Η Διάσκεψις Κορυφής του Τόκυο

Ανταπόκρισις από την Ιαπωνία

«ΟΙ αρχηγοί των επτά μεγαλυτέρων βιομηχανικών δημοκρατιών αρχίζουν σήμερα τη διάσκεψι κορυφής . . . για να βρουν διέξοδο από την παγκόσμια κρίσι του πετρελαίου που γίνεται όλο και μεγαλύτερη», αναφέρει η «Μαϊνίχι Ντέηλυ Νιους.»

Αλλά βρήκαν διέξοδο; Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτής της επιβλητικής διασκέψεως κορυφής που έλαβε χώρα στο Τόκυο της Ιαπωνίας, το περασμένο καλοκαίρι, με αντιπροσώπευσι αρχηγών μερικών από τα πλέον ισχυρά έθνη; Πραγματικά, γιατί έγινε η διάσκεψις;

Από τότε που επήλθε η «κρίσις του πετρελαίου» το 1973, οπότε τα πετρελαιοπαραγωγά κράτη αύξησαν δραματικά τις τιμές του πετρελαίου, οι χώρες που έπρεπε να εισάγουν πετρέλαιο είχαν πιεσθή σκληρά από τον πληθωρισμό, την οικονομική κρίσι, και τη διατάραξι των διεθνών χρηματιστηρίων. Γι’ αυτό τον λόγο, από το 1975, άρχισαν να γίνωνται ετήσιες οικονομικές διασκέψεις κορυφής για να βρεθούν λύσεις.

Αλλά είναι τα έθνη καλύτερα τώρα απ’ ό,τι ήσαν τέσσερα χρόνια πριν; Όχι, αφού υπήρχε ακόμη πιο επείγουσα ανάγκη για τη διάσκεψι του Τόκυο λόγω της «ενεργειακής κρίσεως» του 1979.

Έτσι, αυτή η διάσκεψις κορυφής συγκέντρωσε την προσοχή της στην ενεργεία. Τα κύρια θέματα ήσαν: αποθέματα πετρελαίου, τιμές πετρελαίου, πληθωρισμός, το χάσμα μεταξύ φτωχοτέρων, και πλουσιωτέρων εθνών και διεθνείς οικονομικές συμφορές.

Παρ’ όλ’ αυτά, σαν μια προσβολή προς τη διάσκεψι την ίδια μέρα που άρχισαν οι εργασίες της, τελείωνε στη Γενεύη της Ελβετίας μια τριήμερη συνδιάσκεψις του Οργανισμού Πετρελαίου Εξαγωγικών Χωρών (ΟΠΕΚ). Τα αποτελέσματά της; Οι χώρες του ΟΠΕΚ ανήγγειλαν άλλη μια μεγάλη αύξησι στις τιμές του πετρελαίου, ανεβάζοντας την τιμή στο ύψος των 23,50 δολλαρίων (Η.Π.) το βαρέλι, ενώ λίγο πριν ήταν περίπου το ένα δέκατο αυτής της τιμής. Αυτή η αύξησις, που είναι η τελευταία από άλλες που έγιναν αυτό τον χρόνο, σημαίνει ότι η τιμή του πετρελαίου έχει ανέλθει περίπου 50 τοις εκατό το 1979!

Ποιο Ήταν το Αποτέλεσμα;

Τι πέτυχε η διάσκεψις κορυφής του Τόκυο; Επειδή ο κύριος στόχος ήταν το πρόβλημα του πετρελαίου, μια κοινή διακήρυξις έλεγε: «Τα πιο επείγοντα καθήκοντα είναι να ελαττωθή η κατανάλωσις πετρελαίου και να επισπευσθή η ανάπτυξις άλλων πηγών ενεργείας.»

Τα συμμετέχοντα έθνη συμφώνησαν να προσπαθήσουν να διατηρήσουν, για πέντε χρόνια περίπου, τις εισαγωγές πετρελαίου σ’ ένα επίπεδο όχι μεγαλύτερο απ’ αυτό του 1977 ή 1978. Παρ’ όλα αυτά, μερικοί παρατήρησαν ότι αυτό δεν παρείχε μεγάλη βοήθεια, επειδή οι εισαγωγές πετρελαίου ήσαν ήδη σε υψηλά επίπεδα.

Η διακήρυξις της διασκέψεως επίσης μιλούσε για εντεταλμένες προσπάθειες «να επιδιωχθή η κατάλληλη οικονομική πολιτική σε κάθε μια από τις χώρες μας, ώστε να επιτευχθή διαρκής εξωτερική ισορροπία.» Με άλλα λόγια κάθε χώρα θα αποφασίση μόνη της ως προς το τι είναι «κατάλληλη» οικονομική πολιτική.

Μια παράγραφος προξένησε ανησυχία στην Ιαπωνία. Έλεγε: «Θλιβόμεθα για την απόφασι που ελήφθη από την πρόσφατη συνδιάσκεψι του ΟΠΕΚ. Αναγνωρίζομε ότι μερικά μέλη επέδειξαν σχετική μετριοπάθεια. Αλλά η αδικαιολόγητη αύξησις της τιμής του πετρελαίου, η οποία έγινε κατόπιν συμφωνίας, θα έχη πολύ σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες.»

Η εφημερίδα «Ντέηλυ Γιομιούρι» αναφέρει: «Ο Υπουργός Εξωτερικών Σονόντα δυσαρεστήθηκε με τις ισχυρές επικρίσεις εναντίον του ΟΠΕΚ.» Γιατί αυτή η ευαισθησία; Επειδή η Ιαπωνία εισάγει σχεδόν όλο της το πετρέλαιο από τον ΟΠΕΚ. Έτσι, το άρθρο κατέληγε στο συμπέρασμα: «Κάποιος ανώτερος υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών είπε μετά τη διάσκεψι του Τόκυο ότι, η Ιαπωνία θα πρέπει να κάνη βήματα για να κατευνάση» τα πετρελαιοπαραγωγά έθνη.

Προφανώς, αυτά τα επτά έθνη δεν πέτυχαν ένα από τους πιο σημαντικούς σκοπούς τους—ενότητα ενεργειών. Επίσης, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτά, και άλλα έθνη, είναι τόσο μεγάλα τώρα όσο ήσαν και πριν από τη διάσκεψι του Τόκυο. Στην πραγματικότητα είναι μεγαλύτερα, γιατί η τιμή του πετρελαίου είναι πολύ ψηλότερη τώρα.