Ματιές Στον Κόσμο
Τα Ταξίδια του Πάπα Αμφισβητούνται
● «Είμαι ένας προσκυνητής αγγελιαφόρος που θέλει να ταξιδέψει στον κόσμο για να εκπληρώσει την εντολή του Χριστού που έδωσε στους αποστόλους όταν τους έστειλε να ευαγγελιστούν σε όλους τους ανθρώπους και σε όλα τα έθνη,» αναφέρεται ότι είπε ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄. Ωστόσο ολοένα και περισσότεροι κληρικοί αρχίζουν ν’ αμφισβητούν τη σοφία των ταξιδιών του στο εξωτερικό. «Προσωπικά νομίζω ότι είναι ένα τρελό ταξίδι,» είπε ένας κληρικός από το Βατικανό σχετικά με το 17ο ταξίδι του πάπα μέσα σε τέσσερα χρόνια. Ανάμεσα στους λόγους που ανέφεραν οι αξιωματούχοι του Βατικανού είναι οι ακόλουθοι: «Ασφάλεια»—δυο απόπειρες έχουν γίνει ήδη κατά της ζωής του πάπα και η μια σχεδόν πέτυχε. «Κόστος»—καμιά φορά ξεπερνάει τα 10 εκατομμύρια δολάρια το ταξίδι, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού υποχρεώνονται να πληρώσουν οι φιλοξενούσες εκκλησίες. Οι Αφρικανικές χώρες που τις επισκέφτηκε πάνω από ένα χρόνο πριν πληρώνουν ακόμη για τη φιλοξενία τους. «Πολιτικοί αντίχτυποι»—οι δημόσιες δηλώσεις που γίνονται από τον πάπα συχνά συγκρούονται με την πολιτική και τις πράξεις των κυβερνήσεων που επισκέπτεται. Εξάλλου τα πράγματα μπερδεύονται ακόμη περισσότερο με τις διαδοχικές επισκέψεις σε χώρες που αντιτίθενται η μια στην άλλη, όπως έγινε στην περίπτωση του ταξιδιού του στη Βρετανία, και στην Αργεντινή. Ένας ιερέας είπε: «Ακόμη και οι καλύτεροι φίλοι του έχουν αρχίσει να ρωτάνε: ‘Κάνει το ταξίδι επειδή το χρειάζεται ο κόσμος ή επειδή το χρειάζεται ο ίδιος;»
Η Γερμανία Ανταποδίδει
● Οι ευγνώμονες Γερμανοί, ακούγοντας για τη συμφορά της οικονομικής ύφεσης που χτύπησε την πόλη του Ντητρόιτ στο Μίτσιγκαν (ΗΠΑ) έχουν αρχίσει να στέλνουν δώρα με χρήματα και κιβώτια με είδη στους φτωχούς σε ανταμοιβή για τη βοήθεια που έλαβαν στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. «Θυμάμαι ακόμη τα όμορφα φορέματα, το γάλα σε σκόνη και τη σοκολάτα που παίρναμε εμείς τα παιδιά από τους Αμερικανούς μετά τον πόλεμο,» είπε μια 39χρονη γυναίκα στη Δυτική Γερμανία. «Όλοι είμαστε παιδιά των μεταπολεμικών χρόνων που είναι ευγνώμονα στους Αμερικανούς, και τους ανταποδίδουμε τη βοήθεια που μας έστελναν.» Ο δήμαρχος του Ντητρόιτ κήρυξε πρόσφατα κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε τροφή και σε κατάλυμα γιατί το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε σχεδόν στο διπλάσιο από το εθνικό επίπεδο.
