Θα Μπορούσε να Συμβεί και Πάλι;
ΕΙΝΑΙ δύσκολο να βρεθούν ακριβείς αριθμοί σχετικά με τον συνολικό αριθμό των νέο-Ναζιστών στη Γερμανία σήμερα. Ωστόσο, μια υπηρεσία που παρακολουθεί τον πολιτικό εξστρεμισμό στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία υπολογίζει ότι μπορεί να είναι πολύ παραπάνω από 20.000 μέλη στις οργανώσεις που η ίδια αποκαλεί ακροδεξιές. Αυτές χωρίζονται σε πολλές ομάδες, μερικές από τις οποίες έχουν μέλη που φτάνουν σε εκατοντάδες.
Όλα αυτά φαίνεται να είναι εναντίον σε μια ισχυρή επανεμφάνιση του Ναζισμού, γιατί τι θα ήταν ο Ναζισμός χωρίς έναν ικανό ηγέτη σαν τον Χίτλερ που θα ένωνε όλες αυτές τις διαφορετικές φατρίες κάτω από την ηγεσία του; Μέχρι τώρα, δεν έχει εγερθεί κανένας τέτοιος πολιτικός μεσσίας, ούτε ακόμη και ο Μικαέλ Κύνεν, που είναι ένας από τους πιο διάσημους νεο-Ναζιστές της Γερμανίας. Ο Κύνεν περιγράφτηκε από έναν άλλον νεο-Ναζιστή σαν «το δεξί χέρι του Φύρερ Αδόλφου Χίτλερ πάνω στη γη». Και για τον Χίτλερ είπε: «Ο Φύρερ είναι τόσο άγιος για μας όσο είναι ο Ιησούς για τους Χριστιανούς».
Επίσης οι περιστάσεις στη Γερμανία σήμερα είναι τελείως ανόμοιες από τις περιστάσεις της προ-Χιτλερικής περιόδου. Η ανεργία είναι υψηλή, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πλησιάζει το 30 τοις εκατό που είχε φτάσει στην αρχή της δεκαετίας του 1930. Ο πληθωρισμός που υπάρχει τώρα είναι μικρός σε σχέση με τον πληθωρισμό της δεκαετίας του 1920, όταν μέσα σε δύο χρόνια κάποιο είδος εξακοντιζόταν από την τιμή των 35 μάρκων στη τιμή των 1.200.400.000.000 μάρκων! Ο πατριωτισμός και ο μιλιταρισμός είναι σήμερα ουσιαστικά ανύπαρκτοι. Και το σημερινό Γερμανικό σύνταγμα περιέχει εγγυήσεις ενάντια στην επανίδρυση κάποιας δικτατορίας.
Ωστόσο, πολλοί πιστεύουν ότι ο νεο-Ναζισμός δεν πρέπει να υποτιμάται. Ο ιστορικός του Πανεπιστημίου της Βόννης Καρλ-Ντήτριχ Μπράχερ προειδοποιεί: «Και στη δεκαετία του 1920 επίσης υπήρχε μια κατάσταση όπου έβρισκες μόνο μικρές ομάδες, όχι μια μεγάλη οργάνωση». Και όπως έχουν δείξει οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη μια χώρα μετά την άλλη, απαιτούνται μόνο λίγα πάρα πολύ αφοσιωμένα άτομα για να προβάλουν ένα κίνδυνο που θα ξεπερνάει κατά πολύ την αναλογία των μελών τους.
Οι Κίνδυνοι Αλλού
Στις αρχές του χρόνου αυτού ο Κύνεν καταδικάστηκε σε ποινή πάνω από τρία χρόνια φυλακή για τις νεο-Ναζιστικές του δραστηριότητες. Προτού τεθεί υπό κράτηση, όπως αναφέρεται, είχε χρησιμοποιήσει το χρόνο του, αφού έφυγε από τη Γερμανία, «για να βελτιώσει τη ριζοσπαστική δεξιά» στην Ελβετία. Μια Ελβετική εφημερίδα αναφέρει: «Με ικανοποίηση θα μπορούσε να υποθέσει ότι εδώ σ’ αυτή τη χώρα η ιδεολογία του ‘εκπροσωπείται πολύ επιδέξια από αρκετές ομάδες’».
Επίσης η πατρίδα του Χίτλερ, η Αυστρία, την οποία αυτός ενσωμάτωσε στο Τρίτο Ράιχ τον Μάρτιο του 1938, έχει πάρα πολλές τέτοιες ομάδες. Μερικοί από τους μεγαλύτερους Αυστριακούς αναπολούν με αρκετή λαχτάρα την περίοδο εκείνη της ιστορίας που οι Ναζί εξουσίαζαν στη χώρα τους. Οι ηλικιωμένοι αυτοί αναστατώνονται σήμερα με τους αχαλίνωτους νεαρούς με τα ατημέλητα ρούχα τους και με τα ναρκωτικά τους, και έχουν την τάση να παραπονιούνται ότι «ένα τέτοιο πράγμα ποτέ δεν θα συνέβαινε κάτω από την κυβέρνηση του Χίτλερ». Αναπολούν ακόμη σχετικά με τις μέρες του Χίτλερ ότι «μπορούσες να περπατήσεις στο δρόμο το βράδι χωρίς φόβο». Μερικοί τείνουν να παραβλέπουν τις ακρότητες του καθεστώτος και δηλώνουν: «Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι ένας μικρός Χίτλερ».
