр сәпәр қиливатқанда толғиғи тутуп қалсичу? Униң қосиғида келәчәктики Мәсиһ бар еди. Бу уларниң һөкүмәткә бойсунмаслиғи үчүн баһанә сәвәп болаламти? Йүсүп билән Мәрийәм бу вәзийәтләрниң һечқайсиниң уларниң қанунға бойсунмаслиғиға сәвәп болушиға йол қоймиған. Йәһва уларниң итаәтчанлиғини бәрикәтлигән. Мәрийәм Бәйтләһәмгә бехәтәрлик йетип келип, сағлам бовақни туғди. Һәтта бу Муқәддәс китаптики бәшарәтниң әмәлгә ешишиға ярдәм бәргән (Мика 5:2). w23.10 8-б., 9-абз.; 9-б., 11, 12-абз.

Әгәр учришишларда қол көтирип җавап бериштин қорқсиңиз, немә қилсиңиз болиду? Сизгә яхши тәйярлиқ қилиш ярдәм берәләйду (Пәнд н. 21:5). Үгинидиған мәзмунларни яхширақ чүшәнсиңиз, қол көтиришкә һәрқачан тәйяр болалайсиз. Шундила җавап бериш сизгә қийин туюлмайду (Пәнд н. 15:23; 17:27). Лекин, җаваплириңиз қисқа болсун. Өз сөзлириңиз билән қисқа җавапларни бериш арқилиқ яхши тәйярлиқ қилғанлиғиңизни вә үгинидиған мәзмунларни ениқ чүшәнгәнлигиңизни көрситәләйсиз. Мошу мәслиһәтләрниң бәзилирини синап баққандин кейин, йәнила бир яки икки қетимдин көпирәк җавап бериштин әнсирисиңизчу? Шуниңға ишиниңки, Йәһва қолуңиздин кәлгәнни қилғиниңизни қәдирләйду (Луқа 21:1—4). Әң яхшисини бериш һәргизму қолумиздин кәлмәйдиған ишни қилишини билдүрмәйду (Флп. 4:5). Өзүңизниң немә қилалайдиғанлиғиңизни ениқ көрүп йетип, андин бир мәхсәт қоюң вә көңүл хатирҗәмлигиңиз үчүн дуа қилиң. Дәсләптә қисқа бир җавап бериш үчүн мәхсәт қойсиңиз болиду. w23.04 21-б., 6—8 абз.

Әлчи Паул бизни һошияр туруп, җәңгә тәйяр болуш үчүн кийингән әскәрләр билән селиштурған. Вәзиписини өтүватқан әскәр һәр вақит җәңгә тәйяр туруши керәк. Худди шуниңға охшаш, бизму етиқат билән сөйгү-муһәббәтниң савутини вә үмүтниң дубулғисини кийиш арқилиқ Йәһваниң күнигә тәйяр туралаймиз. Савут әскәрниң жүригини қоғдиған. Иман вә сөйгү-муһәббәт көчмә мәнадики қәлбимизни қоғдайду. Улар Худаға хизмәт қилишимиз вә давамлиқ Әйсаға әгишип меңишимизға ярдәм бериду. Иман-етиқади бар киши «Йәһва пүтүн қәлби билән Уни издигәнләрни» мукапатлайдиғанлиғидин гуманланмайду (Ибр. 11:6). Һәтта қийинчилиқларға бәрдашлиқ беришкә тоғра кәлгәндиму, етиқат бизни Йолбашчимиз Әйсаға садиқ қелишқа үндәйду. Бүгүнки күндә зиянкәшликкә яки ихтисадий қийинчилиқларға қаримай, садақәтмәнлигини сақлашқа тиришиватқан қериндашлиримизни үлгә қилип, һаятимиздики түрлүк синақларға қарши туруш үчүн иман-етиқадимизни күчәйтәләймиз. Падишалиқ ишлирини һаятида биринчи орунға қоюш үчүн аддий-саддә турмуш кәчүриватқан қериндашларни үлгә қилиш арқилиқ байлиқ қоғлишишниң тузиғидин сақлиналаймиз. w23.06 10-б., 8, 9-абз.

Өзини тутувелиш — адәмниң һис-туйғулирини вә иш-һәрикәтлирини контрол қилиш иқтидаридур. Биз мәхсәтлиримизгә йәтмәкчи болғанда, йәни йетидиған мәхсәт қийин болса яки арзу-истәк аҗиз болса, өзүмизни тутувелиш тәләп қилиниду. Есиңиздә болсунки, өзини тутувелиш — муқәддәс роһниң мевисиниң бир қисми. Шуңа, Йәһвадин муқәддәс роһни сораң. Бу муһим пәзиләтни йетилдүрүшиңизгә ярдәм бериду (Луқа 11:13; Гал. 5:22, 23). Вәзийитиңизниң мукәммәл болушини күтмәң. Бу дунияда һәргизму өзүмиз арзу қилғандәк мукәммәл вәзийәткә еришәлмәслигимиз мүмкин. Уни күтсәк, мәхситимизгә һәргиз йетәлмәслигимиз мүмкин. Мәхситимизгә йетиш қаримаққа қийин көрүнгәчкә, арзу-истигимиз күчлүк болмаслиғи мүмкин. Шуңа, мәхситиңизни кичигирәк мәхсәтләргә бөлүветиң. Бир пәзиләтни йетилдүрүшни мәхсәт қойған болсиңиз, алди билән уни кичик йоллар билән көрситишкә һәрикәт қилип беқиң. Муқәддәс китапни пүтүнләй оқуп чиқишни мәхсәт қилған болсиңиз, уни аз-аздин оқушни башлаң. w23.05 29-б., 11—13 абз.

