Θρησκευτικός Διωγμός στη Γεωργία​—Πόσο θα Συνεχιστεί;

Η ΓΕΩΡΓΙΑ, που εκτείνεται από τις εύκρατες ακτές της Μαύρης Θάλασσας ως τις παγωμένες οροσειρές του Καυκάσου, είναι ένας τόπος με φυσική ομορφιά. Πυκνά δάση, ορμητικά ποτάμια και εύφορες κοιλάδες στολίζουν αυτή την ορεινή περιοχή που βρίσκεται στα σύνορα της Ευρώπης με την Ασία. Η πρωτεύουσα της Γεωργίας, η Τιφλίδα, είναι μια πολύβουη πόλη όπου τα σύγχρονα κτίρια συνυπάρχουν με τα αρχαία αρχιτεκτονικά μνημεία. Αλλά ο μεγαλύτερος πλούτος της Γεωργίας είναι ο λαός της, γνωστός για τους ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς και τη θερμή φιλοξενία του.

Στο διάβα της ιστορίας, ο λαός της Γεωργίας έχει υποστεί καταδυνάστευση. Στη χώρα τους έχουν εισβάλει Ρωμαίοι, Πέρσες, Βυζαντινοί, Άραβες, Τούρκοι, Μογγόλοι, Ρώσοι και άλλοι. Σύμφωνα με έναν υπολογισμό, η Τιφλίδα έχει καταστραφεί 29 φορές!a Παρ’ όλα αυτά, οι Γεωργιανοί έχουν διατηρήσει, όχι μόνο την αγάπη τους για τη ζωή, την τέχνη, το τραγούδι και το χορό, αλλά και τη φήμη τους ως ανεκτική κοινωνία.

Δυστυχώς, όμως, αυτό δεν μπορεί πλέον να λεχθεί για όλους τους κατοίκους της Γεωργίας. Τα τελευταία δύο χρόνια, μια μικρή ομάδα Γεωργιανών έχουν βλάψει την υπόληψη της χώρας τους εξαπολύοντας επιθέσεις σε εκατοντάδες συμπατριώτες τους. Εξαγριωμένοι όχλοι διωκτών έχουν χτυπήσει αθώους άντρες, γυναίκες και παιδιά, καθώς και ηλικιωμένα και ανάπηρα άτομα. Χρησιμοποιώντας ρόπαλα με καρφιά και σιδερένια ραβδιά, οι διώκτες έχουν τραυματίσει τα σώματα των θυμάτων τους, έχουν ξεσκίσει τα πρόσωπά τους και έχουν ανοίξει τα κεφάλια τους. Γιατί ξυλοκοπούνται με τέτοια αγριότητα αθώοι Γεωργιανοί πολίτες; Επειδή είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά—μια Χριστιανική κοινότητα που υπήρχε στη Γεωργία προτού καν γεννηθούν οι περισσότεροι από τους διώκτες.

Από Καταγγελίες σε Επιθέσεις

Αν και η θρησκευτική ελευθερία είναι εγγυημένη στη Γεωργία, τα έντυπα των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχουν κατασχεθεί επανειλημμένα. Τον Απρίλιο του 1999, οι τελωνειακοί υπάλληλοι ανέφεραν ότι τα έντυπα μπορούσαν να παραδοθούν μόνο με την άδεια του πατριάρχη, του προκαθήμενου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Γεωργίας.b Τον επόμενο μήνα έγινε και πάλι λόγος για την Ορθόδοξη Εκκλησία​—αυτή τη φορά στο Περιφερειακό Δικαστήριο Ισάνι-Σαμγκόρι της Γεωργίας. Εκεί, ο Γκουράμ Σαράντζε, βουλευτής και αρχηγός του πολιτικού κινήματος «Υπεράνω Όλων η Γεωργία!», κατέθεσε αγωγή ζητώντας τη διάλυση των νομικών σωματείων που χρησιμοποιούσαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Κατηγόρησε τους Μάρτυρες ότι ήταν εχθροί του έθνους και επικίνδυνοι. Ποιος βρισκόταν πίσω από τον ισχυρισμό του Σαράντζε; Μαζί με την αγωγή υπήρχε συνημμένη μια επιστολή από το γραμματέα του Πατριάρχη της Γεωργίας.

Στις 20 Μαΐου 1999, η Γεωργία υιοθέτησε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, και συνεπώς δεσμεύτηκε να τηρεί τα άρθρα της σύμβασης. Το Άρθρο 10 δηλώνει: «Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης. Αυτό το δικαίωμα περιλαμβάνει την ελευθερία γνώμης καθώς και την ελευθερία λήψης ή μετάδοσης πληροφοριών ή ιδεών χωρίς την επέμβαση των δημόσιων αρχών και ασχέτως συνόρων». Μήπως αυτό το δικαίωμα εμπόδισε εκείνους που εναντιώνονται στους Μάρτυρες να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για την απαγόρευση θρησκευτικών εντύπων; Κάθε άλλο!

