Καρδιοπάθεια—Απειλή για τη Ζωή

ΚΑΘΕ χρόνο εκατομμύρια άντρες και γυναίκες παγκόσμια παθαίνουν καρδιακή προσβολή. Πολλοί επιζούν με λίγα επακόλουθα. Άλλοι πεθαίνουν. Η καρδιά κάποιων άλλων έχει υποστεί τέτοια βλάβη ώστε «η επιστροφή στις ωφέλιμες δραστηριότητες είναι αμφίβολη», λέει ο καρδιολόγος Πίτερ Κον, και προσθέτει: «Είναι επιτακτικό, λοιπόν, να αντιμετωπίζουμε τις καρδιακές προσβολές στο ξεκίνημά τους, όποτε είναι δυνατόν αυτό».

Η καρδιά είναι ένας μυς που στέλνει αίμα σε όλο το σώμα. Στην καρδιακή προσβολή (έμφραγμα του μυοκαρδίου), μέρος του καρδιακού μυός πεθαίνει όταν μένει χωρίς αίμα. Για να παραμείνει υγιής, η καρδιά χρειάζεται οξυγόνο και άλλες θρεπτικές ουσίες που μεταφέρονται με το αίμα. Αυτές τις λαβαίνει μέσω των στεφανιαίων αρτηριών οι οποίες περιβάλλουν την εξωτερική επιφάνεια της καρδιάς.

Διάφορες νόσοι μπορούν να προσβάλουν οποιοδήποτε μέρος της καρδιάς. Ωστόσο, η πιο συνηθισμένη είναι η ύπουλη νόσος των στεφανιαίων αρτηριών, η οποία ονομάζεται αθηροσκλήρωση. Αυτή παρουσιάζεται με σχηματισμό πλάκας, δηλαδή λιπωδών αποθέσεων, στα αρτηριακά τοιχώματα. Για κάποιο χρονικό διάστημα, η πλάκα μπορεί να συσσωρεύεται, να προξενεί σκλήρυνση και στένωση των αρτηριών καθώς και να περιορίζει τη ροή του αίματος προς την καρδιά. Αυτή η υποβόσκουσα στεφανιαία νόσος είναι εκείνη που ανοίγει το δρόμο για τις περισσότερες καρδιακές προσβολές.

Η απόφραξη μίας ή περισσότερων αρτηριών επιφέρει προσβολή όταν οι απαιτήσεις της καρδιάς σε οξυγόνο ξεπερνούν την παροχή. Ακόμα και σε αρτηρίες που παρουσιάζουν μικρότερη στένωση, η συσσωρευμένη πλάκα μπορεί να αποκολληθεί και να οδηγήσει σε σχηματισμό θρόμβου αίματος. Οι πάσχουσες αρτηρίες είναι επίσης πιο επιρρεπείς στους σπασμούς. Ένας θρόμβος αίματος μπορεί να σχηματιστεί στο σημείο του σπασμού, απελευθερώνοντας μια χημική ουσία η οποία συστέλλει περισσότερο το αρτηριακό τοίχωμα, προξενώντας μια προσβολή.

Όταν ο καρδιακός μυς στερείται οξυγόνου για πολύ χρόνο, ο γύρω ιστός μπορεί να πάθει βλάβη. Ανόμοια με άλλους ιστούς, ο καρδιακός μυς δεν ανανεώνεται. Όσο περισσότερο διαρκεί η προσβολή, τόσο μεγαλύτερη βλάβη υφίσταται η καρδιά και τόσο υψηλότερη είναι η πιθανότητα θανάτου. Αν πάθει βλάβη το ηλεκτρικό σύστημα της καρδιάς, ο φυσιολογικός ρυθμός της καρδιάς μπορεί να γίνει άστατος και η καρδιά μπορεί να αρχίσει να πάλλεται άγρια (ινιδισμός). Όταν υπάρχει τέτοια αρρυθμία, η ικανότητα της καρδιάς να στέλνει αποτελεσματικά αίμα στον εγκέφαλο παύει. Μέσα σε δέκα λεπτά ο εγκέφαλος πεθαίνει και επέρχεται ο θάνατος.

Συνεπώς, είναι ζωτική η έγκαιρη παρέμβαση εκπαιδευμένου ιατρικού προσωπικού. Κάτι τέτοιο μπορεί να διαφυλάξει την καρδιά από συνεχιζόμενη βλάβη, να αποτρέψει ή να θεραπεύσει την αρρυθμία, ακόμα και να σώσει τη ζωή ενός ατόμου.