Ахирқи заманниң күнлиридә Йәһва Өз тәшкилатидин пайдилинип, тохтимай роһий озуқлуқни тәминләп бериватиду. Бу һәммимизниң «Муқәддәс йол» билән давамлиқ меңишимизға ярдәм бериватиду (Йәшая 35:8; 48:17; 60:17). Әгәр бир киши Муқәддәс китап үгинишини өткүзүшни қобул қилса, униңға «Муқәддәс йол» билән меңишқа қәдәм бесиш пурсити барлиғини ейталаймиз. Бәзиләр бу йолда азирақла меңип, кейин сәпәр қилиштин ваз кечиду. Башқилар өзи көзлигән мәнзилгә йәткичә давамлиқ сәпәр қилишни қәтъий қарар қилиду. Ундақта көзлигән мәнзил немә? «Муқәддәс йол» асманда яшаш үмити барларни асмандики «Худаниң җәннитигә» йетәкләйду (Вәһ. 2:7). Йәр йүзидә яшаш үмүти барларни болса, бу йол 1000 жилниң ахирида мукәммәлликкә йетәкләйду. Йеңи дунияға йәтмигичә бу йолдин айрилмай, сәпириңизни ахирғичә давам қилиң. w23.05 17-б., 15-абз.; 18, 19-б., 16—18 абз.

Йәһва Худаниң қилған барлиқ ишлири тоғрилиқ тәпсилий ойлиғиниңизда, сиз тәбиийла өзүңизни Униңға беғишлашни қарар қилисиз (Зәб. 116:12—14). Муқәддәс китап Йәһва Худани «яхши һәм мукәммәл» һәдийәләрни бәргүчи дәп тәсвирләйду (Яқуп 1:17). У бәргән барчә һәдийәләрниң арисида әң қиммәтлик соғат болса, Өз Оғли Әйсани төләм үчүн бериштур. Ойлап көрүң: бу төләм арқилиқ Йәһва сизгә чәксиз сөйгү-муһәббитини ипадиләп, Униң билән дост болуш вә мәңгү яшаш үмүтини бәрди (Йоһ. 1-х. 4:9, 10). Сизму Йәһваға өзүңизни беғишлаш арқилиқ әшу чәксиз сөйгү-муһәббәт вә башқа барлиқ бәрикәтлири үчүн Худаға болған миннәтдарлиғиңизни ипадиләләйсиз (Қ. шәр. 16:17; Кор. 2-х. 5:15). w24.03 5-б., 8-абз.

Бүгүнки күндә биз бу дунияда әхлақ өлчәмлириниң төвәнләп кетиватқанлиғини көргәндә, худди һәққаний киши Лутқа охшаш һис-туйғуда болимиз. Лут әдәп-әхлақсиз ишларға берилгән адәмләрниң начар қилмишлирини көргәндә, қаттиқ азапланған. Чүнки у асмандики Атисиниң яман иш-һәрикәтләрни өч көридиғанлиғини билгән (Пет. 2-х. 2:7, 8). Худадин әйминиш вә Униңға болған муһәббәт Лутни әтрапидики кишиләрниң начар әхлақ өлчәмлирини рәт қилишқа дәвәт қилған. Бүгүн бизму Йәһваниң әхлақ-өлчәмлирини һөрмәт қилмайдиған кишиләрниң арисида яшаймиз. Шундақ болушиға қаримай, әгәр давамлиқ Худаға болған сөйгү-муһәббитимизни сақлап, Униңдин әйминип яшашни үгәнсәк, әхлақ җәһәттин паклиқни сақлалаймиз. Бундақ қилишимиз үчүн Йәһва Пәнд-нәсиһәтләр китави арқилиқ бизгә меһрибанлиқ билән илһам бериду. Барлиқ Худа хизмәтчилири, әрләр вә аяллар, яшлар вә қерилар әшу дана нәсиһәт тоғрилиқ мулаһизә қилғанда, униң һәқиқий пайдисини көрәләйду. Йәһвадин әйминип қорқсақ, начар қилмишлиримиз үчүн баһанә сәвәп көрситиштин еһтият қилимиз. w23.06 20-б., 1, 2-абз.; 21-б., 5-абз.

Бәлким сиз аилә әзалириңизниң қаршилиғиға дуч кәлгән яки Худа Падишалиғини биринчи орунға қоюш үчүн бәзи қурбанлиқларға берип, маддий нәрсиләрни қоғлишиштин ваз кәчкән болушиңиз мүмкин (Мәт. 6:33). Әгәр шундақ болса, Йәһва сизниң көрсәткән садақәтмәнлигиңизгә чоқум диққәт қилидиғанлиғиға ишиниң (Ибр. 6:10). Бәлким, сиз Әйсаниң мону сөзиниң һәқиқәт екәнлигини өз бешиңиздин өткүзгәнсиз: «Кимду-ким мени һәм хуш хәвәрни дәп, өйидин яки қериндашлиридин, яки ата-анисидин, яки балилиридин, яки етиз-зиминлиридин ваз кәчкән болса, уларниң барлиғи һазирниң өзидә, мошу заманда, тәқипләр билән биригә йүз һәссә артуғирақ өйләргә һәм қериндашларға, һәм балиларға, һәм етиз-зиминларға, келәчәктики дуния қурулумида болса, мәңгү һаятқа егә болиду» (Марк 10:29, 30). Сиз еришкән бәрикәтләр сиз бәргән қурбанлиқлардин көптур (Зәб. 37:4). w24.03 9-б., 5-абз.

