Έχετε Ιδεί ένα Κεραυνίτη;

ΧΩΡΙΣ αμφιβολία, έχετε ακούσει για δένδρα που κόβονται στα δυο και για ανθρώπους που σκοτώνονται από κεραυνούς. Άλλα έχετε ακούσει για κεραυνίτες που σχηματίζονται από κεραυνούς;

Ο όρος «κεραυνίτης» ή φουλγουρίτης προέρχεται από τη Λατινική λέξι φουλγκούρ, που σημαίνει «κεραυνός», και χρησιμοποιείται από το 1821 για να περιγράψη τον ασυνήθη μεταλλικό σχηματισμό που δημιουργείται όταν ο κεραυνός πλήττη μια αμμώδη λωρίδα εδάφους. Η ισχυρή θερμότης της ηλεκτρικής εκκενώσεως λειώνει ένα μέρος της άμμου και σχηματίζει ένα μακρύ, στενό και πολύ εύθραυστο γυάλινο σωλήνα.

Οι περισσότεροι κεραυνίτες, ή «σωλήνες κεραυνού,» έχουν μόνο λίγα μέτρα μήκος. Ωστόσο, μερικοί έχουν επιτύχει ένα μήκος 20 μέτρων (66 ποδών). Συνήθως κατευθύνονται προς τα κάτω και, λιγώτερο συχνά, ακολουθούν την παράλληλο της επιφανείας του εδάφους.

Η τάσις του κεραυνού ν’ ακολουθή την οδό της ελαχίστης αντιστάσεως εξηγεί το ανώμαλο σχήμα των σωλήνων και των ράβδων ή των μικρών βλαστών που προεξέχουν από τον κύριο κορμό. Το μήκος ενός κεραυνίτη μπορεί να εξαρτηθή από το βάθος και την αντίστασι της άμμου, τη θέσι της τοπικής πιεζομετρικής επιφανείας του ύδατος και τη δύναμι της εκκενώσεως.

Επειδή μια αστραπή μπορεί να φθάση τη θερμότητα των 30.000 βαθμών Κελσίου (54.000 βαθμοί Φαρενάιτ), η πυριτική άμμος μπορεί να θερμανθή σε θερμοκρασία 1.700 βαθμών Κελσίου (3.100 βαθμούς Φαρενάιτ) για να μπορέση να λειώση, και αυτό για αρκετό βάθος από την επιφάνεια της γης.

Αυτοί οι σωλήνες έχουν γενικά διάμετρο μόνο ένα περίπου εκατοστό (0,4 ίντσες), αλλά μπορεί να φθάσουν μια διάμετρο μερικών εκατοστών. Το εξωτερικό χαρακτηρίζεται από κύματα και προεξοχές με ημιρευστοποιημένους και καθόλου ρευστοποιημένους κόκκους άμμου που είναι προσκολλημένοι επάνω τους. Ένας κεραυνίτης έχει σχήμα κυκλικό.

Ο κούφιος πυρήν πιστεύεται ότι σχηματίζεται από την ραγδαίως αυξανόμενη εξωτερική πίεσι που δημιουργείται από την εξάπλωσι των αερίων που εκπέμπονται από τη στιγμιαία θέρμανσι της υγρής άμμου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πυριτικό γυάλινο τείχος, που είναι λείο εσωτερικά, έχει πάχος μόνο ένα χιλιοστό (0,04 ίντσες). Γενικά έχει χρώμα γκρι, μολονότι έχουν βρεθή μερικά γυάλινα τείχη χρώματος αδιαφανούς λευκού και σκούρου γκρι.

Οι κεραυνίτες κυρίως βρίσκονται σε χώρες όπου υπάρχουν αμμόλοφοι, οι οποίοι είναι επιρρεπείς σε ηλεκτρικές εκκενώσεις. Σε μερικές περιπτώσεις, έχει παρατηρηθή η ακριβής θέσις που πέφτει ο κεραυνός και κάποιος κεραυνίτης έχει εντοπισθή όταν το έδαφος εκεί γύρω είναι ακόμη ζεστό. Σε άλλες περιπτώσεις, οι κυνηγοί των κεραυνιτών έχουν ανταμειφθή με ευρήματα εκεί όπου η επιφάνεια του αμμώδους εδάφους έχει διαβρωθή, αποκαλύπτοντας το υψηλότερο τμήμα του σωλήνος.

Όπως μπορείτε να φαντασθήτε, είναι εξαιρετικά δύσκολο να φέρωμε στην επιφάνεια ένα τόσο λεπτό γυάλινο σωλήνα άθικτο, αν λάβωμε υπ’ όψιν το μήκος του και το πόσο εύθραυστος είναι. Συνήθως, ο σωλήνας σπάζει σε πολλά τεμάχια, τα οποία πρέπει να ενώσωμε μαζί προσεκτικά. Έτσι, ένας σχετικά μικρός αριθμός κεραυνιτών έχει διατηρηθή.

Μολονότι είναι σπάνιοι, κεραυνίτες έχουν βρεθή σ’ όλο τον κόσμο, έτσι, όταν επισκεφθήτε ένα κοντινό μουσείο, πιθανόν να μπορέσετε να δήτε ένα κεραυνίτη και σκεφθήτε τι μπορεί να συμβή όταν εκατομμύρια βολτ από κεραυνούς πλήττουν τη γη.