Μιλάει το Χρήμα
● «Παρείσακτοι δεν θα επιτραπεί ν’ αποδώσουν λατρεία μαζί με τη βασίλισσα της Αγγλίας στην Επισκοπική Εκκλησία του Αγ. Παύλου στο Σαν Ντιέγκο,» ανέφερε η Δη Σαν Ντιέγκο Γιούνιον. Αναφερόμενη στην παρουσία της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ σε μια λειτουργία εκεί κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής της στις Ηνωμένες Πολιτείες, η εφημερίδα συνέχισε: «Πράγματι, αρκετές εκατοντάδες μέλη της ενορίας δεν θα γίνουν δεκτοί και αυτοί.» Επειδή έχει μόνο 580 θέσεις, και 800 μέλη της εκκλησίας ζητάνε να παρευρεθούν μαζί με άλλους από Βρετανικές οργανώσεις, πάρθηκε η απόφαση να «δοθεί προτεραιότητα στα καθίσματα στους τακτικούς λάτρεις οι οποίοι επίσης είναι και οι μεγαλύτεροι χρηματοδότες.» Σύμφωνα με τον Τζέημς Ηρλ Κάρρολ, εφημέριο της εκκλησίας, «είχαμε την ιδέα να εγγράψουμε στον κατάλογο των παρευρισκομένων άτομα τα οποία φυσιολογικά υποστηρίζουν την ενορία με την παρουσία τους και με τα μπλοκ των επιταγών τους.» Για εκείνους που είχαν προσκαλεστεί εκδόθηκαν εισιτήρια, και δόθηκε προειδοποίηση ότι «θα απαιτηθεί ταυτότητα.»
Οι Στρατιωτικές Κυβερνήσεις Αυξάνουν
● Κάπου «38 κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο βρίσκονται τώρα κάτω από την κατεύθυνση στρατιωτικών και τουλάχιστον δώδεκα άλλες ήρθαν στην εξουσία μέσω των στρατιωτικών ή βρίσκονται κάτω από τον άμεσο έλεγχό τους,» λέει ένα άρθρο στην Δη Γκάλβεστον Ντέιλυ Νιους. «Οι στρατιωτικές κυβερνήσεις, που αποτελούν παράδοση στη Λατινική Αμερική, σήμερα έχουν την πρωτοκαθεδρία στη μαύρη Αφρική και έχουν γίνει κοινός τόπος στη Μέση Ανατολή και στην Ασία.» Ποιοι είναι αυτοί που αναλαμβάνουν την εξουσία; «Στην Αφρική, 20 κυβερνήσεις διοικούνται από στρατιωτικούς που ο μέσος όρος της ηλικίας τους ήταν 36 ετών όταν κατέλαβαν την εξουσία από τους ανωτέρους τους,» λέει η εφημερίδα. Τα αναπτυσσόμενα έθνη έχουν δει 190 στρατιωτικά πραξικοπήματα μετά το 1958—τα δυο τρίτα από τα οποία ήταν πετυχημένα. Και προβλέπεται ότι στο μέλλον θα γίνουν ακόμη περισσότερα καθώς τα παγκόσμια οικονομικά προβλήματα συνεχίζονται.
Λογομαχία στον ΟΗΕ
● «Η λογομαχία άρχισε αρκετά αθώα—όταν 34 έθνη ζήτησαν από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ να διακηρύξει το 1992 σαν το ‘Έτος της Πέμπτης Εκατονταετηρίδας από την Ανακάλυψη της Αμερικής,’» δήλωσε το περιοδικό Νιούσγουηκ. «Αλλά φαίνεται ότι τίποτα δεν συμβαίνει ομαλά στα Ηνωμένα Έθνη, και σύντομα το σεβαστό αυτό σώμα παγιδεύτηκε σε μια ακόμη διεθνή αντιλογία έτοιμη να ξεσπάσει.» Ο πρεσβευτής της Ιρλανδίας αντιτάχθηκε στον εορτασμό του ταξιδιού του Κολόμβου, καθώς μερικά Λατινικά κείμενα λένε ότι πριν από τον έβδομο αιώνα ο ωκεανός διασχίστηκε από Ιρλανδούς καλόγερους. Ο εκπρόσωπος της Ισλανδίας αντιτάχθηκε, καθώς το ψήφισμα αγνοούσε τον Ισλανδό Λέιφ Έρικσον που υπάρχει ο ισχυρισμός ότι ανακάλυψε την Αμερική στο έτος 1000 και απείλησε ότι θα ζητήσει την έκδοση ενός παράλληλου ψηφίσματος σχετικά με αυτό. «Η αντιλογία ήταν αυστηρά ακαδημαϊκή για αρκετούς Αφρικανούς εκπροσώπους,» λέει το Νιούσγουηκ, «οι οποίοι κατ’ ιδίαν διακήρυξαν ότι δεν θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ένα ψήφισμα που εόρταζε την αποικιοκρατία πάνω στις δυο Αμερικές ανεξάρτητα από το ποιος την άρχισε.»
