Pagsunod sa mga Lakang sa Akong mga Ginikanan

SUMALA SA GIASOY NI HILDA PADGETT

“Ang akong kinabuhi gipahinungod sa pag-alagad sa Labing Hataas,” mabasa ang report sa prensa, “ug dili ako makaalagad sa duha ka agalon.” Kanang mga pulonga gikan sa akong pahayag ngadto sa mga awtoridad sa Britanikong Ministri sa Pamuo ug Nasodnong Serbisyo niadtong 1941 nagpakita sa akong katarongan sa pagdumili sa ilang mando nga motrabaho sa ospital panahon sa Gubat sa Kalibotan II. Wala madugay human niadto ako nahukmang sad-an ug gisentensiyahan nga mabilanggo sa tulo ka bulan gumikan sa akong pagdumili.

UNSAY naghatod nako niining maong malisod nga kahimtang? Dili, dili kadto usa ka kapritso o rebelyosong panggawi sa usa ka batan-on. Hinunoa, ang mga katarongan masubay sa bata pa lamang ako.

Ang Kasibot ni Papa Alang sa Gingharian

Natawo ako sa Hunyo 5, 1914, sa Horsforth haduol sa Leeds, sa amihanan sa Inglaterra. Ang akong mga ginikanan, si Atkinson ug Pattie Padgett, maoy mga magtutudlo sa Sunday school ug mga membro sa koro sa Kapilya sa Primitibong Metodista diin si Papa nagtugtog sa organ. Sa masuso pa ako, malipayon ang among panimalay gawas sa usa ka butang. Ang mga kahimtang sa kalibotan nakapabalaka kang Papa. Giayran niya ang gubat ug kapintasan ug nagtuo sa sugo sa Bibliya: “Dili ka magpatay.”​—Exodo 20:13, King James Version.

Pagka-1915 ang gobyerno nag-awhag sa tanang batan-ong mga lalaki nga moboluntaryo sa pagduyog sa armi ug sa ingon makalikay sa pagrekluta. Nga may mga pagduhaduha si Papa nagtindog nga nagpasingulan sa tibuok adlaw nga naghulat sa iyang turno sa pagparehistro ingong sundalo. Sa misunod gayod nga adlaw, ang iyang tibuok kinabuhi nausab!

Samtang nagtrabaho ingong tubero sa usa ka dakong balay, nakigsulti siya sa ubang mga trabahador mahitungod sa mga hitabo sa kalibotan. Ang hardinero nagtunol kaniyag usa ka gamay nga tract, Gathering the Lord’s Jewels. Gidala kadto ni Papa sa balay, gibasa kadto, ug gibasa kadto pag-usab. “Kon mao kana ang kamatuoran,” siya miingon, “nan ang tanang uban pa maoy sayop.” Sa misunod nga adlaw, nangayo siyag dugang impormasyon, ug sulod sa tulo ka semana gikan sa gabii hangtod sa kadlawon, gitun-an niya ang Bibliya. Nasayod siya nga nakaplagan niya ang kamatuoran! Sa Dominggo, Enero 2, 1916, ang iyang talaadlawan nag-ingon: “Miadto sa Kapilya sa buntag, miadto sa I.B.S.A. [International Bible Students Association, ingon sa pag-ila kaniadto sa mga Saksi ni Jehova sa Inglaterra] pagkagabii​—nagtuon sa Hebreohanon 6:9-20​—akong unang duaw sa mga igsoon.”

Ang pagsupak sa wala madugay mitungha. Ang among mga paryente ug mga higala sa kapilya naghunahuna nga nabuang si Papa. Apan nakahukom na siya. Ang mga tigom ug pagtuon maoy pangunang bahin sa iyang kinabuhi, ug pagka-Marso iyang gisimbolohan ang iyang pahinungod kang Jehova pinaagi sa pagpabawtismo sa tubig. Human sa pipila ka semana nga nag-inusara si Papa sa pagtambong sa tigom, si Mama mihunong sa pagdumili nga motambong. Gibutang ko niya sa akong karetilya ug gibaktas ang walo ka kilometros ngadto sa Leeds, nga miabot sa dihang nahuman na ang tigom. Mahanduraw nimo ang kalipay ni Papa. Sukad niadto, ang among pamilya nahiusa sa pag-alagad kang Jehova.

