Ο Ιεχωβά Συγκεντρώνει το Χαρούμενο Λαό Του

1, 2. Ποιες πτυχές των θεοκρατικών συνελεύσεων αξίζει να εξετάσουμε;

ΕΔΩ και πολλά χρόνια, οι συνελεύσεις, είτε διεθνείς είτε περιφερείας, αποτελούν εξέχον χαρακτηριστικό της σύγχρονης ιστορίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Πολλοί από εμάς έχουν παρακολουθήσει αρκετές, αν όχι δεκάδες, από αυτές τις χαρωπές περιστάσεις στο πέρασμα των ετών.

² Ο λαός του Θεού διεξήγε άγιες συνελεύσεις και πριν από χιλιάδες χρόνια. Θα ανασκοπήσουμε μερικές συνάξεις των Βιβλικών χρόνων που έθεσαν το πρότυπο για τις σύγχρονες συνελεύσεις, θα εντοπίσουμε ομοιότητες ανάμεσα στις αρχαίες και στις σύγχρονες συνελεύσεις και θα εξετάσουμε τα οφέλη που φέρνει η παρακολούθησή τους.​—Ψαλμ. 44:1· Ρωμ. 15:4.

ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-ΟΡΟΣΗΜΑ, ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

3. (α) Τι χαρακτήριζε την πρώτη καταγραμμένη συνέλευση του λαού του Ιεχωβά; (β) Με ποιον τρόπο συγκαλούνταν οι Ισραηλίτες;

³ Η σύναξη του λαού του Θεού στους πρόποδες του Όρους Σινά ήταν η πρώτη μεγάλη συγκέντρωση για πνευματική διδασκαλία που έχει καταγραφεί. Αποτέλεσε ορόσημο στην ιστορία της αγνής λατρείας. Σε εκείνη τη μνημειώδη περίσταση, που αναμφίβολα έμεινε αλησμόνητη στους παρισταμένους, ο Ιεχωβά κατέδειξε στους Ισραηλίτες τη δύναμή του όταν τους έδωσε το Νόμο του. (Έξοδ. 19:2-9, 16-19· διαβάστε Έξοδος 20:18· Δευτερονόμιο 4:9, 10) Εκείνο το γεγονός επηρέασε καθοριστικά τη μετέπειτα πολιτεία του Θεού με τον Ισραήλ. Λίγο αργότερα, ο Ιεχωβά καθιέρωσε έναν τρόπο για τη σύγκληση του λαού του. Έδωσε στον Μωυσή την οδηγία να φτιάξει δυο ασημένιες σάλπιγγες οι οποίες θα χρησιμοποιούνταν για να καλείται «ολόκληρη η σύναξη . . . στην είσοδο της σκηνής της συνάντησης». (Αριθ. 10:1-4) Τι ενθουσιασμός θα επικρατούσε σε αυτές τις περιστάσεις!

4, 5. Γιατί ήταν ιδιαίτερα σημαντικές κάποιες συνελεύσεις που συγκάλεσαν ο Μωυσής και ο Ιησούς του Ναυή;

⁴ Προς το τέλος της 40χρονης παραμονής του Ισραήλ στην έρημο, σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας εκείνου του σχετικά νέου έθνους, ο Μωυσής συγκέντρωσε όλο το λαό. Οι Ισραηλίτες ήταν έτοιμοι να μπουν στην Υποσχεμένη Γη. Αυτή ήταν η κατάλληλη στιγμή για να υπενθυμίσει στους αδελφούς του όλα όσα είχε κάνει ο Ιεχωβά για αυτούς και επρόκειτο ακόμη να κάνει.​—Δευτ. 29:1-15· 30:15-20· 31:30.

