Το Φυλετικό Ζήτημα Κλονίζει τις Εκκλησίες της “Βιβλικής Ζώνης”

ΣΤΙΣ αρχές του δεκάτου ενάτου αιώνος, εκκλησίες της ίδιας θρησκευτικής οργανώσεως βρίσκονταν και στο Βορρά και στο Νότο. Η δουλεία των μαύρων, επίσης εξακολουθούσε να υπάρχη και στα δυο τμήματα της χώρας. Αλλ’ η δουλεία των Νέγρων δεν ανεπτύσσετο πολύ στο Βορρά, όπου υπήρχε περισσότερη συγκέντρωσις στο εμπόριο, στη βιομηχανία και στην επέκτασι προς δυσμάς. Στο Νότο, εν τούτοις, όπου η συγκομιδή του βάμβακος ήταν η βάσις της οικονομίας, η δουλεία παρείχε φθηνή εργασία.

Όπως τα δυο τμήματα της χώρας διαχωρίσθηκαν πολιτικώς στο ζήτημα της δουλείας, έτσι επίσης διαχωρίσθηκαν και θρησκευτικώς. Οι εκκλησίες στο Βορρά κατεδίκασαν τη δουλεία ως «ανόσια,» ενώ αυτές που ήσαν στο Νότο την χαρακτήρισαν ως «αγία.» Νότιοι θρησκευόμενοι αναζήτησαν μεμονωμένα Γραφικά εδάφια για να προσπαθήσουν να υποστηρίξουν την καταλληλότητα της καταναγκαστικής δουλείας των μαύρων. Το 1884 η Μεθοδιστική Εκκλησία στο Βορρά και στο Νότο διαιρέθηκε στο ζήτημα της δουλείας των μαύρων· οι Βαπτισταί έκαμαν το ίδιο ένα έτος αργότερα. Έπειτα, το 1861, το έτος που άρχισε ο Εμφύλιος Πόλεμος, οι Πρεσβυτεριανοί διαχωρίσθηκαν στην πολιτική γραμμή Μαίησον-Ντίξον.

Οι εκκλησίες του Νότου έλαβαν μέρος ακόμη και στο εμπόριο δούλων, σύμφωνα με τον Ε. Μ. Ποτήτ, τον Νεώτερο Πάστορα της Βαπτιστικής Εκκλησίας Πούλλεν Μεμόριαλ στο Ράλεϋ της Βορείου Καρολίνας. Λέγει: «Όχι μόνο Χριστιανοί λαϊκοί είχαν δούλους για Δόξα του Θεού, αλλά και οι εκκλησίες οι ίδιες συχνά προήγαγαν τη Βασιλεία των ουρανών, με το να ενοικιάζουν δούλους, που είχαν γίνει κινητή ιδιοκτησία του οίκου του Θεού.»

Έτσι η δουλεία των Νέγρων ριζώθηκε στερεά στο Νότο. Και ας μη ξεχνούμε, εν τούτοις, ότι αν η δουλεία των μαύρων ήταν οικονομικώς επιτυχής στο Βορρά, όπου υπήρχε προηγουμένως, οι εκκλησίες εκεί, χωρίς αμφιβολία, θα την είχαν υποστηρίξει με τόσο πάθος όσο την υποστήριξαν τα νότια αντίστοιχά τους.

Φυλετική Προκατάληψις Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο

Αφού οι Νότιοι νικήθηκαν στο τέλος του Εμφυλίου Πολέμου το 1865, όλοι οι κληρικοί τους, χωρίς εξαίρεσι, προσεκολλήθησαν σ’ αυτό που ήταν μοναδικά δικό τους—στον Προτεσταντισμό της «Βιβλικής Ζώνης.» «Αν δεν μπορούμε να κερδίσωμε την πολιτική μας, ας εγκαταστήσωμε τουλάχιστον την πνευματική μας ανεξαρτησία,» επέμενε ένας Μεθοδιστής κήρυξ στο Μισισιππή, στο τέλος της Ομοσπονδίας. Το δημοσίευμα Νότιος Λευκός Προτεσταντισμός του Εικοστού Αιώνος (στην Αγγλική), υπό Κ. Κ. Μπαίηλυ, λέγει: «Οι Νότιοι ηγέται είχαν πεισθή ότι η θρησκεία των λευκών του Νότου ήταν πιο αγνής μορφής από τη θρησκεία του ιδίου θρησκευτικού δόγματος του Βορρά.»

Μπορεί οι δούλοι να είχαν νομίμως ελευθερωθή μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, αλλ’ οι Νέγροι παρέμειναν κοινωνικώς εξοστρακισμένοι. Εξτρεμισταί του Νότου υπεστήριξαν την υπεροχή των λευκών! Ακόμη Μεθοδισταί και Βαπτισταί κήρυκες κατετάχθησαν στο τρομοκρατικό Κου Κλουξ Κλαν για να παρενοχλούν απελευθερωμένους Νέγρους. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός των μαύρων στο Νότο ήταν καταδικασμένος στη φτώχεια και την αγραμματωσύνη για δεκαετίες μετά τη Διακήρυξι της Απελευθερώσεως το 1863.

