Συμφέρει το Έγκλημα;
«Κανείς σήμερα δεν βγαίνει και διαπράττει ένα έγκλημα επειδή πεινάει», δήλωσε ο Δήμαρχος της Νέας Υόρκης Κοχ. «Έτσι λοιπόν γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι επιδίδονται στο έγκλημα;» Συνέχισε: «Επειδή έχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να μη συλληφθούν. Όταν έχεις 500.000 ή περισσότερα εγκλήματα, μονάχα τα 100.000 από αυτά καταλήγουν σε συλλήψεις και μόνο το 2 τοις εκατό σε φυλακή. Αυτές είναι . . . καλές πιθανότητες».
ΒΕΒΑΙΑ, η γνώμη του Δήμαρχου Κοχ είναι μόνο μια άποψη ενός πολύ σύνθετου προβλήματος—των αιτιών του εγκλήματος. Παρ’ όλ’ αυτά, είναι μια άποψη με αξία. Όταν η τάξη των εγκληματιών σε οποιαδήποτε χώρα πιστεύει ότι υπάρχει μικρή δυνατότητα να συλληφθεί, οι πιθανότητες είναι ότι θα συνεχίσουν την επικερδή τους σταδιοδρομία.
Συχνά το βασικό κίνητρο για το έγκλημα είναι η επιθυμία για χρήμα. Η κλεμμένη περιουσία γρήγορα μετατρέπεται σε μετρητά. Και ποιος είναι ένας από τους κυριότερους παράγοντες που υποκινούν τους ανθρώπους να αναζητούν μετρητά στον κόσμο σήμερα; Να μια ιδέα: «Εάν θα υπήρχε μία γιγαντιαία εταιρία που να διαθέτει στην αγορά την κοκαΐνη σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα ετήσια έσοδά της που θα ήταν 30 δισεκατομμύρια δολάρια, θα την τοποθετούσαν έβδομη ανάμεσα στις 500 μεγαλύτερες γιγαντιαίες εταιρίες». (Δε Νιου Γιορκ Τάιμς ) Και η δήλωση αυτή αφορά ένα και μόνο ναρκωτικό—την κοκαΐνη! Εάν θα προσθέταμε όλα τα χρήματα που διακινούνται παγκόσμια στο εμπόριο ναρκωτικών, ο αριθμός που θα συγκεντρωνόταν θα ήταν τρομακτικός. Το έγκλημα και τα ναρκωτικά αποδίδουν πολλά χρήματα στους ανθρώπους σ’ όλο τον κόσμο. Οι εκατομμυριούχοι που διακινούν ναρκωτικά χτίζουν ακριβές βίλες και πολυτελή σπίτια για τον εαυτό τους. Γι’ αυτούς, το έγκλημα πράγματι συμφέρει. Αλλά πώς διαφεύγουν την τιμωρία;
Πώς Ευδοκιμεί το Έγκλημα;
Ανάμεσα στους διάφορους λόγους για τους οποίους ευδοκιμεί το έγκλημα, υπάρχει ένας που είναι θεμελιώδης—ένα τυπικό ελάττωμα στο δικαστικό σύστημα πολλών χωρών. Ποιο είναι αυτό; Η Βίβλος δηλώνει: «Οι άνθρωποι επιδίδονται στο κακό τόσο τολμηρά επειδή η καταδίκη για την κακή πράξη δεν επιβάλλεται κατάλληλα». (Εκκλησιαστής 8:11, Η Νέα Αγγλική Βίβλος ) Το αρχαίο αυτό ρητό είναι ίσως ακόμη πιο ισχυρό σήμερα, που σε πολλά μέρη του κόσμου η αργή νομική διαδικασία ευνοεί τον εγκληματία. Όπως δήλωσε ένας δικηγόρος στην Καλιφόρνια: «Η καλύτερη υπεράσπιση είναι η καθυστέρηση». Η μνήμη εξασθενεί και μερικές φορές η υποκίνηση για δίωξη μειώνεται εξαιτίας όλης της δυσκολίας που προξενείται στα θύματα.—Βλέπε σελίδα 6, «Το Σύστημα της Ποινικής Αδικίας».
