«Ҝөјдә олдуғу кими, јердә дә»
«Католикләрин тә’лимләринә ҝөрә дөрд сон мәрһәлә мөвҹуддур: Өлүм, Гијамәт, Ҹәһәннәм вә Ҝөј» («Католисизм», Ҹорҹ Брантлын редактәси илә).
ДИГГӘТ јетирин ки, садалананларын арасында Јер күрәси јохдур. Бу һеч дә тәәҹҹүблү дејил, чүнки бир чох башга динләр кими, Католик килсәси дә Јер күрәсинин нә вахтса мәһв едиләҹәјинә инаныр. Бир лүғәтдә «Дүнјанын сону» адлы мәгаләдә белә изаһат верилир: «Католик килсәси мүасир дүнјанын Аллаһын јаратдығы вә һал-һазырда мөвҹуд олдуғу формада әбәдијјән галмајаҹағына инаныр вә өјрәдир» («Dictionnaire de Théologie Catholique»). Бу јахынларда чыхан католикләрин катехизис дәрслијиндә дә белә фикир гејд едилир: «Дүнјамыз... мәһвә мәһкум едилиб». Әҝәр бу доғрудан да беләдирсә, бәс нијә Мүгәддәс Китабда јер үзүндә Ҹәннәтин олаҹағы вә’д едилир?
Мүгәддәс Китабда ачыг-ајдын ҝөстәрилир ки, ҝәләҹәкдә јер үзүндә Ҹәннәт олаҹаг. Мәсәлән, Јешаја пејғәмбәр Јер күрәси вә онун сакинләри һаггында јазыр: «Онлар евләр тикиб орада мәскунлашаҹаг, мејнәликләр әкәҹәк, бәһрәләриндән јејәҹәк. Тикдикләри евдә өзҝәләр јашамајаҹаг, әкдикләри бағын мејвәләрини башгалары јемәјәҹәк. Чүнки халгым ағаҹлар тәк узун өмүр сүрәҹәк, сечилмишләрим әлләринин ишләриндән зөвг алаҹаг» (Јешаја 65:21, 22). Бу вә’дләри Аллаһ јәһудиләрә вермишди. Онлар әмин идиләр ки, јашадыглары дијар, әслиндә исә бүтүн Јер күрәси, Ҹәннәтә чевриләҹәк вә инсанлар орада әбәди һәјат сүрәҹәкләр.
37-ҹи мәзмур да бу үмиди тәсдиг едир: «Мәзлумлар [«һәлимләр», КМ] өлкәни мүлк олараг алаҹаг» (Мәзмур 37:11). Бу ајәдә садәҹә олараг, јәһудиләрин Вә’д едилмиш дијара гајыдараг орада мүвәггәти јашамалары нәзәрдә тутулмур. Мәһз һәмин мәзмурда дејилир: «Салеһләр өлкәни мүлк олараг алаҹаг, онлар орада әбәди мәскән салаҹаг» (Мәзмур 37:29)a. Диггәт јетирин ки, бу мәзмурда јер үзүндә әбәди һәјатын ‘һәлимләрин’ мүкафаты олаҹағы дејилир. Франсыз дилиндә Мүгәддәс Китабда бу ајәјә верилән һашијәдә изаһ едилир ки, бир чох дилләрдә «һәлим» кими тәрҹүмә едилән сөз даһа ҝениш мә’на дашыјыр; бу сөзлә, Јаһвенин адына ҝөрә тә’гиб едилән вә ја әзијјәт чәкәнләр, Аллаһа итаәткар вә һәлим үрәкләр нәзәрдә тутулур».
Јердә, јохса ҝөјдә?
Дағүстү тәблиғиндә Иса јухарыда ситат ҝәтирдијимиз ајәләрдә јазылан вә’дә охшар бир вә’д вермишди: «Һәлимләр нә бәхтијардырлар! Чүнки јери мирас алаҹаглар» (Матта 5:5). Вахт ҝәләҹәк ки, садиг инсанлар Јер күрәсини мүкафат олараг алаҹаг вә орада әбәди јашајаҹаглар. Амма Иса һәвариләринә ‘Атасынын евиндә’ онлара јер һазырламаг үчүн ҝетдијини вә онунла бирҝә ҝөјдә олаҹагларыны ачыглады (Јәһја 14:1, 2; Лука 12:32; 1 Петер 1:3, 4). Онда јер үзүнә даир вә’ди неҹә баша дүшмәлијик? О, бу ҝүн дә һансыса мә’на кәсб едирми вә кимә аиддир?
