Η Θύρα της Κίνας Αρχίζει να Ανοίγη
Η ΚΙΝΑ δεν είναι πια ένας ‘κοιμώμενος δράκων’ σε απομόνωσι. Τα τελευταία χρόνια εμφανίσθηκε ξαφνικά στην παγκόσμια σκηνή. Τώρα γνωστή ως η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας αναδύεται σαν μια πιθανή «υπερδύναμις.»
Η Κίνα περιλαμβάνει μέσα στα όριά της 750 έως 800 εκατομμύρια ανθρώπους, το πολυπληθέστερο έθνος της γης. Με τόσο μεγάλο πληθυσμό, με μια τεράστια εδαφική περιοχή με εκτεταμένες πηγές φυσικού πλούτου, και ακόμη το γεγονός ότι κατέχει πυρηνικά όπλα και πυραύλους, η επιρροή της Κίνας στις παγκόσμιες υποθέσεις εξακολουθεί ν’ αυξάνη.
Επί δύο δεκαετίες μετά το 1949, το έτος που οι Κομμουνιστικές δυνάμεις κατέλαβαν την ηπειρωτική χώρα, η Κίνα παρέμεινε κατά μέγα μέρος «κλειστή» στους νέους επισκέπτας. Αλλά στα τελευταία λίγα χρόνια, αυτό έχει αλλάξει. Η Κίνα έχει ανοίξει τη θύρα της σε ανθρώπους από άλλα έθνη. Οι παρατηρήσεις των ρίχνουν φως στο πώς έχει εξελιχθή η χώρα στα περασμένα είκοσι πέντε χρόνια.
Γιατί Κλειστή Τόσον Καιρό;
Γιατί η Κίνα ήταν μια σχετικώς «κλειστή» κοινωνία στη διάρκεια των περασμένων είκοσι πέντε ετών; Μια ματιά στο παρελθόν μάς βοηθεί να καταλάβωμε.
Επί αιώνες η Κίνα παρέμεινε σχεδόν σε πλήρη απομόνωσι. Κατόπιν, όμως, στα 1800, τα Ευρωπαϊκά έθνη άρχισαν να ζητούν εμπορικές και εδαφικές παραχωρήσεις. Το 1839 η Βρεταννία επολέμησε με τις Κινεζικές δυνάμεις στον λεγόμενο «Πόλεμο του Οπίου.» Οι Βρεταννοί απαιτούσαν και εκέρδισαν το δικαίωμα να πωλούν όπιο στον Κινεζικό λαό.
Τα επόμενα εκατό χρόνια απεδείχθησαν χρόνια ταπεινώσεως για τους Κινέζους. Ξένες δυνάμεις μοίραζαν εδαφικά δικαιώματα καθώς και οικονομικά και πολιτικά προνόμια, όπως λέγει η Βρεταννική Εγκυκλοπαιδεία του 1974:
«Στη διάρκεια του αιώνος που προηγήθηκε του 1950 . . . παρέμεινε ανίσχυρη καθώς οι ξένες δυνάμεις τραγάνιζαν την εδαφική περιοχή της και τους πόρους της και καθώς ο ταπεινωμένος λαός της αγωνιζόταν μόλις για να ζήση.
»Μολονότι εκαλείτο μια ‘ανεξάρτητος χώρα,’ η θέσις της και η κατάστασίς της έμοιαζε με την κατάστασι μιας ξένης αποικίας.»
Εφ’ όσον οι κυρίαρχες ξένες δυνάμεις ήσαν κυρίως Χριστιανικά έθνη, ο «πολιτισμός» που έφεραν μαζί των έγινε δεκτός. Αυτό βοηθεί στην εξήγησι του γιατί οι θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου είχαν τόσο λίγη πραγματική επίδρασι μεταξύ του Κινεζικού λαού.