Ως αποτέλεσμα, απόβλητοι μαύροι δεν είχαν αρκετή εκπαίδευσι για να διαβάζουν τη Γραφή. Συνήθως επειδή δεν ήσαν ευπρόσδεκτοι στις εκκλησίες των λευκών, άρχισαν τις δικές των λειτουργίες, οι οποίες, κατ’ αρχάς, αποτελούνταν από κάτι περισσότερο από ομιλία και άσματα. Έφτιαξαν τους δικούς των ύμνους, τα ‘θρησκευτικά άσματα των Νέγρων.’ Κάθε κήρυγμα που γινόταν δεν ήταν συνήθως τίποτα παραπάνω από μια Βιβλική ιστορία, η οποία είχε μεταδοθή από πατέρα σε παιδί και η οποία με τον καιρό είχε ωραιοποιηθή με μερικές προσθήκες.

Αλλά και αν οι λευκοί επέτρεπαν τους Νέγρους να έρχωνται στις εκκλησίες των, λίγοι απ’ αυτούς θα το θεωρούσαν υποχρέωσι, όπως λέγει ο συγγραφεύς του Βιβλίου Βαθύς Νότος (στην Αγγλική): «Αφού η Χριστιανοσύνη, όπως την προσωποποιούσαν οι Αγγλοσάξονες Βαπτισταί και Μεθοδισταί, ήταν η μόνη σ’ αυτούς γνωστή θρησκεία και αυτή ήταν απόλυτα συνδεδεμένη με το λευκό αφεντικό και τον γαιοκτήμονα, υπήρχε φόβος ότι θα ήσαν υποχρεωμένοι να περάσουν όλη την αιωνιότητα εκεί όπου ο Θεός της λευκής φυλής θα συνέχιζε να τους επιβάλλη την ίδια σκληρότητα και αδικία που πάντοτε είχαν γνωρίσει.»

Η ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών δείχνει ότι ο Νέγρος δεν ήθελε να κάμη πολλά πράγματα μ’ ένα φυλετικό Θεό των λευκών. Οι περισσότεροι, αντιθέτως, προτίμησαν το δικό τους είδος βασικό σύστημα θρησκείας.

Επιδράσεις των Συγχρόνων Αλλαγών στις Εκκλησίες του Νότου

Κατόπιν, δραματικά, το 1954, η όλη πλοκή των γεγονότων άρχισε ν’ αλλάζη στο Νότο. Το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών κατήργησε τον φυλετικό διαχωρισμό στα σχολεία. Από τότε οι μαύροι έχουν αλλάξει τη «Βιβλική Ζώνη.» Τα τείχη που υποδούλωναν τις διάνοιες και το πνεύμα των μαύρων επί εκατοντάδες χρόνια καταρρέουν και μια γενεά Νέγρων ξεπροβάλλει η οποία υψώνει τη φωνή της και απαιτεί ισότητα με τους λευκούς.

Τα παλαιά νότια θρησκευτικά επιχειρήματα περί υπεροχής των λευκών έχασαν τη λαβή τους από τον καιρό που επεβλήθη η Ομοσπονδιακή νομοθεσία και η εθνικώς υποστηριζομένη κίνησις διαμαρτυρίας. Πολλά άτομα εγκατέλειψαν τις εκκλησίες οι οποίες προηγουμένως διατηρούσαν φυλετικές απόψεις. Εν τούτοις, με τις ριζοσπαστικές αλλαγές των περασμένων ολίγων ετών, οι εκκλησίες των μαύρων στο Νότο δεν αφέθησαν άθικτες.

Μάλλον, οι εκκλησίες των μαύρων έγιναν τόποι συγκεντρώσεων για οργάνωσι διαμαρτυρίας και διαδηλώσεων. Μαύροι κήρυκες προεξέχοντες στον αγώνα της κοινωνικής δικαιοσύνης, ακόμη ζητούν και πολιτικά αξιώματα κάθε είδους, από τον δημοτικό σύμβουλο ως τη Γερουσία.

Επί πλέον, ο μέσος Νέγρος έγινε περισσότερο υλιστής ως αποτέλεσμα των απαιτήσεων ισότητος. Το Γιουνάιτεντ Σταίητς Νιους εντ Ουώρλντ Ρηπόρτ λέγει: «Οι μαύροι κληρικοί αισθάνονται να ανεβαίνη η θρησκευτική αδιαφορία μεταξύ των ανθρώπων για τους οποίους η εκκλησία των μαύρων ήταν κάποτε το κύριο στήριγμα στη ζωή των.» (25 Σεπτεμβρίου 1972) Είναι αλήθεια ότι πολλοί μαύροι στο Νότο παραμένουν πολύ φιλόθρησκοι και εκτιμούν τη Βίβλο. Αλλά οι αιφνίδιες αλλαγές στην κοινωνική και θρησκευτική εικόνα συντελούν στην ανάπτυξι μιας νέας διαθέσεως. Όπως παρετήρησε ένας λευκός, ο Νέγρος στο νότο τώρα «έχει λίγο αίσθημα ενοχής αν απεφάσιζε να εγκαταλείψη την εκκλησία και να γίνη αγνωστικιστής ή άθεος.»

Η εμφάνισις του ολοκληρωτισμού και η άνοδος της δυνάμεως των μαύρων υπήρξαν παράγοντες για να χάση έδαφος η παραδοσιακή θρησκεία «λευκών» και «μαύρων» στη «Βιβλική Ζώνη.» Αλλά ποιοι άλλοι παράγοντες χρησίμευσαν στο να βάλουν σφήνες μέσα στο μέχρι τούδε στερεό θρησκευτικό μέτωπο του Νότου;

[Χάρτης στη σελίδα 5]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Η Βιβλική Ζώνη