Мүгәддәс Китаб үзрә бир чох алимләр Исанын Дағүстү тәблиғиндә вә һәтта 37-ҹи мәзмурда хатырланан «јер» сөзүнүн садәҹә символик мә’на дашыдығыны иддиа едирләр. Мүгәддәс Јазылара вердији шәрһләриндә Фулкран Вигуру бу ајәләрдә «ҝөјүн вә Килсәнин рәмзини» ҝөрдүјүнү гејд едир («Bible de Glaire»). Мүгәддәс Китабы тәдгиг едән диҝәр франсыз алими Мари-Жозеф Лагранжын зәннинҹә исә, «бу вә’д о демәк дејил ки, һәлим инсанлар јашадыглары јери — нә һазыркы, нә дә даһа мүкәммәл вәзијјәтдә мирас алаҹаглар; бу, һарада олмасындан асылы олмајараг, ҝөјләр падшаһлығыны нәзәрдә тутур». Диҝәр алимин сөзләринҹә, бурада «ҝөјләри тәсвир етмәк үчүн јерүзү дәјәрләрдән рәмзи мә’нада истифадә олунур». Диҝәрләри үчүн исә, «Вә’д едилмиш дијар олан Кән’ан руһани мә’на дашыјыр вә һәлимләрин мирас алаҹагларына зәманәт верилән Аллаһын падшаһлығыны, јә’ни ҝөјләрдәки мәскәни тәмсил едир. 37-ҹи мәзмуру вә Мүгәддәс Китабын диҝәр јерләрини мәһз белә баша дүшмәк лазымдыр». Бәс биз Јер күрәсини Аллаһын нијјәтиндән кәнар етмәјә тәләсмәлијикми?
Јер үчүн дәјишмәз нијјәт
Башланғыҹдан Јер күрәси Аллаһын инсанлара даир нијјәти илә сых бағлы иди. Мәзмурчу јазмышды: «Рәбб сәмаја саһибдир, јери бәшәр өвладларына верди» (Мәзмур 115:16). Бу ајәдән ҝөрүнүр ки, Аллаһын бәшәријјәт үчүн әзәли мәгсәди ҝөјләрлә дејил, јерлә бағлы иди. Јеһова илк инсан ҹүтүнә бүтүн јер үзү Ҹәннәтә чевриләнәҹән Еден бағынын һүдудларыны ҝенишләндирмәји тапшырмышды (Јарадылыш 1:28). Бу, мүвәггәти нијјәт дејилди. Јеһова Өз Кәламында тәсдиг едир ки, Јер әбәдијјән мөвҹуд олаҹаг: «Бир нәсил ҝедир, о бири нәсил ҝәлир, амма дүнја даим галыр» (Ваиз 1:4; 1 Салнамәләр 16:30; Јешаја 45:18).
Аллаһ Өз вә’дләрини һеч вахт унутмур, чүнки О Һагг-Тааладыр вә онларын јеринә јетәҹәјинә Өзү бизи әмин едир. Мүгәддәс Китаб тәбиәтдә сујун дөвранынын нүмунәси әсасында Аллаһын вә’дләринин мүтләг һәјата кечәҹәјини изаһ едир: «Неҹә ҝөјдән јаған јағыш вә гар торпағы суламадан, јери мәһсулдар едиб әкин битирмәдән... ҝөјләрә гајытмырса, ағзымдан чыхан кәлмә [Аллаһын сөзү] дә беләдир: бош јерә јаныма гајытмаз, анҹаг истәдијими јеринә јетирәр, ону ҝөндәрдијим иш иҹра олунсун дејә һәјата кечирәр» (Јешаја 55:10, 11). Аллаһын вә’дләри јеринә јетәнәдәк бир мүддәт кечә биләр, лакин онлар боша чыхмајаҹаг. Онун ‘кәлмәси’ јалныз һәјата кечәндән сонра ‘јанына гајыдыр’.