Lisod kaayo ang kahimtang ni Papa​—usa ka boluntaryo sa armi ug unya sulod sa pipila ka semana, usa ka masinundanon-sa-tanlag nga magsusupak. Sa dihang gipatawag midumili siya sa paggunit ug pusil, ug pagka-Hulyo 1916 giatubang niya ang unang lima ka husay sa korte-sa-kasundalohan, nga gisentensiyahan nga mabilanggo sa 90 ka adlaw. Human masilbihi ang unang sentensiya, si Papa may duha ka semanang bakasyon, nga gisundan sa laing husay sa korte-sa-kasundalohan ug dugang 90 ka adlaw sa bilanggoan. Human sa iyang ikaduhang tagal sa pagkabilanggo, gibalhin siya ngadto sa Royal Army Medical Corps, ug pagka-Pebrero 12, 1917, milawig siya sakay sa barko sa mga sundalo paingon sa Rouen, Pransiya. Ang iyang talaadlawan nag-asoy nga didto labi pa siyang napikal sa iyang kahimtang matag adlaw. Naamgohan niya nga nag-atiman lamang siya sa samdang mga sundalo aron sila makabalik ug makig-away.

Sa makausa pa midumili siya sa pagkooperar. Niining panahona ang korte-sa-kasundalohan nagsentensiya niya ug lima ka tuig sa Britanikong militaryong bilanggoan sa Rouen. Sa dihang si Papa nagsigeg hangyo nga ibalhin ngadto sa usa ka bilanggoang sibil ingong masinundanon-sa-tanlag nga magsusupak, gisilotan siya ug tulo ka bulang pagkaon ug tinapay ug tubig, nga gisundan sa regular nga pagkaon sa bilanggoan hangtod mibug-at ang iyang timbang; unya ang tibuok proseso gisubli. Giposasan siya nga gibinaklid ang mga kamot sa maadlaw ug diha sa atubangan ang mga kamot sa magabii ug panahon sa tingkaon. Sa tibuok niyang kinabuhi, may ulat siya sa iyang mga pulso diin ang mga posas nga gamay ra kaayo nalubong sa iyang unod, nga misangpot sa nagngutngot nga mga samad. May mga kadena usab siya sa tiil nga konektado sa iyang hawak.

Ang mga awtoridad sa armi mihimo sa tanang butang nga diha sa ilang gahom sa pagbungkag sa kalig-on sa iyang desisyon apan napakyas. Ang iyang Bibliya ug mga libro gikuha gikan kaniya. Wala siyay mga sulat gikan sa balay, ni makapadala siyag sulat. Human sa duha ka tuig mihukom siya sa pagpasundayag sa iyang sinseridad pinaagi sa pagdumili sa pagkaon. Sulod sa pito ka adlaw gibarogan niya ang iyang desisyon, nga wala mokaon ni moinom, nga misangpot sa pagbalhin kaniya ngadto sa ospital sa bilanggoan, nga grabeng nasakit. Napamatud-an niyang sinsero siya bisan pag halos siya mawad-i sa iyang kinabuhi ingong sangpotanan. Sa ulahing katuigan gidawat niya nga nasayop siya sa pagpameligro sa iyang kinabuhi niadtong paagiha, ug dili na gayod siya mohimo pag-usab niana.

Ang gubat natapos sa Nobyembre 1918 nga si Papa didto gihapon sa bilanggoan sa Rouen, apan sayo sa misunod nga tuig, gibalhin siya ngadto sa usa ka sibil nga bilanggoan sa Inglaterra. Mahanduraw nimo ang iyang kalipay sa pagdawat sa tanang sulat ni Mama ug mga pakete nga natigom, uban sa iyang bililhong Bibliya ug mga libro! Gidala siya sa Winchester nga Bilanggoan, diin nahibalag niya ang usa ka batan-ong igsoong lalaki kansang mga kasinatian panahon sa gubat maoy susama sa iyaha. Ang iyang ngalan mao si Frank Platt, kinsa sa ulahi nag-alagad sa London Bethel sulod sa daghang katuigan. Mihimo silag mga kahikayan nga magkita sa misunod nga adlaw, apan niadtong tungora si Frank gibalhin sa laing dapit.