Σώστε Αυτό το Δόντι!
● Τι θα κάνετε αν ένα από τα μόνιμα δόντια του παιδιού σας συμβεί να του φύγει; Το καλύτερο πράγμα είναι να ξανατοποθετήσετε αυτό το δόντι αμέσως μέσα στο φατνίο του, λέει ο Δρ Φρανκ Κωρτς του Πανεπιστημίου της Φλώριδας. Η καλύτερη επόμενη διαδικασία που θα βοηθήσει στο πετυχημένο φύτεμα του χαμένου δοντιού, λέει ο Κωρτς, είναι να βάλετε το δόντι μέσα σε γάλα μέχρις ότου φτάσετε στον οδοντίατρο. Ενώ προηγουμένως συστήνονταν να πλυθεί το δόντι και να τοποθετηθεί μέσα σε νερό ή να κρατηθεί μέσα στο στόμα για να λούζεται από το σάλιο στο δρόμο προς τον οδοντίατρο, οι ερευνητές του πανεπιστημίου βρήκαν ότι το γάλα ήταν «75 τα εκατό καλύτερο από το νερό και 50 τα εκατό καλύτερο από το σάλιο.»
Η Βοήθεια Τορπιλίζεται
● «Η προθυμία των ανθρώπων να δώσουν και η γενναιοδωρία των δημόσιων αρχών» για μια φορά ακόμη «καταλήγουν να ωφελούν άτομα ή μια μη παραγωγική γραφειοκρατία.» Έτσι θρηνολόγησαν δυο πρώην εργάτες του Τρίτου Κόσμου στην Ελβετική εφημερίδα Βελτβόχε. Σχολιάζοντας πάνω στην έλλειψη επαρκή ελέγχου πάνω στα χρήματα που συλλέγονται από τους οργανισμούς βοήθειας, συνέχισαν: «Παρά τις καλύτερες προθέσεις, η επεκτεινόμενη γραφειοκρατία των οργανισμών βοήθειας μειώνει υπερβολικά την ωφέλεια επειδή έχει μεγάλο κόστος.» Ανέφεραν, για παράδειγμα, ότι από τις 290.013,25 Ελβετικά φράγκα που μαζεύτηκαν από την Ελβετική οργάνωση «Τα παιδιά του Κόσμου» για να βοηθήσουν παιδιά, τα 273.292,25 δαπανήθηκαν για δαπάνες της οργάνωσης. Μόνο ένα φτωχό 6 τα εκατό από το συνολικό ποσό απέμεινε για να διατεθεί στον πραγματικό σκοπό για τον οποίο συλλέχτηκαν τα χρήματα.
Τα Ναρκωτικά Είναι Ανεξέλεγκτα
● Η παραγωγή και η χρήση παράνομων ναρκωτικών αυξάνει στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, εκτρέφοντας τα εγκλήματα βίας και απειλώντας την πολιτική σταθερότητα,» λέει μια έκθεση από μια υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών. «Τα μεγάλα ποσά που κερδίζονται από τη διακίνηση των ναρκωτικών υπερφαλαγγίζουν τα ποσά που αφιερώνονται στην καταστολή τους,» και οι αυξημένες προσπάθειες για συνεργασία ανάμεσα στις κυβερνήσεις για να καταστείλουν το εμπόριο απλώς έχουν εμπνεύσει τους λαθρεμπόρους να αναπτύξουν «πιο ευφυείς μεθόδους και νέες πορείες διακίνησης.»
