Υπάρχουν Πράγματι «Υπολείμματα Οργάνων»;

ΕΠΙ πολλά χρόνια διάφορα όργανα του ανθρωπίνου σώματος ωνομάζοντο «υπολείμματα,» από τους οπαδούς της εξελίξεως, δηλαδή τα τελευταία υπολείμματα οργάνων τα οποία υποτίθεται ότι κάποτε είχαν κάποια χρήσι, αλλά δεν εχρειάζοντο πλέον λόγω της προόδου, όπως ισχυρίζονται, στην εξελικτική κλίμακα. Ενδιαφέρων από αυτή την άποψι είναι ένας μικρός αδήν που έχει το σχήμα ενός κουκουναριού και γι’ αυτό ονομάζεται «κωνάριον» η επίφυσις. Μολονότι βρίσκεται κοντά στο κέντρον του εγκεφάλου, δεν αποτελεί μέρος του εγκεφάλου. «Μέχρι πρότινος» επιστεύετο ότι «το κωνάριον δεν εξυπηρετούσε κανένα βιολογικό σκοπό στον άνθρωπο και ήταν απλώς ένα υπόλειμμα,» ανέφερε το περιοδικό Χόσπιταλ Πράκτις. Τώρα έχει ανακαλυφθή ότι το κωνάριον έχει «τη μοναδική ιδιότητα να παράγη μελατονίνη.» Αυτή είναι μια ουσία η οποία επηρεάζει τον εγκέφαλο, το σύστημα αναπαραγωγής, καθώς και την υπόφυσι, τα επινεφρίδια και τον θυρεοειδή αδένα.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι στον άνθρωπο το κωνάριον «ασκεί έλεγχο επάνω στο σώμα, ιδιαίτερα με το να ρυθμίζη το ωρολόγιον του σώματος.» (Σάιενς Ντάιτζέστ, Σεπτέμβριος 1972.) Το κωνάριον το κάνει αυτό προφανώς εκκρίνοντας ωρισμένες χημικές ουσίες. Γι’ αυτό πιστεύεται ότι το κωνάριον πιθανόν ρυθμίζει χημικώς πολλές από τις ακούσιες λειτουργίες του ανθρωπίνου σώματος, όπως να βοηθή τη θερμοκρασία του σώματος να αυξάνη στη διάρκεια της ημέρας και να μειώνεται τη νύχτα.

Ένας άλλος αδήν, ο οποίος επί μακρόν εθεωρείτο άχρηστος, είναι ο θύμος. Σ’ ένα άρθρο με τίτλο «Ο Άχρηστος Αδήν Που Προστατεύει Την Υγεία Μας,» το περιοδικό Ρήντερς Ντάιτζεστ ανέφερε:

«Επί 2.000 χρόνια τουλάχιστον, οι γιατροί προσπαθούσαν να λύσουν το αίνιγμα της λειτουργίας ενός μικρού ροδόφαιου τεμαχίου ιστού που βρίσκεται μόλις κάτω από τον τράχηλο και πίσω από το στέρνο—του θύμου αδένος. . . . Οι σύγχρονοι γιατροί τον θεωρούσαν, όπως και τη σκωληκοειδή απόφυσι, ως ένα άχρηστο, υπολειμματικό όργανο, που είχε χάσει την αρχική χρησιμότητά του, αν είχε ποτέ κάποια.

»Τα τελευταία, εν τούτοις, χρόνια η επίμονη ερευνητική εργασία μιας μικρής ομάδος Αμερικανών, Βρεταννών, Αυστραλών και Σουηδών έλυσε το αίνιγμα του θύμου. Αυτοί οι άνθρωποι απέδειξαν ότι αντί να είναι άχρηστος, ο θύμος είναι στην πραγματικότητα ένας κύριος αδήν ο οποίος ρυθμίζει το πολύπλοκο σύστημα ανοσίας το οποίον μάς προστατεύει από λοιμώδεις ασθένειες. . . .

»Αλλά είναι ο θύμος το μόνον όργανον που ρυθμίζει το σύστημα της ανοσίας; Πρόσφατα πειράματα έχουν οδηγήσει τους ερευνητάς να πιστεύουν ότι η σκωληκοειδής απόφυσις, οι αμυγδαλές και οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις [κάποτε και αυτά εχαρακτηρίζοντο ως υπολείμματα] μπορούν επίσης να υπολογισθούν μεταξύ των οργάνων παραγωγής αντισωμάτων.»