Αβλαβής Διασκέδαση ή Δηλητήριο για τη Διάνοια;
Σε μια ζωντανή συναυλία ροκ, ένας από τους τραγουδιστές έβαλε μια γυναίκα σε ένα κουτί και άρχισε να χτυπάει το κουτί με ένα τσεκούρι. Ψεύτικο αίμα τινάχτηκε μέχρι το στόμα του τραγουδιστή, ο οποίος το έφτυσε στο ακροατήριο.
Το 1984 ένα 19χρονο αγόρι αυτοπυροβολήθηκε. Οι γονείς του ισχυρίζονται ότι το έσπρωξαν στην αυτοκτονία οι στίχοι ενός τραγουδιού ροκ με τίτλο «Λύση η Αυτοκτονία».
Ένα εφηβικό περιοδικό δημοσίευσε αναφορές σχετικά με τις σεξουαλικές διαστροφές στις οποίες επιδίδονταν τα μέλη ενός συγκροτήματος στο καμαρίνι τους καθώς και στο στούντιο ενώ ηχογραφούσαν τη μουσική τους. Ένας δίσκος της ροκ περιείχε μια αισχρή αφίσα που απεικόνιζε αντρικά και γυναικεία γεννητικά όργανα.
ΒΙΑ, αυτοκτονία και σαδιστικό σεξ—είναι μόνο λίγα από τα επιβλαβή θέματα που προβάλλουν οι δίσκοι, τα βίντεο κλιπ και οι ζωντανές συναυλίες της ροκ μουσικής. Όταν εγείρονται ζητήματα σχετικά με αυτά τα εξαχρειωτικά προγράμματα και τα πράγματα φτάνουν μάλιστα στα δικαστήρια, οι καλλιτέχνες και οι δισκογραφικές εταιρίες προσπαθούν να δικαιολογήσουν αυτά τα απαράδεκτα χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, όπως διατείνονται τώρα, ένα χυδαίο έργο ζωγραφικής υποστηρίζει μια δήλωση σχετικά με τη «διανοητική διαφθορά στην αμερικανική κοινωνία και το πώς αυτή μας καταστρέφει ολοκληρωτικά». Παρόμοια, τώρα μερικοί ισχυρίζονται ότι λέξεις που αποτελούν ολοφάνερα μεταφορές για το αντρικό γεννητικό όργανο (όπως τα όπλα ή τα μαχαίρια) και χρησιμοποιούνται σε κάποια μουσικά κομμάτια έχουν κατά γράμμα έννοια.
Οι καλλιτέχνες και οι δισκογραφικές εταιρίες μπορεί να γλιτώνουν τις δικαστικές ποινές, αλλά ξεγελούν πραγματικά τους ανθρώπους; Εσάς σας ξεγελούν; Μπορείτε να αρνηθείτε ότι η βία, το σεξ και ο αποκρυφισμός είναι βασικά συστατικά της χαρντ ροκ μουσικής που κάνει τόσες πωλήσεις σήμερα;
Χέβι Μέταλ και Ραπ
Στο πέρασμα των ετών αναπτύχτηκαν πολλές κατηγορίες ροκ μουσικής. Δυο είδη, η χέβι μέταλ και η ραπ, πρόσφατα δέχτηκαν επίθεση λόγω σκανδαλώδους απρέπειας.
Η χέβι μέταλ σε γενικές γραμμές είναι ηλεκτρονική μουσική με ισχυρό χτύπο και χαρακτηρίζεται από δυναμικότητα και υψηλή ένταση. Σύμφωνα με το περιοδικό Τάιμ (Time), «οι μουσικοί της χέβι μέταλ παίζουν για τις αλλοτριωμένες φαντασιώσεις ενός ακροατηρίου που κατά κύριο λόγο αποτελείται από λευκούς, νεαρούς άντρες ενώ οι ίδιοι παριστάνουν τους αφυπνισμένους περιθωριακούς, που έχουν στρέψει τα νώτα τους στο διεφθαρμένο πολιτισμό». Μεγάλο μέρος της μουσικής χέβι μέταλ είναι φτιαγμένο για να σοκάρει. Μερικοί στίχοι της δεν είναι δυνατό να δημοσιευτούν. Μια ιατρική εφημερίδα στο Τέξας παρατήρησε ότι πολλές από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούνται στη χέβι μέταλ εξυμνούν «ασυνήθιστες τάσεις αναφορικά με το σεξ, τη βία, το μίσος και τον αποκρυφισμό».