Οι διαπιστώσεις αυτές, που αναφέρθηκαν στην Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν, ξεχώριζαν την «ανεξέλεγκτη παραγωγή της κοκαΐνης, ιδιαίτερα στο Περού και στη Βολιβία, σαν την νέα πηγή σοβαρής ανησυχίας.» Επειδή η μαριχουάνα «χάνει έδαφος ανάμεσα στους νεαρούς,» η χρήση της κοκαΐνης βρίσκεται σε σοβαρή άνοδο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Τάιμ στις 11 Απριλίου 1983 δηλώνει ότι αυτοί που χρησιμοποιούν κοκαΐνη στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αυξηθεί από 15 σε 20 εκατομμύρια στα τελευταία δυο χρόνια. Ο πόλεμος ενάντια στην παράνομη διακίνηση των ναρκωτικών έχει ονομαστεί η υπ’ Αρ. 1 προτεραιότητα του FBI.
Πέφτει, Πέφτει—Θα Πέσει;
● Ο Κεκλιμένος Πύργος της Πίζας αύξησε την περίφημη κλίση του κατά 1,27 χιλιοστόμετρα (5 εκατοστά της ίντσας) πέρυσι, και οι αξιωματούχοι λένε ότι είναι καταδικασμένος να πέσει εκτός αν γίνει κάτι για να σταματήσει την αυξανόμενη κλίση του. «Θα μπορούσε να ζήσει εκατό χρόνια ακόμη,» είπε ο Τζιουζέππε Τονιόλο, διευθυντής των μνημείων της Πίζας, «ή θα μπορούσε και να πέσει συντομότερα.» Οι εμπειρογνώμονες φοβούνται ότι οι κυβερνητικές προσπάθειες για να σταθεροποιηθεί ο πύργος θα αποτύχουν. «Η τελευταία μεγάλη παρέμβαση που έγινε το 1934 προκάλεσε πολύ μεγάλη αύξηση στην κλίση του μνημείου» είπε ο Κος Τονιόλο. «Κανείς δεν μπορεί να πει τι θα συμβεί αυτή τη φορά.» Τα τελευταία μέτρα περιέλαβαν την τοποθέτηση 90 τόνων μπετού κάτω από τη χαμηλή πλευρά του πύργου και το κλείσιμο 15 αρτεσιανών φρεάτων στην περιοχή σε μια προσπάθεια να κρατηθεί το υδροφόρο στρώμα σταθερό.
Ο πύργος, η κατασκευή του οποίου άρχισε τον 12ο αιώνα, αυτή τη στιγμή έχει παραπάνω από 4,70 μέτρα (14 πόδια) απόκλιση από την κάθετο, και ήδη είχε αρχίσει να γέρνει όταν το χτίσιμο του είχε φτάσει στα 10,70 μέτρα (35 πόδια). Όταν προστέθηκαν τα τελευταία τρία πατώματα και το κωδωνοστάσιο τον 14ο αιώνα, συμπληρώνοντας το τωρινό του ύψος των 54,90 μέτρων (180 ποδών), ο πύργος ήδη είχε αποκλίνει από την κάθετο 3,10 μέτρα (10 πόδια). Η περίφημη κλίση του πύργου προσελκύει κάθε μέρα 7.000 τουρίστες οι οποίοι ανεβαίνουν τα περίπου 300 σπειροειδή σκαλοπάτια του μέχρι την κορφή. «Δεν θέλουμε να τον ισιώσουμε,» είπε ο Κος Τονιόλο. «Θέλουμε μόνο να τον εμποδίσουμε να πέσει.»
