মোচিৰ নিয়মৰপৰা জানিব পাৰি যে যিহোৱাই জীৱ-জন্তুৰ প্ৰতি যত্ন লয়

কোনো ব্যক্তিয়ে আনৰ জন্তু বিপদত পৰি থকা দেখিলে, তেওঁ সেই জন্তুক ৰক্ষা কৰাৰ প্ৰয়োজন আছিল (দ্বিতী ২২:৪; it–১–E ৩৭৫-৩৭৬)

যদি এজনী চৰাইয়ে নিজৰ পোৱালী বা কণীত উমনি দিয়ে, তেন্তে সেই চৰাইজনীক বধ কৰাটো নিষেধ আছিল (দ্বিতী ২২:৬, ৭; it–১–E ৬২১ ¶১)

সমান শক্তি নথকা জন্তুক জুঁটি হাল বাবলৈ নিষেধ কৰা হৈছিল (দ্বিতী ২২:১০; w০৩ ১০/১ ৩২ ¶১-২)

আমি জীৱ-জন্তুৰ লগত ভালদৰে ব্যৱহাৰ কৰাটো যিহোৱাই বিচাৰে। আমি মনোৰঞ্জনৰ বাবে জীৱ-জন্তুক বধ কৰাটো ভুল হʼব।—হিতো ১২:১০.