Στις 21 Ιουνίου 1999, το Γραφείο του Πατριάρχη της Γεωργίας, σε μια επιστολή προς το διευθυντή του τελωνείου, αξίωνε ότι «η διανομή ξένων θρησκευτικών εντύπων έπρεπε να απαγορευτεί». Επιπρόσθετα, ο Γκιόργκι Αντριάντζε, επίσημος εκπρόσωπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Γεωργίας, δήλωσε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ήταν επικίνδυνοι και έπρεπε να τεθούν υπό απαγόρευση. Αυτές οι καταγγελίες δεν έπεσαν στο κενό. Φανατικοί θρησκευόμενοι, οι οποίοι είχαν κάψει έντυπα των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο παρελθόν, πίστευαν τώρα ότι μπορούσαν να επιτεθούν στους ίδιους τους Μάρτυρες χωρίς να υποστούν συνέπειες. Την Κυριακή 17 Οκτωβρίου 1999 χτύπησαν και πάλι.

Οχλοκρατική Επίθεση Μένει Ατιμώρητη

Εκείνη την Κυριακή περίπου 120 Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Τιφλίδα​—άντρες, γυναίκες και παιδιά—​παρακολουθούσαν μια θρησκευτική συγκέντρωση. Ξαφνικά ο καθαιρεμένος Ορθόδοξος ιερέας Βασίλι Μκαλαβισβίλι μαζί με 200 οπαδούς του εισέβαλαν στον τόπο της συνάθροισης.c Περικύκλωσαν τους Μάρτυρες και τους χτύπησαν επανειλημμένα με τα ξύλινα ρόπαλα και τους σιδερένιους σταυρούς τους. Τέσσερις επιτιθέμενοι άρπαξαν έναν Μάρτυρα από τα χέρια και το λαιμό. Πίεσαν το κεφάλι του προς τα κάτω και άρχισαν να ξυρίζουν τα μαλλιά του ενώ ο όχλος παρατηρούσε με χαιρεκακία τον εξευτελισμό του. Όταν ο έξαλλος όχλος τελικά έφυγε, 16 Μάρτυρες χρειάστηκαν νοσοκομειακή περίθαλψη. Ένας άντρας είχε τρία σπασμένα πλευρά. Μια άλλη Μάρτυρας του Ιεχωβά, η 40χρονη Πατί, είπε αργότερα: «Άρχισαν να φωνάζουν εναντίον μου, και ένας από αυτούς με χτυπούσε με όλη του τη δύναμη. Με χτύπησε στο πρόσωπο, στα μάτια. Προσπάθησα να κρύψω το πρόσωπό μου με τα χέρια μου. Το αίμα κυλούσε στα δάχτυλά μου». Όταν αυτός ο βάναυσος άνθρωπος σταμάτησε να χτυπάει την Πατί, εκείνη δεν μπορούσε να δει από το αριστερό της μάτι. Σήμερα, το μάτι της Πατί εξακολουθεί να έχει πρόβλημα εξαιτίας εκείνης της επίθεσης.

Αυτή η απροκάλυπτη επίθεση, η οποία παρουσιάστηκε στην τηλεόραση, έκανε τον Πρόεδρο Έντουαρντ Σεβαρτνάντζε να μιλήσει ανοιχτά. Την επομένη δήλωσε: «Καταδικάζω αυτό το συμβάν και πιστεύω ότι τα όργανα επιβολής του νόμου θα πρέπει να απαγγείλουν κατηγορίες». Εφόσον η βιντεοταινία αποκάλυπτε τον αρχηγό του όχλου και τους υπόλοιπους επιτιθέμενους, θα ήταν σχετικά εύκολο να τους ασκηθεί δίωξη. Ωστόσο, έχουν περάσει δύο χρόνια και κανένας από τους επιτιθέμενους δεν έχει διωχθεί.

Η Ατιμωρησία τούς Αποθρασύνει

Όπως ήταν φυσικό, η αδράνεια των αρχών​—κοσμικών και εκκλησιαστικών—​μετέδωσε στους επιτιθέμενους το μήνυμα ότι η βία θα γινόταν ανεκτή. Αποθρασυμένοι από το γεγονός ότι έμειναν ατιμώρητοι, άρχισαν να ληστεύουν, να χτυπούν και να κλωτσούν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά με μεγαλύτερη μανία​—στα σπίτια τους, στους δρόμους και στους τόπους λατρείας. Από τον Οκτώβριο του 1999 ως τον Αύγουστο του 2001, έγιναν πάνω από 80 τεκμηριωμένες επιθέσεις σε Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίες επηρέασαν περισσότερα από 1.000 θύματα. Παρ’ όλα αυτά, στις 9 Φεβρουαρίου 2001, κάποιος εισαγγελέας στην Τιφλίδα είπε στους δημοσιογράφους ότι οι έρευνες για τον Βασίλι Μκαλαβισβίλι «βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη». Δυστυχώς, τον καιρό της συγγραφής αυτού του άρθρου, οι αρχές της Γεωργίας εξακολουθούν να επιτρέπουν στους εχθρούς των Μαρτύρων του Ιεχωβά να διαπράττουν τα εγκλήματά τους που υποκινούνται από μίσος.​—Βλέπε το πλαίσιο «Η Οχλοκρατική Βία Συνεχίζεται».