Άλλοι ανησυχούν για τη βία που σχετίζεται με τη χέβι μέταλ. Για παράδειγμα, όταν χρειάστηκε να διακοπεί μια συναυλία επειδή αρρώστησε ο τραγουδιστής, το ακροατήριο εξεγέρθηκε και μάλιστα έβαλε φωτιά στη σκηνή. Σε κάποια άλλη συναυλία τρεις νέοι πέθαναν από ασφυξία όταν χιλιάδες οπαδοί όρμησαν προς τη σκηνή, ρίχνοντας κάτω αυτούς που βρίσκονταν μπροστά και κατόπιν ποδοπατώντας τους.
Στη μουσική ραπ, επίσης γνωστή ως χιπ-χοπ, ένας τραγουδιστής (ή περισσότεροι) απαγγέλλει στίχους με ομοιοκαταληξία με ρυθμική υπόκρουση, η οποία συχνά είναι αποτέλεσμα μιας τεχνικής που λέγεται σάμπλινγκ (sampling) και προϋποθέτει τη χρήση κομπιούτερ. Το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής ραπ δημιουργείται από μαύρους μουσικούς αλλά διοχετεύεται τόσο στην αγορά των μαύρων όσο και των λευκών. Λιγοστά μηνύματα της ραπ είναι θετικά, κατακρίνοντας πράγματα όπως η κακομεταχείριση παιδιών και η χρήση ναρκωτικών. Ωστόσο, στο μεγαλύτερο μέρος της, η ραπ επικεντρώνεται στο στασιασμό ενάντια στην εξουσία, στη βία, στο μισογυνισμό και στο ρατσισμό. Πολλά τραγούδια περιέχουν αισχρολογίες και λάγνες περιγραφές σεξουαλικών πράξεων.
Η βία υπήρξε πρόβλημα σε μερικές συναυλίες της ραπ. Σε μια συναυλία, 300 μέλη συμμορίας επιτέθηκαν στο κοινό, το οποίο ανταπέδωσε πετώντας μεταλλικές καρέκλες ώσπου ήρθε η αστυνομία και σταμάτησε τη συναυλία. Σαράντα πέντε άτομα τραυματίστηκαν.
Πέρσι, η Ένωση Αστυνόμων της Πολιτείας της Νέας Υόρκης ζήτησε να γίνει μποϊκοτάζ σε όλες τις εταιρίες που ανήκουν στην Time Warner, Inc., ώσπου αυτή η εταιρία να αποσύρει το τραγούδι της ραπ με τίτλο «Δολοφόνος Αστυνομικών» (Cop Killer) από τα ράφια των καταστημάτων. Ο επικεφαλής της ένωσης των αστυνόμων, Πίτερ Κίχοου, είπε: «Αυτό το τραγούδι αποπνέει μίσος και ενθαρρύνει και εξυμνεί το φόνο των αστυνομικών. Ως άμεσο αποτέλεσμα αυτού του τραγουδιού, θα σκοτωθούν αστυνομικοί». Τελικά, το τραγούδι αποσύρθηκε από την κυκλοφορία.
Υπάρχουν Επιπτώσεις;
Όταν οι μουσικοί τραγουδούν κάτι κακό ή και το προβάλλουν επί σκηνής, ποια επίδραση έχει αυτό στους ακροατές και στους θεατές; Εξετάστε τις ακόλουθες παρατηρήσεις και εμπειρίες.
Ο Δρ Καρλ Τέιλορ, υφηγητής ποινικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας Μίσιγκαν, υποστηρίζει ότι οι αστέρες της ροκ «προωθούν έναν τρόπο ζωής. . . . Τα μέλη των συγκροτημάτων πραγματικά επηρεάζουν τα παιδιά, και μάλιστα πολύ».