Για πολλούς, το έγκλημα συμφέρει—πάρα πολύ. Και ποιος πληρώνει το τίμημα; Το γενικό κοινό καταβάλλει το τίμημα, ιδιαίτερα τα χαμηλότερα εισοδηματικά επίπεδα της κοινωνίας που προστατεύονται και λιγότερο. Ο Γερουσιαστής των ΗΠΑ Ντ’ Αμάτο δήλωσε σε μια επιστολή προς τους υπόλοιπους Νεοϋορκέζους ότι υπήρχε «μια μικρή μείωση στο ποσοστό των εγκλημάτων». Όμως πρόσθεσε: «Εξακολουθούμε να ασφαλίζουμε καλά τις πόρτες μας. Εξακολουθούμε να ζούμε με το φόβο να βγούμε έξω το βράδι, ακόμη και για να πάμε στο μπακάλικο ή στην εκκλησία ή στο ναό. Όταν βγαίνουμε, βεβαιωνόμαστε ότι εκεί που περπατάμε υπάρχουν πολλοί άνθρωποι και, ολοένα και περισσότερο, παίρνουμε μία μικρή ποσότητα χρημάτων μαζί μας ‘τα λεφτά του κλέφτη’. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα για να ανησυχούμε, πράγματα για τα οποία κάποτε δεν φοβόμαστε. Μερικές φορές φοβούμαστε τόσο πολύ ώστε γινόμαστε δέσμιοι οι ίδιοι, ενώ εκείνοι που θα έπρεπε να είναι φυλακισμένοι κυκλοφορούν ελεύθεροι».
Γιατί όμως μερικοί στρέφονται στο έγκλημα σαν τρόπο ζωής; Μήπως οι βασικές αιτίες είναι η φτώχεια, η πείνα και η ανεργία;
[Πλαίσιο στη σελίδα 6]
Το Σύστημα της Ποινικής Αδικίας
Η ακόλουθη σύγκριση των επιδράσεων ενός εγκλήματος πάνω στον εγκληματία και πάνω στο θύμα του βασίζεται σ’ ένα σχεδιάγραμμα που δημοσιεύθηκε στη Δε Ντέηλυ Οκλαχόμαν και που ετοιμάστηκε από τον γενικό εισαγγελέα της Οκλαχόμα Μάικ Τούρπιν.
Ο ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ
Έχει την εκλογή—να διαπράξει το έγκλημα ή όχι.
Αν διαπράξει το έγκλημα, μπορεί (1) να συλληφθεί και να
τεθεί υπό κράτηση (πιθανότητα, περίπου μία στις πέντε στις
Ηνωμένες Πολιτείες) (2) να μη συλληφθεί και πιθανόν να
συνεχίσει να επιδίδεται στο έγκλημα.
Κράτηση
1. Πρέπει να πληροφορηθεί για τα δικαιώματά του.
2. Αν υποστεί βλάβη την ώρα που διαπράττει το έγκλημα ή στη
διάρκεια της σύλληψής του, λαβαίνει άμεση ιατρική περίθαλψη.
3. Του παρέχεται ένας δικηγόρος αν δεν έχει τη δυνατότητα να
πληρώσει κάποιον.
4. Μπορεί να αφεθεί ελεύθερος με εγγύηση ή με υποχρέωση
εξασφαλιζόμενη με ποινική ρήτρα.
Προανάκριση
1. Του παρέχεται τροφή και κατάλυμα.
2. Βιβλία, τηλεόραση, και αναψυχή.
3. Ιατρικές υπηρεσίες, μεταξύ των οποίων συμβουλές για τα
φάρμακα και το αλκοόλ.
Δίκη
1. Του παρέχεται δικηγόρος τον οποίο διορίζει η πολιτεία.
2. Μπορεί να κάνει αίτηση χάριτος για μικρότερη καταδίκη.
3. Μπορεί να καθυστερήσει τη δίκη και να αλλάξει τον τόπο της
εκδίκασης.
4. Μπορεί να κάνει διάφορους ελιγμούς για να συγκαλύψει την
αλήθεια ή για να πετύχει την αθώωσή του.
5. Αν καταδικαστεί (μονάχα το 3 τοις εκατό των εγκλημάτων
καταλήγουν σε καταδίκη), μπορεί να κάνει έφεση.