‘Ανεξέλεγκτο Χρέος’
● «Για τις περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες, το χρέος τους έχει γίνει ανεξέλεγκτο,» δηλώνει ο Σάντρα Σ. Χάρντυ, οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας. «Μερικές απ’ αυτές βρίσκονται στην παράλογη θέση να δανείζονται για να πληρώσουν τον τόκο. Συνεπώς, ο κίνδυνος της αφερεγγυότητας αυξάνει υπερβολικά. Τη στιγμή αυτή τα 90 σεντς σε ένα δολάριο πηγαίνουν για την εξυπηρέτηση του χρέους—και σε πολλές χώρες πηγαίνουν και τα 100 σεντς.»
Τι είναι εκείνο που έφερε αυτή την κατάσταση; «Για πρώτη φορά στην περίοδο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το παγκόσμιο εμπόριο έχει μειωθεί, βάζοντας έτσι ένα μεγάλο φορτίο πάνω στον Τρίτο Κόσμο, που για να ζήσει είναι υποχρεωμένος να πουλάει τα εμπορεύματά του στα πλουσιότερα έθνη,» λέει η έκθεση στην Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν. «Καθώς οι εξαγωγές του Τρίτου Κόσμου πέφτουν και οι τιμές που παίρνουν για τα εμπορεύματά τους βουλιάζουν, οι περισσότερες απ’ αυτές δεν καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν τις πληρωμές τους στο παγκόσμιο χρέος που υπολογίζεται στα 500 μέχρι 600 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή πέντε φορές πάνω από το ύψος που είχαν το 1973.»
Ταξίδι σε Βαρέλι
● Ο Έρικ Πήτερς, ένας 43χρονος Λονδρέζος αξιώνει ότι έχει το ρεκόρ διάπλευσης του Ατλαντικού με το μικρότερο σκάφος—ένα βαρέλι 1,80 m μήκος. Το βαρέλι, που έγινε παραγγελία με καρίνα, πηδάλιο και πανί, έκανε το ταξίδι των 4.000 χιλιομέτρων (2.500 μιλίων) σε 46 μέρες. Ξεκίνησε από τα Κανάρια Νησιά και έζησε τρώγοντας ελιές, καρύδια, πίτουρο και μισό κιλό νερό τη μέρα μέχρι να φτάσει στο νησί της Γουαδελούπης στην Καραϊβική. «Έπρεπε να συμβουλεύομαι την πυξίδα, αλλά δεν κατευθυνόμουν κάπου ιδιαίτερα,» είπε ο Πήτερς. «Ήξερα ότι αν συνέχιζα να πηγαίνω προς τα Δυτικά κάπου θα έπιανα ξηρά.»
Μουσική για τις Αγορές
● Σε μια πρόσφατη έρευνα διαρκείας εννιά εβδομάδων, σε σούπερμαρκετ, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο ρυθμός της μουσικής είχε σημαντικό αποτέλεσμα πάνω στην ποσότητα των ειδών που αγοράζονταν. Χρησιμοποιώντας απαλή μουσική, οι ερευνητές έβαζαν μουσικά έργα με σιγανό ρυθμό (γύρω στα 60 χτυπήματα το λεπτό) ορισμένες μέρες, και άλλες μέρες έβαζαν μουσική με δυνατότερο ρυθμό (108 χτυπήματα το λεπτό). Τα αποτελέσματα; Οι πωλήσεις αυξήθηκαν μέχρι 38,2 τα εκατό τις μέρες που παιζόταν η σιγανότερη μουσική! Αυτό αποδόθηκε στο γεγονός ότι οι αγοραστές περπατούσαν επίσης πιο σιγά ανάμεσα στους διαδρόμους και προφανώς δαπανούσαν περισσότερο χρόνο για να εξετάζουν και να επιλέγουν τα είδη. Ωστόσο, όταν τη στιγμή που έφευγαν από το κατάστημα ρωτήθηκαν οι καταναλωτές αν παιζόταν καθόλου μουσική μέσα, το 33 τα εκατό δεν γνώριζε και το 29 τα εκατό έδωσε απάντηση «όχι.»