Ποιος είναι ο ρόλος της αστυνομίας; Δημοσιεύματα και βιντεοταινίες αποκαλύπτουν ότι η αστυνομία, όχι μόνο επέτρεψε τις επιθέσεις εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αλλά και συμμετείχε σε αυτές! Λόγου χάρη, στις 8 Σεπτεμβρίου 2000, στην πόλη Ζουγκντίντι, κάποια ομάδα ροπαλοφόρων αστυνομικών διέκοψε μια ειρηνική συνέλευση 700 Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν ότι μασκοφόροι αστυνομικοί, «στο πέρασμά τους, έσπειραν την καταστροφή», χτυπώντας πάνω από 50 Μάρτυρες. «Ήταν συγκλονιστικό», είπε ο ιδιοκτήτης του χώρου στον οποίο έγινε η συνέλευση αναλογιζόμενος τον τρόμο που ήταν ζωγραφισμένος στα πρόσωπα των παιδιών όταν πάνω από τα κεφάλια τους εκτοξεύονταν άσφαιρα αντιαρματικά βλήματα. Οι αστυνομικοί εισέβαλαν στο χώρο και τον έκαψαν. Ωστόσο, μέχρι αυτήν εδώ την ημέρα, παραμένουν ατιμώρητοι.

Εφόσον αυτό το αποτρόπαιο περιστατικό δεν αποτελεί εξαίρεση (βλέπε το πλαίσιο «Συμμετοχή της Αστυνομίας»), στις 7 Μαΐου 2001 η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών Εναντίον των Βασανιστηρίων δικαίως εξέφρασε την ανησυχία της για «τις συνεχιζόμενες πράξεις βασανισμού και άλλες πράξεις σκληρής, απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας στη Γεωργία οι οποίες διαπράττονται από τα όργανα επιβολής του νόμου, καθώς και για τη συνεχιζόμενη αποτυχία διενέργειας άμεσων, αμερόληπτων και ολοκληρωμένων ερευνών για κάθε περιστατικό από τις πολυάριθμες καταγγελίες βασανιστηρίων».d Πράγματι, ούτε μία από τις 400 και πλέον καταγγελίες που έχουν κάνει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην αστυνομία δεν έχει οδηγήσει στη δίωξη των δραστών οι οποίοι έχουν αναγνωριστεί! Αυτό έκανε τη Συνήγορο του Πολίτη στη Γεωργία, η οποία έχει εκλεγεί από το κοινοβούλιο, να σχολιάσει: «Τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται από τους ίδιους εκείνους ανθρώπους που είναι υποχρεωμένοι, λόγω του επαγγέλματός τους, να προστατεύουν αυτά τα δικαιώματα. Για αυτούς, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι απλώς θεωρία».

Απόφαση Ανώτατου Δικαστηρίου Δημιουργεί Σύγχυση

Σαν να μην αρκούσαν οι παράνομες επιθέσεις του όχλου και της αστυνομίας, το Ανώτατο Δικαστήριο της Γεωργίας εξέδωσε πρόσφατα μια απόφαση που δημιούργησε σύγχυση όσον αφορά τα δικαιώματα των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Ας δούμε λίγο το ιστορικό αυτής της υπόθεσης. Ο πολιτικός Γκουράμ Σαράντζε κατέθεσε αγωγή ζητώντας τη διάλυση των νομικών σωματείων των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Η αγωγή του απορρίφθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2000. Ωστόσο, ο Σαράντζε έκανε έφεση και κέρδισε. Στη συνέχεια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο. Στις 22 Φεβρουαρίου 2001, το Ανώτατο Δικαστήριο πήρε μια απόφαση δυσμενή για τους Μάρτυρες, κυρίως όσον αφορά νομικές λεπτομέρειες. Το σκεπτικό του Ανώτατου Δικαστηρίου ήταν ότι το Σύνταγμα προσδιορίζει πως οι θρησκείες πρέπει να καταχωρίζονται υπό το δημόσιο δίκαιο, σύμφωνα με έναν μέχρι στιγμής ανύπαρκτο νόμο ο οποίος καθορίζει τις λεπτομέρειες της καταχώρισης των θρησκευτικών σωματείων. Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι εφόσον δεν υπάρχει αυτός ο νόμος, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν θα μπορούσαν να καταχωριστούν με άλλον τρόπο. Ωστόσο, περίπου 15 άλλα σωματεία που υποστηρίζουν θρησκευτικές δραστηριότητες έχουν καταχωριστεί νομικά στη Γεωργία.