⁵ Πιθανώς στην ίδια εκείνη συνέλευση, ο Μωυσής αναφέρθηκε σε μια μόνιμη διευθέτηση για τη σύναξη και την εκπαίδευση του λαού του Θεού. Τα σαββατιαία έτη, κατά τη Γιορτή των Σκηνών, οι άντρες, οι γυναίκες, τα παιδιά και οι πάροικοι του Ισραήλ έπρεπε να συγκεντρώνονται στο μέρος που εξέλεξε ο Ιεχωβά “για να ακούσουν και να μάθουν να φοβούνται τον Ιεχωβά και να φροντίζουν να εκτελούν όλα τα λόγια του νόμου”. (Διαβάστε Δευτερονόμιο 31:1, 10-12) Σε αυτό, λοιπόν, το αρχικό στάδιο της ιστορίας του λαού του Θεού, ήταν σαφές ότι έπρεπε να συγκεντρώνονται συχνά για να εξετάζουν το λόγο και τους σκοπούς του Ιεχωβά. Όταν οι Ισραηλίτες ολοκλήρωσαν την κατάκτηση της Υποσχεμένης Γης αλλά περιβάλλονταν ακόμη από ειδωλολατρικά έθνη, ο Ιησούς του Ναυή σύναξε όλο το λαό με σκοπό να ενισχύσει τη θέλησή τους να παραμείνουν όσιοι στον Ιεχωβά. Ως αποτέλεσμα, ο λαός ορκίστηκε να υπηρετεί τον Θεό.​—Ιησ. Ναυή 23:1, 2· 24:1, 15, 21-24.

6, 7. Ποιες σύγχρονες συνελεύσεις του λαού του Ιεχωβά αποτέλεσαν ορόσημα;

⁶ Αλλά και στη σύγχρονη ιστορία του λαού του Ιεχωβά έχουν διεξαχθεί συνελεύσεις-ορόσημα που σηματοδότησαν σπουδαίες εξελίξεις στις θεοκρατικές δραστηριότητες ή στην κατανόηση της Γραφής. (Παρ. 4:18) Η πρώτη μεγάλη συνέλευση των Σπουδαστών της Γραφής μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε το 1919 στο Σίνταρ Πόιντ του Οχάιο, στις ΗΠΑ. Αυτή η σύναξη, στην οποία παρευρέθηκαν περίπου 7.000 άτομα, σηματοδότησε την έναρξη μιας παγκόσμιας εκστρατείας κηρύγματος. Το 1922, στη διάρκεια μιας εννιαήμερης συνέλευσης στην ίδια τοποθεσία, ο Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ έδωσε δυναμική ώθηση σε αυτό το έργο παροτρύνοντας το προσηλωμένο ακροατήριό του: «Να είστε πιστοί και αληθινοί μάρτυρες για τον Κύριο. Πηγαίνετε μπροστά στη μάχη, ώσπου κάθε κατάλοιπο της Βαβυλώνας να μείνει έρημο. Διακηρύξτε το άγγελμα σε όλα τα μήκη και πλάτη. Ο κόσμος πρέπει να γνωρίσει ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός και ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Βασιλιάς βασιλιάδων και Κύριος κυρίων. Αυτή είναι η πιο ένδοξη μέρα. Κοιτάξτε, ο Βασιλιάς βασιλεύει! Εσείς είστε οι διαφημιστές του. Γι’ αυτό διαφημίστε, διαφημίστε, διαφημίστε τον Βασιλιά και τη βασιλεία του». Οι παρευρισκόμενοι, αλλά και όλος ο λαός του Θεού παγκόσμια, ανταποκρίθηκαν με χαρά σε αυτή την προτροπή.