Κάποιο αγόρι που επέζησε έπειτα από μια απόπειρα αυτοκτονίας είπε ότι η μουσική αποκοίμισε αυτόν και το φίλο του (ο οποίος κατάφερε να αυτοκτονήσει) κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι «η λύση για τα προβλήματα της ζωής είναι ο θάνατος».
Το 1988 τρεις έφηβοι σκότωσαν ένα φίλο τους, έτσι, για να διασκεδάσουν. Ένας από αυτούς ισχυρίστηκε ότι ο θάνατος άρχισε να τους γοητεύει μόλις άκουσαν μουσική χέβι μέταλ.
Στο τέλος μιας συναυλίας ραπ, έφηβοι άρχισαν να σπάνε τζάμια με μανία. Ο επίτροπος για τη δημόσια ασφάλεια στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας δήλωσε: «Δεν έχω καμιά αμφιβολία στο μυαλό μου ότι η μουσική ραπ προωθεί τη βία».
Μια έρευνα σχετικά με τους νέους και τα σατανικά δόγματα αποκάλυψε ότι πολλοί από αυτούς που λατρεύουν τον Διάβολο είναι εθισμένοι ναρκομανείς και ακούν μουσική χέβι μέταλ, η οποία εξυμνεί τη χρήση ναρκωτικών και ενθαρρύνει τη σεξουαλική ανηθικότητα. Ως αποτέλεσμα, οι ευάλωτοι νέοι ελκύονται σε σατανικά δόγματα.
Φυσικά, όταν οι νέοι φτάνουν στα ναρκωτικά, στο έγκλημα ή στην αυτοκτονία, είναι πιθανόν ότι η συμπεριφορά τους οφείλεται και σε άλλα πράγματα εκτός από τη μουσική. Η κατάρρευση της οικογενειακής ζωής και της ανθρώπινης κοινωνίας γενικά παίζει αναμφισβήτητα σημαντικό ρόλο. Αλλά η μουσική μπορεί να δρα ως καταλύτης, ως μέσο δηλαδή που ενθαρρύνει τα ευάλωτα νεαρά άτομα να κάνουν πράγματα τα οποία διαφορετικά ίσως να μη σκέφτονταν καν. Μήπως οι άνθρωποι που είναι ήδη αποκαρδιωμένοι από τα προβλήματα της ζωής χρειάζονται μουσική που τους ενθαρρύνει να ενδώσουν σε καταστροφικές παρορμήσεις;
Το σημείο είναι ότι η κακή μουσική μπορεί να γίνει δηλητήριο για τη διάνοια όσων την ακούν. Να θυμάστε ότι τα μηνύματα αυτής της μουσικής γίνονται ακόμη πιο ισχυρά επειδή προέρχονται από αστέρες, ήρωες, τους οποίους ουσιαστικά λατρεύουν οι οπαδοί τους.
Τι θα Λεχτεί για Εσάς;
Τι μουσική ακούτε εσείς; Ίσως ήδη προσέχετε τι μουσική εκλέγετε, και αυτό είναι αξιέπαινο. Από την άλλη μεριά, αν είστε μεταξύ αυτών που ακούν μουσική εξαχρειωτικής ή ακόμη και απαράδεκτης φύσης, μήπως έχετε επηρεαστεί δυσμενώς; Ακόμη και αν δεν έχει αλλάξει η συμπεριφορά σας, μπορείτε ειλικρινά να πείτε ότι η στάση σας δεν έχει επηρεαστεί προς το χειρότερο; Άλλωστε, η επανειλημμένη έκθεση σε επιβλαβή θέματα μπορεί να σας απευαισθητοποιήσει, κάνοντάς σας να πιστεύετε ότι αυτά τα θέματα δεν είναι και τόσο κακά.