Αντιδρώντας στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, ο υπουργός δικαιοσύνης της Γεωργίας Μιχαέλ Σαακασβίλι είπε σε μια τηλεοπτική συνέντευξη: «Από νομική άποψη, η απόφαση είναι πολύ διφορούμενη. Πιστεύω ότι δεν πρόκειται για την πιο επιτυχημένη σελίδα στην ιστορία του Ανώτατου Δικαστηρίου». Ο Ζουράμπ Αντεϊσβίλι, ο προσωρινός επικεφαλής της νομικής επιτροπής του κοινοβουλίου της Γεωργίας, είπε στην Υπηρεσία Ειδήσεων Κέστον ότι “ανησυχούσε πολύ” για την απόφαση επειδή «αυτή ενθαρρύνει τα εξτρεμιστικά στοιχεία της Εκκλησίας μας [της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Γεωργίας] να καταπιέζουν τις θρησκευτικές μειονοτικές ομάδες». Δυστυχώς, οι ανησυχίες του Αντεϊσβίλι αποδείχτηκαν δικαιολογημένες. Λίγες ημέρες μετά την απόφαση, η βία εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά ξανάρχισε. Το έτος 2001, οι Μάρτυρες δέχτηκαν επιθέσεις από όχλους, αστυνομικούς και Ορθόδοξους ιερείς κατά τις εξής ημερομηνίες: 27 Φεβρουαρίου, 5 Μαρτίου, 6 Μαρτίου, 27 Μαρτίου, 1 Απριλίου, 7 Απριλίου, 29 Απριλίου, 30 Απριλίου, 7 Μαΐου, 20 Μαΐου, 8 Ιουνίου, 17 Ιουνίου, 11 Ιουλίου, 12 Αυγούστου, 28 Σεπτεμβρίου και 30 Σεπτεμβρίου. Και οι πράξεις βίας συνεχίζονται.

Ενώ μαινόταν αυτό το νέο κύμα διωγμού, το Ανώτατο Δικαστήριο έκανε μια ασυνήθιστη ενέργεια διασαφηνίζοντας την απόφασή του δημόσια ως εξής: «Δυστυχώς, το κοινό παρερμήνευσε την ακύρωση της καταχώρισης της Ένωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά από το Ανώτατο Δικαστήριο . . . Όταν ακυρώθηκε η επίσημη καταχώριση των κατηγορουμένων ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, το δικαίωμά τους στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας δεν παραβιάστηκε ούτε περιορίστηκε άμεσα ή έμμεσα. Η ελευθερία τους να αλλάξουν τις πεποιθήσεις τους, είτε μόνοι είτε από κοινού μαζί με άλλους, είτε δημόσια είτε ιδιωτικά, δεν περιορίστηκε. . . . Η απόφαση του Δικαστηρίου δεν έχει περιορίσει το δικαίωμα των κατηγορουμένων να λαβαίνουν και να διαδίδουν τις ιδέες τους και τις πληροφορίες τους. Δεν έθεσε υπό απαγόρευση το δικαίωμά τους να διεξάγουν ειρηνικές συναθροίσεις».

Χιλιάδες Γεωργιανοί Καταγγέλλουν το Διωγμό

Μολονότι φαίνεται ότι αυτή η δήλωση του Ανώτατου Δικαστηρίου άσκησε ελάχιστη επίδραση στους δράστες της οχλοκρατικής βίας, είναι ενθαρρυντικό να αναφέρουμε ότι χιλιάδες πολίτες της Γεωργίας έχουν ήδη καταδικάσει το συνεχιζόμενο διωγμό. Αρχίζοντας από τις 8 Ιανουαρίου 2001, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κυκλοφόρησαν μια αίτηση με την οποία ζητούσαν προστασία από τις επιθέσεις του όχλου καθώς και την ποινική δίωξη όσων έχουν συμμετάσχει σε βίαιες επιθέσεις εναντίον Γεωργιανών πολιτών. Μέσα σε δύο εβδομάδες, 133.375 ενήλικοι πολίτες από όλες τις περιοχές της Γεωργίας υπέγραψαν την αίτηση. Με βάση το γεγονός ότι υπάρχουν μόνο 15.000 Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γεωργία, η συντριπτική πλειονότητα εκείνων που υπέγραψαν ήταν πιθανότατα μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Γεωργίας. Αλλά στις 22 Ιανουαρίου 2001 η αίτηση εξαφανίστηκε. Τι συνέβη;

