Επωφεληθήτε της Ευκαιρίας Τώρα!

ΕΙΝΑΙ προς όφελος του ανθρωπίνου γένους το γεγονός ότι ο Δημιουργός του είναι επίσης ο στοργικός Προμηθευτής του κι εκείνος που λαμβάνει φροντίδα γι’ αυτό. Έτσι δεν άφησε την ανθρωπότητα στην τύχη της μετά από την πτώσι του ανθρώπου στην αμαρτία και το θάνατο. Δεν έδειξε αδιαφορία σαν να ήταν «νεκρός» όσον αφορά τις ελπίδες τους, τις επιθυμίες τους, τα βάσανα τους. Αντιθέτως, έδειξε το μέγιστο ενδιαφέρον με το να θέση ένα θεμέλιο για την αποκατάστασι του ανθρώπου προσφέροντας τον ίδιο τον Υιό του. Και προχώρησε προοδευτικά πιο κοντά στην πραγματοποίησι του τελείου σκοπού του για την ανθρωπότητα—αιώνιας ζωής σε μια εξωραϊσμένη γη.

Για να καταλάβωμε αυτό το σκοπό πρέπει να μάθωμε γιατί είμεθα εδώ στη γη. Αλλά το πιο σπουδαίο είναι ότι μας δίνει κατεύθυνσι γι’ αυτά που πρέπει να κάνωμε τώρα. Πρέπει ν’ αντιληφθούμε ότι το ζήτημα δεν είναι απλώς ν’ αποβλέπωμε στον καιρό που η ζωή θα έχη σκοπό, αλλά να ζούμε τώρα με πραγματικό σκοπό. Ο απόστολος, επομένως, ομιλεί με απόλυτη ειλικρίνεια όταν λέγη: «Η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.»—1 Τιμ. 4:8.

Έτσι, όταν αφοσιωνώμεθα σε πράγματα που είναι αληθινά, λογικά κι εποικοδομητικά, ο Θεός είναι κοντά μας. Επιτρέπει να τον πλησιάζωμε και να ζητούμε την καθοδηγία του για μια ζωή με σκοπό. Ο απόστολος Παύλος μίλησε σε μια ομάδα μη Χριστιανών στην Αθήνα, μεταξύ των οποίων ήσαν και αρκετοί Έλληνες φιλόσοφοι που έψαχναν να βρουν αιτίες για τη ζωή. Τους εξήγησε ότι ο Θεός είχε προμηθεύσει έναν τρόπο με τον οποίο να τον εκζητούν οι άνθρωποι, «ίσως δυνηθώσιν να ψηλαφήσωσιν αυτόν και να εύρωσιν, αν και δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών.»—Πράξ. 17:24-27.

Μπορεί οποιοσδήποτε από μας να πη ότι δεν χρειάζεται καθοδήγησι από κάποιον που έχει ανώτερη σοφία και πείρα; Όλοι οι άνθρωποι έχουν απελπισμένη ανάγκη γι’ αυτά τα πράγματα σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Η καθοδήγησις για μια ζωή με σκοπό φέρνει μεγαλύτερη ευτυχία τώρα σ’ εμάς και στους προσφιλείς μας. Επί πλέον, αυτό είναι κάτι από το οποίο πρέπει να επωφεληθούμε τώρα γιατί θα μας δώση τα απαιτούμενα εφόδια για ν’ απολαύσωμε τη ‘μέλλουσα ζωή.’

Η ‘Μέλλουσα Ζωή’

Η ‘μέλλουσα ζωή’ για δισεκατομμύρια ανθρώπους θα είναι, στην πραγματικότητα το είδος της ζωής που ο Θεός είχε σκοπό να δώση στον άνθρωπο από την αρχή. Είπε στον Αδάμ και στην Εύα τα εξής: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γην και κυριεύσατε αυτήν, και εξουσιάζετε επί των ιχθύων της θαλάσσης και επί των πετεινών του ουρανού και επί παντός ζώου κινουμένου επί της γης.» (Γεν. 1:28) Δεν έγινε καμμιά μνεία για θάνατο σ’ αυτό το ζεύγος εκτός λόγω ανυπακοής. (Γεν. 2:17) Ο σκοπός του Θεού γι’ αυτούς ήταν ν’ απολαμβάνουν μια αδιάκοπη ύπαρξι για πάντα αν υπήκουαν. Ασφαλώς η υπακοή σ’ αυτόν δεν ήταν παράλογη απαίτησις από τον Δημιουργό του αχανούς σύμπαντος, που γνωρίζει οριστικά τι χρειάζεται το ανθρώπινο γένος για να είναι ευτυχισμένο.—Ματθ. 6:8.

