Йәһваға тайинип, һәқиқий бехәтәрликни һис қилдим

ЙӘҺВАНИ ТОНУП, УНИҢҒА ТАЙИНИШҚА БАШЛИДИМ

Мән 1948-жили Нигерияниң ғәрбий-җәнуптики бир кичик йезида туғулдум. Шу чағда дадамниң иниси Мустафа акам, андин чоң акам Вахаби чөмдүрүлүштин өтүп, Йәһва гувачилири болди. Мән тоққуз яшқа киргәндә, дадам қаза болди. Мән қаттиқ қайғурдум. Вахаби маңа келәчәктики тирилиш үмүти тоғрилиқ ейтип бәрди. Бу маңа илһам-мәдәт берип, Муқәддәс китапни үгинишкә дәвәт қилди. Шундақ қилип мән 1963-жили чөмдүрүлүштин өттүм. Мениң икки акам вә бир укамму чөмдүрүлүш мәрасимидин өтти.

1965-жили мән Лагоста яшайдиған акам Уилсонға берип, Игбоби җамаитидики пионерлар билән йеқин арилаштим. Уларниң хошаллиғи вә қизғинлиғи маңа қаттиқ тәсир қилип, 1968-жили январь ейида мәнму пионер болдум.

Бәйтәлдә хизмәт қилған Альберт Олугбеби яшларни жиғип, шималий Нигериядә мәхсус пионерлар керәклиги тоғрисида ейтип бәрди. Олугбеби бурадәрниң қизғинлиқ билән сөзлигәнлиги техичә есимдә: «Силәр яш вақтиңлар вә күчиңларни Йәһва үчүн ишлитәләйсиләр! Силәрни көп иш күтүп турмақта!» Мән Йәшая пәйғәмбәрдин үлгә елип, Йәһва мени қәйәргә әвәтсә, шу йәрдә хизмәт қилғум кәлди. Шуңа, илтимасни толтурдум (Йәшая 6:8).

1968-жили май ейида мән Нигерияниң шималидики Кано шәһиригә мәхсус пионер сүпитидә тәйинләндим. Шу чағда, 1967—1970 жиллири Нигериядә ички уруш болуватқан еди. Бу уруш шу районни вәйран қилип, көп азапларни кәлтүрди, өлүмму көп болди. Шуңа, шималий Нигериядики кишиләр дөләтниң шәрқий тәрипигә көчүп кәткән. Бир бурадәр җапа тартишимни халимиғачқа, мени шу йәргә бармаслиққа қайил қилмақчи болди. Лекин мән униңға: «Ғәм қилғиниңиз үчүн рәхмәт. Қандақла болмисун, Йәһва мени шу йәргә хизмәт қилишқа тәйинлисә, маңа чоқум ярдәм бериду»,— дедим.

УРУШТИН ВӘЙРАН БОЛҒАН РАЙОНДА ЙӘҺВАҒА ИШӘНЧ ҚИЛДИМ

Канодики әһвал интайин қайғулуқ еди. Ички уруш бу чоң шәһәрни вәйран қилди. Вәз қилған вақитта бәзидә тоқунушта қирғин қилинғанларниң җәситини көрүп қалаттуқ. Канода бирқанчә җамаәт болған болсиму, қериндашларниң көпинчиси қечип кәткән еди. Шу йәрдә 15тин аз қериндашлар қалди вә улар қорқуп үмүтсизләнгән еди. Биз, алтә мәхсус пионер кәлгәндә, улар бәк хошал болуп кәтти. Биз уларни илһамландурғандин кейин, уларниң көңли көтирилип қалди. Биз җамаәт учришишлирини вә вәз хизмитини әслигә кәлтүрүшкә вә уларға хизмәтлири һәққидә филиалға һесават тапшурушқа ярдәм бәрдуқ.