Εκείνη την ημέρα, στο γραφείο της Νάνας Ντεβνταριάνι, Συνηγόρου του Πολίτη της Γεωργίας, δινόταν μια συνέντευξη τύπου προκειμένου να κοινοποιηθεί επίσημα η αίτηση. Ξαφνικά, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο Βασίλι Μκαλαβισβίλι και δέκα άλλοι εισέβαλαν στο γραφείο για να αρπάξουν τους 14 τόμους από τους οποίους αποτελούνταν η αίτηση. Κάποια εκπρόσωπος του Καυκάσιου Ινστιτούτου για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία προσπάθησε να προστατέψει την αίτηση, αλλά οι εισβολείς τής επιτέθηκαν. Ενώ ο Μκαλαβισβίλι εκτόξευε έναν καταιγισμό ύβρεων, οι ακόλουθοί του άρπαξαν από τους οργανωτές τούς 12 από τους 14 τόμους και έφυγαν. Κάποιος ξένος διπλωμάτης που είδε με τα μάτια του το περιστατικό αναφώνησε: «Είναι απίστευτο!» Ευτυχώς, στις 6 Φεβρουαρίου, η αίτηση περιήλθε πάλι στα χέρια των Μαρτύρων, και στις 13 Φεβρουαρίου 2001 παρουσιάστηκε στον πρόεδρο της Γεωργίας.

«Θα Ασκηθεί Δίωξη για Όλες τις Πράξεις Παρενόχλησης»

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γεωργία και σε όλο τον κόσμο αναμένουν από τον πρόεδρο της Γεωργίας να ενεργήσει σε αρμονία με αυτή την αίτηση. Εξάλλου, κατά το παρελθόν ο Πρόεδρος Σεβαρτνάντζε καταδίκασε επανειλημμένα το διωγμό των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Λόγου χάρη, στις 18 Οκτωβρίου 1999, ο πρόεδρος περιέγραψε τις επιθέσεις κατά των Μαρτύρων του Ιεχωβά ως «πογκρόμ» τα οποία «δεν [θα γίνονταν] ανεκτά». Στις 20 Οκτωβρίου 2000, ο Πρόεδρος Σεβαρτνάντζε έγραψε σε ένα μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά: «Θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να εξαλείψουμε τη βία», προσθέτοντας: «Επιθυμώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι αρχές της Γεωργίας θα παραμείνουν πιστά προσηλωμένες στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας συνείδησης». Και πάλι, στις 2 Νοεμβρίου 2000, σε μια επιστολή προς την Επιτροπή για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, ο Πρόεδρος Σεβαρτνάντζε δήλωσε: «Αυτό το ζήτημα [της κατάστασης των μειονοτικών θρησκειών στη Γεωργία] αποτελεί επίσης αιτία σοβαρής ανησυχίας για το λαό μας και την κυβέρνηση». Διαβεβαίωσε την επιτροπή: «Θα ασκηθεί δίωξη για όλες τις πράξεις παρενόχλησης και σωματικής βίας, και οι δράστες θα λογοδοτήσουν ενώπιον της δικαιοσύνης».

Ανήσυχοι παρατηρητές στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου ελπίζουν ότι οι αποφασιστικές δηλώσεις του Προέδρου Σεβαρτνάντζε θα γίνουν σύντομα πραγματικότητα. Στο μεταξύ, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παγκόσμια εξακολουθούν να προσεύχονται για τους ομοπίστους τους στη Γεωργία, καθώς αυτοί οι θαρραλέοι Μάρτυρες συνεχίζουν να υπηρετούν τον Ιεχωβά παρά το σφοδρό διωγμό.​—Ψαλμός 109:3, 4· Παροιμίες 15:29.

[Υποσημειώσεις]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 24]

«Θα ασκηθεί δίωξη για όλες τις πράξεις παρενόχλησης και σωματικής βίας, και οι δράστες θα λογοδοτήσουν ενώπιον της δικαιοσύνης».​—Πρόεδρος της Γεωργίας, Έντουαρντ Σεβαρτνάντζε, 2 Νοεμβρίου 2000

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 24]

«Ελπίζουμε ότι αυτό το ζήτημα [της βίας εναντίον θρησκευτικών μειονοτήτων] θα τακτοποιηθεί και ότι όλες οι θρησκευτικές ομάδες στη Γεωργία θα απολαμβάνουν απεριόριστη ελευθερία έκφρασης των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων».​—Νταβίντ Σουμπάντζε, ανώτερος σύμβουλος της Πρεσβείας της Γεωργίας στην Ουάσινγκτον, D.C., ΗΠΑ, 3 Ιουλίου 2001

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 20]

Η ΟΧΛΟΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Το γεγονός ότι οι αρχές της Γεωργίας δεν έχουν καταδικάσει τους επιτιθέμενους εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχει εκθέσει τους Μάρτυρες σε περισσότερες πράξεις διωγμού.