Για ένα Δυτικό μεγαλωμένο σε σχετική άνεσι, ένα ταξίδι στην Κίνα τον «παλιό καιρό» μπορούσε να είναι μια δυσάρεστη πείρα. Ένας ευαίσθητος επισκέπτης συνεκλονίζετο επανειλημμένως από τη φτώχεια, την πείνα και την έλλειψη υγιεινής. Αντιμετώπιζε συνεχώς ζητιάνους, πόρνες, άστεγους και ορφανά.
Όταν η Κομμουνιστική επανάστασις επέτυχε το 1949, ακολούθησε ένα παλιρροιακό κύμα αντιδράσεως. Οι πολιτικές, θρησκευτικές, οικονομικές και κοινωνικές διευθετήσεις που είχαν έλθει από τη Δύσι κατεστράφησαν κατά μεγάλο μέρος. Και επειδή δεν ήθελαν καμμιά περαιτέρω ανάμιξι από ξένες δυνάμεις, οι νέοι ηγέται της Κίνας κράτησαν το έθνος τους κατά μέγα μέρος «κλειστό» στους έξω, μέχρι προσφάτως.
Τι Λέγουν οι Επισκέπτες
Οι εντυπώσεις που προέρχονται από επισκέπτας της Κίνας είναι μοναδικές στην ομοιότητά των. Ένα τυπικό συμπέρασμα είναι του Νταίηβιντ Ροκφέλλερ, προέδρου του διοικητικού συμβουλίου της Τραπέζης Τσαίηζ Μανχάτταν στη Νέα Υόρκη:
«Η γενική οικονομική και κοινωνική πρόοδος είναι . . . εντυπωσιακή. Μόλις πριν από 25 χρόνια η λιμοκτονία και η εσχάτη ένδεια λέγεται ότι ήσαν περισσότερο ο κανόνας παρά εξαίρεσις στην Κίνα. Σήμερα, σχεδόν ο καθένας φαίνεται ν’ απολαμβάνη επαρκή, μολονότι Σπαρτιατική, τροφή, ενδυμασία και στέγη.
»Ο δρόμοι και τα σπίτια είναι πεντακάθαρα, και η ιατρική περίθαλψις έχει βελτιωθή σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το έγκλημα, η τοξικομανία, η πορνεία και τα αφροδίσια νοσήματα έχουν ουσιαστικά εξαλειφθή. Οι θύρες μένουν ξεκλείδωτες κατά συνήθεια. Γοργά βήματα γίνονται στη γεωργία, την αναδάσωσι, τη βιομηχανία και την εκπαίδευσι.»
Ομοίως, ο Αρχηγός της Πλειοψηφίας της Βουλής των Ηνωμένων Πολιτειών Μάικ Μάνσφηλντ είπε:
«Είναι μια Κίνα αλλαγμένη από αυτήν που γνώριζα και επισκέφθηκα πριν από χρόνια. Δεν υπάρχουν ζητιάνοι στους δρόμους· οι άνθρωποι φαίνονται υγιείς· όλοι φαίνονται να εργάζωνται. Υπάρχει επαρκής τροφή και ενδυμασία και ένα αίσθημα ότι ανήκουν στην κοινότητα έχει αναπτυχθή στη θέσι της παλαιάς οικογενειακής μόνον ιδέας. . . .
»Έχουν καταφέρει να κρατηθούν σε μια υγιή βάσι προϋπολογισμού. Δεν έχουν εξωτερικά χρέη· δεν έχουν εσωτερικά χρέη. Έχουν μόνον μια μικρή φορολογία. . . .
»Δεν υπάρχουν σημεία εγκληματικότητος μεταξύ των νέων. Οι δρόμοι ήσαν ασφαλείς και δεν υπήρχε πολλή μόλυνσις. Δεν έχουν αφήσει τους ποταμούς των να μολυνθούν λόγω του συνετού τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιούν τα ανθρώπινα απορρίμματα—για λίπασμα.»
