47-нахша
Хуш хәвәрни җакала
1. Узақ йошурулған Шаһлиқ һәқиқити,
Вәдә қилинған әвлат ашкарә болди.
Рәб Йәһва һәқни сөйәр, шәпқәт көрситәр,
Намукәммәл екәнлигимизни биләр.
У рәһимдил, Оғлини йәргә әвәтти.
Әйса қилар һөкүмранлиқ, кәлсә дәл вақти.
Оғлиға той қизни тәйяр қилди Худа,
Шан-шәрәпкә егә болған кичик пада.
2. Бу Шаһлиқ хәвири бәшарәт қилинған.
Рәбниң ирадиси — шуни қилиш аян.
Пәриштиләр бәк хошал биз билән биллә,
Хуш хәвәр йәткүзүшкә ярдәм бәрмәктә.
Худа исмини улуқлаш, Уни махташ —
Бу вәзипә һәм имтияз, тартмайли биз баш!
Шан-шәрәп — Йәһва үчүн Гувачи болуш,
Падишалиқ хуш хәвирини йәткүзүш.
(Шундақла Марк 4:11; Әлч. 5:31; Кор. 1-х. 2:1, 7ни қараң.)