Να ζούμε για πάντα στη γη! Αυτός, όπως λέγει στην πραγματικότητα ο Θεός, είναι ο σκοπός του για τον άνθρωπο. Αυτό, πρώτα απ’ όλα, θ’ απαιτούσε να παραμείνη για πάντα η γη. Ο ψαλμωδός ενεπνεύσθη να γράψη για δική μας ανακούφισι τα εξής: «Ο [Θεός] θεμελιών την γην επί την βάσιν αυτής, δια να μη σαλευθή εις τον αιώνα του αιώνος.» (Ψαλμ. 104:5) Επανειλημμένως η Βίβλος αναφέρει περιπτώσεις που ο Θεός κατέστρεψε τους ασεβείς από τη γη και άφησε τους δίκαιους να επιζήσουν.—Ψαλμ. 37:1, 2, 9, 11, 20, 27, 34· 115:16.

Το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, η Αποκάλυψις, μιλεί εκτεταμένα για τη ‘μέλλουσα ζωή.’ Λέγει για την απόφασι του Θεού να ‘διαφθείρη τους διαφθείροντας την γην’ και ν’ αφήση αναρίθμητους ανθρώπους να επιζήσουν από τη ‘μεγάλη θλίψι’ που θα καταστρέψη τους ασεβείς. (Αποκάλ. 11:18· Ματθ. 24:21) Η υπόσχεσις του Θεού σχετικά με τη ‘μέλλουσα ζωή’ που θ’ απολαύσουν οι επιζώντες, είναι η εξής: «Ο καθήμενος επί του θρόνου θέλει κατασκηνώσει επ’ αυτούς [παρέχοντας προστασία και ασφάλεια]. Δεν θέλουσι πεινάσει πλέον ουδέ θέλουσι διψήσει πλέον, ουδέ θέλει πέσει επ’ αυτούς ο ήλιος ουδέ κανέν καύμα, διότι το Αρνίον [Ιησούς Χριστός] το αναμέσον του θρόνου θέλει ποιμάνει αυτούς και οδηγήσει αυτούς εις ζώσας πηγάς υδάτων, και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών.»—Αποκάλ. 7:9, 14-17.

Ο ‘Ποταμός Ύδατος της Ζωής’

Το τελευταίο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως μάς δίνει περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτές τις ‘ζώσες πηγές υδάτων.’ Αφού ο Ιησούς είπε, νωρίτερα, «όστις . . . πίη εκ του ύδατος, το οποίον εγώ θέλω δώσει εις αυτόν, δεν θέλει διψήσει εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ, το οποίον θέλω δώσει εις αυτόν, θέλει γείνει εν αυτώ πηγή ύδατος αναβλύζοντος εις ζωήν αιώνιον,» βλέπομε ότι οι ‘πηγές υδάτων’ συνδέονται με την εξιλεωτική θυσία του Ιησού για το ανθρώπινο γένος. (Ιωάν. 4:14) Επομένως, καθώς διαβάζομε την περιγραφή της Αποκαλύψεως καταλαβαίνομε ότι το γενικό σύνολο όλων των προμηθειών για τη ζωή του ανθρωπίνου γένους μέσω του Ιησού Χριστού αντιπροσωπεύεται από τον «ποταμόν ύδατος της ζωής» που απεικονίζεται εδώ. Διαβάζομε τα εξής:

«Και μοι έδειξε καθαρόν ποταμόν ύδατος της ζωής λαμπρόν ως κρύσταλλον, εξερχόμενον εκ του θρόνου του Θεού και του Αρνιού. Εν τω μέσω της πλατείας αυτής [ο ποταμός ρέει μέσω της «Νέας Ιερουσαλήμ,» της ουράνιας πρωτεύουσας, όπου κατοικεί ο ενδοξασμένος Ιησούς Χριστός και οι ουράνιοι συμβασιλείς του] και του ποταμού εντεύθεν και εντεύθεν ήτο το δένδρον της ζωής, φέρον καρπούς δώδεκα, καθ’ έκαστον μήνα κάμνον τον καρπόν αυτού, και τα φύλλα του δένδρου είναι εις θεραπείαν των εθνών.»—Αποκάλ. 22:1, 2.