Μετά από μια εκτεταμένη επίσκεψι στην Κίνα, ο συγγραφεύς Βασίλυ Λεόντιεφ ανέφερε στο περιοδικό Ατλάντικ: «Η αντίθεσις με τη θάλασσα της αθλιότητος και της εσχάτης ένδειας. . . που υπάρχει στον υπόλοιπο λεγόμενο υπανάπτυκτο κόσμο, είναι τόσο χτυπητή ώστε είναι σχεδόν απίστευτη.»
Επομένως, φαίνεται να μην υπάρχη καμμιά αμφιβολία ότι έχει γίνει τεράστια υλική πρόοδος στην Κίνα. Πολλές από τις σοβαρές και καταθλιπτικές κακές συνθήκες των παλαιών χρόνων φαίνονται να έχουν θεραπευθή σε μεγάλο βαθμό.
Μαζική Μορφωτική Προσπάθεια
Πολλά απ’ αυτά που γίνονται στην Κίνα σήμερα περιστρέφονται γύρω από τη μαζική προσπάθεια που γίνεται σε όλους τους τομείς της μορφώσεως. Το περιοδικό Σάτερνταιη Ρηβιού λέγει: «Σχεδόν ο καθένας στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας φαίνεται να είναι απασχολημένος με κάποια μορφή εκπαιδεύσεως ή επανεκπαιδεύσεως.»
Η Κίνα υπερηφανεύεται ότι έχει περίπου 150 εκατομμύρια σπουδαστάς στο σχολείο. Υπάρχει επίσης πολλή επιπρόσθετη εκπαίδευσις ενηλίκων που ήδη εργάζονται. Ακόμη και συνταξιούχοι συχνά «επανεκπαιδεύονται.» Και σε όλη αυτή την εκπαίδευσι η έμφασις τίθεται στην πρακτική γνώσι μάλλον παρά στη θεωρητική.
Επί παραδείγματι, τα Κινεζόπουλα μαθαίνουν πράγματα όπως το πώς να βγάζουν τον φελλό από το πώμα των φιαλών για να διευκολύνουν την επαναχρησιμοποίησί των. Διδάσκονται πώς να καθαρίζουν τους δρόμους, ή να φτιάχνουν μικρά εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή ειδών.
Οι τεχνικές διδασκαλίες τονίζουν την ομαδική συμπεριφορά μάλλον παρά την ατομική πρόοδο. Όταν ένας επισκέπτης σε κάποιο σχολείο παρετήρησε ότι οι κύβοι του παιχνιδιού ήσαν πολύ μεγάλοι και πολύ βαρείς για να τους χειρισθή ένα μόνο παιδί, οι Κινέζοι δάσκαλοι ανεφώνησαν: «Ακριβώς! Αυτό καλλιεργεί την αμοιβαία βοήθεια.» Έτσι το άτομο μαθαίνει να αναπτύσσεται μέσα στη μάζα.
Αφού παρετήρησε το Κινεζικό εκπαιδευτικό σύστημα, το περιοδικό Σάτερνταιη Ρηβιού είπε:
«Οι νέοι άνθρωποι είναι πεπεισμένοι ότι παίζουν ένα ρόλο στη δημιουργία του μέλλοντος της Κίνας και του κόσμου και φαίνονται να υποκινούνται από την ιδέα της υπηρεσίας μάλλον παρά από προσωπικά κέρδη. Κανείς δεν θεωρείται ανάξιος· ακόμη και οι κωφάλαλοι και οι ανάπηροι μπορούν να κάμουν μια σημαντική συνεισφορά στην κοινωνία.
»Οι αξίες που διδάσκονται στα παιδιά είναι η υπερηφάνεια για τη νέα Κίνα με αρχηγό τον Πρόεδρο Μάο, η ανιδιοτέλεια, η μετριοφροσύνη, η προθυμία να μαθαίνουν από τους άλλους, η επιμονή μπροστά σε δυσκολίες. . .
»Είναι αποφασισμένοι ν’ αποφύγουν την ανάπτυξι μιας υπερμορφωμένης ανωτέρας τάξεως χωρίς να έχη να επιτελέση κάποιο λειτουργικό ρόλο μέσα στην κοινωνία.»