Йәһудийәдики Мәсиһ әгәшкүчилириниң еғир ачарчилиқ апитини баштин кәчүргәндә, Антакя җамаитидики «шагиртлар Йәһудийәдә яшаватқан қериндашларға, һәркимниң чами йетишичә, ярдәм көрситишни қарар қилди» (Әлч. 11:27—30). Гәрчә ачарчилиқниң тәсиригә учриған қериндашлар жирақта яшиған болсиму, амма Антакядики етиқатчилар уларға ярдәм беришни қарар қилған (Йоһ. 1-х. 3:17, 18). Бүгүнки күндә бизму балаю апәттә зиянға учриған етиқатчи қериндашлиримизға көйүмчанлиғимизни көрситәләймиз. Бәлким биз ақсақаллардин сорап, дуниявий паалийитимизгә ианә бериш, апәткә учриғанлар үчүн дуа қилиш арқилиқ дәрһал ярдәм қолумизни суналаймиз. Қериндашлиримиз турмушини қамдаш үчүн ярдәмгә муһтаҗ болуши мүмкин. Падишайимиз Әйса Мәсиһ һөкүмни иҗра қилишқа кәлгәндә, өз ара көйүмчан болғанлиғимизни көрсә, бизни Падишалиғиға варис болушқа тәклип қилиду (Мәт. 25:34—40). w23.07 4-б., 9, 10-абз.; 6-б., 12-абз.

Әйсаму Йәһвани үлгә қилип, әқил-парасәтлик киши болған. У «Исраил өйиниң жүткән қойлириға» вәз қилиш үчүн әвәтилгән. У әшу вәзипини орунлиғанда, өзиниң әқил-парасәтлик киши екәнлигини көрсәткән. Бир қетим чәт әллик бир аял униңдин җин чаплишивалған қизини сақайтишини өтүнгән. Әйса рәһим-шәпқәт көрситип, аялниң өтүнгинидәк униң қизини сақайтқан (Мәт. 15:21—28). Йәнә бир мисални көрүп бақайли. Вәз қилишни башлиған чағларда Әйса мундақ дегән: «Мәндин ваз кәчкән кишидин мәнму. . . ваз кечимән» (Мәт. 10:33). Лекин Әйса өзидин үч қетим танған Петрустин танғанму? Яқ. У Петрусниң товва қилғанлиғини вә иман-етиқадини нәзәргә алған. Әйса тирилгәндин кейин Петрусқа көрүнгән вә өзиниң уни кәчүргәнлигигә вә давамлиқ сөйидиғанлиғиға ишәндүргән (Луқа 24:33, 34). Йәһва Худа вә Әйса Мәсиһ әқил-парасәтлик. Йәһва биздинму әқил-парасәтлик киши болушимизни күтиду. w23.07 21-б., 6, 7-абз.

Йәрдә чоқум җәннәт болидиғанлиғиниң ишәнчлик екәнлигини башқиларға көрситиш үчүн немә ейталаймиз? Биринчи, бу вәдини Йәһваниң Өзи бәргән. Вәһий китавида: «Тәхттә Олтарғучи: “Мана, Мән һәммә йеңи нәрсини яритиватимән”»,— дегән. Униң Өз вәдисини әмәлгә ашуруш үчүн әқил-парасити, күч-қудрити вә арзуси бар. Иккинчи, Йәһва вәдилириниң чоқум әмәлгә ашидиғанлиғини билгәчкә, Униң көзидә улар аллиқачан йүз берип болғанға охшаш. Шуңа У ишәнч билән: «Бу сөзләр ишәнчлик вә һәқтур. . . Улар әмәлгә ашти!»— дәп ейталайду. Үчинчи, Йәһва бир ишни қилишқа башлиғанда, Униңға һечнәрсә тосалғу болалмайду. Йәһва Худа Өзи һәққидә: «Мән Альфа вә Омега» дегән (Вәһ. 21:6). Әмәлийәттә, Йәһва Шәйтанниң ялғанчи вә мәғлубийәтчи екәнлигини испатлайду. Шуңа, бирси: «Бу чөчәккә охшайду» десә, униңға Вәһий 21:5, 6ни оқуп, Йәһва Худа бу вәдисигә худди имза қоюп, чоқум әмәлгә ашуридиғанлиғиға капаләт бәргәнлигини көрситип бериң (Йәшая 65:16). w23.11 7-б., 18, 19-абз.

Йәһва бу вәдисини Ибраһимға бәргәндә, Ибраһим 75 яшқа киргән болуп, техи балиси йоқ еди. Ибраһим бу вәдиниң әмәлгә ашқанлиғини көрдиму? Пүтүнләй көрмиди. У Фират дәриясидин өтүп, 25 жилдин кейин, оғли Исһақ мөҗүзилик йол билән туғулғанлиғини көргән. Йәнә 60 жилдин кейин, нәврилири Әсав билән Яқуп туғулған (Ибр. 6:15). Амма Ибраһим әвлатлириниң чоң бир милләт болуп, Вәдә қилинған зиминға варислиқ қилғанлиғини көрмигән. Шундақтиму, бу садақәтмән киши Яратқучиси билән достлуқ мунасивәттә болған еди (Яқуп 2:23). Ибраһим келәчәктә тирилгәндин кейин, өз етиқади вә сәвирчанлиғи барлиқ милләтләрни бәхит-саадәткә ериштүргәнлигини билгәндә, толиму хошал болиду! (Ярит. 22:18) Буниңдин немини үгинимиз? Бәлким, биз Йәһваниң һәммә вәдилириниң әмәлгә ашқанлиғини шәхсән көрәлмәймиз. Бирақ Ибраһимға охшаш сәвирчан болсақ, Йәһва бизни һазир вә вәдә қилинған йеңи дунияда техиму көп мукапатлайдиғанлиғиға қәтъий ишинәләймиз (Марк 10:29, 30). w23.08 24-б., 14-абз.

