«Һаятимиз вә хизмитимиз. Иш дәптири» үчүн мәлумат мәнбәлири
© 2024 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
6—12 МАЙ
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ ЗӘБУР 36, 37
«Яман адәмләргә қарап... мерәзлик қилма»
w17.04 10-б., 4-абз.
Худа Падишалиғи кәлгәндә немиләр йоқ болиду?
4 Зулум адәмләр бизгә қандақ тәсир қилиду? Әлчи Паул ахир заманда «адәттин ташқири қийин вақитлар» болидиғанлиғини ейтқан. Андин кейин: «Явуз һәм ялғанчи адәмләр... барғансири техиму рәзиллишип кетиду»,— дәп қошқан (Тимотийға 2-хәт 3:1—5, 13). Сиз бу бәшарәтлик сөзләрниң орунлиниватқанлиғини көрүватамсиз? Көпчилигимиз шәпқәтсиз, милләтчи вә қатил адәмләрниң қолидин азап чәккәндимиз. Уларниң бәзилири яман ишлирини йошурмайду. Башқилири өзини адәмләргә ярдәм қилидиғандәк көрсәтсиму, әмәлийәттә уларниң нийити қара. Биз қилмишниң қурбини болмисақму, рәзил адәмләр бизгә йәниму тәсир қилиду. Уларниң балиларға, яшанғанларға вә башқа һимайисиз адәмләргә қандақ зулумлуқ қиливатқанлиғини аңлиғанда, чечимиз тик туриду. Бу зулум адәмләр һайванлардәк яки һәтта җинлардәк, вәһший ишларни қилиду (Яқуп 3:15). Бәхиткә яриша, Йәһваниң Сөзи көңлүмиздә үмүт отини яқиду.
w22.06 10-б., 10-абз.
Йәһва кәчүрүмчан болғанларни бәрикәтләйду
10 Адавәт сақлаш өзүмизгә зиян. Адавәт худди еғир жүккә охшаш, Йәһва бизниң өч-адавәтни ташлап, көңүл хатирҗәмлигигә еришишимизни халайду (Әфәсликләргә 4:31, 32ни оқуң). У бизгә: «Аччиғиңдин ян, ғәзәптин қайт»,— дәп нәсиһәт бериватиду (Зәб. 37:8 [36:8]). Бу нәсиһәткә қулақ селиш даналиқтур. Бизни рәнҗиткән адәмгә аччиқлинип жүрсәк, роһий вә җисманий сағламлиғимизға зиян йәткүзимиз (Пәнд н. 14:30). Худди биз ичкән зәһәр башқа кишигә әмәс, өзүмизгә зиян йәткүзгинигә охшаш, биз сақлиған өч-адавәтму башқиларға әмәс, бәлки өзүмизгә зиян. Шуңа башқиларни кәчүрүш, өз-өзүмизгә бәргән соғиға охшаш (Пәнд н. 11:17). Шундақ қилғинимизда, көңлүмиз тинч-хәтирҗәмликкә еришип, Йәһваға хизмәт қилишни давамлаштуралаймиз.
w17.04 11-б., 5, 6-абз.
5 Йәһва Худа немә қилмақчи? Бүгүнки күндә Йәһва зулум адәмләргә өзгиришкә мүмкинчилик бериватиду (Йәшая 55:7). Гәрчә бу түзүмгә һөкүм чиқирилған болсиму, уларға ахирқи һөкүм техи чиқирилмиди. Бүйүк апәткичә бу дунияниң тәрәпдари болуп, өзгәргүси кәлмигән адәмләрни немә күтиватиду? Йәһва йәрни зулумлардин тазилайдиғанлиғини вәдә қилди (Зәбур 37:10ни оқуң). Һазир нурғун адәмләр яман ишларни йошурун қилғанлиқтин, пат-пат җазадин қутулуп қалиду (Аюп 21:7, 9). Лекин Муқәддәс китапта мундақ әскәртиш бар: «Униң нәзәри адәмниң йоллириниң үстидә туриду вә У инсанниң һәммә қәдәмлирини көрүп жүриду. Шуңа әскилик қилғучиларға йошурунғидәк һеч қараңғулуқ йоқтур, һәтта өлүмниң сайисидиму улар йошуруналмайду» (Аюп 34:21, 22). Демәк, Йәһвадин йошурунуш мүмкин әмәс. Худа зулумларниң һәммә ишлирини көрүп туриду. Һар-Магедондин кейин зулумларниң орниға қарап, һечкимни тапалмаймиз. Улар тамамән йоқ қилиниду (Зәбур 37:12—15).
6 Зулумлар һалак болғанда, кимләр аман қалиду? Йәһва мундақ вәдә қилған: «Мөмүнләр зәмингә мираслиқ қилиду вә арамбәхшниң чәксизлигидин һузурлиниду». Кейинирәк дәл мошу бапта: «Һәққанийлар йәр-җаһанға егә болиду вә әбәдил-әбәдкичә униңда макан тутуп яшайду»,— дегән сөзләрни оқуймиз (Зәбур 37:11, 29). Мошу айәттики «мөмүнләр» билән «һәққанийлар» дегәнләр ким? Мөмүнләр дегинимиз, Йәһвадин тәлим елип, униңға бойсунидиған кәмтәр адәмләр. Һәққанийлар болса, Худаниң көз алдида тоғра нәрсиләрни қилишни яхши көридиғанлар. Мошу дунияда һәққанийларға қариғанда, зулумлар нәқәдәр көп. Амма йеңи дунияда пәқәт мөмүн вә һәққаний адәмләр һаят кәчүриду вә улар йәрни җәннәткә айландуриду!
Роһий гөһәрләрни издәйли
it «Тағ»
Тағ
Турақлиқ, өзгәрмәслик яки егизлик. Турақлиқ вә өзгәрмәс дегән сөзләр тағларни яхши чүшәндүриду (Йша 54:10; Һб 3:6; Зб 46:2ни селиштуруң). Шуңа Зәбур язғучиси Йәһваниң һәққанийлиғини «бүйүк тағлардәк» дәп ейтқанда, Йәһва Худаниң һәққанийлиғи өзгәрмәс вә турақлиқ екәнлигини көрсәткән (Зб 36:6). Тағлар егиз болғанлиқтин, у Худаниң һәққанийлиғи адәмниңкидин жуқури екәнлигини ейтқуси кәлгән болуши мүмкин (Йша 55:8, 9ни селиштуруң). Вәһий 16:20-айәттә Худаниң ғәзиви йәттинчи қача лавулдап төкилгәндә: «Тағларму ғайип болди»,— дейилгән. Демәк, худди тағларға охшаш егиз нәрсиләрму Худаниң ғәзивидин қутқузалмайду (Йр 4:23—26ни селиштуруң).