Κοινωνικές Αλλαγές
Ο συνολικός κυβερνητικός έλεγχος σε όλη την εκπαίδευσι έχει παραγάγει μεταξύ άλλων, τεράστιες αλλαγές στην κοινωνική δομή. Ένας από τους αντικειμενικούς σκοπούς περιγράφεται από τον πρώην αξιωματούχο του Αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών Τζων Σ. Σέρβις, ο οποίος είχε προηγουμένως ζήσει στην Κίνα είκοσι οκτώ έτη. Είπε τα εξής:
«Αντιλαμβάνεται κανείς μια επικρατούσα στάσι. Ονομάστε την, αν προτιμάτε, πνεύμα, διάθεσι ή ψυχική κατάστασι. Ίσως η μόνη λέξις που την περιγράφει καλύτερα είναι ισοπεδωτισμός.»
Η λέξις «ισοπεδωτισμός» βασικά σημαίνει «υποστήριξις της ισότητος όλων των ανδρών και γυναικών.» Ο κ. Σέρβις παρατηρεί ότι το αποτέλεσμα ήταν να εξαλειφθούν σχεδόν τελείως οι πολύ αυστηρές ταξικές διακρίσεις των παλαιοτέρων εποχών. Προσθέτει επίσης: «Πέρασε η εποχή που οι γυναίκες ήσαν κατώτερα μειονεκτικά μέλη της κοινωνίας.»
Αυτός ο «ισοπεδωτισμός» λέγεται ότι υπάρχει ακόμη και στον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό. Διακριτικά και τίτλοι βαθμών αναφέρεται ότι έχουν καταργηθή, και οι στολές είναι ίδιες για όλους. Ο συγγραφεύς Τίλλμαν Ντέρντιν λέγει: «Για να καταπολεμηθούν οι διαθέσεις ανωτερότητος, οι διοικηταί αναλαμβάνουν προσωρινά καθήκοντα ως απλοί στρατιώτες. Όλοι οι βαθμοί τρώγουν την ίδια τροφή. Εν τούτοις η πειθαρχία είναι αυστηρή και επιβάλλεται τόσο μέσω ομαδικής πιέσεως όσο και μέσω διαταγών.»
Αυτή η προσπάθεια να εξομαλυνθούν οι διαφορές που υπήρχαν προηγουμένως λόγω ταξικής ή οικονομικής θέσεως φαίνεται επίσης και στην ιατρική περίθαλψι. Γίνεται μια τεράστια προσπάθεια να προωθηθή η ιατρική περίθαλψις για όλους, άσχετα με τη θέσι που έχει κανείς στην κοινωνία. Αφού ταξίδεψε 3.500 μίλια και εξήτασε τα Κινεζικά ιατρικά μέσα περιθάλψεως, ένας όμιλος δεκαέξη Αμερικανών της Υγειονομικής υπηρεσίας κατέληξε:
«Στο τέλος της περιοδείας μας, ήταν καταφανές ότι η νέα κοινωνία της Κίνας έχει αναπτύξει ένα σύστημα ιατρικής περιθάλψεως που δεν το φθάνει κανένα μη βιομηχανικό έθνος και που είναι ανώτερο και αυτού των Ηνωμένων Πολιτειών στην παροχή της βασικής ιατρικής περιθάλψεως και το οποίον έχει τη δυνατότητα να γίνη το καλύτερο του κόσμου. . . .
»Σε αντίθεσι με την κατάστασι που υπάρχει στις Ηνωμένες Πολιτείες, η ιατρική περίθαλψις στην Κίνα είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα, προσιτό για τα 750 εκατομμύρια Κινέζων, είτε ζουν σε αγροτικές περιοχές είτε στις πόλεις.»