Падиша Уззия яш вақтида кәмтәр еди. У һәқиқий Худадин әйминишни үгәнгән. Уззия 68 жил яшиған вә һаятиниң көпинчә қисмини Йәһва бәрикәтлигән (Тарихнамә 2-язма 26:1—4). Уззия өзи билән дүшмәнләшкән нурғун ят хәлиқләрни мәғлуп қилған вә Йерусалимни яхши қоғдаш үчүн тиришқан (Тар. 2-яз. 26:6—15). Шәк-шүбһисизки, Уззия интайин хошал болған, чүнки Йәһва Худа һемишә униңға ярдәм бәргән (Вәз 3:12, 13). Уззия башқиларға немә қилишни буйруқ қилип үгинип қалған еди. Шуңа, у бәлким немә қилишни халисам, шуни қилимән дәп ойлиған. Бир күни Уззия падиша ибадәтханиға кирип, өз бешимчилиқ қилип, қурбангаһта хушпурақни көйдүрмәкчи болған. Лекин падишаларниң шундақ қилишиға рухсәт қилинмиған еди (Тар. 2-яз. 26:16—18). Баш роһаний Азария уни тохтатмақчи болғанда, Уззия қаттиқ аччиқланған. Бәк әпсус, у бурунқидәк садақәтмәнлигини сақлимиғачқа, Йәһва Худа уни мохо кесили билән җазалиған (Тар. 2-яз. 26:19—21). У кәмтәрлигини сақлап қалған болса, һаяти тамамән башқичә болатти. w23.09 10-б., 9, 10-абз.

Әлчи Петрус муқәддәс роһ билән майланғандин кейинму өзиниң аҗизлиқлири билән давамлиқ күрәш қилған. Милади 36-жили Худа Петрусни Корнилий исимлиқ йәһудий әмәс кишигә әвәткән. Шу йәрдә Худа Өз муқәддәс роһи билән Корнилийни майлиған. Бу вақиә Худаниң һәммини тәң көридиғанлиғини вә йәһудий әмәсләрму Мәсиһ әгәшкүчилириниң җамаитиниң әзаси болалайдиғанлиғини ениқ испатлиған (Әлч. 10:34, 44, 45). Шуниңдин кейин, Петрус йәһудий әмәс кишиләр билән бир дәстиханда әркин-азадә тамақ йегән. У илгири һечқачан шундақ қилмиған еди. Бирақ, бәзи йәһудий Мәсиһ әгәшкүчилири йәһудийлар вә йәһудий әмәсләргә бир дәстиханда тамақ йейишкә болмайду дәп қариған. Мошу көзқарашта чиң турған бәзи етиқатчилар Антакяға кәлгәндә, Петрус уларни рәнҗитиштин әнсирәп, йәһудий әмәс қериндашлар билән бир дәстиханда олтармайдиған болған. Әлчи Павлус бу сахтипәзликни көрүп, көпчиликниң алдида Петрусни әйиплигән (Гал. 2:13, 14). Мошу хаталиғиға қаримастин, Петрус давамлиқ садиқ болуп қалған. w23.09 22-б., 8-абз.

Өзүңларға сәмимий болуп, өз-өзүңларни тәкшүрүп көрүңлар. Мәлум аҗизлиқлар барлиғини ашкарә болуши мүмкин, амма үмүтсизләнмәңлар. Һакимдаримиз меһрибан вә у силәрниң техиму яхширақ хизмәт қилишқа ярдәм бериду (Пет. 1-х. 2:3). Әлчи Петрус бизгә илһам берип мундақ дегән: «Өзи силәрниң үгинишиңларни ахириғичә йәткүзүп, мустәһкәмлә[йду]». Петрус илгири өзини Әйса Мәсиһ билән биллә болушқа лайиқ әмәс һис қилған еди (Луқа 5:8). Лекин Яратқучи Йәһва вә Мәсиһ Әйса Петрусқа меһир-шәпқәт билән давамлиқ ярдәм бәргәчкә, у бәл қоювәтмәй садақәтмәнлик билән Мәсиһкә әгәшкән. Нәтиҗидә, Петрус «Һакимдаримиз вә Ниҗаткаримиз Әйса Мәсиһниң мәңгү Падишалиғиға кириш йоли» кәң ечилған еди (Пет. 2-х. 1:11). Немә дегән алаһидә мукапат! Әгәр Петрусқа охшаш қәйсәр болуп, Йәһваниң сизни тәрбийилишигә йол қойсиңиз, сизму мәңгүлүк һаятлиқ мукапатиға еришисиз. Шуниң билән, етиқадиңизниң мәхситигә йетисиз, йәни қутқузулушқа еришисиз (Пет. 1-х. 1:9). w23.09 31-б., 16, 17-абз.