13—19 МАЙ
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ ЗӘБУР 38, 39
Өзүңизни һәддидин ташқири әйипләштин нери болуң
w20.11 27-б., 12, 13-абз.
«Өтмүшни унтуп, келәчәккә интилимән»
12 Йоһанниң 1-хети 3:19, 20ни оқуң. Бәзидә биз өзүмизни әйипләймиз. Мәсилән, бәзиләр һәқиқәтни билиштин авал қилған ишлири түпәйлидин, өзини гунакар һис қилиду. Башқилар болса, чөмдүрүлүштин өткәндин кейин, өткүзгән хаталиқлири сәвәплик өзини гунакар һис қилиду. Шундақ һис-туйғуларда болуш тәбиий әһвал (Рим. 3:23). Әлвәттә, биз тоғра иш қилишни халаймиз. Бирақ «биз һәммимиз пат-пат хаталишимиз» (Яқуп 3:2; Рим. 7:21—23). Гәрчә өзүмизни гунакар һис қилиш бизни хошал қилмисиму, бирақ биз буниңдин пайда алалаймиз. Немә үчүн? Өзүмизни гунакардәк һис қилиш бизни һаят йолумизни түзитишкә вә хаталиқлиримизни йәнә қайтилимаслиққа бәл бағлашқа ярдәм бериду (Ибр. 12:12, 13).
13 Башқа тәрәптин, биз һәддидин зиядә өзүмизни гунакардәк һис қилишимиз мүмкин. Йәни биз товва қилғандин кейин Йәһва бизни кәчүргәнлигини көрсәтсиму, биз бәлким өзүмизни давамлиқ гунакардәк һис қилимиз. Шундақ өзини әйипләш туйғуси бизгә зиян кәлтүрәләйду (Зәб. 31:10; 38:3, 4). Қандақларчә? Өтмүштә өткүзгән гуналири үчүн өзини әйипләш туйғуси билән күрәш қилған бир қериндашниң мисалини көрүп чиқайли. У: «Мән Йәһваға бар күчимни чиқирип хизмәт қилсамму, пайдиси йоқ, чүнки мән бәрибир қутулуп қалмаслиғим мүмкин»,— дегән. Көплиримиз шу қериндашқа охшаш һис-туйғуда болушимиз мүмкин. Һәддидин зиядә өзини әйипләштин нери туруш бәк муһим. Гәрчә Йәһва бизни кәчүргән болсиму, биз өзүмизни кәчүрәлмәй Униңға хизмәт қилишни тохтатқан болсақ, Шәйтан қанчилик хошал болуп кетәр,-һә! (Коринтлиқларға 2-хәт 2:5—7, 11ни селиштуруң).
w02 11/15 20-б., 1, 2-абз.
Йәһва Худани һәрбир күнимиз билән қандақ хошал қилалаймиз?
Һаятимиз қисқа, тезла өтүп кетиду. Давут буни яхши чүшәнгәнликтин, мундақ сөзләрни ейтқан: «Йәһва, маңа көрсәткинә, қачан ахирим келиду вә күнлирим давамида өзәмниң карға яримаслиғимни чүшинимән. Мана, Сән маңа бир чамдам өмүр бәрдиң вә һаятим Сениң алдиңда бир дәқиқидур». Давут сөз вә иш-һәрикәтлири билән Худани хошал қилғуси кәлгән. У пәқәт Йәһва Худаға бағлиқ екәнлигини чүшинип: «Бирдин-бир үмүтүм — Сән»,— дәп ейтқан (Зәбур 39:4, 5, 7). Йәһва Худа униң дуасини аңлиди. У Давутниң иш-һәрикәтлиригә баһа берип, уни бәрикәтлиди.
Бүгүнки күндә нурғун адәмләрниң һаяти бәк алдираш вә бәзилири һаят кәчүрүшкә үлгәрмәйватиду. Шуниң үчүн улар қилишқа халайдиған нәрсилиригә вақит чиқиралмаслиғиға әнсирәйду. Бизчу? Биз Давутқа охшаш Худаниң көңлини хошал қилишқа халаймизму? Йәһва Худа һәммимизгә диққәт қилиду. Худадин қорқидиған Аюп намлиқ киши 3600 жил бурун Йәһва Худа униң йоллирини көрүп, һәрбир қәдимлиригә нәзәр салидиғанлиғини чүшәнгән. Шуңа у: «Мени җавапқа тартқанда, җазасиға мән немиму дәттим?»— дәп сориған яшиған (Аюп 31:4—6, 14). Һә, биз Худани һәр күнимиз билән хошал қилалаймиз. Буниң үчүн роһий нәрсиләрни биринчи орунға қоюп, Худаниң буйруқлириға бойсунуп, вақтимизни даналиқ билән пайдилинишимиз керәк. Һазир мошу ойларни тәпсилий қараштуримиз.
w21.10 15-б., 4-абз.
Йәһва Худа билән достлуқ мунасивитиңизни қайта тикләң
Дайим Йәһва Худаға дуа қилиң. Сиз давамлиқ виждан азави тартсиңиз, Асмандики Атиңиз Униңға дуа қилишиңизниң қийин болидиғанлиғини яхши чүшиниду (Рим. 8:26). Бирақ дуа қилишни тохтатмаң. Йәһва Худаға Униң билән дост болушни қанчилик халайдиғанлиғиңизни ейтиң (Рим. 12:12). Андрей әсләп шундақ дәйду: «Мән виждан азави тартип, номус һис қилған. Бирақ һәр қетим дуа қилғандин кейин, өзүмни яхширақ һис қилип, көңүл хатирҗәмлигигә ериштим. Әгәр қандақ дуа қилишни билмисиңиз, гунасиға товва қилған Давут падишаниң язған Зәбурниң 51 вә 65-баплиридики сөзләр үстидә чоңқур ойлиниң.
Роһий гөһәрләрни издәйли
w22.09 13-б., 16-абз.