Pagka-Abril 12, 1919, si Mama nakadawat ug telegrama: “Hallelujah! Mopauli​—nagtawag sa London.” Usa gayod ka panahon sa pagmaya human sa tulo ka tuig nga pagsulay, kalisod, ug panagbulag! Unang misantop sa hunahuna ni Papa mao ang pagtawag ug pagpakigkita sa mga igsoon sa London Bethel. Sa 34 Craven Terrace, nakadawat siyag mahigugmaong pag-abiabi. Human maligo ug mamarbas ug magsul-ob sa hinulamang amerkana ug kalo, si Papa mipauli sa balay. Mahanduraw ba nimo ang among paghiusa pag-usab? Magsingko anyos pa lang ako niadtong panahona, ug wala ko siya mahinumdomi.

Ang unang tigom nga gitambongan ni Papa human makabaton sa iyang kagawasan mao ang Memoryal. Sa pagsaka sa hagdanan paingon sa hawanan, ang unang igsoon nga iyang nahibalag mao si Frank Platt, kinsa gibalhin ngadto sa usa ka ospital sa militar sa Leeds. Pagkadakong kalipay ang ilang nabatonan sa pag-ambitay ug mga kasinatian! Sukad niadto hangtod sa iyang pagkagawas, si Frank naghimo sa among panimalay nga iyang ikaduhang panimalay.

Ang Matinumanong Pag-alagad ni Mama

Sa panahon nga wala si Papa, si Mama naglabada sa pagsuplemento sa iyang gamayng kita gikan sa gobyerno. Ang mga igsoon maluloton kaayo kanamo. Matag pipila ka semana usa sa mga ansiano sa kongregasyon mohatag kaniya ug usa ka gamayng sobre nga may gasang salapi gikan sa wala magpaila nga tawo. Si Mama kanunayng moingon nga ang gugma sa mga igsoon ang nakapasuod niya kang Jehova ug nakatabang kaniya nga makaantos niadtong masulayong mga kahimtang. Matinumanon siyang mitambong sa mga tigom sa kongregasyon sa panahon nga wala si Papa. Ang iyang kinagrabehang pagsulay mao kadtong, sulod sa kapin sa usa ka tuig, wala siya masayod kon si Papa buhi ba o patay. Ingong dugang nga kabug-at, niadtong 1918 si Mama ug ako nataptan ug trangkaso Espanyola. Ang mga tawo sa among palibot nangamatay. Ang mga silingan nga miadto sa pagtabang sa ilang mga silingan nataptan sa sakit ug nangamatay. Sa walay duhaduha ang mga kanihit sa pagkaon niadtong panahona nakapamenos sa resistensiya sa mga tawo sa impeksiyon.

Ang mga pulong ni apostol Pedro napamatud-ang matuod alang sa among pamilya: “Human ikaw mag-antos ug makadiyot, . . . ang Diyos . . . magpalig-on kanimo, palig-onon ka niya”! (1 Pedro 5:10) Ang pag-antos sa akong mga ginikanan nakatabang kanila sa pag-ugmad ug dili-matarog nga pagtuo kang Jehova, usa ka bug-os nga pasalig nga siya nag-atiman kanato ug walay makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Diyos. Ilabina akong napanalanginan nga makabaton sa maong pagmatuto diha sa pagtuo.​—Roma 8:38, 39; 1 Pedro 5:7.

Pag-alagad sa Pagkabatan-on

Human mapagawas si Papa, ang pag-alagad sa Gingharian nahimong sentro sa among mga kinabuhi. Wala ako mahinumdom nga nakapalta ug usa ka tigom, gawas kon masakit. Wala madugay human sa iyang pagpauli, gibaligya ni Papa ang iyang plate nga kamera ug ang bulawang pulseras ni Mama aron makakuwarta ug makatambong sa usa ka kombensiyon. Bisan tuod dili kami makaarang sa pagbakasyon, wala gayod kami makapalta niining maong mga panagkatigom, lakip niadtong sa London.

Ang unang duha o tulo ka tuig human sa gubat maoy mga panahon sa pagrepresko. Si Papa ug Mama mipahimulos pag-ayo sa tanang kahigayonan sa pagpakig-uban ug pagpakighugoyhugoy. Mahinumdoman nako nga moduaw kami sa ubang mga igsoong lalaki ug babaye, ug ako, nga batang babaye, molingkod ug magdibuho samtang ang mga hamtong mag-estoryahanay sulod sa daghang oras mahitungod sa bag-ong mga pagsabot sa kamatuoran. Ang pag-estoryahanay, pagkantahay nga dinuyogan sa organ, pagpahimulos sa makapahimuot nga pag-ubanay, naghimo kanilang malipayon ug narepresko.