Қедимқи ибадәт чедириниң һойлиси үсти очуқ, қоршалған җай еди. У йәрдә роһанийлар өз вәзиписини орунлатти. Һойлида көйдүрмә қурбанлиғи сунидиған мис қурбанлиқ суписи вә бир чоң мис дас бар еди. Роһанийлар муқәддәс хизмитини орунлаштин бурун, шу дасни ишлитип, өзини жуятти (Чиқ. 30:17—20; 40:6—8). Бүгүн Мәсиһ қилинған етиқатчилар ички һойлида садақәтмәнлик билән Худаға хизмәт қилиду. Муқәддәс чедир ибадәтханидики мис чоң дас Худаниң һәммә хизмәтчилириниң әхлақий вә роһий җәһәттин пак болуши керәклигини әскәртиду. Ундақта, зор бир топ халайиқ қәйәрдә ибадәт қилиду? Әлчи Йоһан шундақ көрүнүшни көргән: «Улар кечә-күндүз Худа тәхтиниң алдида болуп, Униң мәркизий ибадәтханисида Униңға муқәддәс хизмәт атқуруватиду». Демәк, зор бир топ халайиқ ибадәтханиниң сиртқи һойлисиға символ қилинған йәр йүзидә Худаға хизмәт қилиду (Вәһ. 7:9, 13—15). Йәһва Худа бизгә Униң роһий ибадәтханисида хизмәт қилиш үчүн пурсәт бәргинигә интайин миннәтдармиз! w23.10 28, 29-б., 15, 16-абз.

Йәһва йәнә бир йол билән, йәни ақсақаллар арқилиқ бизгә күч-мәдәт бериду (Йәшая 32:1, 2). Шуңа, ғәм-қайғуға патқанда, ғәм-әндишилириңизни ақсақалларға ейтиң. Улар сизгә ярдәм бәргәндә, ярдимини миннәтдарлиқ билән қобул қилиң. Йәһва Худа ақсақаллар арқилиқ сизни күчләндүрәләйду. Муқәддәс китапқа асасланған мәңгү яшаш үмүтимиз, асманда болсун, йәр йүзи җәннәттә болсун, бизгә күч бериду (Рим. 4:3, 18, 20). Үмүтимиз бизни синақларға бәрдашлиқ бериш, хуш хәвәрни йәткүзүш вә җамаәттики һәр түрлүк вәзипиләрни орунлаш үчүн күчләндүриду (Сал. 1-х. 1:3). Әлчи Паулниму әшу үмүт күчләндүргән еди. У қаттиқ қисилған, гаңгирап тәмтиригән, зиянкәшликкә учриған вә жиқитилған, һәтта һаяти хәтәр ичидә қалған (Кор. 2-х. 4:8—10). Паул диққитини өз үмитигә қаратқачқа, әшу синақларға бәрдашлиқ бериш үчүн күч-қувәткә еришкән (Кор. 2-х. 4:16—18). Паул келәчәктики асманда яшаш үмүтигә көз тиккән. Паул өз үмүти үстидә чоңқур ойланған, нәтиҗидә, у күндин-күнгә йеңиланғандәк һис қилған. w23.10 15, 16-б., 14—17 абз.

Дуа қилғанда, һазир Йәһваниң өтүнүшимни орунлайдиған вақитму дәп ойлиниң. Бәлким, Йәһваниң дәрһал дуалиримизға җавап беришини үмүт қилимиз. Амма Йәһва бизгә ярдәм беридиған әң яхши вақит қачан болидиғанлиғини билиду (Ибр. 4:16). Әгәр дуалиримизға дәрһал җавап алалмисақ, бәлким Йәһва «яқ» дәп җавап бәрди дәп ойлишимиз мүмкин. Бирақ У техи җавап бәрмигәнду. Ағриғидин сақийип кетиши үчүн дуа қилип кәлгән бир яш бурадәрниң мисалини алайли. Униң саламәтлиги яхшиланмиди. Әгәр Йәһва Худа уни мөҗүзә қилип сақайтқан болса, Шәйтан «у сақайғанлиғи үчүнла Йәһваға давамлиқ хизмәт қиливатиду» дәп әйипләләтти (Аюп 1:9—11; 2:4). Шундақла Йәһва барлиқ ағриқларни давалап сақайтидиған вақитни аллиқачан бәлгүләп қойған (Йәшая 33:24; Вәһий 21:3, 4). Шу вақит кәлгичә биз мөҗүзилик йол билән сақийип кетишни үмүт қилмаймиз. Шуңа, бурадәр бәрдашлиқ берип, Худаға садақәтмәнлик билән хизмәт қилишни давамлаштуруш үчүн Йәһвадин күч-мәдәт вә тинч-хатирҗәмлик беришни соралайду. w23.11 24-б., 13-абз.

Шимшон чоң бир хаталиқ өткүзгән, бирақ у давамлиқ Йәһваға хизмәт қилған. У Йәһваниң ирадиси бойичә филистийәликләрни йоқ қилиш үчүн пурсәт издигән (Һак. 16:28—30). Шимшон Йәһвадин «филистийәликләрдин интиқам еливалай» дәп өтүнгән. Һәқ Худа униң өтүнүшигә җавап берип, униңға қайтидин алаһидә күч бәргән. Нәтиҗидә, Шимшон илгиридинму көпирәк филистийәликләрни оңушлуқ өлтүргән еди. Шимшон өз хаталиғи сәвәплик ечинишлиқ ақивәтни баштин кәчүргән болсиму, Йәһваниң ирадисини әмәлгә ашурушни тохтатмиған. Һәтта бизму хаталиқ өткүзүп қойсақ, бизгә нәсиһәт берип түзәтсә яки өз вәзипимиздин айрилсақ, Йәһваға хизмәт қилишни тохтатмаслиғимиз керәк. Унтумаңки, Йәһва Худа һәрқачан бизни кәчүрүшкә тәйяр (Зәб. 103:8, 9). Шимшонниң үлгисидин үгәнгинимиздәк, Худа хаталиқлиримизға қаримай, Униң ирадисини орунлишимиз үчүн бизгә күч берәләйду. w23.09 6-б., 15, 16-абз.