Ишәнчлик киши екәнлигиңизни көрситиң
16 Әгәр башқиларниң ишәнчисигә еришмәкчи болсақ, өзини тутувелиш кам болса, болмайдиған пәзиләт. Бәзидә мәхпий мәлуматларни башқиларға ейтишни халап қалидиған чағлар болуши мүмкин. Шундақ чағларда бу пәзиләт еғизимизни чиң тутушқа ярдәм бериду (Пәнд-нәсиһәтләр 10:19ни оқуң). Әгәр иҗтимаий алақә торини ишләткәндә, өзүмизни тутувелиш асан болмаслиғи һәмдә еһтиятсизлиқтин бәзи мәхпий ишларни башқиларға ашкарилап қоюшимиз мүмкин. Бәзи учурлар торға йолланғандин кейин башқиларниң бу учурларни қандақ ишлитидиғанлиғини вә қанчилик зиян елип келидиғанлиғини контрол қилалмаймиз. Йәнә бир җәһәттин, һәқиқәткә қарши турғучилар қериндашлиримизға хәтәр елип келидиған учурларни ашкарилишимиз үчүн бизни аздурғанда, өзини тутувелиш сүкүт қилишимизға ярдәм бериду. Хизмитимиз чәкләнгән яки мәнъий қилинған җайларда сақчилар бизни сорақ қилғанда, шундақ әһвалға дуч келишимиз мүмкин. Биз бу вә башқа вәзийәтләрдиму еғизимизни тикип қоюп, тилимизни тартсақ болиду (Зәб. 39:1). Мәйли аилимиздикиләр, достлиримиз вә имандашлиримиз яки башқилар билән болған мунасивәттә ишәнчилик болушимиз керәк. Ишәнчилик киши болуш үчүн өзүмизни тутувелишимиз лазим.
20—26 МАЙ
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ ЗӘБУР 40, 41
Немә үчүн башқиларға ярдәм бериш керәк?
w18.08 22-б., 16—18 абз.
Мәрт инсанлар бәхитлик
16 Һәқиқий сехий адәмләр һәрдайим мәртлик қилиду. Улар һәргизму башқиларму маңа қайтурсекән дәп үмүт қилмайду. Әйса бу һәққидә мундақ дегән: «Зияпәт бәргәндә, гадайларни, накаларни, ақсақ-чолақларни, қарғуларни чақириң вә бәхитлик болисиз, чүнки улар сизгә һечнәрсә қайтуралмайду» (Луқа 14:13, 14). Муқәддәс китапта йәнә «Мәрт-мәрданә киши бәрикәтлиниду» вә «Намратниң әһвалиға чөккән киши бәхитлик!» дәп йезилған (Пәнд н. 22:9; Зәб. 41:1). Адәмләргә чин жүригимиздин ярдәм беришни халиғачқа, биз мәрт болушимиз керәк.
17 Әлчи Паул Әйсаниң «елиштин көрә бериш бәхитлигирәк» дегән сөзлирини нәқил кәлтүргәндә, пәқәт маддий нәрсиләр һәққидә ейтмиған. Биз адәмләргә Муқәддәс китаптин нәсиһәт вә әмәлий ярдәм бериш арқилиқму тәсәлли берәләймиз (Әлчиләр 20:31—35). Паул сөзлиридә вә ишлирида сехий болушниң муһимлиғини көрсәткән. Бизму уни үлгә қилип, вақтимиз, күчимиз, диққәт-етибаримиз вә сөйгү-муһәббитимизни айимай, сехий болушимиз керәк.
18 Инсанларниң жүрүш-турушини тәтқиқ қилидиған тәтқиқатчиларму башқиларға беришниң хошаллиқ әкелидиғанлиғини байқиған. Бир мақалидә йезилғандәк, адәмләр башқиларға яхшилиқ қилғанда өзини хошал-хорам һис қилидиғанлиғини ейтишқан. Тәтқиқатчиларниң ейтишичә, башқиларға ярдәм бәргәндә һаятимизниң мәхсити вә мәнаси болиду. Шуңлашқа, бәзи мутәхәссисләр тән сағламлиғи яхширақ вә хошаллиғирақ болуш үчүн җәмийәттә пидаий хизмәтләрни қилишқа тәклип бериду. Бу тәтқиқатларниң нәтиҗиси бизни һәйран қалдурмайду, чүнки көйүмчан Яратқучимиз Йәһва мәрт болуш бизни хошал қилидиғанлиғини ейтқан (Тим. 2-х. 3:16, 17).
w15 12/15 24-б., 7-абз.
Йәһва Худа сизгә ғәмхорлуқ қилиду
7 Еғир кесәлгә дуч кәлсәк, биз өтмүштики Худаниң садиқ хизмәтчилиригә охшаш Йәһва Худадин даналиқ, илһам-мәдәт вә қоллишини издишимиз мүмкин. Давут падиша мундақ язған: «Намратниң әһвалиға чөккән киши бәхитлик! Апәт күнидә Йәһва уни әсләп, қутулдуриду. Йәһва уни сақлап, һаятлиқ һәдийә қилиду» (Зәб. 41:1, 2). Давутниң күнлиридә башқиларға яхшилиқ қилған кишиләр мәңгү яшимиғанлиғи ениқ. Демәк, мошу айәттә Давут шундақ ғәмхорчан кишиләрниң мөҗүзәвий һалда мәңгү яшайду дәп ейтмиған. Ундақ болса, Йәһва Худа меһрибан инсанларға қандақ ярдәм бериду? Давут шу инсанлар тоғрисида: «Йәһва уни ағриған чеғида мустәһкәмләйду, Сән униң аҗиз һалида орун-көрписини тамамән өзгәртисән»,— дәп ейтқан (Зәб. 41:3). Раст, Йәһва Өз хизмәтчилириниң қандақ қийинчилиқларға дуч келидиғанлиғини яхши билиду вә уларни һечқачан ташлимайду. Шундақла Йәһва Худа тенимизни сақийип кетиш қабилийити билән яратқан.
w17.09 12-б., 17-абз.
Йәһва Худаниң һисдашлиғиға тәқлит қилиң
17 Һисдаш болушниң өзүмизгә яхши болғини билән, һисдашлиқ билдүрүшимизниң асасий сәвәви — биз Йәһва Худаға тәқлит қилишни вә уни мәдһийиләшни халаймиз. Худа — меһир-муһәббәт вә һисдашлиқниң Мәнбәси (Пәнд-нәсиһәтләр 14:31). У бизгә мукәммәл үлгә көрситиду. Ундақта, һисдаш болуш арқилиқ Худаға тәқлит қилайли. Шу чағда қериндашлар билән вә әтрапимиздики башқа адәмләр билән техиму йеқин мунасивәттә болимиз (Галатилиқларға 6:10; Йоһанниң 1-хети 4:16).
Роһий гөһәрләрни издәйли
it «Йәһва»
Йәһва
Муқәддәс китапниң асасий мавзуси — Йәһва Худаниң һөкүмранлиғини ақлаш яки қоғдаш. Буниңдин Худаниң әң муһим мәхсити Өз исмини муқәддәс қилиш екәнлиги ениқ көрүниду. Буниң үчүн Худаниң исми һәммә ялидин ақлиниши керәк. Бирақ техиму муһими, пәриштиләрму, адәмләрму Худаниң исмини муқәддәс дәп билиши керәк. Бу болса, Худаниң һөкүмранлиғини чин көңүлдин етирап қилип, һөрмәтләшни вә Уни яхши көргәнликтин Униңға хошаллиқ билән хизмәт қилип, ирадисини орунлашқа тәйяр болушни билдүриду. Шундақ көзқараш Зәбур 40:5—10да йезилған Давутниң дуасидин яхши көриниду. Бу айәтләрдә Худаниң исмини муқәддәс қилиш немини билдүридиғанлиғи чүшәндүрүлгән. (Әлчи Паул бу Зәбурниң үзүндилирини Иб 10:5—10да Әйса Мәсиһкә бағлиқ қандақ қолланғанлиғиға диққәт қилиң).