Ang akong mga ginikanan estrikto kaayo sa pagbansay kanako. Sa eskuylahan ako maoy lahi, bisan sa pangedarong singko anyos, nga nagdala sa akong “Bag-ong Testamento” aron basahon samtang ang klase nagtuon ug katekismo. Sa ulahi giparada ako sa tibuok eskuylahan ingong “masinundanon-sa-tanlag nga magsusupak” tungod kay dili ako makigbahin sa mga selebrasyon sa Adlaw sa Paghandom.a Wala nako basoli ang pagmatuto kanako. Sa pagkatinuod, kadto maoy proteksiyon ug nakapasayon kanako sa pagpabilin diha sa ‘sigpit nga dalan.’ Bisan asa moadto ang akong mga ginikanan, sa mga tigom o sa pagsangyaw, atua ako.​—Mateo 7: 13, 14.

Ilabina nakong mahinumdoman kadtong Dominggo sa buntag sa dihang ako unang misangyaw nga nag-inusara. Ako 12 anyos pa lamang. Sa dihang tin-edyer pa, mahinumdoman nako nga ako mipahayag usa ka Dominggo sa buntag nga ako magpabilin sa balay. Walay nagbadlong nako ug nagpugos nako sa pagsangyaw, busa milingkod ako sa tanaman nga nagtuon sa akong Bibliya ug mibati gayod ug kasubo. Human sa usa ka semana o duha nga ingon niini, miingon ako kang Papa: “Naghunahuna kong mouban nimo niining buntaga!” Sukad niadto padayon na akong nag-uswag.

Pakakahibulongang tuig ang 1931! Dili lang kay nadawat namo ang among bag-ong ngalan, mga Saksi ni Jehova, kondili nabawtismohan ako samtang mitambong sa nasodnong kombensiyon sa Alexandra Palace, sa London. Dili gayod nako malimtan kadtong adlawa. Nagsul-ob kami ug tag-as, itom nga mga bisti, ug ang ako maoy basa nga bisti nga gigamit na sa laing kandidato!

Ang kanunay kong ambisyon sa bata pa mao ang pagkahimong usa ka colporteur, ingon sa pagtawag kaniadto sa bug-os-panahong mga magwawali. Samtang nagdako ako, gibati ko nga angay nga labaw pa ang buhaton nako sa pag-alagad kang Jehova. Busa sa Marso 1933, sa edad nga 18, miduyog ako sa ranggo sa bug-os-panahong mga alagad.

Usa ka linaing kalipay alang kanamo mao ang “mga Semana sa Payunir” sa pipila ka dagkong mga siyudad, sa dihang hangtod sa usa ka dosena nga bug-os-panahong mga alagad magtigom, moestar uban sa lokal nga mga igsoon, ug mosangyaw ingong usa ka tem. Hatdan namo ug mga pulyeto ang relihiyosong mga lider ug ubang iladong mga tawo. Nagkinahanglag kaisog ang pagduol kanila. Kasagaran biaybiayon kami, ug daghan kanamo ang gilambahan sa pultahan. Wala kini makapabalaka kanamo, kay dako kaayo ang among kadasig nga kami nalipay nga pasipalahan tungod sa ngalan ni Kristo.​—Mateo 5:11, 12.

Sa Leeds ang usa ka karetilya sa bata, usa ka traysikol, ug ang motorsiklo ug sidecar ni Papa, ug sa ulahi ang iyang sakyanan among gihimong kargahanan ug mga ponograpo nga may dagkong mga trompa. Duha ka igsoong lalaki ang moadto sa usa ka karsada uban ang ponograpo, magpatokar ug plaka sa musika aron makabantay ang mga tawo ug maaghat sila nga moduol sa ilang mga pultahan, unya sundan kini sa lima-ka-minuto nga pakigpulong nga girekord ni Igsoon Rutherford. Human niana mobalhin sila sa sunod nga karsada samtang kami, ang mga magmamantala, mosunod ug magtanyag ug mga literatura sa Bibliya.