Биз хауса тилини үгинишни башлидуқ. Кишиләр хуш хәвәрни өз ана тилида аңлиғанда, көплири бизни тиңшашқа башлиди. Шундақ болсиму, Канодики асасий динниң әзалири вәз қилишимизни яқтурмиди. Шуңа, биз интайин еһтиятчан болушимиз керәк еди. Бир күни бир киши бизни пичақ билән қоғлиди. Бәхиткә яриша, биз униңдин чапсан жүгрәп, қечип кәттуқ. Шундақ хәтәрләргә қаримастин, Йәһва бизгә «бехәтәрлик һәдийә» қилди вә вәз ейтқучиларниң сани көпийишкә башлиди (Зәб. 4:8). Бүгүнки күндә Канодики 11 җамаәттә 500дин артуқ қериндаш хизмәт қиливатиду.

НИГЕРДА ЗИЯНКӘШЛИКНИҢ БАШЛИНИШИ

Кейин 1968-жили августта Канода бирнәччә ай турғандин кейин, мени башқа икки мәхсус пионер билән Нигерниң пайтәхти болған Ниамей шәһиригә тәйинлиди. Узун өтмәйла ғәрбий Африкидики Нигерниң йәр шариниң әң иссиқ йәрләрниң бири екәнлигини сәздуқ. Иссиқни чидаштин башқа, йәнә француз тилини үгинишимиз керәк еди. Бу қийинчилиқларға қаримай, биз Йәһваға ишәнч бағлидуқ вә шу йәрдики аз санлиқ вәз ейтқучилар билән вәз қилишни башлидуқ. Қисқа вақит ичидә, Ниамейдики оқушни билгән һәммә адәм Муқәддәс китапни үгиниш үчүн ишлитилгән «Мәңгүлүк һаятқа елип баридиған һәқиқәт» намлиқ китапни тапшурувалған. Кишиләр һәтта бу китапни сорап, бизни издәп келәтти!

Узақ өтмәй, биз һөкүмәтниң Йәһва гувачилирини яқтурмайдиғанлиғини тонуп йәттуқ. 1969-жили июльда биз тәхминән 20 адәм болуп, дөлитимиздә тунҗа қетим районлуқ конгресс өткүзүш үчүн җәм болдуқ. Икки адәм чөмдүрүлүштин өтүши керәк еди. Бирақ биринчи күни сақчилар келип, конгрессниң өтүшигә тосалғу қилди. Улар мәхсус пионерлар вә районға җавапкар ақсақални қолға алди. Улар бизни сораққа тартип, әтиси йәнә келишни буйриди. Бир аварчилиқниң болидиғанлиғини һис қилип, тез арида бир өй тепип, чөмдүрүлүштин өтидиғанлар үчүн йошурун һалда нутуқ ейттуқ. Кейин икки қериндашни дәриядә чөмдүрүлүш мәрасимидин өткәздуқ.

Бир нәччә һәптидин кейин, һөкүмәт мени вә башқа 5 мәхсус пионерни дөләттин қоғлап чиқарди. Улар бизгә дөләттин чиқип кетиш үчүн 48 саат вақит бәрди. Биз бойсунуп, беваситә Нигериядики филиалға бардуқ вә бизни башқа йәргә тәйинлиди.

Мән Нигерияниң Орисунбаре дегән йезиға тәйинләндим. Шу йәрдики кичик бир топ вәз ейтқучилар билән яхши хизмәтләштуқ. Бирақ 6 айдин кейин филиал маңа Нигерға қайтишни тәклип қилди. Бешида буниңға һәйран қалдим вә бираз әнсиридим. Бирақ Нигердики қериндашлар билән қайта көрүшүшкә хошал болдум!

