Μάθετε να Κολυμβάτε

Το κολύμπι είναι μια ικανότης που απαιτεί πραγματική προσπάθεια για να το μάθη κανείς. Ανοίγει όμως τη θύρα για πολλές ευχαριστήσεις, περιλαμβανομένου και του θαλασσινού σκι, της αναρριχήσεως επάνω στα κύματα και της καταδύσεως. Επίσης μας παρέχει τον καλύτερο τρόπο γυμναστικής. Ακόμη μπορεί να διασώση και τη ζωή ενός που κινδυνεύει στο νερό.

Ξέρετε να κολυμβάτε; Τα παιδιά σας ξέρουν; Η αξία του να ξέρετε κολύμπι αποδεικνύεται από το ταξίδι σ’ ένα πλοίο που είχε αναλάβει ο Χριστιανός απόστολος Παύλος. Μια θύελλα είχε παρασύρει το πλοίο έξω από τη νήσο Μάλτα όπου είχε αρχίσει να κομματιάζεται. Εκείνοι που ήξεραν να κολυμβούν πήδηξαν στο νερό και άρχισαν να κατευθύνωνται προς την ξηρά ασφαλώς. Θα μπορούσατε να κάμετε και σεις το ίδιο; Αν ξέρετε να κολυμβάτε θα μπορούσατε ν’ αντιμετωπίσετε και σεις μια όμοια περίπτωσι σήμερα.—Πράξ. 27:42-44.

Μέθοδοι και Διανοητική Κατάστασις

Μερικοί νομίζουν ότι ένας τρόπος να διδάξη κανείς σε άλλους να κολυμβούν είναι να τους τινάξη στα βαθιά νερά, αναγκάζοντας τους να κολυμβούν αν δεν θέλουν να βουλιάξουν. Αλλ’ αυτό αποτελεί μια τρομακτική πείρα, και άτομα που μπήκαν στο νερό για να μάθουν κολύμπι με τον τρόπο αυτό σπανίως απολαμβάνουν τη θάλασσα. Φθάνουν μέχρι του σημείου να τρομάζουν τη θάλασσα. Όταν μαθαίνετε κολύμπι είναι πολύ καλύτερα ν’ ακολουθήτε ένα πρόγραμμα βήμα προς βήμα, που αποφεύγει τέτοιες πείρες.

Πραγματικά ο φόβος του νερού, και όχι η απόκτησις της ικανότητος του κολυμβήματος, είναι το κυριότερο εμπόδιο για να μάθη κανείς να κολυμβά. Το κολύμβημα είναι πραγματικά εύκολο, διότι το ανθρώπινο σώμα έχει μια φυσική ελαφρότητα και επιπλέει. Ώστε, το κολύμβημα είναι απλώς ζήτημα χρησιμοποιήσεως των βραχιόνων και των ποδιών σαν κουπιά για την ώθησι του σώματος προς τα εμπρός.

Αλλά τι συμβαίνει όταν κανείς φοβάται το νερό; Το άτομο αυτό δεν πρέπει να το γελοιοποιήτε ή να το μεταχειρίζεσθε με ανυπομονησία. Μάλλον πρέπει να καταβάλλωνται προσπάθειες για να του εδραιωθή η εμπιστοσύνη ότι εύκολα θα μάθη να κολυμβά. Πρέπει να βοηθηθή να εκτιμήση την απλότητα των κινήσεων που χρησιμοποιούνται στο κολύμπι και ότι το σώμα του δεν πρόκειται να βυθισθή όταν χαλαρώση την έντασί του. Προσπαθήστε επίσης να εισαγάγετε κάθε διαδοχικό βήμα του κολυμβητικού προγράμματος με τέτοιον τρόπο ώστε να αποφύγετε να τον φέρετε σε μια κατάστασι όπου θα είναι πιθανό να αποτύχη.

Προκαταρκτικά Βήματα

Πριν ακόμη αρχίση η εκπαίδευσις σ’ ένα νερόλακκο ή σε άλλο όγκο νερού, μπορούν να γίνουν μερικές προετοιμασίες. Ένα παιδί μπορεί ν’ ασκήται στο να κρατή την αναπνοή του και κατόπιν να εκπνέη. Αυτό μπορεί να φαίνεται πολύ στοιχειώδες, αλλ’ αν δεν το έχη δοκιμάσει προηγουμένως, μπορεί τώρα να εξασκηθή.