Әлбәттә ки, Јеһова Јер күрәсини инсанлар үчүн јараданда, чох севинирди. Алтынҹы јарадылыш ҝүнүнүн сонунда Аллаһ ‘һәр шејин чох јахшы’ олдуғуну бәјан етди (Јарадылыш 1:31). Јер күрәсинин әбәди Ҹәннәтә чеврилмәси Онун нијјәтинин бир һиссәсидир вә о, һәлә јеринә јетмәјиб. Анҹаг Аллаһын вә’дләри ‘бош јерә јанына гајытмаз’. Инсанларын јер үзүндә мүкәммәл шәраитдә вә әмин-аманлыгда әбәди јашамаларына даир бүтүн вә’дләр һәјата кечәҹәкдир (Мәзмур 135:6; Јешаја 46:10).
Аллаһын нијјәти мүтләг јеринә јетәҹәк
Улу валидејнләримиз Адәмлә Һәвванын ҝүнаһы Аллаһын Јер күрәсини Ҹәннәтә чевирмәк нијјәтинә мүвәггәти олараг мане олду. Итаәтсизлик ҝөстәрдикдән сонра онлар Ҹәннәт бағындан говулдулар. Адәм вә Һәвва Аллаһын нијјәтинин јеринә јетирилмәсиндә иштирак етмәк, јә’ни Ҹәннәт шәраитиндә әбәди јашајаҹаг камил инсанлар дүнјаја ҝәтирмәк имканыны итирдиләр. Лакин Аллаһ нијјәтинин иҹра едилмәси үчүн мүәјјән тәдбир ҝөрдү. Неҹә? (Јарадылыш 3:17-19, 23).
Едендәки вәзијјәти, ҝөзәл торпаг саһәсиндә ев тикән инсанын вәзијјәтинә бәнзәтмәк олар. Евин тәмәли гојуландан сонра, бир нәфәрин ҝәлиб ону дағытмасына бахмајараг, һәмин адам тикинтини дајандырмыр вә ону баша чатдырыр. Бу, әлавә хәрҹләрлә бағлы олса да, лајиһә мүтләг баша чатдырылаҹаг.
Аллаһ да нијјәтини јеринә јетирмәк үчүн тәдбир ҝөрүб. Улу валидејнләримизин ҝүнаһындан сонра, О, вурулан зәрәри арадан галдыраҹаг бир ‘Зүрријјәт’ (КМ) ҝәләҹәјини е’лан етди. Бунунла да Аллаһ онларын нәслинә үмид верди. ‘Зүрријјәтин’ әсас һиссәси Аллаһын Оғлу Иса олду. Јер үзүнә ҝәләрәк, Иса бәшәријјәти сатын алмаг үчүн ҹаныны гурбан верди (Галатијалылара 3:16; Матта 20:28). Иса дириләрәк ҝөјә гајытды вә Аллаһын Падшаһлығынын Падшаһы олду. Падшаһлығында онунла һакимијјәт сүрмәк үчүн дирилән сечилмишләрлә бирликдә јери мирас алан һәлим илк нөвбәдә Исадыр (Мәзмур 2:6-9). Бу һөкумәт Јери Ҹәннәтә чевирәрәк Аллаһын илк мәгсәдини һәјата кечирмәк үчүн тезликлә Јер үзәриндә һакимијјәти әлә алаҹаг. Милјонларла һәлим инсанлар Падшаһлығын хејир-дуаларындан фајдаланаҹаг. Мәһз бу мә’нада онлар јери мирас алаҹаглар (Јарадылыш 3:15; Даниел 2:44; Һәвариләрин ишләри 2:32, 33; Вәһј 20:5, 6).