Λόγου χάρη, στις 22 Ιανουαρίου 2001, στην περιοχή Σβανέτις Ουμπανί της Τιφλίδας, ο πρώην Ορθόδοξος ιερέας Βασίλι Μκαλαβισβίλι και ο όχλος του εφόρμησαν σε μια θρησκευτική συγκέντρωση 70 Μαρτύρων. Οι επιτιθέμενοι γρονθοκόπησαν, κλώτσησαν και χτύπησαν τους Μάρτυρες με ξύλινους και σιδερένιους σταυρούς. Κάποιος επιτιθέμενος χτύπησε με έναν μεγάλο ξύλινο σταυρό το κεφάλι ενός Μάρτυρα τόσο δυνατά ώστε έσπασε η οριζόντια δοκός του. Μερικοί Μάρτυρες σύρθηκαν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, όπου τους χτύπησαν αρκετοί επιτιθέμενοι. Ηλικιωμένοι Μάρτυρες εξαναγκάστηκαν να περάσουν ανάμεσα από δύο σειρές επιτιθέμενων που τους χτυπούσαν με γροθιές και σταυρούς. Δυο ενήλικοι κυνήγησαν ένα αβοήθητο 14χρονο αγόρι, το οποίο κατόπιν γρονθοκόπησαν και κλώτσησαν. Ένας 30χρονος επιτιθέμενος κυνήγησε ένα 12χρονο αγόρι και το χτύπησε στο κεφάλι με μια τεράστια γεωργιανή Γραφή. Στο μεταξύ, κάποιος Μάρτυρας έφυγε τρέχοντας από το σπίτι για να ειδοποιήσει την αστυνομία, αλλά τον έπιασαν. Ο όχλος τον χτύπησε επανειλημμένα στο πρόσωπο, ωσότου το στόμα του γέμισε αίμα και άρχισε να κάνει εμετό. Τελικά, ο ανελέητος όχλος διαλύθηκε. Οι επιτιθέμενοι παραμένουν ατιμώρητοι.

Στις 30 Απριλίου 2001, οι ακόλουθοι του Μκαλαβισβίλι διέκοψαν και πάλι μια συνάθροιση της ίδιας εκκλησίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι διώκτες έσυραν έξω τους Μάρτυρες και τους χτύπησαν με ραβδιά που είχαν πάνω τους καρφιά. Τα καρφιά ξέσκισαν το δεξί αγκώνα, το αριστερό χέρι, το αριστερό πόδι και το αριστερό μάγουλο ενός Μάρτυρα ονόματι Ταμάζ. Επιπλέον, χρειάστηκε να γίνουν στον Ταμάζ πέντε ράμματα για να κλείσει ένα βαθύ τραύμα στο κεφάλι του. Ο όχλος λεηλάτησε επίσης το σπίτι στο οποίο έγινε η συνάθροιση, καταστρέφοντας τα έπιπλα, τον ηλεκτρικό εξοπλισμό και όλα τα παράθυρα. Κατόπιν άναψαν μια μεγάλη υπαίθρια φωτιά και έκαψαν τα έντυπα των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Στις 7 Ιουνίου 2001, η οργάνωση Επιφυλακή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ζήτησε επίσημα πληροφορίες από τον υπουργό εσωτερικών της Γεωργίας, τον Κάχα Ταργκαμάντζε, και το Γενικό Εισαγγελέα της Γεωργίας, τον Γκία Μεπαρισβίλι, όσον αφορά τις ενέργειες που έχουν γίνει για τη δίωξη των δραστών αυτής της επίθεσης καθώς και άλλων πρόσφατων επιθέσεων. Μέχρι στιγμής, δεν έχει ασκηθεί δίωξη σε κανέναν από τους επιτιθέμενους.

[Πλαίσιο στη σελίδα 21]

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Στις 16 Σεπτεμβρίου 2000, η αστυνομία της πόλης Μαρνεούλι έστησε οδοφράγματα για να εμποδίσει 19 λεωφορεία που μετέφεραν Μάρτυρες του Ιεχωβά να φτάσουν στο χώρο διεξαγωγής μιας συνέλευσης. Σε ένα οδόφραγμα, οι διώκτες πέταξαν μεγάλες πέτρες στα λεωφορεία που μετέφεραν τους Μάρτυρες, με αποτέλεσμα να χτυπηθεί μία επιβάτιδα στο κεφάλι. Αρκετούς Μάρτυρες τους έσυραν έξω από τα λεωφορεία και τους ξυλοκόπησαν, ενώ άλλους τους λήστεψαν. Συγχρόνως, η αστυνομία επέτρεψε τη δίοδο λεωφορείων με οπαδούς του Μκαλαβισβίλι, οι οποίοι ήταν αποφασισμένοι να καταστρέψουν το χώρο της συνέλευσης. Ο όχλος έκαψε θρησκευτικά έντυπα βάρους ενάμιση τόνου. Οι αστυνομικοί που ήταν παρόντες συμμετείχαν στους ξυλοδαρμούς των Μαρτύρων.