Мән Ниамейға қайтип кәлдим. Бир күн өткәндин кейин, нигериялиқ бир тиҗарәтчи мениң Гувачи екәнлигимни билип, Муқәддәс китап һәққидә соал қоюшқа башлиди. Биз үгинишни башлидуқ. У тамака чекишни вә һарақ ичишни ташлап, чөмдүрүлүш мәрасимидин өтти. Мән Нигерниң һәрқайси җайлирида һәрхил қериндашлар билән хизмәт қилип, жиллар давамида адәмләрниң һәқиқәтни қобул қилғанлиғини көрдүм. Мән дәсләптә кәлгинимдә, дөләттә 31 Гувачи бар еди, кәткинимдә болса 69 адәм болди.

«БИЗ ГВИНЕЯДИКИ ӘҺВАЛНИ ЯХШИ БИЛМӘЙМИЗ»

1977-жилниң ахирида, мән Нигериягә тәлим елиш үчүн қайтип кәлдим. Үч һәптилик курс ахирлашқанда, филиал комитетиниң координатори Малком Виго маңа Сьерра-Леонедики филиалдин кәлгән хәтни оқутқузди. Бурадәрләр Гвинеядә районға җавапкар ақсақал болуп хизмәт қилалайдиған, инглиз вә француз тилини билидиған, саламәтлиги яхши, бойдақ пионерни издәватқан еди. Малком бурадәр мошу хизмәтни атқуруш үчүн тәлим алғанлиғимни ейтти. Бу хизмәт оңай әмәслигини агаһландуруп, у: «Қобул қилиштин бурун ойлап беқиң»,— деди. Мән дәрһал: «Мени Йәһва Худа әвәтиватиду, шуниң үчүн баримән»,— дәп җавап бәрдим.

Мән Сьерра-Леонеға учуп берип, филиалдики бурадәрләр билән көрүштүм. Филиал комитетиниң бир әзаси маңа: «Биз Гвинеядики әһвални яхши билмәймиз»,— деди. Сьерра-Леонедики филиал хошна Гвинеядики вәз хизмитигә җавапкар болған болсиму, шу йәрдики җиддий сәясий вәзийәт сәвәвидин, вәз ейтқучилар билән алақә қилиш мүмкин әмәс болған. Филиал қанчә тиришсиму, шу йәргә бирсини әвәтиш мүмкин болмиди. Шуниң үчүн, филиалдики бурадәрләр мени Гвинеяниң пәйтәхти Конакригә әвәтип, шу дөләттә яшашқа рухсәт елишни сориди.

Мән Конакридики Нигерияниң әлчиханисиға берип, баш әлчи билән көрүштүм. Мән униңға вәз қилиш арзуюм тоғрилиқ ейттим. У маңа мундақ деди: «Бу йәргә кәлмисәң яхши болатти, сени қамаққа елиши яки униңдинму яман нәрсигә дуч келишиң мүмкин. Нигериягә берип, шу йәрдә вәз қилиң». Мән болсам, мошу йәрдә турушқа қарар қилғанлиғимни ейттим. Шу чағда у Гвинеядики ички ишлар министриға хәт язди, у болса, маңа ярдәм қилишқа келишти.

Кейин Сьерра-Леонеға қайтип, бурадәрләргә бу яхши хәвәрни ейттим. Улар Гвинеядә яшашқа рухсәт алғинимни аңлиғанда: «Бу Йәһваниң бәрикитиғу!»— дәп хошаллиқтин вақирап кәтти.

1978—1989 жиллар арилиғида мән Гвинеядә вә Сьерра-Леонеда районға җавапкар ақсақал болуп хизмәт қилдим, вә бәзидә бирсиниң орниға Либериядики җамаәтләрни зиярәт қилдим. Дәсләптә, мән пат-пат ағрип қалаттим. Болупму жирақ районларда қийин болған еди. Бирақ шундақ вақитлардиму, қериндашлар мени дохтурханиға йәткүзүшниң амалини тапатти.