27 МАЙ—2 ИЮНЬ
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ ЗӘБУР 42—44
Йәһва Худа бериватқан билимни қоллиниң
w06 6/1 9-б., 4-абз.
Зәбур китавидики пайдилиқ ой-пикирләр
Әгәр өзүмизгә бағлиқ болмиған сәвәпләр билән җамаәттин жирақ болуп қалсақ, етиқатдашлиримиз билән биллә қилған хошал хизмитимизни әсләш бизгә илһам берәләйду. Дәсләптә бу ялғузлуқ һис-туйғусини күчәйтиши мүмкин, лекин шундақ әслимиләр бизгә Йәһваға үмүт бағлап, мәдәт вә һимайини Униңдин издишимиз керәклигини әскә салиду.
w19.01 18-б., 15-абз.
Жүригиңизни қандақ сақлалайсиз?
15 Муқәддәс китапта Йәһваниң ой-пикирлири йезилған. Биз уни оқуғанда, Йәһваниң ой-пикирлири бизниң ойлиримиз, һис-туйғулиримиз вә иш-һәрикәтлиримизгә тәсир қилиду. Муқәддәс китапни оқуштин қандақ көпирәк пайда алалаймиз? Буниң үчүн дуа қилишимиз муһим. Бир қериндишимиз мундақ дәйду: «Муқәддәс китапни оқуштин авал, Йәһваға дуа қилип, Сөзидики “карамәт сирларни көрүшни” сораймән» (Зәб. 119:18, КТ). Биз оқуған нәрсиләр һәққидә мулаһизә қилишимиз керәк. Биз дуа қилғанда, оқуғанда, чоңқур ойланғанда, Худаниң Сөзи жүригимизниң қатламлириғичә йетиду вә биз Йәһваниң ой-пикрини яхши көрүшни башлаймиз (Пәнд-нәсиһәтләр 4:20—22ни оқуң; Зәб. 119:97).
w16.09 5-б., 11, 12-абз.
«Қоллириң аҗизлишип кәтмисун»
11 Биз җамаәт учришишлири, конгресслар вә теократиялиқ мәктәпләрдә берилгән билимләр арқилиқ күчкә еришимиз. Шуларниң ярдими билән биз тоғра нийәт билән мәхсәтләрни қоюп, Худа тапшурған көплигән вәзипилиримизни яхши атқуралаймиз (Зәб. 119:32). Сиз шундақ тәлимләрни елишқа интиламсиз?
12 Жуқурида ейтилғандәк, Йәһва Өз хәлқигә Амалик вә Эфиопия хәлиқлирини йеңишкә, шундақла Нәһәмия билән униң замандашлириға қурулуш ишлирини ахирлаштурушқа ярдәм бәрди. Шуниңға охшаш, Худа бизгә ғәм-әндишилиримизгә, қаршилиқларға, адәмләрниң бепәрвалиғиға қаримастин, вәз хизмитимизни давамлаштурушқа күч бериду (Пет. 1-х. 5:10). Әлвәттә, Йәһва Худа қийинчилиқлиримизни мөҗүзилик һалда йоқ қилиду дәп күтмәймиз. Униң орниға қолумиздин кәлгиничә күч чиқиришимиз керәк. Мәсилән, Худаниң Сөзини һәр күни оқуш, һәр һәптә җамаәт учришишлириға тәйярлиқ қилип, уларға қатнишишимиз муһим. Буниңдин башқа, шәхсий үгиништә вә аиләвий ибадәттә әқлимиз билән жүригимизни роһий ойлар билән толдуруш үчүн, һәрдайим Йәһва Худадин дуада ярдәм соришимиз керәк. Хаһишлиримиз билән мәхсәтлиримиз Йәһва Худа бериватқан роһий нәрсиләрдин бизни жирақлаштурушқа йол қоймаслиғимиз керәк. Әгәр роһиңиз чүшүп кәтсә, Худадин ярдәм сораң. Шу чағда сиз Униң роһи һәрикәт қилип, арзу-истигиңизни күчәйтип, сизгә күч-қувәт беридиғанлиғини көрисиз. Лекин сиз башқиларни қандақ күчләндүрәләйсиз? (Флп. 2:13).
Роһий гөһәрләрни издәйли
it «Чилбөрә»
Чилбөрә
Муқәддәс китапта чилбөриләр тоғрилиқ көп мисаллар бар. Мәсилән, Аюп өзиниң мүшкүл әһвалини тәсвирлигәндә: «Чилбөриләрниң дости болдум»,— дәп ейтқан (Ап 30:29). Худа хәлқи урушта йеңилип қалғанда, зәбур язғучиси қайғуруп: «Сән бизни чилбөриләр маканида әздиң»,— дегән (Зб 44:19, КМ). Мошу сөзләрни җәң болуватқан җай тоғрилиқ ейтқан болуши керәк, чүнки чилбөриләр җәсәтләрни йейиш үчүн шу йәргә жиғилатти (Зәбур 68:23ни селиштуруң). Миладимиздин илгири 607-жил бабиллиқлар Йерусалимни бесивалғанда, шәһәрдә қаттиқ ачарчилиқ болуп, анилар өз балилирини йегән. Шуңа Йәрәмия һәтта чилбөриләрниң өз балилириға ғәмхорлуқ қилидиғанлиғини ейтип, уларниң вәһшилигини үзигә басқан (Й.ж 4:3, 10).
3—9 ИЮНЬ
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ ЗӘБУР 45—47
Падишаниң өйлиниш тойи тоғрилиқ нахша
w14 2/15 9, 10-б., 8, 9-абз.
Қозиниң өйлиниш тойиға хурсән болуңлар!
8 Зәбур 45:13, 14ни оқуң. Мошу айәтләрдә келин «зор байлиқта» вә алтун кийим-кечәктә олтарғанлиғи йезилған. Вәһий 21:2-айәттә «жигит үчүн ясанған той» қизни Йеңи Йерусалим билән селиштурулған. Бу асмандики «шәһәр Пәрвәрдигарниң шан-шөһритигә егә болуп, униң пақришини әң есил қашташтәк, биллурдәк сүзүк ташқа» охшитилған (Вәһ. 21:10, 11). Вәһий китавида Йеңи Йерусалимниң нәқәдәр чирайлиқ екәнлиги тәсвирләнгән (Вәһ. 21:18—21). Шуңа Зәбур китавида той қизиниң әҗайип бай кийингән дәп йезилиши һәйран қаларлиқ әмәс. Сәвәви бу той асманда болиду.