Επειδή το εισόδημα των ιατρών είναι καθωρισμένο από το κράτος και αυστηρά ελεγχόμενο, επί του παρόντος δεν υπάρχει δυνατότης για τους γιατρούς να πλουτίσουν από την εργασία των. Επομένως, το χρήμα δεν είναι σπουδαίος παράγων υποκινήσεως. Σχετικά με τα κίνητρα των Κινέζων ιατρών, είναι ενδιαφέρουσα αυτή η παρατήρησις του Δρος Βίκτορ Β. Σάιντελ από τη Νέα Υόρκη:
«Το πιο δύσκολο πράγμα για να μεταδώσης σε άτομα εδώ [στις Ηνωμένες Πολιτείες] είναι το αίσθημα του αλτρουισμού που βρίσκεις εκεί [στην Κίνα]. Θεωρείσαι ένας παράξενος άνθρωπος στις Η.Π. αν κάμης κάτι για τους άλλους χωρίς αντάλλαγμα. Τα κίνητρά σου θεωρούνται ύποπτα.
»Στην Κίνα σήμερα, οι άνθρωποι φαίνεται ότι έχουν αυτόν τον αλτρουισμό σαν κύριο σκοπό. Όλοι διδάσκονται να βοηθούν ο ένας τον άλλον. Αυτό, νομίζω, σημαίνει ιατρική.»
Τα έξοδα περιθάλψεως για τον ασθενή λέγεται ότι είναι εξαιρετικά χαμηλά. Και αυτά ακόμη συνήθως πληρώνονται από το εργοστάσιο, την κοινότητα ή άλλη οργάνωσι στην οποία εργάζεται ο ασθενής.
Σχετικά με τις κοινωνικές ασθένειες, οι Δυτικοί επισκέπτες επανειλημμένως παρατηρούν ότι υπάρχει πολύ μικρό ποσοστό αφροδισίων νοσημάτων, τοξικομανίας ή αλκοολισμού. Γιατί; Ο Δρ. Χάλφνταν Μάλερ, γενικός διευθυντής της Παγκοσμίου Οργανώσεως Υγείας, το αποδίδει σε «ένα κλίμα που κάποιος θα μπορούσε να το ονομάση ‘πουριτανισμό.’» Το προγαμιαίο και εξωγαμιαίο σεξ αναφέρεται ότι δεν συνηθίζεται.
Μια άλλη αξιοπρόσεκτη αλλαγή που παρατηρήθηκε από επισκέπτες ήταν η σχετικά μικρή χρήσις των αστυνομικών δυνάμεων. Και αυτές που ήσαν ορατές ελέχθη ότι ήσαν άοπλες, χωρίς ούτε ένα ραβδί. Εκτός από τους άνδρες και τις γυναίκες που είναι στην υπηρεσία τροχαίας κινήσεως, οι άλλοι δεν ξεχωρίζουν. Το μεγάλο ποσοστό εγκλήματος που υπάρχει σε άλλα έθνη δεν φαίνεται να πλήττη την Κίνα τώρα. Ο ανταποκριτής του Γιουνάιτεντ Σταίητς Νιους εντ Γουώρλντ Ρηπόρτ Ρόμπερτ Π. Μάρτιν παρετήρησε: «Είναι μια εξαιρετικά ηθική κοινωνία που διέπεται από νόμο και τάξι, όπως μπόρεσα ν’ αντιληφθώ.»
Όσον αφορά τις αποδοχές και τις τιμές, οι αποδοχές είναι πολύ χαμηλές σε σύγκρισι με τα Δυτικά επίπεδα. Αλλά και οι τιμές είναι πολύ χαμηλές, επίσης, και αυστηρά ελεγχόμενες, ούτως ώστε ο πληθωρισμός δεν φαίνεται να αποτελή το πρόβλημα που είναι αλλού. Το μέσον άτομο δεν φαίνεται να έχη δυσκολίες για ν’ αποκτήση τα αναγκαία για τη ζωή. Και τι θα λεχθή για τη φορολογία; Ο εκδότης των Τάιμς της Νέας Υόρκης Σ. Λ. Σουλτσμπέργκερ αναφέρει:
«[Η Κίνα] δεν βασίζεται στους φόρους [εισοδήματος] για να χρηματοδοτήση. . . . Οι εργάτες δεν πληρώνουν φόρο εισοδήματος. Οι μισθοί των καθορίζονται από το κράτος και τα εργοστάσια αποδίδουν όλα τα κέρδη στην Κυβέρνησι.»