Η Υπηρεσία Ειδήσεων Καύκασος ανέφερε ότι το Υπουργείο Εσωτερικών θα διενεργούσε έρευνες για αυτή την επίθεση και θα έπαιρνε «ανάλογα μέτρα». Οι ανακριτές έχουν βάσιμους λόγους να απαγγείλουν κατηγορίες στους δράστες. Το Σύνταγμα της Γεωργίας, στο Άρθρο 25, εγγυάται το δικαίωμα που έχουν όλοι οι άνθρωποι να διεξάγουν δημόσιες συγκεντρώσεις. Ωστόσο, κανένας από τους επιτιθέμενους δεν έχει διωχθεί. Πέντε μήνες μετά την επίθεση, η Υπηρεσία Ειδήσεων Κέστον ανέφερε ότι μια δικηγόρος του Γκουράμ Σαράντζε, του αρχηγού του πολιτικού κινήματος «Υπεράνω Όλων η Γεωργία!», παραδέχτηκε πως ο Σαράντζε είχε επηρεάσει τις αρχές του Μαρνεούλι και του Ζουγκντίντι προκειμένου να εμποδίσουν τη διεξαγωγή δύο συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

[Πλαίσιο στη σελίδα 21]

ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΕΓΓΥΑΤΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

Το Σύνταγμα της Γεωργίας, που τέθηκε σε ισχύ στις 24 Αυγούστου 1995, εγγυάται τη θρησκευτική ελευθερία και την προστασία από βάναυσες επιθέσεις, όπως δείχνουν τα ακόλουθα αποσπάσματα:

Άρθρο 17—(1) Η τιμή και η αξιοπρέπεια του ατόμου είναι απαραβίαστα. (2) Τα βασανιστήρια καθώς και η απάνθρωπη, βάναυση ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία είναι ανεπίτρεπτα.

Άρθρο 19—(1) Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας λόγου, σκέψης, συνείδησης, θρησκείας και πεποίθησης. (2) Απαγορεύεται ο διωγμός κάποιου ατόμου εξαιτίας των ιδεών του, των πεποιθήσεών του ή της θρησκείας του.

Άρθρο 24—(1) Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να λαβαίνει και να διαδίδει πληροφορίες ελεύθερα, να εκφράζει και να διαδίδει τις απόψεις του προφορικά, γραπτά ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο.

Άρθρο 25—(1) Κάθε άτομο, εκτός από τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων, της αστυνομίας και των υπηρεσιών ασφαλείας, έχει το δικαίωμα να διεξάγει άοπλες δημόσιες συγκεντρώσεις, είτε σε κλειστό είτε σε ανοιχτό χώρο, χωρίς προηγούμενη άδεια.

[Πλαίσιο στη σελίδα 22]

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ

Πώς αντιμετωπίζει η διεθνής κοινότητα την αποτυχία της Γεωργίας να ανακόψει το διωγμό των Μαρτύρων του Ιεχωβά;

Οι κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μεγάλης Βρετανίας ανέφεραν από κοινού: «Κάποια συνάθροιση των Μαρτύρων του Ιεχωβά διαταράχθηκε, μια πολυάριθμη ομάδα ανθρώπων υπέστησαν βίαιη κακομεταχείριση και άλλοι παρεμποδίστηκαν να φτάσουν στο χώρο της συγκέντρωσης. Οι Πρεσβείες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Μεγάλης Βρετανίας έχουν ενοχληθεί πολύ από αυτήν καθώς και από άλλες πρόσφατες παραβιάσεις του δικαιώματος που έχουν αυτά τα άτομα να ασκούν τη θρησκευτική τους ελευθερία στη Γεωργία . . . Καλούμε την Κυβέρνηση της Γεωργίας να διερευνήσει αυτά τα περιστατικά και να περιφρουρήσει με ζήλο το σεβασμό για τα θρησκευτικά δικαιώματα όλων».

Η Ούρσουλα Σλάιχερ, επικεφαλής της Ομάδας Εκπροσώπησης της Επιτροπής Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας Ευρωπαϊκής Ένωσης-Γεωργίας, είπε: «Εκ μέρους της ομάδας εκπροσώπησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, επιθυμώ να εκφράσω την κατάπληξή μου για την τελευταία από μια σειρά βίαιων επιθέσεων εναντίον δημοσιογράφων, ακτιβιστών που αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και Μαρτύρων του Ιεχωβά . . . Θεωρώ αυτού του είδους την πράξη κατάφωρη επίθεση εναντίον των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τα οποία η Γεωργία είναι δεσμευμένη να περιφρουρεί ως μέλος της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών».