Ένα παιδί μπορεί επίσης να πιτσιλίζεται με νερό και ιδιαιτέρως να βρέχη το πρόσωπό του. Είναι σπουδαίο να το συνηθίση αυτό. Ένα άλλο σπουδαίο κατόρθωμα είναι να μπορή να κρατή την αναπνοή του κάτω από το νερό. Μπορεί να γυμνασθή σ’ αυτή την άσκησι μέσα σε μια σκάφη ή και σε μια λεκάνη νερό. Μη θεωρείτε ακόμη κι’ αυτές τις μικρές ασκήσεις ως αυτονόητες. Πήτε στο παιδί πότε το πράττει καλά.

Κατόπιν μπορεί να εξασκήται στην εκπνοή κάτω από το νερό. Πήτε στο παιδί να εκπνέη από το στόμα του και ότι πρέπει να βλέπετε φυσαλλίδες σαν απόδειξι ότι το κάνει αυτό. Μπορεί ν’ αρχίση να το απολαμβάνη αυτό, θεωρώντας το παιχνίδι με το να λέγη ότι έχει γίνει βενζινόπλοιο. Κατόπιν πήτε του να φυσήση από τη μύτη με κλειστό το στόμα του. Αλλά πριν δοκιμάση αυτό, θα μπορούσε να εξασκηθή να φυσά τον αέρα από τη μύτη του επάνω από το νερό. Άλλως, θα μπορούσε να εισπνέη ενστικτωδώς αντί να εκπνέη, ενώ το πρόσωπό του είναι υποκάτω. Αυτό μπορούσε να τραβήξη νερό μέσα στα ρουθούνια του, που θα ήταν άσχημο.

Αλλ’ οτιδήποτε και αν συμβή, προσέξτε να μη διεγείρετε παραλόγους φόβους στο παιδί. Παρατηρήσεις, σαν αυτή, «Παρ’ ολίγο να πνιγώ κάποτε,» ή «τρόμαξα μέχρι θανάτου από το νερό,» μπορούν να κάμουν ακριβώς αυτό. Κάμετε μια ευσυνείδητη προσπάθεια για να παραστήσετε το κολύμπι σαν κάτι πολύ ευχάριστο.

Στην Πισίνα

Μολονότι το να μπη κανείς σε μια βαθιά σκάφη με νερό ή και να βυθίση το κεφάλι του κάτω από το νερό μπορεί να μη φαίνεται τόσο δύσκολο, εν τούτοις μια μεγαλύτερη ποσότης νερού μπορεί να τον φοβίση. Πιάστε λοιπόν το παιδί από το χέρι και οδηγήστε το μέσα βεβαιώνοντάς το ότι θα ευχαριστηθή. Αν το νερό είναι ζεστό, 80 ως 85 βαθμούς Φάρεναϊτ, είναι πιο πιθανόν ότι θα το απολαμβάνη.

Δείχνοντας υπομονή και δίνοντας ενθάρρυσιν, θα μπορέση ακόμη κι’ ένα δειλό παιδί, με τον καιρό, ν’ απολαμβάνη να περπατή και να πιτσιλίζη γύρω μέσα στο νερό. Κάμετέ το να συνηθίζη να βάζη το πρόσωπό του κάτω από το νερό και να εκπνέη, ακριβώς όπως έκαμε σε μια βαθιά σκάφη. Μη καταφρονείτε αυτό το βήμα όταν μαθαίνετε να κολυμβάτε. Είναι πολύ σπουδαίο να συνηθίζη ένα άτομο στο νερό και να μη φοβάται να βραχή ολόκληρος.

Ένα άλλο σπουδαίο βήμα για να μάθη κανείς κολύμπι είναι ν’ αποκτήση την επιδεξιότητα της ρυθμικής αναπνοής. Η μέθοδος του χοροπηδήματος είναι η καλύτερη. Πήτε στο άτομο να κρατή το χέρι σας ή το χείλος της πισίνας. Κατόπιν πήτε του να πάρη μια βαθιά αναπνοή, να βυθισθή κατ’ ευθείαν κάτω από το νερό, να εκπνεύση από τη μύτη του και ν’ ανεβή από το νερό. Πήτε του να κάμη το ίδιο αργά καθώς του δίνετε τις οδηγίες αυτές: «Αναπνεύστε βαθιά, βυθισθήτε στο νερό, εκπνεύστε, ανεβήτε από το νερό για αναπνοή.»

