Фәсил 108

Исаны сөздә тутмаг ҹәһдләри

ИСА МӘСИҺ бир-биринин ардынҹа үч мәсәл данышараг фәрисејләрин ич үзүнү ачыб ҝөстәрир. Бу, фәрисејләри бәрк гәзәбләндирир вә онлар Исаны сөздә тутуб һәбс етмәк үчүн араларында мәсләһәтләширләр. Сонра өз шаҝирдләрини вә Һиродун ардыҹылларыны өјрәдиб Исанын јанына ҝөндәрирләр.

Бу адамлар ҝәлиб Исаја дејирләр: «Мүәллим, биз билирик ки, сән дүз адамсан, Аллаһын јолуну һәгигәтә мүвафиг өјрәдирсән, һеч кәсин фикри сәнә тәсир ҝөстәрмир, чүнки инсанын һансы вәзифә саһиби олмасы сәни марагландырмыр. Неҹә билирсән, падшаһа ҹан верҝиси өдәмәк дүзҝүндүр, ја јох?»

Иса онларын јалтаглығына ујмур. О, чох ҝөзәл билир ки, «дүзҝүн дејил» десә, ону Рома империјасына гаршы гијам галдырмагда тәгсирләндирәҹәкләр; јох, «дүзҝүндүр» десә, онда Рома ағалығына нифрәт едән јәһудиләр она да нифрәт едәҹәкләр. Иса белә дејир: «Еј икиүзлүләр, мәни нијә сынајырсыныз? Ҹан верҝиси өдәнилән сиккәни мәнә ҝөстәрин».

Исаја бир сиккә верирләр. О сорушур:

— Бурада кимин сурәти вә титулу һәкк олунуб?

— Падшаһын, — онлар ҹаваб верирләр.

— Елә исә, падшаһа мәхсус шејләри падшаһа, Аллаһа мәхсус шејләри Аллаһа верин. Онлар Исанын мәһарәтли ҹавабындан пәрт олур вә чыхыб ҝедирләр.

Садукејләр (онлар дирилмәјә инанмырлар) фәрисејләрин Иса илә баҹара билмәдикләрини ҝөрәндә јахынлашыб ондан сорушурлар: «Мүәллим, Муса белә бујуруб: “Бир киши өвладсыз өләрсә, гардашы онун дул галмыш арвадына евләнмәлидир ки, гардашынын нәсли кәсилмәсин”. Арамызда једди гардаш вар иди. Бөјүк гардаш евләнди, амма өвладсыз өлдү. Арвадыны икинҹи гардашы алды. О да, үчүнҹүсү дә — једдинҹи гардаша гәдәр һамысы о гадынла евләнди вә өлдү. Һамыдан ахырда гадын да өлдү. Инди ҝөрәсән, дирилмә вахты һәмин гадын бу једди гардашдан һансынын арвады олаҹаг? Ахы онларын һамысы бу гадына евләнмишди».

Иса онлара белә ҹаваб верир: «Сиз нә Мүгәддәс Јазылары билирсиниз, нә дә Аллаһын гүдрәтиндән хәбәриниз вар. Буна ҝөрә дә јанылырсыныз, мәҝәр елә дејил? Ахы дирилмә заманы кишиләр евләнмәјәҹәк, гадынлар да әрә ҝетмәјәҹәкләр. Онлар ҝөјдәки мәләкләр кими олаҹаглар. О ки галды өлүләрин дирилмәјинә, мәҝәр Мусанын китабында, ҝөјәм колу һаггындакы әһвалатда Аллаһын Мусаја: “Мән Ибраһимин Аллаһы, Исһагын Аллаһы вә Јагубун Аллаһыјам”, — дедијини һеч охумамысыныз? О, өлүләрин јох, дириләрин Аллаһыдыр. Сиз бәрк јанылырсыныз».

Ҹамаат јенә дә Исанын ҹавабына һејран галыр. Һәтта мирзәләрдән бәзиләри дејирләр: «Мүәллим, јахшы дедин».

Фәрисејләр ҝөрәндә ки, Иса садукејләри дә сусдурду, топлашыб бирликдә она јахынлашырлар. Онларын арасындан бир мирзә Исаны сынамаг үчүн сорушур: «Мүәллим, Ганунда ән бөјүк әмр һансыдыр?»

Иса она ҹаваб верир: «Ән биринҹиси будур: “Ешит, еј Исраил! Аллаһымыз Јеһовадыр; Јеһова јеҝанә Аллаһдыр. Аллаһын Јеһованы бүтүн үрәјинлә, бүтүн ҹанынла, бүтүн ағлынла вә вар ҝүҹүнлә сев”. Икинҹи әмр исә будур: “Јахыныны өзүнү севдијин кими сев”. Бунлардан бөјүк әмр јохдур». Иса әлавә едир: «Бүтүн Ганун вә Пејғәмбәрләрин китаблары бу ики әмрин үзәриндә дурур».

Мирзә Иса илә разылашыр: «Мүәллим, јахшы дедин. Доғру дејирсән ки, “О, тәкдир, Ондан башгасы јохдур” вә Ону бүтүн үрәклә, бүтүн дүшүнҹә илә, вар гүввә илә севмәк вә инсанын јахыныны да өзү кими севмәси, јандырылан вә кәсилән гурбанлардан гат-гат гијмәтлидир».

Иса онун бу ағыллы ҹавабыны ешидәндә дејир: «Сән Аллаһын падшаһлығындан узаг дејилсән».

Артыг үч ҝүндүр ки, Иса мәбәддә тәлим верир. Ҹамаат ону бөјүк һәвәслә динләјир. Дин рәһбәрләри исә ону өлдүрмәк истәјирләр, амма ҹәһдләри һәләлик боша чыхыр. Матта 22:15—40; Марк 12:13—34; Лука 20:20—40.

▪ Исаны һәбс етмәк үчүн фәрисејләр һансы фәндә әл атырлар? Нәјә ҝөрә Иса нә мүсбәт, нә дә мәнфи ҹаваб верир?

▪ Иса садукејләрин ону сөздә тутмаг ҹәһдләрини неҹә боша чыхарыр?

▪ Бир мирзә Исаја һансы суалы верир вә бунун нәтиҹәси неҹә олур?

▪ Иса мәбәддә нечә ҝүн тәлим верир вә бу, нә илә нәтиҹәләнир?