Τα κέρδη που προφανώς πηγαίνουν στην κυβέρνησι την κάνουν ικανή να παρέχη σχεδόν δωρεάν ιατρική περίθαλψι, εκπαίδευσι και άλλες κοινωνικές υπηρεσίες. Επίσης επιτρέπει τη συνταξιοδότησι των γυναικών στην ηλικία των πενήντα πέντε και των ανδρών στην ηλικία των εξήντα ετών. Εκείνοι που βρίσκονται σε «επικίνδυνα» επαγγέλματα συνταξιοδοτούνται ενωρίτερα. Και η σύνταξις λέγεται ότι αποτελείται από το 70 τοις εκατό του μεγαλύτερου εισοδήματος ενός ατόμου.
Έτσι, ‘από την κούνια ως τον τάφο,’ υπάρχει τώρα ένα μέτρον υλικής ασφαλείας που ήταν άγνωστη προηγουμένως στους περισσότερους κοινούς ανθρώπους στην Κίνα. Αυτή είναι η γενική γνώμη των ξένων επισκεπτών.
Με Ποια Δαπάνη;
Εν τούτοις, με ποια δαπάνη έγινε όλο αυτό; Τι εσήμαινε αυτό για τη ζωή των μαζών του Κινεζικού λαού;
Εφ’ όσον η Κίνα είναι ολοκληρωτικά στρατιωτικοποιημένη, είναι προφανές ότι ο Κινεζικός λαός χρειάσθηκε να πληρώση μια υψηλή τιμή όσον αφορά μερικές ελευθερίες. Είναι αλήθεια ότι η ιδέα της «ελευθερίας» δεν εσήμαινε πολλά πράγματα στους περισσότερους πτωχούς Κινέζους προηγουμένως, αφού κατά κάποιον τρόπο ήσαν οπωσδήποτε «σκλάβοι» από οικονομικής πλευράς.
Εν τούτοις, άσχετα με το πόση πρόοδο αυτοί οι φτωχότεροι άνθρωποι κάνουν κάτω από το παρόν σύστημα, γνωρίζουν ότι ποτέ δεν μπορούν ν’ απολαύσουν τη σχετική ελευθερία που οι περισσότεροι άνθρωποι επιθυμούν. Επί παραδείγματι, οι άνθρωποι στην Κίνα σήμερα δεν είναι ελεύθεροι να διαλέξουν τι είδους βιβλία θα διαβάσουν, τι είδους σχολική εκπαίδευσι θ’ ακολουθήσουν, τι είδους θρησκεία ή πολιτική έκφρασι προτιμούν.
Ο έλεγχος επάνω στο άτομο είναι ολοκληρωτικός. Υπάρχουν αντιπρόσωποι της κυβερνήσεως σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Υπάρχουν ακόμη και φύλακες των «οδών» ή των «τετραγώνων» οι οποίοι παρακολουθούν τι γίνεται σε κάθε γειτονιά. Κάθε αντίθετη σκέψις ή πράξις από πολιτική, οικονομική ή θρησκευτική άποψι συντρίβεται γρήγορα. Άτομα που διαφωνούν συχνά στέλλονται σε «αναμορφωτικά κέντρα» όπου υποχρεώνονται να δαπανήσουν πολύν χρόνο σε αυτοκριτική και στη μελέτη έργων του Μάο Τσε-τουνγκ και της Κομμουνιστικής ιδεολογίας.