9 Келинни той жигитигә яки Мәсиһниң алдиға елип келиду. Падиша уни Худаниң Сөзи билән уни жуюп тазилап, тәйярлап кәлди. Әнди той қизи муқәддәс вә әйипсиз (Әфәс. 5:26, 27). Падишаниң той қизи бу тәнтәнилик вақиә мувапиқ кийиши керәк. Бу дәл шундақ болди! «Униң кийими алтундин» тикилгән вә шундақла келин тойға мас кийиниши керәк вә у дәл шундақ кийингән» болған (Вәһ. 19:8).
w22.05 17-б., 10—12 абз.
Вәһий китави келәчигиңизгә қандақ тәсир қилиду?
10 Йәһва бу рәһимсизләрчә қилинған һуҗумға қандақ инкас қайтуриду? У бизгә шундақ дәйду: «Ғәзивим билән мениң қәһрим өрләп чиқиду» (Әзәк. 38:18, 21—23). Вәһий 19-бапта кейин немә ишлар йүз беридиғанлиғи тәсвирләнгән. Пәрвәрдигар Өз хәлқини қоғдашқа вә уларниң дүшмәнлирини мәғлуп қилишқа Оғлини әвәтиду. Асманда садиқ пәриштиләр вә 144000 майланғанлардин тәшкилләнгән зор қошун Әйса билән бирликтә Магогдин болған Гогқа қарши җәңгә атлиниду (Вәһ. 17:14; 19:11—15). Бу урушниң нәтиҗиси қандақ болиду? Йәһваға қарши чиққан барлиқ инсанлар вә тәшкилатлар пүтүнләй һалак қилиниду (Вәһий 19:19—21ни оқуң).
11 Худаниң дүшмәнлири пүтүнләй һалак қилинғанда, йәр йүзидә аман қалған садақәтмән кишиләрниң қандақ һис-туйғуда болидиғанлиғини тәсәввур қилип беқиң! Шу чағда һәммиси шат-хорамлиққа чөмиду! Бүйүк Бабил вәйран қилинғанда, асманда хошаллиқ садаси яңрисиму, техиму зор шат-хорамлиқ елип келидиған йәнә бир иш бар (Вәһ. 19:1—3). Бу — Қозиниң той күни. Әмәлийәттә, бу Вәһий китавиниң әң жуқури пәллисидур (Вәһ. 19:6—9).
12 Той қачан болиду? Армагедон урушидин илгири, 144000ниң һәммиси асманда җәм болиду. Бирақ бу техи қозиниң той қилидиған вақти әмәс (Вәһий 21:1, 2ни оқуң). Армагедон уруши йүз берип, Худаниң барлиқ дүшмәнлири йоқ қилинғандин кейин, қозиниң тойи болиду (Зәб. 45:3, 4, 13—17).
it «Уруш»
Уруш
Бу урушниң ахирида йәр йүзидә миң жил течлиқ һөкүм сүриду. Зәбурда йезилғандәк, «У [Йәһва] зимин четигичә урушлар тохтатти, оқ-я билән нәйзини сундуруп, җәң һарвуларни отта көйдүрди». Бу пәйғәмбәрлик сөзләр Йәһва Худа дүшмәнләрниң қурал-ярақ вә җәң һарвулирини йоқ қилип, Исраил зиминида течлиқ орнатқанда, биринчи қетим әмәлгә ашқан. Әйса Мәсиһ Армагедонда урушни яхши көридиғанларни йеңивалғанда, пүтүн йәр йүзидә течлиқ болиду (Зб 46:8—10). «Қиличлирини соқиларға, нәйзилирини оғақларға» соқувәткән вә «һәтта урушишни» үгәнмигән кишиләр мәңгү һаятқа еришиду. Чүнки буни Қошунларниң Сәрдари Йәһваниң Өзи вәдә қилған (Йша 2:4; Мик 4:3, 4).
Роһий гөһәрләрни издәйли
w17.04 11-б., 9-абз.
Худа Падишалиғи кәлгәндә немиләр йоқ болиду?
9 Парихор тәшкилатлар немә билән алмаштурилиду? Һар-Магедондин кейин йәрдә қандақту бир тәшкилат боламду? Муқәддәс китапта: «Биз Униң вәдисигә бенаән, һәққанийлиқ һөкүм сүридиған йеңи асман билән йеңи йәрни күтүватимиз»,— дәп йезилған (Петрусниң 2-хети 3:13). Кона асман билән йәр парихор һөкүмәтләр вә уларниң қол астидики адәмләрни билдүриду. Улар һалак қилинғанда, орнини немә егиләйду? «Йеңи асман билән йеңи йәр». «Йеңи асман» йеңи һөкүмәтни, йәни Әйса Мәсиһ вә униң билән биллә һөкүмранлиқ қилидиған 144000 адәмдин ибарәт болған Падишалиқни билдүриду. «Йеңи йәр» болса, Худа Падишалиғиниң қол астидики адәмләрни билдүриду. Әйса вә униң билән биллә һөкүм қилидиғанлар тәртипниң Худаси болған Йәһваға мукәммәл түрдә тәқлит қилиду. (Коринтлиқларға 1-хәт 14:33). Шундақ қилип, «йеңи йәр» яхши тәшкилләндүрүлүп, йәр йүзидики һәммә ишни қолға алидиған лаяқәтлик әр кишиләрдин ибарәт болиду (Зәбур 45:16). Улар Мәсиһ вә 144000ниң рәһбәрлигигә мас һәрикәт қилиду. Тәсәввур қилип көрүң, һазирқи парихор тәшкилатларниң орниға һечқачан бузулмайдиған бирла өм тәшкилат болиду.
10—16 ИЮНЬ
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ ЗӘБУР 48—50
Ата-анилар, балилириңларниң Йәһва Худаниң тәшкилатиға болған ишәнчисини күчәйтиңлар
w22.03 22-б., 11-абз.