Αναλογιστείτε το παράδειγμα ενός νέου που προσπάθησε να συνδυάσει τη ζωή του ως Χριστιανού με ένα σταθερό «διαιτολόγιο» μουσικής χέβι μέταλ και ραπ. Δεν οδηγήθηκε σε πράξεις όπως ο φόνος, η αυτοκτονία ή η λατρεία του Διαβόλου. Αλλά προσέξτε πώς επηρεάστηκε η στάση του. Ο ίδιος είπε: «Αυτή η μουσική είναι ζωώδης στο έπακρο. Μου επέτρεπε να λειτουργώ με έναν ήρεμο και συγκεντρωμένο τρόπο ενώ παράλληλα άφηνα να ξεσπούν οι πιο εξαχρειωμένες και βίαιες τάσεις. . . . Ζούσα σε ένα φανταστικό κόσμο μίσους. Δεν περνούσε μέρα χωρίς να σκεφτώ σοβαρά την αυτοκτονία». Αυτός αποφάσισε να αλλάξει ριζικά τις μουσικές του συνήθειες. Όταν το έκανε αυτό, η στάση του βελτιώθηκε πολύ.
Οι υπερασπιστές της εξαχρειωτικής μουσικής επιχειρηματολογούν για να δικαιολογήσουν τη σκοτεινή πλευρά της ροκ μουσικής. Αλλά ποια είναι τα συμπεράσματά σας; Μπορείτε να κλείσετε τα μάτια και τα αφτιά σας στην ακραία εξαχρειωτική φύση των θεμάτων που πραγματεύεται; Θα μπορούσατε να παρακολουθήσετε κάποια συναυλία όπως αυτές που περιγράφτηκαν προηγουμένως χωρίς να φοβάστε για την ασφάλειά σας; Και τι θα πούμε για τη σύνδεση μεταξύ αυτής της μουσικής και της επαίσχυντης συμπεριφοράς των τραγουδιστών και των ακροατών της;
Αν ενδιαφέρεστε για την υγεία σας, πιθανότατα απορρίπτετε τροφές που μπορεί να σας βλάψουν ακόμη και αν είναι νόστιμες. Η επιβλαβής μουσική, είτε αυτή είναι ροκ είτε οποιοδήποτε άλλο είδος, αποτελεί απειλή για τη διανοητική σας υγεία. Θα θέλατε να εκθέσετε τον εαυτό σας σε ψυχαγωγία που είναι δηλητηριώδης για τη διάνοια; Και βέβαια όχι. Έτσι, τι μπορείτε να κάνετε για να έχετε μια λογική, ισορροπημένη άποψη σε αυτό το ζήτημα; Παρακαλούμε εξετάστε τα σημεία που παρουσιάζονται στο επόμενο άρθρο.
[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 6]
Τι Είναι η Λατρεία του Διαβόλου;
Η λατρεία του Διαβόλου, η οποία ενθαρρύνεται από μερικούς στίχους της χέβι μέταλ, δεν είναι αβλαβής διασκέδαση. Το περιοδικό Τέξας Μέντισιν/Δε Τζέρναλ (Texas Medicine/The Journal) εξήγησε ότι αυτή η λατρεία περιλαμβάνει ενέργειες που ποικίλλουν από «αβλαβείς τελετουργικές πράξεις ως την πόση αίματος που προέρχεται από αυτοακρωτηριασμό ή από θυσίες ζώων». Τα σατανικά δόγματα διακηρύττουν «αφοσίωση στο διάβολο. Γίνονται συγκεκριμένες τελετουργίες για να διοχετευτεί η δύναμη του Σατανά στους ακολούθους του. . . . Το δόγμα της ελευθερίας εκλογής και βούλησης σημαίνει να κάνεις ό,τι θέλεις χωρίς τον Θεό, χωρίς ενοχές και χωρίς συνείδηση». Ως αποτέλεσμα, μερικοί αναμειγνύονται σε εγκληματικές δραστηριότητες χωρίς ντροπή.
[Εικόνα στη σελίδα 5]
Δεν θα βάζατε σκουπίδια στο στομάχι σας. Γιατί να τα βάλετε στη διάνοιά σας;
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Θα αισθανόσασταν άνετα παρακολουθώντας ένα τέτοιο γεγονός;