Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Έχει Κάνει η Επιστήμη την Αγία Γραφή Απαρχαιωμένη;

ΜΗΠΩΣ η επιστήμη, με την προηγμένη κατανόηση που έχει για το σύμπαν, μετέβαλε την Αγία Γραφή σε μια συλλογή από μύθους και θρύλους; Πολλοί άνθρωποι σήμερα αυτό πιστεύουν. Εσείς το πιστεύετε;

Όπως συμβαίνει με πολλούς, ίσως κι εσάς σας δίδαξαν να το πιστεύετε αυτό από την παιδική σας ηλικία, χωρίς όμως ποτέ στην πραγματικότητα να δείτε εσείς οι ίδιοι με κριτικό μάτι αυτό το πιστεύω. Εμείς σας καλούμε να το δείτε με κριτικό μάτι τώρα. Εξετάστε απλώς ένα παράδειγμα· μια δήλωση που κάνει η Αγία Γραφή για το φυσικό σύμπαν. Αυτή η δήλωση ερχόταν σε πλήρη αντίθεση, όχι μόνο με τα λεγόμενα των ειδημόνων των ημερών εκείνων, αλλά και μ’ αυτά που εξακολουθούσαν να λένε οι επιστήμονες χιλιετίες αργότερα.

Βαρυσήμαντο Ζήτημα

Πού στηρίζεται η γη; Τι είναι αυτό που συγκρατεί το φεγγάρι, τον ήλιο και τα άστρα; Αυτά τα ερωτήματα προβλημάτιζαν τους ανθρώπους επί χιλιάδες χρόνια. Όσον αφορά τη γη, η Αγία Γραφή έχει μια απλή απάντηση. Στο εδάφιο Ιώβ 26:7 λέει ότι ο Θεός «κρεμά την γην επί το μηδέν». Στην πρωτότυπη εβραϊκή γλώσσα, η αντίστοιχη λέξη για το «μηδέν» (μπελιμά) που χρησιμοποιείται εδώ σημαίνει κατά γράμμα «κανένα πράγμα», και αυτή είναι η μοναδική φορά που εμφανίζεται στην Αγία Γραφή. Πολλοί λόγιοι αναγνωρίζουν ότι η εικόνα την οποία παρουσιάζει—μια γη που περιβάλλεται από κενό διάστημα—είναι «αξιοσημείωτο όραμα», ειδικά για την εποχή της.a

Αυτή δεν συμφωνούσε καθόλου με την εικόνα που είχαν στο μυαλό τους για το σύμπαν οι περισσότεροι άνθρωποι εκείνων των ημερών. Μια αρχαία άποψη ήταν ότι τη γη τη στήριζαν ελέφαντες που στέκονταν στη ράχη μιας γιγάντιας χελώνας.

Ο Αριστοτέλης, φημισμένος Έλληνας φιλόσοφος και επιστήμονας του τέταρτου αιώνα Π.Κ.Χ., δίδασκε ότι δεν ήταν ποτέ δυνατόν να κρέμεται η γη στο κενό διάστημα. Αντίθετα, δίδασκε ότι το καθένα από τα ουράνια σώματα ήταν στερεωμένο στην επιφάνεια στερεών, διαφανών σφαιρών. Η μια σφαίρα ήταν χωμένη στο εσωτερικό της άλλης. Η γη ήταν η κεντρική σφαίρα· η σφαίρα που βρισκόταν πιο έξω απ’ όλες συγκρατούσε τα άστρα. Καθώς οι σφαίρες περιστρέφονταν η μια μέσα στην άλλη, τα αντικείμενα που ήταν πάνω σ’ αυτές—ο ήλιος, το φεγγάρι και οι πλανήτες—κινούνταν στον ουρανό.

Η δήλωση της Αγίας Γραφής ότι η γη στην πραγματικότητα ‘κρεμάται επί το μηδέν’ έγινε 1.100 χρόνια και πλέον νωρίτερα από την εποχή του Αριστοτέλη. Αλλά, ο Αριστοτέλης θεωρούνταν ο μεγαλύτερος διανοούμενος της εποχής του. Οι ιδέες του εξακολουθούσαν να διδάσκονται ως γεγονός σχεδόν 2.000 χρόνια μετά το θάνατό του! Όπως λέει Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The New Encyclopædia Britannica), το 16ο και το 17ο αιώνα Κ.Χ., οι διδασκαλίες του Αριστοτέλη «ισοδυναμούσαν με θρησκευτικό δόγμα» στα μάτια της εκκλησίας.

Ο φιλόσοφος του δέκατου έκτου αιώνα Τζορντάνο Μπρούνο τόλμησε να θέσει υπό αμφισβήτηση την ιδέα ότι τα άστρα «είναι ενσωματωμένα μέσα σ’ έναν και μοναδικό θόλο». Ο ίδιος έγραψε ότι αυτή αποτελούσε «γελοία άποψη, η οποία θα μπορούσε να ήταν επινόημα παιδιών, που ίσως φαντάζονταν ότι αν [τα άστρα] δεν ήταν στερεωμένα στην ουράνια επιφάνεια με μια καλή κόλλα, ή καρφωμένα με τα πιο γερά καρφιά, τότε θα έπεφταν πάνω μας σαν το χαλάζι». Αλλά η διαφωνία με τον Αριστοτέλη εγκυμονούσε κινδύνους εκείνες τις μέρες—η εκκλησία φρόντισε να καεί ο Μπρούνο ζωντανός επειδή διέδιδε τις ανορθόδοξες ιδέες που είχε για το σύμπαν.