Бәрдашлиқ бәрсиңиз, Йәһваниң мақуллишиға еришисиз. Әлвәттә, синақларға яки қийинчилиқларға дуч келишимиз Йәһвани хошал қилмайду. Йәһва сиздин рази болиду. Бәрдашлиқ беришиңиз билән Йәһваниң көңлини хурсән қилисиз. Униң мақуллишиға еришиш чоң бәрикәт! (Зәб. 5:12) Билгинимиздәк, Ибраһим синақларға садақәтмәнлик билән бәрдашлиқ бәргәндә, Йәһва униңдин рази болған. Худа уни Өзиниң дости дәп қарап, һәққаний адәм дәп һесаплиған (Ярит. 15:6; Рим. 4:13, 22). Бизму Ибраһимға охшаш болалаймиз. Йәһваниң мақуллишиға еришиш қанчә көп яки қәйәрдә хизмәт қиливатқанлиғимизға әмәс, синақларға бәрдашлиқ берип, садиқ болуп қалғанлиғимизға бағлиқ. Йешимиз, вәзийитимиз вә қабилийитимиз қандақ болушидин қәтъийнәзәр, һәммимиз бәрдашлиқ берәләймиз. Һазир сиз бир синаққа садақәтмәнлик билән бәрдашлиқ бериватамсиз? Шундақ болса, Йәһва Худа сиздин интайин хошал. Йәһваниң бизни қобул қилиши үмүтүмизни күчәйтиду. w23.12 11-б., 13, 14-абз.

Бурадәр башқилар билән яхши алақидә болушни үгиниши керәк. Шундақ киши башқиларниң ой-пикирлиригә қулақ салиду вә һис-туйғулирини чүшиниду (Пәнд н. 20:5). У башқиларниң авази, чирай ипадиси вә има-ишаритигә қарап, уларни чүшинишини үгинәләйду. Буни үгиниш үчүн адәмләр билән көпирәк арилишиш муһим. Дайим электронлуқ почта вә қисқа учур қатарлиқ васитиләр билән алақә қилсиңиз, кишиләр билән үзму үз алақә қилиш иқтидариңизни йоқитишиңиз мүмкин. Шуңа, башқилар билән үзму үз параңлишиш үчүн пурсәт яритиң (Йоһ. 2-х. 12). Роһий җәһәттин йетилгән Мәсиһ әгәшкүчиси болған әр чоқум өзини вә аилидикилирини беқишни үгәнгән болуши керәк (Тим. 1-х. 5:8). Сизниң иш тепишиңизға ярдәм беридиған маһарәтни үгиниң (Әлч. 18:2, 3; 20:34; Әфәс. 4:28). Җапалиқ ишләйдиған вә вәзипини ахирғичә орунлайдиған ишчи дегән нам-атақни қазиниң. Шундақ болғанда, иш тапалайсиз вә иш-орнуңизни сақлап қелишиңиз мүмкин. w23.12 27-б., 12, 13-абз.

Муқәддәс китапта «Йәһваниң күни» дегән ибарә тилға елинғанда, Йәһваниң дүшмәнлири үстидин һөкүм чиқиридиған вә Өз хәлқини қутқузидиған вақитни көрситиду. Өтмүштә Худа бәзи хәлиқләрни җазалиған (Йәшая 13:1, 6; Әзәк. 13:5; Зәф. 1:8). Бүгүнки күндә Йәһваниң күни сәясий рәһбәрләр сахта дин империяси Бүйүк Бабилға һуҗум қилғанда башлинип, Армагедон уруши билән аяқлишиду. Әшу күндә аман қелиш үчүн һазирниң өзидә тәйярлиқ қилишимиз керәк. Әйса бизгә чоң балаю апәткә тәйярлинишнила әмәс, давамлиқ тәйяр турушимиз керәклигини үгәткән (Мәт. 24:21; Луқа 12:40). Әлчи Паул Салоникидики Мәсиһ әгәшкүчилиригә 1-хетини әвәткәндә, бирқанчә мисалларни ишлитип, етиқатчиларниң Йәһваниң улуқ һөкүм күнигә тәйярлиқ қилишиға ярдәм бәргән. Паул Йәһваниң күни дәл шу вақитта кәлмәйдиғанлиғини билгән (Сал. 2-х. 2:1—3). Шундақтиму, у қериндашларни әшу күнгә худди әтә келидиғандәк тәйярлиқ қилишқа үндигән. Бүгүнки күндә бизму униң нәсиһитигә қулақ салсақ болиду. w23.06 8-б., 1, 2-абз.

