Ματιές στον Κόσμο
Απειλή από τη Συνθετική Ηρωίνη
● Προσθέστε και τη συνθετική ηρωίνη στο κατάλογο των επικίνδυνων ναρκωτικών που τώρα κυκλοφορούν ευρέως σε μερικές Αμερικανικές πόλεις. Το φάρμακο κατασκευάζεται από φεντανίλη, ένα νόμιμο χειρουργικό αναισθητικό, το οποίο το επεξεργάζονται από χημική άποψη. Μια ποικιλία πιστεύεται ότι είναι 3.000 φορές πιο δυνατή από την ηρωίνη. Αυτός που τη χρησιμοποιεί χρειάζεται λιγότερο από το ένα εκατομμυριοστό ενός γραμμαρίου για να «ναρκωθεί» από τέσσερις ως έξι ώρες. Όπως λέει ο Ρόμπερτ Ρόμπερτσον επικεφαλής του Τμήματος Προγραμμάτων Ναρκωτικών της Καλιφόρνιας, «Αυτό για το οποίο μιλάμε είναι το ναρκωτικό του μέλλοντος. Θα αντικαταστήσει την ηρωίνη. . . . Γιατί να νοιαζόμαστε για την καλλιέργεια και την επεξεργασία και τη λαθραία διακίνηση της ηρωίνης στα σύνορα όταν μπορούμε να κάνουμε κάτι εξίσου καλό, αν όχι καλύτερο, τόσο φτηνά και γρήγορα;» Σύμφωνα με την Ντέιλυ Νιους της Νέας Υόρκης, ένα μικρό εργαστήριο—με πρώτες ύλες που δεν κοστίζουν περισσότερο από 10.000 δολάρια—μπορεί να φτιάξει αρκετή συνθετική ηρωίνη μέσα σε λίγες εβδομάδες ώστε να εφοδιάσει την πόλη της Νέας Υόρκης, αν όχι και τη χώρα ολόκληρη, επί χρόνια.
Ο Ρυθμός της Ζωής
● Οι Ιάπωνες βαδίζουν γρηγορότερα, έχουν πιο μεγάλη ακρίβεια στα ρολόγια τους, και πουλούν γραμματόσημα πιο γρήγορα απ’ όσο οι Αμερικανοί, οι Άγγλοι, οι Ιταλοί, οι κάτοικοι της Ταϊβάν και της Ινδονησίας. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας πρόσφατης μελέτης του «ρυθμού ζωής» από τον Ρόμπερτ Λιβάιν, καθηγητή της ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Καλιφόρνιας στο Φρέσνο. Οι μελέτες διεξάχθηκαν σε έξι διαφορετικές χώρες. Οι Αμερικανοί ήρθαν δεύτεροι σε όλους τους τομείς. Ο Λιβάιν λέει ότι η Ιαπωνία και η Αμερική «έχουν ταχύτητα τέτοια η οποία συχνά διαταράσσεται από την πρόοδο». Αλλά προσθέτει: «Περιμένουμε ότι οι μελλοντικές έρευνες θα δείξουν ότι ο ρυθμός της ζωής σχετίζεται με το ρυθμό των καρδιοπαθειών, της υπέρτασης, των ελκών, της αυτοκτονίας, του αλκοολισμού, του διαζυγίου και άλλων δεικτών της γενικής ψυχολογικής και σωματικής ευημερίας».