Һәқиқий ибадәт хошаллиғиңизға хошаллиқ қошиду
11 Биз Яратқучиниң сөзлирини тәтқиқ қилғанда вә У һәққидә балилиримизға үгәткәндә, Йәһваға ибадәт қилимиз. Шаббат, йәни Дәм елиш күни исраилларға күндилик иш-паалийәтлирини бир чәткә қайрип қоюп, өзлириниң Йәһва билән болған достлуғини күчәйтиш үчүн пурсәт яритип бәргән еди (Чиқ. 31:16, 17). Уларниң арисидики садиқ кишиләр пәрзәнтлиригә Йәһва вә Униң яхшилиғи тоғрисида үгәткән. Биз ялғуз олтирип, Худаниң Сөзини оқуш вә тәтқиқ қилип үгиниш үчүн вақит орунлаштурушимиз керәк. Бу Йәһваға қилған ибадитимизниң бир қисми вә бизниң Униңға йеқинлишишимизға ярдәм бериду (Зәб. 73:28). Биз бир аилә кишилири бирликтә үгәнгәндә, пәрзәнтлиримизниң асмандики меһир-муһәббәтлик Атимиз билән йеқин достлуқ орнитишиға ярдәм берәләймиз (Зәбур 48:13ни оқуң).
w12 8/15 12-б., 5-абз.
Падишаниң пухраси сүпитидә яшаш!
5 Қандақту бир дөләтниң пухрари болушни халиған адәмдин шу дөләтниң тарихини билиш тәләп қилиниши мүмкин. Худа Падишалиғиниң пухрари болушини халиғанларму Падишалиқ тоғрилиқ мүмкинчиликниң баричә көпирәк билиши керәк. Қедимий Исраилдики ибадәтханида хизмәт қилған Қорақниң оғуллириниң үлгисигә диққәт қилайли. Улар Йерусалим билән онлиған ибадәт қилидиған орунни яхши көргән вә һәмдә қизғинлиқ билән шәһәрниң тарихи тоғрилиқ ейтип жүргән. Қандақ болмисун, улар шәһәрни гөзәллиги үчүнла әмәс, «Падишаниң Әҗайип шәһири» болғанлиғи үчүн улуқланди (Зәбур 48:1, 2, 9, 12, 13ни оқуң).
Роһий гөһәрләрни издәйли
it «Байлиқ»
Байлиқ
Исраил хәлқи пул тәрәптин қисилмай гүлләп-яшнап, йәп-ичип хошал-хорам яшиған (П1я 4:20; Вз 5:18, 19) вә намратлиқниң немә екәнлигини билмигән (П.н 10:15; Вз 7:12). Йәһва Худа уларниң әмгигиниң һалавитини көрүп, яхши һаят кәчүрүшини халисиму (П.н 6:6—11; 20:13; 24:33, 34), байлиққа интилишниң хәтәрлик екәнлигини әскәрткән. Чүнки улар пәқәт байлиққа ишәш қилип, шу байлиқни бериватқан Йәһва Худасини унтуп кетиши мүмкин еди (Қ.ш 8:7—17; Зб 49:6—9; П.н 11:4; 18:10, 11; Йр 9:23, 24). Йәһва Худа хәлқигә байлиқниң вақитлиқ екәнлигини (П.н 23:4, 5) вә униң адәмни өлүмдин қутулдуруш үчүн төләм берилмәйдиғанлиғини (Зб 49:6, 7), өлгәндин кейин адәмгә һечқандақ пайдиси йоқ екәнлигини ейтқан (Зб 16, 17; Вз 5:15). Исраиллар пулхумарлиққа берилип, башқиларни алдап, Худаниң меһир-шәпқитидин айрилғанлиғини өз көзлири билән көргән (П.н 28:20; Йр 5:26—28; 17:9—11ни селиштуруң). Буниңдин башқа улар Йәһва Худани «әң баһалиқ» нәрсилири билән мәдһийиләйдиғанлиғиниму билгән (П.н 3:9).
17—23 ИЮНЬ
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ ЗӘБУР 51—53
Еғир гуна қилиштин сақлиниң
w19.01 15-б., 4, 5-абз.
Жүригиңизни қандақ сақлалайсиз?
4 Пәнд-нәсиһәтләр 4:23тики «қәлб» дегән сөз адәмниң қәлбидики һәрбир чоңқур сирларни билдүриду (Пәнд-нәсиһәтләр 20:27ни оқуң). Башқа сөзләр билән ейтқанда, «қәлб» йошурун ойлиримиз, һис-туйғулиримиз, нийәтлиримиз вә арзу-һәвәслиримизни өз ичигә алиду. Бу ташқи көрүнишимиздин башқиларға қандақ адәм болуп көрүнишимизни әмәс, ичимиздә һәқиқәтән қандақ адәм екәнлигимизни билдүриду.
5 Символлуқ қәлбимизни асраш немишкә муһим? Мәсилән, ички әзалиримизниң сағлам болуши үчүн, дурус тамақлиниш вә тенимизни дайим чиниқтурушимиз һаҗәт. Шуниңға охшаш, роһий җәһәттин сағлам болуш үчүнму, дайим Муқәддәс китап вә униңға асасланған әдәбиятларни оқуп, Йәһваға болған етиқадимизни көрситип турушимиз керәк. Етиқадимизни көрситиш оқуп-билгәнлиримизни әмәлийәттә қоллиниш вә ишәнчимиз тоғрисида башқиларға ейтиштин ибарәт (Рим. 10:8—10; Яқуп 2:26). Бәзидә ташқи көрүнүшимизгә қарап өзүмизни сағлам дәп ойлайдиғандимиз, лекин әмәлийәттә ағриқ болушимиз мүмкин. Дәл шундақ, роһий ишлар билән бәнт болғинимизға қарап, етиқадимиз мәһкәм дәп ойлайдиғандимиз, бирақ қәлбимиздә яман һәвәсләр йилтиз тартиши мүмкин (Кор. 1-х. 10:12; Яқуп 1:14, 15). Шәйтан бизниң ой-пикримизни бурмилап, униңға охшаш ойлишимизни халайду. У шу мәхситигә йетиш үчүн немә қилиду? Биз өзүмизни қандақ қоғдалаймиз?
w15 6/15 14-б., 5, 6-абз.
Паклиқни сақлап қалалаймиз
5 Йәһва Худаға толуғи билән таянғанлиғимизни көрситишниң муһим бир йоли — напак ойлардин айрилиш үчүн Йәһва Худаға дуа қилиш. Дуа қилип Йәһваға йеқинлашсақ, Уму бизгә йеқинлишиду. Әхлақсиз ойларға берилмәй паклиқни сақлаш қараримизда мәһкәм туруш үчүн, У бизгә мәртлик билән муқәддәс роһни бериду. Биз Йәһва Худаға өз ойлиримиз билән Униң жүригини хошал қилишни халайдиғанлиғимизни көрситәйли (Зб 19:14). Гунаға апиридиған хәтәрлик йолда турған-турмиғанлиғимизни, йәни һәрқандақ ой вә хаһишлиримизниң бар-йоқлиғини кәмтәрлик билән дуада ялвуруп сорайли (Зб 139:23, 24). Аздурулушларға дуч кәлгәндә, нуқсансизлиғимизни сақлап қелиш үчүн дайим ярдәм сорайли (Мт 6:13).