Αλλά ο νεο-Ναζισμός βρίσκεται και σε τόπους έξω από την Ευρώπη. Σύμφωνα με μια είδηση της εφημερίδας Φρανγκφούρτερ Ρούντσαου, σχεδόν 10.000 Ναζιστές διέφυγαν σε διάφορες χώρες της Νότιας Αμερικής στο τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Θα μπορούσαν αυτοί να αποτελούν μια απειλή; Σχετικά με τον κίνδυνο της επανεμφάνισης του Ναζισμού στην Παραγουάη, το περιοδικό ABC ρεβίστα δημοσίευσε μια σειρά με συνεντεύξεις από εξέχουσες αυθεντίες. Παρέθεσε τα λόγια του καθηγητή της Νομικής Τζαίημ Σ. Ένταν ο οποίος είπε ότι «ο Ναζισμός είναι ζωντανός αλλά σε νάρκη». Ένας διάσημος πολιτικός συμφώνησε, λέγοντας: «Ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν έχει πεθάνει».
Και τι θα πούμε για τον Ναζισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες; Ο ιδρυτής του Αμερικανικού Ναζιστικού κόμματος, Τζωρτζ Λίνκολν Ρόκγουελ, δολοφονήθηκε το 1967. Αλλά η ιδεολογία του εξακολουθεί να υπάρχει σε μερικές νεο-Ναζιστικές ομάδες. Δέκα χρόνια μετά το θάνατο του Ρόκγουελ, το περιοδικό Τάιμ υπέδειξε ότι παρ’ ότι «ολόκληρο το Ναζιστικό κίνημα είναι πολιτικά ανίσχυρο και ελαττώνεται σε μέλη, οι δυνατότητές του να διεγείρει μίσος και να δημιουργήσει βία παραμένουν υψηλές».
Θα Μπορούσε Λοιπόν να Συμβεί και Πάλι;
Μιλώντας για τον νεο-Ναζισμό στη Γερμανία, η Γερμανική εφημερίδα Συντόιτσε Τσάιτουνγκ κατέληγε: «Εξαιτίας του ιστορικού υπόβαθρου της Γερμανίας και του εγκληματικού Ναζιστικού καθεστώτος, οι ακροδεξιές δραστηριότητες ίσως να μην παρουσιάζουν οξύ κίνδυνο, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι ένα βδέλυγμα». Και η εφημερίδα Ντι Τσάιτ ήταν ακόμη πιο κατηγορηματική όταν διακήρυσσε: «Μια αναβίωση του Ναζιστικού κινήματος στη Δυτική Γερμανία είναι κάτι το παράλογο, πρωτίστως γιατί οι συνθήκες για την προετοιμασία του δρόμου που οδήγησε στην άνοδο του Ναζισμού δεν υπάρχουν πια».
Έτσι ο κίνδυνος να εμφανιστεί ένας «μικρός» Χίτλερ—ή ένας «μεγάλος», επί του προκειμένου—για να αποκαταστήσει τον Ναζισμό στη θέση που ήταν κάτω από τον Χίτλερ φαίνεται προς το παρόν απομακρυσμένος. Ένας 17χρονος Γερμανός σπουδαστής δέχεται: «Έχουμε προειδοποιηθεί επαρκώς. Θα φροντίσουμε ώστε τέτοιο πράγμα να μη συμβεί ποτέ πια».
Ίσως να μη συμβεί ποτέ. Αλλά ο Ναζισμός δεν έχει το μονοπώλιο στην καταπίεση ή στην απανθρωπιά. Και ο χρόνος έχει δείξει ότι ο Χίτλερ δεν ήταν ο τελευταίος δικτάτορας του κόσμου. Καθώς οι άνθρωποι εξακολουθούν να πειραματίζονται με διάφορα είδη διακυβέρνησης, εμφανίζονται καταθλιπτικά καθεστώτα. Πώς μπορούμε να φυλαχθούμε για να μην πέσουμε θύματα σ’ αυτά; Μια απάντηση μπορεί να βρεθεί αν ρίξουμε πάλι μια ματιά στο Τρίτο Ράιχ του Χίτλερ.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 6]
Ένας νεο-Ναζιστής είπε ότι ο Χίτλερ «είναι τόσο άγιος για μας όσο είναι ο Ιησούς για τους Χριστιανούς»
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 7]
Ο Ναζισμός δεν έχει το μονοπώλιο στην καταπίεση