1978-жили Японияниң Токио шәһиридә 60 қәвәтлик егиз бир бена аста-аста селинишқа башланди. Бенани көргәнләр дайим йәр тәврәйдиған бу шәһәрдә шу бенаниң қандақ мәһкәм туруши һәққидә ойланған. Бенаниң мәһкәм туралишиниң сири барму? Инженерлар бенани мустәһкәм, амма йәр тәврәшкә бәрдашлиқ берәлигидәк әвришимчан һаләттә лайиһилигән. Мәсиһ әгәшкүчилирини әшу егиз бенаға охшитишқа болиду. Немә үчүн мундақ дәймиз? Мәсиһ әгәшкүчиси чоқум мәзмут, мәһкәм болуш билән әвришимчан болуш оттурисидики тәңпуңлуқни сақлиши керәк. У Йәһваниң қанунлири вә өлчәмлиригә әмәл қилишта чоқум мәһкәм вә тәврәнмәс болуши лазим. У итаәт қилишқа тәйяр вә мурәссә қилмайдиған болуши лазим. Йәнә бир җәһәттин вәзийәт шуниңға йол қойса яки тәләп қилса, у әқил-парасәтлик вә әвришимчан болуши керәк (Яқуп 3:17). Шундақ тәңпуң көзқарашни сақлашни үгәнгән Мәсиһ әгәшкүчиси һәддидин зиядә қаттиқ қол яки һәммә нәрсигә пәрвасизлиқ қилиштин сақлиниду. w23.07 14-б.,1, 2-абз.

Шәйтан Иблис Әйсани қайта-қайта езиқтурған, һәтта униңға Йәһваға садақәтсизлик қилишни удул ейтқан (Мәт. 4:1—11). Шәйтан Әйсани гуна қилдурушқа қәтъий бәл бағлиған еди. Әгәр у мәхситигә йәткән болса, Әйса төләм берәлмигән болатти. Әйса йәр йүзидә хуш хәвәрни җакалиғанда, башқа синақларғиму бәрдашлиқ бәргән. Униң дүшмәнлири униңға зиянкәшлик қилип, һәтта өлтүрмәкчи болған (Луқа 4:28, 29; 13:31). У өз шагиртлириниң камчилиқлириға сәвир-тақәт көрситиши керәк еди (Марк 9:33, 34). У сотланғанда, азапланған вә мәсхирә қилинған. Кейин у җинайәтчиләргә охшаш, түврүккә миқлинип есилған вә аста-аста чидиғусиз ағриқ азави ичидә өлгән (Ибр. 12:1—3). У һаятиниң әң ахирқи пәйтидә чоқум өзи синаққа бәрдашлиқ бериши керәк еди, чүнки Атиси Йәһва уни қоғдиматти (Мәт. 27:46). Шәк-шүбһисизки, Әйса һаятини төләм қурбанлиғи сүпитидә бериш үчүн көп азап-оқубәтләрни чәккән. Униң биз үчүн шунчә көп ишларни қилғанлири һәққидә чоңқур ойлиғанда, униңға болған сөйгү-муһәббитимиз техиму күчийиду, шундақ әмәсму? w24.01 10, 11-б., 7—9 абз.

Сәвирчанлиқ башқилар билән техиму яхширақ мунасивәтни орнитишимизға ярдәмлишиду. Башқилар билән сөзләшкәндә, уларни диққәт билән тиңшашқа ярдәм бериду (Яқуп 1:19). Йәнә тинчлиқ вә инақ-иттипақлиқни илгири сүриду. У бизни тезла һәрикәт қилиштин вә бесимға учриғанда яман гәп-сөзләрни қилиштин сақлайду. Әгәр сәвир-тақәтлик болсақ, бирси көңлүмизни рәнҗитсә, дәрһалла аччиқлинишқа алдиримаймиз. Әксичә, «бир-бириңларға сәвир-тақәтлик болуп, бир-бириңларни әпу қилиңлар» дегән нәсиһәткә қулақ салимиз (Кол. 3:12, 13). Сәвирчанлиқ яхширақ қарар чиқиришимизға ярдәм берәләйду. Һис-туйғуға тайинип алдирақсанлиқ билән иш қилишниң орниға, қандақ қарар қилишқа болидиғанлиғи вә уни баһалап көрүш үчүн издинишкә вақит чиқиримиз. Мәсилән, иш издәватқан болсақ, тунҗа иш тәкливини қобул қилишни халишимиз мүмкин. Бирақ сәвирчан болсақ, иш аилимизгә вә Йәһва Худа билән болған мунасивитимизгә қандақ тәсир көрситидиғанлиғи һәққидә ойлинишқа вақит чиқиримиз. Сәвир-тақәтлик болуш бизни хата қарар чиқирип қоюштин сақлалайду. w23.08 22-б., 8, 9-абз.

Гунакар хаһишиңизға қарши күрәш қилғанда, үмүтсизләнсиңиз, Йәһваға бәргән вәдиңиз тоғрилиқ ойлиниш езиқтурушқа қарши туруш ирадиңизни техиму күчәйтиду. Қандақ қилип? Йәһваға өзүңизни беғишлиғанда, сиз өзүңиздин ваз кәчкән. Йәни сиз Йәһвани хурсән қилмайдиған шәхсий арзу-истәк яки мәхсәтлириңизгә яқ дейишни қарар қилған едиңиз (Мәт. 16:24). Шуңа синаққа дуч кәлгәндә, немә қилиш тоғрисида көп ойлашқа вақит сәрип қилишниң һаҗити йоқ. Сиз Йәһваға садиқ болуштин башқа, һәрқандақ таллашларниң йолини аллиқачан йепивәткән. Сиз Йәһвани хурсән қилишта чиң турисиз. Бундақ қилсиңиз Аюпни үлгә қилған болисиз. Аюп гәрчә нурғун қийинчилиқларни баштин өткүзгән болсиму, қәтъийлик билән шундақ дегән: «Өлүп кәткичә нуқсанлиғимни зади тартқузмаймән!»— дегән (Аюп 27:5). w24.03 9-б., 6, 7-абз.