⁷ Το 1931 στο Κολόμπους του Οχάιο, οι Σπουδαστές της Γραφής υιοθέτησαν με μεγάλο ενθουσιασμό την ονομασία Μάρτυρες του Ιεχωβά. Έπειτα, το 1935, στην Ουάσινγκτον, ο αδελφός Ρόδερφορντ προσδιόρισε το «μεγάλο πλήθος» το οποίο, όπως περιγράφεται στην Αποκάλυψη, στέκεται «ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνιού». (Αποκ. 7:9-17) Το 1942, ενώ μαινόταν ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Νάθαν Ο. Νορ εκφώνησε τη συναρπαστική ομιλία «Ειρήνη​—Μπορεί να Διαρκέσει;» Σε αυτήν προσδιόρισε το «κατακόκκινο θηρίο» του 17ου κεφαλαίου της Αποκάλυψης και έδειξε ότι μετά τον πόλεμο θα έπρεπε να γίνει πολύ έργο ακόμη.

8, 9. Γιατί αποδείχτηκαν ιδιαίτερα συγκινητικές μερικές συνελεύσεις;

⁸ Το 1946, στη Θεοκρατική Συνέλευση «Ευφραινόμενα Έθνη» που έγινε στο Κλίβελαντ του Οχάιο, ιδιαίτερα αξιοσημείωτη ήταν η ομιλία του αδελφού Νορ με θέμα «Τα Προβλήματα Ανασυγκρότησης και Επέκτασης». Ενδεικτικό του ενθουσιασμού που γέννησε αυτή η ομιλία είναι το εξής σχόλιο ενός παρευρισκομένου: «Εκείνο το βράδυ, είχα το προνόμιο να βρίσκομαι στην εξέδρα, πίσω του, και καθώς περιέγραφε το έργο και τα σχέδια για την επέκταση του οίκου Μπέθελ και του εργοστασίου στο Μπρούκλιν, το τεράστιο ακροατήριο ξέσπασε σε παρατεταμένα χειροκροτήματα. Αν και τα πρόσωπά τους δεν διακρίνονταν από την εξέδρα, η χαρά τους ήταν έκδηλη». Το 1950, σε μια διεθνή συνέλευση στην Πόλη της Νέας Υόρκης, το ακροατήριο έλαβε με μεγάλη χαρά τη Μετάφραση Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών​—το πρώτο τμήμα μιας μετάφρασης της Γραφής σε σύγχρονη γλώσσα η οποία αποκατέστησε το όνομα του Θεού στη δικαιωματική του θέση μέσα στο Λόγο Του.​—Ιερ. 16:21.

⁹ Πολύ συγκινητικές ήταν και οι συνελεύσεις στις οποίες ο Ιεχωβά συγκέντρωσε τους πιστούς Μάρτυρές του έπειτα από περιόδους διωγμού ή απαγορεύσεων. Αν και ο Αδόλφος Χίτλερ είχε ορκιστεί να εξοντώσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γερμανία, σε μια συνέλευση το 1955 συγκεντρώθηκαν 107.000 Μάρτυρες στο χώρο όπου γίνονταν οι ναζιστικές παρελάσεις στη Νυρεμβέργη. Πολλοί από τους παρόντες έκλαιγαν από χαρά! Το 1989, ανάμεσα στους 166.518 παρόντες στις τρεις συνελεύσεις «Θεοσεβής Αφοσίωση» που διεξάχθηκαν στην Πολωνία ήταν και πολλοί από την τότε Σοβιετική Ένωση, την τότε Τσεχοσλοβακία και άλλα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης. Για μερικούς, αυτή ήταν η πρώτη φορά που παρευρίσκονταν σε συγκέντρωση του λαού του Θεού με περισσότερα από 15 ή 20 άτομα. Και φανταστείτε τη χαρά που επικρατούσε το 1993 στη Διεθνή Συνέλευση «Θεία Διδασκαλία» στο Κίεβο της Ουκρανίας, όπου βαφτίστηκαν 7.402 άτομα​—ο μεγαλύτερος αριθμός βαφτισθέντων στην ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά.​—Ησ. 60:22· Αγγ. 2:7.