Sulod sa katuigan, matag Dominggo sa gabii human sa tigom, moadto kami sa Plasa sa Balay-Lungsod diin may Dapit sa Mamumulong ug mosuportar pinaagi sa pagpamati sa usa sa usa-ka-oras nga mga pakigpulong ni Igsoon Rutherford, pagpanghatag ug mga tract ug pagkontak kang bisan kinsa nga magpakitag interes. Nailado kami pag-ayo didto. Bisan ang mga polis nagtahod kanamo. Usa ka gabii nagtigom kami ingon sa naandan sa dihang, sa halayo, nadungog namo ang tingog sa mga tambol ug sa usa ka banda. Wala madugay ang parada sa mga gatosan ka Pasista mimartsa sa karsada. Nanagmartsa sila sa among likod ug mihunong nga ang ilang mga bandera gipataas. Ang banda mihunong, ug ang kahilom mipasulabi sa diha nga ang tingog ni Igsoon Rutherford milanog: “Pasagdi sila nga mosaludo sa ilang mga bandera ug modayeg sa mga tawo kon buot nila. Kita mosimba ug modayeg lamang kang Jehova nga atong Diyos!” Nahibulong kami kon unsay sunod nga mahitabo! Walay nahitabo, gawas nga sila nakadawat ug maayong pamatuod, ug ang mga polis nagpahilom kanila aron madungog namo ang nahibiling bahin sa pakigpulong publiko.

Niadtong panahona ang ponograpo gigamit sa pagtabang kanamo nga makahatag ug dakong pamatuod. Diha sa ganghaan, mainampingon kaming nagtutok sa plaka sa pagdasig sa mga tawo nga mamati sulod sa bug-os lima ka minutos sa girekord nga sermon sa Bibliya. Ang mga tagbalay kasagarang magpadayon kanamo ug malipay nga mobalik kami ug magpatokar ug dugang nga mga plaka.

Ang tuig 1939 maoy puliki kaayo ug malisod, nga may pagkaylap sa mga pagsupak ug kapintasan. Una pa sa usa sa among mga kombensiyon, ang mga igsoon nakasinatig pagpanghasi ug pagpaninggit sa magubtanong panon diha sa mga karsada. Busa panahon sa asembliya, mihimo silag mga plano alang sa espesyal nga pundok sa mga igsoong lalaki sakay sa mga kotse nga mosangyaw sa gubot nga mga dapit samtang ang mga igsoong babaye ug ang ubang mga igsoong lalaki moadto sa dapit diin mas luwas. Samtang nagsangyaw uban sa usa ka grupo sa usa ka karsada, misubay ako sa usa ka agianan aron duawon ang kabalayan sa likod. Samtang diha sa pultahan, nadungog nako ang kagubot nga nagsugod​—dihay naninggit ug nanghilak sa karsada. Mipadayon lamang ako sa pagpakigsulti sa tagbalay diha sa pultahan, nga nagpadugay sa kabildohay hangtod nadungog nako nga nahilom na. Dayon misubay ako balik sa agianan ug migawas ngadto sa karsada ug nahibaloan nga ang mga igsoong lalaki ug babaye nangahadlok sa dihang wala nila ako makita! Apan, pagkahapon ang mga tigsamoksamok misulay sa pagbalda sa among tigom, apan sila gipagawas sa mga igsoon.

Mihapak ang Gubat sa Kalibotan II

Niadtong panahona ang pagrekluta gipatuman na, ug daghang batan-ong mga igsoong lalaki ang nabilanggo sulod sa 3 hangtod sa 12 ka bulan. Si Papa niadtong tungora nakadawat ug dugang nga pribilehiyo, nga mao ang pagduaw sa bilanggoan. Matag Dominggo magdumala siya sa Pagtuon sa Bantayanang Torre diha sa lokal nga karsel. Sa mga gabii sa Miyerkoles moduaw siya sa mga igsoong lalaki sa ilang mga selda. Tungod kay nakaagi mismo ug dugay ug lisod nga kasinatian sa bilanggoan panahon sa unang gubat sa kalibotan, ilabinang nalipay siya sa pag-alagad niadtong nahiagom sa samang mga pagsulay. Gihimo niya kini sulod sa 20 ka tuig, hangtod sa iyang pagkamatay niadtong 1959.

Pagka-1941 naanad na kami sa kasuko ug pagsupak nga gipahayag sa mga tawo tungod sa among neyutral nga baroganan. Dili sayon nga magtindog sa karsada dala ang mga magasin ug atubangon kini. Sa samang panahon, nagmaya kami sa pagtabang sa mga kagiw nga gipapuyo sa among dapit. Mga taga-Latvia, taga-Polandia, taga-Estonia, Aleman​—pagkadakong kalipay nga makita ang ilang mga mata nga mosayag sa kahimuot sa dihang ilang nakita Ang Bantayanang Torre o Consolation (karon Pagmata!) sa ilang kaugalingong pinulongan!