Οι άνθρωποι σ’ αυτή τη νέα διευθέτησι πραγμάτων στη γη θα λαμβάνουν τακτικά τη θεραπευτική εφαρμογή της αξίας της θυσίας του Χριστού κι έτσι θ’ απαλλαγούν από τις αμαρτίες των και θα θεραπευθούν απ’ όλες τις ασθένειες και τις ατέλειες των. Όταν η αμαρτία, που προκαλεί το θάνατο, τελικά θ’ απομακρυνθή, «ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον.» (Αποκάλ. 21:4· 1 Κορ. 15:26) Αυτή η διευθέτησις κάμει βεβαία την αιώνια ζωή για κείνους που μετέχουν των προμηθειών του Θεού. Τώρα είναι καιρός να επωφεληθούν της ευκαιρίας όλοι όσοι ακούνε και να λάβουν αυτά που είναι τώρα διαθέσιμα από τον «ποταμόν ύδατος της ζωής.» Η πρόσκλησις είναι: «Όστις διψά, ας έλθη, και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής.»—Αποκάλ. 22:17· 2 Κορ. 6:1, 2.

Η Αιώνια Ζωή Δεν θα Είναι Ούτε Μονότονη Ούτε Ανιαρή

‘Αλλά,’ ίσως ρωτούσε κανείς, ‘Θα είχε το άτομο ζωή με καλύτερο σκοπό αν ζούσε για πάντα απ’ ό,τι έχει τώρα; Δεν θα είχε απλώς τον ίδιο κύκλο ζωής—φαγητό, ύπνο, εργασία, για ατελείωτο χρόνο; Δεν αποτελεί εξ ίσου ωραίο σκοπό το να ζη κανείς όπως ζουν πολλοί τώρα, προσπαθώντας να επιτύχουν κάτι για τις μελλοντικές γενεές κι έπειτα, να αφήνουν αυτές τις γενεές ν’ απολαμβάνουν ό,τι τους άφησαν οι πατέρες τους;’

Για να δώσετε μια απάντησι σ’ αυτές τις ερωτήσεις, εξετάστε μέχρι ποίου σημείου οι άνθρωποι κατορθώνουν πραγματικά να επιτύχουν ένα σκοπό στην ζωή σήμερα. Πόσοι μπορούν να συμβάλουν σε κάτι που πράγματι διαρκεί, που διατηρεί τη ζωή ή που κάνει τη ζωή καλύτερη για άλλους; Στην πραγματικότητα, οι περιστάσεις και το περιωρισμένο διάστημα της ζωής ματαιώνουν αυτές τις προσπάθειες. (Εκκλησ. 2:11, 17-21) Αλλά σκεφθήτε τι θα μπορούσε να κάνη ένα άτομο αν είχε απεριόριστο διάστημα ζωής! Θα προσέθετε συνεχώς στη γνώσι του και στην ικανότητα του. Θα μπορούσε να εμπλουτίση την προσωπικότητα του. Η πολύτιμη ικανότης του να συμβάλλη στην ανθρώπινη κοινωνία δεν θα περιωρίζετο—θ’ ανέβαινε συνεχώς. Δεν θα γήρασκε. Σήμερα πολλοί άνθρωποι θλίβονται από το γεγονός ότι οι παραγωγικές των ημέρες λιγοστεύουν αδυσώπητα και η ζωή των τελειώνει. Γι’ αυτό η Αγία Γραφή συνιστά: «Ενθυμού τον Πλάστην σου εν ταις ημέραις της νεότητός σου.»—Εκκλησ. 12:1.

Επί πλέον, με την αιώνιο ζωή, το άτομο, ενώ ποτέ δεν θα έπαυε να μαθαίνη, ποτέ δεν θα μπορούσε ν’ ανακαλύψη τα πάντα σχετικά μ’ αυτή τη γη και με τα πράγματα επάνω σ’ αυτήν. Η μελέτη αυτού του μεγάλου επιστημονικού «εργαστηρίου,» όπως είναι η γη, δεν θα τελειώση ποτέ. Κάθε ανακάλυψις θ’ ανοίγη αναρίθμητες καινούργιες «πόρτες» και ορίζοντες. Και η συναναστροφή με τους συνανθρώπους μας, που θα προοδεύουν με τον ίδιο τρόπο, εκτός από τους άλλους τομείς προσπαθείας, θα οδηγήση σ’ ευχάριστη ποικιλία. Η απόλαυσις των ταλέντων και των προσωπικοτήτων των άλλων θα είναι μια ατέλειωτη ευχαρίστησις.