Οι εργάτες στα εργοστάσια και στις κοινότητες έχουν υποχρεωτικές συγκεντρώσεις για «εκπαίδευσι» σε πολιτικά και άλλα θέματα. Συχνά αυτές οι συναθροίσεις διαρκούν επί ώρες. Ούτε είναι ελεύθεροι οι εργάτες ν’ αλλάξουν επάγγελμα αν επιθυμούν. Ο έλεγχος στη ζωή είναι τέτοιος ώστε πολύ λίγα πράγματα μπορούν να γίνουν χωρίς να ζητηθή η άδεια των αρχών.
Επίσης, ενώ υπήρξε μια εκπληκτική μεταβολή στην παραγωγή τροφίμων, πώς επετεύχθη αυτό; Αφαιρέθηκε από τους χωρικούς οποιαδήποτε γη κατείχαν και δόθηκε στην κοινότητα, που στην πραγματικότητα σημαίνει το κράτος. Η κοινότης είναι μια γεωργική οργάνωσις αγροτικών εργατών που περιλαμβάνει μερικές χιλιάδες οικογένειες. Αλλά γι’ αυτές δεν υπάρχει ιδιωτική ιδιοκτησία γης σε οποιοδήποτε βαθμό, εκτός από τα πολύ μικρά χωράφια που μπορεί να δοθούν στους χωρικούς για να φυτεύουν μερικά λαχανικά στον ελεύθερο χρόνο τους. Αλλ’ ακόμη και αυτά ρυθμίζονται αυστηρά από τις αρχές της κοινότητος.
Επομένως οι αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν κάτω από την Κομμουνιστική διακυβέρνησι δεν έγιναν με την θέλησί των. Επεβλήθησαν επάνω στον λαό είτε επιθυμούσαν τις αλλαγές είτε όχι. Γι’ αυτό η θέλησις του ατόμου δεν εθεωρείτο σπουδαία.
Ελευθερία να Λατρεύουν τον Θεό
Η ελευθερία να λατρεύη κανείς τον Θεό σύμφωνα με τη συνείδησί του αναγνωρίζεται σαν ένα βασικό δικαίωμα στις περισσότερες χώρες. Αλλά στην Κίνα σήμερα και αυτή επίσης η ελευθερία περιορίζεται αυστηρά. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες θρησκείες, για πρακτικούς σκοπούς, έχουν εξοντωθή.
Είναι αλήθεια ότι μπορεί κανείς ν’ αντιληφθή την εχθρότητα που αισθάνονται οι περισσότεροι Κινέζοι εναντίον των θρησκειών του Χριστιανικού κόσμου ή του Βουδδισμού ή του Κομφουκιανισμού. Όλες έπαιξαν τον ρόλο τους στις πολιτικές μηχανορραφίες και τις πιέσεις που επεβλήθηκαν στην Κίνα σε περασμένες εποχές. Ασφαλώς οι κληρικοί αυτών των θρησκειών φέρνουν τεράστια ενοχή για την υποκρισία τους και τις πολιτικές μηχανορραφίες που προκάλεσαν έχθρα εκ μέρους του Κινεζικού λαού.
Αλλά και ο ίδιος ο Θεός είναι εχθρός αυτών των θρησκειών και της υποκρισίας των! Και ασφαλώς δεν είναι υπεύθυνος για τις αμαρτίες των, εφ’ όσον ενήργησαν αντίθετα με τους σαφώς καθωρισμένους νόμους και αρχές του όπως αναφέρονται στον Λόγο του, την Αγία Γραφή. Γι’ αυτό θα τους καλέση να δώσουν λόγο.—Ματθ. 7:21-23· Αποκάλ. 17:16, 17.