Μέσα στην Κοσμική Σούπα

Με την εφεύρεση του τηλεσκοπίου, ολοένα και περισσότεροι αστρονόμοι άρχισαν να θέτουν υπό αμφισβήτηση τον Αριστοτέλη. Αν ο ήλιος, το φεγγάρι και τα άστρα δεν ήταν στερεωμένα πάνω σε σφαίρες που γυρίζουν γύρω από τη γη, τότε τι ήταν αυτό που θα μπορούσε να τα συγκρατεί και να τα κινεί; Ο μαθηματικός του δέκατου έβδομου αιώνα Ρενέ Ντεκάρτ νόμιζε ότι είχε βρει την απάντηση. Αυτός συμφωνούσε με τον Αριστοτέλη στο ότι το διάστημα ανάμεσα σ’ εμάς και στα άλλα ουράνια σώματα δεν θα μπορούσε να είναι κενό. Έτσι πρόβαλε το αξίωμα ότι το σύμπαν ήταν γεμάτο από ένα διαφανές υγρό—ένα είδος κοσμικής σούπας.

Αυτή η θεωρία φαινόταν να λύνει δυο προβλήματα. Πρώτον, προμήθευε αυτό το κάτι που ‘συγκρατούσε’ τα ουράνια σώματα· όλα αυτά αιωρούνταν μέσα στη σούπα! Δεύτερον, βοηθούσε να εξηγηθούν οι κινήσεις των πλανητών. Ο Ντεκάρτ υποστήριζε ότι οι δίνες, ή αλλιώς οι στρόβιλοι, που δημιουργούνταν μέσα στο υγρό έκαναν τους πλανήτες να στροβιλίζονται ακολουθώντας την τροχιά τους. Αυτή η «Θεωρία των Στροβίλων», όπως ονομάστηκε, μπορεί σήμερα να μας φαίνεται μάλλον αλλοπρόσαλλη. Εντούτοις, αποτελούσε την κύρια θεωρία στη μελέτη του σύμπαντος επί έναν και πλέον αιώνα σε μερικές χώρες.

Πολλοί επιστήμονες την προτιμούσαν από μια άλλη καινούρια θεωρία: το νόμο της παγκόσμιας έλξης, που διατύπωσε ο Ισαάκ Νεύτων και δημοσιεύτηκε το 1687. Ο Νεύτων υποστήριζε ότι οι πλανήτες δεν χρειάζονταν μηχανικά, απτά αντικείμενα ή ουσίες για να τα κρατούν στη θέση τους. Η δύναμη της βαρύτητας ήταν εκείνο που έλεγχε τις κινήσεις τους και τα κρατούσε στην τροχιά τους. Ουσιαστικά, οι πλανήτες κρέμονταν στο κενό διάστημα, χωρίς να στηρίζονται σε τίποτα. Πολλοί από τους συναδέλφους του Νεύτωνα χλεύαζαν τις ιδέες που είχε σχετικά με τη βαρύτητα. Μέχρι και ο ίδιος ο Νεύτων δυσκολευόταν να πιστέψει ότι το διάστημα ήταν ένα κενό, ότι ως επί το πλείστον δεν περιείχε καμιά απτή ουσία.

Παρ’ όλα αυτά, οι απόψεις του Νεύτωνα τελικά επικράτησαν. Σήμερα, μας είναι πάρα πολύ εύκολο να ξεχνάμε ότι το ζήτημα αυτό, το τι συγκρατεί τους πλανήτες, ξεσήκωνε τέτοια διαμάχη μεταξύ μορφωμένων και ευφυών επιστημόνων περίπου 32 αιώνες έπειτα από τη δήλωση της Αγίας Γραφής που ξεκαθάριζε με εκλεπτυσμένη απλότητα ότι η γη ‘κρεμάται επί το μηδέν’. Πώς θα μπορούσε ο Ιώβ να ξέρει να εκφράσει τα πράγματα μ’ αυτόν ακριβώς τον τρόπο; Γιατί να λέει αυτός ότι τίποτα το υλικό δεν συγκρατεί τη γη, ενώ χρειάστηκε να περάσουν 3.000 και πλέον χρόνια για να καταλήξουν οι «ειδήμονες» στο ίδιο συμπέρασμα;

Γιατί η Αγία Γραφή Προηγείται Τόσο από την Εποχή της;

Η Αγία Γραφή δίνει τη λογική απάντηση. Στο εδάφιο 2 Τιμόθεον 3:16 διαβάζουμε: «Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος». Συνεπώς, η Αγία Γραφή δεν είναι προϊόν ανθρώπινης σοφίας, αλλά ακριβής μετάδοση των σκέψεων του Δημιουργού σ’ εμάς.

Είναι ζωτικής σημασίας να διαπιστώσετε μόνοι σας αν αυτός ο ισχυρισμός της Αγίας Γραφής είναι αληθινός. (1 Θεσσαλονικείς 2:13) Μ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορούσατε να μάθετε τις σκέψεις του Όντος που μας σχεδίασε και μας δημιούργησε. Ποια καλύτερη πηγή θα μπορούσε να υπάρξει για να μας πει τι επιφυλάσσει το μέλλον και πώς να ζήσουμε μια ευτυχισμένη, παραγωγική ζωή σ’ αυτόν το γεμάτο προβλήματα κόσμο;

[Υποσημειώσεις]

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 14]

By permission of the British Library