Χαρισματική Ανανέωση—Τι Είναι Αυτή;

Οι συγκεντρωμένοι πιστοί, έχουν τα κεφάλια τους σκυμμένα, όπως στην προσευχή. Όλα είναι ήρεμα. Μετά ακούγεται ένας αμυδρός ήχος από φωνές—κάποιο μουρμούρισμα προσευχών. Ξαφνικά, δυνατές φωνές γεμίζουν τον αέρα. Χέρια και κεφάλια σηκώνονται ψηλά. Η ατμόσφαιρα γεμίζει από έξαψη!

Στο σημείο αυτό οι άνθρωποι, ξεφωνίζουν θρησκευτικά συνθήματα, όπως «Αινείτε τον Κύριον!» και «Αλληλούια!» Κατόπιν, κάποιος αρχίζει να μιλάει σε μια «γλώσσα» που κανείς δεν καταλαβαίνει. Δάκρυα τρέχουν. Όλοι φαίνονται σε κατάσταση εκστάσεως.

Μια σύναξη Πεντηκοστιανών, αυτό δεν ήταν; Έτσι θα σκεφτόταν κανείς μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Αλλά η σκηνή που περιγράφουμε παραπάνω θα μπορούσε εξίσου εύκολα να είναι μια σύναξη που έγινε σε κάποια Επισκοπελιανή εκκλησία, σε στάδιο Ρωμαιοκαθολικού πανεπιστημίου, ή από μικτό όμιλο Καθολικών και Προτεσταντών, οπουδήποτε.

Και σ’ άλλες γενιές εμφανίστηκαν άνθρωποι που ισχυρίζονταν πως έχουν ‘δώρα θείας χάριτος’ (χαρίσματα). Έτσι, το παλαιότερο Πεντηκοστιανό κίνημα, με τα «χαρίσματά» του «ομιλίας γλωσσών» και «θεραπείας», λέγεται ότι είναι χαρισματικό. Τα χαρίσματα αυτά, υπάρχει η άποψη ότι πηγάζουν από το άγιο πνεύμα του Θεού.

Οι ‘Νέοι Χαρισματικοί’

Στη δεκαετία του 1960, οι εκκλησίες γενικά φαινόταν να βρίσκονται σε μια κατάσταση πνευματικής παραλύσεως. Η συμμετοχή μειωνόταν. Οι θεολογικές σχολές δοκιμάζονταν από ανησυχητική αποχή. Αλλά τότε, ξαφνικά, ήρθαν οι ‘νέοι χαρισματικοί’. Πώς συνέβη αυτό;

Το 1959, σε μια Επισκοπελιανή εκκλησία στην Καλιφόρνια, αρκετά μέλη άρχισαν να μιλούν γλώσσες. Αργότερα, ένας Επισκοπελιανός ιερέας σε μια άλλη εκκλησία έκανε το ίδιο. Όταν ο ιερέας μετατέθηκε στην Πολιτεία της Ουάσινγκτον, άρχισε και εκεί η ομιλία γλωσσών. Η ιδέα ξαπλώθηκε στις Προτεσταντικές θεολογικές σχολές, στα κολλέγια και στις εκκλησίες σ’ όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Κατόπιν, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1960, μια ομάδα Ρωμαιοκαθολικών στο Πανεπιστήμιο Ντιουκέσν Πίτσμπουργκ άρχισε να μιλάει γλώσσες. Οι ειδήσεις αυτές ξαπλώθηκαν και η ίδια σκηνή επαναλήφθηκε σ’ άλλα Ρωμαιοκαθολικά κολλέγια και ενορίες. Σύντομα ορισμένες από τις ομάδες αυτές από διαφορετικές θρησκείες άρχισαν να συναθροίζονται, μιλώντας γλώσσες και θεραπεύοντας.

Το κίνημα απλώθηκε και σ’ άλλες χώρες. Ο τύπος ανάφερε για δεκάδες χιλιάδες που παρακολουθούσαν συνελεύσεις των χαρισματικών σε μεγάλες πόλεις του κόσμου. Το 1980 μια σφυγμομέτρηση έδειξε ότι γύρω στα 29 εκατομμύρια ενήλικοι Αμερικανοί θεωρούσαν τον εαυτό τους χαρισματικούς Χριστιανούς.

Τι Σημαίνει;

Πολλοί ειλικρινείς άνθρωποι θεωρούν τα γεγονότα αυτά σαν απόδειξη ότι το άγιο πνεύμα του Θεού ενεργεί στη χαρισματική ανανέωση, βοηθώντας τη θρησκεία να αναζωογονηθεί. Δεν μπορεί να υπάρξει αντίρρηση ότι στους ανθρώπους αυτούς, που έχουν διαφορετική θρησκευτική προέλευση, κάτι έχει συμβεί και είναι φανερό ότι επιθυμούν να ευχαριστούν τον Θεό.

Αφού τα πράγματα είναι έτσι, πρέπει να υπάρχει προθυμία και να γίνει μια προσεκτική ανάλυση του κινήματος για να διαπιστωθεί τι έχει πράγματι συντελέσει. Παρέχει αποδείξεις για την επιδοκιμασία του Θεού; Είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Θεός στον καιρό μας;