Διάσωση Φάλαινας με Κλασική Μουσική
● Το Φεβρουάριο, ένα Σοβιετικό παγοθραυστικό κλήθηκε να ανοίξει ένα μονοπάτι για 1.000 ως 3.000 φάλαινες μπελούγκα οι οποίες παγιδεύτηκαν πίσω από επιπλέοντες όγκους πάγου στα Στενά Σενιάβιν της Ρωσίας. Αλλά οι φάλαινες—που είναι επίσης γνωστές στη Ρωσία σαν πολικά δελφίνια—δεν ακολούθησαν το μονοπάτι. «Τελικά κάποιος θυμήθηκε ότι τα δελφίνια αντιδρούν έντονα στη μουσική», αναφέρει η Ιζβέστια ». «Και έτσι άρχισαν να τους παίζουν μουσική από το κατάστρωμα του πλοίου. Λαϊκή, πολεμική, κλασική. Η κλασική αποδείχθηκε ότι ανταποκρινόταν περισσότερο στο γούστο των μπελούγκα». Με τον καιρό οι φάλαινες εξοικειώθηκαν τελείως με το πλοίο. «Το περικύκλωσαν απ’ όλες τις πλευρές», συνεχίζει η είδηση. «Ήταν χαρούμενες σαν παιδιά, πηδώντας, καλύπτοντας τους πάγους». Τελικά, στα τέλη του Φεβρουαρίου, αφού πέρασε μέσα από 24 χιλιόμετρα (15 μίλια) πάγου, το πλοίο οδήγησε τις φάλαινες στην ανοιχτή θάλασσα.
‘Πάντα Γουρούνι’
● Οι Ιουδαίοι λόγιοι και επιστήμονες αμφισβητούν τον ισχυρισμό που έγινε από το AID (την Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης των Ηνωμένων Πολιτειών) ότι το μπαμπιρούζα—ένα ζώο σαν γουρούνι από την Ινδονησία—μηρυκάζει και έτσι μπορεί να γίνει δεκτό σαν καθαρό ζώο σύμφωνα με το Νόμο. (Το Λευιτικόν 11:26 απαγόρευε στους Ιουδαίους να τρώνε κρέας από δίχειλα ζώα αν δεν μηρύκαζαν.) Ο Γουώρεν Τόμας, διευθυντής του ζωολογικού κήπου του Λος Άντζελες, υποστηρίζει ότι τα δυο μπαμπιρούζα στο ζωολογικό του κήπο ποτέ δεν μηρυκάζουν. «Δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να κάνεις ένα ραβίνο που έχει αυτοσεβασμό να εννοήσει ότι εδώ πρόκειται για ένα μηρυκαστικό γουρούνι», προσθέτει. Όπως καταλήγει η Δε Γουώλ Στρήητ Τζώρναλ: «Ο τελικός λόγος ίσως να έρθει από το ραβίνο Τζ. Ντέιβιτ Μπλάιχ, . . . [μια] αυθεντία πάνω στον Ιουδαϊκό διαιτητικό νόμο, ο οποίος υποστηρίζει . . . ότι το μπαμπιρούζα είναι ‘παράλλαξη γουρουνιού’», και συνεπώς είναι μη αποδεκτό στους Ιουδαίους. ‘Από τη στιγμή που είναι γουρούνι, είναι πάντοτε γουρούνι’, αυτό λέει ο ραβίνος—είτε το μπαμπιρούζα μηρυκάζει είτε όχι.
Μέχρι 41.000 Ζωές το Μήνα
● Οι ένοπλες συγκρούσεις έχουν αφαιρέσει μέχρι 21 εκατομμύρια ζωές μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο—κατά μέσο όρο ανάμεσα σε 33.000 ως 41.000 ζωές κάθε μήνα—λέει μια πρόσφατη είδηση του ΟΗΕ. Το ογδόντα τοις εκατό των συνολικών στρατιωτικών δαπανών του κόσμου—περισσότερο από 800 δισεκατομμύρια δολάρια πέρυσι—δαπανήθηκε σε όπλα και συμβατικές δυνάμεις. Η έκθεση του ΟΗΕ σημειώνει ότι «το κόστος ενός νέου πυρηνικού υποβρυχίου ισοδυναμεί με τον ετήσιο προϋπολογισμό για την παιδεία 23 αναπτυσσόμενων χωρών με ένα σύνολο 160 εκατομμυρίων μαθητών».