10. Ποιες συνελεύσεις ήταν ιδιαίτερα αξιοσημείωτες για εσάς, και γιατί;

¹⁰ Ίσως υπάρχουν κάποιες συνελεύσεις, είτε διεθνείς είτε περιφερείας, που είναι χαραγμένες στη μνήμη σας. Θυμάστε την πρώτη σας συνέλευση ή εκείνη στην οποία βαφτιστήκατε; Αυτές οι συνελεύσεις ήταν πνευματικά ορόσημα για εσάς. Να θεωρείτε πολύτιμες τέτοιες αναμνήσεις!​—Ψαλμ. 42:4.

ΧΑΡΩΠΕΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΙΝΑΝ ΧΩΡΑ ΣΕ ΤΑΚΤΙΚΗ ΒΑΣΗ

11. Ποια τακτική διευθέτηση για εποχιακές γιορτές θέσπισε ο Θεός στον αρχαίο Ισραήλ;

¹¹ Ο Ιεχωβά απαιτούσε από τους Ισραηλίτες να συγκεντρώνονται στην Ιερουσαλήμ κάθε χρόνο για τρεις εποχιακές γιορτές​—τη Γιορτή των Άζυμων Άρτων, τη Γιορτή των Εβδομάδων (τη μεταγενέστερη Πεντηκοστή) και τη Γιορτή των Σκηνών. Ο Θεός διέταξε σχετικά με αυτές: «Σε τρεις περιπτώσεις το χρόνο κάθε αρσενικό σου θα εμφανίζεται μπροστά στο πρόσωπο του αληθινού Κυρίου, του Ιεχωβά». (Έξοδ. 23:14-17) Αναγνωρίζοντας τη μεγάλη πνευματική αξία αυτών των γιορτών, πολλοί οικογενειάρχες πήγαιναν με ολόκληρη την οικογένειά τους.​—1 Σαμ. 1:1-7· Λουκ. 2:41, 42.

12, 13. Τι περιλάμβανε για πολλούς Ισραηλίτες η προσέλευση στις ετήσιες γιορτές;

¹² Σκεφτείτε τι περιλάμβανε για μια οικογένεια Ισραηλιτών αυτό το ταξίδι. Ο Ιωσήφ και η Μαρία, λόγου χάρη, έπρεπε να διανύσουν περίπου 100 χιλιόμετρα για να πάνε από τη Ναζαρέτ στην Ιερουσαλήμ. Πόσο καιρό πιστεύετε ότι θα χρειαζόσασταν για να κάνετε πεζοί ένα τέτοιο ταξίδι, μαζί με μικρά παιδιά; Η αφήγηση για την επίσκεψη του νεαρού Ιησού στην Ιερουσαλήμ αποκαλύπτει ότι διάφοροι συγγενείς και γνωστοί ταξίδευαν συνήθως ως ομάδα. Φανταστείτε τι εμπειρία πρέπει να ήταν για αυτούς το να ταξιδεύουν και να ετοιμάζουν γεύματα μαζί, καθώς και να κάνουν διευθετήσεις για διανυκτέρευση σε περιοχές που δεν γνώριζαν καλά. Εντούτοις, οι συνθήκες ήταν αρκετά ασφαλείς ώστε να μπορεί ένα 12χρονο παιδί σαν τον Ιησού να κυκλοφορεί με σχετική ελευθερία. Πόσο αξέχαστα θα έμεναν αυτά τα ταξίδια, ειδικά στους νεαρούς!​—Λουκ. 2:44-46.

¹³ Όταν οι Ισραηλίτες είχαν πια διασκορπιστεί σε διάφορα μέρη μακριά από την πατρίδα τους, οι παρόντες στις γιορτές συνέρρεαν από πολλά έθνη. Την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., Ιουδαίοι και προσήλυτοι, υποκινούμενοι από εκτίμηση, ταξίδεψαν στην Ιερουσαλήμ από περιοχές όπως η Ιταλία, η Λιβύη, η Κρήτη, η Μικρά Ασία και η Μεσοποταμία.​—Πράξ. 2:5-11· 20:16.