Ή μπορείτε να κάμετε το γύμνασμα αυτό σαν ένα παιχνίδι. Σταθήτε ο ένας αντίκρυ στον άλλο με το νερό ως το στήθος και τα χέρια ενωμένα στην έκτασί των. Κατόπιν με κατάλληλο ρυθμό ο ένας κατόπιν του άλλου βυθισθήτε κάτω από το νερό σαν τη κίνησι της κούνιας. Να υπενθυμίζετε στο άτομο να παίρνη βαθιά αναπνοή όταν ανεβαίνη επάνω από το νερό και να εκπνέη κάτω από το νερό.

Όταν ένα άτομο βάζη αρχικά το κεφάλι του κάτω από το νερό, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχη τα μάτια του κλειστά. Είναι εν τούτοις σπουδαίο να συνηθίση να τα ανοίγη. Πρώτα-πρώτα, αυτό θα τον απαλλάξη από κάποιον φόβο του νερού. Και αργότερα, όταν μάθη να κολυμβά, θα πρόκειται για την ατομική του ασφάλεια καθώς και για την ασφάλεια των άλλων όταν βλέπη που πηγαίνει.

Θα μπορούσατε επίσης να κάμετε ένα παιχνίδι όταν αποκτήσετε αυτή την ικανότητα. Μπορείτε να βυθισθήτε και οι δυο και να κάμετε χειραψία κάτω από το νερό ή μπορείτε να κρατήτε υψηλά μερικά δάκτυλά σας. Αφήστε το άτομο να μετρήση τα δάκτυλά σας, και όταν ανεβήτε και οι δύο από το νερό, ας σας πη πόσα δάχτυλα του δείχνατε. Ένα άλλο παιχνίδι πολύ αστείο είναι το εξής: Όταν το νερό φθάνη ως τη μέση, βυθισθήτε ως τον πυθμένα και μαζέψτε χρωματιστές πέτρες, όστρακα ή νομίσματα.

Όταν ένα άτομο είναι ικανό να κάμη αυτά τα πράγματα, πήτε του ότι κάμνει καλή πρόοδο. Είναι τώρα έτοιμος για το ζωτικό βήμα που προηγείται ακριβώς του κολυμβήματος.

Πώς Μαθαίνετε να Επιπλέετε

Αυτό το βήμα είναι πώς να επιπλέετε. Δοκιμάστε πρώτα να επιπλέετε με φελλά. Ενώ θα στέκεται ο μαθητευόμενος όρθιος με το νερό ως το στήθος, πήτε του να λυγίση στα γόνατά του ωσότου το πηγούνι του ακουμπήση στην επιφάνεια του νερού. Κατόπιν πήτε του να πάρη μια βαθειά εισπνοή, να σκύψη προς τα εμπρός και να φέρη τα γόνατα του επάνω προς το στήθος φέρνοντας τα χέρια του γύρω στα γόνατα. Θα πρέπει τότε να επιπλέη με τη ράχη στην επιφάνεια μοιάζοντας σαν φελλός ψαρέματος. Η επίπλευσις αυτή καλόν είναι να διδάσκεται στην αρχή, διότι μαθαίνει το άτομο πώς να επανέρχεται πάλι στα πόδια του από την πρηνή θέσι του.

Το να επιπλέη κανείς σε πρηνή θέσι ή με το πρόσωπο προς τα κάτω είναι απλώς ζήτημα του να ξαπλώνεται κανείς με το πρόσωπο κάτω μέσα στο νερό με τεντωμένα τα χέρια και τα πόδια. Για να κατορθώσετε αυτή τη στάσι, κάμετε τον μαθητευόμενο να σταθή όρθιος, στο νερό λίγο υψηλότερα από τη μέση. Πήτε του κατόπιν να πάρη βαθιά αναπνοή, να σκύψη τον κορμό προς τα εμπρός και με ανοιχτούς τους βραχίονες και να ξαπλώση με το πρόσωπο κάτω στο νερό. Οι κνήμες του πρέπει να σηκωθούν οπίσω προς την επιφάνεια. Ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα ας φέρη τα γόνατά του προς το στήθος και ας ξαναπάρη μια όρθια στάσι.

Είναι σπουδαίο να μάθη τον τρόπο αυτό της επιπλεύσεως, διότι δείχνει στον αρχάριο ότι δεν πρόκειται να βυθισθή όταν κολυμβήση με το πρόσωπο προς τα κάτω. Επίσης δείχνει στον μαθητευόμενο ότι το κολύμβημα κατορθώνεται απλώς με το να προωθήται το σώμα που επιπλέει με κινήσεις των βραχιόνων και των ποδών. Πριν όμως δοκιμάσετε τις κινήσεις αυτές διδάξτε στον αρχάριο το προύμυτα γλίστρημα.

