যিহোৱাৰ পবিত্ৰ কিতাপ​—এক অমূল্য উপহাৰ

১. ঈ-শ্ব-ৰে দিয়া এই অ-মূ-ল্য বা-ক্য,

দি-য়ে পো-হৰ আ-মাক এই জী-ৱ-নত।

ই-য়াৰ শ-ক্তি, যি ক-ৰে স-হায় আ-মাক;

দি-য়ে যি শি-ক্ষা আ-মাৰ জী-ৱনত।

বাই-বেল, ঈ-শ্ব-ৰৰ সেই অ-মূ-ল্য কি-তাপ,

লি-খি-ব-লৈ তেওঁ দি-লে মা-নু-হক;

প-বি-ত্ৰ শ-ক্তিৰ স-হা-য়ত লি-খি-লে,

যি-হো-ৱাৰ উ-দ্দে-শ্য এই কি-তা-পত।

২. সৃ-ষ্টিৰ বি-ষ-য়ে লি-খি-লে লে-খ-কে,

কে-নে-কৈ বি-শ্ব ব-না-লে যাঃ-য়ে;

আ-ৰ-ম্ভ-ণীত মা-নুহ আ-ছিল অ-ধী-নত,

আ-জ্ঞা না-মা-নি হে-ৰা-লে জী-ৱন।

দু-ষ্ট চয়-তা-নৰ বি-ষ-য়ে জ-না-লে,

যি-জ-নে বি-দ্ৰোহ ক-ৰি-লে পি-তাক;

পা-পী মা-নু-হে পা-লে দুখ জী-ৱ-নত,

কি-ন্তু সোন-কা-লে হʼ-ব যাঃৰ বি-জয়।

৩. এ-তি-য়া স-ময় হʼল আ-ন-ন্দ ক-ৰাৰ,

ব-না-লে যী-চুক ৰ-জা যি-হো-ৱাই;

আ-হা আ-মি দিওঁ ৰা-জ্যৰ খ-বৰ আ-নক,

দিওঁ ভাল জী-ৱ-নৰ আ-শা তেওঁ-লো-কক।

বাই-বেল হয় ঈ-শ্ব-ৰৰ নি-শ্বা-সিত বা-ক্য,

দি-য়ে জী-ৱ-নত যাঃৰ শি-ক্ষা আ-মাক;

জী-ৱিত এই বা-ক্যই দি-য়ে ঈ-শ্ব-ৰৰ জ্ঞান,

প-ঢ়ে যি-জ-নে পায় তেওঁ এই ৰ-ত্ন।