Εν τούτοις, υπάρχει λατρεία η οποία είναι αληθινή, η οποία εργάζεται για το καλό του λαού. Αυτή την αληθινή λατρεία την χρειάζονται άτομα κάθε εθνικότητος. Απευθύνεται στις καρδιές των ανθρώπων, και επιτυγχάνει γνήσιες αλλαγές ώστε να ζουν μια καλύτερη ζωή, ειρηνική ζωή. Τους δείχνει πώς να είναι καλοί εργάτες και να υποτάσσωνται στις αρχές, όχι με εξαναγκασμό αλλά με προθυμία. Τους διδάσκει να μη αναμιγνύονται στην πολιτική, να μη εργάζωνται εναντίον των συμφερόντων των άλλων, αλλά να είναι έντιμοι και ευθείς.
Επί πλέον, η αληθινή λατρεία στρέφει την προσοχή των ανθρώπων στη θαυμάσια ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο, ένα κόσμο όπου όχι μόνον η φτώχεια και η πείνα, άλλα επίσης και η ασθένεια και η λύπη και ο θάνατος θα εξαλειφθούν. Αυτό θα σημάνη αιώνιο ζωή για τους ανθρώπους. Καμμιά ανθρώπινη κυβέρνησις δεν μπορεί να υποσχεθή τέτοια πράγματα. Αλλ’ ο Θεός έχει εγγυηθή για μια τέτοια Νέα Τάξι ακριβώς εδώ επάνω στη γη κάτω από τη διακυβέρνησι της ουράνιας βασιλείας του, μια τάξι που δεν θα μαστίζεται από περιοδικές πολιτικές αντιζηλίες.—Αποκάλ. 21:4· Ματθ. 6:10.
Σ’ αυτή τη βασιλεία του Θεού κατευθύνουν την προσοχή των ανθρώπων οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Το άγγελμά των περιστρέφεται γύρω απ’ αυτήν τη λαμπρή ελπίδα και είναι πολύ διαφορετικό από τις διδασκαλίες των θρησκειών, οι οποίες προξένησαν πολλή θλίψι στον Κινεζικό λαό στο παρελθόν. Οι δραστηριότητες των μαρτύρων του Ιεχωβά είναι γνωστές και σεβαστές σε πολλές άλλες χώρες όπου, δωρεάν, με χαρά βοηθούν άτομα που θέλουν να μάθουν για τον Θεό και τους μεγαλειώδεις σκοπούς του για το ανθρώπινο γένος.
Εν τούτοις, στους Χριστιανούς μάρτυρας του Ιεχωβά δεν επετράπη να ασκούν τη λατρεία τους ελεύθερα στην Κίνα. Στην πραγματικότητα, κατεδιώχθησαν σκληρά. Πολλοί απ’ αυτούς φυλακίσθηκαν πολλά χρόνια. Τους απαγόρευσαν να έχουν Γραφές και άλλα μέσα εκφράσεως της λατρείας των, όπως οι συναθροίσεις μαζί με άλλους για μελέτη της Γραφής.
Σύντομα, ο Θεός θα μας οδηγήση στη δίκαιη νέα του τάξι. Θα το κάμη αυτό καταστρέφοντας ολόκληρο το πονηρό σύστημα πραγμάτων που τώρα κυριαρχεί στη γη, ένα σύστημα που έχει προξενήσει πολλή θλίψι στους ανθρώπους παντού. Αυτή η λαμπρή ελπίδα είναι μια ελπίδα που όλα τα ειλικρινή άτομα παντού πρέπει να μάθουν. Και οι Κινέζοι επίσης πρέπει να την μάθουν.
Ενώ η Κίνα άνοιξε προσφάτως την θύρα της στα άλλα έθνη, σχετικά με κοινωνικά, οικονομικά και ακόμη πολιτικά ζητήματα, θ’ ανοίξη τη θύρα της αρκετά ώστε να επιτρέψη στην αληθινή λατρεία να εισχωρήση; Θα ανοίξη τη θύρα της για να επιτρέψη στον Κινεζικό λαό να συμμετάσχη στη θαυμαστή ελπίδα της αιωνίου ζωής στη δίκαιη νέα τάξι του Θεού; Προσευχόμεθα να το κάμη, αλλά όλος ο κόσμος πρέπει να περιμένη για να δη.