14. Πώς ωφελούνταν οι Ισραηλίτες από την παρουσία τους στις ετήσιες γιορτές;

¹⁴ Για τους πιστούς Ισραηλίτες, το επίκεντρο και ο σκοπός αυτών των ταξιδιών ήταν κατεξοχήν πνευματικός​—η απόδοση λατρείας στον Ιεχωβά μαζί με χιλιάδες άλλους πιστούς που υποκινούνταν και αυτοί από εκτίμηση. Πώς θα επηρεάζονταν οι παρευρισκόμενοι; Βρίσκουμε μια απάντηση στις οδηγίες που έδωσε ο Ιεχωβά στο λαό του σχετικά με τη Γιορτή των Σκηνών: «Πρέπει να χαρείς στη διάρκεια της γιορτής σου, εσύ και ο γιος σου και η κόρη σου και ο δούλος σου και η δούλη σου και ο Λευίτης και ο πάροικος και το αγόρι που είναι ορφανό από πατέρα και η χήρα, που βρίσκονται μέσα από τις πύλες σου. Εφτά ημέρες θα γιορτάζεις τη γιορτή για τον Ιεχωβά τον Θεό σου στον τόπο που θα εκλέξει ο Ιεχωβά, επειδή ο Ιεχωβά ο Θεός σου θα σε ευλογήσει σε όλα σου τα προϊόντα και σε κάθε έργο των χεριών σου· και πρέπει να είσαι γεμάτος χαρά».​—Δευτ. 16:14, 15· διαβάστε Ματθαίος 5:3.

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΤΙΜΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ;

15, 16. Ποιες θυσίες χρειάστηκε να κάνετε για να παρευρεθείτε σε συνελεύσεις; Γιατί αξίζει τον κόπο αυτή η προσπάθεια;

¹⁵ Τι εξαίρετα διδάγματα παρέχουν στο λαό του Θεού σήμερα εκείνες οι αρχαίες συνάξεις! Μολονότι πολλά έχουν αλλάξει στο πέρασμα των αιώνων, οι κύριες πτυχές των συνελεύσεων έχουν μείνει ίδιες. Στους Βιβλικούς χρόνους, για να παρευρεθεί κανείς στις συνελεύσεις έπρεπε να κάνει θυσίες. Το ίδιο ισχύει και για πολλούς σήμερα. Ωστόσο, τα οφέλη αντισταθμίζουν κάθε προσπάθεια. Οι συνελεύσεις ήταν​—και εξακολουθούν να είναι—​πολύ σημαντικές πνευματικές περιστάσεις. Μας εφοδιάζουν με γνώση και κατανόηση που είναι ουσιώδεις προκειμένου να διατηρούμε στενή σχέση με τον Θεό. Μας υποκινούν να εφαρμόζουμε αυτά που μαθαίνουμε, μας βοηθούν να αποφεύγουμε προβλήματα και μας παρακινούν να μένουμε προσηλωμένοι σε επιδιώξεις και ενδιαφέροντα που μας αναζωογονούν αντί να μας καταβαρύνουν.​—Ψαλμ. 122:1-4.

¹⁶ Στις συνελεύσεις επικρατούσε ανέκαθεν χαρά. Κάποια έκθεση για μια μεγάλη συνέλευση το 1946 ανέφερε: «Ήταν υπέροχο να βλέπει κανείς το πλήθος των χιλιάδων συναθροισμένων μαρτύρων και εξαιρετικά ευχάριστο να ακούει τους ήχους μιας μεγάλης ορχήστρας να δένουν αρμονικά με τις φωνές τους, κάνοντας το στάδιο να αντηχεί από τους χαρμόσυνους ύμνους της Βασιλείας που αινούσαν τον Ιεχωβά». Και πρόσθεσε: «Το Τμήμα Εθελοντικής Υπηρεσίας κάλυψε τις ανάγκες όλων των τμημάτων με πρόθυμους εκπροσώπους που χαίρονταν από καρδιάς να υπηρετούν τους αδελφούς τους». Νιώθετε και εσείς τέτοια χαρά όταν παρευρίσκεστε σε συνελεύσεις, είτε διεθνείς είτε περιφερείας;​—Ψαλμ. 110:3· Ησ. 42:10-12.