6 Алған тәлим-тәрбийәмизниң яки бурунқи һаят тәрзмизниң кесиридин Йәһваға яқмайдиған ишларни қилишқа көңлүмиз тартип туруши мүмкин. Һәтта шундақ болғандиму, У бизгә керәклик өзгиришләрни қилип, Өзигә лайиқ түрдә хизмәт қилишимизға ярдәм бериду. Давут падиша буни чүшәнгән. У Батшеба билән зина қилғандин кейин, Йәһва Худаға ялвуруп: «Мәндә пак қәлбни яратқина, ичимгә тоғра, Тәврәнмәс роһни салғина!»,— дегән (Зб 51:10, 12). Һә, әхлақсизлиқ хаһишлар қанчилик күчлүк болмисун, Худа бизгә Униң тилини елишқа дәвәт қилиду. Һәтта шундақ хаһишлар чоңқур йилтиз тартип, оюмизни таза сақлашқа тосалғулуқ қиливатқандиму, Йәһва бизни тоғра йолға йетәкләп, Өзиниң қаидә-принциплириға бойсунушқа вә уларни әмәлийәттә қоллиништа утуқлуқ болушимизға ярдәм берәләйду. Униңдин ташқири, зиян елип келип келидиған нәрсиләр бизни башқурушиға йол бәрмәй бәрмәслигигә күч-қудрити йетиду (Зб 119:133).
Роһий гөһәрләрни издәйли
it «Доик»
Доик (Й1х 1:8)
Доик Саул падишаниң өйидә җавапкар қул болуп, униң падичилирини башқурған едумийлиқ киши болған (С1я 21:7; 22:9). У йәһудий динини қобул қилған болуши керәк. Нобта бәргән қәсимигә мунасивәтлик паклиниши үчүн яки моху кесили байқалғанлиқтин, у Нобта Йәһваниң алдиға келип шу йәрдә қелип қалди. Шу вақитта баш роһаний Ахимәләк Даутқа муқәддәс нан билән Голиятниң қиличини бәргәнлигини Доик көрүп қалған. Кейинирәк Саул хизмәтчилиригә һәммиңлар тил бириктүрүп, маңа яманлиқ қилай дәватисиләр дегәндәк ойини ейтқанда, Доик Нобта көргәнлирини еқитмай-темитмай ейтип бәргән. Саул баш роһаний Ахимәләк билән Нобтики башқа роһанийларни чақирип, Ахимәләкни сораққа алғандин кейин, у сақчилириға роһанийларни өлтүрүшни буйриған. Бирақ сақчилар уларни өлтүрүштин баш тартқанда, Доик Саулниң буйруғи билән 85 роһанийни өлтүриветиду. Жүрәкни титритидиған шундақ яман иш қилғандин кейин Доик Ноб шәһириниң турғунлирини яш-қери демәй һәммисини һәтта қорадики маллириниму қалдурмай қирип ташлиған (С1я 22:17).
52-Зәбурдә Давут: «Сениң тилиң һалак әкәлмәктә. У сәндәк мәккарда Устуридәк иштиктур. Сән яхшилиқтин көрә яманлиққа амрақ, алдашни Раст ейтиштин әвзәл көрисән. (Селаһ) Сән хәтәрлик сөзләрни һәм Һейлә-микирни таллайсән» (Зб 52:2—4).
24—30 ИЮНЬ
ХУДА СӨЗИДИКИ ҒӘЗНӘ ЗӘБУР 54—56
Худа сиз тәрәптә
w06 8/1 22-б., 10, 11-абз.
Дана бол вә Худадин әймәнгин
10 Бир күни Давут бешини саңгилтип Ғолиятниң вәтини болған филистик елидики Гад шәһириниң падишаси Ахишқа кәлди (Самуилниң 1-язмиси 21:10—15). Падишаниң хизмәткарлири Давутни өзлириниң дүшмини дәп йәткүзди. Мошу хәтәрлик вәзийәттә Давут немә иш қилғанду? У дуа қилип, ич-бағрини Йәһваға төкти (Зәбур 56:1—4, 11—13). У қечип кетиши үчүн сараң болуп қалғандәк һәрикәт қилишқа тоғра кәлсиму, Давутниң бу иш-һәрикитини Йәһва Худа бәрикәтләп, уни қутулдуруп қалғанлиғини билгән. Давутниң җан-дили билән Йәһва Худаға тайинип, Униңға ишәнч билдүргәнлиги нәқ Худадин әйминидиған адәм екәнлигини көрситиду (Зәбур 34:4—6, 9—11).
11 Давутқа охшаш бизму Худадин әйминидиғанлиғимизни Униң қийинчилиқлиримизни йеңишкә ярдәм беримән дегән вәдисигә ишәнгәнлигимиз арқилиқ көрситимиз. Давут: «Йолуңни Йәһваға өткүзгин вә Униңға ишәнч Бағлиғин. У һәрикәтлинишни башлайду», — дегән (Зәбур 37:5). Бу барлиқ қийинчилиқлиримизни Худаға тапшуруп қоюп, қолумиздин кәлгинини қилмай, Худа биз үчүн һәрикәт қилиду дәп қолумизни қоштуруп олтиришни билдүрмәйду. Давут Худаға дуа қилип, кейин күтүп олтармиған. У Йәһва Худаниң бәргән җисманий вә әқил қабилийитини пайдилинип, қийинчилиқтин чиқишқа амал издигән. Амма Давут пәқәт адәмниң күч-ғәйритигила тайинишқа болмайдиғанлиғини билгән. Бизниң вәзийитимиздиму шундақ болуши керәк. Қолумиздин келишичә һәммини қилип көрүп, қалған ишни Йәһва Худаға тапшурушимиз керәк. Һәқиқәтән, Йәһва Худаға тайиништин башқа қолумиздин һечнәрсә кәлмәйдиғанлиғини билимиз. Дәл шундақ вәзийәтләрдә Йәһва Худадин әйминидиғанлиғимиз шәхсий мунасивитимиздин көрүнүп туриду. Биз Давутниң жүрәктин чиққан мону сөзлиридин илһам алимиз: «Йәһваниң сири Униңдин әйминидиғанларда Болуп, Өз келишимини У уларға Ечип-чүшәндүрүп бериду» (Зәбур 25:14).
cl 243-б., 9-абз.
