Mapinasayloon Ka Ba?

SI Bill ug ang iyang 16-anyos nga anak nga babaye, si Lisa, dili magkasinabot. Ang ilang gagmayng di-pagsinabtanay kanunay mosangpot sa pagsininggitay. Sa kataposan, ang tensiyon midako hangtod sa punto nga si Lisa gipapahawa sa balay.a

Sa milabay ang panahon, si Lisa nakaamgo nga sayop siya ug nangayog pasaylo sa iyang amahan. Apan imbes kalimtan ang nangaging mga sayop ni Lisa, gisalikway sa nayugot niyang amahan ang iyang mga paningkamot nga makig-uliay sa buut. Hunahunaa lang! Dili siya gustong magpakitag kaluoy sa iyang kaugalingong anak nga babaye!

Sa daghang kasiglohang milabay usa ka tawo nga walay-sala ang gisilotan sa kamatayon tungod sa krimen nga wala niya himoa. Bakak ang testimonya sa mga testigos, ug ang mga opisyal sa politika wala lang magpakabana, ang ilang mga mata buta sa hustisya. Ang maong inosente nga tawo mao si Jesu-Kristo. Sa dihang taliabot na ang iyang kamatayon, siya mainampoong nangamuyo sa Diyos: “Amahan, pasayloa sila, kay sila wala mahibalo sa ilang ginabuhat.”​—Lucas 23:34.

Si Jesus dagayang nagpasaylo, gikan sa iyang kasingkasing, ug giagda ang iyang mga sumusunod sa pagsundog kaniya niining bahina. (Efeso 4:32) Sama kang Bill, hinunoa, daghan ang sa kawalay-pagbati dili gusto nga mopasaylo. Hain ka ba niining bahina? Andam ka ba nga mopasaylo sa uban kon sila makasala batok kanimo? Ug komosta ang bug-at nga mga sala? Kinahanglan ba usab kining pasayloon?

Pagpasaylo Usa ka Hagit

Ingnon ta nga ang pagpasaylo dili sayon kanunay. Ug niining makuyaw nga mga panahon, ang tawhanong mga relasyon puno sa problema. Ang pamilyahanong kinabuhi sa partikular sagad puno sa mga kabug-at ug mga kapit-os. Ang Kristohanong apostol Pablo dugay na kanhi miingon nga ang maong mga kahimtang maoy mangibabaw “sa kataposang mga adlaw.” Siya miingon: “Ang mga tawo unya maoy mahigugmaon sa kaugalingon, mga mahigugmaon sa salapi, mapasiatabon-sa-kaugalingon, mapahitas-on, . . . walay gugma sa pagkamaayo, mga mabudhion, gahig-ulo, managburot sa garbo.”​—2 Timoteo 3:1-4.

Nan, dili kapugngan nga kitang tanan magaatubang ug mga pagpit-os nga magsulay sa atong katakos sa pagpasaylo sa uban. Dugang pa, kita usab nagapakigbisog batok sa sulodnong mga puwersa. Si Pablo mimulo: “Ang maayo nga buot ko wala ko buhata, apan ang daotan nga dili ko buot mao ang akong ginabuhat. Kon, karon, ang dili ko buot mao ang akong ginabuhat, ang usang nagahimo niining malampos dili na ako, apan ang sala nga nagapuyo kanako.” (Roma 7:19, 20) Ingong resulta, daghan kanato ang dili sama ka mapinasayloon ingon sa atong gitinguha. Hinuon, ang napanunod nga pagkadili-hingpit ug sala maoy usa ka gamhanang impluwensiya kanatong tanan, nga usahay nagakuha sa atong kaluoy sa isigkatawo.

Sa dihang gidasig sa pagpasaylo sa uban tungod sa gamayng sayop, usa ka babaye mitubag: “Walay usa ang takos sa paningkamot nga gikinahanglan sa pagpasaylo.” Sa gawas ang maong komento daw walay-pagbati, matig-a ug kasingkasing, gani makantalitahon. Sa pagtan-aw ug maayo, hinunoa, atong makita nga kini nagabutyag sa kahigawad nga bation sa daghang tawo sa dihang sila moatubang sa usa ka kalibotan nga ilang gilantaw nga hakog, walay pagtagad, ug mabatokon. Usa ka tawo miingon: “Pahimuslan ka sa mga tawo kon imong pasayloon sila. Tamakan ka lang samag pahiran.”

Nan, dili ikahibulong nga ang pag-ugmad sa usa ka mapinasayloong tinamdan malisod niining kataposang mga adlaw. Sa gihapon, ang Bibliya nagadasig kanato sa pagpasaylo nga maluloton. (Itandi ang 2 Corinto 2:7.) Nganong angay kitang magmapinasayloon?

[Footnote]