Бир қетим мән қаттиқ ағрип, бәзгәк кесилигә гириптар болдум. У аздәк, ичимдә қуртлар пәйда болди. Әһвалим начарлишип кәткәнлиги шунчә, бурадәрләр мени қәйәргә йәрләш тоғрисида сөзлишипту! Һаятимға хәвп йәткүзгән бу вақиәләргә қаримай, хизмитимдин ваз кечишни ойлапму бақмиған едим. Шуниңға ишинимәнки, пәқәт Йәһва Худа һәқиқий бехәтәрликни берәләйду вә һаяттин мәһрум болсамму, У өлүмдин тирилдүрәләйду.

АЯЛИМ БИЛӘН ЙӘҺВА ХУДАҒА ТАЙИНИМИЗ

1988-жили мән пионер болуп хизмәт қилған Доркас исимлиқ бир кәмтәр қиз билән тонуштум. Биз той қилғандин кейин җамаәтләрни биллә зиярәт қилдуқ. Аялим маңа яр-йөләк болуп, бу хизмитимиздә көп қурбанлиқларни қилған. Биз бир җамаәттин башқа җамаәткә йетиш үчүн жүклиримизни елип, 25 километр маңаттуқ. Әгәр йолимиз униңдинму узақ болса, тепилған машиниға олтирип, патқақ вә қиңғир йолларда маңаттуқ.

Доркас интайин җасур еди. Мәсилән, биз бәзидә тимсаһларға (крокодил) толған судин өтүшимиз керәк еди. Бир күни бәш күнлүк сәпәр җәриянида, дәрия үстидики яғач көрүкләр бузулуп, кичик кемини ишлитишкә тоғра кәлди. Доркас униңдин чиқиватқанда, чоңқур суға чүшүп кәтти. Иккилимиз үзүшни билмәймиз, йәнә шу дәриядә тимсаһлар бар еди. Бәхиткә яриша, бирнәччә яш жигит суға чүшүп, уни қутқузувалған. Бу вақиә бираз вақит чүшимизгә кирип, чөчүп жүрәттуқ. Шундақтиму, хизмитимизни давамлаштурдуқ.

1992-жилниң бешида, биз Доркасниң һамилдар екәнлигини билип, һәйран қалдуқ. Толуқ вақитлиқ хизмитимиз билән немә болиду? Биз балимизни Йәһвадин кәлгән соға дәп қаридуқ. Шуниң үчүн қизимизға «Йәһваниң соғиси» дегәнни билдүридиған Джагифт дегән исимни қойдуқ. Төрт жилдин кейин Джагифтниң иниси Эрик туғулди. Иккилиси биз үчүн әҗайип соғилардур. Қизимиз бираз вақит Конакридики жирақтики тәрҗимә идарисидә хизмәт қилған. Оғлимиз болса, җамаәт ярдәмчиси болуп хизмәт қиливатиду.

Гәрчә Доркас мәхсус пионерлиқ хизмитини тохтитишқа мәҗбур болсиму, у балилиримизни беқип, давамлиқ пионер болуп хизмәт қилди. Мән болсам, Йәһваниң ярдимидә мәхсус пионер болушни давамлаштурдум. Балилиримиз чоң болғандин кейин, Доркас қайтидин мәхсус пионер болди. Һазир иккимиз Конакрида миссионер болуп хизмәт қиливатимиз.

ҺӘҚИҚИЙ БЕХӘТӘРЛИКНИҢ МӘНБӘСИ

Мән әзәлдин Йәһва Худа мени башлиған йәргә бардим. Аялим иккимиз Униң бизни қоғдап, бәрикәт бериватқанлиғини көп қетим көрдуқ. Маддий нәрсиләргә әмәс, Йәһваға ишәнгәнликтин, нурғун ғәм-қайғудин сақлинип қалдуқ. Доркас иккимиз һәқиқий бехәтәрликниң мәнбәси Йәһва екәнлигини өз һаятимизда көрдуқ (Тар. 1-яз. 16:35). Ишинимәнки, Униңға ишәнгәнләрниң һаяти Йәһваниң «ғәзнисидә сақлақлиқтур» (Сам. 1-яз. 25:29).