Καταδίκη
1. Μπορεί να μην πάει στη φυλακή—υπάρχουν πολλές εναλλακτικές
λύσεις.
Ποινή
1. Αν σταλεί στη φυλακή, έχει και πάλι δωρεάν τροφή και
κατάλυμα.
2. Του παρέχεται με έξοδα της πολιτείας κάθε είδους ιατρική
και ψυχολογική παρακολούθηση.
3. Μπορεί να βελτιώσει την εκπαίδευσή του και να αναπτύξει
ειδικότητες σε εργασίες.
4. Υπάρχουν στη διάθεσή του πολυάριθμα προγράμματα
αποκατάστασης.
5. Με καλή διαγωγή και εργασία, μπορεί να αποφυλακιστεί
συντομότερα.
Μετά την Αποφυλάκιση
1. Υπάρχουν προγράμματα βοήθειας και δάνεια.
Τελικό Αποτέλεσμα
Μεγάλη αναλογία των εγκληματιών επιστρέφουν στην εγκληματική
ζωή.
ΤΟ ΘΥΜΑ
Δεν έχει εκλογή—γίνεται ακούσιο θύμα το εγκλήματος.
Κράτηση
1. Αν υποστεί βλάβη, τότε πληρώνει ο ίδιος τους γιατρούς και
τα ασθενοφόρα. Πιθανόν να έχει και ψυχολογικές συνέπειες σε
όλη του τη ζωή.
2. Είναι αναγκασμένος να αποκαταστήσει τις απώλειες της
περιουσίας του.
3. Είναι υπεύθυνος για τα οικονομικά προβλήματα που απορρέουν
από το έγκλημα.
4. Δαπανά χρόνο σε συνεργασία με τις υπηρεσίες που επιβάλλουν
τον νόμο.
5. Γενικά δεν πληροφορείται για την πρόοδο της υπόθεσής του.
Προανάκριση
1. Πρέπει να κανονίσει ο ίδιος και να πληρώσει τη μετάβασή του
στο δικαστήριο και στα γραφεία της αστυνομίας. Χάνει το χρόνο
εργασίας του και ίσως και μισθούς.
2. Παραμένει ακόμη σε άγνοια σχετικά με την πρόοδο της
υπόθεσης.
Δίκη
1. Και πάλι πρέπει να τακτοποιήσει και να πληρώσει για τη
μετάβαση και για το παρκάρισμα.
2. Πρέπει να πληρώσει «μπέιμπυ-σίττερ» ή άλλα έξοδα στο σπίτι
του.
3. Πρέπει να εξιστορήσει το έγκλημα και να υποβληθεί σε
εξαντλητική εξέταση κατ’ αντιπαράσταση. Είναι κι αυτός απλώς
ένα μέρος των αποδεικτικών καταθέσεων.
4. Ο δημόσιος κατήγορος εκπροσωπεί την πολιτεία, όχι το θύμα.
Συνήθως δεν ζητείται αποκατάσταση για το θύμα.
5. Δεν έχει δικαίωμα έφεσης, ακόμη κι αν ο εγκληματίας θα
αποφυλακιστεί.
Καταδίκη
1. Δεν έχει κανένα λόγο στην απόφαση, στη χορήγηση χάρης, ή
στην καταδίκη.
2. Συχνά δεν καλείται καν να ακούσει την καταδίκη.
Μετά την Αποφυλάκιση
1. Συχνά είναι δυσαρεστημένος με το σύστημα της ποινικής
«δικαιοσύνης».
2. Βρίσκεται σε φόβο εξαιτίας του αποφυλακισμένου εγκληματία
(ή εγκληματιών) και της ενδεχόμενης αντεκδίκησης.
3. Η τραυματική αυτή εμπειρία μπορεί να συνεχίσει για το
υπόλοιπο της ζωής του/της.
Τελικό Αποτέλεσμα
Δεν σέβεται πια ένα σύστημα που ευνοεί τα δικαιώματα του
εγκληματία, αλλά αγνοεί τις ανάγκες του θύματος.
[Εικόνα στη σελίδα 5]
Ναρκωτικά—ένας από τους κυριότερους παράγοντες που υποκινούν τους ανθρώπους να αναζητούν μετρητά στον κόσμο σήμερα