Һечбир нәрсә бизни «Худайимизниң меһир-муһәббитидин айриветәлмәйду»
9 Шуниң билән биллә Йәһва Худа бизниң җасарәтлигимизни қәдирләйду (Мәтта 24:13). Шәйтан бизниң Йәһва Худадин үз өрүп кетишимизни халайдиғанлиғини есиңиздә сақлаң. Сиз садақәтмәнлигиңизни сақлап қалғансири, Шәйтанниң һақаритигә Йәһва Худаниң җавап беришигә мүмкинчилик берисиз (Пәнд-нәсиһәтләр 27:11). Садақәтмән болуш һәрдайим асан болмайду. Саламәтлик, йоқчилиқ, үмүтсизлик вә башқа қийинчилиқлар һәрбир күнимизни азапқа селиши мүмкин. Арзу-арманлиримизниң узақ вақит орунланмиғанлиғиму бизниң көңлүмизни чүшириши еһтимал (Пәнд-нәсиһәтләр 13:12). Шундақ қийинчилиқларға қаримастин, җасарәт болғанлиғимиз Йәһва Худа үчүн интайин қәдирлик. Давут падиша көз йешини Йәһва Худаниң қачисида сақлап қелишини өтүнгән, шуниңдин кейин, у ишәшлик «Улар Сениң китавиңда Йезиқлиқ әмәсму?» — дәп қошуп қойған (Зәбур 56:8). Йәһва Худа Өзигә болған садақәтмәнлигимизни сақлаш үчүн төккән йешимиз билән тартқан азаплиримизниң һәммисини қәдирләйду, йәнә есидә сақлайду. Униң көз алдида мошулар һәммиси бәк қиммәт.
w22.06 18-б., 16, 17-абз.
Сөйгү-муһәббәт қорқунучни йеңишимизгә қандақ ярдәм бериду?
16 Шәйтан һаятимизни қәдирләйдиғанлиғимизни билиду. Амма у бизни җенини сақлап қелиш үчүн барчә нәрсиләрдин, һәтта Йәһва Худа билән болған достлуқ мунасивәттин ваз кечиду дәп җар салиду (Аюп 2:4, 5). Шәйтанниң җар селиши пүтүнләй ялған! Бирақ «өлүм һоқуқини тутқан» Шәйтан өлүмдин қорқуш һис-туйғумиздин пайдилинип, бизни Йәһва Худаға хизмәт қилиштин тохтитишқа уруниду (Ибр. 2:14, 15). Бәзи вәзийәтләрдә Шәйтанниң тәсири астидики кишиләр Худаниң хизмәтчилиригә: «Етиқадиңлардин ваз кәчмисаңлар, өлтүрүветимиз»,— дәп қорқитиду. Бәзидә җиддий давалинишқа муһтаҗ болғанлиғимизни көргән Шәйтан һаятимиздики хәтәрлик пәйттин пайдилинип, бизни Йәһваниң қанунлирини бузидиған қарарни қилдурушқа тиришиду. Дохтурлар вә Йәһва гувачиси болмиған уруқ-туққанлиримиз бизни Йәһваниң қанунини бузуп, қан қоюшни қобул қилишқа мәҗбурлиши мүмкин. Яки болмиса, кимду-бирси бизни Муқәддәс китаптики принципларға зит болған башқа давалаш усуллирини қобул қилишқа қайил қилиши мүмкин.
17 Әлвәттә, биз өлүшни халимаймиз. Биз шуни билимизки, өлүп кәткән һаләттиму, Йәһва Худа бизни давамлиқ сөйиду (Римлиқларға 8:37—39ни оқуң). Йәһваниң достлири өлүп кәткәндә, У уларни йәнила һаяттәк ядида сақлайду (Луқа 20:37, 38). Худа уларни тирилдүрүшкә бәк тәшна (Аюп 14:15). Уларниң «мәңгүлүк һаятқа еришиши үчүн» Йәһва Худа қиммәт-баһалиқ бәдәлни төлигән (Йоһ. 3:16). Биз Униң бизгә болған чоңқур сөйгү-муһәббитини билимиз. Шуңа һәтта биз еғир кесәл болуп, өлүм хәтиригә дуч кәлсәкму, Худани ташлап кетишниң орниға, Униңдин күч-мәдәт вә даналиқ сораймиз. Валерия вә униң ери дәл шундақ қилған (Зәб. 41:3 [40:4]).
Роһий гөһәрләрни издәйли
it «Алдин ала билиш, алдин ала көрүш»
«Алдин ала билиш, алдин ала көрүш»
Йәһуда Ишқарийотниң сатқунлуқ қилғини Муқәддәс китаптики пәйғәмбәрлик сөзләрниң орунланғанлиғи вә Йәһва Худа билән Униң Оғли келәчәкни билидиғанлиғини көрситиду (Зб 41:9; 55:12, 13; 109:8; Әлч 1:16—20). Бирақ Худа Йәһуданиң сатқунлуқ қилишини алдин-ала билгән дәп ейтишқа болмайду. Пәйғәмбәрлик сөзләрдә Әйсани йеқин достлириниң бири униңға сатқунлуқ қилиши керәк еди, бирақ униң нәқ ким екәнлиги ейтилмиған. Әгәр Худа Йәһуда Ишқарийотниң тәғдирини йешип қойған болса, У Муқәддәс китапқа яздурған Өз принциплириға зит һәрикәт қилған болатти. Худаниң тәливи тоғрилиқ әлчи Паул: «Бирсиниң үстигә қоллириңни қоюшқа алдирап, башқиларниң гуналириға шерик болма, өзәңни пак тутқин», — дәп язған (Т1х 5:22ни селиштуруң 3:6). Әйса Мәсиһ 12 әлчисини даналиқ билән тоғра таллиши үчүн Атисиға кечичә дуа қилған. Шуниңдин кейинла кимни шагирт қилип таллиғанлиғини ейтқан (Лқ 6:12—16). Әгәр Худа Йәһуда Ишқарийотниң сатқун болидиғанлиғини алдин ала билгән болса, У Өзиниң бәргән көрсәтмилиригә яки рәһбәрлигигә қарши чиққан болатти. Әлчи Паул арқилиқ бәргән көрсәтмилирини нәзәрдә тутсақ, Худа Йәһуданиң гунасиға ортақ болуп қалатти.
Демәк, Йәһуда әлчи болуп талланғанда, униң жүригидә сатқунлуқ қилишниң һечбир бәлгүлири болмиғанлиғи көриниду. Нәтиҗидә, Худадин чәтнәп, Шәйтанниң тәсиригә учрап, оғрилиқ қилған (Иб 12:14, 15; Йоһ 13:2; Әлч 1:24, 25; Яқ 1:14, 15). Вақит өтүп униң сатқунлуқ қилишниң йолиға чүшәнлигиниң бәлгүлири көрүнүшкә башлиғанда, Әйса Мәсиһ Йәһуданиң жүригини көрәләйдиғанлиқтин, униң сатқунлуқ қилидиғанлиғини алдин ала ейталиған (Йоһ 13:10, 11).