«Меһир-муһәббәтниң Худаси» биз билән биллә (Кор. 2-х. 13:11). У һәрқайсимизға шәхсән көңүл бөлиду. Униң меһир-муһәббити «бизни қоршайду» (Зәб. 32:10). Йәһваниң сөйгү-муһәббити һәққидә қанчилик көп чоңқур ойланғансири, У бизгә интайин көңүл бөлидиғанлиғини вә Униңға техиму йеқинлашқанлиғимизни көрүп йетәләймиз. Биз Униңға ич бағримизни төкүп, Униң меһир-муһәббитигә муһтаҗ екәнлигимизни очуқ ейталаймиз. Чүнки Худа бизни чоқум чүшинидиғанлиғиға вә ярдәм беришкә һәрқачан тәйяр екәнлигигә ишинимиз (Зәб. 145:19). Йәһва Худаниң меһир-муһәббити худди соғ бир күндә көйүп турған отқа охшаш, бизни җәлип қилиду. Униң сөйгү-муһәббити бәк күчлүк болсиму, ана меһригә охшаш назук. Һаятиңизниң һәрбир саһасида Йәһва Худаниң сөйгү-муһәббитини һис қилиш немә дегән зор бәхит! Шуңа, Зәбур язғучисиға охшаш, чин қәлбимиздин «мән Йәһва Худани яхши көримән» дәп ейтайли! (Зәб. 116:1). w24.01 31-б., 19, 20-абз.

Һәзрити Әйса кишиләргә Худаниң исми Йәһва дәп ейтиштин көпирәк ишларни қилған. Әйса тәлим бәргән йәһудийлар аллиқачан Худаниң исмини биләтти. Бирақ Худани чүшәндүрүштә Әйса өзи башламчи болған (Йоһ. 1:17, 18). Мәсилән, Ибраний Язмиларда Йәһваниң рәһим-шәпқәтлик вә көйүмчан Худа екәнлиги ашкарә қилинған (Чиқ. 34:5—7). Әшу һәқиқәтни Әйса Мәсиһ адашқан оғул вә униң атиси һәққидики мисални ейтқинида, ениқ көрситип бәргән. Товва қилған оғли «техи жирақта болғанда», атиси униң алдиға жүгрәп чиқип, уни қучақлап, чин қәлбидин кәчүргәнлигини оқуғинимизда, Йәһваниң рәһим-шәпқити вә көйүмчанлиғини көз алдимизға кәлтүрәләймиз (Луқа 15:11—32). Бундақ тәсвирләр арқилиқ Әйса өз Атисиниң есил пәзиләтлирини чүшәндүргән. w24.02 10-б., 8, 9-абз.

Йәһва азап-оқубәт чәккәнләргә тәсәлли берип, җенини арам тапқузиду. Рәһим-шәпқәтлик болуп, башқиларға тәсәлли бериштә Йәһвани қандақ үлгә қилалаймиз? Ундақ қилишниң бир усули — бәзи гөзәл пәзиләтләрни йетилдүрүш. Бу қайси пәзиләтләр? Һәр күни бир-биримизгә сөйгү-муһәббәт көрситип, давамлиқ «тәсәлли беришимизгә» немә ярдәм бериду? (Сал. 1-х. 4:18). Биз қериндашларға ич ағритип, уларни яхши көрүп, меһрибан болушимиз керәк (Кол. 3:12; Пет. 1-х. 3:8). Бу пәзиләтләр бизгә қандақ ярдәм бериду? Биз қериндашларға һисдашлиқ қилип, уларға сәмимий көйүнсәк, улар қийинчилиқларға учриғанда тәсәлли бәрмәй туралмаймиз. Худди Әйса ейтқандәк, «адәмниң қәлбидә немә толуп ташқан болса еғиздин шу чиқиду. Яхши адәм өз яхши ғәзнисидин яхши нәрсиләрни чиқириду. Яман адәм яман ғәзнисидин яман нәрсиләрни чиқириду» (Мәт. 12:34, 35, КТ). Муһтаҗлиқта қалған қериндашлиримизға илһам-мәдәт бериш — уларға сөйгү-муһәббитимизни көрситишиниң муһим бир йоли. w23.11 10-б., 10, 11-абз.

Әгәр Муқәддәс китаптики бәшарәтләрни чүшәнмәкчи болсақ, ярдәм соришимиз керәк. Мәсилән, мундақ бир вәзийәтни тәсәввур қилиң: сиз натонуш җайға сәяһәткә бардиңиз. Бирақ сәяһәткә биллә барған достуңиз бу җайни вә һәрбир йол қәйәргә елип баридиғанлиғини ениқ билиду. Сиз җәзмән шундақ дост билән биллә сәяһәткә барғиниңиздин интайин хошал болисиз. Худди мошуниңға охшаш, Йәһва бизниң қайси заманда яшаватқанлиғимизни вә алдимизда немә ишларниң йүз беридиғанлиғини ениқ билиду. Шуңа, бәшарәтләрни чүшиниш үчүн кәмтәрлик билән Йәһвадин ярдәм соришимиз керәк (Дан. 2:28; Пет. 2-х. 1:19, 20). Көйүмчан ата-аниға охшаш, Йәһва Худа пәрзәнтлириниң гөзәл келәчиги болушини халайду (Йәр. 29:11). Амма инсаний ата-аниға охшимайдиған йери, Йәһва келәчигимиз тоғрисида һәммә нәрсидин толуқ хәвәрдар. Муқәддәс Язмилардики бәшарәтләр арқилиқ У бизгә келәчәктә йүз беридиған муһим иш-вәқиәләрни алдин-ала билдүргән (Йәшая 46:10). w23.08 8, 9-б., 3, 4-абз.