Τους Κρίνει το Ίδιο τους το Στόμα
ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝΤΑΣ όλες τις κατ’ όνομα Χριστιανικές εκκλησίες της Ευρώπης, 638 αντιπρόσωποι συνήλθαν τον περασμένο Μάιο, στη Βασιλεία της Ελβετίας, για την Ευρωπαϊκή Οικουμενική Συνέλευση με θέμα: «Ειρήνη Με Δικαιοσύνη». Αυτοί υιοθέτησαν, με πλειοψηφία 94,5 τοις εκατό, ένα τελικό έγγραφο το οποίο μπορεί, κατ’ ακολουθία, να θεωρηθεί ως έγγραφο αποδεκτό από το Χριστιανικό κόσμο της Ευρώπης. Ας αφήσουμε το έγγραφο αυτό να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις που θα μπορούσαμε κατάλληλα να υποβάλουμε. (Οι αριθμοί στις παρενθέσεις αναφέρονται στα διάφορα άρθρα του εγγράφου.)
Λατρεύουν οι εκκλησίες αυτές τον μόνο αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά, και διακρατούν κατάλληλη Χριστιανική ενότητα;
«Οφείλουμε τη ζωή μας στον Θεό, τον Δημιουργό, τον τριαδικό Θεό—τον Πατέρα, τον Γιο και το Άγιο Πνεύμα· ο οποίος υποκινούμενος από έλεος αποκαλύφθηκε στο ανθρώπινο γένος μέσω του Ιησού Χριστού. Άσχετα με τις επικρατούσες δογματικές διαφορές, όλοι εμείς διακρατούμε από κοινού αυτή την πίστη». (21)
«Λόγω του ότι βαφτιστήκαμε και ανταποκριθήκαμε με πίστη όταν ακούσαμε το λόγο του Θεού, εμείς οι Χριστιανοί έχουμε ήδη γίνει ένα ‘εν Χριστώ’, μολονότι δεν επικρατεί πλήρης αρμονία μεταξύ μας. Προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τις διαφορές που εξακολουθούν να υπάρχουν στις διδασκαλίες και στις συνήθειες, προκειμένου να έρθουμε σε πλήρη αρμονία». (39)
«Δεν υπερνικήσαμε τις διαιρέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στις εκκλησίες και πολλές φορές κάναμε κατάχρηση της εξουσίας και της δύναμης που μας ανατέθηκε, προκειμένου να υποστηρίξουμε κάποιες κοντόφθαλμες και εσφαλμένες αντιλήψεις, όπως είναι ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και η διάκριση των ανθρώπων με βάση το φύλο τους». (43)
Ανταποκρίθηκαν αυτές στον ισχυρισμό τους ότι ακολουθούν τον Άρχοντα Ειρήνης;
«Ως Χριστιανοί, πιστεύουμε ότι θα προκύψει πραγματική ειρήνη όταν βαδίζουμε με τον Χριστό, μολονότι διστάζουμε πολλές φορές να τον ακολουθήσουμε στο πλήρες. Το γεγονός ότι εκείνος αποκήρυξε τη βία πηγάζει από την αγάπη που επιζητεί να αγγίξει ακόμη και τον εχθρό προκειμένου να τον ή την αλλάξει και να υπερνικήσει την εχθρότητα καθώς και τη βία. Αυτή η αγάπη είναι πρόθυμη να υποφέρει με ενεργό τρόπο. Ξεσκεπάζει την αδικία που χαρακτηρίζει τις πράξεις βίας, κάνει υπόλογους εκείνους που ασκούν βία και ελκύει τον εχθρό σε μια ειρηνική σχέση». (32)
«Γίναμε πρόξενοι πολέμων και δεν εκμεταλλευτήκαμε όλες τις ευκαιρίες για να εργαστούμε για τη συμφιλίωση και τη μεσολάβηση· έχουμε ανεχτεί και, πολλές φορές, έχουμε δικαιολογήσει τους πολέμους, με ιδιαίτερη ευκολία». (43)
«Τα σχίσματα και οι θρησκευτικές διαμάχες είχαν φοβερή επίδραση στην ιστορία της Ευρώπης. Πολλοί πόλεμοι υπήρξαν θρησκευτικοί πόλεμοι. Εκατομμύρια άντρες και γυναίκες έχουν βασανιστεί και θανατωθεί για τις πεποιθήσεις τους». (48)
Ακολούθησαν το παράδειγμα που έθεσε ο Ιησούς όσον αφορά τη φιλαλήθεια, την εκζήτηση δικαιοσύνης και την εκδήλωση σεβασμού για τη ζωή και για τη δημιουργία του Θεού;
«Οι Εκκλησίες και οι Χριστιανοί έχουν αποτύχει από πολλές απόψεις και δεν έχουν ανταποκριθεί πάντα στις αρχές που αποτελούν μέρος της κλήσης του Θεού· σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, δεν έχουν διακηρύξει την αλήθεια του Ιησού Χριστού . . . Εδώ και πολύ καιρό, υπήρξαμε τυφλοί σ’ αυτό που συνεπάγεται και απαιτεί το Ευαγγέλιο αναφορικά με τη δικαιοσύνη, την ειρήνη και την πληρότητα της δημιουργίας». (42)