Βετεράνοι του Βιετνάμ
● Από το Ινστιτούτο Ραλφ Μπαντς του Πανεπιστημίου Σίτυ της πόλης της Νέας Υόρκης αποκαλύφθηκε σε μια πρόσφατη μελέτη πόσο άσχημα πληγώθηκαν ψυχολογικά οι βετεράνοι από τον Βιετναμικό πόλεμο. Η μελέτη βαθμολογούσε την ποιότητα της τωρινής ζωής από εκείνους που είχαν εμπειρίες μάχης. Τα αποτελέσματα; Περίπου το ένα τέταρτο των βετεράνων που γνώρισαν μια μεγάλη μάχη ήταν άνεργοι—τρεις φορές το ποσοστό εκείνων που παραβρέθηκαν σε μικρή μάχη. Επίσης το 65 τοις εκατό εκείνων που είχαν λάβει μέρος σε μεγάλη μάχη είχαν πάρει διαζύγιο, και το 21 τοις εκατό είχε συλληφθεί. Αυτό παραβάλλεται με το 29 τοις εκατό των διαζευγμένων και το 15 τοις εκατό συλληφθέντων από εκείνους που είχαν πάρει μέρος σε μικρή μάχη.
Καλύτερα Δόντια
● Σύμφωνα με μια μελέτη των Κέντρων Ελέγχου Ασθενειών στα έτη 1979 και 1980, το 51 τοις εκατό των εννιάχρονων παιδιών είχαν γερά δόντια σε σύγκριση με μόνο το 29 τοις εκατό στα έτη 1971-73. Η εντυπωσιακή βελτίωση αποδίδεται κυρίως στο γεγονός ότι περισσότεροι Αμερικανοί—προς το παρόν 52 τοις εκατό—πίνουν φθοριούχο νερό. Το Ίδρυμα Ρόμπερτ Γουντ Τζόνσον λέει: «Με ένα υπολογισμένο κόστος λιγότερο από ένα δολάριο ανά παιδί το χρόνο, η φθοριοποίηση παραμένει το λιγότερο δαπανηρό και πιο αποτελεσματικό μέσο προληπτικής ιατρικής της κοινωνίας». Ωστόσο, πολλές ιατρικές αυθεντίες αντιτίθενται στην πρόσμιξη φθορίου μέσα στο νερό—που πρόκειται για ένα δηλητήριο ενζύμων—εφόσον δεν εμποδίζει το χάλασμα των δοντιών στους ενήλικους και ίσως να έχει και μακροπρόθεσμους κινδύνους για την υγεία.
Που θα Θέλατε την Ένεσή Σας;
● Η αποτελεσματικότητα των εμβολίων μπορεί να εξαρτηθεί από το μέρος του σώματος που θα βάλει την ένεση ο γιατρός, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου Ασθενειών. Αυτό είναι το συμπέρασμα δυο χωριστών ερευνών που έκαναν τα κέντρα αυτά και ενός κατασκευαστή εμβολίων ο οποίος ανέλυσε το ποσοστό ανοσίας που επιτεύχθηκε με εμβόλια κατά της ηπατίτιδας Β. «Και στις δυο έρευνες, η αντίδραση στο εμβόλιο ήταν σημαντικά υψηλότερη στα νοσοκομεία και στη χρησιμοποίηση ένεσης στο χέρι από όσο ήταν στη χρησιμοποίηση ένεσης στα οπίσθια», λέει το Κέντρο για τον Έλεγχο των Ασθενειών. Και όπως προσθέτει η Δε Νιου Γιορκ Τάιμς: «Εκείνοι που πιστεύουν ότι ταιριάζει καλύτερα με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια να δέχεται κανείς μια ένεση στο χέρι και όχι στην έδρα του, τώρα έχουν υποστήριξη και από επιστημονικές μελέτες».