Αλλά πολύ πιο ευχάριστο απ’ όλα αυτά τα πράγματα θα είναι η συνεχής λήψις γνώσεως για τον ανεξερεύνητο Θεό και η λήψις του πλούτου της αγάπης του και της σοφίας του. Ο Ιησούς, ο οποίος πριν έλθη στη γη, απελάμβανε ουράνια ύπαρξι αγνώστου διαρκείας με τον Θεό, είπε για τον εαυτό του τα εξής: «Εγώ ζω δια τον Πατέρα,» και «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.»—Ιωάν. 6:57· 17:3.

«Γεμίσατε την Γην»

Μήπως το τέλος του θανάτου θα μπορούσε να σημαίνει ότι η γη σιγά σιγά θα υπερπληθυνθή σε αφόρητο βαθμό; Όχι. Έχοντας ένα σκοπό για τη γη, ο Δημιουργός είπε στο πρώτο ζεύγος: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γην.» (Γεν. 1:28) Ασφαλώς ο σοφός Δημιουργός γνωρίζει τι μπορεί να συντηρήση η γη και θα επιτρέψη να γεμίση μόνο μέχρις ενός βαθμού ώστε η ζωή θα είναι άνετη, όχι υπερπλήρης. Όπως ακριβώς μπορεί να δημιουργή και να κάνη τα δημιουργήματα του να εργάζωνται σε αρμονία για το γενικό όφελος, έτσι μπορεί να φέρη εις πέρας αυτό τον δεδηλωμένο σκοπό χωρίς να πληγώση ούτε να βλάψη κανέναν.

Αν επωφεληθήτε της ευκαιρίας να μάθετε για το σκοπό του Θεού, θ’ απολαύσετε την υπόσχεσι του Θεού για την ‘παρούσα ζωή.’ Θ’ αυξάνετε με την προοδευτική κατανόησι για το σχέδιο του θαυμασίου σκοπού του καθώς θα φροντίζη για κάθε λεπτομέρεια που θα κάνη το ανθρώπινο γένος ευτυχισμένο. Θα διαπιστώσετε ότι όλες οι αμφιβολίες που ίσως είχατε σχετικά με το γιατί τα πράγματα είναι έτσι που είναι σήμερα και σχετικά με τη σοφία των σκοπών του Θεού, υπήρχαν λόγω της ανθρώπινης ανικανότητος και της ελλείψεως πληροφορίας. Σ’ εκείνους που αμφισβητούσαν για τη σοφία της πολιτείας του Θεού στο παρελθόν, ο Θεός είπε τα εξής: «Ερωτάτε με· δια τα μέλλοντα περί των υιών μου και περί του έργου των χειρών μου προστάξατε με. Εγώ έκτισα την γην και εποίησα άνθρωπον επ’ αυτής.»—Ησ. 45:11, 12.

Η Αγία Γραφή, αποκαλύπτοντας τον σκοπό του Θεού, μπορεί να γίνη πολύ ευκολονόητη για σας. Και, περισσότερο από μια καλή ζωή τώρα διανοίγει επίσης τη θαυμάσια προοπτική μιας επανασυνδέσεως με τους προσφιλείς σας, σε μια δίκαιη γη όπου δεν θα υπάρχη πια ο θάνατος. (Αποκάλ. 21:3, 4.) Επωφεληθήτε της ευκαιρίας τώρα. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα είναι ευτυχείς να σας βοηθήσουν να μελετήσετε την Αγία Γραφή στο σπίτι σας χωρίς χρηματική επιβάρυνσι εκ μέρους σας.

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Τα πολλά πράγματα που περιέχει η γη θα προσφέρουν για πάντα ευχαρίστησι στους ανθρώπους

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Η γη είναι ένα ανεξερεύνητο επιστημονικό ‘εργαστήριο.’ Έχει προμηθεύσει πολλές ανέσεις για τον άνθρωπο τώρα. Τι θα προσφέρη για την ευχαρίστησι του ανθρώπου για πάντα σε μια παραδεισιακή γη;

[Εικόνα στη σελίδα 14]

Όταν υπάρχη ενότης, φιλική διάθεσις, φιλοξενία και γενναιοδωρία απ’ όλες τις πλευρές, θα είναι ποτέ ανιαρή η ζωή;