«Δεν δώσαμε μαρτυρία σχετικά με τη φροντίδα του Θεού για το κάθε πλάσμα και δεν αναπτύξαμε έναν τρόπο ζωής που να εκφράζει την αυτογνωσία μας, ως μέρος της δημιουργίας του Θεού». (43)
Αγνοούν τα αίτια για τα παγκόσμια προβλήματα;
«Ποια είναι τα βασικά αίτια για τις απειλές που αντιμετωπίζουμε σήμερα; . . . Τα πραγματικά αίτια . . . πρέπει να αναζητηθούν στην καρδιά του ανθρώπινου γένους, στην ανθρώπινη στάση και νοοτροπία». (18, 19)
«Το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε έχει τελικά τις ρίζες του στο γεγονός ότι εγκαταλείψαμε τις οδούς του Θεού». (41)
Πέρα απ’ αυτή την αποδοχή, μήπως οι εκκλησίες στρέφουν τα νώτα τους στην ανθρώπινη διακυβέρνηση και θέτουν την εμπιστοσύνη τους στην εγκαθιδρυμένη Βασιλεία του Θεού;
«Τρεις σπουδαίες και μνημειώδεις εξελίξεις απαιτούν την ιδιαίτερη προσοχή μας: η βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Ανατολής και Δύσης εντός του πλαισίου της CSCE [Conference on Security and Cooperation in Europe (Διάσκεψης για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη)]· οι δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στη Σοβιετική Ένωση και σε άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης· η διαδικασία της ενοποίησης της Δυτικής Ευρώπης (η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη που θα έχει πλήρη ισχύ από τις αρχές του 1993)». (51)
«Η διεθνής διάρθρωση των Ηνωμένων Εθνών πρέπει να καταστεί πιο αποτελεσματική. Η οργάνωση αυτή απέδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση τοπικών συγκρούσεων, στην υποστήριξη των αναπτυξιακών προσπαθειών σε πολλές χώρες, στην αντιμετώπιση περιβαλλοντολογικών προβλημάτων. Επομένως, υπάρχει ανάγκη να υποστηρίξουν οι κυβερνήσεις του κόσμου τα Ηνωμένα Έθνη σε μεγαλύτερο βαθμό και να υλοποιήσουν αυτή την υποστήριξη». (83)
Υπάρχει κάποια ένδειξη ότι στο εγγύς μέλλον μπορεί να αλλάξουν την τακτική τους να αναμειγνύονται στην πολιτική;
«Το έτος 1992 θα σημάνει επίσης την 500ή επέτειο της έναρξης μιας περιόδου ευρωπαϊκής επέκτασης που είχε αρνητική επίδραση σε άλλους λαούς. Αυτό απαιτεί να εργαστούμε για να επιτύχουμε δίκαιες και ειρηνικές σχέσεις ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης και ανάμεσα στην Ευρώπη και στα άλλα μέρη του κόσμου, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, για την οποία η Ευρώπη φέρει μεγάλη ιστορική ευθύνη. Ενθαρρύνουμε τις εκκλησίες μας να υποστηρίξουν τον αγώνα που κάνουν οι λαοί στη Λατινική Αμερική, στην Αφρική και στην Ασία, για κοινωνική δικαιοσύνη, ανθρώπινη αξιοπρέπεια και για τη διαφύλαξη του περιβάλλοντός τους». (84n)
Με βάση ποια Γραφική αρχή πρέπει να κρίνουμε τις θρησκείες που συνέταξαν αυτό το τελικό έγγραφο;
Το εδάφιο Ματθαίος 12:37 λέει: «Εκ των λόγων σου θέλεις δικαιωθή, και εκ των λόγων σου θέλεις καταδικασθή». (Βλέπε επίσης Λουκάς 19:22.) Ποιο αποτέλεσμα προκύπτει, αν εφαρμοστεί η αρχή αυτή στο Χριστιανικό κόσμο της Ευρώπης; Τον δικαιώνουν τα λόγια του ή τον καταδικάζουν; Αν λάβουμε υπόψη μας τα παραπάνω αποσπάσματα, είναι δυνατό να έχουμε οποιαδήποτε αμφιβολία;
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 19]
Swiss National Tourist Office