Φωτίστε τη Ζωή Σας
● Το λαμπρό φως έχει ένα «παρατηρημένο αντιθλιπτικό αποτέλεσμα», λέει μια μελέτη που διεξάχθηκε από ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Διανοητικής Υγείας. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, 10 στους 13 ασθενείς οι οποίοι υποφέρουν από «χειμωνιάτικη κατάθλιψη»—που τη φέρνουν οι μέρες που έχουν λίγες μόνο ώρες φως του ήλιου και οι παρατεταμένες περίοδοι που μένει κανείς μέσα στο σπίτι—ανταποκρίθηκαν ευνοϊκά στα φώτα που ήταν αρκετές φορές λαμπρότερα από ό,τι ο συνηθισμένος φωτισμός ενός δωματίου. Τα φώτα «προξένησαν μια παρατηρημένη βελτίωση στη διάθεση η οποία φάνηκε μέσα σε λίγες μέρες και διήρκεσε σ’ όλη την εβδομάδα της θεραπείας», έλεγε η μελέτη. «Η εξάλειψη του φωτός τακτικά προκαλούσε επιδείνωση μέσα σε λίγες μέρες».
Κίνδυνος από Φιλί
● Ο Δρ Χανς Νιούμαν είναι εναντίον αυτού που οι Αμερικανοί αποκαλούν «κοκτέιλ πάρτυ φιλήματος»—το φίλημα στο στόμα είναι κάτι το δημοφιλές σε πολλούς ανθρώπους σήμερα όταν πρωτογνωρίζονται. «Έχω δει περιπτώσεις στρεπτοκοκκίασης του φάρυγγα και μόλυνσης του άνω αναπνευστικού συστήματος που μεταδίδεται με αυτόν τον τρόπο», και «υπάρχουν επίσης και μερικές πιο σπάνιες περιπτώσεις μόλυνσης, όπως είναι ο έρπης», γράφει στο Κονέκτικατ Μέντισιν. Αν αυτοί που πρωτογνωρίζονται πρέπει να φιληθούν, ο Νιούμαν συστήνει την ευρωπαϊκή μέθοδο: Φιληθείτε στο μάγουλο. Ή ακολουθήστε το ανατολίτικο έθιμο, λέει. «Το φίλημα δεν μπορεί με κανένα τρόπο να γίνει δημόσια. Φέρνει σε αμηχανία».
Άνοδος της Στειρότητας
● Σύμφωνα με μια μελέτη από το Εθνικό Κέντρο για τις Στατιστικές Υγείας, το 27 τοις εκατό των γυναικών ηλικίας γέννησης παιδιού στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να γεννήσουν παιδιά. «Από τα 54 εκατομμύρια παντρεμένων και ανύπαντρων γυναικών ηλικίας 15 ως 44, τα 9,4 εκατομμύρια έχουν στειρωθεί οικειοθελώς για έλεγχο γεννήσεων, τα 1,2 εκατομμύρια έχουν στειρωθεί για άλλους λόγους, και τα 4,4 εκατομμύρια έχουν ένα σωματικό πρόβλημα που καθιστά αδύνατο ή δύσκολο το να συλλάβουν ή να γεννήσουν ένα παιδί», αναφέρει το Αμέρικαν Μέντικαλ Νιους συνοψίζοντας τη μελέτη. Το κέντρο σημειώνει ότι η χειρουργική στείρωση έχει γίνει ο κύριος τρόπος ελέγχου γέννησης στη χώρα.