17. Ποιες τροποποιήσεις έχουν γίνει όσον αφορά τη διοργάνωση των συνελεύσεων τα πρόσφατα χρόνια;

¹⁷ Ορισμένα πράγματα όσον αφορά τη διοργάνωση των συνελεύσεων έχουν αλλάξει. Λόγου χάρη, κάποιοι από το λαό του Θεού θυμούνται τον καιρό που οι συνελεύσεις διαρκούσαν οχτώ ημέρες! Υπήρχε πρωινό, απογευματινό και βραδινό τμήμα. Η υπηρεσία αγρού ήταν τακτικό μέρος του προγράμματος. Μερικές φορές το πρόγραμμα άρχιζε στις εννιά το πρωί και συχνά συνεχιζόταν ως τις εννιά το βράδυ. Οι εθελοντές εργάζονταν σκληρά επί πολλές ώρες για να ετοιμάσουν τρία γεύματα την ημέρα για τους εκπροσώπους. Τώρα το πρόγραμμα των συνελεύσεων διαρκεί λιγότερο, και οι παρευρισκόμενοι έχουν κάνει εκ των προτέρων προσωπικές διευθετήσεις για τρόφιμα, πράγμα που τους επιτρέπει να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στο πνευματικό πρόγραμμα διατροφής.

18, 19. Σε ποιες πτυχές των συνελεύσεων αποβλέπετε ιδιαίτερα, και γιατί;

¹⁸ Από παλιά, περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα των συνελεύσεων ορισμένα χαρακτηριστικά τα οποία περιμένουμε με ιδιαίτερη προσμονή. Η πνευματική “τροφή στον κατάλληλο καιρό”, η οποία μας προσφέρει καλύτερη κατανόηση των Γραφικών προφητειών και διδασκαλιών, παρέχεται όχι μόνο από τις ομιλίες των συνελεύσεων αλλά και μέσω των καινούριων εκδόσεων. (Ματθ. 24:45) Αυτές οι εκδόσεις είναι συνήθως εργαλεία που βοηθούν τα ειλικρινή άτομα να εκτιμήσουν τις Γραφικές αλήθειες. Υποκινητικά Βιβλικά δράματα βοηθούν νέους και ηλικιωμένους να εξετάζουν τα κίνητρά τους και να προστατεύονται από τις πιέσεις που ασκεί ο ασεβής τρόπος σκέψης του κόσμου. Παρόμοια, η ομιλία βαφτίσματος δίνει σε όλους μας την ευκαιρία να επανεξετάσουμε τις προτεραιότητές μας αλλά και να χαρούμε βλέποντας άλλους να συμβολίζουν την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά.

¹⁹ Ναι, οι συνελεύσεις, που αποτελούν από παλιά μέρος της αγνής λατρείας, εξοπλίζουν το χαρούμενο λαό του Ιεχωβά ώστε να Τον υπηρετεί κατάλληλα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Αυτές οι συνάξεις παρέχουν πνευματική υποκίνηση, προσφέρουν ευκαιρίες για να αποκτήσουμε νέες φιλίες, μας βοηθούν να εκτιμούμε την παγκόσμια αδελφότητά μας και αποτελούν ένα βασικό μέσο με το οποίο ο Ιεχωβά ευλογεί και φροντίζει το λαό του. Ασφαλώς, όλοι μας θέλουμε να διευθετούμε τις υποθέσεις μας έτσι ώστε να παρευρισκόμαστε σε κάθε συνέλευση και να ωφελούμαστε από το κάθε μέρος της.​—Παρ. 10:22.