Сүлһ ичиндә јени дүнја бир заман ҝәләҹәкми?

Бу трактат үзәриндәки рәсмә бахаркән сиздә һансы һиссләр јараныр? Үрәјиниз, тәсвир едилмиш сүлһүн, хошбәхтлик вә әмин–аманлығын һөкмранлыг етдији белә бир дүнјада јашамаг һәсрәтини чәкмирми? Әлбәттә чәкир. Анҹаг ҹансыз кағыз үзәриндә тәсвир едилмиш һәјатын, нә вахтса реаллыға чевриләҹәјинә инанмаг олармы?

Инсанларын әксәријјәти бунун инанылмаз олдуғуну дүшүнүр. Чүнки мүһарибәләр, ҹинајәткарлыглар, хәстәликләр, аҹлыг вә гоҹалыг буҝүнкү ҝерчәклијин јалныз бир һиссәсидир. Амма үмид үчүн әсас вар. Мүгәддәс Китабда габагҹадан билдирилмишдир ки, Аллаһ “јени ҝөјләр илә јени јер” јарадаҹаг вә “әввәлки шејләр анылмајаҹаг вә фикрә ҝәлмәјәҹәк” (Ишаја 65:17).

Мүгәддәс Јазылара әсасән бу “јени ҝөјләр” вә “јени јер” — јени мадди ҝөјләр илә ҹисмани јер дејил. Ҹисмани јер вә ҝөјләр мүкәммәл јарадылмыш вә Мүгәддәс Јазылара әсасән әбәдијјән дураҹаг (Мәзмур 89:36, 37; 104:5). “Јени јер” — јер үзүндә јашајаҹаг салеһ инсан ҹәмијјәтини, “јени ҝөјләр” исә бу ҹәмијјәти идарә едәҹәк мүкәммәл ҝөјләр падшаһлығыны вә ја рәһбәрлијини нәзәрдә тутур. Бәс “јени јерин”, јәни ҝөзәл јени дүнјанын олаҹағына инанмаг һәгигәтә ујғундурму?

Хатырлајаг ки, бу ҹүр ҝөзәл шәраит, Аллаһын јерә аид олан илк нијјәтинә дахил иди. О, илк инсан ҹүтүнү Едендә — јер үзү Ҹәннәтдә јерләшдирәрәк, онлара мараглы иш тапшырды: “Сәмәрәли олун вә чохалын вә јер үзүнү долдурун вә она саһиб олун” (Тәквин 1:28). Бәли, Аллаһын нијјәти ондан ибарәт иди ки, илк инсан ҹүтү өвладлара саһиб олсун вә тәдриҹән јер үзүнү Ҹәннәтә чевирсин. Ҹонрадан илк инсанлар Аллаһа итаәтсиз олмағы гәрара алараг, әбәди јашамаға лајиг олмадыгларыны сүбут етсәләр дә, Аллаһын илк нијјәти дәјишмәди. Бу нијјәт јени дүнјада мүтләг һәјата кечәҹәкдир! (Ишаја 55:11).

Мүгәддәс Јазыларда вәд едилмиш Мәсиһ, Аллаһын тәјин етдији падшаһ вәзифәсиндә хидмәт едәрәк һәмин јени дүнјаја рәһбәрлик едәҹәк (Мәзмур 2:2, 6–9; Даниел 7:13, 14). Мәсиһ дүнјаны бүтүн писликләрдән азад едәҹәк вә о заман “Мәзмурлар” китабында јазылан “салеһләр јери мирас алар вә онда әбәдијјән јашајарлар” сөзләри јеринә јетәҹәк (Мәзмур 37:29).

Аллаһын јени дүнјасындакы һәјат

Мәсиһин рәһбәрлији, Аллаһын илк нијјәтинә әсасән јер үзүндә Онун халгынын севинҹинә сәбәб олаҹаг әвәзедилмәз хејир–дуалар ҝәтирәҹәк. Нифрәт вә анлашылмазлыглар исә кечмишлә бағлы думанлы хатирәләрә чевриләҹәк, нәтиҹәдә бүтүн инсанлар бир–бирләри илә әсл дост кими давранаҹаглар. Аллаһ Мүгәддәс Јазыларда вәд едир ки, “јерин уҹуна гәдәр ҹәнҝләри” дурдураҹаг, “милләт милләтә гаршы гылынҹ галдырмајаҹаг вә артыг дөјүшә өјрәнмәјәҹәкләр” (Мәзмур 46:9; Ишаја 2:4).

Нәһајәт јер үзү баға бәнзәр ҝөзәл Ҹәннәт дүнјасына чевриләҹәк. Мүгәддәс Јазыларда дејилир: “Чөл вә гураг јер шадланаҹаг; вә әһалисиз јер севинәҹәк вә нәрҝиз кими чичәкләнәҹәк”, “чүнки чөлдә сулар вә сәһрада селләр фышгыраҹаг” (Ишаја 35:1, 6, 7).