Η Μεγαλύτερη Σήραγγα του Κόσμου
● Μετά από εκσκαφές 21 χρόνων και από τις δυο μεριές, οι Ιάπωνες μηχανικοί τελικά συναντήθηκαν στη σήραγγα μήκους 53,9 χιλιομέτρων (33,5 μιλίων) του Σεϊκάν, που συνδέει τα νησιά Χονσού και Χοκάιντο. Το υποβρύχιο τμήμα μόνο είναι 23,3 χιλιόμετρα (14,5 μίλια) μήκος, καθιστώντας το έτσι τη μεγαλύτερη υποβρύχια σήραγγα του κόσμου. Ωστόσο, αυτό που μερικοί αποκαλούν «το πιο μεγάλο μηχανικό επίτευγμα του αιώνα» έχει αβέβαιο μέλλον. Αρχικά, η σήραγγα ήταν μέρος ενός σχεδίου που θα συνέδεε το Τόκιο και το Σαππόρο, την πρωτεύουσα του Χοκάιντο, με το τρένο σφαίρα. Αλλά τώρα οι αρχές παραδέχονται ότι το σιδηροδρομικό ταξίδι δεν μπορεί να παραβληθεί με το αεροπορικό ταξίδι. Για να δικαιολογήσουν τη χρήση της σήραγγας, οι Ιαπωνικοί Εθνικοί Σιδηρόδρομοι σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν μια κανονική σιδηροδρομική γραμμή μέσα από αυτό το 1987 με παθητικό 34 εκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο.
Διάβρωση του Εδάφους
● «Η διάβρωση του εδάφους αποστερεί τη γη από την παραγωγικότητά της σε όλες τις ηπείρους», γράφει ο εκδότης Λέστερ Ρ. Μπράουν στο Η Κατάσταση του Κόσμου το 1985. Υπολογίζεται ότι 25,4 δισεκατομμύρια τόννοι εδάφους χάνονται κάθε χρόνο. Ο Μπράουν προσθέτει: «Η εννιαπλάσια αύξηση στη χρήση λιπασμάτων και η σχεδόν τριπλάσια ποσότητα αρώσιμης γης του κόσμου μετά από τα μέσα του αιώνα έχουν καλύψει τα αποτελέσματα της διάβρωσης του εδάφους από την παραγωγικότητα της σοδιάς». Αλλά η περιοχή ποτιστικής γης κατά κεφαλή μειώνεται. Όπως καταλήγει το βιβλίο: «Μερικές κυβερνήσεις έχουν παραλείψει να στηρίξουν τη συντήρηση του εδάφους με ενθουσιασμό επειδή δεν μπορούσαν να δουν τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην απώλεια εδάφους και στην παραγωγικότητα της γης».
Άμυνα από τις Χιονοστιβάδες
● Μέχρι τον Μάρτιο αυτού του έτους, 26 άνθρωποι αναφέρθηκε ότι σκοτώθηκαν από χιονοστιβάδες στις Ελβετικές Άλπεις. Πρόκειται για μια σημαντική μείωση από τους 98 που σκοτώθηκαν το 1951. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει ανησυχία για ένα ανθρωποποίητο πρόβλημα που θα μπορούσε να αυξήσει την απειλή χιονοστιβάδων—την όξινη βροχή που καταστρέφει τα δάση. Οι αρχές λένε ότι τα δάση είναι η καλύτερη άμυνα ενάντια στις χιονοστιβάδες, που εμποδίζουν πολλές από αυτές να πάρουν το δρόμο τους προς τα κάτω.
Τα Παιδιά είναι Δαπανηρά
● Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Οικογενειακών Μελετών της Αυστραλίας, το ετήσιο ελάχιστο κόστος ανατροφής ενός δίχρονου παιδιού είναι $861,12 (80.945 δραχμές) και του 11-χρονου παιδιού $1.450,80 (136.375 δραχμές) ενώ κοστίζει $2.156,96 (202.754 δραχμές) για να αναθρέψεις έναν έφηβο. Η μελέτη σημείωνε το βαρύ οικονομικό φορτίο πάνω στους γονείς, οι οποίοι ανέτρεφαν τα παιδιά στα τελευταία χρόνια της εφηβείας τους και λίγο πάνω από τα είκοσί τους χρόνια. Όπως λέει ο Κέρυ Λάβεριν, ο οποίος διεξήγαγε τη μελέτη: «Η έκταση αυτή της εξάρτησης, που είναι μοναδική στο τελευταίο μέρος του 20ού αιώνα, έχει πολύ μεγάλο αντίκτυπο πάνω σε όλες τις οικογένειες της Αυστραλίας».