«Ҝөјдә олдуғу кими, јердә дә»
Бә’зи инсанларын ҝөјдә, диҝәрләринин исә јер үзүндә јашамаг үчүн хилас олунаҹаглары һәвари Јәһјаја верилән вәһјдә хатырланыр. О, Исанын садиг шаҝирдләри арасындан сечилмиш сәмави тахтларда әјләшән падшаһлары ҝөрмүшдү. Мүгәддәс Китабда мәһз Мәсиһин һакимијјәт шәрикләри һагда јазылыб ки, онлар падшаһ кими ‘дүнја үзәриндә сәлтәнәт сүрәҹәкләр’ (Вәһј 5:9, 10). Аллаһын нијјәтинин јеринә јетмәсинин ики ҹәһәтинә диггәт јетирин: Иса вә онун һакимијјәт шәрикләриндән ибарәт сәмави Падшаһлығын рәһбәрлији алтында јер үзү бәрпа олунаҹаг. Бүтүн бу тәдбирләрин сајәсиндә јер үзү Аллаһын башланғыҹда нијјәт етдији кими Ҹәннәтә чевриләҹәк.
Нүмунәви дуада Иса шаҝирдләринә Аллаһын ирадәсинин «ҝөјдә олдуғу кими, јердә дә» јеринә јетмәси барәдә дуа етмәји өјрәтмишди (Матта 6:9, 10). Әҝәр Јер күрәсини мәһв ҝөзләсәјди вә ја о, садәҹә олараг, ҝөјүн символу олсајды, јахуд бүтүн салеһ инсанлар ҝөјә ҝетсәјди, бу сөзләрин мә’насы олардымы? Мүгәддәс Јазылардан, «Јарадылыш»дан «Вәһј» китабынадәк, Аллаһын јер үчүн ирадәсинин нәдән ибарәт олдуғу ајдын ҝөрүнүр. Јер үзү Јеһованын нијјәтиндә тутдуғу кими, Ҹәннәт олаҹаг. Аллаһ бу ирадәсини јеринә јетирәҹәјини вә’д едир. Онун садиг хидмәтчиләри дә мәһз бу һагда дуа едирләр.
Бәли, јер үзүндә әбәди һәјат — ‘һеч вахт дәјишмәјән’ Аллаһын әзәли нијјәтидир (Малаки 3:6; Јәһја 17:3; Јагуб 1:17). Әлиниздә тутдуғунуз «Ҝөзәтчи Гүлләси» журналы јүз илдән чохдур ки, Аллаһын нијјәтинин ики ҹәһәтини изаһ едир. Бунун сајәсиндә биз Мүгәддәс Јазыларда јерүзү Ҹәннәтин бәрпасы һаггында верилән вә’ди баша дүшүрүк. Биз сизи гоншулуғунуздакы Јеһованын Шаһидләри вә ја бу журналы нәшр едәнләрлә әлагә сахлајараг, бу һагда даһа чох мә’лумат әлдә етмәјә тәшвиг едирик.
[Һашијә]
a Бир чох Мүгәддәс Китаб тәрҹүмәләриндә ибрани сөзү еʹретс «јер» әвәзинә «өлкә» кими тәрҹүмә едилсә дә, Мәзмур 37:11, 29 ајәләриндәки еʹретс сөзүнү садәҹә Исраил халгына верилән торпагла мәһдудлашдырмаг үчүн һеч бир әсас јохдур. Уилјам Уилсонун «Әһди-Әтиг сөзләринин тәдгиги» әсәриндә еʹретс сөзүнә белә тә’риф верилир: «Бу сөз бурада даһа ҝениш мә’нада јер үзүнү, һәм мәскунлашмыш, һәм дә мәскун олмајан саһәләри нәзәрдә тутур; диҝәр сөзләрлә ишләтдикдә исә о, јер үзүнүн мүәјјән һиссәсинә — әрази вә ја өлкәјә аид едилир». Демәли, бу ибрани сөзүнүн биринҹи вә әсас мә’насы планетимиз, јә’ни Јер күрәсидир. («Ҝөзәтчи Гүлләси»нин 1986-ҹы ил 1 јанвар сајынын 31-ҹи сәһифәсинә (инҝ.) бахын.)
[4-ҹү сәһифәдәки шәкил]
Мүгәддәс Китабда јер үзүндә Ҹәннәт олаҹағы ачыг-ајдын дејилир.
[7-ҹи сәһифәдәки шәкил]
Әҝәр Јер күрәси мәһвә мәһкум едилсәјди, Исанын нүмунәви дуасынын мә’насы олардымы?