Unya miabot ang akong pagsulay tungod sa neyutral nga baroganan nga akong gipili panahon sa Gubat sa Kalibotan II. Kinandadohan sa akong selda sulod sa 19 ka oras sa matag 24 oras, gilisdan ako sa kinabuhi sa bilanggoan. Ang unang tulo ka adlaw mao ang kinalisdan, tungod kay nag-inusara ako. Sa ikaupat nga adlaw, gipatawag ako sa opisina sa gobernador diin nakita nako ang duha ka laing mga babaye nga nagtindog. Usa sa mga babaye mihunghong kanako: “Nganong nabilanggo ka man?” Ako miingon: “Matingala ka kon imong masayran.” Nangutana siya sa pinugngang hagawhaw: “Usa ka ba ka JW?” Ang laing babaye nakadungog kaniya ug nangutana kanamong duha: “Mga JW ba kamo?” ug kaming tulo naghalogay sa usag usa. Wala na kami mag-inusara!

Makapahimuot nga Bug-os-Panahong Pag-alagad

Kay gipagawas sa bilanggoan, mipadayon ako sa akong bug-os-panahong pag-alagad, ug ang usa ka dalagita nga 16 anyos nga bag-o lang miundang pagtungha miduyog kanako. Mibalhin kami sa Ilkley, usa ka matahom nga lungsod sa daplin sa Yorkshire Dales. Sulod sa bug-os unom ka bulan, naningkamot kami sa pagpangita ug angayang dapit alang sa among mga tigom. Sa kataposan giabangan namo ang usa ka gamayng garahe, nga among gihimong Kingdom Hall. Gitabangan kami ni Papa, nga nagtagana ug suga ug kainit. Giadornohan usab niya ang tinukod alang kanamo. Sulod sa katuigan ang haduol nga kongregasyon nagsuportar kanamo, nga nag-asayn ug mga igsoong lalaki matag semana sa paghatag ug mga pakigpulong publiko. Uban sa panalangin ni Jehova miuswag kami ug midaghan, ug ngadtongadto natukod ang usa ka kongregasyon.

Sa Enero 1959, si Papa kalit lang nga nasakit. Gipapauli ako, ug siya namatay pagka-Abril. Ang mga katuigan nga misunod maoy malisod. Nagluya si Mama ug malimtanon na siya, nga naghimo niana nga usa ka pakigbisog alang kanako. Apan ang espiritu ni Jehova maoy nagpapadayon kanako, ug nakaarang ako sa pag-atiman kaniya hangtod sa iyang kamatayon sa 1963.

Daghan kaayo ko ug mga panalangin gikan ni Jehova latas sa katuigan. Daghan ra kaayo kini nga iasoy. Nakita nako ang kongregasyon nga akong gigikanan nga miuswag ug nabahin ug kaupat, nga nagpadalag mga magmamantala ug mga payunir, ang uban mga misyonaryo sa mga nasod nga ingon ka layo sa Bolivia, Laos, ug Uganda. Ang kahigayonan wala motugot nga ako maminyo ug magtukod ug pamilya. Wala kini makapasubo kanako; puliki kaayo ako. Bisan tuod wala akoy kaugalingong mga paryente sa unod, aduna akoy mga anak ug mga apo sa Ginoo, gatosan pa gani ka pilo.​—Marcos 10:29, 30.

Kasagaran dapiton nako ang batan-ong mga payunir ug ubang mga batan-on sa akong balay sa pagpahimulos ug Kristohanong pag-ubanay. Duyog kaming mangandam alang sa Pagtuon sa Bantayanang Torre. Moasoy usab kami ug mga kasinatian ug moawit ug mga alawiton sa Gingharian, sama gayod sa gihimo sa akong mga ginikanan. Nga napalibotan sa malipayong grupo sa mga batan-on, nahuptan nako ang batan-on ug malipayong panglantaw. Walay labi pang maayong kinabuhi alang kanako kay sa payunir nga pag-alagad. Mapasalamaton ako kang Jehova nga nakapribilehiyo ako sa pagsunod sa mga lakang sa akong mga ginikanan. Ang akong pag-ampo mao nga makapadayon unta ako sa pag-alagad kang Jehova hangtod sa walay kataposan.

[Footnote]

[Hulagway sa panid 23]

Si Hilda Padgett uban sa iyang mga ginikanan, si Atkinson ug Pattie

[Hulagway sa panid 23]

Ang tract nga nakapainteres kang Papa sa kamatuoran