Κάμετέ τον να σταθή όρθιος σε βάθος νερού ως τη μέση με τη ράχη του στον τοίχο της πισίνας. Πρέπει τότε να τεντώση τους βραχίονές του προς τα εμπρός κατέναντι του νερού, να λυγίση τη μια κνήμη προς τα οπίσω και να στηρίξη το πόδι στον τοίχο. Τώρα πήτε του να πάρη βαθιά αναπνοή, να βάλη το πρόσωπό του στο νερό και ωθώντας με το πόδι του τον τοίχο να προωθηθή ανάλαφρα. Θα πρέπει να γλιστρήση μέσα από το νερό σε μια θέσι ευθείας εκτάσεως από τα άκρα των δακτύλων ως τα νύχια των ποδών. Όταν η ορμή της κινήσεως εξαντληθή, θα πρέπει να σταθή και πάλι όρθιος.

Όταν ένα άτομο ακολουθήση ένα τέτοιο πρόγραμμα βήμα προς βήμα μέχρις αυτού του σημείου, μαθαίνοντας καλά κάθε τρόπο ενεργείας, τότε είναι έτοιμο ν’ ασκηθή στις κινήσεις του κολυμβήματος.

Φτάνοντας στον Αντικειμενικό Σκοπό

Πρώτα αρχίστε την εξάσκησι με τις κινήσεις των ποδών. Κάμετε τον αρχάριο να έχη το σώμα τεντωμένο. Μπορεί να κρατιέται από το τοίχωμα της δεξαμενής, ή μπορείτε να τον υποβαστάζετε έχοντας το χέρι σας κάτω από το στομάχι του. Τώρα πήτε του να κινή τα πόδια του επάνω και κάτω από τους γοφούς όπως χτυπούν οι φτερούγες του πουλιού. Έτσι θ’ αρχίση να προωθήται μέσα στο νερό, αν τον κρατάτε. Επαινέστε τον γι’ αυτό το κατόρθωμα. Τώρα είναι σχεδόν ένας κολυμβητής!

Κατόπιν απαιτείται η κίνησις των βραχιόνων. Ένα παιδί θα ήθελε να σηκώνη τα χέρια του έξω από το νερό επειδή έχει ιδεί πολλούς κολυμβητάς να κάμουν το ίδιο. Αλλά πήτε του ότι, για ν’ αρχίση, θέλετε να τον ιδήτε να κινή τα χέρια του κάτω από το νερό.

Κάμετέ τον να λάβη την ίδια πρηνή επιπλέουσα θέσι θέτοντας πάλι το χέρι σας κάτω από το στομάχι του για υποστήριξι. Πήτε του ν’ απλώση πρώτα το ένα χέρι και έπειτα το άλλο. Τα χέρια πρέπει να κινούνται με τον ίδιο τρόπο όπως ο σκύλος κινεί τα πόδια του όταν κολυμβά. Όταν το ένα χέρι κινήται προς τα εμπρός, το άλλο τραβιέται κάτω και προς τα πίσω.

Τώρα πια είναι ζήτημα μόνον να χτυπά ταυτόχρονα τα πόδια και τα χέρια για να προχωρή το σώμα. Όταν ο μαθητευόμενος μπορή να τα κάμη αυτά, τότε πραγματικά κολυμβά. Χρησιμοποιεί τη λεγόμενη κωπηλασία του σκύλου, το βασικό χτύπημα του κολυμβήματος,

Υπάρχουν, φυσικά, πολύ περισσότερα που πρέπει να μάθη κανείς για να γίνη καλός κολυμβητής. Με τον καιρό το άτομο θα μαθαίνη θα εκτείνη περισσότερο την κίνησι των χεριών του και θ’ αντιληφθή τελικά ότι μπορεί ν’ αυξήση την ταχύτητά του με το ν’ απλώνη τα χέρια του πιο πέρα στο νερό. Τώρα αρχίζει να «έρπη» στο νερό. Είναι ο ταχύτερος και πιο δημοφιλής τρόπος κολυμβήσεως. Πρέπει όμως να μάθη να συγχρονίζη την κατάλληλη αναπνοή με τις κινήσεις των χεριών και ποδών για να έχη επιτυχία. Όλα αυτά όμως απαιτούν εξάσκησι, εξάσκησι και περισσότερη εξάσκησι. Εν τούτοις, το να ξέρη κανείς πώς να κολυμβά συντελεί όχι μόνο σε ευχάριστη δραστηριότητα πολλών ωρών, αλλά μπορεί ακόμη να διασώση και τη ζωή του καμμιά φορά.