Инсанларын Ҹәннәт дүнјасында хошбәхт олмалары үчүн һәр бир әсаслары олаҹагдыр. Онлар гида чатышмазлығындан бир даһа аҹлыг чәкмәјәҹәкләр. Мүгәддәс Јазыларда дејилир ки, јер үзүндә “буғда боллуғу” олаҹаг (Мәзмур 67:6; 72:16). Һәр кәс өз әлләринин бәһрәсиндән истифадә едәҹәк, чүнки Аллаһ вәд едир: “Бағлар салаҹаглар вә мејвәсини јејәҹәкләр”, “онлар әкиб дә башгасы јемәјәҹәк” (Ишаја 65:21, 22).

Јени дүнјада инсанлар бир даһа чохмәнзилли дарысгал биналарда јахуд да аҹынаҹаглы шәраити олан дахмаларда јашамајаҹаглар, чүнки Аллаһ зәманәт верир ки, “евләр тикәҹәкләр вә јашајаҹаглар”, “онлар тикиб дә башгасы јашамајаҹаг”. Мүгәддәс Јазыларда белә бир вәд дә верилир: “Бош јерә зәһмәт чәкмәјәҹәкләр” (Ишаја 65:21–23).

Вахтилә Аллаһын Падшаһлығы, Еден бағында һејванлар арасында вә һејванларла инсанлар арасында мөвҹуд олан сүлһү дә бәрпа едәҹәкдир. Мүгәддәс Јазыларда дејилир: “Гурд гузу илә бәрабәр јашајаҹаг вә пәләнҝ оғлагла бәрабәр јатаҹаг; вә бузов вә ҝәнҹ аслан вә өкүз бир јердә олаҹаг; вә онлары балаҹа бир ушаг отараҹаг” (Ишаја 11:6–9; Һошеа 2:18).

Бирҹә тәсәввүр един: Ҹәннәт дүнјасында инсанлар хәстәлик вә бәдән зәифликләриндән азад олаҹаглар! Аллаһын Кәламы зәманәт верир ки, “орада јашајан: “Хәстәјәм”, демәјәҹәк” (Ишаја 33:24). Аллаһын Кәламында, һәмчинин дејилир ки, өлүм арадан галдырылаҹаг вә “Рәбб Јеһова бүтүн үзләрдән ҝөз јашларыны силәҹәк” (Ишаја 25:8).

Бу сизин үчүн неҹә мүмкүндүр

Јени дүнјаја олан үмид, сөзсүз ки, ҝөзәлдир. Она јалныз хәјал кими бахмаг олмаз. Чүнки Аллаһ өз вәдләрини һәмишә јеринә јетирир (Ишаја 46:9, 10). Анҹаг ҝәләҹәк јер үзү Ҹәннәтдә әбәди јашамаг үчүн, биз мүәјјән тәләбләрә мүвафиг тәрздә давранмалыјыг. Һансы тәләбләрә?

Бу тәләбләрин бәзиләри “Төврат” вә “Зәбур”да (“Әһди Әтиг”) јерләшир. Онлар һәмчинин, Мәсиһ һаггында әтрафлы мәлумат тәгдим едән “Әһди Ҹәдид” китабында да гејд олунуб. Сонрадан тәртиб едилмиш вә инсанларын әксәријјәтинә “Инҹил” ады илә мәлум олан бу китаб да, “Төврат” вә “Зәбур” кими Аллаһдан илһам алмышдыр. Бүтүн бу кәламлар бирликдә Мүгәддәс Јазылар вә ја Мүгәддәс Китаб адланыр. Бу китабларын тәркибинә дахил олан ҝөзәл вәдләрдә дејилир ки: “Аллаһ онларын ҝөзләриндән бүтүн јашлары силәҹәкдир. Артыг өлүм мөвҹуд олмајаҹаг; артыг нә кәдәр, нә фәрјад, нә дә ағры олаҹагдыр, чүнки әввәлки шејләр кечиб ҝетди” (Вәһј 21:4; һәмчинин Һошеа 13:14–ә бахын).

Бу китабчаны нәшр едән Јеһованын Шаһидләри, Христиан килсәсинә вә Јәһуди дининә мәнсуб дејилләр. Амма онлар, Аллаһын ирадәси һаггында там билик әлдә етмәк үчүн, јеҝанә мәнбә кими Мүгәддәс Јазылара әсасланырлыр. Јеһованын Шаһидләри дүнјанын һәр бир һиссәсиндә сәјлә чалышараг, инсанлары һәгиги Аллаһ олан Јеһова илә таныш едирләр ки, һәмин инсанлар сүлһ ичиндә јени дүнјада әбәдијјән јашаја билсинләр (Мика 4:1–4).