Η Ζωοκλοπή “Δεν Είναι Εκείνη που Ήταν Συνήθως”

ΣΥΝΗΘΩΣ έρχονταν καβάλα σε άλογα, με καραμπίνες και εξάσφαιρα, κι έκλεβαν ζώα. Τώρα έρχονται με φορτηγά, ωπλισμένοι με φτυάρια και κλέβουν κάκτους. Τους ζωοκλέφτες στην παλιά άγρια Δύσι τους κρεμούσαν όταν τους έπιαναν, αλλά η σύγχρονη γενιά των κλεπτών υφίσταται ελαφρότερες ποινές, μολονότι η ζημιά που προκαλούν είναι πιο σοβαρή. Το κίνητρο είναι το ίδιο—τα χρήματα.

Οι κλεφτές διασχίζουν τις έρημους της Νοτιοδυτικής Αμερικής και ξερριζώνουν κάκτους μέχρις ότου γεμίσουν τα φορτηγά ή τα καμιόνια τους, κι έπειτα τα πωλούν σε δενδροκομεία και στους ιδιοκτήτες σπιτιών ως καλλωπιστικά. Οι μόνοι που έχουν κέρδος, αν δεν συλληφθούν, είναι οι κλέφτες των κάκτων. Ακόμη κι αν συλληφθούν, η τιμή ενός φυτού μπορεί να πληρώση το πρόστιμο. Ο αγοραστής χάνει. Το φυτό που αγοράζει μπορεί να ξεραθή μέσα σε ελάχιστους μήνες. Η έρημος χάνει τα φυτά που κρατούν το πολύτιμο χώμα της στη θέσι του. Η άγρια ζωή εκεί υποφέρει και εξαφανίζεται, καθώς καταστρέφεται το φυσικό περιβάλλον της. Το κοινό χάνει την ομορφιά των ερήμων ως τόπων για διακοπές. Οι μελλοντικές γενιές αποστερούνται την ευχαρίστησι των εκατοντάδων ποικιλιών φυτών, ζώων και πουλιών που σιγά-σιγά εξαφανίζονται.

Οι σαγκουάρος, ένα είδος κάκτου που οι κλέφτες προτιμούν ιδιαίτερα να κλέβουν, μπορούν ν’ αποφέρουν κέρδος 1.000 δολλαρίων (ΗΠ). Αλλά χωρίς τους σαγκουάρος, υπολογίζεται ότι τα μισά απ’ όλα τα είδη των πουλιών της Ερήμου Σονόρα της Αριζόνας, δεν θα μπορούσαν να επιζήσουν. Αγοραστές από τη Νέα Υόρκη, την Ευρώπη και την Ιαπωνία πληρώνουν μέχρι 40 δολλάρια (Η.Π.) το πόδι και περισσότερα, για ωρισμένα είδη κάκτου. Ο μεταφυτευμένος κάκτος μπορεί να φαίνεται υγιής για μήνες, αλλά καθώς απομακρύνεται από το φυσικό του περιβάλλον δεν επιβιώνει για πολλά χρόνια.

Ο κάκτος αναπτύσσεται αργά. Μερικοί χρειάζονται 100 χρόνια για να φθάσουν στο πλήρες τους μέγεθος, αλλά ξερριζώνονται μέσα σε λίγα λεπτά. Τα φυτά απομακρύνονται από την έρημο γρηγορώτερα απ’ όσο αναπληρώνονται. Προσθέστε σ’ αυτό τα οχήματα αναψυχής και τις μοτοσυκλέττες που διασχίζουν αυτούς τους τόπους μουγκρίζοντας, καταστρέφοντας τα φυτά και το λεπτό χώμα και να γιατί οι έρημοι βρίσκονται σε κίνδυνο.

Η Αριζόνα είχε από το 1929 νόμους που προστατεύουν πάνω από 200 τύπους φυτών της ερήμου. Ωστόσο με μια πενταμελή μόνο δύναμι για την αντιμετώπισι των κλεφτών κάκτων σ’ ολόκληρη την πολιτεία, η λεηλασία συνεχίζεται. Το 1977 η Καλιφόρνια ψήφισε νόμους προστασίας των φυτών στις ερήμους, αλλ’ αυτό είναι μικρής αξίας αφού η πολιτεία έχει μόνο ένα δασοφύλακα για να περιπολή τα 5.000.000 έηκερς της Ερήμου Μοτζέιβ. Οι ποινές θεωρούνται αυστηρές—πρόστιμα που κυμαίνονται από 100 μέχρι 1.000 δολλάρια (Η.Π.) και ποινές φυλακίσεως μέχρις ενός έτους. Αλλά πολύ λίγοι κλέπτες συλλαμβάνονται και η κλοπή κάκτων εξακολουθεί να είναι μια μεγάλη επιχείρησις.

Οι περιβαλλοντολόγοι και οι ενδιαφερόμενοι πολίτες έχουν ισχυρούς λόγους να ανησυχούν για το μέλλον της ερήμου και των φυτών και των αγρίων ζώων της.