Η Αμερικανική Επιτροπή για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη έγραψε στον Πρόεδρο Σεβαρτνάντζε σχετικά με τις επιθέσεις εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά: «Τα τελευταία γεγονότα είναι πολύ ανησυχητικά και δημιουργούν φόβους ότι η κατάσταση στη Γεωργία ξεφεύγει από τον έλεγχο. Αν δεν γίνει κάτι, εκείνοι που επιζητούν τη βία εναντίον των θρησκευτικών μειονοτήτων θα ενθαρρυνθούν να συνεχίσουν τις βιαιοπραγίες τους. Ελπίζουμε ότι εσείς, ως αρχηγός του κράτους, θα θέσετε το παράδειγμα για το λαό και τους αξιωματούχους της Γεωργίας και θα στείλετε δύο ξεκάθαρα μηνύματα: όποιες απόψεις και αν έχει κάποιος για άλλες θρησκείες, είναι ανεπίτρεπτο να χρησιμοποιεί οποιαδήποτε μορφή βίας εναντίον αυτών που τις ασκούν, καθώς και ότι όσοι εμπλέκονται σε τέτοιου είδους βία​—ιδιαίτερα αστυνομικοί που είτε διευκολύνουν είτε συμμετέχουν ενεργά σε αυτές τις επαίσχυντες πράξεις—​θα διωχθούν πλήρως εντός των νομικών πλαισίων». Την επιστολή αυτή υπέγραψαν εφτά μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ.

Ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, Γερουσιαστής των ΗΠΑ Κρίστοφερ Χ. Σμιθ, δήλωσε: «Γιατί δεν υπερασπίζεται η Γεωργία τη θρησκευτική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα σύμφωνα με όσα έχει πει; . . . Το κάψιμο εντύπων βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τη Συμφωνία του Ελσίνκι και θυμίζει σε μερικούς από εμάς που αποτελούμε την Επιτροπή το κάψιμο βιβλίων κατά τα ναζιστικά χρόνια».

Η εν ενεργεία Διευθύντρια του Τμήματος Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας της οργάνωσης Επιφυλακή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έγραψε: «Η οργάνωση Επιφυλακή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ανησυχεί βαθιά για το ενδεχόμενο κλιμάκωσης της βίας δεδομένης της αποτυχίας της γεωργιανής κυβέρνησης να ασκήσει δίωξη στους δράστες για τις προηγούμενες βίαιες επιθέσεις εναντίον θρησκευτικών μειονοτήτων. Σας καλούμε να απαιτήσετε αμέσως να δοθεί τέλος στις επιθέσεις και να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη εκείνοι που τις προκάλεσαν».

Ο κόσμος παρακολουθεί. Θα ανταποκριθεί η Γεωργία στις διεθνείς δεσμεύσεις της; Διακυβεύεται η υπόληψή της.

[Πλαίσιο στη σελίδα 23]

ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Στις 29 Ιουνίου 2001, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κατέθεσαν προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταγγέλλοντας τη συνεχιζόμενη αδράνεια των οργάνων επιβολής του νόμου στη Γεωργία. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 2 Ιουλίου 2001, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απάντησε. Ο γραμματέας του Δικαστηρίου έγραψε ότι ο Πρόεδρος του Δικαστικού Τμήματος πίστευε πως «πρέπει να δοθεί προτεραιότητα» σε αυτή την υπόθεση.

[Χάρτης στη σελίδα 18]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΡΩΣΙΑ

ΓΕΩΡΓΙΑ

ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΤΟΥΡΚΙΑ

[Εικόνα στη σελίδα 18]

13 ΜΑΪΟΥ 2001 - Η οικογένεια Σαμοϊάν έχασε το σπίτι της όταν ένας εμπρηστής το πυρπόλησε

[Εικόνα στη σελίδα 18]

17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2001 - Ο Γκιόργκι Μπαγκισβίλι υπέστη βίαιη επίθεση ενώ παρακολουθούσε συνάθροιση των Μαρτύρων του Ιεχωβά

[Εικόνα στη σελίδα 19]

11 ΙΟΥΛΙΟΥ 2001 - Ο Νταβίντ Σαλαρίντζε δέχτηκε επίθεση ενώ παρακολουθούσε συνάθροιση των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Χτυπήθηκε στο κεφάλι με ρόπαλο, καθώς και στη μέση και στα πλευρά

[Εικόνα στη σελίδα 23]

28 ΙΟΥΝΙΟΥ 2000 - Εμπρηστές κατέστρεψαν αποθήκη εντύπων των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Τιφλίδα

[Εικόνα στη σελίδα 23]

16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2000 - Στο δικαστήριο του Γκλντάνι-Ναντζαλαντέβι, κάποιος από τους υποστηρικτές τού Βασίλι Μκαλαβισβίλι επιτέθηκε στον Γουόρεν Σούφελτ, έναν Καναδό Μάρτυρα

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 24]

Φωτογραφία AP/Shakh Aivazov